Apomnemoneumata

101쪽

LIB. Π ΑΡ. I. 65γυν προσελθοῖσα εἰπε, α εγω κω προ σε ΕΙρακλεις, ειδυῖα τους γεννησαντάς σε και την φυσιν νε τὶ παιδεία καταμαθουσα εξίν ελπίζω, ει την προς με ὁδὸν τράποιο, σφοδ α σε των καλῶν καὶ σεμνῶν αγαθονεργάτην γενεσθαι και με τι πολυ εντιμοτεραν και ε αγαθοῖς δtαπρεπεστερα φανηναι. ου εξαπατησω δε σε προοιμίοις δονης, ἀλλ' Ιπερ ι θεοὶ διεθεσαν τα οντα διηγη - 28 σομαι με αληθείας τῶν γὰρ ντων ἀγαθῶν καὶ καλῶν Ουδεν ανευ πόνου καὶ πιμελείας θεοὶ διδόασιν ἀνθρωποις, αλλ' εἴτε του θεους λεως εἰναί σοι βουλει, θεραπευ- τεον του θεους, σε πο φίλων θελεις γαπῆσθαι, τους φίλους ευεργετητεον, εἴτε πό τινος πολεως πιθυμεις τιμῆσθαι, την πόλιν φελητεον, εἴτε πο πης Ἐλλαδος πάσης ἀξιοῖς εὐάρετ θαυμαύεσθαι, την Ἐλλαδα πειρα-τεον ευ ποιεῖν, εἴτε γην βουλει σοι καρπους ἀφθόνους φερειν, την γην θεραπευτεον, εἰτε ἀπο βοσκηματων οἰεί δεῖν πλουτίβεσθαι, τῶν βοσκημάτων πιμελητεον, εἴτε διαπολεμου ὁρμας αύξεσθαι καὶ βουλε δύνασθαι τους τε φίλους ελευθερουν καὶ τους χθροῖς χειροῖσθαι, τὰς πολεμικας εχνας αὐτας τε παρα τῶν πισταμενων μαθητεον

καὶ πως αὐταῖς δει χρησθαι ἀσκητεον εἰ δε καὶ τω σω - ματι βουλει δυνατος εἰναι, τp γνώμjάπηρετεῖν θιστεον29 το σῶμα καὶ γυμναστεον πόνοις καὶ δρῶτι. καὶ Ἀακία

ἔdteriiIn ex alter natum putes Sed δρῶσι, ut Uc Meermanniana1S ita. 8, rurgus adeo discrepat a Xenophonte 8 8 Βουλόμενοι δι πόνων κaὶ δρῶτος Τnemistius ut perdito Prodici scripto τὰ σώμaτ στερεοῖσθαι, Guelf ἱδρώ-

102쪽

66 MEMORABILIUM

ὐπολαβοῖσα ειπεν, ς φησι ΓΙροδικος, 'Eννοεῖς, Ἐρα- κλεις ώς χαλεπην καὶ μακραν ὁδον επὶ τας εὐφροσυνας γυν σοι αύτη διηγεῖται; γ δ ραδιαν καὶ βραχεῖαν ὀδον3 επὶ την εὐδαιμονίαν ἄξω σε. καὶ Aρετη εἰπεν, Ἀλη-

ενεκα πράττειν θελουσα; τις οὐδε την των δεων πιθυμίαν αναμενεις, ἀλλα πριν πιθυμῆσαι παντων εμπίμπλασαι, πριν με πεινῆν σθίουσα, πριν δε δ πίνουσα,

και να μεν δεως φαγyς, ὀψοποιους μηχανωμενη, να δε, δεως πί9ς, οἴνους τε πολυτελεῖς παρασκευάρει και τουθερους χιόνα περιθεουσα ζητεῖς, ἴνα δε καθυπνώσpς δεως,

ο μονον ας στρωμνας μαλακας, ἀλλα καὶ τα κλίνας καὶ τα πόβαθρα ταῖς κλίναις παρασκευάς ι ου γαρ δια το

μ' ἀντερείδν τωδάπεδον, αλλ' υπείκωσινα τάπιδες. Mini si Gnificatio ista vocantili uidi fuit suspecta : tandem duDitationem omneui XcuSSit locus

Antylli medici in Oribasio editus in

στης. RaSarius verti : quae fulcra Dauent lineis i angulo ad angulum per pedes distincta Se p. I7O, Stκλινίδιον μετεωρον, κa aλλο πόβλητα εχον διaγώνια, κώ τρίτον κρεμaστόν. uui Rasarius vertit: qui Strata naueat ceu lineas a angulo ad angultim perducta. Didem p Ι7ν Ἐμβιβάσομεν

va fulcra magonalia pediuus lecti

SuDjecta esse, ita ut σεισμὸς, concuSSio lecti, locum haveret. Sim lis fere est fabrica cunarum Pendularrum, quae

103쪽

μεῖς. τα ' αφροδίσια προ του δεῖσθαι ναγκάρεις, πάντα

μηχανωμενη καὶ γυναιξὶ τοις ἀνδράσι χρωμενη ούτω γαρ

παιδεύεις τοῖς σεαυτης φίλους της με νυκτος βρίζουσα,3 πης δ' ημερας το χρησιμώτατον κατακοιμίζουσα. θάνατος δε υσα εὐθεῶν με ἀπερριψαι, υπὸ δε ανθρώπων αγαθων τιμάρει' του δε πάντων δίστου κούσματος,

επαίνου σεαυτης, ἀνηκοος ει καὶ του παντων διστο θεα- ματος θεατος οὐδε γαρ πωποτε σεαυτης εργον καλον τεθεασαι. τίς δ' αν σοι λεγουσ9 τι πιστευσει τίς ' ανδεομεν τινος παρκεσειεν η τίς αν ευ φρονῶν του σου θιάσου τολμησειεν εἰναι οι νεο μεν οντες τοῖς σώμασιν

αδύνατοι εισι, πρεσβύτεροι δε γενόμενοι ταῖς ψυχαῖς νόητοι, ἀπονως με λιπαροὶ δια νεοτητος φερομενοι, επιπονως δε αυχμηροὶ δια γηρως περῶντες, τοῖς με πεπραγμενοις αἰσχυνόμενοι, τοῖς δε πραττομενοι βαρυνόμενοι, τὰ μεν ηδε εν νεοτητι διαδραμοντες, τὶ δε χαλεπα εἰς το32 γηρας ποθεμενοι. γ δ σύνειμι με θεοῖς, συνειμι δε ἀνθρωποι τοῖς ἀγαθοῖς εργο δε καλον ουτε θεῖον ουτ ἀνθρωπινον χωρὶς Ἀμου γίγνεται. τιμῶμαι δε φαλιστα

σκευάζει Scripsi. SCHΝ. Teles apud a1 θιάσου Harpocratio L Θίασός Stob. l. 93, 3I, Ol. 3, p. 238 GaiSf. εστι το ἀθροιζόμενον πληθος ἐπὶ τελετῆ

104쪽

68 MEMORABILIUM

παντων και παρα θεοῖς καὶ παρ ἀνθρωποι οἱ προσηκει, γαπητη μεν συνεργος τεχνίταις, πιστ δε φύλαξ οἴκων δεσποταις, ευμενης δε παραστατις ικεταις, ἀγαθη δε συλληπτρια των ε ειρηνθ πονων, βεβαία δε των ε πολεμω33 συμμαχος εργων, πίστη δε φιλίας κοινωνος εστ δε τοις μεν εμοῖς φίλοις δεῖ με καὶ ἀπραγμων σιτων και ποτῶν

ἀπόλαυσις ανεχονται γαρ εως αν επιθυμησωσιν αυτῶν. υπνος δ αὐτοῖς παρεστιν δίων η τοι ἀμοχθοις, και υτεαπολείποντες αυτον ἄχθονται υτ δια τουτον μεθιῶσι τα δεοντα πραττείν. και ι με νεοι τοι τῶν πρεσβυτερωνεπαίνοις χαίρουσιν, οι δε γεραίτεροι ταῖς τῶν νεων τιμαῖς

ἀγαλλονται, καὶ δεως μεν τῶν παλαιῶν πραξεων μεμνηνται, ε δε τας παρούσας δονται πραττοντες, δι με φίλοιμεν θεοῖς οντες αγαπητοὶ δε φίλοις, τιμιοι δε πατρίσιν. οταν δ ελθὶ το πεπρωμενον τελος, ου μετα ληθης ἄτιμοι κεινται, ἀλλα μετα μνημη τον ἀεὶ χρονον ὐμνούμενοι θάλλουσι τοιαυτά σοι, ω παῖ τοκεων ἀγαθῶν Ηράκλεις, εξεστι διαπονησαμενή την μακαριστοτάτην εὐδαιμονίαν 34 κεκτησθαι. ουτω πως δίωκε ΓΙροδικος την π 'Αρετης Ηρακλεους παίδευσιν κόσμησε μεντοι τὰς γνώμας τι μεγαλειοτεροις Ἱμασιν η γὼ νυν. σοὶ δ' οὐν ἄξιον.

sum: Hoc quo pertineat et quid si o . διώκει Verbi usuri illiistravit h. l. se non videre. in venit in et de hoc loco dixit Heindorfius ad menteni respici ad somnulam ἀνδρὶ Platoni Sopnisten p. 25 AL Toυ

105쪽

τον μελλοντα χρονον του βίου φροντίζειν. ΚΕ Φ. B. Αἰσθόμενος δε ποτε Λαμπροκλεα τον πρεσβύτατον υἱον αυτο προς την μητερα χαλεπαίνοντα, Ε πε μοι, φη, παῖ, ἰσθα τινας ανθρωπους χαρίστους καλουμένους; Καὶ μαλα, φη ὁ νεανίσκος Καταμεμαθηκας ουν του τί ποιοῖντας τουνομα οὐ ἀποκαλοῖσιν 'Εγωγ εφη τους γαρ υ παθόντας, ταν δυναμενοι χαριν ἀποδοὐναι μη ἀποδῶσιν, χαρίστους καλοῖσιν οὐκοὐ δοκοῖσί σοιεν τοι ἀδίκοις καταλογίζεσθαι τους χαρίστους; Εμοιγ',

ρεσθαι τους με φίλους αδικον εἰναι δοκεῖ, τους δε πολεμίους δικαιον ουτ καὶ το ἀχαριστεῖν προς μεν του φίλους αδικον εστι, προ δε τους πολεμίους δίκαιον; αι μάλα, εφη καὶ δοκεῖ μοι, ὐφ' υ αν τις ευ παθων εἴτε φίλου εἴτε πολεμίου μη πειραται χαριν ἀποδίδοναι, ἄδικος εἰναι. οὐκ- οῖν, εἰ γ υτως χει τοὐτο, ιλικρινης τις αν εἰη αδικία αχαριστία συνωμολόγει Οὐκοὴν ἴσω αν τις μείζω αγα- θα παθω μ αποδιδω χαριν, τοσουτω ἀδικώτερος αν εἴη συνεφη καὶ οὐτο Τίνα οὐν εφη, πο τίνων εὐροιμενα μείζω εὐηργετημενους η παῖδας πο γονεων ν Ους οἱ

106쪽

70 MEMORABILIUM

γονης εκ μεν οὐκ οντων ποίησαν εἶναι, τοσαῖτα δε καλὰ

ἰδεῖν καὶ τοσουτων ἀγαθῶν μετασχεῖν ἴσα οι θεοὶ παρε- χουσι τοι ἀνθρώποις' ὐδη και υτως ἡμῖν δοκεῖ παντος ἄζια εἰναι στε πάντες το καταλιπεῖν αυτὰ πάντων μα- λιστα φευγομεν καὶ αἱ πολεις επὶ τοῖς μεγίστοις ἀδικη- μασι ζημίαν Ῥάνατον πεποιήκασιν, - Ους αν μείζονος κακοῖ φόβω την ἀδικίαν παύσαντες. καὶ μην υ των γε ἀφροδισίων ενεκα παιδοποιεῖσθαι τους ἀνθρωπους πολ--βανεις, πεὶ τουτου γε των ἀπολυσοντων μεσταὶ μεν αἱ ὁδοὶ μεστα δε α ικήματα φανεροὶ δ' εσμεν καὶ σκοπου- μενοι εὐοποίων αν γυναικῶν βελτιστα μῖν τεκνα γενοιτο, λαις συνελθόντες τεκνοποιούμεθα. και ὁ μεν γε ἀνη την

τε συντεκνοποιησουσαν αυτ τρεφε καὶ τοῖς μελλουσινεσεσθαι παισὶ προπαρασκευάρει πάντα σα α Οἴηται συνοίσειν αὐτοῖς προ τον βίον, καὶ ταυτα ς αν δυνηται

πλεῖστα ἡ δε υν ὐποδεξαμεν τε φερει το φορτίον του-

το, βαρυνομεν τε καὶ κινδυνευουσα περ του βίου, καὶ μεταδιδουσα της τροφη γ καὶ αὐτη τρεφεται, καὶ συνπολλω πον διενεγκοῖσα καὶ τεκοῖσα τρεφει τε καὶ επι- μελεται, υτ προπεπονθυῖα οὐδε αγαθον με γιγνῶσκοντο βρεφος φ του ευ πασχει, οὐδε σημαίνειν δυναμενονοτου δεῖται, ἀλλ αὐτη στοχαρομεν τά τε συμφεροντα καιτα κεχαρισμενα πειρῶται εκπληροῖν, και τρεφε πολυν χρονον καὶ Ἀμερας καὶ νυκτος υπομενουσα πονεῖν, οὐκ

6 εἰδυῖα εἰ τινα τούτων χαριν ἀπολήψεται. καὶ οὐκ ἀρκεῖ θρεψαι μόνον, ἄλλα καὶ πειδὰν δόξωσιν ἱκανοὶ εἰναι ε

παῖδες μανθανειν τι ἁ μεν αν αὐτοὶ εχωσιν οι γονης ἀγαθαπρος τον βίον διδάσκουσιν, δἰ αν ίωνται ἄλλον ἱκανώ τερον εἰναι διδάξαι, πεμπουσι προς τοὐτο δαπανῶντες,

107쪽

OB. II. CAP. II. 1

και επιμελονται παντα ποιοῖντες πως οἱ παῖδες αὐτοῖς γενωνται, δυνατον βελτιστοι προς αὐτα ὁ νεανίσκος εἰπεν, Ἀλλα τοι ει καὶ παντα αὐτα πεποίηκε καὶ αλλα τούτων πολλαπλασια ουδεὶς αὐδυναιτο αὐτης ἀνασχεσθαι την

χαλεπότητα. καὶ ὁ Σωκρατης, Ιοτερα δε εφη, οἰει θηρίου

αγριοτητα δυσφορωτεραν εἰναι η μητρος Εγω μεν οἰμαι, φη, μητρος της γε τοιαυτης ' PIδη πωποτε οὐν η δα- κοὐσα κακόν τι σοι δωκεν λακτίσασα, ολ υπὸ θηρίων

εργοις εκ παιδίου δυσκολαίνων καὶ μερας καὶ νυκτος πραγματα παρασχεῖν, πόσα δε λυπησαι καμνων Ἀλλ' οὐδεπωποτε αὐτην, φη, OA ,α δε ποίησα οὐδεν εφ' ω σχυνθη. T δ οἰει, φη, χαλεπωτερον εἰναί σοι

ἀκουειν ων αὐτη λεγει η τοις ὐποκριταῖς, ὁτα εν ταῖς τραγωδίαις αλληλους τ εσχατα λεγωσιν Ἀλλ' οἰμαι, επει- δη οὐκ οἰοντα των λεγοντων με τον λεγχοντα λεγχειν

ἐν ζημιώση με τον ἀπειλοῖντα ἀπειλεῖν να κακόν τι ποιησy, αδίως φερουσι. λδ ευ ειδως ὁτι α λεγει σοι μητηρ υ μονον οὐδεν κακον νοοῖσα λεγει, ἀλλα καὶ βου- λομεν σοι ἀγαθα εἰναι σα οὐδενὶ ἄλλω, χαλεπαίνεις; η

108쪽

72 MEMORABILIUM νομίβεις κακόνουν την μητέρα σοι ειναι. οὐ δητα, φη,

ID TOUT γε υκ ιμαι. καὶ ὁ Σωκρατης, οὐκοὐν, φη, συταυτην, ἄνουν τε σοι ὁσαν καὶ πιμελομενην ως μαλιστα δυναται καμνοντος πως ἡγιανεῖς τε κά πως των ἐπι - δείων μηδενος ενδεης σει, κά προς τούτοις πολλα τοῖς

θεοῖς εὐχομενη ἀγαθα περ σου και εὐχὰς ἀποδιδοῖ

σαν, χαλεπην εἰναι η εγὼ μεν οιμαι, ει τοιαύτην θδυνασαι φερειν 'τερα, τἀγαθα σε ολ δυνασθαι φερειν. II ειπε δε μοι, φη, ποτερον αλλον τινα, ε δεῖν θεραπεύειν; η παρεσκεύασαι μηδενὶ ανθρώπων πειρῆσθαι ἀρεσκειν μηδεπειθεσθαι μητε στρατηγω μητε αλλω ἄρχοντι. Ναι μα

τονι βουλε συ ἀρέσκειν, να σοι καὶ πυρ ναυβ OTαν του του δεν, κά αγαθοῖ τε σοι γίγνηται συλληπτωρ καν τι

σφαλλόμενος τύχIς, εὐνοῖκῶς εγγύθεν ο θ σοι; Eγωγε, φη Τί δέ συνοδοιπόρον η σύμπλουν τε τω αλλωεντυγχάνοις, οὐδε αν σοι διαφεροι φίλον η χθρον γενε-

σθαι η και της παρα τούτων εὐνοίας Τει δεῖν επιμελεσθαι; 3 Εγωγ', εφη. ιτα τουτων μεν επιμελεσθαι παρεσκευασαι, ν δε μητερα την παντων μαλιστα σε φιλοῖσαν Ου ο ει

δεῖν θεραπεύειν; ου οἰσμ τι και η πόλις ἄλλης μεναχαριστίας ουδεμιῆς πιμελεται οὐδε δικάρει ἀλλα περιορατους ὁ πεπονθότας χάριν ου ἀποδιδοντας εα δε τις γO-

109쪽

MB. II. CAP. III. 73νέα μη θεραπεύp, τούτω δίκην τε ἐπιτίθησι και ἀποδοκιμάζουσα ου εα ἄρχειν τοὐτον, ς με αν τα ι Γευσεβῶς θυόμενα περ της πολεως τουτου θυοντος οὐτε ἄλλο καλῶς καὶ δικαίως οὐδε αν τούτου πράξαντος καὶ νη Δία εάντι των γονέων τελευτησαντων του ταφους μη κοσμ , καὶ

τοὐτ εξετάθει η πόλις εν ταῖς των αρχόντων δοκιμασίαις. 34 σὐ δν, ω παῖ, ἐὰν σωφρονῆς, τους με θεοῖς παραιτησει συγγνώμονάς σοι ειναι, εἰ τι παρημέληκας τρος μητρος, μη

σε καὶ ουτοι νομίσαντες ἀχαριστον εἰναι υκ θελησωσιν

ε ποιεῖν, τους δε ἀνθρώπους φυλάξει μη σε αἰσθόμενοιτων γονέων ἀμελοῖντα πάντες ἀτιμάσωσιν, εἰτα εν ρημία φιλων ἀναφανὴς ει γάρ σε πολάβοιεν προς τους γονέας

ἀχαριστον εἰναι Ουδεὶς αν νομίσειεν ευ σε ποιησας χαριν

Scnneiderias respondidi annotatione cratis Apolom c. 6. SCΗΝ. praecedenti mitti poterat θυόμενa.

110쪽

74MEMORABIIIUM

ἰδων τον Καιρεκρατη Εἰπε μοι, φη, Ἀαιρέκρατες, ουδηπου και συ ει τῶν τοιούτων ανθρώπων ο χρησιμώτεροννομίρουσι χρηματα η ἀδελφόν καὶ ταυτα των με αφρόνων οντων του δε φρονιμου, καὶ των με βοηθείας δεομε- νων του δε βοηθεῖν δυναμενου, καὶ προς τουτοις των μεν πλειόνων παρχόντων του δ' ενός. θαυμαστὸν δε καὶ τοὐ- το, εἴ τις τους μεν αδελφους ζημίαν γεῖται, ὁτι υ καὶ τατων αδελφῶν κεκτηται, τους δε πολίτας οὐχ ηγεῖται ζημίαν,

οτι υ καὶ τα τῶν πολιτῶν χει, αλλ ενταυθα με δυναται

λογίβεσθαι τι κρεῖττον συν πολλοῖς οἰκοῖντα σφαλῶς

τἀρκοῖντα εχειν η μονον διαιτωμενον τα τῶν πολιτῶν πι- κινδυνως παντα κεκτησθαι επι δε τῶν δελφῶν αυτο3 τοῖτο ἀγνοοῖσι καὶ οἰκετα μεν οι δυναμενοι νοῖνται,

ἐν συνεργους χωσι, καὶ φίλους κτῶνται, ως βοηθῶν δεομμενοι, τῶν δ αδελφῶν ἀμελοῖσιν, σπερ ε πολιτῶν μεν

χρησιμωτερον Intellige χρῆμα vel

Simile vocabuluin SCUN. αδελφοὐς Non immerito suspicetur aliquis ἀδελφόν. Venim nec deestali ima ratio excusanssi o δε φρονί- μου, licet aδελφούς praecesserit ut videlicet perinde sit ac si vixisset,

Quod vero iden est, nimis Ormptam esse Socratis orationem nec ex Cliae- recratis responSione aliqua aptarm nec justa narratione de causa simultatis friariam lectorem praeparatui in medium uasi actum p ripi, nullam potest nauere vim ad suspicionem illarii confirmandam. Ipse enim Dene animadvertit capite antecedente plane eadem ratione . , non ex Spectatae Sed praevisae patri O urgationi occurrere iam proclem: Ἀλλα τοι, καὶτaὐτα πάντ πεποίηκε, intellecto h μῆ- τηρ, cuju tamen menti nondum facta fuerat. SCHΝ. Non minus ineptum videtur χρὴματα dici aφρονα Praua βοηθείας δεῖσθat, quod in ό- βατ potius, ut Veislcius animadvertit, cadit. τῆμaτa ScripSit CoraeS, quinus illa comprenenderentur. Sed illud per χρησιμώτερον depravatum videtur in χρὴματα. Ita πρόβατ Cum φίλοις ΟΠ ponit Socrates apud Diogenem Vitae S. 3o. POSSi etiam βο

ἀγνοοῖσι Cuna praeeeSSeri ει τις δύνα ι, non mirum nec inusitat iam est sequi pluralena vecti numerum. Comparant interprete Hie n. 4, 2;