장음표시 사용
181쪽
ἐπενόει ες Σκυθας τε καὶ την Μαιῶτιν λίμνην, οἱ δε, τι ἐς Σικελίαν τε καὶ ακραν Ιαπυγίαν η - γα καὶ ποκινεῖν αυτον το Ῥωμαίων νομα προχωρουν επὶ μέγα.
'πι- δε ποῖα με ην Αλεξάνδρου τα εν μήματα ουτε πω ἐγώ ἀτρεκῶς ξυμβαλεῖν ουτε μέλει μοιγε εἰκάζειν' κῶν δε καὶ αυτὸς αν μοι δοκῶ ἰσχυρίσασθαι, υτεμιοκρόν τι και φαυλον ἐπινοLῖν Ἀλέξανδρον υτε μεῖναι ανἀτρεμουντα ἐπ' ουδεν των η δη κεκτημένων, ουδρ εἰ την
Ἀσους το)τράπη, ἀλλα ετ αν - εκεῖνα ζητεῖν τι των ηγνοημένων, ε και μη αλλου ψ, ἀλλα αυτόν γε αυτφ ερίζοντα. καὶ ἐπι φδε ε ινστους σοφιστὰς των 'Ινδῶν, ων λέγουσιν εστιν Ους καταληφθέντας α' Ἀλεξανδρου ἐπαιθρίους ἐν λειμῶνι, ναπερ αυτιῶς διατριβα ησαν,
στρατιῆς, μουειν δε τοῖς ποσι την γῆν ἐφ' ς βεβηκότες ησαν. ως δε ρετο Ἀλέξανδρος δι' ερμηνέων τι νοαῖαυταὶ το εργον, τους δε ποκρίνασθαι δε δ βασιλευ Αλέξανδρε, ανθρωπος μἐν χαστος τοσόνδε της γης κατέχει σονπερ τουτ εστιν φ οστ βεβήκαμεν σι δε ανθ ρωπος ων παραπλήσιος τοῖς ἄλλοις, πλην γε δη τι πολυπράγμων και ἀτάσθαλος, - της οικείας τοσαύτην γην επεξέρχ πράγματα χων τε και παρέχων αλλοις καιου και λέγον στερον ἀποθανὼν τοσουτον καθέξεις τηλγης σον ἐξαρκό εντεθάφθαι Ψ σώματι.
Kἀνταῖθα πῖνεσε ἐν Ἀλέξανδρος τούς τε λόγους
182쪽
πεζεταίροις καὶ ἐρόμενος εἴ του δέοιτο ὁ δε ιογένης ἴλλου μεν εφη δεῖσθαι Ουδενός, - του λέου ει αελ-
πάντη ἔξω ν του σπινοεῖν τα κρείττω Ἀλέξανδρος, α α' εὐδόξης γαρ δεινῶς κρατεῖτο ἐπεὶ καὶ ἐς άξιλα ατ'
ἀφικομένφ καὶ δόντι των σοφιστῶν των γνων του γυ- μνοὐ πόθος ἐγένετο ξυνεῖναί τινά ο των ανδρῶν τούτων, οτι την καρτερέα αυτῶν Θαίμασε καὶ ὁ με πρεσβυτ τος τῶν σοφιστῶν, του ὁμιληταὶ ι αλλοι σαν, ἄνδωμι δνομα Ῥυτ αυτὰς φη παρ' Ἀλέξανδρον ξειν ἴτε του αλλους εἴα, αλλ' υποκρινασθαι γαρ λέγεται. Λώς υιις καὶ αυτὴς εἴη εἴπερ υν κω Ἀλέξανδρος, και τι Ουτε δέοιτό του τῶν παρ' Ἀλεξάνδρου, πειν γάρ οε ητα παρόντα, και - ὁραν τους ἡ αυτου πλανωμένοις τοσαύτην γῆν και θάλασσαν ἐπ' ἀγαθφ ουδενιχ δἐ Lρας τι αυτοὶ γινόμενον τῶν πολλῶν πλανῶν ουτ ουν ποθήῖν τι αυτὸς του κύριος Ἀλέξανδρος δουναε, υτ
183쪽
λειν ἀήkώστου αν δὴ ἀλλα ειπεῖν γα προς Ἀλέξανδρον,
184쪽
τον σωματοφυλακα οἱ δἐ καὶ πομπήν τινα προστομα - σα αυτου λέγουσιν απους τε καὶ ανδρας, τους μεν Ἀλι
185쪽
ANI Σα. I. 3. 4. 169,ον, καὶ την στρατῶν ἐπαλαλαξαι στασαν παῖόν τι καὶες τὰς μάχας ἰουσα πηλάλω , καὶ τοὐκ ελέφαντας συνεα- πησαι το ξυ καὶ πολεμικόν, ιμῶντας Κάλανον ταυτα
καὶ τα τοιαυτα πἐρ Καλανου του γνδου κανοὶ ἀναγεγράφασιν, Ουκ χρεῖα πάντ'ὶ ἐς νθρωπους, τρο γνῶναι επιμελές, τι ς' καρτερόν τέ στι και ἀνιμητον γνώμη ἀνθ ρωστίν ο ιγ τερ θέλει ξεργάσασθαι.
νοστήσεως. ου θν ἀλλα και αυτρ Ἀλέξανδρος ξύτερος
τιμωρήσασθαι μεγάλως τους και ἐπι μικροῖς ξελεγχθέν-
186쪽
αρεσβυτάτην Βαρσίνην γάγετο, ο δε λέγει Ἀριστόβοη
γραμματεῖ του βασαιγρο τὰς Ἀρταβάζου τἀιδας του ἐν Ἀρτακάμαν, του δε Ἀρτωνιν Νεάπφ δε την Βαρσίνης τι
και Μέντορος παῖδα Σελεύντ δε τηκ Σπιτομένους τῶΒακτρίου παῖδα ' σαύτως δε καὶ τοι αλλοις ἐταίροις τὰς δοκιμωτάτας Περσῶν τε και Μηδον παῖδας Ἀγιοφ κοντα. οἱ γάμοι δε ἐποιήθησαν νομφ φ Περσεκ*' --νοι τέθησαν τοῖς νυμφέοις ξης καὶ μετὰ τὰν πότονηκον αι γαμουμεναι - παρεκαθέζοντο ἀστη τ εα της οἱ δε ἐδεξιώσαντό τε αὐτὰς καὶ ἐφέλησαν πρῶτος δε ὁ βασιλεις ρξεν ἐν φ αυτ γαρ Πάντων γίγνο- οἱ γάμοι. και τουτο, ἀπερ τι ἀλο -- δημοτμον Π
187쪽
καὶ φιλιταιρον πρῶρα Ἀλεξανδρον οἱ ὁ παραλαβόντες
ἀπῆγον την ωυτου Λαστος προῖκα δἐ ξυμπάσαις ἐπέδω- κεν Ἀλέξανδρος και ομι δἐ αλλοι γμένοι σαν Μακεδ4νες των Ἀσιανῶν τινὰς γυναικῶν, ἀπογραφηναι ἐκέλευσε καιτοέτων τὰ νόματα, καὶ γένοντο υντἐ τους μυρίοΓς, καὶ τούτοις δωρεαὶ Ἀλεξάνδρου δόθησαν. επὶ τοῖς γάμοις.
Καὶ τα χρέα, ε πιλυσασθαι της στρατιὰς σοι χρεα β ην ἐν καιρου οι εδοξε, και κελευε ἀπογραφεσθαι πόσον οφεαε εχαστος, ως ληψομένους. καὶ τα μεν πρῶτα
λαιον, - μεν πιστίαν των στρατιωτῶν ἐκάκισεν Ου
τW στρατοπε και επὶ τούτων χρυσίον και τους πιμελησομένοις της δόσεως κάστοις, στις συμβόλαιον αεδεία τo, επιλνεσθαι τα χρεα ἐκέλευεν, οῖ ἀπογραφομένους ετι τα/νόματα. καὶ Ουτω δη πίστευσάν τε ἀληθευειν
Αλέξανδρο καὶ νυν χάριτι μείζονι ἐγίγνετο αἰτῶ το μηγνωσθηκα μαλλόν τ η το παυσασθαι ὀφείλοισας λέγεται δε γενέσθαι' δόσις αυτ τη στρατιλες τάλαντα δισμυρια.
188쪽
'εδωκε δἐ καὶ δῶρα αλλοις ἄλλα, . λως τις κυ-' ἀξίωσιν ετ ματ η κατ' ἄρετὴ, εἴ τις πιφανὴς γεγόνειεν τοις κινδυνοις. καὶ εστεφάνωσε χρυσοῖς στεφάνοις τους ἀνδραγαθέ διαπρέ=τοντας, πρῶτον μεν Πευκέσταν τον λυπερασπίσαντα, πειτα εοννάτον, καὶ τουτον περασαί- σαντα, καὶ δια τους εὐγνδοῖς, κινδυνους και η εν 'μοις
189쪽
εστιν οἷς, καίτοι τῆ σότητι χν ε τον βασιλε μεγάλως ταφημένοις Ε κέστας τε ὁ Περσῶν σατράπης τη τε σκευὴ καὶ τῆ φωνη Περσίζων ἐλυπε αυτούς, τι τλβαρβαριντ αυτου χαιρεν Ἀλέξανδρος, καὶ οἱ Βακτρίων δεκα οἱ ΣογδιαῬων και Αραχωτῶν ἱππεις, καὶ Ζαραγγῶνδε καὶ δρείων και Παρθυαίων καὶ ἐκ Περσῶν οἱ Ευάηαι καλούμενοι πιγὶς καταλοχισθέντες εἰς την πιτον τηνεταιρικὴν οσσι αυτῶν κατ' ἀξίωσιν καὶ κάλλει του σωμα- τος η τ αλλη μετῆ περφέροντες ἐφαένοντο, και πέμπτη πι τούτοις ιπσι πια προσγενομενη ο βαρβαρικὴ
λεγησαν ἐς αυτ τῶν βαρβάρων, τετε αγη τι προσκαταλεγέντες Κωφην τε ὁ Ἀρταβάζου και Γδάρνης και' ἀρτιβόλης ι Μαλεου, και Σαμης και Φρυδασμένης οἱ
Φραταφέρνου του Παρθυαίων και Γρκανίας σατράπου
παῖδες, και Ἱστανη 'Oξυάρτου με αεις, Ῥωξάνης δε της γιναμις Ἀλεξάνδρου δελφός, και υτοβάρης και ὁ τούτου δελφις Μιθροβαῖος, και γεμὼν επι τούτοις ἐπισταθεις Υστάσπης ὁ Βάκτριος, και τούτοις δόρατα --κεδονικα ἀντι τῶν βαρβαρικῶν μεσαγκύλων δοθέντα, ταῖτα πάντα λύπει τους Μακεδόνας, ως πάντη δ βαρβαρίζοντος τῆ γνώμη Ἀλεξάνδρου, τὰ δε Μακεδονικα νόμιμά τε καὶ αυτοῖς Μακεδόνας εν ἀτέμου χώρ ρ αγοντος. Ἀλέξανδρος δε της με πεζης στρατιας την πολλὰν
Ηφαιστίωνα γειν κελεύει Ἀστε ἐπὶ την θάλασσαν την Περσικήν. αυτὸς δε ἀναπλεύσαντος υτου του ναυτικουες την Σουσίαν γην επιβὰς τῶν νεῶν ξυν τοῖς ἡπασπισταῖς
190쪽
της ε τον αντον τὰς μεν εχνάς τε καὶ πεπονηκυίας των νεῶν καταλείπει αυτου αυνος δε ταῖς μάλιστα ταχυναυτουσαι παρέ=rλει ἀκ του Ευλαίου ποταμου κατὰ
την θάλασσαν ς επὶ τὰς εκβολὰς του θρητος αἱ δε
μεν θρης πολύ τι ταπεινότερος ἡέων του υφρῶτοι διώρυχάς τε πολλὰς εκ ου υφράτου ς. τι δέχεται
και πολλοῖς λλους ποταμοῖς παραλαβὼν και εξ αυτῶν αυξηθεις σβάλλε ε τον πόντον τον Περσικόν, μέγας τε και Ουδαμου διαβατις εστ επὶ την αβολον, καθότι υ
καταναλίσκεται αυτο ουδε ες την χώραν. εστι γὰρ μετεωροτέρα ταυτη γ του δατος ουδ αδίδωσιν υτος κατὰ τὰς διώρυχας ουδ ες ἄλλον ποταμόν, αλλὰ δέχεται γὰρ Ἀκείνους ἄλλον ἄρδεσθαι - απι - την χώραν Ουδαμ παρέχει. ο δε Εὐφράτης μετέωρος τε ε -ὶ ἰσοχείλη πανταχου πιν γῆ και διώρυχές τε πολλαὶ α'