Aristophanis Comoediae

172쪽

ναικ

173쪽

δεινον ἔργω καὶ σχέτλιον εἰργασμένος. 1175 τις των θεῶν;

τρισμυρίους ἱέσχας ἱπποτοξότας, χωρε δὲ πῶς τις ονυχας γκυλωμένος, 1180Mρτῆς τριόρτης γυ κυμινδις ἀετός' ἐυμη τε καὶ πτεροῖσι καὶ οιζήμασιναιθηρ δονεῖται του μου ζητουμένου 'καστ' ο μακραν ἄπωθεν, au ἐνταυθά που ηδη 'στίν. 1185

Oυκοει σφενδόνας δε λαμβάνειν καὶ τόξα χώρει δευρο πῶς πηρέτης τόξευε παῖε, σφενδόνην τις μοι δότω.

πόλεμος αἱρεται, πόλεμος ου φατος προς ἐμὲ καὶ θεούς. ἀλλα φύλαττε πῶς 1190αψα περινέφελον - ἔρεβος ἐτέκετο,μη σε λάθη θεῶν τις ταύτη περων' 1195. . . . θρει δὲ πῶς κυκλο σκοπῶν, ως θρος - δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτος φθόγγος ἐξακούεται.

174쪽

50 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

παρα των θεῶν ἔγωγε - λυμπίων.

oνομα δέ σοι τέ ἐστι πλοῖον η κυνη;

υρις ταχεῖα.

ταυτηνί τις ου συλλήψεταιαναπτόμενος τρωπος;

ἐμὲ συλλήψεται;

οἰμώξει μακρά.

ατοπόν γε τουτὶ πραγμα.

κατα-Oως πύλας εἰσηλθες ἐς το τεῖχος, μιαρωτάτης

ηκουσας αυτη οἷον εἰρωνεύεται; προς τους κολοιάρχους προσηλθες ου λέγεις; σφραγῖδ' ἔχεις παρὰ των πελαργῶν;

ουδὲ συμβολον 1215 ἐπέβαλεν ορνίθαρχος ουδείς σοι παρών;

177쪽

ctu oμως αν-πέθανες. δεινότατα γαρ τοι πεισόμεσα ἐμοὶ δο κεῖν, 1225εντων μὲν ἄλλων ἄρξομεν, μεῖς σ οἱ θεοὶ ἀκολαστανεῖτε, κοὐδέπω γνώσεσF4τι ἀκροατέ' Ur ἐν μέρει των κρειττόνων. φράσον δή τοι μοι τὼ πτέρυγε ποῖ ναυστολεῖς;

ἐγώ; προ ανθρώπους πέτομαι παρὰ του πατρος I 230φράσουσα Ῥειν τοῖς ὀλυμπίοις θεοῖς μηλοσφαγεῖν τε - τοις ἐπ' ἐσχάραις

τι - λέγεις ποίοις θεοῖς;

τις γάρ ἐστ αλλος θεός;

ορνιθες ἀνθρώποισι νυν εἰσιν θεοι, οἷς θυτέον αυτούς, ἀλλα μα ι ου φ inc

ω μῶρε μωρε. μη θεων κίνει φρένας δει- οπως μη σου γένος πανώλεθρον

178쪽

52 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ124d μακέλλη πῆ αναστρέφει δίκη, λιγνυς δὲ σῶμα καὶ δύμων περιπτυχας καταιθαλώσει σου λικυμνίαις βολαῖς.

ἔχ' ἀτρέμα. φέρ' ἴδω, πότερα οδον η Φρύγα 1245 ταυτὶ λέγουσα μορμολύττεσθαι δοκεῖς; sto orso Oτι πιυς εἴ με λυπήσει πέρα, μέλαθρα μεν αυτολκαὶ δόμους χμφωνος καταιθαλώσω πυρφόροισιν ἀετοῖς; πέμψω δὲ πορφυρέωνας ἐς το ουρανον 1250 oρνις ἐπ αυτον παρδαλας ἐνημμένους πλεὶν ἐξακοσίους Οὐαριθμόν. κά - ποτε εἷς πορφυρέων αυτου παρέσχε πράγματα. συ δ' ει με λυπήσεις τι, της διακόνου πρώτης ἀνατείνας τὼ σκέλη διαμηριῶ I255 V ' ιν αυτήν, στε θαυμάζειν πως -τω γέρων ἄν στυομαι τριέμβολον.

διαρραγείης, μέζαυτοῖς μασιν.

η μήν σε παύσει της βρεως ουμος πατήρ.

I 260 oἴμοι τάλας. 3υκουν ἐτέρωσε πετομένη Ἀαιθαλώσεις τῶν νεωτέρων τινάς

ἀποκεκλήκαμεν διογενεῖς θεους μηκέτι την ἐμὴν διαπεραν ὀλιν, 1265 μηδέ τιν ἱερό τον ἀνα δάπεδον, ἔτιο δε βροτῶν θεοῖσι πέμπειν καπνόν.

δεινόν γε τον κήρυκα τον παρὰ τους βροτους 1270 otiδμενον, εἰ μηδέποτε νοστήσει πάλιν.

ω Πισθέταιρ' ω μακάρι' ω σοφώτατε,