Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

121쪽

114 APPIANI ROMANAR UMTORIAR.

βοντο, δυνὰστευσάν τε και ἐτυράννεωσαν -δτερον των ἰδιώτικων τυρώννων. στε καὶ περὶ των ωλλων φιλο-φων πορον ποιησαι καὶ ωποπτον. - - δι ἀρετὴν εr τε πενιυς αναπραξίας τὴν σοφίανεθεντο παραμώθων ων γε καὶ νυν ποuoὶ ἰδιωτεύοντες καιπενύμενοι, και την ἀναγκαίαν ἐκ τωνδε σοφίαν μεικεφενοι, πῶς πλουτουσιν αρχουσι λοιδορουνται

πικρος ' M ωροφιας πλούτου καὶ ἀνης δόξαν σφισι μαλλον η ζηλοτυπιας ἐς αυτὰ, προφεροντες.

ὐπερορωσι δ' αὐτων οἱ βλασφημοι μενοι πολῖ σοφω

γνησων, ουκ ἐνδεκομένας τὰ Μιθροώτεια, ἐλεηλ πει καὶ Βρύττιος ἐκ Μακεδονιας ἐπελθών συν ἀλι- Ἀτρατῆ διηναν κησέ τε αὐτῆ. - καταπον--

122쪽

LIBER DE BELLO MITHRIDATICO 115

ω--πλοῖον κάὶ ἡμιολίαν, ,eτεινε πάντας τους ἐναντιῶς, ἐφορωντος -- ροφώνους ὁ δι καταπλα- ρου φευγε ' καὶ αντδν αἰσίω νων χρώμενον ὁ ἡττιος, ο καταλαβών, Σκίαθον ἐξεῖλεν, η της λείας τοῖς βαρβώροις ταμίεῖον ην - δουλους τινὰς αυτων ἐκρέμασε, κώ ἐλευθερων ἀπέτεμε τὰς χεῖρας επι τε Βοιωτιαν τραπῶς ἰτέρων οέ χιλίων ὁππέων καὶ πεζων ἐκ Μακεδονίας ἐπελθέντων, μὲ παιρώνειαν Ἀρχελυκὶ καὶ Αριστίωνι τρωὶ ημψαιε συνεπλέκετο, σου καὶ ἀγχωμάλου παρ λον δν - ρον τοῖ που γιγνομένου Λακώνων δε καὶ χαμων ἐς συμμακων Ἀρχελάου καὶ Αριστίωνι προσιδν- των ὁ Βρύττιος απασιν ὁμου γενομενοις ου ηχοίμενος αξιδμαχος τι σεσθαι, ἀνεζεὐρουεν ἐς τον

Πειραια μέχρι καὶ τωδε πέλαος, ἐπιπλεύσας,

κατέπε-

XXX. Σύλλας δ' ὁ του Μιθριδατειου πολέμου

στρατ γυ Ῥωμαιων αἱρεθεὶς εἶναι, τότε πρωτονα ταδειλ συν τέλεσι πέντε και σπείραις τισὶ καὶ vλαις ες την Ελλάδα Αεραιωμὶς χρηματα μεν αυτίκα καὶ σν--ους καὶ ἀγορὰν επι - ἰτωλίας καὶ ωε σαλιας συνέλεγεν. - δ' ἀποχρω-- ροιν ἐδόκει, διέβαινεν ἐς την Ἀττικὴν ἐπὶ τον σέλαον παροδεύοντι δ' αὐτῆ Βοιωτία τε ἀθρόως μετεχωροι, χω

123쪽

στωνα πολιορκῶν, πυτις, ἔνθαπερ ἰν Αρχέλαος, μὰ

τον Πειραι κατηλθε, πιακεκλεισμένων ἐς τα εἰ των πολεμων. φος δ' ην τὰ πευη πώμων τεσσα- κοντα μάλιστα, καὶ ἀργαστο ἐκ λιθου μεγάλου τε καὶ τετραγώνον Περικλειον εργον, τε τοις θη- ναιοις ἐπὶ Πελοποννησίους στρατηγων, κάντην ἐυπιδα της νικης ἐν τω Περαιεῖ τιθεμενος, μαλλον αυ- etdν ἐκρατύνατο ΣυLλας δε καὶ τοιοισδε οὐσι τοῖς τεθεσιν εὐθύς ἐπηγε τὰς κλιμακας. καὶ πολλα - δρα πολλὰ δ' ἀντέπασχεν, πυρος των καππαδ πων αὐτον αμυνομένων ' ες τε κάμνων ἐς χευσῖνα καὶ Μέγαρα ἀνεχώρει, και παγὰς ἐπὶ τὸν Πειραιωσυνεπηγνυτο, καὶ ρομα αὐτ προσχουν ἐπενδει. τυνα με δὴ καὶ παρασκευὴ πασα αὐτου, καὶ σι - ρος, καὶ καταπέλται, και εἴ τι τοιου τροπον auo,

ἐκ Θηβων ἐκομιζετο φλην δε της καδημιας κοπτε, καὶ μηχανὰς ειργάζετο μεγιστας. τα τε μακρὰ σκέλη σια ρει, λωον καὶ ξυλα καὶ γην ἐς δ χωμα μεταβάλλων. XXXI. - δ' ἐκ του Πειραιως Αττικοὶ θεράποντες, ιροὐμενοι τὰ ωμαιων η σφισιν αυτοῖς καταφυγὴν εἴ τι γίγνοιτο, προορωμενοι, πεσσοῖς ἐπ-λὐβδου πεποιημένοις ἐπωφοντες αμὶ τι γιγνω μενον, ἐς τους ωμαίους φιεσαν - σφενδύνης. καὶ τουδε γιγνομένου τε συνερος, κοὰ ἐς γνωσιν Ω-βύντος Συλλας τοῖς ἐσφενδονημένοις προσέχων, -- ρε γεγραμμένον ' τι, ης ἐπιούσης ἐκ μετώπου -- ζοι κατὰ τους εργαζομένους ἐκδραμουνται, καὶ ἔπιπεις ἐκατέρωθεν ἐς τὰ πλοια ωμαιων ἐμβαλουσα

124쪽

L1BER DE BELLO MITHRIDATICO 117 οῦκρύφα ουν τινα στρατιὰν ἀποχρωσαν, - ιμ--των ποuμων ἡ ἐκδρομή, δωσα δη μάλιστα αἰφνιδιος εἶναι, ὁδε, αἰφνιδιώτερον αυτοῖς τους καρυωμνους ἐπαφεὶς -τεινε πολλοῖς, καὶ ἐς τὴν θάλασσων ἐτέρ- ωριέωσε. καὶ τουτο ἐν της πειρας ἐκεινης

τέλος ηλ ἰρομένοις δ ἐπὶ μέγα ἄνω τοῖς χώμασι,πώργον δυσέλαος αντεμηχανατο, καὶ πλεῖστα ἐά αὐτοῖς οργανα ἐώθει τὰς τε δυνάμεις ἐκ παλκιδος

καὶ των αλλων νήσων μετεπέμπετο, και τοὐς ερέταο καθώπλιον, - δντος- - κινδύνου περι ων - λων ἐγιγνα μὲν δὴ πλείων ουσα της πιλλα πιρατιας η πελάου, και ἐκ τωνδε πολύ πλεων νυκτMδε μέσης ὁ μεν σέλαος εκθορῶν μετὰ λαμπιήρων, ἐνέπρησε τὴν ἐτέραν των χελωνων, καὶ - ἐπ αὐτῆμηχανήματα ἡμέραις δι δέκα μάλιστα αλλα ὁ Μυλας ιρροώμενος, ἐπέστησο -θις ενθα καὶ τα πρωτερα ην. καὶ τοὐτοις ὁ νέλαος πώργον ἀνθιστη κατὰ τωτευος. XXXII. καταπλευσώσης δ' αυρο παρὰ - μωτου στρατιας ἐωρας ης ἡγεῖτο --ικαιτης, ἐξηγεν ἄπαντας ἐς με. ἀναμιξας δ' αὐτοῖς σφενδονήτας

καὶ ταύτας, -- τεῖρος αυτι παρέταττεν, ἔνακαὶ οἱ τει φύλακες ἐφικνῶν- των πολεμιων ' τε - ροι δ' υπ ταῖς πύλαις αὐτω πυρφουροι καιρον ἐκ

ούσης, ἐνέκλινον ἐώτεροι παρ μέρος πρωτον μενον ρβαροι, μερι σέλαος αυτοῖς ἐπιπων, ἐπ νήγαγεν ἐς τὴν - ν. v δὴ καὶ μάλιστα καταπλομνοντες ἶ- -ος, με αυτοὐς ἔφευγον ἔς τε καὶ

125쪽

118 APPIANDROMANAR HISTORIAR. τούσδε Μουρήνας μαντήσας ἐπιστρυεν. MD δ'

ἀπωξωλείας τέλος ἐπανιον, κάνουν αυτοῖς οἱ ἄπο μοι, σπουδὴ τιν ἄγωνα ευρουντες, ἐπέπιπτον τοῖς Μωθριδατείοις πάνυ καρτερως ' μεχρι κτῶναι μῶν- των ἐς δισταίους, τους δε λοιποος ἐς τα τεθη συν-

λάσω. ρχέλαος δ' αυτοὐς ἐπιστρέφαγν αυθις, καὶ του ἀγωνι διὰ την προθυιαν ἐς πειθ παραμένων, καὶ ἀποκλεισθέις, ἀνιμη διὰ καλωδιωκχ δε αυλας οὐ μενἀτίμους, περιφανῶς ἀγωνισαμένους, ἐξ λυσε της ατιμιας τοὐς δ αλλυς ἐδωρησατο πολλοῖς. XXXIII. καὶ χειμωνος ἐπιδντος - στρατι--δον ἐν Ελευσῖνι θεμενος, τάφρον ἄνωθεν ἐπὶ θαλατταν ἔτεμνε βαθέῖαν, τολμη τοῖς πολεμους ἱππέας εὐμαρος ἐπιτμοιν οἱ καὶ τάδε αὐτ πονουμένημα- εαἀστην μόραν γιγνοντου τινες πωνες' εμεν, - την τάφρον, οἱ δε παρὰ τῶς τείχεσιν, ἐπαιδντων θαμινὰ των πολεμων, καὶ λιθοι κMβόλεσι καὶ μολυβδαιναι χρωμένων. σδε Μαας

νεων δεδμενος, μετεπέμφατο μεν ει ιδου. καὶ --δίων οὐ δυνηθέντων διαπλεῖσαι, θαλασσοκρα λαος τοι Μιθριδάτου, οὐκουλλον, ανδρα Μαῖον -- ριφανῆ, καὶ τουδ το πολέμου στρατηγον ἐπὶ uλα γενόμενον, ἐκέλευσεν ἐς λεξώνδρειαν καὶ Συριαν λαθόντα διαπλευσαι ' παρά τε των βασιλέων καὶ λεων, ὁσαι ναυτικαὶ στύλον τιν ἀγείραντα, δμδιων ναυτικον παραπέμφαι ὁ μὲν δ' πολεμιας οἴσης της θαλάσσης, οδἐν ἐνδοιάσας, ἐς κελητιον

126쪽

πιε μενον πυρους π στρατιωτων φερομένους,

ἐσφενδύνησαν. καὶ ὁ αλλας νεδρεύσας, ἐκράτησε του τε σιτοπικώντων φερύντων τῆς δ' αὐτης -

ρας αυτε καὶ Μουνάτιος περὶ ulta mo ridλεμονετερον στρατηγιν κατατρώσας, κτεινε με ες χιλιους καὶ πεντακοσιους, ἔλαβε δε αιεμαλώτους ἔτι πλει νας. υ πολυ δε στερον ἐν τω Πειραιεῖ νυκτ4ς, ἔτι κοιμωμέν ων των τεικοφυλὰκών, ωμαῖοι διὰ των ἐγγυς μηχανων κλιμακας ἐπενεγκύντες, ἐπὶ το τεῖχος ἐπέβησαν, καὶ τους φίλακας τοῖς ἐγγυς κτειναν έφ

ρα- y τεῖχος καταλι ντες, -aἰλημμένον απαν Οἱ δ' ς ἀλαην τραπέντες, κτεινἁν τε τον γε νατων ἐπιβάντων, καὶ τους λοιποῖς εω κατεκρημνωαν. οἱ δε καὶ δια των πυλῶν ἐκδραμύντες, ολψου δνετερον των ωμαῖκων πυργων ἐνεπρησαν εἰ μὴ abaaας ἐπιδραμων απωτου στρατοπέδου, νυκτω τε

ολης καὶ δι μέρος επιπύνως ἀγωνισάμενος, περιμσωσε. καὶ τιτ μεν ὁπεχώρουν οἱ βάρβαροι του δ' Απελώου πύργον τερον μέγαν ἐπὶ το τεῖκος αντικρος του μῶκου ἀργου στησαντος, ἐπυργομ νυν πρις αλληλους, κατέρωθεν πωκνὰ καὶ θαμινὰ πάντα ἀφιέντες ει ὰ Σύλλας ἐκ κατα-λτῶν, εἴκοσιν ὁμοῖ μολυδαινας βαρυτὰτας ἀφιεντων,

127쪽

ἡπορυττοντος, και τῆν γην ποφέροντους τε, και ἐς

πολὐ διαλαν νοντος, ὁ χωμα φιζανεν ἄφνω παροι- αισθη - γενομένης, ἷῬωμαῖοι τὰ μυ- νήματοι φεῖλκον, καὶ τι χωμα ἀνεπυψουν τοῦδ' αὐτετρύπου καὶ αὐτοὶ την γην ἐς τὰ τει , τεκμαι- ρωενοι, δι--πον ' ἀλλήλοις τε συμπιπτοντες κώμ

128쪽

ξιφισι καὶ ωρωσιν ἐκχειως, ῶς δυνατὸν ιν - τω διεμάχοντο. -ονδ ταῖτα ἐγιγνετο, καὶ ὁ Σύλλας - των χωμώων πανημασι πολλῶ ἀπεῖκος ἐπρωκύπει μέ ι μέρος αὐτου καταμών, καὶ τον πλησώζοντα πιπον ἐπει μενος ἐμπρησαν, πολλὰ μν ηφιε πυρφύρα τοξεύματα ἐς αὐτον, τους δ εὐτολμοτάτους ἀνέπεμπεν ἐπὶ κλιμάκων σπουδης δε πολλῆ γιγνομένης ἐκατέρωθεν, ὁ τε πύργος ἐνωπιμπρατο ' - μέρος τι του τειρο Ἀλθον δαλλας καταβαλων, εὐθὐς ἐπέστησε φυλακεῖον τά τε - ρ ρο-- τον υσυς θεμελια ξιλ- ανηρτημένα, καὶ θειον καὶ στυππιον καὶ πισσης γέμοντα, αὐτικα - ἐνεπιμπρη των δ' αλλο παρ u κατεπιπτε, καὶ τους ἐφεστῶτας αὐτοῖς συγκατέφερεν. τε θωρυμ οντος δ' ἁλιστα, αιφνιδιος καὶ πολὐλων, πὰντη του τειεοφώλακας ἐτάραττεν, - καὶ τὸ Γνῶ

XXXVII. καὶ ὁ Σύλλας αυτῶς δε ἔχουσιν ἐπιπώμενος ἀπαύστως, καὶ των ιδίων δ αἰεὶ πονουν ἐναλλάσσων, λήρους ἐφ λψοις ἀκμητας ἐπῆγε σὸν μαρι και μῆ καὶ παρακελεύσει, προτρέπων μα καὶ ἀπελων καὶ παρακαλων, - ἐν με - βραχεῖ τοῖiπανῶς αὐτοῖς ἀνθησομένου ἀντεπηγε δε και - λαος ἔτἐρους αντι των τεθορωβημένων, ἀνακαιροπίζων καὶοδε τι ἔργον αἰεὶ, καὶ παρακαλων μακαὶ ἐπιτρίνων ἁπαντας, ῶς ιν οπιεν σφισιν ἔτι ν ς

129쪽

σωτηρίας ουσης πολλης ει σπονδης καὶ προθυμιαι κατέρωθεν αυθις πασιν ἐγγενομένης, φερεπονώτατος ηπι καὶ ὁ ὀνος σος καὶ Θιος αἰκατέρων. εως ὁ Συλλας. εξωθεν επι- , καὶ μωudν τε κἄμνων, ἀνεκάλει τῆ σαλπιπι την στρατιὰν, κὰι θανώσας πολλοῖς, ἀπηγεν. ὁ δ' Αρχέλαος αὐτικα νυκτος ταπεπτωκδτα του τείρους κοδύμει, μηνοειδη αὐτοῖς πολλὰ περιθεὶς ενδοθεν οἷς τι νεοδομητοις ὁ μυλας αμις επεχειροι παντὶτέστρατου νομισας, ἀσθμνη κανυγρὰ ετ οντα, ιδδίως κατερειφειν κωνων δε ώς ἐν στενῆ καὶ βαλλύμενος ἄνωθεν - τε που κώντων κεραιων - ἐν μηνοειδέσι χωρίοις, τουμεν ἐπιπιιρεῖν τι τψ Πειραιεῖ-μπαν ἀπεῖχε τὴν - μη, καὶ ε πολιορκιαν - λι- παραστησωπος αὐ-

τους, καθίστατο.

XVIII. Αἰ-δμενος δε τοὐς ἐν ἄστει μαλλύντι πεπιεσμένους, καὶ κτήνη πάντα καταθύσαντας,

δόρματά τε καὶ βῶσα εφοντας, καὶ λικμωμψους ὁ γιγνύμενον ἐξ αυτῶν, τινὰς δῶ καὶ των ἀποθνησκἀν- των πιομέν ς' ἐκελευσε του στρατ την ἀλιν περιταφρειειν, ἴνα μηδἡ καθ' ἔν τις ἐαφεύγοι λα- θάνων. ς δε καὶ τουτο ἐξηέργαστο αὐτω κλιμακας ἐπηγεν ωοου, καὶ τι τεῖκος διώρυττε τροπης δ ἀς ἐν ἀσθενέσιν ἀνδρῶσιν, Ουτίκα γενομένης, σέπεσεν ἐς πην πουλιν ωαι εὐθὐς ἐν θήναις σφαγὴ πολλὴ ην καὶ νηλεής οὐτε γαρ υποφεύγειν ἐδμναντο, δι ἀτροφιαν ' οντε παιδιων η γυναικων λως ηπι του αλλα δν ἐν ποσὶν ἀναιρεῖν κελεύοντος,

130쪽

LIBER DE BELLO MITHMDATICO 123

μεταβολὴ κω πως αυτιν ἀκράτε φιλονεικόεε δειν οἱ πλέονες, αἰσθανύμενοι του κηρώγροτος, αντοῖς τοῖς σφαγέοσιν περήραουν ἐς τω γον. ouγων δ' ην ἀσθενὴς ἐς την ἀκρουπολιν δωμος καὶ Αριστων αὐτῶ -νέφευγεν, ἐμπρησος τι δεδειον, ἱνα μὴ ἐτο μοις εὐλοις αυτικα ὁ Σύλλα εροι την ἀκροπολιν ἐν χλεῖν. 'O' ν' ἐμπιμπράναι με την πουλιν ἀπῶπου, διαρπάσαι δε εδωκε τεστρατου. καὶ οὐροοι ἀρκες ἀνθρώπων ἐς τροφὴν ἐν πολλοῖς οικημασιν ευρέθη σαν. Ἀλέας ὁ Σύλλας τοὐς με δούλους ἀπέδοτο τοῖς δ' ἐλεωθεροις, σοι --δ επιλαβοώσης ουπεφθασαν ἀναιρεθηναι, πάμπαν λόγοις ουσι, τηνμεν ἐλευθερων, - διωναι ' φηφον δε καὶ χειρωτονίαν τωνδεμεν - οἱ πεπολεμηκδτων, ἀφαιρεῖσθαι 'τοῖς δ' ἐκγόνοις καὶ ταυτα δινόναι. XXXIX. 'Nδε μεν αδδην ἀχον αἱ Ἀθῆναι κακων. σδε ἡλλας τη μεν ἀκροπύλει φρουρὰν ἐπεστησεν, η ἀνυριστίωνα καὶ τους συμπεφευγδτας, λιμ καὶ διφει πιεσθέντας, ξεῖλεν ου μετὰ πολύ. καὶ αὐτων

δ MLλας ριστίωνα μεν καὶ τους ἐκεινον δορυφορωσαντας η ἀνήν τινα αρξαντας, Ἀτιου αλλο πρά- ωντας, παρ α πρύτερον λοὐσης της Ἐλλάδος πονωμαιων αυτοῖς διετέτακτο, ἐκδλασε θανάτου. τοῖς δε αλλοις συνέγνω, καὶ,-- εθηκεν ἄπασιν ἀποντων πωμεν αυτοῖς ποῬωμαίων ὁρισθέντων. συνηνω δ' ἐκ της απρο λεως χρυσιον μεν ἐς τεσσαράκοντα λιτρας μάλιστα, αργώρου δ' ἐς κ κωσίας καὶ τάδε μεν ἀμφὶ τ' ἀκρύπολιν λινον υστερον γένετο.