장음표시 사용
131쪽
SCRIPTA. Lib. IV. IV. I Oπεei - γαμλ , περο ανύξοφονίας , πε δῆ λεαενων, περὶ ἁκουσίου φόνου πευ' ζ μη άνουαροπῶν γυν κας. In hoc libro , ut in illo de Decalogo praeceptum de non occidendo postponit Philo praecepto de non committendo adulterio , secutus Codices Graecos Exodi XX. Sic&Lucas XVIII. ao. Marcus X. I9. Paulus Rom. XIII. 9. Syrus interpres Matth. XV. IV. Tertullianus de pudicitia cap. s. Clemens VI. Strom p. 68s. Julianus Parabates apud Cyrillum Alexandr. V. p. I i a. Syncellus P. 1 3 i. Chronographiae. Liber quartur ad praeceptum 8. 9. 1 O. ) το ἶ μηκλέ ν κῶ
to non faciendo , de non dicendo sal o tesιmonio s de n9n concupiscendo, tum de iis, quae ad gula haec referuntur. Denique ae justitia praecepto universis congruente. Hic liber lucem nondum Vidit excepta particula aερ ψευδομαγυρμῶν ad praeceptum nonum quae exstat sub titulo, etἁ πευ δικαςὰde Judice p. 7i 8. Latine translata a Joh. Christophorsono, tum a Rotando Petreio Francos 16O2.8. cujus versito una cum ipsius notis subjecta editioni Paris. Prodiit & seorsiim Graece & latine, cum versione L. Hum-fredi Basil. I 1 30. 8. Integrum vero ex MS. codice Seldeniano descripsit, R edendum in se recepit Praestantissimus BenZelius. Confer, quae de eodem codice Sel denus lib. 2. de Synedriis c. XIII p. 3is. seq.26. Tot G μέρει τάγμα . De praeceptis sterialibus varios coiiDmentarios deinceps scripsit Philo, ex quibus exstant: arae π ρῖμης δε circumcisione sive quare Deus Iudaeis in Junxerit circumcisionem p 8IO. Causas, quas affert Philo, ait se accepisse ' χαριο λογουμένας λαπελοις άνδράσιν, οἱ τά Mωύσεως ά παρεργως ο ηρμηνευσαν. Alias afferuntJnstinus qu. io a. ad Orthodox. Photius Epist. et 8.27. 2περι Mοναρχίας λόγος ά, De Monarchia sive de colendo uno Deo & templo ac cultu ejus liber I. p. 8 I 2.&n. p. 82O. Vocabulo Mον - χιας eodem sensu in libro limilis argumenti usius est Iustinus Martyr. Liber graω της σκηνης. De tabernaculo apud Eusebium memoratus intercidit. 28. ζ τίνα γέρο ἱερέων de praemiis sacerdotum N honoribus p. 8 3O.'
libus idoneis sacrisicio, deque victimarum fleneribus p. 8 3 i. Eusebius vocat
O. Θυόντων. De iis, qui victimaN osterunt p. 8 I.
132쪽
XXIII. 19. De mercede meretricis non accipienda in sacrarium p. 36o. Graece cum notis edidit Hoeschelius e codice Augustano A. Ic, I 2. 8.3 2. τ- προκειμενων τω νομω τοις μὰ - ἀγαΘῶῖς ἀΘλων , τοῖς θ νηροῖς απμων-De praemiis G poenis execreationibuιque in L
ge proposito'. 9 Io. Meminit Eusebius, neque assentior Guil Cantero, qui VIII. 7. novar. lesta libro περὶ ἄθλων - πιμιαν diversum facit alterum περι ευχήν κ ἀρῶν. Recte porro existimat Canterus illam i ἀξῶν p. 9ῖO. cum superiore libro esse connectenda.
Principis non per tortem sed suffragia in P. 722. In extrema parte hujus libri multis commendat justitiam. Latine convertit Joh.Christophor-
3 q. περι τῶν τριῶν ἀρετων. De tribus virtutibus περὶ ἀνὰ Θιαψ de fortitudine p. 736. πP φιλογΘρω Πας de charitate p. 697. & de qua in hujus libri extrema parte agitur περο μετανοια; de resipiscentia. Philonem scripsisse de tribus virtutibus Eusebius testatur, πν των τριῶν γροτ- ὰς συναλλα ις--Μων- Male Sophronius Hieronymi interpres pro Harων posuit δυνάμεων. Porro titulus iste dilerte tribuitur libellis, quos dixi in codice Bodlejano , ut mihi assirmavit eruditissimus Bengelius.
Ejusmodi codicem memorans etiam Ges nerus in Bibl. Invenio praeterea inquit, librum Milonis Graecum haberi de virtutibus, fortitudine, pietate, humanitate , poenitentia. Vide & Steph. le Moyne Varia sacra T. I. p. 2 o. 33'. - γε-M. De nobilitate p. 9os. Prodiit separatim cum verissione Laur Humfredi ap. Oporin. 8. & cum interpretatione atque Analysi Hermanni Nehemih Basil. Is 8 i. g. & Gallice Daniele d) Ave Professore Graecae linguae Regii, interprete PariCIs SO. S. cum Synesii Oratione de regno in eandem linguam translata. 6. Liber Philonis , quo probavit ταν δευν ῶναι φαῖMν mistum s insillantem, quemlibet esse servum, intercidit. Memorat Eusebius &Hieron. & Philo ipse in proximi initio. At exstat alter ejus ad Theodotum scriptus περ. ζ et , απι λυον πιαι ἐλέυ,ερον. uod omnu probus sit hbre p. 86 r In hoc libro inter alia agit de Essaeis, qui activam vitam ducebant, quorum ad quatuor millia ait suo tempore in Palaestina ac Syria versatos esse. Non plane certum est , an hoc sit proprium volumen quod de Es orum vita edidisse Philonem ait Hieronymus II. contra
133쪽
II 3plisum virtutibus sive de hominibus utriusque sexus, contemplativam &solitariam vitam ducentibus, quos Therapeutas ac Therapeutridas vocatos innuit, quod animae quandam medicinam & Dei cultum singularem profiterentur. Edit. Paris p. 889. Pro ἱκετων Sandius mavult άσκη- των: sed ικε ν apud Eusebium legerunt etiam Rufinus, Hieronymus, Nicephorus &c. Porro idem Eusebius & alii veteres Epiphanius XXIX. s. Hieron. in Cato logo, SoZom. l. i. c. I a. Hist.Cassianus II. s. Inst.Monastic.Nicephorus II. 1 6. Hist. Suidas in λ- Pachymeres ad Dionys. Ep. I. existimarunt Philonem hoc libro agere de Christianis. Ita& titulus
De Christianis agere Philonem e Iudaismo transgressis persuasere sibi quoque viri docti Tille montius T. 2. Mem. Ecclec parte I. p. Is 7. seqv. Guil. Beve regius in Codice Canonum Vindicato p. 3 7 . seq. ILVosmus p. 6. seq. Var. Obs & Thomas Bruno in diatriba de Therapeutis Philonis a Colomesio post Epistolam Clementis Romani edita. Sed Verius ubique est Iudaeorum genus ab eo describi, non Christianos, idque agnovit Potius cod. CIV. & ostenderunt Scaliger c. 29. tri haeresii, tum lib.6. de emendat temp. p. s 3 9. & ad Eusebii Chron. p. I . H. Valesius ad Eusebii Hist. p. 3 4. qui in eo dissentit a Scaligero,quod Therapeutas Phi- Ionis negat fuisse Esse nos, adstipulante Antonio Pagi ad A. C 52. n. 3. Guil. Caveus in Vita Marci Evangelistae, Anglice edita num. 3. Blon-dellus lib. 1. de Sibyllis c. V. Hankius lib.et. de rerum Rom. scriptoribus
38. Libri me προνόιας de providentia epitomen exhibet Eusebius VIII. I . praeparat.& fragmentum lib. VII. c. et t. Fragmenta duo ex Michaelis Apostolii 1, MS. edidit Hoeschelius una cum libro τῆς ες- δόμης de quo supra num. et s. Nisi liber in Flaccum simpliciter etiam inscriptus fuit de providentia ut infra dicam:) ex Gesnero colligo, hunc M P ipsum
134쪽
ii. PHILONIS JUDAEI Lib. IT. IV. ipsena integrum latine ex Lilii Tiphernatis verssione exstare in Bibl.
Vaticana. Meminit etiam Suidas. De Judaeis Apologeticus liber , Eusebio II. I 8. Hist. memoratus intercidit. Locum ex illo allaturus idem Eusebius VIII 6. praeparat.Πρ' ,
γ ν , cph ν &c. Incertum est, quid stibi velit illud velut in alio MS. legitur x mi Dn- , neque satisfacit conjectura Vigeri viri doctissimi. Idem Eusebius VIII. io. alium ejusdem operis locum
γνω& ταῶτα. Quamobrem apud Suidam quoque in φίλων pro ii δαίων Clariis. Neo corus malit rescribere iουδα .a9. Eις φλάκκον p.9s edit Paris. sive ut Syncellus p. 3 3i . &Photius cod. io s. titulum refert φλάκκοψ φλάκκων ψεγομεν , Adversis Avillium Hara uni, AEgypti sub Tiberio &Cajo praefectum adhuc A. C. 38.) qui Iudaeos male tracta verat,sed non diu post poenam dedit, dignitatibus a Cajo dejectus,in exsilium pulsus ac denique interfectus. Unde colligit Philo Deum adhuc curam agere gentis suae. Hinc in versione Lilii Tiphernatis hic liber inscribitur in Flaccum de prodii desutia, teste Ges-nero. Caeterum recte in MSS & editionibus praefigitur legationi ad Cajum, quae post Flacci tempora demum accidit Equidem Photius Iostponit,& Valesius postponendum esse contendit ex eo,quia Eusebius unc librum in Flaccum respiciens II. 6. Histor. allegat Philonem G M-
an Eusebius per librum secundum ara ετων respexerit librum adve ius Flaccum, nec Photii institutum est, libros eo, quo scripti sunt, ordine
qO. - ,σφύρ- πe ς Γιων p. 992. edit. Paris. Devὶrtutibus f per ironiam hunc titulum fecit Philo teste Eusebio II. 1 8. Hist. N legatione ad Crium liber, a Philone jam sene, successu nullo suscepta Judaeorum Alexandrinorum nomine anno Christi XL. pro jure civitatis & proseucharum quo per accusationes Apionis propter negatum imaginum Imperatoris cultum erant carituri. Photius cod. Ios. hujus scripti titulum refert TAS ψεγῆ .R,. Deest autem in Codicibus nostris pars postrema, qua alteram ut videtur, admissionem ad Ca-jum, sed similiter irritam descripserat. Haec enim postrema sunt libri, qualis hodie exstat , verba : Eιρη- - ουν κεφαλαχο ρον ἡ αἰτiα της
135쪽
δίων προς Γοωον. Miror Valesium, qui per hanc Palinodiam intelligit librum in Flaccum. Eusebius II. s. Hiit. testatur Philonem quinque libris de scri p fi lse , 6 Tmον Ιουλώοις συριςάν . Horum primus, ut videtur, fuit liber A pologeticus, qui periit,& de quo dixi ante nuar. 3 9. Alterii militer perditus, de iis, quae sub Tiberio per Sejanum mala Iudaeis acci
ἔμας- Tertiis liber adversus Flaccum, qui adhuc inter Philonis scripta, ut jam dixi, legitur. Auartin & quintus περi , de virtutibus Cini Caesaris, quorum solus prior superest. Delegatione ' ipsa vide Josephum XVIII. Io. &e recentioribus Joh. Henrici Bae cleri schedia sima ad hunc Philonis librum Diis. Academic. X. p. 38O. seq. &Tille montium in Imperatorum historia T. i. p 674 seq. qui inter alia p. 77 i. Joseph sem-ble marquer une aut re audi ance dans laqueste Apion sani fori invective des
Jui &c. Haecitatius forte delcripserat Philo in palinodia . Narrat Eusebius II. 18. his t. ferri Philonem Claudio imperante libros adversius Ca-jum, quos per cavillationem de virtutibus inscripserat, coram uni verso Senatu recita ste, illosque dignos fuisse visos, qui in Bibliothecis asservarentur , cujus rei fidem apud auctorem esse libenter jubeo.4 I. ἀς, ρααις Κοσμου. God mundus sit incorruptibilis p. 93 8. edit. Paris. In calce mutilum esse, vel alterum hujus argumenti librum desiderari, patet ex clausula : ά u υ ουν πιοὶ ἀφθαρσίας κοσμου Φητ' HO σύναμιν. Τάς θ προς ἐκα ν -υπω ς υ τοῖς επειτα δηλωτίων. In verbis έρητι g ααιν desinit liber περι κόσμου de mundo , qui in edit. Paris. p. Ioso. legitur & excepto exordio totus est ad verbum ex hoc de mundi incorruptibilitate expreisus a verbis p. 91'. e ad I l s8. a.
τοίνυν δοξαι &c. nisi quod varia hinc inde sunt omissa. Nescio, an Philo duas ejusdem libri vulgaverit editiones, an alius e Philone ista sic digesserit. Librum de mundo sub Philonis nomine video Graece subjici Operibus Aristotelis &Theophrasti, editionis Aldinae 149ς. l.& I ii 2. 8.Latine A. Isa 6. vertit &Jacobo Tufano dicavit Guic Budaeus cum cujus versione edidit Simon Grynaeus, additum Aristotelis libro de Mundo &Cleomedis libris duobus a Georgio Valla latine Versis Basil. i S 3 3 . 8. exstat & in Micro presbytico p. 389 Basil. i ii O. fol. Prodiit illa versio
' Legationis illius meminit etiam R. Agarias in Imbre uinali c. s. narrans ante eam susceptam jejunium solenne Philonem indixisse.
136쪽
42. gcρακκων ονομάτων ἐρμηνῆα . Interpretatio nominum Hebraicorum in
Lege ac Prophetis. Meminit Origenes ad Iohannem p. 79. sed sine Philonis nomine. Philonem auctorem laudat Eusebius II. i 8. Hist. R qui latine nomina Hebraica convertit Hieronymus: Philo vir disertissimus
Judaeorum , Origenis quoque testimonio comprobatur edidissie librnm Hebraicorum nominum , eorumque etymologias juxta ordinem litterarum e latere copulasse-Origenes vero inter cetera ingenii sui praeclara monumenta etiam in hoc ela.
boravit, ut quod Philo quasi Iudaeus omiserat nomina Hebraica Novi Testamenti) hic ut Christianus impleret. Hic liber inter Philonis opera hactenus non est editus, sed latine occurrit in Micro presbytico Basil. isso. l. p. 36 i. tum inter scripta Hieronymi Tomo ILI.&nuper Graeca ejus fragmenta non pauca e MSS. restituit ac cum duplici versione latina, Hieronymi veteri & sua ipsius recenti vulgavit Ioannes Marcianaeus Tomo secundo operum Hieronymi p. io'. seq. Idem ex Philonis scriptis reliquis nominum Hebraicorum interpretationem laudabili studio collegit & literarum ordine digestam exhibuit p.91Jeq. Paris a 699. fol. Nemo negaverit mirificas passim occurrere in hoc libro interpretationes atque longius petitas an nominationes & etymologias , sed quas t men scire refert ad intelligenda multa Veterum loca & allegoricas , quia hus passim utuntur, Sacrae Scripturae eXpositiones. Libὰγ de Biblicis Antiquitatibus ab Adamo ad Saulis Regis mortem, Iatine tantum exstat & Philoni suppositus esse videtur. Prodiit inter Philonis opuscula latine edita a Jo. Sichardo Basil. Is 17. fol. In Micr presbytico ibid. isue . l. p. apy . Inter scriptores antiquae historiae quos Iuda Bonutius edidit,Heidelbergae apud Commet in 1199. 8. Vide Martinum Hankium de Romanar. rerum scriptoribus lib. a. p. 9 O. & p. 99. seq. Huic libro Trithemius, Gessiero notante, titulum tribuit degenerationis huccessu. Cum Biblicis hisce Antiquitatibus non confundendum Breviarium temporum in tres libellos divisum, quorum primus tempora ab Adamo percurrit usq; ad captivitatem Babylonicam secundus usq; ad Maccabaeos, tertius usque ad Agrippam tertium Iudaeorum Regem, quem ait auctor
nugivendulus regnasse annis XXX. us h ad hunc ultimum annum aetatis mea
decrepitae. Hoc breviarium Philoni a soli an ne Annio Viterbiensi suppositum , editum & commentario it lustratum cum ceteris ejus commentis saepe prodiit post editionem primamRomanam Aa 98. l.Vide
137쪽
III Hanckium libro laudato p. 9O. & 96. seq. Tantum addam in praesenti, quod R. AZarias in Meor Enajim c. XXXII. idem breviarium Pseudo- Philonis, sive ut ipse Hebraice vocat, Jedidaei Alexandrini, sed hinc inde interpolatum retulit Hebraice, is quo latine conversum exhibet Guil. Henricus Vorstius in Commentario ad Chronologiam Davidis Gan Z. p. 3 Og - Ι2. Neque aliud puto esse scriptum, quam hoc Pseudo Philonis breviarium,quod in Catalogo BibLBodlejanae memoratur inter Philonis scripta liber de genealogia Christi latine cum commentario I Oh.Annii Paris. Io IZ. Liber , in quo Reges Iudaeorum recensuit Philo , interciditil Mentio est apud Clementem Alex. I. Strom. p. 337. ψίλων η ἀυτρο
intelligo Iudaeum quendam , qui scripserat librum delRegibus Judaeorum sub nomine fortassis Demetrii Phaleret. Ac Philo & ipse hic fortassis alius.
Latinae. Ne de Philonis scriptis a Lilio is idio Libestio,Tiphernate,in latinam linguam conversis dicam, quae Sixto IV. R Innocentio VIII. ille inscripsit, & Gesnero teste) servat Bibliotheca Vaticana. Opuscula pauca Philonis edita sunt a Joh. Mehardo Basil. 1317. fol. &1338. q. &in Micro presbytico A. I s so. l. sunt autem haec: Anti quitatum Biblicarum lib. I. incerto interprete. Quinionum & solutionum in Genesin lib. i. De statu Eisaeorum l. e. Monachorum, qui temporibus Agrippae Regis Monasteria sibi fecerunt lib. I . De nominibus Hebraicis, Hieronymo interprete: &Liber de Mundo, interprete Guil. Buda O. . De Mundi fabricatione , de decem praeceptis decalogi, de Magistratu seu Principe diligendo & de ossicio Iudicis, Joh. Chrisophori ono in
Philonis scripta quae in Graeca Turnebi editione exstant latine verta a Sigismundo Gelerio Basil . I s s . fol. Lugd. I s6s . 8. Graca luculentis typis, &castigata ab Adriano Turnebo Paris. IJ F2. fol. In calce Voluminis adjectae variae lectiones. Errata fere quadringenta in hac editione perquam nitida exMSS.Codd.castigavit Io. Christophor sonus Anglus ad calcem versionis suae librorum Philonis de mundi fabricatione, de decem praeceptis, de
magistratu diligendo & de ossicio judicis, ANV v. I s M q.
138쪽
i i a PHILONIS EDITIONES. Lib. IV. e. m.
Graeco-Latisva tres hactenus prodierunt: prima Genev. I6I S. I. cum Gelenii versione, in qua accesserunt opuscula quatuor ab Haeschelio primum edita cum versione Eed resti &c. & liber de Mundo cum
Altera Paris 16 o. fol. in qua adjunctus liber π Λως εβδομης ab eodem Hoeschelio vulgatus & a . Moredo versus, qui in prioribus editionibus desiderabatur. Tertiis Witeberg. i 69o. Parisiensem ad verbum exprimens. Gallica per Petrum Billier. Paris iv s. fol. & ex recognitione Fed. Morelli Paris I 6i2. 8. Haec de Philone dicta Rissiciant, cui librum Sapientiae quidam parum verisimili conjectura tribuerunt , ut notavi lib. III. c. 29. g. 3. Non desunt etiam viri docti, qui Philonis scripta lecta essse suspicantur S. Paulo Apostolo in Epistola ad Hebraeos ab nec minus S. Johannib) Evangelistae: ne de Flavio Iosepho dicam, ad cujus lib. IV. Antiquitatum p. 3 2O. ita commentatur Eduardus Bern hardus vir eruditissimus, sed nimis usque acerbus Philonis reprehensor: Hunc itaDe Archaeologum fortean Ieduxit ars Philonis, cujus sub calamo grandescunt omnia c) colliculique
in magnos assurgunt montes. Austpe ex tota Vita legislatoreo praeter ana argu
menta utrisque usurpata facile intestigat quantum a Josepho disset Philo, a scriptore prudenti ac docto Sophista Alexandrinus , qui eloquentia Isocratis Philosophia Peripatetica ignorantiam suam sermonis rituum reliquaeque plurimum Hebraicae Iudaeus licet passim redimere contendit.
mn Leonis Antii diatriba de Philonibus nunquam viderit lucem , &praeter eos quos colligit Jonsius III. 4. de scriptoribus Hist. Philo. loph. alios quosdam mihi observatos intelligam , juvat eorum brevem catalogum hoc loco subjungere. Philo Academicus Clitomachi discipulus, quem Romam Mithridatico bello Athenis Romam profugum Cicero audivit. Vide Cic. IV. Academ. & Plutarchum Cicerone p. 86 I. & quae dixi lib.IIL c. 3.
a) Ηugo Grotius ad Hebr. IV. 12. b) loli. Clericus in Epistolis Criticis p. 316. O idem Clericus V. C ad EXOdi XXIX ao. Hujus ritus smbolis signficationem optime .nterpretari videtur Philo , qur alioqui plerumque diculis ad negotium Fuum qu/ς- quis Sidetur trahit.
139쪽
PHILONES VARII. Lib IV c. IV ri'
Mala hunc Ala Obrandinus confundit cum longe antiquiore Philone dialectico , quo familiariter usus Zeno Citieus. Laert. VII. 16. Forte autem idem est cum Philone Academico, quem Larisia uiri vocat Stobatus in Eclog. Phys
Philones duo inter AEgypti Episcopos, qui Sardicensi Synodo A. Q 3 47.
subscripsere apud Athanas Apologia a. T. I. p.768. Philo Episcopus Alogorum adversarius. Auctor praedestinati c. O. nisi hic auctor pro Philone Iudaeo, apud quem frequens λογου mentio , Philonem Episcopum nobis effinxit. Philo Aristotelis servus. Laert.V. I s. Idem forte qui ab Athenaeo XIII. p. 6i O. Aristotelis γνωριμ' sive familiaris dicitur,& contra Sophoclis Archontis decretum Philosophos , quos ille Attica ejecerat, scripto defensitavit, impugnatus vicissim a Demochare. Vide
Philo Atheniensis, in quem Lysiae oratio XXX. laudata Polluci IX. s.
Alius Scepticus, de quo infra. Philo Atheniensis Architectus, Ciceroni,Straboni, Vitruvio, Plutarcho, Plinio & Ausonio memoratus de quo dixi lib. III. c. 24. p. s9O. seq. Vide & Meursii fortunam Attic. p. F9. Philo Batonis pater apud Gruterum in Vet. inscrip t. p. 3 27. Philo Byblius. Infra in Herennio Philone. Philo Bygantinus Mechanicus, cujus scripta lib. III. c. 2 . recensui. Philo, Carpathius vulgo,etiam apud Suidam: sed rectius Carpatius, Carpasiae urbis in Cypro vide Holsten. p. 162 ad Steph. Byr.) Episcopus Epiphanii familiaris, clarus circa A. C. 4OO. Sub ejus nomine commentarius in Canticum Canticorum ad Eustathium presb. REusebium diaconum exitat e latina versione Stephani Salutati Paris. IS 3 7. 8. apud Rob. Steph. atque inde in Bibl. Patrum. Fragmenta hujus Philonis occurrunt Graece in expositione Eusebii, Polychronii & Pselli ad Canticum, quam edidit Jo. Meursius. Lugd.
Bat. 16ir. q. Genuinum Philonis commentarium e codice Bigotiano dicitur editurus Anselmus Bandurius Monachus Benedicti
C. Cessenius Philo, qui Clodium accusavit damnavitque teste Asconio. C. Curtius Philo, qui Consul fuit A. V C. CCCX. Philo Diaconus - Κιλικίας quem laudat S. Ignatius Epistola ad Phila
140쪽
Philo Dialecticus Carneadis Magister, discipulus Diodori Croni. De hoc supra lib.IIL c. 3 3. g. 7. Idem forte contra quem- μασιων scripsit Chrysippus. Laert. VII. 191. & qui laudatur a Simplicio ad Categor. Philonis dialectici M-ξεω citat Clemens Alex. IV. Strom. p. 123 Philo Dyrrhachiorum praesectus. apud Claris. Begerum T. I. thesiam
Philonis nescio cujus Epigramma in stolidi hominis canos legitur lib. I.
Anthologiae p. 33 Philo Gadarenus. Eutoc. ad Archimed. p. Sy.Philo Geographus qui ante Eratosthenem & Hipparchum scripserat τονῶς Αιθσοπίαν, πλουν. teste Strabone II. p. 77. Eundem Philonem respici ab Antigono Carystio c. i6o. Philonis Αι9ο Πκἀ laudante, probe observavit Vosmus p.4o3. de Hist. Graecis Philo Heracleotes quem εν τῶ πρὸς Νύμφην περὶ θ μασίων allegat Porphyrius apud Stobaeum Eclog. Physic. p. I 3 o. Forte huic tribuendus liber qui exstat de septem orbis spectaculis. Herennius Philo,Byblius Grammaticus,Domitiano imperante ac deinceps quam plurimis scriptis inclaruit, praecipue i) libris octo φοινικικῶν quos e Sanchoniathone interpretatum se esse ferebat. Vide si placet supra lib. I. c 28. & Antonium Vandalen V. C in diss. de Sanctioni ethone quem libro de Aristea subjecit. r.) libro πε λέων , quem Veluti nonum *οινικικων habuit Eusebius. 3 libris
XXX. χαρι πόλεων κών ους εκά -των ἐνδοξους νεγκε , cujus operis
eximii epitomen tribus libris scripserat Iulus Serenus, teste Suida. libris XIL περὶ κτήσεως εκώ ς βιcλιων , cujus operis pars forte fuit περὶ χρη μαΘράας. Etymol. iue περι της βασιλώας Αθιανῆ. Vide Meursium ad Hesychium illustr. p. 21 . Vossium, Ionsiumque.Philo ο ὶ ριο ράφ' apud Theodori tum VII. Therapeui. p. IO'. haud diversus mihi videtur a Byblio, de quo jam dixi.Philo Larissaeus Philosophus Academicus. Vide supra, Academicus. Philo libertus Pompeji. Cic. ad Atti c. XVI. 4. & ad fami l. VIII. 8. Philo Medicus Plutarchi aequalis II. 6. & VIII. 9. sympos forte Philo Tarsensis de quo infra. Philo Metapontinus tibicen & Poeta. Stephanus ByZ. in μεταπόντιον. Philo nescio quis ἐν τῶ μεταλικἀ laudatus ab Athenaeo VII. p. 3 22. Philo.