Arrians Anabasis

311쪽

λώλεσαν, ου ἐπερ καρεῖος ὁ μέγας βασιλεις ἐξαρχων τοις ἀμφ αυτὸν της φυγη ἀστ χώρει, ἀλλα εστ γαρ πέμενέ

τι των γνων ἐν τη μάτη ξυνεστηκός, ἐς τοσόνδε ἀγωνισάμενος, τετρωμενος ἡ τὸν λων μον οὐδη γυμνὸν μόνον χων ν η μάχη ἀνεστρέφετο ἀπο γαρ του ἄλλου σώματος ρκει αττου τα βέλη ὁ θώραξ περιττὸς - καπάτε τηνε σχυν και την ὁρμονίαν - στερον καταμαθεῖν

θεωμένοις ηπι, τότε δη καὶ αυτις ἀπεχωρει ἐπιστρέψας τὰν λέ-ντα. καὶ Ἀλέξανδρος μέγαν τε αυτὸν και γε- ναῖον ανδρα ἰδὼν ἐν τη μα σῶσαι ἐπε μησε πέμπειδὴ παρ' υῶν πρῶτα μεν αξέλην τὸν 'ειδόπι και Ἀξίλης προσιππευσας ἐφ' οσον οι ἀσφαλἐς ἐφαίνετο φ ἐλέφαντι ος φερε τὸν Πῶρον επιστησαί τε ξέου τὴ γηρέον,

ξάνδρου λόγων. ὁ δε ιδῶν ανδρα ἐχθρὸν - παλαιου τὸν Tα λην ἐπιστρέφας ἀνηγετο ς ἀκοντίσωπι καὶ - καιγωτέκανεν τυχόν, ει μη ποφθάσας ἐκεῖνος ἀπηλασεν ἀπὸ του Πωρου πρόσω τὸν λαον Ἀλέξανδρος δὴ υδἐ ἐπι-δε του Πώρφ χαλεπὸς γένετο, ἀλλ ' αλλους τε ε μέρει ἔπεμπε και δὴ και Μερόην νδρα Τνδόν, τι φίλον εIναι - παλαιου του Πώρ τὸν Μερόην μαθε Πῶρος δε ς τα παρὰ του Μερόου κουσε καὶ ἐκ του δίφους αμα ἐκρα-

312쪽

ἐπυθετο, προῖππευσας προ της τάξεως ξυν λέγοις τωνεταίρων ἀπαντα φ Πώρου καὶ επιστησας τον Ιαπον τοτε μέγεθος Θαέμαζεν, υπἐρ πέντε πήχεις μάλιστα -- βαῖνον, και το κάλλος του Πώρου και τι υ δεδοελ-

νος πιν γνώμη φαίνετο, ἀλλ ωσπερ αν ἀνηρ ἀγαθος ἀνδρὶ ἀγαθ ο προσέλθοι visἐρ βασιλείας της αυτο προ βασι - 2 λέα αλλον καλῶς ηγωνισμένος. - δη Ἀλέξανδρος πρω

τος προσειπών αυτον λέγειν ἐκέλευσεν ο τ οι γενέσθαι

ἐθέλοι Πῶρον ἐυποκρίνασθαι λόγος, τι βασιλικῶς μοι

χρῆσαι, ἁ Ἀλέξανδρε. και Ἀλέξανδρος σθεἰς φ λόχμ

σαυτου νεκα ο τι σοι φίλον ἀξίου M πάντα εφη ἐν τουτου ἐνεῖναι και Αλέξανδρος τουτφ τι μαλλον τέλ4 φ σθεις την τε ἀσην φ Πώρον των τε αυτου γνδῶν ἐδωκε και αλλην ἔτι χώραν προ τ πάλαι υμ αλεωνατης πρόσθεν προσέ κε και υτως αυτός τε βασιλικως κεχρημένος ην ἀνδρι ἀγαθφ και ἐκείνωἐκ τούτου ες απαντα πιστου ἐχρήσατο τουτο - τέλος τ μάχη τὴ προς Πῶρόν τε και τους ἐπ' ἰκεινα του 'Fδάσπου ποταμου γνδοις

313쪽

μηνὸς Μουνυχιῶνος.

' γνα δε η μάχη ξυνέβη καὶ εὐεν ὁρμηθεις ἐπέρασε

τον δασπην ποταμὸν τιλεις κτισεν ωλεξανδρος καὶ την με Νίκαιαν της νίκης της κατ' 'Iνδῶν πώνυμονώνόμυοε την δε Βουκέφαλα ἐς του απου του Βουκεφάλα την μνήμην ος ἀπεθανεν αυτου, ου βληθεὶς πρὸς Ουδενός, αλλ' υπὸ καμάτου τε και ηλικίας, ν γαρ ἀμφ βτα τριάκοντα ετη καμὰτηρὸς γενόμενος, πολλὰ δε πρόσθενειγ-μών τε και συγκινδυνευσας ἈλεξάνδρW ἀν- χινόμενός τε προς μόνου Ἀλεξάνδρου ὁ Βουκεφάλας ουτος, τιτους αλλοπις πάντας ἀπηξίου ἀμβάτας, και μεγέθει μεγας και φ τμου γενναῖος. σημεῖον δε οι ην βοὸς κεφαληεγκεχαραγμένη, φ οτου και το νομα τουτο λέγουσιν οτιεφερεν οἱ δε λέγουσιν τι λευκὸν σημα εἶχεν ἐπι της

κεφαλῆς, μέλας ον αυτός, ἐς οδ κεφαλὴν μάλιστα εἰκασμένον. υτος ὁ σιαος ἐν η υξέων χώρα φανὴς ἐγένετο Ἀλεξανδρ*, και Ἀλέξανδρος προεκήρυξεν αν την

-ο φόβος τοῖς βαρβάροις. και ἐμοι ς τοσόνδε τετι

μήσει ὁ Βουκεφάλας ουτος Ἀλεξάνδρου νεκα. Αλεξάνδρ0 δἐ επειδὴ χι ἀποθανόντες ε τῖ μάχη, ο

314쪽

2 τὸ πρῶτον διέβη - του στρα- μάτερον μὰν δ ξον

μέρει τῆς στρατιας πελειπετο, τὰς πόλεις αστινας - 'εκτιζεν ἀναστήσοντά τε καὶ ἐκτειχιουντα αυτὸς δε λαυ

νεν ἐπὶ τους προσχώροος τῆ Πώροπι εχ γνδούς. ονομα δε ν τ εθνει Γλαυγανῖκαι - λεγει Αριστόμολος, ο δε Πτολεμαῖος, Γλαμαι ὁποτέρως λεχει τι

νονομα ου μοι μέλει. εαῖε δε την χώρα αυτῶν Ἀλέξανδρος των τε ταίρων εππέων χων τους μόσεας συαὶ τῶν πεζῶν απὸ φάλαγγος καστης ἐπιλέκτους και τους ἱπποτοξότας ξυμπαντας καχι τους Ἀγριῶνας και τους τορμας καὶ προσεχώρουν αυτο ὁμολογέε πάντες. και ἐλαβε πόλεις με ες τριάκοντα και επτά, QDα ὀλίγιστοι σαν οἰκήτορες πεντακισχιλίων ου ἐλάττους ἰσαν, πολλῶν δε και ὁπωτους μυριους και κώμας πλήθει τε πολλὰς ελαβε και πολυανθρώπους ου μεῖον των πόλεων και ταύτης της χώρας Πώρο αρχειν δωκε και αξέλῖ δε διαλλάττει Πῶρον καὶ Tαξίλην ποπέμπει πέσω εις τα η' τα αυτου.

Ἐν τούτφ δε παρά τε Ἀβισάρου πρέσβεις ἐκον, ἐνδιδόντες αυτόν τε Ἀλεξάνδρο Ἀβισάρην - την χώραν οσης ῆρχε καιτοι πρό γε της μάχης της προς Πῶρον γενομέ

νης Ἀλεξάνδρ0 ἐπενόει Ἀβισάρης και -τὸς ξυν Πώρν

τάσσεσθαι τότε ὁ και τι ἀδελφιν τὸν αυτο ξυν τοῖς ἄλλοις πρέσβεσι παρ' Ἀλέξανδρον πεμφε, χρήματά τε

315쪽

-μέζοντα καὶ ελέφαντας τεσσοράκον- δῶρον Αλεξάνδρφ. ον δε καὶ σωρὰ των αυτονόμων γνδῶν πρέσβεις παρ' Αλέξανδρον καὶ παρὰ Πώρου αλλου του πάρχου γνδῶν.

ηκοντα ξυν την στρατι ἔνα ου χαιρησε ἰων. Ἐν τούτ δε Φραταφέρνης -- Παρθιαέων καὶ προ χανέας σατράπης τους καταλειφθεντας παρὰ ἄγων κεν Ἀλεξανδρον καὶ παρ Σισικόττου του A

σακροῶν σατράπου πελοι, τι τον τε παρχον σφῶν αὐτονότες ὼεν οι Ἀσσακηνοὶ καὶ ω Ἀλεράνδροι ἀφεμο -τες. καὶ ἐπὶ τούτους Φίλιππο εκπέμπει και Ἀριάσπην συν στρατι τα περ την Ἀσσακηνων χώραν κατα-γομένους και κοσμήσοντας. υτος δε ς ἐπι τον Ἀκεσένην ποταμὸν προυχώρει. τουτου το Ἀκεσίνου ποταμο το μέγεθος μόνου των

γνων ποταμῶν Πτολεμαῖος ὁ ά - ἀνέγραφεν εἶναι γαρ να ἐπέρασην υτώ Ἀλέξανδρος ἐπι των πλοέων τε καὶ τῶν διφθερῶ ξον τῆ στρατι το μεν ἡμμα δει τοτ έκεσίνου πέτραις μεγάλαις καὶ ὀξείαις, καθ' ών φερόμενον βέρη το δ ρ κυμαινεσθαί τε και καχλάζεω - δεώρος σταδίους ἐπέχειν πεντεκαέδεκα τοῖς με ὁ ἐπι τῶν διφθερῶν περῶσιν ευμαρ γενέσθαι τον πόρον τους δε ἐν τοῖς πλοίοις διαβάλλοντας ἐποκειλάντων πολλῶν δελοι- μι ταῖς πέτραις και ξυναραχθέντων υκ λόγους υτοῖ ἐν του δατι διαφθαρηναι. . εἴη ν ουν ἐκ τοὐλ

316쪽

τέρου χρήσασθαι τ ευματι. 21 Περάσας δε ιν ποταμὸν Καῖνον μεν ξον τῆ αυτοττάξει ἀντολείπει αυτο επι τη - , προστάξας επιμελεῖσθαι της πολελειμμένης στρατιὰς της διαβάσεως, οῖτον τε σιτον αὐτW τιν - 'κδου τῶν γνων 2 χώρας και τα ἄλλα επιτήδεια παρακομέζειν μελλον Πῶρον δε ες τα αυτου ' ἀποπέμπει, κελευσας νων τε τους μαχιμωτάτους πιλεξάμενον και εἴ τινας παρ' ΟΨεχοι λέφαντας, τουτους δε ἀναλαβόντα μοι παρ αυτόν. αυ- δε Πῶρον τὸν ἔτερον τὸν κακόν, τι ελγγέλθη πεφευγεναι ἀπολιπὼν την χώραν ης ηπεν, ἐπενόει διωκειν συν τοι κουφοτάτοις της στρατιας ὁ γαρ Πῶρος ουτος,

εστ μεν πολέμια ξυνειστηκε Ἀλεξάνδρου τα πρὸς τὸν ἄλλον Πῶρον, πρέσβεις παρ' Ἀλέξανδρον πέμπων, αυτόν

τε και η υπὸ οἷ χώραν ἐνεδέδου ἈλεξάνδρW, κατα ἔχθος τι Πώρου μὰλλον η φιλέρ τη Ἀλεξάνδρου δἐ ἀφεμ

μένον τε ἐκεῖνον και πρὸς αυτου και αλλης πολλῆς αποντα μαθε, τότε ὁ φοβηθείς, οπ ουτω τι λέων-δρον, ω τι Πῶρον ἐκεῖνον ὁ ὁμώνυμον, φεύγει τηνεαυτου, ἀναλαβών σου ταν μαχίμων ξυμπεῖσαιέδυνηθημετασχεῖν οι της φυγης.

317쪽

επερχοιντο της χώρας την πολλην προνομευοντες. ενταυθα

'φαιστέωνα ἐν ἐκπέμπει, δους αυτ μέρος της στρατιῶς, πεζῶν ἐν φάλαγγας δύο, απέων δἐ 'ν τε αυτου καὶ την Λημητρίου ἱππαρχίαν καὶ των τοξοτῶν τους μίσεας ἐς την Πώρου του ἀφεστηκότος χώραν, κελεύσας παραδιδόναι ταυτην Πώρ αλλφ, και εἰ δη τινα προς ταὶς χθαις του Yδραώτου ποταμου αὐτόνομα θω γ δῶν νέμεται, και αὐτα προσαγαγόμενον φ Πώρου πειν ἐγχειρίσαι. -τὸ δ επ έρα τον Υδραώτην ποταμόν, ου καθάπερ τον Ἀκεσίνην χαλεπῶς προχωρουντι δἐ υ' ἐπ εκεῖνα της χθρος - Yδραώτου τους ἐν πολλους καθ' ὁμολογίαν προσχωρεῖν ξυνέβαινεν, δη δέ τινας ξυνοπλοις ἀπαντήσαντας τους δ και ποφευγοντας ελὼν βόρ κατεστρέψατο. Ἐν τουτφ δἐ εξαγγέλλε- Ἀλεξάνωφ των αυτονό-22μων γνων ἄλλους τέ τινας και - καλ-μένου καθαίους αυτους τε παρασκευάζεσθαι ως ἐς μάχην ει προ ἀγροι τη χώρε αυτῶν Ἀλέξανδρος, και σα μορά σφισιν

ωσαύτως υτόνομα, και ταυτα παρακαλεῖν ἐς το εργοπιῶναι δ την τε πόλιν ὀχυρὰν πρὸς η ἐπενόουν ἀγωνίσασθαι, Σάγγαλα ην τῆ πόλει νομα, και αυτοι DKactatoι τολμότατοι τε και τα πολέμια κράτιστοι νομίζοντο

318쪽

ώς ἐπι τους Καθαίους. H δευτεραῖος μεν ἀπο ου --ταμολ- 'Fδραώτου προς πόλιν κενή ονομα Πόμπραμα 'το δ εθνος τομο τῶν γνδῶν Ἀδραῖσταεικαλοειτο. Ῥυτοι μου προσεχώρησαν μολογέρ Ἀλεξάνδρο ηὐχὶ Ἀλέξο -- αναπαυσας τῆ στεραέρ την στρατιὰν τῆ τριον προ χώρει εα τα Σάγγαλα, να ι καθαλέ τε και ι λλοι πρόσχωροι αὐτοῖς ξυνεληλυθότες προ τη πόλεως παρατεταγμένοι σαν επὶ γηλόφου ου πάντη ἄποτόμου ' -- ὁ του γηλόφου ἁμάξας περιστησαντες εοδ αυτῶν στρωτοπέδευον, ς τριπλουν χάρακα περιβεβλῆσθαι τῶν -

ρῶν. Αλέξανδρος δε τό τε πλῆθος κατιδών των βαρβά

ρων - του χωρίου την φύσιν. - μάλιστα προς τὸ ' παρόντα εν - φ οἱ φαίνετο παρετάσσετο καὶ τοῖς μενιπποτοξότας εὐθὴς - ῶχεν ἐκπέμπει ἐπ' αυτούς, ἀκροβολίζεσθαι κελεύσας παριππ-οντας, ώς μήτε ἐκδρομην

τινα ποιήσασθαι τους γνωἡ πριν ξυνταχθηναι υτο την στρατιὰν κοι ς αλπὰς γιγνεσθαι αυτοῖς - προ της 6 μάχης εντις τοι χηρωματος αυλ δε ἐπὶ μεν - δεξιου κέρως των ιππέων το γημα κατέστησε και τροπιείτου ἱππαρχίαν εχομένους δε τούτων τους πασαμστάς, και επὶ τούτοις τους Αγριανας κατ δοτο ευώ-

319쪽

vτα χέαν καὶ τὰς των πεζεταιρων τάξεις ἐπὶ κέρως ἐεκατέρου οἱ το - αυτο δα διακριθέντες τάχθησαν. εκτάσσοντι δἐ αυτφ παρεγένοντο καὶ ι ἀπο της οπιω - φυλακέας πεζοί τε καὶ ἱππάῖς. καὶ τούτων τους ἐν ια- πέας εα τα -- διελὼν παρ1 γαγεν ἀπο δε των πεζῶν

λαγγος ποιήσας αυτὸς ἀναλαβὼν την λαον την ἐπὶ τουδαιον τεταγμένην παρήγαγεν επὶ τὰς κατα το μώνυμ- των γνων μαως ταυτα γαρ ευπροσοδώτερον υτφἐφαίνετο το χωρίον καὶ ου πυκναὶ σαύτως αἱ μαραι

ἱ7τπέων το εργον καταπηδησας - του απου πεζὸς επηγε τῶν πεζῶν την φάλαγγα καὶ πὰ ἐν τῶν πρώτων μαζῶν ου χαλεπῶς ἐβιάσαντο οἱ Μακεδόνες τους χωούς - δ τῶν δευτέρων οἱ γνδοὶ σωραταξά μνοιμον ἀπεμάχοντο, οἷ δη πυκνότεροί τε ἐφεστηκότες ἐνελάττονι τεκέκλφ καὶ τῶν Μακεδόν - ου κατ' ευρυχω. ρόαν σαύτως προσαγόντων σφισιν ἐν τάς τε πρώτας ὁμαρος πεφηγον καὶ κατὰ τα διαλείμμοτα αυτῶ - - στοις προυχώρει ἀτάκτως προσέβαλλον ἀλλα καὶ ἀπὸ του- των μως ἐξώ - οἱ γνδοὶ βιασθέντες πρὸς τῆς φάλαγγος. οἱ ὁ Ουκέτι επὶ τῶν τρίτων μενον, ἀλλ' ς τάχους ἀχον φυγὴ εἰς την πόλιν κατειληθησαν. καὶ Ἀλέξανδρος ταυτην ἐν την μέραν περιεστρατοπέδευσε τοῖς πεζοῖς την πόλιν οσα γε ηδυ ' χυτψ περιβαλεῖν χ

Arrian. II. 7

320쪽

κυκλώσασθαι- δυνατος ἐγένετο κατὰ δε τα διαλείποντα αυτου, να και λίμνη ου μακρὰν του τείχους ' τους ἱμπέας ἐπέταξεν ἐν κυκλφ της λίμνης, νους ο βαθεῖανουσαν την λέμνην καὶ -u εἰκάσας τι φοβεροὶ ενόμενοι οἱ γνδοὶ αὐτης προτέρας στης πολείφουσι της νυκτὸς την πόλιν. καὶ ξυνέβη υτως πως εἴκασεν ' ἀμφὶ γαρδευτέραν φυλακὰμ εκπίπτοντες ἐκ του τείχους οἱ πολλοὶ αυτῶν ἐνέκυρσαν ταῖς προφυλακαὶ των ἱππέων, καὶ οἱ μεν πρῶτοι αυτῶν κατεκόπησαν προς τῶν ιππέων' οἱ δε επὶ τούτοις αἰσθομενοι τι φυλάσσεται ν -κλφ.φλέμνη ἐς την πόλιν αυθις ἀνεχώρησαν.

Ἀλέξανδρος δε χάρακέ τε διαλφ περιβάλλει ἴναπερ

μη Πργεν λίμνη την πόλιν και φυλακας εν κυκλου της λίμνης ἀκριβεστέρας κατέστησεν. αυτις δε μηχανὰς προ

άγειν φ τείχει ἐπενόει, ώς -τασείειν το τειχος αυτομολησαντες δε αυτρο τῶν - της πόλεως τινες φράζου νοτι εν νου ποιεν αἰτῆς κείνης της νυκτο εκπίπτειν κτῆς πόλεως οἱ γνδοὶ κατα την λίμνην ναπερ το ἐκλιπὰ ην του χάρακος ὁ δε Πτολεμαῖον τον ἄγου ἐπιτάττειενταυ θα, τῶν τε πασπιστῶν αυτου δους χιλιαρχίας τρεῖς και τους Ἀγριῶνας ξυμπαντας και μίαν τάριν τῶν τοξ τῶν, ποδείξας το χωρέον ἐπερ μάλιστα εικαζε βιάσεσθαι τους βαρβάρους - δε πειδὰν αἴσθη, φη, βιαζομένους ταυτ γ, αυτὸς με ξυν τῆ στρατι είργειν του βαρβάροις του πρύσω, τον δε συλπιγκτὴν κέλευε σημαίνειμ ιμεῖς δέ, ανδρες γεμόνες επειδὰν σημανα, ξυν τοι καθ' αυτους καστοι ξυντεταγμένοι ἰέναι επιτον θόρυβον ἶν' νη σαλπιγξ παρακαλῆ αποστατήσω δἐ ουδἐ εγωτο εργου.