Arrians Anabasis

321쪽

ἐν ταυτα παρήγγειλε Πτολεμαῖος ἐυμάξας τε24 ἐκ των ἀπολελειμμένων ν τῆ πρώτην φυγὴ φιαξῶν ταυτηξυναγαγών ς πλείστας κατέστησεν ναρσέας, να πολλὰ

ἐν νυκτι τα πορα φαίνηται τοῖς φευγουσι, καὶ του χάρακος του κεκομμένου τε καὶ ου καταπηχ θέντος συννησαι ἄλλη καὶ αλλῖ κελευσεν εν μέσφ της τε λίμνης καὶ του τείχους. καὶ ταυτα αυτW ι στρατιῶται εὐπιν νυκτὶ

ἐξειργάσαντο. δη τε ν αμφὶ τετάρτην φυλακὴν καὶ οι βάρβαροι, καθάπερ εαγγελτο ἈλεξάνδρW, ἀνοίξαντες τὰς - ἐπι την λίμνην πυλας δρόμφ εα αυτην ἐφέροντο. υ

μην λαθον τὰς ταυτν φυλακὰς ουδἐ Πτολεμαῖον τον α'cit Tai τεταγμένον ἀλλα εν τουτφ ο τε σαλπιγκταὶ σήμαινον αυττ και αὐτὴ την στρατιὰν πλισμένην τε καὶ συντεταγμένην χων χώρει επὶ τορ βαρβάροις τοὶς δἐ αντε μαξαι ἐμνι οδῶν σαν και ὁ χάραξ εν μέσφ κατα

βεβλημένος. δἐ η τε σάλπιγξ φθέγξατο και ι ἀμφὶ

κισχιλίους ὰῶτε μηχανα ἈλεξάνδρW λμπεπηγμένα ησαν καὶ προσήγοντο - φ τείχει αλλὰ ι Μακεδόνες, πριν

καὶ κατασεισθῆναί τι του τείχους, πορυττοντές τε αυτοι πλένθινον ον το τεῖχος και τὰς κλίμακας ἐν κυκλφ πάντη προσθέντες ἱρουσι κατὰ κράτος την πόλιν. και ἀποθνήσκουσι ἐν ε τα καταλήψει τῶν γνων ἐς μυρίους καὶ πτακισχιλίοις, άλωσαν δ υπἐρ τὰς πτὰ μυριάδας

322쪽

τες των κατον εν ΠΤ πάων πολιορκιρ τραυματίαι δε οκατὰ το πληθος των νεκρῶν γενοντο, ἀλλ' υπ- τους χιλίους καὶ διακοσίους, καὶ ἐν τούτοις των γεμόνων ἄλλοι τε καὶ υσίμαχος ὁ σωματοφέλαι Θάφας η ς νόμος -του του τελευτησαντας υ- μένη τον γραμματέα ἐκπέμπει ες τὰς δυο πόλει τὰς ξυναφεστώσας τοῖς Σαγγάλοις, μυς αυτφ των ιππέων ἐς

τριακοσιους, φράσοντας τοῖς πουσι τὰς πόλεις των τε Σαγγάλων την λωσιν και τι αυτοῖς Ουδἐ εσται χαλεπὸν ε Ἀλεξάνδρου πομένουσί τε και δεχομένοις φιλίως Ἀλέξανδρον χυδὴ γὰρ χυδἐ αλλοις τισὶ γενέσθαι των ναυτονόμων γνων σοι κόντες σφας ἐνέδοσαν. οι δἐ η' γὰρ ἐξήγγελτο αυτοῖς κατὰ κράτος εαλωκότα προς Ἀλεξάνδροι τὰ Σάγγαλα φοβεροι γενόμενοι φευγον πολι

πόντες τὰς πόλεις. και Ἀλέξανδρος, ἐπειδὴ ἐξηγγέλθηαιτW φυγή, σπουδῆ ἐδίωκεν αλλὰ οἱ πολλοὶ ἐν ι- των φθασαν ἀποφυγόντες, διὰ μακρο γὰρ η δίωξις

ἐγένετο σοι κατὰ την ἀποχώρησιν ἀσθενειρ αελε ποντο, Ῥυτοι δἐ καταληφθέντες προς της στρατιας απέ- Θανον ἐς πεντακοσέο ς μάλιστα ως δ ἀπέγνω διώκειντο πρόσω τους φεύγοντας, ἐπανελθών ἐς τὰ Σάγγαλοτην πόλιν μἐν κατέσκαφε, τὴν χώρα δἐ των 'Ινδῶν τοις πάλαι ἐν αὐτονόμοις, τότε δ εκουσίως προσχωρήσαοι

323쪽

προσέθηκε. και Πῶρον ἐν ξυν τῆ δυνάμει ν ἀμφ' - τον ἐκπέμπει ἐπὶ τὰς πόλεις α προσκεχωρηκεο ν φρουρὰς εἰσάξοντα εἰς αυτάς αυτι δἐ ειν τῆ στρατιὰ πιτον μασιν ποταμὸν προυχώρει, ς και τους εστ εικωῖναγνδους καταστρέχpαιτο. υδ εφαίνετο υτου πέρας τι του πολέμου στε πελειπετό τι πολέμων.

Tα δἐ δη πέραν του μάσιος ποταμο ἐυδαίμονό25 τε την χώραν εινα ἐξηγγέλλετο και ανθρώπους ἀγαθοῶς μἐν 'ς εργάτας, γενναίους δ τα πολέμια καὶ εις τα ἴδια

δἐ σφων ἐν κόρον πολιτεύοντας προς γαρ των ρίστων χεσθαι τους πολλους, τους ὁ Ουειν ω του πιεικους ἐξηγεῖσθαι πληθός τε ελεφάντων εἶναι τοι ταύτy ανθρώποις πολυ τι πἐρ του αλλους γνδοῖς και μεγέθει μεγίστους και ἀνδρείc3. ταῖτα ὁ ἐξαγγελλόμενα Ἀλέξαν-. 2δρον ἐν παρώξυνε ες ἐπι μίαν του πρόσω ιέναι οἱ Μακεδόνες δ ἐξέκαμνον δη ταῖς γνώμαις, πόνους τε ἐκ πόνων και κινδύνους εὐκινδύνων ἐπαναιρούμενον ὁρῶντες τον βασιλέα ξύλλογοί τε ἐγίγνοντο κατὰ το στρατόπεδον

τω μἐν τα σφέτερα δυρομένων, σοι πιεικέστατοι, ων

δ ου ἀκολουθησειν, Ουδ ην γη Ἀλέξανδρος, ἀπισχυριζομένων ταὐτα ς ἐπύθετο Ἀλέξανδρος, πριν και επὶ

μειζον προελθεῖν την ταραχὴν τοiς στρατιώταις και τηνἀθυμίαν, ξυγκαλέσας τους ηγεμόνας των τάξεων ελεξενίδε. ορῶν μῶς, - ανδρες Μακεδόνες τε και ἐμμαχοι, ου ὁμοέ δ ετ τὴ γνώμ)ν επομένους μοι ες τοῖς κινδύνους,

324쪽

102 MEA POYρυνηγαγον ἐς ταυτό, - η πείσας πειν του πρόσω πεωθεὶς ὀπέσω ἀποστρέφεσθαι. εἰ μεν ὁ μεμπτοί εἰσινομὶν οἱ μέχρι δευρο πονηθέντες πόνοι καὶ αυτὸς ἐγώ 4 ηγούμενος, ουδἐν τι προυργου λέγειν μοί ἐστιν. εἰ δεγωνία τε προ υμῶν δια τούσδε του πόνους εχεται και

Ἐλλήσποντος και Φρύγες-μφότεροι και Καππαδόκες καιΠαφλαγόνες και -δοι και βρες - λκιοι και Παμφυλία δε και Φοινίκη και Αἴγυπτος ουν τῆ ψva MyἘλληνικὴ καὶ Ἀραβίας στιν, και Συρία η τε κοίλη καις μέση των ποταμῶν, και Βαβυλὼν δε εχεται και το Σουσέων Θνος και Πέρσαι και Μηδοι καὶ σων Πέρσαι και

δοι ἐπηρχον, και σων δε υκ πον, τα ταἐ τος Κασπίας πύλας, τα ἐπ' ἐκεῖνα του Καυκάσου, ὁ μαῖς,τα πρόσω τι το νάῖδος, Βακτριανοί, Γρκάνιοι, θάλασσα 'Yρκανία, Σκυθας τε ἀνεστείλαμεν εστε ἐπὶ την ρημον επὶ τούτοις μέντοι και 'υδις ποταμὸς δια

σίνης, ὁ Υδραώτης, τί ὀκνεῖτε και τον 'μασιν καὶ τα ἐπ' Ἀκεiνα του Ἀασιος γένη προσθεῖναι τy μετέρqt Μακεδόνων ἀρχὴ η δέδιτε μ δέξωνται μῶς ετ αλλοι βάρβαροι ἐπιόντας; ων γε οἱ ἐν προσχωροῖσιν κόν λοι δε φεύγοντες λίσκονται, οι δε ἀποφυγόντες την χώρανημῖν ρημον παραδιδόασιν δε τοι ξυμμάχοις τε και

τοῖς κουσι προσχωρήσασι προστέθεται.

325쪽

ἐγωγε τι- αντους τους πόνους, σοι αυτῶν ἐς καλὰ εργα φέρουσιν. - δε τις καὶ αυτ s f πολεμῶν ποθεῖ ἀκουσαι τιπερ εσται πέρας, μαθέτω - ου πολλη τιηψν ὴ λοιπη ἐστιν - ἐπὶ τον ποταμόν τε Γάγγην καὶ την ψαν θάλασσαν ταύτη δε λέγω ἡμῖν ξυναφης φανεῖ-ται 'υκανία θάλασσα ἐκπεριέρχεται γαρ γην περὶ στασαν η μεγάλη θάλασσα. καὶ ἐγὼ ἐπιδείξω Μακεδόσι τε καὶ τοῖς ξυμμάχοις τον ἐν γνδικι κόλπον ξέkkουν

τ- τα μέχρι φακλέους Στηλῶν ire, M Στηλῶν ἐντος Αιβυη πασα μετέρα γιγνεται και η Ἀσέα δη οἴτω

ορους ὁ θεὸς ἐποίησε νυν ὁ δ' ἀποτρεπομένων πολλὰ μἐν μάχιμα πολείπεται γένη ἐπ' ἐγεινα του μάσι-

εστε ἐπι την φαν θάλασσαν, πολλὰ ει απὸ τούτων τιμι την ρκανίαν ς ἐπι βορῆαν νεμον, και τα Σκυ--λκὰ γένη οὐ πόkkω τούτων -- δέος μη ἀπελθόντωνοπέσω καὶ τα νυν κατεχόμενα ου βέβαια οντα ἐπαρ προς ἀπόστασιν πρὸς τῶν μήπω ἐχομένων. Ἀαι τότε δ' ανόν οι μῖν σονται ι πολλοι πόνοι η αλλων αυθις ἐξ ἀρχης δεήσει πόνων τε και κινδύνων. Ἀλλα παραμείνατε, ἄνδρες Μακεδόνες και ειμμαχοι πονούντων τοικα κινδυνευόντων τα καλὰ εργα, και η τε ειν ἀρετο

326쪽

- υκ ἴστε τι ὁ πρόγονος ο μέτερος - ἐν ίρυνθι δἐ ' Ἀργει, αλλ' ἐδε ἐν Πελοποννησο η Θημι μένωνες τοσόνδε κλέος ηλθεν ως θεις ε ἀνθρώπου γενέσθαι

6 φ Ηρακλεῖ ἀνάλωτος προς μῶν πεται. μεῖς δε καὶ τα τι πόλοιπα της Ἀσίας πρόσθετε τως ηδ κει--ις και τα λίγα τοι πολλοῖς. ἐπει και μῖν υ ἐς τέ ν μέγα καὶ καλον κατεπέπρακτο, ει ἐν Μακεδον- καθημενοι ἱκανδ εποιουμεθα ἀπόνως την οἰκειαν --

σώζειν ωρροια τους ὁμόρους Ἱλλυριου η ριβαλλους

καὶ των 'Ελλήνων σοι υκ επιτήδειοι ἐς τα μέ ερα ἀναστέλλοντες; H μεν η υμος πονοῶντας και κινδυνευοντας αυτος

ἀπόνως και ἀκινδύνως ἐξηγουμενος γον, ου ἀπεικότως

αν προεκάμνετε ταῖς γνώμαις , των μεν πόνων μόνοἐς τμῖν μετόν, τα δε αθλα αυτῶν αλλοις περιποιμντες '

κινδύνων, τα δἐ θλα εν μέσφ κεῖται ξύμπασιν η τε γα χώρα μετέρα και μεῖς αυτης σατραπμετε. και χρημάτων το μέρος νυν τε ε υμας το πολλ4ρχεται καὶ

327쪽

τει δει πεξέλθωμεν την Ἀσίαν, τότε - εμπλήσας μα- τμας, ἀλλα και περβαλών - ἔκαστος πιέζει

αγαθὰ Ἀσεσθαι τους μεν απιεναι οἴκαδε θέλοντας εἰς

τ' οἰκείαν ἀποπέμψω η ἐπανάξω υτός τους δ αυτos μένοντος ζηλωτους τοι ἀπερχομένοις ποιήσω. ντα καὶ τα τοιαυτα ειπόντος Ἀλεξάνδρου πολἡmμεν χρόνον σιωπὴ ν ουτε ἀντιλέγειν τολμώντων προς - βασιλέα ἐκ το εουδέος υτε ξυγχωρέει ἐθελόντων ἐνδε τουτο πολλάκις με Ἀλεξανδρος κέλευε λέγειν τον βουλόμενον, εἰ δη τις τα --ω τοις π αυτου λεχθεῖσι γε νώσκει εμεν δε και ς εα πολλὴ σιωπή ip δέ ποτε θαρσήσας Κοινος ὁ Πολεμοκρατους λεξε τοιάδε. Ἐπειδὴ και απιτός, βασιλ- ου κατὰ πρόσταγμα

ἐθέλεις μαεδόνων ξηγεῖσθαι. ἀλλα πείσας μεν ἴξειν φὴς πεισθει δἐ ου βιάσασθαι, Ῥυ υπἐρ μῶν τῶνδε

ποιήσομαι πώ τους λόγους, πιι α προτιμώμενοι μναλλων και τὰ ἀθλα των πόνων οι πολλοι δη κεκομισμένοι και του κρατιστευειν παρὰ Ους αλλους πρόθυμοί σοι

ἐς αάντα ἐσμέω. ἀλλ' ἰα- της στρατιας της πολλῆς εουει πω ταύτης τὰ καθ ήδονην ἐκείνοις ἐρῶ, ἀλλ α νομέω Fμφορά τέ σοι ες τὰ παρόντα και ες τὰ μέλλοντα μάλιστα ἀσφαλῆ bαι δέκαιος δέ - καθ ήλικιαν τε Ῥὶ μακρυπτεσθαι τὰ δοκουντα βέλτιστα και

328쪽

106 Aa a mYκατὰ τον - σου μοι υσαν και ἐς τους αλλους ξέωσειν καὶ κατὰ την ἐν τοῖς στόνοις τε καὶ γανδυνοι ἐς τόδε ἀπροφάσιστον τόλμαν οσεγαρ τοι πλεῖστα καὶ μέγMντα σοί τε γουμένου καταπέπρακται καὶ τοῖς - σοι οἴκοθεν ορμηθεῖσι, τοσουδε ἄλλο τι ξυμφορόν μοι δοκεῖ

πέρας τι ἐπιθεῖναι τοι πόνοις τε και κινδυνοις αυτ

γάρ τοι ὁρας σοι με Μακεδόνων τε και 'ελλήνων μαωσοι ω 'μεν οsοι δε υπολελεέμμεθα ' ν Θετταλους

μεν ἀπ Βάκτρων εο ς, ου προθέμους τι ἐς τους -- νους αἰσθόμενος, οἴκαδε, καλῶς ποιῶν, ἀπέπεμψας τῶνδε αλλων Ελλήνων ο μεν ἐν ταῖς πόλεσι ταῖς προ σος οἰκισθεέσαις κατ-ισμένοι Ουδ ουτοι πάντες κόντες με- νουσιν οι δε ξυμπονοῶντές τε τι και ξυγκινδυνευοντες αυτο τε και η Μακεδονικη στρατιά, τους μεν ἐν ταῖς μάχαις ἀπολωλέκασιν, οι δε ἐκ τῶν τραυμάτων πόμαχοι γεγενημένοι πιλλοι πιλυν τῆς Ἀσέας πολελειμ6μένοι εἰσέν οι πλείους δε νόσφ ἀπολωλυσιν, λέγοι ἐει πολλῶν πολεμονται. καὶ χυτα τοῖς σώμασιν 'τι ,σαυτως μωμένοι, ταῖς τε γνώμαις παλτ λι μαλλον προκεκμηκότες καὶ τούτοις ξυμπασι πόθος μεν γονέωνεστέν, σοις τι σώζονται, πόθος δε γυναικῶν και παμων, πόθος ὁ δη της γῆς -της της μειας, ην ξυν τρἐκ σου πορισθέντι σφίσι ὀσμφ, μεγάλοι τε αντι μικρῶν και πλούσιοι ἐκ πενήτων ἀναστρέφοντες ξύγγνωστο εισιν

329쪽

γαρ ὁμοίοις τι χρήσὶν ἐς τους κινδvνους, οἷς το εκουσιον ἐν τοις ἀγῶσιν ἀπέσται ἐπανελθὼν δ' αττός τε, εἰ δοκεῖ, ἐς την οἰκειαν καὶ την μητερα την σαυτο ἰδὼν καὶ - των Ἐλλήνων καταστησάμενος καὶ τὰς νίκας ταέτας τὰς πολλὰς καὶ μεγάλας ἐς το πατρουον οὶκον κομόσας-- aer' αλλον στόλον στέλλεσθαι, ει με βούλει, επ α τὰ ταυτα τα προς την λ κισμένα 'νδῶν γένη εἰ δε βουλει, ε τον Ευξεινον πόντον εἰ δε επὶ Καρχηδόνα και τα επ' ἐκεῖνα Καρχηδονίων της - η ταυτα δε σον - ξηγεῖσθαι ἔφονται δε σοι ἄλλοι Μακεδόνες και αλλοι Ελληνες, νέοι τε ἀντὶ γερόντων και ἀκμῆτες ἀντὶ κεκμηκότων, και οἷς τα του πολέμου δια τοαπείρατο ε τε το παραυτόκα ου φοβερὰ και κατὰ τηντο μέλλοντος ελπέδα εν σπουδὴ σται' ους και ταυτyἔτι προ μότερον ἀκολου σειν σοι εἰκός, ὁρῶντας τους πρότερον ξυμπονησαντάς τε και ξυγκινδυνεύσαντας ες τασφέτερ ηδη πανεληλυθότας, πλουσίοις τε αντὶ πενήτων και - αφανῶν τῶν πάλαι ευκλεεῖς. καλὸν δέ, ω βασιλευ, εἴπερ τι και αλλο, καὶ Ἀν φ ευτυχῶν σωφρο--νη σοι μεν γὰρ -του γουμένW καὶ στρατιὰν τοιαυτην ποντι α με πολεμίων δέος ουδω τὰ δε εκ ου

δαιμονίου δόκητά τε και ταυτ γ και φύλακτα τοῖς - θρώποις στί.

- την συνέχειαν της ὁδοιπορέας struction berulit aus dein Gebraueli, τας οπλας υπονετρῖφθαι συνέβαινε, aucti vo 'ine Dat. de Genitis τῶν δε οπλων ταμεν λεῖστα κατ- eoerende Activis in personiichesεξάνθαι, και νον μεν Ἐλληνικὸν Passiv. gubnden Lucian Anachars. ἱματισμον κλελοιπέναι, συναναγ- 34 υμεῖς δε συγγνωστο εν πλοις

κάζεσθαι δε βαρβαρικοῖς, σμασι ἀεὶ βιουντες.

330쪽

ῶναι την ἀναχώρησιν Ἀλέξανδρος δἐ τότε μεν ἀχθεσθεὶς

του τε μένου ἶ--ἡησδε και του κνετων αλλων γε- μόνων διέλυσε τον ξυλλογον ε δε την στεραίαν ξυνὰ-λέσας αυλ ξυν ὀργῆ τους υτους υτις μεν ιέναι φιντου πρόσω, βιάσεσθαι δε υδένα κοντα Μακεδόνων ξυνέπεσθαι ' ξειν γαρ τους ἀκολουθήσοντας ψ βασιλεῖ

σφῶν κοντας τοι δε και ἀπιέναι οἴκαδε ἐθέλουσινυπάρχειν ἀπιέναι και εξαγγέλλειν τοις οἰκείοις τι τον βασιλέα σφῶν εν μέσοις τοι πολεμίοις πανήκουσιν Ἀο-3 λιπόντες ταυτ' εἰπόντα πελθεῖν ς την σκηνην, μηδέ τινα των ταίρων προσέσθαι αυτης τε ἐκείνης της ημέρας και ἐς την τρίτην τι ἀπ' ἐκείνης, πομένοντα εἰ δη τις τρο ιη ταῖς γνώμαις των Μακεδόνων τε και ξυμμάχων, οἷ δ εν χλου στρατιωτῶν τα πολλὰ φιλεῖ γίγνεσθαι, ἐμπεσουσα ευπειθεστέρους παρέξει αττους. ως δε σιπα πολλὴ ην - το στρατὀπεδον και ἀχθόμενοι με τῆδρα αυτοι δῆλοι σαν, ου μὴ μεταβὰλλόμενοι γε α' αυτῆς, ἐνταυθα δὴ λέγει Πzολεμαῖος ὁ Θου τε επὶ τὴ διαβάσει ουδἐν μεῖον ἐμετο, θυομένου δε - ἐγίγνετο