Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

발행: 1707년

분량: 736페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Philonis Monachi Graeci meditatio ascetica adversus pulchritudinem mulierum. MS. in Bibl. Vindob. Incipit: ειδον-γων κοσ

Philo pater Nymphodori Historici Syracusani. in ' Vec inscripti apud

Gruterum p. O .

Philo poeta, Alexandro Polyhistore antiquior, E cujus libro primo

etsi Demλυαα versus decem Hexametros profert Eusebius IX. zo. praeparat. & alios quinque e libro ejus decimo quarto , IX. et . Sane si Iosepho fides. i. contra Apion. p. IO 1 I. Ethnicus hic scriptor fuit, idem ut videtur Philo quem cum Demetrio laudat Clemens L Strom. p. 3 3 7. Sed viri eruditi Iosepho haud credentes non dubitant eum fui sie Iudaeum. Vide Illustris Huetii demon. strat. Evangel p. lo2. seq. Philo procurator Ausonii Epist. XXlI. Philo Ptolemaei Philopatoris assentator. Amen.VI. p. 2s I. Philo Pythagoreus. Clemens Alex. I. Strom. p. 3OI. & SoZOm.

lib. I. c. o a

Q. Publi us Philo Constit Anno V. C. Is. 27. 3 s. o. Philo Rhetor & Philosophus cujus historiam Ecclesiasticam laudant Anastasius Sinaita & Glycas Guil. Caveo in diis. de scriptoribus Ecclesincertae aetatis videtur idem esse cum Philone Carpasiae Episco po qui in Epiphanii vita κληροκος-ρητήρων appellatur. Praeclara ibidem vir eruditissimus observat de Rhetoribus veteris Ecclesiae eorumque ossicio sacras litteras & Hiit. Ecclesiasticam tradendi.

Philo Sceptici Pyrrhonii discipulus Atheniensis, Laert.IX. 67.69. Philo Sabbathius sive uno vocabulo potius jιMmccαm Di Iudaeuet qui praeter Celsium ac Porphyrium Evangelia scripto oppugnavit teste Epiphanio LI. 8.T. I. p 29. Philo Sophista cujus liber de VIL orbis spectaculis exstat. Vide quae de eo dixi lib.III c. XXIV. g. 4. & supra, in Philone Heracleote. Philo Tarsensis Diaconus qui cum Agatho pode & Gajo S. Ignatium ESyria Romam comitatus esse , & martyrii ejus acta concinnasse traditur. Vide Epistolam Ignatio adscriptam ad Tarsenses c. X. ad Antiochenos c. XIII. Philo Tarsensis Medicus cujus apud Galenum mentio. Incertum idemne Medicus hujus nominis cujus apud Celsum & alios artis salutaris scriptores mentio, etiam apud Plutarchum.

142쪽

SCRIPTORUM NOVI TEST.

De Sacris libris Novi Foederis.

&riptores octo , s tabula librorum M T. Chronologica, I. S. Matthaei Evangelium. 2. Gangelium Marci. R. Lucae Evangelium. q. Et Acta. Johannis Evangelium. 6. Epipolae tres. 7. Et Apocal sis. S. Pauli Episeia XIV. 9. Petri Epistoia duae. io. Jacobi Disola. II. Disosa Iudae. I 2. Evangelium secundum AEgyptios ae Hebraeos. I . Scripta si posita CHRISIO, Mariae s Apostolis. ibid. De scriptis S. Barnaba

s Clementis Romani. I . De Canone Nordine Ebrorum Novi T amenti. ij. Codices Uti celebriores. Ι6. Editiones praecipuae. 17. Versiones. 18. Commentarii. I9. Harmoniae E Veluae. 2 o. Distin-

itio in capita s-a i . De lingua m mpua s stylo N. T. aa. Emporis ratio me monet Acros hoc loco referre scriptores, quorum stylo DEUS doctrinam coelestem Evangeli del. CHRISTO in humani generis salutem condi ju iit, . Neq, enim fas erat τίς ο τοῦ Ιησή γρωρο-ως αγο ροα-

ori senes libri. contra CeIsum p. 69. Sunt autem ut notissimum est hi octo, Apostoli quidem sex, Matthaeus, Ioah nes, Paulus, Petrus, Iacobus& Judas : Apostolorum discipuli duo, Marcus Ai Lucas. Hi omnes excepto Johanne & Juda scripsere ante eversam a j ito Hierosolymam,stante adhuc templo , nullus vero ex his scripsisse videtur ante annum XII.

143쪽

ORDO CHRO NOLOGICUS

Lib. IV. c. V.

Claudii Imp. Patebit hoc e brevi tabula Chronologica b) librorum N. T. secundum sententiam Jo. Pear sonii maxime in Annalibus Paulinis,&D. Jo. Millii pro legorn. ad N. T. concinnata. A. C. J2. Claudii XII. scripta utraque ad sagonicen es , non Athenis ut habet subscriptio, seci Corinthi Aet. XVIII. s. cum Timotheus & Silas reversi essent. 1.ThessIII. 16. Respicit Petrus Apostolus a. Epist. III. I 6. 7. Neronis III. ante festum Paschale I. Cor V. 8 scripta prior

ad Corinthior, cum Ephesum cogitaret Paulus antequam Hierosolymam ascendisset, Rante iter in Macedoniam. I.Cor. XVI. J. 43. Missa est per Stephanum,Fortunatum, Achaicum &Timotheum, a quibus litteras Corinthiorum acceperat. Meminit hujus Epistolae Clemens Romanus Epist. I. ad Corinthios. Subscriptio vet' exaratam esse refert Philippis. Confer Salmas. p. 239. de Episcopis & Presb. --- sub extremum anni, serior ad Corinthios, Phi

lippis, per Titum & Lucam, uti habet sub

scriptio. Neronis IV. initio Martii, Disola ad Romanos, scripta Corinthicum mox Hierosolymam petiturus esset Apostolus. Rom. XV. 21 . missa per Phoeben Diaconissam Eccles in Cenchreis.., -- Epipola ad Galatas, in itinere Hierosolymam versus, fortassis Troade, licet subscriptioc) vetus habet, P μης. χ 6o. Ne-a Ab hac Chronologia in plerisque dissentiunt Baronius in Annal.Lud Capellus in tabella Historiae Apostolicae praemissa, Lud Elias du Pin in dissertationibus Biblicis,

Tille montius in Memoriis Hist. Eccles . Huetius, Frassenius, H. Dod ellus Sand ha- genius aliique. Neque plane audeo praestare accuratissimam singulorum librorum atque Epi stolarum N. T. quo singulae scriptae sunt temporis notationem. Verissimilem tamen eXhibere me confido.bb Subscriptionum harum , utcunque antiquarum non tanta est apud eruditos auctoritas, ut aa illa non quandoq; discedendiim sibi esse arbitrentur, quod Bezaa &multis aliorum testimoniis facile possit demonstrari. Neque enim ab ipsis facris scriptoribus sunt adpositae, sed ab Euthalio aliquo vel alio dodio interprete ex conjectura adjectae. Idem statuendum de clausulis vel inscriptionibus in versione Syriaca atque Arabica obviis.

144쪽

i ORDO CHR ONOLOGICLE IB. IV. e. V. Λ.C. 6o Neronis VL Jacobi minoris Epistoti Encyclica scripta Hierosoly'

mis ante urbis excidium V. I. tempore persecuti m II K uno vel altero anno ante Iacobi martyrium, quod circa A. C. 62. pertulit. 6 I. Neronis VII. Spistolaprior Petri, Rome scripta ad Iudaeos in Asiatica maxi me λαοποροῖ ante quam Paulus in urbem

Romam veniret.

angelium Matibaei, cum Paulus prima vice Romam venisset.

Neronis VIII Epistola ad Philippe es, Romae sub finem primae captivitatis Pauli missa per Epaphroditum qui sub sidium pecuniariumPaulo a Philippensibus attum ierat , & IV 3. videtur denotari Millio per tab-

----- Dissola ad Ephesios , Romae, per Tychicum. ---- Epistola ad Corisenses , per Tychicum & Onesirrium, statim priore obsignata. Roma o. - Epistola ad Philemonem Colassensem, Romae per One

simum.

63 . Neronis IX. Epistua Pauli adHebraeos Hierosolymitanos XIII 19. post Iacobum martyrio A. C. 62. assectum , quod resplai vi detur XΠI. 7. uti per ηγου μ γους presbyterium Hierosolymitanum Scripta ex Italia, per Timotheum , cum Roma e carcere bimissus esset

Paulus.

, --α---- Marci Epangelium post Petri & Pauli εξο sive discessum ex urbe Roma, stri pium Romae, ut testantur Epiphanitas LL o. Theophylactus & veteres c . Neronis X. Lucae Evangelium x Acta Apostolorum , quae in prim o Pauli in urbemRomam adventu desinunt. Videtur --ii, ,--i ante hiemem , Epistoli ad Ilium, scripta Colossis post iter per Italiae oras susce plum. Quanquam. habent e Nicopoli Macedoniae. Neronis XI. Epistola prior ad Timotheum, quae misIa videtur Philippis, licetveteres ' an eαφή ajunt Laodicea. 97. Nea

145쪽

sCRIPTORUM NOVI TESTAMENTI. Lib. IAc. R Ias

A. C. 67. Neronis XIII. ante hiemem, sola posterior ad TimotheumRomae

in posterioribus vinculis post Apologiam primam

IV. 16. cum jam tempus mortis instaret IV. 6.--- Posterior Epistola Petri , paulo ante martyrium I. I .

quod accidit Romae A. C. 68.

Vespasiani 3. vel 4. ut visum Do ivvello p. a s. ad Irenaeum: tamen post secundam Petri , quam respicit. 9 i. veI ' Σ. Domitiani X. vel XI. Bres Epso Joannis,Ephesi scriptae. 96. Domitiani XV. sive ultimo, Joannis Apocalypsi' in Patino.

revertendi copia facta esset, vide Irenaeum III. I. Totum divinum horum librorum corpus jampridem venit nomi ne κω - nopi foedem, si1Ve ut non male quoque retiditur, Novi Testamenti d) : quoniam eodem veluti authentico instrumento clare continetur Voluntas DEi de salute nostra, confirmata sanguine ac morte CHRISTI Servatoris quemadmodum Testamentum vetis Q 3 κεκυ-

quemadmodum notavit Salmassiu&: licet Isidorus PelusiI. Epis 3 96 δι- ην putat notare paetum sive promissium firmius quam συνθηκη. etiam de lege dixit Aristoteles obiervante Grotio ) lH. 6. politi c. & Demosthenes s. adversus Ar togiton. cujus verba laadat Papin: anus lib. 1. D. tit. 3. lege I. Similiter διατ γερα de lege,pacto aetestamenti legatione poni notavit BudaeUs. Ita πλακες δι- tabuia legis, Hebr. IX 4. L apud Sirach. XIV. 1 8. ἡ διψηκη απωetus lex. Philonis liber, de quo capite superiore , περοῦ λαγ κος πρωτης η δευτέnow de utroque faedere quod Deus cum Moyse icit in monte Horeb&in agro Moasetarum. Nisi potius legendum apud Euseb. πρωτον η αὶ ιευτερον. 8ιολίον

Barnabae Epist. c. IX., αξα ουν κέκρινοι ἐκ των λαΘηκα ν άυτου ει σιν; Vet. rnier pres : ergo hi de test amento junt Z l) Testamenti vocabulo laxius interdum usi sunt veteres scriptores , ut cum interpres S. Irenati II. IV diXit Cynicos cum Gnosticis ejusdem se testam ni .. Ad quem locum vide , si placet, Clari mimi Grabit notas p. 342. Ceterum 3ι Θμκης Vocabu um vetustillimi quique Christiani in larina Ecclesia interpretari consitae vestant i stamentum. I ta q Od Paulus Apostolos voeat διακόνους κα/νης διαΘ'κ se Cor. II 6. Tertullianin c. 39. De resurrectione dicit Apostolorum negotium Auli m futile

aliud , quam et/eteris resamenis resignandi , potius jam DE m CHRISTO conrue onandi. Qua ratione autem no um appellatur hoc testamentum , cum etiam

fidelibus V. T salus in CHRISTO proposita fuerit, dicet Eusebius libro I. demon strationis Evangel. Vocabulum quidem Berith in V. T. vita unquam pro testam nto ponitur.

146쪽

S. MATTHISI

κεκυρωμDον ὐπὸ Γ Θεῶ ές θι ἱν Gal. III. 17. tantisper sancitum erat sanguine ac morte typica animalium Exod. XXIV. S. Hebr. IX. I 8. II. S. MATTHAEIS qui & festi e) Marc. II. I . &Luc. V. 27. dicitur, omnium consensu primus Evangelium litteris consignavit,Graece ut mihi persuadeo, non Chaldaice, vel Hebraice, ut post Papiam si qui Evangelium Nagaraeorum g cum hoc confudisse videtur, multi veteres, de Graeco interprete S. Iacobo vel Paulo vel denique Luca &so. anne mirum in modum diversia inter se tradentes, assirmarunt. De tempore quando sic ripserit, cui potius fidem habeamus quam S.Irenaeo temporibus illis proximo,sui III. i. apud Euseb. V. 8. Hist. tradit eum edi

λιέντων τίω Eκκλησίαν. Confer si placet egregii Doctoris Martini Chemnitii examen Concilii Tridentini pag. 16. seq. & eruditissimi Samuelis Basinagii Annales ad A. C. LXIV. lact. 11. Longe prius scripsisse alii reserunt, at paullo juniores testes, ut auctor vitae Arabice

Ues I. contra Celsum p. 48. quorum testimoniis vulgarem sententiam impugnat vir summus Hugo Grotius. Huic vide quae praeter CalOVi Um τον μακαριτην re spondet Cotelerius in notis ad Constitui. Apostos. VIII. ae. Se praeclarus Dodisellus di T. i. in Irenaeiam *. 34.

D Apud Euseb Ili 3'. Hist. Eccles Adsentitur Papiae etiam Jo. Millius in protegomenis ad N. Γ p. s. & conjicit Matthaeum scripssisse Evangelium suum in gratiam Hebraeorum fidelium qui antea parum accurata frue Evangelio secundum Hebraeos usi fuissent. Non diu post, Jacobum minorem curasse, ut Graeca etiam verssio legeretur. g Vide, si juvat, quae scripsi in Codice Apocrypho N. T. p. 3 s6. 368. σσῆ. Sc Erasini Apologiam adversias Stunicam. Nota etiam Syriacam veterem Matthaei versionem de Graeco videri translatam non de Hebraico, & Marco ac Clementi Graecum Matthaeum tedium, cujus etiam verbis quandoque utuntur. Hebraicac Vero qUae eX- stant Matinaei editiones recens a Judaeis vel Chrjstianis elaboratae sunt 3c absurdi mine pro Matthaeo authentico haberentur , sive Muns manis illa Rasit. I s 37 fol. Henrico VIII. Angliae Regi inscripta & versione atque commentario adversus Iu daeos instructa ; sive Titiana, qnam ex Italia attulit Jo Titius &Joh Mercerus latine transtulit Pari L. Iris . let. Miansteriana recusa est Basileae io . S. addita Epistola ad Hebraeos Hebraice versa cum latina translatione & B sit. 1 s 8 r. 8 etiam Parisiis I r D. S. cum praefatione Jῖ. Quinquarborei Aurilacensis Aruerni Titianae sty.lum tertiorem esse observant viri docti, &Matth. XVI. 17. Romano adulari Pontifici. Vide Lud. de Dieia ad Matth. p. s et s. seq Wagense ilii Sotam p. s97. II 22. Rich. Simonis Hist. Criticam lib. r. p. et 31. seq &lib. 3. p. 789. Millii pro lego me naad N. T. p. I I 6. I ir. Utramque a ludaeis e latina versione veteri eXpressam e se coniicit Huetius de claris interpretibus p. i 8 I. EXstat & Matthaei Evangelium Hebrai- Ee in Novo testamento polyglotto Eliae Hulteri. Aliam M Stam versionem Hebraicam se in maaibus habere testatus est vir eruditissimus Rich. Simon.

147쪽

FVANGELIUM. Lib. IV. c. V. I 27

editus a Kir stento , ' Me nologium ab Iughello T. 6. Italiae S. vulgatum i6. Nov. Auctor operis imper L in Matthaeum, Theophylactus, Euhymius & alii, ne de subscriptione quae in Variis Codicibus legitur dicam. Hos si audias, jam anno post CHRISTI adscensionem octavo vel nono Evangelium ediderit Matthaeos, quae sententia probatur etiam Seldeno VII. ir. de jure Nat. & gentium, & ex antiquis Cosmae Indopleus De lib. V. Cosmographiae Christianae p. 24s. Ita enim

γης Γη οπιβρο ου Κυργου, ἀυτοῖς ἀνερράψατο. Verisimilior Chronici Alex.& Nicephori II. 4s. sententia, qui decimo quinto post adscensionem Christi anno scripsisse Matthaeum amrmant. Anticipationibus abundare Matthaei Evangelium, nec Chronologiae aeque ac Lucam vel Joamnem esse observantem, notavit Basinagius ad A. C. XXX. sed . s 6. Titulum Evangelii an ipse praefixerit Matthaeus, dubitari possit, quia incipit ejus liber his verbis : BGλ γενεπως Ἱησου χριεου. Et qui monent ipsum notanter praefixisse titulum, Eυαγγελιον Mατθήον non UMατ εα ε , haud cogitant unum idemq; haec duo significare, ut recte animadversum Ioanni Drusio est in praeteritis, & lib. I. quaest. Hebr. c. 23. Primis vero Christianis omnis doctrina de Christo Evangelium appellabatur , Eυαγγελιον ου , ut Marci I. i . unde Paulus plus simplici vice ad Evangelium suum provocat, atque Evangelistae dicuntur quoque Philippus & illi quorum nulla proprie dicta exstabant Evangelia. Et iam Angelus Lucae II. io. Evangelistam gerit, ἐυαγγελιζό ος χαμνpastoribus, & Ioannes Baptista poenitentiae praeco ευηγγελίζετο ν λαον Luc. III. i S. Neq; enim semper hoc verbum laeti ac jucundi nuncii significatio est, quemadmodum patet ex hoc loco Epistolae primae earum quae Phalaridi tribuuntur : άκ αγνού ' λύπας εt/αγγελιλόιδνός δακρυα. Vocabulum ευαγγελίων triplici notione apud scriptores reperitur, vel pro fausto nuncio,ut apud Plutarchum Pompejo p. 64P. καμματηφοζο, προ λαυνον εκ Ποντου κομί -riς ρυαγγελια. Vel pro praemio boni nunci:, ut apud Ciceronem II. ir. ad Atticum: vel pro sacrificio quod accepto laeto nuncio offerebant,ut in ejusdem Plutarchi Phocione p. 742.

vero de EVangeliis, q uatenus hoc vocabulo commentarii Apostolici de vita ac scriptis JESU CHRISTI denotantur, testimonium est Ignatii

Epist.

148쪽

S. MATTHAEI

λοις ως πρεαβυτεργω Eκκλ- ας- τίς προφη&ς ἀμπώ . Di sertius alterum Iustini Martyris Apalogia L p. 98. a multis viris doctis jam laudatum: Oi

'Eυαγγελια, ύτως Mωκαν. Eodem loco lecta fuisse jam tum in E clesiis i) illa ,απμνημονευμ , perinde ut propheticas Scripturas testatur sustinus. Numerum quaternarium Evangeliorum celebrat Ir naeus III. i. At in Epistola ad Galatas cap. I. v. 7. per με θροφανταε υχυαγγελιον ζ χριςsi Paulus non notavit pseudapostolos peritatem Evangeliorum editorum illa enim tum nondum scripta erant) interpolantes , unde

sint nostra digesta , sive nostri codices, ut illum locum videtur accepisse Marcion apud Tertuli. IV. 3. sed eos qui doctrinam Evangelicam non

recte docendo perverterent. Matthaei Evangelium,ut ad illud nostra redeat oratio, rejecerunt Cerdoniani & Marcion , qui solum Lucam recipiebant. Vide de Cerdonianis appendicem ad Tertuli. de praescript. c. II. & de Marcione Irenaeum lib. 1 .c. 29. Epiphanium XLII. 9. Origenem in Philocalia c. s.&a. contra Cels p.77. Theodori tum lib. I. de haereticis fabulis c. et q. At de Valentinianis nolim cum Bellar mino, h) Jan senio, aliisque assirmare solum Iohannis Evangelium ab iis receptum, licet Irenaeus III. c. I T. p. 22 O. ait eos qui a Valentino sunt eo quod est secundum Ioannem plenissime uti ad ostensionem conjugationum suarum. Sane in Valentinianis commentis quae Graece exstant ad calcem Clementis Alexandrini, loca e Matthaeo & Luca proferuntur , & Tertullianus c. 38 de praescript. diserte testatur Valenti nurn integro Instrumento usum , & Scripturis pepercise , nec machaera usum palam, licet sensum pervertendo plus abstu- Ierit. Est tamen Origenis locus p. 77. lib. 2. contra Celsum, qui Tertulliano videtur contradicere : μεταχυάξαντας si 'Eυαγγγλιον ἄλλους

Socratis composuit, ut dixi lib. III. cap. . His adde Dioscoridis Stoici άπομνη - νευματα. quibus variorum Philosophorum & virorum celebrium dicta & facta persecutus fui1levidetur, ut e Laertio colliges atque Athenaeo.

i) De more Evangelia & alios libros Biblicos in Ecclesia legendi consuleuda Claris

Willi. Ernesti Tengelii Exercitatio Nitebergae 168 edita de ritu lectionum sacrarum. Jo. Steph. Durantus II. 23. de ritibus Ecclesiae Catholicae, Leo Allatius de limbris Ecclesiasticis Graecor. p. 3 ,. seq. Joh. Baptista Ferrarius de ritu sacrar.Concio lium lib. I. c. In seq. Evangelia stan xes audiebant, Epistolas sedentes, ut praei Allatium p. 3 s. 49. notat Steph. la Moyne notis ad Varia sacra p. 93'. seq.k) Lib. I. de Verbo Dei cap. s.

149쪽

EVANGELIUM.

rentur. Solent dicere, inquit Augustinus contra Adimantum c. i 1. cum

Scripturarum eos urget auctoritas, hoc capitulum a corruptoribus Scripturarum in

sertum ege Evangelis. Confer quae singillatim de Matthaeo Faustus Manichaeus apud Augustinum lib. XVII. c. I. ac de Evangeliis XXXII. 3.& quae plura ex Augustino loca collegit Sixtus Senensis libro VII. Bibliothecae Sancta . Solum Matthaei E vangelium receperunt Cerinthiam teste Phi-Jastrio c. XXXV L neque integrum illud sed ' τὸ μέρους , Genealogiam potissimum & illa amplectentes h quibus hominem nudum CHRISTUM uidebantur sibi posse contendere, ut refert Epiphanius XX VIIL

s. adde XXX. i q. Itaque de aliis quam Cerinthianis capiendus Irenaeus III. ii. licet alioqui descriptio tota non male in Cerinthia nos quadret, ii autem Jesum separant a Christo , s impassibilem per everabse Chrissum, passum vero Iesum dicunt , id quod secundum Marcum es praeferentes Evange-bum, cum amore veritatis legentes illud corrigi posseunt. Eodem loco testatur

Ebionass Evangelio solo Matthaei usos, quod monuerat etiam lib L c. 26. sed Genealogiam resecuisse quod etiam in Mono tessaro suo fecit Tatianus teste Theodorito lib. i. de haeret. fab. c. 2o. atque adulterato &truncato Evangelio usos scribit Epiphanius XXX. I 4. Eusebius aut erravi detur falli qui III. a . Hiit. Evangelium quod solum recepere Ebionei confudit cum Evangelio secundum Hebraeos, quae diversa fui illa probavit praestanti ii imus Grabe ad Irenatum p. ΣχO & monui in Codice Apocrypho N. T. p. 36O. ubi Marium qubque notavi Mercatorem qui T. 2.edit. Garnerianae p. 128. Ebionem Matthaei, Marci & Lucat auctoritatem secutum scribit. Neque in viri summi H. Valesii interpretatione Eusebii VΙ. Hist. I . facile acquieveris, ubi legas Symmachum Ebioneum ad-νer M Evangelium Matthaei acriter disputare in commentariis suis- Nam Graeca Eusebii nihil aliud sonant, quam quod Symmachus in scripto quodam

suo san commentariis in Matthaeum, ut accepit Hieronymus, min satis certum esse puto προς τή Ur MατΘαον , οτρινόι ' ξυαγγελιον Matthaei prolixius insisiens Evangelio , ex eo haeresin suam confirmare voluerit.

Et iam in lucis Baiilii & Chrysostumi quae H. Stephanus in thesauro ad-R duxit,

150쪽

S. MARCI

ν α' πηρος πια commode exponi potest diutius alicui inb rere, non ut exponit Stephanus, in inbique m inurbi. Miror quoq; quales fuerint Ebionei, qui Methodio teste in Convivio decem virginii p. I ;. Scripturas a Spiritu S. inspiratas negabant, ε iJ- - εω τους προς νὼς λελαληκενα φιλονH-κωjnς. De sychico Messaliano Euthymius apud Lambecium III. p. I7r .

τ3 14s MατΘῆον Ευαγγέλιον, Ν πάσας τας N ae Ni S Πατρος, ε ' b S ζ αγου πιο - ας' ρησεις εις Φν πνευμ απικον - πατί ι - ερμνεν . Ex his verbis satis patet Matthaei Evangelium a l ychico non relectum, nec corruptum, sied tantum falsis interpretationibus perversium fuitΙe. Recentiore aetate non memini exstitiisse Christrianorum quenquam ea impudentia, qui Matthaei auctiuitati divinae derogare voluerit praeter Ana- baptistas nonnullos, a quibus capita quaedam temere vocata in dubium

notarunt Sixtus Senensis lib. VII. Bibl. Fras senius disquisiit Bibl. p. 66j. seq.&Rich. Simon libri I. Hi R. Criticae N. T. p. ioo. Hisce addi potest Natalis Albertus de Verte auctor recens libri qui inscribitur tombeau da

fori Horent du Grec. Ibidem initia E vangel iorum K Iatiliae i, Lucae & J annis sollicitat & pro addititiis habet satis absurde. III. MARCUS Evangeli ita utrum a Joanne Marco S. Barnabae consobrino de quo Aet. XII. 12. XV. 3 7. ColossLIV. IO.& 2.Tim. IV. 1i & Philem. zy distingui a) debeat, non plane videtur explor tum. Filius h. e. discipulus appellatur a Petro i. Epist. V. rs. Confer Euset, II is. Hist Patria Cyrenaeus fuisse tradituri in Actis de vita Marci quae graece &ilatine edidit Hen schenius ad 1 s. April. & Caeculo quarto vel quinto scripta e ste conjicit Tille montius ; septimo vel octavo , Elias du Pin. Genere sacerdotali fuisse Marcum pseudo Hieronymus & Beda scripsit , primum Alexandriae Epis opum multi b) prodiderunt , licet O κου - κον potius pro in re Apostolico, non gisse contendit Salmasius sive aio Messalinus p zo . 2 i I. 26 r. Iudaeum CCtροῖς - magis quam ἐλη QOG Grotius conjicit

SEARCH

MENU NAVIGATION