장음표시 사용
161쪽
v. 24. in MS. post α γένητον exigua quaedam lacuna est , post illam autem sic legitur: πιιῶ. ως
162쪽
vARI AE LECTIONES IN LIB. Lib. III. e. PL
163쪽
DE DOGMATIZus XENOPHANIS &c. Lib. III. e. VI. I 3
I a. lacuna suppletur Voce ora
cuna, & postea sequitur: γε τω ζ
nuo in MSo invenio spatio lumquemadmodum & inter μη:&
s9. posteriorem lacunam MS. non agnoscit, in quo sic legitur :
O. λεκτα ) λόγους. XXIII. ANEMΩN ΘΕΣΕΙΣ ΕAr 1NOTHI OHAI, Aeniorum certis regionibus vel opidis attributorum loca es appellationes, Fragmentum ex opere Ari totelis et L σημείων χειμωνων , designis tempestatum, quod me
164쪽
morat Laertius V. 26. In editione graeco-latina Aristotelis Casiauboniana Lugdunensi tantum graece exstat. In caeteris legitur cum versione Iob. Be ardi Felisiani, ut in DuValliana novissima T. r. p. 8 8. seq. Progenuino Aristotelis stetu habent viri docti, ex his Christophorus Cellarius in Notitia orbis antiqui lib.I. p. 30. & Salmasius ad Solinum, ubi de ventis disserit. Occurrit & inter Theophrasti opera, p. a 4. editionis graecae Oporinianae.
XXIV. ΦΥΣΙΟΓΝΩMONIRON, de Physiogηomia liber, culus veluti comperedium quoddam exstat lib. 2. Analyticor. prior. capite ult. Memoratur a Laertio V. aD Stobaeo, &c. In editionibus Graecolatinis , etiam novissima DuValliana T. 2. p. 64o. legitur cum versione incerti. Transtulerunt praeterea latine Andreas Lacuna Paris Is 334 8. Jodociumsiichiis Witteb. is 38. 8. Illustrarunt Franciscus Sochez, Camillis Baiadis Sec. lPolemonis ' & Adamantii libros ejusdem argumenti in graeca sua Aristotelis editione subjunxit Sylburgius. Tractarunt Physiognomica etiam Averroes T. VII. Opp. Albertus Magnus lib. r. de animalibus, ut recentiores praeteream, Joh. Baptissam Portam, Guil Atarorum de quo Baelius T. 2. Lexici p. Iob. Melinum Aet. Erud. I 698. p 3 38.
aliosq; quot resert in Bibl. Philosophica Martinus Lipenius p. ii 6ο. seq. PROBLEMATA.
XXV. ΠpΟΒΛΗM TΩN Τμηματα λη' . Problematum sive quinionum omnis generis, cum responsionibus non minus acute plerumq, quam modeste propositis, Seιtiones XXXVm majorem partem physici argumenti, nonnullae etiam Medici, ut Seet. I. & Mathematici, ut sedi.
- - XXX. Scripserat Aristoteles Problemata Physica , quae laudantur ab Apollonio Hist. mirab. c. 7.9. 2 i. 22. 28. 37. & II. Gellio XIX. q. s. c.
- De his infra, num. 38 Apud Laertium P. una serie memorantur : φυσικων κατα ςοιχεῖον λ επιτθεα- νων προβλθμάτων ά, β . Forte igitur & post φυσικων subintelligendum voca-ulum προελημάτων. Ita inanes fuerint conjecturae virorum doctorum super illo loco, quas attuli supra post. num. XV.
165쪽
Plutarcho VIII. ro. Sympos Athenaeo &c. horum plures fuere libri. nam septimum allegat Gellius III. 6. Scripserat &Problemata Encycba qaaesiones orbiculares , sive ex orbe universo liberalium disciplinarum petitas, vocat Tiraque lius de legibus connubia l. p. 3 3 3o quae ab eodem Gellio laudantur XX. q. Horum duos libros fuisse testatur Laertius V. 26. qui eodem loco addit, totidem libros TR in αμ νων τ ἔλημάτων, totidemque cyzλνμάτων εκτΔ μοκωτου ab Aristotele scriptos fuisse. Non pervenisse ad nos universa haecce problemata certum est , quia Aristoteles ipse non uno in loco testatur se in problematis quaedam tractasse , quorum in his , quae exstant. nuria fit mentio, ut ostendit Sylburgius in praefat. Deinde in illis fru-ltra quaeras, quae ex Aristotelis problamatis proferunt Athenaeus, &Quae sessius lib. I. c. II. lib. III. c. 6. &XIX. c. s.& 6. Vicissim leguntur in nostrisy II. 3. quae Gellius XLX. . profert e problematis Physicis: exstanti idem in nostris XXX. I O. quae Gellius XX. 4. adducit E Problematis εγκυκλiοια Et quae e Problematis Aristotelis adducit Galenus 3. in VI. Epidem T. p. q7 g. occurrunt in nostris V. 3 r. Hinc colligo non habere nos integra problemata vel ἐγκύκλια vel Physica, vel denique 9 nλαας- sive m-rtur considerata, neque rursus integrum ex his opus nos desiderare, ut opina Iatur Meursius p. ris' Bibl. Graecae: nec denique Physica & εγκύκλια fuisse eadem , ut eidem Viro doctissimo visum fuit, neque auctorem Pro olematum, quae hodie exstant, esse Imropbrastum, quanquam & ipse problematum j,αγωγυν scripsit pluribus libris, teste Laertio U.as . & Igquae de senibus difficulter sternutantibus e Theophrasto refert Plinius III. b. Problematis hodie leguntur XXXIII. i 1. Praeterea inlinellis x, κοτων &-qui exstant inter Theophrasti opera multa eadem leguntur, quae in problematibus, ut ex Aristotelis problematis conflatos dixerit Merculi alis lib. I. var. Leet. cap. V. Verisimile itaque est ex uni versis Aristotelis pariter & Theophrasti & aliorum r-tanis scriptorusci ' problematis hoc quale habemus opus constatum rutile, indeque fieri, q iod notat H. Stephanu', ut multa lueo set repetita
stitam ter posiva mutatis tantum aliquot verbis: multa longe maximam
Iust icerentiam inter se habeant, multa etiam ne mediocri quidem Philosopho ne a m Ui o Aristotele, aut omnium ejus di se Uulorum praestantissimo IraeoEbrasto digna
166쪽
inveniantur. Denique indesieri, ut in MStis Codicibus, iis quidem, qui antiquitatem prae se ferunt, multa eorum, quae in vulgatis editionibus leguntur, , autem illic exstant, alio plerumque ordine collacata reperiamus.
In editionibus graecolatinis occurrit latina versio Theodori Gazae, quae prodierat Venet. I 93. l. Basil. is 37. Di.&c. Ex duplici translatione, antiqua & Gazae, cum expolitione Petri Aponensis Patavini lucem viderunt Venet. I so s. sol. Verterat ante Ga-Zam Georgius quoque Trapezuntius, culus translationem reprehendit
idem Gaga in praef. &Perottus. Vide Allatium de Georgiis p. 3 8 I . Julii Gusta bini Patricii Genuensis, Medici Pisani in primores decem sectiones. Lugd. I 6O8. sol, Lud. Septabi Commentarii, Franco Li6o a. & I6O7. fol. Sylburgius in Graeca sua Aristotelis editione problemata AD-xandri & cibi subjunxit. Quae vero sub Aristotelis nomine saepe edita sunt separatim latine cum problematis M. Antonii Zimarae, etiam Astelodami i6so. ia. additis problematis Alexandri Aphrodis Politiano interprete , & Jul. Ges Maligeri problematis Gellianis, non sunt integra Aristotelis, sed ex Aristotele & aliis collecta. Idem dicendum de Germanica versione Basil. i s 66.8. Gallica Lugd. 8 &ς' . . ,
προας. Casaubonus lib. I. c. 16. ad Athenaeum pro legit& interpretatur in hunc sensum , Matream composuisse quaestiones ad Aristotelicas , hoc est, quae cum Arisitotelis problematis posint comparari. Alios problematum scriptores laudat Theophylactus Simocatta in extremo ,-Dων φυσσκῶν. 6υ ἡ τους
problematis dixi infra num. XXXVIII. METAPHYSICA. XXVI. T IN META' ΥΚ ΦΥΣ1ςά βίλία λ Metaphsicorum lib=ἰXIV. Acroamatici, quod opus ab Aristotele vulgatum indignatus fertur Rex Alexander, sibi soli hanc sublimioris sapientiae partem servatam
167쪽
L b. III. e. II. IAI tum cupiens. Sed respondit Ariltoteles εκδεδωκώνα -μη εκδεδωκεν , vulgasse se, s non vulasse : quia nempe non satis plene ac perspicue singula tradiderit. Αληθῶς ', addit Plutarchus haec narrans in Alexandro pag. 668. - ῆ τα φυσικά παιγμα τρία προς Αἀα Πιαλιαν κώ μάθησιν εἰ )ν εχουσα χρησιμον α δειγμια πῶς πιππιλυμ μοις άπ άρχης γε ραπτα . Quorum verborum hic est sensus, in Metaphysicis non docere Aristotelem rudes, sed eruditos jam & Philosophia imbutos monere, & hoc primum statim scribentis fuisse institutum. Anno a. Olympiadis CXI. scriptum esse ab Aristotele hoc opus contendit Sana. Petitus ad Leges Atticas pag. 64. Idem di versum quoque librorum ordinem probat, eo modo quo vides in hac tabella, ubi varias editiones inter se discrepantes cum Petitissententia contuli. Vetus &A r-
XI. XI. XIII. TZ cujus rationes probantur Iac. Thomasio in Hist. Metaphysicae c. X.
VII. ' περὶ γενων VIII α Laert. V. 22.
Hujus libri auctor quibusdam eredi tus Pasicrates s Rhodius Bonaei F. Eudemi frater) teste Joh. philopono in παραΘολῆις ad Metaphys. p. 7. In hoc libro cap. 3 --9. multa repetuntur ex libro γ & ε. Quam άνακεφαλαίωμAristotelis esse negat, utilem interim fatetur Uossius lib. de Philosophia p. 14r.
168쪽
i g ARISTOTELIS METAPHYSICA Lἰb. III. e. VI.
XII. XII. πιρι φιλοσο*iαι β Exstant e Graecis sed universi latine tantum editi, in omnes hos libros quidem Job. Philoposes ex versione Francisci Patricii: In libros duodecim primores Alexander Aphrodiseus ex Joh. Se pulvedae versione: in libros XII L ac XIV fuit M S. in Bibliotheca Joh. Vincentii Pinelli teste A. Scholio in vita Aristotelis p. 16o. Meminit & Possevinus XII. et s.& 19. Bibl. sele . In librum XII. Graecis XL in Themistin, ex interpretatione Mosis Fingit. In librum III. XII l. & XIV. Graecis II. XII. &XIIL 9 Syrianus ex translatione Hieronymi Bagolini. Graece supersunt in variis Bibliothecis , ut suo loco dicam. Asclepii Tralliani )scholia in VI primores libros ex ore Ammonii Hermeae excepta, MSS. occurrunt teste Labbeo pag. I 13. Bibliothecae novae MSS. in codice scripto Venetiis ab Antonio Eparcho anno I F 74. Idem testatur Job. Baptissae morii qui medio Saeculo post Christum natum XVI Venetiis floruit, ) Scholia Graeca in edita in librum XIIL Metaphysi fuisse in Bibliotheca Renati Morea u. Habetur& Georgii Pachymeris Epito me, Se Herennii Philonis Commentarius M S. qui fuit in Bibliotheca Isaaci Vossi, & allegatur ab H. Dodvvello in dissae deSanchonia thone p. I 6. H - e exstant Metaphysica Aristotelis in Codice s8t. Regis Christianissimi, ut notat Labbeus pag. 279. Et cum comentariis Averrois ex Arabico Hebraice versis, in Bibl. Vaticana,teste Bartoloccio I. p. 48 r. In editionibus Graeco latinis leguntur cum versione Bessarionis, ut Tomo II. DuUallii, qui notas & argumenta addidit. . E recentioribus illustrarunt praeter Thomam Aquinatem , Scotum s Alexandrum de Ales, Petrus f seca, qui tamen fallitur cum alios praeterea libros octo de Philosophia prima ab Aristotele scriptos amrmat ex depravatis codi cibus latinis Eusebii praeparat. XIV. I . seq. ubi ex Aristotelis libro octavo de Philosophia magnum fragmentum affertur, sed Aristoclis non A-i risto-
Hic liber Graece editus est emendatius Parisiis a Guit. Morello. η Libri duo postremi quamvis Thomae Aquinati haud lecti, & omissi in Argyropyliversione, tamen Arist c teli tribuuntur a Syriano Se Philopono , tum ab Aphrodi seo , quoque Aristotelis vero esse, & ad hoc opus pertinere probat DuVallius etiam ex eoqtiod VIIl. i. Philosophus ipse promisit se dieturum de entibus Mathematicisatoue ideis.
169쪽
ET SCRIPTA MATHEMATICAM LU. III. e. VL 149ristotelis recte legitur in Graecis editionibus.) Franciscus 5 area, Iacobus
Choneyus Scotus, Antonius Sconu s, Petrus fiamus, Jac. Carpentarius, & Chri-
si unus Dreierus Philosophus ac TheologusRegio montanus, cujus Philosophia prima ex Aristotele aliisque commentatoribus accurate conscripta lucem vidit A. I Fqq. q. Praetereo alios magno numero Iaudatos in Bibliotheca Philosophica ζμακαοιτου Martini Lipenii, cui tamen cave credas memoranti in te talios Olympiodorum in Metaphysica Aristotelis Venetiis editum. Nam in Meteora quidem, in Metaphysica vero nusquam exstat Olympiodori commentarius. Simplicius in lib. I. de anima text. 26. meminit suorum in Meta- physica commentariorum. Sed illa interciderunt.
In Graecolatinis editionibus, etiam DuUalliana postrema T.
a. p. 7j9. leguntur cum Versione Nic. Leonici Thomaei. Interpretatus praeterea est Piccolomineus, & illustravit Iosephus Blancanus, praecipue vero Henricus Monanthotius Medicus ac Methematicus Regius, qui Graeca recensuit, novamque versionem& commentarium addidit Paris. Iypp.
q. Idem Monant holius hunc librum Aristoteli vindicat adversus objectiones Francisci Patricii & Hieronymi Cardani lib. de Proportionibus. Bernardini Bal commentarius lucem Vidit A. Is 82. XXVIII. tigri' ATOMΩN I PAMMΩN. L e lineis instrabilibus lit-ber Laertio V. Αχ. memoratus, ac Graece primum editus inter nonnulla
Aristotelis ac Theophrasti ab H Stephano A. I y y . S. Itaque in editionibus scrip tqrum. Aristotelis omnium vel quorundam quae hunc annum antecesserunt, ut Florentina Leonici Thomas , & Basileensibus legitur tantum Graeca hujus libri Paraphrasis , quam Camotius in Veneta sua Aristotelis editione tribuit Georgio Pachymerae, sub cujus deinde nomine in Sylburgiana& Graecolatinis comparuit, atque in his quidem cum latina versione Iacobi Schogkil. Liber ipse Aristotelis Graece tantum legi tur in editione Graeco latina Lugdunensi A. I sso. fol. sed in caeteris insecutis, quemadmodum & in Duvalliana postrema T. 2. p. 8C9 Iatinam versionem Julii Martiam' Rotae adjunctiarri habet. Theophrasto a quibusdam fuisse tributum testatur Simplicius in III. de Coelo comment.
' Eadem Rotae versio legitur inter opera Averrois tomo septimo, Venet. I s42. fol.
170쪽
Joh. Philoponus in lib. 1. de generat. ac corruptione, quorum loca jam attulit Menagius ad Laertium p. zz6.
XXIX ΗΘΙΚΩN NI ROMA XEIDN Ethicorum ad comachum frubri X. Acroamatici, quos Nicomacho ' ipsi Aristotelis filio in tanquam auctori tribuit Cicero V. de finibus, atque ut videtur Laertius VIII. 33. At Samuel Petitus IV. io. Misc. Nicomachum ne quidem natum fuisse contendit, cum hos libros scriberet Aristoteles, ut ipsi videtur circa Olymp. CXL unde consequitur nec ipsi dicatos fuisse, quod tamen praeter Ammonium sive Philoponiam in vita,amrmat uno ore totus veterum chorus. Sed nec de dispositione librorum quisquam facile Petito assenserit, qui videns a Laertio memorari ηλιων libros V. & a Suida Nicomacho tribui Θικω, libros VL hoc unum & idem opus putat, & ad hoc quoque reserendos esse titulos apud eundem Laertium librorum , τἀγαΘου, zε ηλνης & ι φιλίας , hoc pacto. B ἄκων et , β. γὼ δ, ε, οι θ ἔφυ
Φιλίας ά.ηδονης ά. - Θου Αυπρον Liber. I. Ethic. Nicom. II. III. IV. V. VI. VII. VIII. IX. Libri X. prior pars. Libri X. pars posterior. Idem Petitus conjicit Nicomachum nonnulla in opere parentis interpolasse. Capitum distinctionem ut in aliis fere Philosophi libris veteres codices habent nullam, sed librorum distinctionem praeter MStos Codices confirmant interpretes Graeci qui exstant. Exstat autem ci9 Parapbrasis quam sine nomine auctoris primum Lugd. Bat. I 6o . 4. deinde sub Andronici Rhodii nomine edidit cum latina sua versione Dan. Heinsitus Ici . 8. recusam Cantabrigiae i679 3. Quanquam antiqui Gsimi illius Andronici, de quo infra in Peripateticis dicam &cui audacter tribuit Reinesius p. 3i a. Epist. ad Ho annum 9 non esse, docet Salmasius ad Simplicium p. aa . se l. & Olympiodoro potius tribuendum