Apomnemoneumata

91쪽

παραγίγνεσθαι Εἰκὸς γαρ, εφη. ο οὐ προαιρεῖσθαιτο κατεπεῖγον μὰλλον πράττειν τῆ γαστρὶ χαρίζεσθαι πότερον ν αυτῶν θίζοιμεν ὸν εἰς το ἄρχειν, φη, νὴ

Δία παιδευόμενον, πως μη τα της πόλεως πρακτα γίγνηται παρα την κείνου ἀρχην Οὐκοῖν, φη, καὶ ταν πιεῖν βουλωνται, το δύνασθαι διψῶντα ἀνεχεσθα τω αὐτω3 προσθετεον Ιανυ μεν οὐν εφη. ο δε πνου γκρατῆ εἰναι, στε δυνασθαι και όψε κοιμηθῆναι καὶ πρω ἀναστῆναι καὶ ἀγρυπνῆσαι, ει τι δεοί, ποτερ αν προσθεῖμεν Κω οὐτο, φη, ω αὐτω Τί δε, φη, το ἀφροδισίωνεγκρατῆ ειναι, στε μη δία αὐτα κωλυεσθαι πράττειν ει

το μαθεῖν εἰ τι επιτηδειον εστι μαθημα προς το κρατεῖν τῶν αντιπαλων ποτερ αν προσθεῖναι μὰλλον πρεποι

Πολυ 'i , φη, ω ἄρχειν παιδευομενω καὶ γαρ τῶν ἄλλων οὐδεν οφελος ἄνευ τῶν το/ούτων μαθηματων. OUκ οὐν ὁ Ουτω πεπαιδευμενος ττον α δοκεῖ σοι πο τῶν αντιπάλων ἡ τα λοιπὰ ζῶα λίσκεσθαι τούτων γαρ δήπου τα με γαστρ δελεαζόμενα, καὶ μάλα νfα δυσω - πούμενα, μως λεπιθυμία. οὐ φαγεῖν ἀγόμενα προς το δελεαρ ἁλίσκεται, τα δε ποταενεδρευεται. Ιανυ μεν οὐν εφη. Οὐκοὐ και ἄλλα πο λαγνείας, οἱον τε ορτυγες καὶ ιπερδικες, προς την τῆς θηλείας φωνην τῆ πιθυμία καὶ τὴελπίδι τῶν αφροδισίων φερόμενοι καὶ ξισταμενοι οὐ τα δεινὰ ἀναλογίβεσθαι τοι θηράτροις εμπίπτουσι Συνεφη καὶ αὐτα. οὐκοὐ δοκεῖ σοι αισχρὸν εἰναι ἀνθρώπω αὐτα

λογίζεσθαι λογίζεσθαι Λ.

92쪽

πασχειν τοι ἀφρονεστατοι τῶν θηρίων ωσπερ ι μοιχοι εἰσερχονται εις τὰς εἱρκτας, εἰδότες τι κίνδυνος τω μοιχευ- οντ α τε ὁ νομος απειλε παθεῖν κω νεδρευθηναι καὶ ληφθέντα βρισθηναι και τηλικούτων μεν πόκειμενων ωμοιχεύοντι κακῶν τε καὶ ισχρῶν οντων δε πολλῶν των ἀπολυσόντων της τῶν φροδισίων πιθυμίας εν αδεία, ομως εις τα επικίνδυνα φερεσθαt 4 ου ηδη τουτο παντα-

ωπασι κακοδαιμονῶντός εστιν Eμοιγε δοκεῖ, φη. ο δε εἰναι μεν τὰς ἀναγκαιοτάτας πλείστας πράξεις τοῖς ἀνθρώποις εν ὐπαίθω, οιον τα τε πολεμικας καὶ τα γεωργικας κω τῶν αλλων ο τας λαχίστας, τους δε πολλους ἀγυμνάστως χειν προς τε ψύχη καὶ θάλπη, ου δοκεῖ σοι

πολλη μελεια εἰναι Συνεφη και τουτο Οὐκοὐ δοκεῖ σοι τον μελλοντα αρχειν ἀσκεῖν δεῖν κω ταυτα εὐπετῶς

ενεδρευθεντa xa ληφθεντὐύβρισθqναι τηδες η δι' αγνοιsν εις χaλεπον πρῆγμα οντων δε πολλῶ et reliqua VeisHO πάγουσι την πόλιν, unde etiam bπί- omni locus a vectis inde Aσπερ ι γουσιν retulit Harpocratio. Quod μοιχοὶ a Socratis consilio, qui a Sim praeter libros Optimos totum omit-plici et Sectata oratione quasi repentina tentes redarπuit ipsius iei verSitas. indignatione abreptus ad contentionein etenim male interpretarim poera- declamatoris adversus ImOeclaos transit, tionein δυσωπεῖσθaι Iod averSari et responso Aristippi εμοιγε δοκεi plane vertendiu in illis, Dina a ivertit Aia- alientis visus est. SCHΝ Sed omni genis Singillaris etiarii usus vectilii locus inde a S. 4, ουκοῖν ὁ ουτ apud Xenopnontem de bestiis.

93쪽

τους αὐτα ποιεῖν εις τους μηδ' ἀντιποιησομένους του ἄρχειν

τάξομεν Συνεφη καὶ τουτο. T ου επειδη καὶ τουτωνεκατερου του φύλου την τάξιν οἰσθα, δη πο ἐπεσκεψω

εἰς ποτεραν των τάξεων τούτων σαυτον δικαίως ν άτ-

τοις Εγωγ φη ὁ Ἀρίστιππος, καὶ οὐδαμῶς γε ταττω Φαυτον, την των ἄρχειν βουλομενων τάξιν. καὶ γὰρ

πανυ μοι δοκεῖ ἄφρονος ἀνθρωπου εἰναι το μεγαλο εργουοντος του αυτω τὰ δεοντα παρασκευάρεινὴ ἀρκεῖν τουτο, ἀλλα προσαναθεσθαι το καὶ τοῖς ἄλλοις πολίταις, ων δε- ονται πορίβειν και αυτ μεν πολλὰ ν βούλεται ελλείπειν, τρος δε πολεως προεστῶτα, α μη παντα σα πόλις βουλεται καταπράττI, τούτου δίκην πεχειν, τουτο

πῶς ου πολλη ἀφροσύνη στί; καὶ γὰρ ἀθουσιν αἱ πόλεις

τοι ἄρχουσιν σπερ εγω τοῖς οἰκεται χρησθαι. εγω τε

γὰρ ἀξιῶ του θεράποντας εμο μεν ἄφθονα τἀπιτηδεια

παρασκευάρειν αυτους δε μηδενος τούτων ἄπτεσθαι, αἴ τε πολεις οἰονται χρῆναι τους ἀρχοντας εαυταῖς μεν ως πλειστα ἀγαθὰ πορίβειν αυτους δε πάντων τούτων ἀπεχεσθαι.εγω Ῥυν τους φεν βουλομενους πολλα πραγματα Ἀχειν

94쪽

5S MEMORABIMIUM

τε και ἄλλοις παρεχειν μως ἄν παtδεύσας εις τους

βουλομενους θυαστά τε καὶ διστα βιοτεύειν. καὶ ὁ Σωκρατης φη, Βουλει οὐ και τοὐτο σκεψώμεθα, πότεροι ηδιον ζῶσιν, οἱ ρχοντες δε ι αρχόμενοι ΙΠάνυ μεν ουν, εφη. ΙΠρῶτον μεν τοίνυν των θνῶν ων μεῖς ἴσμεν εν με τη σία Ιερσαι μεν ἄρχουσιν, ἄρχοντα δε Σύροι καὶ Φρυγες καὶ Λυδοί εν δε τῆ Εὐρωπn Σκυθαι μεν ἄρχουσι, Μαιῶται δε ἄρχονται ν δ τὴ Λιβύρ Καρχηδόνιοι μεναρχουσι, Λιβυες δε ἄρχονται. τούτων οὐν ποτερους διον οἴει 'ν των Ἐλλήνων, νώ ς καὶ αυτὸς ι πότεροί σοι δοκουσιν διον, οι κρατουντες λοι κρατούμενοι, ηνGii λ εγω τοι, φη ὁ ρίστιππος, οὐδε εἰς την δουλείαν Φαυτον ταττω, ἀλλ' εἰναί τίς μοι δοκεῖ μεση τουτων δὸς, ην πειρῶμαι βαδίβειν, με δι' αρχῆς με δια δουλείας, αλλα δι ελευθεριας, περ μαλιστα προς εὐδαιμονίαν ἄγει.

ισως ἄν τι λεγοις ει μεντο εν ἀνθρωποι ων μητε ἄρχειν αξιώσεις μήτε ἄρχεσθαι μηδε του ἄρχοντας εκὼν θεραπευσεις, οἰμαί σε ὁρῶν ς επίστανται οἱ κρείττονες τους ῆττονας καὶ κοινὴ καὶ ἰδία κλαοντας καθίσαντες δουλοtς 13 χρῆσθαι θ λανθανουσί σε οἱ ἄλλων σπειραντων και φυ-Tευσαντων τον τε σῖτον τεμνοντες καὶ δενδροκοποῖντες κώ

derui defendebat sis quae dixit ad deni vitii ii apud DenaOStneneri P. Cyrop. I, 2, 2. Sed nic, ut vi lii I, Io.

95쪽

πάντα τρόπον πολιορκοὐντες τους ηττονας και η θέλοντας θεραπεύειν, ως αν πείσωσιν λεσθαι δουλευειν αντ του

πολεμεῖν τοῖς κρείττοσι καὶ δία αλοι ἀνδρεῖοι καὶ δυνατοὶ τους ἀνανδρους καὶ ἀδυνατους οὐκ ἰσθ τι καταδουλωσάμενοι καρποῖνται Ἀλλ' εγώ τοι, εφη, ἴνα μη πάσχω ταὐτα, οὐδ' εις πολιτείαν μαυτὸν κατακλ βω, ἀλλα ξενος 14 πανταχου εἰμι. και Σωκράτης φη, οὐτο μεντοι δηλεγεις δεινὸν πάλαισμα τους γαρ ξενους ε - ο τε Σίνις καὶ ὁ Σκείρων καὶ ὁ ΙΠροκρούστης ἀπεθανον ουδεὶς τι ἀδικεῖ ἀλλα νον ι μεν πολιτευόμενοι εν ταῖς πατρίσι καὶ νόμους τίθενται, να μη ἀδικῶνται, καὶ φιλους προς τοῖς ἀναγκαίοις καλουμενοι ἄλλους κτῶνται βοηθους, καὶ ταῖς πόλεσιν ρύματα περιβαλλονται, καὶ ὁπλα κτῶνται οἱς ἀμυνοὐνται τους ἀδικοῖντας, καὶ προς τουτοις ἄλλους ε θεν συμμάχους κατασκευάζονται καὶ ἡ μεν αὐτα

πολὴν χρόνον διατρίβων, εις ποίαν δ αν πόλιν ἀφωρ,

96쪽

60 MEMORABILIUM

ἐπιτιθενται ι βουλομενοι ἀδικεῖν, μως δια το ξενος εἰναιου αν ἱει ἀδικηθηναι Qtότ αι πόλεις σοι κηρύττουσιν ασφαλειαν καὶ προσιοντι καὶ ἀπιόντι, θαρρεῖς η διοτι καὶ δουλος αν Τει τοιοὐτος εἰναι δος μηδενὶ δεσπότη λυσιτελεῖν τις γαρ αν θελοι ἄνθρωπον εν οικία εχειν πονεῖν μεν μηδεν εθελοντα, θ δε πολυτελεστατ9 διαίτ9 χαίροντα; 16 σκεψωμεθα δε καὶ οὐτο, πῶς οι δεσπόται τοῖς τοιούτοις οικεται χρῶνται. ἀρα ου την μεν λαγνείαν αυτῶν τω λιμω

σωφρονίβουσι κλεπτειν δε κωλύουσιν ἀποκλpoντες θεν αν τι λαβειν ; οὐ δε δραπετεύειν δεσμοῖς ἀπείργουσι; την ἀργίαν δε πληγαῖς ξαναγκάζουσιν ν η' πῶς ποιεῖς,

I gταν τῶν ικετῶν τινα τοtoὐτον οντα καταμανθάν9ς Κορολάβω, φη, ἀσι κακοῖς, ως ν δουλεύειν αναγκάσω. αλλα γαρ ι Σωκρατες, ι εις την βασιλικ0ν τεχνην αἱροδευόμενοι, ν δοκεῖς μοι, νομίρειν εὐδαιμονίαν ιναι, τί διαφερουσι τῶν εὐανάγκης κακοπαθούντων, εἴ γε πεινη- σουσι καὶ διψησουσι καὶ ψιγωσουσι καὶ ἀγρυπνησουσι

18 καὶ τἄλλα παντα μοχθησουσιν κοντες Τί δε, Ἀρί

στιππε, ὁ Σωκρατης φη, ου δοκεῖ σοι τῶν τοιουτων διαφερειν τα κουσι τῶν κουσίων, με εκὼν πεινῶν φαγο αν ποτε βουλοιτο καὶ ο εκων διψῶν πίοι καὶ ταλλαωσαύτως, ω δ' εὐανάγκης αὐτα πάσχοντι υκ ξεστινοποταν βουληται παυεσθαι επειτα ὁ μεν κουσίως ταλαιπωρῶν ε ἀγαθ9 Ἀλπίδι πονῶν εὐφραίνεται, οἱον οι τα

ι θηρία θηρῶντες ελπίδι οὐ ληψεσθαι ηδεως μοχθοῖσι καὶ

97쪽

τα με τοιαυτα θλα των πόνων μικρου τινος αξι εστι' τους δε πονοῖντας ιν φίλους αγαθους κτησωνται, η πως

εχ 0υς χειρώσονται, η να δυνατοὶ γενόμενοι κα τοις σώμασι καὶ ταις ψυχαῖς καὶ το εαυτων οἰκον καλῶς οἰκῶσι κώ τους φίλους ε ποιῶσι καὶ την πατρίδα εὐεργετῶσι, πῶς υκ οἴεσθαι χρη τούτους καὶ πονεῖν δεως εἰς τα τοιαῖτα κα ρην εὐφραίνομενους ἀγαμενους μεν εαυτοῖς,2 επαινουμενους δε καὶ ζηλουμενους πο τῶν αλλωπι ετ δε α ι με ραδιουργίαι καὶ κ του παραχρημα δοναὶ με σω - ματι εὐεξίαν κανα εισιν ἐνεργάβεσθαι, ως φασιν οἱ γυμνασται, με ψυχη επιστημην ἀξιόλογον οὐδεμίαν εμποιουσιν, αἱ δε δια καρτερίας πιμελειαι τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν εργων ξικνεῖσθαι ποι Οὐσιν ως φασιν αγαθοὶ ανδρες.

λεγε δε που καὶ σίοδος,

Tην ἐν γa κακότητα καὶ λαδον ἔστιν λέσθαι ρηιδίως λείη μεν ὁδὸς μάλα δ' ἐγγυθι ναίει. της δ' ἀρετης δρῶτα θεοὶ προπάροιθεν θηκαναθάνατοι μακρος δε και ὁρθιος οἶμος ἐς αυτην καὶ τρηχυς το πρῶτον ἐπην δ' εις ἄκρον κηαι,

ηιδίη δὴ ἔπειτα πελει, χαλεπή περ ἐουσα.

μαρτυρει δε καὶ πίχαρμος εν τωδε'

98쪽

2 καὶ ΙΠροδικος δε ὁ σοφος εν τω συγγραμματι τω περὶ Ηρακλέους, περ δη καὶ πλείστοις πιδείκνυται, σαυTως περὶ της ρετῆς -οφαινεται, δε πως λεγων, ὁσα γωμεμνημαι φησι γαρ ρακλεα, πεὶ κ παίδων εις βην δερματο, εν τ οι νεο ηο αυτοκράτορες γιγνόμενοι δηλουσιν εἴτε την δι αρετῆς δον τρεψονται επὶ τον βίον εἴτε την διακακίας, εξελθόντα εις συχίαν καθqσθαι ἀποροῖντα ποτεραν

οφελητέον Horatim S. Canta Orig. naenioratur Caialogi Ol. 3, P. a I. Πρόδικος Ceus, ouem Socrate ipse audiverat Allienis, ut ipse IGlatetur

aγορεύειν οἱ τὰ Προδίκου λώσaντες. Ubi quod parum cum 'λώσaντες convenit μικρολογίa iiDrarii commentum Videtur pro h ἐν τοῖς ὀνό-μaσιν ἀκριβολογίa s de qua rotuisHiStor vol. 8, p. 584 ut Marcellinus Vitae Thucyd. p. vii. d. Arnold. dicit 'Iροδίκου του Κείου θν ἐπὶ τοῖς ὀνόμaσιν ἀκριβολογίaν, et Hermia in Platonis naedi una p. 19 Πρόδικος την των νομάτων εἴρεν ἀκρίβειaν,

99쪽

I B. II. CAP. I. 632 τῶν οδῶν τραπηται καὶ φανῆναι αυτ δυο γυναῖκας προσμιεναι μεγαλας, τλη 'ν τερα εὐπρεπῆ τε ἰδεῖν και ελευθέριον φύσει, κεκοσμημενην το μεν χρῶμα καθαρειότητι, τα

δε ομματα αἰδοῖ, το δε σχῆμα σωφροσυνθ εσθῆτι δελευκὴ την δ' τερα τεθραμμενην με εἰς πολυσαρκίαν τε καὶ ἁπαλοτητα, κεκαλλωπισμενηνὰ το μεν χρῶμα στελευκοτεραν τε καὶ ρυθροτεραν του οντος δοκεῖν φαίνεσθαι,

το δε σχῆμα στε δοκεῖν ορθοτεραν τῆς φυσεως εἰναι, αδ ομματα χειν ἀναπεπταμενα, σθῆτα δε ε δε α μάλιστα Ἀρα διαλάμποι κατασκοπεῖσθαι δε θαμ εαυτὴν,

επισκοπεῖν δε καὶ ι τις ἄλλος αυτην θεῆται, πολλακες δε 23 καὶ ις την εαυτῆς σκίαν ἀποβλεπεέν ως δ' γενοντο πλησιαίτερον του ρακλεους την με πρόσθεν ρηθεῖσαν εναιτο αυτον τροπον, την δ' ετερα φθασαι βουλομενην προσ

δραμεῖν τω ρακλεῖ καὶ ιπεῖν, ρῶ σε Ἐράκλεις,

φίλην ποιησp, την δίστην τε κα ραστην δον ἄζω σε,

και τῶν με τερπνῶν οὐδενος ἄγευστος σει, τῶν δε χαλε-

100쪽

61 MEMORABILIUM

24 πῶν ἄπειρος διαβιωσει πρῶτον με γαρ υ πολεμων οὐδεπραγματων φροντιεῖς, αλλὰ σκοπουμενος διοίσει τι ανκεχαρίσμενον η σιτίον η ποτον εὐοις, τ α ιδων ηακουσας τερφθείης, τίνων αν οσφραινομενος Ἀπτομενος, σθείης, τίσι δε παιδικοῖς μιλῶν μάλιστ αν εὐφρανθείης, καὶ πῶς αν μαλακώτατα καθεύδοες, καὶ πῶς αν ἀπονωτατα

25 OUτων παντων τυγχάνοις. εα δε ποτε γενηταί τις ποψία σπανεως, ων σται αὐτα, ο φοβος μ' σε ἀγαγωεπὶ το πονοῖντα καὶ ταλαιπωροῖντα τω σωματι καὶ τηψυχ η ταυτα πορίβεσθαι, ἀλλ' οἶς αν ι αλλο εργάζωνται, τουτοις συ χρησει, οὐδενος ἀπεχομενος θεν, δυνατον ητι κερδῆναι. πανταχοθεν γαρ φελεῖσθαι τοις μοὶ συνου - 26 twεξουσίαν εγὼ παρεχω. καὶ ο ΙΗρακλῆς ἀκουσας αὐτα,

φίλοι, φη, καλοῖσί με Εὐδαιμονίαν, οι δε μισοῖντες μεῖ ὐποκορις μενοι νομάζουσι Κακίαν. και εν τούτω Tερα