Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

151쪽

PARVA NATURALIA. Iib. III. e. VI. I rvcrsio Nicolai Leonici Thomaei. Transtulit &. Petr*s Alcyonius , cuius versio edita cum Garat historia animalium Basil. is 34. l. 'u) ΠEpI' MAUPOBIOTHTOΣ ΚAI' BPAXTBIOTHTOX, de longit

dinembrevitate vitae.

Exstant e graecis Scholia Imb. Ephesili, de cujus latina tantum versio edita est, Paraphrasis Theodori Metochitae. In Graeco-latinis Aristotelis operum editionibus hic & proxime qui sequuntur libelli duo occurrunt cum versione Frau Q.

In hoc libro i gantur libri de anima & de partibus animalium. Alium Aristotelis librum de vita& morte laudat Apollonius c. 26. Hist. commentitiae. VExstant e graecis Scholia Micb. Ephe*Sc latina versio paraphra.

Exstant e graecis scholia Misb. Ephesi & cujus latina versio tan.

cum prodiit, Paraphrasis Theodori Metochitae. Versus XXV. Empedoclis, qui cap. 7. afferuntur, latina M taphrali praeter Otabis donavit Psiepbur Maliger. SPI- OPEIAΣ, de animalium incestu si Zerrestra commium liber. Emendate edidit Guit. Morellius Parisiis, & Florentia: N, colaus Leonicus I homaeus.

venio edita est, Paraphrasis Theodori MelothitIn Graeco- latinis operum Aristotelis editionibus occurrit latina interpretatio M. Leonici Traomaei. . . ΠEPI IINTI MATOS, De Jiri u Animali libellus, cum Anonymi Interpretis latina translatione legitur in editionibus praecolatinis operum Aristotelis. Aristotelis esse negat Hier. Mercurialis II. 1 2. Var. Iecl. & Sylburgio stylus Alexandrum potius Aphrodisieum , aut alium quam Aristotelem refert. Perplexissimum librum serpe vertisse te, saepe versionem coricerpsisse, tandem etiam commentariis illustras te testatur Iulius Caesar Scaliger Exerc. CCLXXIII. Vertit etiam & ilhiltravit Daniel Furianus cum sicriptis quibusdam Theophrasti. Hanoriis Di. pol. Ac Meursius existimat hunc ipsum esse librum zzεἰ πνευμά- των , quem inter Theophrasti scripta memorat Laertius V. 4y.

152쪽

11α ARISTOTELIS Lib. m e n Quae hactenus recensui scriptaPhysica excepto libro de mundo

apud Laertium V. z6. memorari videntur sub titulo φυMκῶν ςN ον, ηβῶλία λή qui numerus XXXVIII. confirmatur etiam ab Anonymo Menagii. Sed Casaubonus suspicatur legendum κδ ,Rerum naturalium stra Wne literarum seripti libri XXIV Rationem inscriptionis illustrat Coelius Rhodi ginus XVII. II. Intenio isti inenarrabili Aristoteli, qui ex nobili lectionas multi juge pariantisque cura est a Platone anagnostes nuncupat , tria Philo*obiae insula si certa pertractataque siunt, Phsicum, Met Abysicum, Myrane: se

ita, ut Alphabetis tribus omnia sit complexus: nam Physicorum libri elementa implent omnia , siquidem o Io leguntur de rerum naturalium principi s de corti ac mundo quatuor, de generatione ac corruptione duo, de me te oris quatuor: de anima historia tres, de animalium motu unus, is duo quiparva, ut modo dicitur, naturaliaco Uctuntur. Huic vero sententia vetus si fragatur altitulatio, in qua more Homerico ita enotabatur librorum ordo, ut Physicorum diceretur alpha, qui

primus ; beta, qui secundis ; s deinceps. Auam rationem in Moralibus item

est secutus. Nam ni demutilati forent temporum incuria , ac praecurtati, plenum literarum numerum in Ethico, Politicis, Oeconomicis agno cerem . Id ipsium in Metaphysicis con equeremur, ni phraque depraUasset vetustas. Aua autem de Plantis aut de animalibus tanto sunt concinnata Philo opho, jam elementa non siunt, seduelut ex elementis coaptataeullabae, in quam seriem veniunt o magna moralia. Omnia vero haec, problemata s Physionomica addivinatio consequeban-ιur, quae ab elementis dista longe hunt. In omnia alia abit Samuel Petitus , qui IV. 8 Misceli. per φυσικα 6' ςοιχειον putat a Laertio intelligi opus quo veterum Physicorum ordine literarum digestorum opiniones recensitae fuerunt & ad examen revocatae, & cujus fragmenta hodie su persint libelli de dogmatibus Xenophanis, Zenonis &Golgiae. Merito

non probatur haec Petiti suspicio Ionsio p. 1 6. de scriptoribus Hist. Philos. nec Menagio ad Laert. p. I96- .

XVI. ΠΕΡΙ Zsis 'IYTOpI AΣ βιζλία ἱ, Hsoriae de animalibi libri X, quorum primi quatuor agunt de partibus, sensu, memoria & aliis affectionibus hominis & animalium omnis generis : tres proximi de eorum ortu , octavus& nonus de vita, & decimus de causis sterilitatis. Plura volumina de animalibus scripserat Aristoteles, ad quinquaginta ferme, teste Plinio, vel sut Antigonus Hist. commentitiae c. 66.) adseptua-κinta. Plinii locum adscribam ex VIII. I . Hist. Arictoteles diversa tradit,. ,

Nisi subintelligendum vocabulum 1χοῖλημάτων. Vide quae infra num. XXV. ' Sic Theophrastua scripserat νόμων κατά-κLacit. V. 44.

153쪽

HIsTORIA ANIMALIUM. Lib. IV cap. VI. I 3 3

vir, quem in his magna secut- ex parte, praefandum reor, Alexandro Magno Eege instam malo cupidine animalium naturas noscendi , delegataque hac commentatione Aristoteli, summo in omni doctrina Piro , aliquot millia hominum in totius Asiae Graeciaeque tracitu parere jussa, omnium quos venatus,aucupia, piscatusque alebant, quibusque vivaria, armenta, alvearia, pistinae, aUiaria in cura erant , usquam gentium ignoraretur ab eo: quos percontando quinquaginta ferme volumina ista praeclara de animabbus condidit. Athenaeus IX. p. 39 8. refert

Aristotelem in sumtus huic operi necessarios ab Alexandro 'ες lenta octingenta, hoc est summam cnori ocio O, ut eli in Cnevraeams T. 1. p. 214 ) sed 6oOoo . amplius thalerorum , unde mλυταλαντ ν audit cidem Athenam. Quod vero ad numerum libro, rum attinet, praeter hos decem alii etiam ex editis ad hoc argumentum spectant, vel jam a me memorati, vel mox recensendi: de partibus animalium IV. degeneratione V. de incessu I. de motu I. de spiritu I. Neque diversa ab his contineri suspicor in libris XIX. de historia animalium, quos ex Arabicoria latinum translatos a Deb. Moto memorat Lab-beus Bibl. nov. MSS. p. rota vel in libro XII. XIII. XIV. & XV. quos Arabice ex Oriente secum attulit Iacobus Golius. Caeterum longe plures interciderunt, quorum speciales quosdam titulos notavi infra capite proximo, ut sunt, Aναπμων libri VIII. Eκλογαε ανατομων. I. Tyri Tlζωων ηΘῶν. Π τ μυΘολογουμενων ζωων , x περ τ συνΘετων ἰωων,κἀ arm ibύων ,- ωης- ανάτου diversus ab eo quem habemus,&c. Laertius novem tantummodo libros etάι ἰωων memo rat V. 2 s. & novem duntaxat libros vertit, qui post Trapezuntinm 'hoc opus interpretatus est Theodorus Gaza d hessalonicensis. Confer Vossit tib de Philosophia p. 34. Decem libros agnoscit Anonymus Vitae Aristotelis scriptor graecus, quem Menagius edidit. De ordine iterum turbat nos Samuel Petitus, qui p. I r. commentarii ad Leges Atticas ita scribit: Harpocratio in iβδομευομενου laudat Aristotelem in nono Distoriae de animalibus, quod videri posit μνημονικον Grammatici fuisse αμάρτηομα,Nam ea habentur , V. Ir. Perum nullus dubito plures fuisse libros Aristoteos etpει ζωωνὶ ροας, quam Graece hodie exsent, s certe apud Arabes 'persunt ad novendecim potius mihi persuadeo illos XIX. ut jam innuebam, esse libros X. historiae,& libros IV. de partibus, ac libros V. de geratione animalium)tum etiam in unum coaluisse librum, qui olim apud peteres duo erant. Nam Vt

' G. Trapezuntii vestigia passim legere, licet dissimulet, Theodorum, notat Politi nus cap XC. Miscelu

154쪽

i3 ι ARISTOTEL Is Lib. IV. e. VL

puto primm liber generalia ista compleritebatur tantum, quae sex primis capitibψ ad

τ' Hinc incipit liber secundus, cujus argumentum m ζ ἀνθρώπ ου μέρη. Sequitur siecundus , ut vulgo editur, qui veteribus tertius fuit. Tertius vulgari ordinis est quartus veterum, sied quartus, qui vulgo censietur, in duos ru sium distribuendus est, quorum prior, qui quintus est, veteribus septem primis capiatibus desinitur. Ab hac vero clausula alter, qui sextus es, incipit: etsi tib ουν

. . . , sum Aristotelu -S; Artemidorus conjungit Aristophanis In Aristotelem I πομνημα , II. I . Unicocritic. respiciens haud dubie compendium, quod ex Aristotelis libris de natura Animalium compo- sume Aristophanem Bygantium testatur Hierocles in Hippiatricis p. 4. Nec optima fide in hoc labore Aristophanem versatum esse, ex eo ipis Hieroclis loco observat Maussacus ad Aristotelem p. 124α Αllegatur Aristoteles ἐν τῆ π ερι ζώων πα- ιτεια ab Eratosthene c. 34. Cata steriisti aliisque innumeris, quemadmodum vestigia ejus diligentissime legunt, qui de animalibus post ipsum scripsere, Plinius e latinis de Albertus Magnue: ex Arabibus Avicenna, e graecis Aelianus , Oppianus, Emanuel Phile&c. ne de perditis loquar, Theophrasio, demo Sec. & aliis infinitis, oportuniore fortassis loco a me recensendis. Tantum adscribam in praesenti

μα . Michaelis Ephesii Scholia nec dum edita) in hos Aristotelis libros memorat hinc inde Augustinus Niphus in suis commentariis. Graeco Aristotelis Historia Animalium vulgata est cum aliis quihusdam libris Philosophi Physicis Venet. apud Aldum iso 3. fol. Tum

Florentiae, curante Nocol. Leonico Thomaeo IS 27. q. Latinam versionem Georgii Trapezuntii Politiano laudatam non

vidi. Translatio librorum novem per Itheodorum Gazam qui Nicolao U. illam dicaverat, prodiit Venet. 1476 l. Basil. i ta 3 . Gl. Libri decimi interpretatio & in eum commentarius auctore Iulio G are sal eroLugd. Is 8 . 8. BDenique libri decem graece oe latine a Julio Caesare Scaligero emendati, novaque versione & luculentis commentariis illustrati prodierunt

post

155쪽

DE ANIMALIBUS, ET PLATONIS. Lib. III. c. y I.

post auctoris fata, edente Philippo Iacobo Maussac , quem ad hunc laborem suscipiendum Fabricius Petrescius '' instigaverat. Prodiit opus ab eruditis tunc anxie desideratum Tolosae A. 16i9. sol. cum nonnullis ejusdem Mauisaci animadversionibus ad calcem voluminis rejectis. Non pauca Aristotelici operis illustrant Conradus Gesta erus& Ulystes Aldiovandus in voluminosis uterque opere, quod de animalibus com

didit. In latinis antiquioribus Aristotelis editionibus hi libri de historia animalium, plane desiderantur. In aliis Gazae interpretatio occurrit. In graecolatinis libri novem adjunctam habent Gazae, decimus Scaligeri translationem. XVII. AEPi' ΖΩ ΩN MOPIUN βι ἔλία o. De partibus animalium, earumque causa ac ratione, '' libri IV. Emendatius graeca edidit Florentiae Nic. Leonicus ThomaeuS. Exstant e graecis scholia Micb Epbe P. Cui nonnulli addunt Danielem Cretensiem, sed adhuc ineditum. Ex Arabibus Anerroem, qui inter alia Aristotelem adversus Galeni objectiones defendit. Latine vertit Theodorus Gaza, cujus versio occurrit in Graeco- latinis Aristotelis operum editionibus. Librum primum interpretatus quoque est Leonicus Thomaeus. XVIII. nEpI' ΖΩΩN TENEΣΕΩΣ βιζλία ε. De generatione Animalium libri V. quos & ipsos Nic. Leonicus Thomaeus emendatius graece edidit.. Egraeci Sexstant Scholi a Job. Philoponi. Ex Arabibus erro es, qui Aristotelem suum itidem tuetur adversus Galenum. . Theois i Gar versio exstat in graeco latinis Aristotelis editionibus. XIX. ΠEpI ΦΥTΩN Si Cλία β. De Plantis libri V. memorantur a Laertio V. rs. & de Plantis scripsisse se testatur Aristoteles ipsie sub extremum libri de brevitate vitae, & initio libri quinti Historiae de animalibus. Allegat & Athenaeus XIV. p. sit. At qui hodie exstant libelli duo de Plantis sub Aristotelis nomine, graece a recentiore quodam M uro, Vel Lascari, vel ut Simoni Grynaeo visum Theodoro Gaza, vel potius Maximo Planuis, ut suspicatur Caesar Scabrer p. a 6. in lib. I. 9 translati sunt

156쪽

ARISTOTELIS I 36

Lib. VI. c. H.

sunt e latino Galli nescio cujus, qui ex Arabico illos transtulerat, quae Arabica versio ex altera priore latina fuerat concinnata , ut prooemium graecum libris hisce praefixum perspicue docet. Αλλα πις Κελτος το γν εκ τ άωβικαν λειμώνων ής τὼς Ιrαλικάς με κηπλωt Φυταλιάς &c. Non mediocrem vero auctor graecae versionis fatetur corruptionem huic onusculo illatam, δια τας συχνἀς τ μεΘερμνωσεων μεταςαλἀς εκ τῆς νικῆς ῶς την τ Ιταλων, ώς τοῦς Αζl ἔας ἐκAΘεν, πάλιν 'A-εων εους Ιγλεὶς, ῶς ημἀς ωλη ας εκ τουτων ἐπ εσχατον. Hinc latini simi frequenter in his libris obvii,&Romae mentio lib. i. c.7. Sed & res ipsas earumq;tractationem non mediocriter ab Aristotelis rationibus dissidere contendit Julius Caser Scasirer, cujus eruditi in hos libros commentarii lucem viderunt A. Is66. & Marpurgi IS98. 8. Iubaene sint, inquit Syl- burgius, an musto recentioris Arabis, peritio eriuricent. Menagio judice

sunt centones male assuti e locis variis Aristotelis, & libro primo historiae plantarum Theophrasti. Memorantur hi libri ab A verroe lib. I. Physic. cap. I. Sed Alexander Aphrodiseus in lib. de sensu & sensiti c. 4. ljam sua aetate negabat exstare scriptum Philosophi de Plantis. In antiquis latinis editionibus exstat vetus translatio Anonymi ex Arabico facta&Rogero cuidam dicata, nec in duos libros distincta, sub titulo libri de vegetabilibus. Eandem versionem sed quibusdam mutatis, video comparere in graeco latinis editionibus operum

Aristotelis. - -

Graece primum prodierunt Basileae i s 3 9. 8. ad calcem GeopOnicorum , ex officina Roberti Winter, cum praefatione Simonis G1Gnaei. Deinde cum operibus Theophrasti, ibi l. is i. sol. Hinc in graecis&graecolatinis Aristotelis editionibus. Iam enim comparent in Isin gra

tione resertus, sive Aristotelis sit sive et heophrasti, ut sentit Mercurialis III. 13. Uar. leet. vel Stratonis Lampsiacem, ut visum H.Conringio in epistola ad Rachelium,& Patricio p. 44. discuis. Peripatet. . Exstant in hunc librum Michaeli Ephesii Graeci scriptoris Scholia, sed latine tantum edita. Meminit & Pachymeres Simone Portio notante &Plutarchus, qui bina de coloribus volumina ad Aristotele scri-

In iisdem editionibus praecedit alius libellus, qui inscribitur is Plantis, sed male et est enim pars libri de coloribus. Incipit : in omnisus autem plantis princis um colorum herbeum ema

157쪽

pia testatur. Latine vertit praeter antiquum interpretem cujusTe storia editione latina Veneta A. I 96. male discerpta est in libros duos, quorum alter perperam inscribitur de plantis9 Coeritur Calca tuus, cujus interpretatio occurrit in Graeco-latinis Aristotelis editionibus, DuValliana quidem T. 2. p. 793. sq. Florentiae emendatum edidit cum aliis quibusdam Physicis Philosophi scriptis graece Nicolaus Leonicus Thomaeus. Deinde Simon Portim Neapolitanus graeca cum duobus MStis contulit, versione nova & commentariis illustravit, Florent. Is 8. &Paris. Is o. 8. testatus phrasin stibi potius videri sapere Theophrastum. quam Aristotelem.

XXI. a. ΑΚOTΣΤΩ De audibisibus, sive de bis, quae 'b auditum cadunt, libellus servatus a Porphyris in commentario ad Harmonica Ptolemaei p. 246 - - as . edito graece & latine T. 3. Opp. Ioh. Wall, sit. Uxoniae I 629. fol. Idem Porphyrius p. 23 i. testatur - ώ σύγκαμμα, totum Librum ' se commentario suo in sieruisse. Latine primus vertit Aotonimo Gogavisus Graviensis ad calcem Harmonicorum Ptolemaei, Venet. Ib 62. 8. Graece primus edidit H. Stephanus cum Sotionis

quibusdam, & libro Aristotelis de admirandis auditionibus, & altero delineis insecabilibus Paris. Is 17. 8. Deinde Franciscus Patricius graece integrum inseruit libro sexto tomi I. discussionum Peripateticarum p. 8s.seq. & latinam suam versionem p. 9 o. seq. siubjunxit, quam servarunt curatores editionum graecolatinarum Aristotelis ante DuVallium, qui T. a. p. 783. hunc libellum exhibet cum versione Adriani Turnebi, sed male inscribit sta mentum, cum sit liber integer: Denique cum Porphyrio denuo latine transtulit vir, quem dixi, praestantissimus Ioh. Lί αι. De Abul pharajo celebri Philosopho ac Medico refert Gabriel Sion ita c. r. de urbibus & moribus Orientalium, quod librum Aristotelis de auditu, inventum in Harran Mesopotamiae urbe, quadragies perlegit, & eidem libro supra scripsit: Hellem iterum silere.

b. O ATMAΤΙ ΩN ΑΚΟΥΣΜΑΤΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ. Liber de admirandis narratiouiθως. Graece post Thomaeum aliosque emendatius

editus ab H. Stephano,'cum libro superiore, Paris iis . 8. Multa ex hoc refert, Aristotele auctore laudato, Antigonus Carystius Histor. mirab. cap. XXXI - - CXXVII. Allegat & Athenaeus XII. p. 1 I. Sui-S das

Solenne fuit Porphyrio integros aliorum tractatus suis inserere commentariis. Sic commentariis i in Platonis Sophistam inseruerat Andronici Rhodii librum de divitione, telle Boethio lib. de divisione p. 63ῖ.

158쪽

1; g ARISTOTELIS DE DOGMATIB. Lib. II. e. n.

das in κοτ; . Stephanus ByZ. in -ος & alibi. Sed in Iελωνοι male quindam editiones & in his Berkeliana habet, H ω πει ,υμα λων ἁκουσμάτων, cum illud Hμά ω a Xylandro recte sit expunctum. Et iam Laertius, Patricio judice, per συναγω ς α, β, V. 2 s. hoc scriptum intelligit, Meminit &-ακουσμάτων inter Aristotelis scripta Anonymus Menagii. Si qua coni Iturae venia, inquit H. Dod vellus dii . de aetate peripli Hannonis cap. 1 I. crediderim hoc opus e variis Aristotelis operibus colledium estse a discipulo s fluccessore illius Theophrasto, verbis nonnunquam fluis, nonnunquam ipse Aristotelis. Aristotelis esse negat praeter Erasmum Philander ad Vitruvium VIII. 3. idque se multis posse demonstrare argumentis , Jontius p. 176. Vossius de His . graec. p. yIq. IOh Bodaeus a Sta pelad Theophrastum p. 214.&c. Etiam Theophrasiti esse, e Plinio observasse visus est sibi Joh. Camers ad Florum. Contra tamen Julius Canar Scaliger ad eundem Theophrastum de causis plantarum pag. 3ri.

Commentarius de miraculis auditis, Aristotelis est,non Ibeophragi. V enim igiας

necitareus'ως. Liber ipse genuinus Aristotelis, sed fragmentum, quod ad calcem hujus libri legitur, Gm βολιμάον est Maussaco in limine notarum ad Plutarchum de fluminibus, ex quo multa in illud congesta&inde avulsa esse observat. - . .

In editionibus graecolatinis Aristotelis occurrit incerti auGO-ris latina interpretati O. XXII 'Apo es AENOφANOΥΤ, ΠΡΟΣ ΤΑ ΖHNDNOΣ,ΠpOY TA' ΓΟΡΓΙΟΥ, A verseus dogmata quaedam physica ac Metaphysi-Ca Xen hams, Zenonis Eleatae & Gorgiae, libelli tres, graece tantum legUntur in editione graeco latina Aristotelis Lugdunensi Casau boniana: Sed in caeteris e*stant cum latina Versione Iob. Nemaraei Feliciani, ut in Du- Valliana T. a p. 83 . seq. Vertit etiam latine Arnoldus Ferronus Burde- ualensis, Lugd. is i . 8. Franciscus Patricius T. I. discuis. Peripatet. p.

16 & 3 4. hos solos libros & Mechanica, quod Aristotelis sint , omnem contro versiam effugere existimat, licet merito dubitari ait JOnsius p. 16 Meminit inter scripta Philosophi Laertius V. 2 s. & Anonymus Mena-gianus. In editis graeca admodum fiunt corrupta, & hinc inde etiam manca, quae suppleri & emendari possunt ex codice M S. eximio Bibliothecae Paulinae, quae est Lipsiae in patria mea, ex quo hoc facere pridem insti-

159쪽

XENO pHANIS ZENONIS ET GORGIAE. Lib. III e. IL I3 9

instituit Jenensis Academia: lumen Iob. Anureas Boses, sed his ejus conatibus , Ut egregiae , quam parabat, Iosephi editioni fata intercesserunt. Habeo & ipse lectiones ejusdemCodicis, quas mecum olim pro sua in me voluntate communicavit civis meus charissimus idemque doctii limus God Pidus Olearius, atque hoc loco pace ipsius, in lectoris usum integras inserere non dubitavi.

Viria lectiones Codicis Bibl. Paulina Lipsiensis, cum UC

Duboni editione libri Aristotelis de Xenophane Zenoneta Gorgia codati. Primam partem hujus libri non Ξενοφάνους uti Calaiab. editio habet, sed etπερι Zνων' inscribit MS. secundam contra inscribit περι Ξενοφάνους, quae re pum cianda procul dubio est lectio. . Cas. Pag. 73 2. Col. I. V. -ν α δ αμφοτ. J πάνI αἰ- σια άμ φοτέρως ibid. lacuna suppletur verbo γε-

160쪽

ctio vero non post ὀρθας sed post

γγοιτο.

ibid. επαρξις ἴετο J ἐπαυξησώετο- Vertum Empedoclis hic recharipatet, qui tamen nec prout in editis, nec prout in MSto legitur commodum fundit sensum. 46. *Θέρεο . πχροκμ ειναι θ φΘε-