Arrians Anabasis

191쪽

Ἀλέξανδρος δε περιπλευσας κατὰ την θάλασσαν σον μεταξυ του τε υλαίου ποτομου καὶ Ου δρητος αεῖχεν ὁ αιγιαλος του κόλπου του Περσικου ἀνέπλει κατὰ τον Τίγρητα εστ επὶ το στρατόπεδον να Ηφαιστίων

ἐποιεῖτο Λυτην την σφάλειαν, ντινα εργον Ουδ λόγου ἀξίαν ἀπέφηνε, ο χαλεπῶς διακόφας των Περσῶν τὰ

σπουδάσματα.

p. 132 u. . 1 13 7.

192쪽

δε ἀπιουσιν σα - αυτούς τε ζηλωτοτέρους ποιήσει τῶς οἴκοι και τους αλλους Μακεδόνας ορμήσει ς το ἐθέλειν των αττῶν κινδύναν τε και πόνων μετεχειν Ἀλέξανδρος μεν ως χαριούμενος δηθεν τοῖς Μακεδόσι αυτ ελεγεν

οι δε - περορώμενοί τε δ πρις πιεζάνδρου κῶαχρεῖοι πάντη ς τὰ πολέμια νι μενοι ου ἀλόγως ἁτφ ὁγ0 χθέσθησαν το προς Αλεξάνδρου λεχθέντε κατο

βάρων φώς τὰ Μακεδονικὰ θη κόσμησις και ἀνάμιξις

οιγ' ποντες ἐκαρτέρησαν, αλλὰ πάντας γὰρ ἀπαλλάττειν της στρατιῶς ἐκέλευον αυτὸν δε μετὰ του πατρὁ στρωτεύεσθαι τον Ἀμμωνα - τ λόγW ἐπικερτομουντες.

τότε και - της βαρβαρικης θεραπειας ουκέτε- αHuiεπιεικὴς ες τους Μακεδόνας καταπηδήσας συν τοῖς ἀμφαυτὸν γεμόσιν αὐτου βήματος ξυλλαβεῖν τους απονεστάτους των ταραξάντων το πλῆθος κελεύει, ε τὼς

193쪽

χειρὶ ἐπιδεικνυων τοις πασπισταῖς ουστινας χρὴ ξιλλαμβάνειν καὶ γένοντο ουτοι ς τρεῖς καὶ δέκα τουτους μεν δ' ἀπάγειν κελευει επὶ θάνατον. δε κατεσιώπησαν ι αλλο εκπλαγέντες, ἀναβὰς αυθις ἐστὶ το

Oυχ περ του καταπαυσαι μῶν, ὼ Μακεδόνες, την

οικαδε ὁρμήν, λεχθήσεταἰ μοι δε ὁ λόγος, ξεστι γαρ

υμῶν ἀπιδεαι ποι βουλεσθε ἐμου γε ἔνεκα, αλλ' ς γνωναι μῶς προς ποίους τινας Ἀμας οντας ποῖοι τινες αυτοὶ γενόμενοι ἀπαλλάσσεσθε καὶ πρῶτά γε αδ ιλίππου του πατρός, ἴπερ καὶ εἰκός, του λόγου αρξομαι. λιππος γαρ παραλαβών μaς πλανήτας καὶ πόρους, εν διφθέραις τους πολλους νέμοντας νωτα ορη πρόβαταολόγα καὶ πἐρ τούτων κακῶς μαχομενους Ἱλλυριοῖς τε

καὶ Ἀριβαλλοῖς καὶ ταῖς ὁμόροις Θρρει, χλαμίδας μεν

υμῖν αντὶ των διφθερων φοράῖν Ἀδωκε, κατήγαγε δε ἐκ των ρῶν ἐς τα ι εδέα, αξιομάχους καταστήσας τοῖς προ

χώροις τῶν βαρβάρων, . μη χωρίων τι χυρότητι πιστεύοντας μαλλον η την οἰκείq ἀρετη σώζεσθαι πόλεων τε οἰκήτορας ἀπέφηνε καὶ νόμοις καὶ 3 γεσι χρηστοῖς ἐκόσμησεν. αυτῶν δε κείνων τῶν βαρβάρων, φ ων πρόσθεν ηγεσθε καὶ φέρεσθε αυτοί τε καὶ τα ἡμέτε κατέστησεν δούλων καὶ προιδων, καὶ τηπολλὰ τη Μακεδονί 3 προσέληγε, καὶ τῶν χωρέων τα επικαιρότατα καταλαβόμενος την

194쪽

βαιών, παρ' μῶν ἐν του μερει ἐκεινοις την ἀσφάλε-

σφισι πορέζεσθαι. ες Πελοπόννησον δε παρελθών ραεξ υ κοσμησε και γεμὼν αττοκράτωρ συμπάρος φ

αλλης Ἐλλάδος ἀποδειχθεις της ἐπι τον Πέρσην ο σι

συχ αυτ μαλλον τι την δόξαν τήνδε η τεκοινου ἀρΜακεδόνων προσέθηκε.

195쪽

ευ ς ἐν του Ἐλλησπόντου μῖν τον πόρον θαλασσοκρατουντων ἐν του τότε Περσῶν ἀνεπέτὰσα κρατήσας δε τῆ ι- του σατράπας τους Λαρείου την τε γωνίαν πῶσαν την μετέρρ ἀρχ' προσέ κα καὶ την Αἰολίδα πασαν καὶ Φριγας αμφοτερους καὶ Θυδούς, καὶ Μίλητον Πον πολιορχέρ' τα δε αλλα πάντα προσχωρήσαντα λαβον κοντα υμὶν καρπουσθαι δω- και τ εξ Αἰγυπτου καὶ Κυρήνης ἀγαθά, σα ἀμαχεὶ ἐκτησάμqν, μῖν ἐπεται η τε-ίλη Σιρέα καὶ χαλαιστίνη και η μέση των ποτομῶν υμέτερον κτῆμα εἰσι και Βαβυλὼν καὶ Βάκτρα καὶ δεῖσαιμέτερα καὶ ὁ Θυδῶν πλουτος καὶ οι Περσῶν θησαυροὶ καὶ τα γνδῶν ἀγαθὰ καὶ Ἀξω θάλασσα μέτερα υμεῖς

σατράπαι, μεῖς στρατηγοι, μεῖς ταξιάρχαι. ώς μοιγε avetv τέ περίεστιν - τουτων ων πόνων τι μη civ χπορφυρα καὶ το διά - τουτος κέκτημαι δε δέρ -δέν, οὐδε χει τις ἀποδάῖξαι θησαε ρους μου ει μη ταῖτα, Ῥέτερυ κτήματα τοσα ἔνεκα μῶν τλάττεται. ἐπεὶ ΟυMεστι, δέ μοι ἐς ο τι φυλάξω, τους, σιτουμένου τε ταωττὰ ἡμῖν σιτίακαὶ μνον τον-υτὸν αἱρουμένου καίτοι οτδἐ πω μοὶ δοκῶ τα αυτ τοῖς τροφῶσιν ἡμῶν σιτεῖσθαι 'προαγρυπνῶν δε υμῶν Ιω, - καθεύδειν χοιτε ἡμεῖς.

196쪽

180 AESA MY10 Aλλὰ ταυτα γαρ υμῶν πονουντων καὶ ταλαιπωρ0μένων ἐκτησάμην αυτὸς ἀπόνως καὶ ἀταλαιπώρως ἐξηγομενος. καὶ τις μῶν η πονήσας οἶδεν ἐμου μαλλον η υπἐρ κεένου αγε δ καὶ οτετραύματα μῶν ἐστὶ γυμνι

σας αὐτὰ ἐπιδειξάτω καὶ ἔγ- τα ἐμα ἐπιδείξω ἐν μερό

νως μοιγε ου εστιν ο ι του σώματος των γε ὁ ε προσθεν μερῶν τρωτον πολέλειπται Ουδ οπλον εστιν η κ χειρις η των ἀφιεμένων ου γε υκ ἴχνη

εμα- φέρω ἀλλα και ξίφει, ἐκ χειρὸς τέτρωμαι sτετόξευμαι δ' καὶ π μηχανης βεβλημαι, καὶ λιθι πολλαχῆ καὶ ξυλοις παιόμενος πἐρ μῶν καὶ της

τερας δόξης καὶ του μετέρου πλουτου νικῶντας υμ inrδια πάσης γης καί θαλάσσης καὶ πάντων ποταμῶν πινορῶν και πεδίων πάντων γάμους τε υμῖν τους ποiγεγάμηκα καὶ πολλῶν μῶν οι παῖδες συγγενῶς σoni τοις παισι τοῖς ἐμοῖς. ετ τε εἰ χρέα ν, ου πολυπρα μονησας φ λφ εγένετο, τοσαυτα μεν μισθοφορovr τοσαυτα δε ρπaζόντων, πότε ἐκ πολιορκέας -π' γίγνοιτο, διαλέλυμαι ταυτα στέφανοί τε χρυσοῖ τοπλείστοις μῶν εἰσι μνημεια της τε ἀρετης της μετὰ και η εξ ἐμοῖ τιμης θάνατα οστες δε η και ὀa 9ανεν, ευκλεης μεν αυτου τελευτη γένετο, περιφροδε ὁ τάφος, χαλ- δε αι εἰκόνες τῶν πλείστων Πεστασιν, οι γονεῖς δ' εντιμο εισι, λειτουργίας τε ιμπ

197쪽

σης καὶ εἰσφορας σπηλλαγμένοι' ου γάρ τίς γε φευγων

υμῶν τελευτα μου γοντος.

και νυν του ἀπολέμους μῶν ζηλωτους τοι οἴκοι ἀποπέμψειν Ἀμελλοπι ἀλλ' ἐπειδὴ πάντες ἀπιέναι βου-

λεσθε, απιτε παντες, καὶ πελθόντες οἴκοι απαγγείλατε Οτι τον βασιλέα μῶν Αλέξανδρον, νικῶντα με Πέρσας καὶ Μήδους και Βακτρίους και Σακας, καταστρεφόμενον δε υξίοις τε και Αραχωτους και Αράγγας, κεκτημένον δε και Παρθυαίους και λωρασμίοτ και Γρκανίους στεμ την θάλασσαν την Κασπίαν, περβόντα δε τον Καυκασον πἐρ τας Κασπίας πυλας, και περάσαντα Ῥειν τε ποταμδν καὶ Τάναῖν, Ἀτι δε τον γνδον ποταμόν, Ῥυδενὶ ἄλλW οτι μη Λιονυστ περαθέντα 'a τον Υδάσπην καιτον Ἀκεσίνην και τον 'Uραώι , και τον ασεν διαπε τρασαντα αν ει μὴ μεῖς ἀπωκνήσατε, και εἰς την μεγάλην θάλασσ&ν κατ' Ἀμφότερα του γνδοῖ τα στόματα εμβα

λόντα, καὶ δια της Γαδρωσίας της ἐρημοι ἐλθιντα, ἐουδείς πω πρόσθεν ξυν στρατι ηλθε, και Καρμανίαν ἐν

παρόδρο προσκτησάμενον και θν Πρειτῶν γην, περιπεπλευκότος δε η δ αυτφ του ναυτικου την αα γνδῶν γης εις Πέρσας θάλασσαν, ώς εἰς λισα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντες οἴχεσθε, παραδ0ντες φυλάσσειν τοῖς νενικqμένοις βαρβάροις. ταῖτα μῖν και προ ανθρώπων ἴσως ευκλεα καὶ στρις θεῶν σια δήπου σται ἀπαγγελθέντα. χαιτε.

198쪽

φιλεῖν υτιν μόνοις. οἱ δε Μακεδόνες ε τε εστ ατ- τίκα ἀκουσαντες των λόγων Εκπεπληγμένοι, σιγη μενον

σωματοφύλακες - δε πολλοι υτε μένοντες ο τε τερώι-

τωσιν λέγωσιν θον ουτε ἀπαλλάσσεσθαι θελον. δε τα Περσῶν τε καὶ Μήδων αυτοῖς ἐξηγγέλλετο, ει,

ὴγεμονίαι Πέρσαις διδόμεναι και η στρατιὰ η βαρβαρα

ες λόχους τε καταλεγομένη και τα Μακεδονικον ονόματaαγημά τι Περσικιν καλούμενον, και πεζέταιροι Πέρσαναι σθέτεροι αλλοι και ἀργυρασπέδων τάξις Περσια θκαι -- ταέρων λαος - ταύτης αλλο αγημα βαUD4λικόν, οὐκέτι καρτεροι σφῶν σαμ αλλὰ ξυνδραμόντες ως προς τὰ βασίλεια τὰ μεν αλ αυτο προ των θωρῶν ἐήρέπτοιν, ἱκετηρίας ταύτας φ βασιλεῖ αὐτο δ εβόων

προ τῶν ρῶν στηκότες δεόμενοι παρελθεῖν εἴσω ' τοίς τε αμέους της ν φ τότε ταρπης και τους αρξαντας της βοης εκδιδόναι ἐθέλειν Ουκουν ἀπαλλαγήσεσθα τῶν λ -

199쪽

αι Ἀλέξανδρος. υτ ος ἀπηγγέλλετο υτο, ὁ ἡ σπουδὴ ἐξέρχεται,

καὶ δών τε ταπεινῶς διακειμένους καὶ ανούσας - οἰμωγὴ των πολλῶν βοώντων καὶ αττεπροχεῖται δάκρυα. καὶ ὁ με ἀνηγετο, τι ἐρῶν οι δε μενον λιπαρουντες. και τις αυτῶν καθ ήλικιαν τε και ιππαρχίαν της -- της ταιρικης - αφα ς, Καλλένης ονομα, τοιαυτ ελεν ω βασιλεῖ, α λυποῖντά ἐστι Μακεδόνας τε, Περσῶν μέν τινας ηδ πεποίησαι σαυτν συγγενεις και καλουνται Πέρσαι συγγενεῖς Ἀλεξάνδρου και φιλ σί σε Μακεδόνων δ ουπω τις γέγευται ταττης της τιμης ενθα - πο-

τίθεμαι συγγενεῖς και τό γε απι τούτου --καλέσω. ταυτα εἰπόντα προσελθών ὁ Καλλένης τε ἐφίλησεν καιυστις αλλος φιλησαι θέλησε. και ουτον ὁ μαλαβόντες. Οαλα βοῶντές τε και παιανίζοντες ἐς τὸ στρατόπεδονοστηεσαν Ἀλέξανδρος δε εα τούτοις θυσέαν τε θύει τοις υ ει ὰ ις αυτW νόμος και θοίνην δημοτελη ἐποιησε, καλήμενός τε υτις και πάντων καθημενων ἀμφ' αυτὸν ἐν Μακεδόνων, ε δε φ φεας τούτων Περσῶν ἐπι δε

τούτοις τῶν αλλων θνῶν σοι κατ' ἀξέωσιν τινα αλλη νδρεχὴν πρεσβευόμενοι, και απι του αὐτο κρατηρο αυ- τός τε και ι ἀμφ' υτὴν ἀρυόμενοι σπενδον τὰς αυτὰς σπονδάς, καταρχομένων τῶν τε Ἐλλήνων μάντεων κα των

200쪽

καὶ κοινωνιαν της ἀρχης Μακεδόσι καὶ Πέρσαις. Daιδε κατέχει λόγος τους μετασχόντας της θοίνης ἐς εννακι

χιλίους, και τούτους πάντας μων τε σπονδὴν σαῶσαι καὶ π αυτ παιανίσαι.

12 'ενθα δη θελονταὶ δ αυτ ο ἀπίεσαν των Μαμ-δόνων σοι δια γῆρας τινα-λλην ξυμφορὰν ἀστόλεμοι

δε την τε μισθοφορὰν ου του κοντος ὁ χρόνου ε - κεν Ἀλέξανδρος μόνον, ἀλλα και του ες την ἀπονόστησιν την οἴκαδε ξυμβαίνοντος ἐπέδωκε δε και τάλαντον οὐ στου πἐρ την μισθοφορά σπαῖδες δε ει φήσαν - των Ἀσιανῶν γυναικῶν, παρὰ καταλιπεῖν ἐκέλευσε μηδεστάσιν κατάγειν ς Μακεδονίαν ἀλλοφύλους τε καὶ - τῶν βαρβάρων γυναικῶν παῖδας τοι οἴκοι πολελεε μενοις παισί τε και μητράσιν αυτμ αυτος δε ἐπιμελήσεσθαιώς ἐκτρέφοιντο Μακεδονικῶς, τό τε ἄλλα και ες τὰ τολέμια κοσμούμενοι γενομένους δε ανδρας ξειν αυτὼς ες Μακεδονίαν και παραδώσειν τοις πατράσι ταυτώ τε

ἀπαλλαττομένοις ἀστάθμη τα και ἀτέκμαρτα ἐπηγγέλλετο