장음표시 사용
161쪽
plevise Lib. V. p. 248. Si fides auctori Martyrii S.Timothei apud Photium cod. CCLIII. p. 762. Joannes etiam priorum trium Evangelistarum
Evangelium Ioannis rejecerunt praeter Cerinthianos, Ebionos, Cerdonianos , & Marcionem de quibus supra in Matthaeo, Theodotus Bygalbtinus audior Theodotianorum, de quo Epiphanius LIV. i. tam Algi, de quibus idem Epiphanius LL 3.18. r. r. quanquam Ebi Onaeos & Cerinthia nos videtur per Alogos denotasse, nam LI I 2. etiam nomine tenus illos compellat: ποῖ πλαναξε Κηυν' 'ECἱων-οὶ ἀMοι, &Theodotum p.*62. λάατασμα ἐκτης ἁλογκ άρέπως appellat. Vide & P hila-strium c. LX. Γνηοπότητα & auctoritatem hujus Evangelii adversus Alogos asseruit novissime, ut alios in praesenti omittam, Io. Clericus V. C. commentario in prima Evangelii Ioannis. At Grotium qui ad XX. 3 O.& XXI. 24, contendit caput ultimum Evangelii non ab ipso Ioanne sed ab Ecclesia Ephesina additum esse, refellunt Cato vius, Noldiusque ad Joannem, Elias duPin T. a. pro legona. Bibl. p. 44. Huetius demonstratione Evangelicap. . seq.&Jo. Millius pro lego m. in N. T. p. 29. qui tamen p. RO. Io cum JO. V. q. de angelo ad κολυμβηΘων descendentem ex Evangelio ad Hebraeos vel alio ejusmodi Apocrypho scripto in sertum esse, incerta prorsus suspicione auguratur. Omitto superstitiosos Evangelii Ioannis & primorum ejus verborum abusus, de quibusl Deirio disquis Mag. lib. I. c. IV. qu. 14 & lib. VI. c. II. feci. 3. p. I 2I. Quanquam neque aliis Evangeliis pepercit male feriata hominum m- ut sortes n) ex iis lectae, & suspensione illorum vel le Chione sisti incendia & vis averruncari existimata morborum, furumque &alio-l l Fum maleficorum crimina prodi posse credita, satis demonstrant. Nec
m In variis quidem antiquis ille codicibus desideratur. Uisse flernardi Lamy Concordiam Evanget Tomor p. 64 6 seq. & Rich Simonis diss de MSS. N. T. p s Non tamen certum hoc argumentum stati m ρογο,ας quia veteres quidam Christiani quandoquC nonnulla e metu praepostero scandali in Codicibus quos publice legebant omiserunt. Vide si placet quae de loco Iou. VIII r. seq. ubi de adultera sermo, dis serui in Codice Apocrypho N. T. pA ,7 ieq- Anti Van Dalen de Oraculis p. si s. seq. edit. Z Obs. Hallenses IV. 3.
162쪽
minor cultus Evangeliorum codicibus exhibitus o ) qui litteris descripti aureis & argenteis,ornati gemmis, in loco editiori & in tribunalibus repositi, praelati in supplicationibus,in processionibus sollennibus: lectia Regibus publice, posita tantisper Regis veste ac persona, suspensi de collo, p in adoratione q) deosculatione r) &obsignatione honorati, per eos juratum v & innocentiae fides facta, illis ostensis depositae inimicitiae, t9 ordinandorum impositi capitibus, u astantibus cum praelegerentur auditi , & quod in Polonia jussu Micis lai Regis factum, strictis velut in defensionis tesseram equitum auscultantium gladiis. Utinam vero a multis genuinum illud atque unicum cultus genus neglectum haud fuerit, quod CHRISTO auctore jubet facere poenitentiam & credere Evangelio Matth. Ι. I S. VII. Praeter Evangelium habemus etiam ejusdem Ioannis EPUSTOLAS tres, licet nomen suum iisJoannem praefixisse negat Dionysius Alex. apud Euseb.VII. et s. Hist. De harum pri)na qua nulla ardentior est ad commendenda charitatem,nemo dubitavit quin Apostoli esset,exceptis haereticis quibusdam a quibusEvangelium quoq; respui jam dixi, vel qui omnes Epistolas Catholicas, ut Marcion, rejecerunt. Eusebius III.
Dionysius Alex. apud eundem VII. 23. p. 27s. re Ahm g αλληλοις 'Eυαγγέλιον και η Ἐπι λη , ομοίως τε ἄρχοντο. Chrysostomus homilia in Matth.XXI. 23. edita a Cotelerio III. monument. Eccles Graecae p. Iψ8. αυτος εο κηρυξ ο τῶ - JO. XVII. 3. αυτος ω τητν ἐαυτου γράφων, των θ εκκλησiαζομένων των ,ποκρύψων μω ἡ
ω ' Em λη. Tην ,δ δευτέρον - πιάχυ οι πατέρες Σοῦ κανονί σῖν, τί μέντοι πζωτίω Eἔτι λην απαντης ρανα 1ωάννου συμφώνως άπιφηναντο. Augustinus tractatu VII. in hanc Epist. Si nos diceremus, DEus dilectio est, scandalizaretur aliquis ex vobis, s diceret, quid dixit Z - - Nunc ecce habetis, fratres Scripturas DU, Canonica est ista 'sola, per omnes gentes recitatur , orbis ierra auctoritate tenetur, orbem terrarum ina aediscapit. Audis hic ab Spiritu
163쪽
DEI, DEUS dilectio est. Iam si audes, fac contra DEUM , s noli diligere fratrem tuum. Ne Sociniani quidem quod sciam aliud profiteri ausi sunt, quanquam illis hoc a Menochio & Cornelio a Lapide impingitur. Jo
agnos ens adeo alias quoque ejus Epistolas breviores, neque peculiarem titulum ad quos exarata fuerit sciens producere, quem Possidius in Indiculo scriptorum Augustini & Augustinus II. 39. quaest. Evangel. & pseudo Hyginus Epist. i. p. 19O. habent, Epistolam Joannis ad Parthos. X l. e. inquit Grotius, adJudaeos y risum professos , qui non sub Romanorum sed
sub Parthorum vivebant imperio in locis trans Euphratem, ubi ingens erat Judaeorum multitudo, ut Ne ardae, Nisibi, N in aliis in locis. Saltem verisimilius hoc
est quam quod Light motus Hor. Talmud. in 1. Cor. I. I 4. eam a Ioannet suspicatus est ad Corinthios directam esse, quod nemo veterum scripsit. De tempore nihil certi reperi annotatum , nisi quod conjectura plerorumque est ab aetate provecto scriptam esse &Docetarum g errores in illa perstringi. Locum celeberrimum V. 7. de tribus in coelo testibus a) quem Vel interpolare quosdam vel tollere ausos Codicum varietas demonstrat, tanto minus mirabimur, quod Socrates etiam VII. 3 a. Hist. de loco altero b) IV. 3. hujus Epistolae differens notat, quod Giρμηνῶς ἀυὼ τουτο ἐπεσημηναντο , ως πινες ειεν ρα λουογησπιτες τἰω ΚΠΠλπιλύειν Κ Θεῆ τον άνθρωπον λλοντες. Et Beda ad I.Joann. IV. J. In tantum namque ex Deo non sunt,ut quidam eorum qui prapo dogmate separare Polebant ab hominis dispensatione divinitatem CHRISTI, hunc quoque versiculum ex hac Epsola eraserint, ne sicilicetit per auctoritatem B. Joannis conpinceretur error
Epistoti scanda seripta est ad quandam Babyloniam, Electam
nomine, ut legas in adumbrationibus ad hanc Epistolam quae feruntur sub nomine Clementis Alexandrini. Nomen enim proprium foeminae esse Electam, recte observarunt viri doctissimi, c9 perinde ut hicλεκτος κ Vide Franciscum Combesis T. I. auctar. novi T. Bibl. Patrum p. 483. γ) Confer Jo. Braunii V. G. librum I. seleel. sacrorum C. I 4. κ) Petav. lib. I. de incarnat. C. 4. ab Hujus loci vindicias singulari libro nuper edidit Rev. Frid. Ernestus Ketne rus Lipe I 696. 4. Ad eundem focum vide dc mirare industriam clarissimi Millii. b) Ad hunc locum conferendus Rev. Tho. Ittigius c. X. de haeresiarchis pag. I 8 S .seq. ScRicti. Simon 3. Hist. Criti c. p. 3 17.
e) Grotius ad Epist. 2. Joannis L Colomesius p. 62. Obs. Sacr. Quanquam alii nomen Proprium supprimi eΣistimant, atque εκλεκτην νὼ .ati hanc quocunque loqui
164쪽
Lib. IV. c. HYO: viri nomen est apud Herodian. lib. I.&Io.Tgelgan Chil. VI. hist. s 3 Eandem IoannesΚυωπι vocat, quemadmodum latini taminas honestas vocabant a miseri sive domnas, Se Nariata genus Epim IV. Κυρ α τῖμη- en d) Hanc Epistolam diserte Ioanni Domini discipulo tribuit Irenaeus lib. i. c. 13.&lib. . c. 8. Allegant Tertullianus, Cyprianus &c. Epistola tertia ad Coum e quem Joannes ά πητον Uocat, &Beda , pseudo Dexter atque alii eundem putant esse curn illo de quo Rom. XVI. 23. & i.CORI. I . aut qui in Actis XIX. 29. XX. 4. Quanquam vero v. q. τέκνον a Ioanne appellatur, non necesse est ideo a J oanne fuisse e gentibus conversum. Quod si fuisset, ejus quoque in jam dictis locis mentio fieri potuit,haud obstante aetate , quae de his pariter Epistolis haud est explorata, utut Epheso scriptas &post primam plerique existimant. Ex hac prolaturus nonnihil Hieronymus Epist.LXXXV. Gangat, inquit, tuba Evangelica silui tonitru , quem rasus annotavit plurimum, Presbyter Electae Dominae. Et in alia Epipola 2 Presbyter Cajocharissimo. Quare omisso Apostoli titulo Presbyterum se appellet Joannes, ad secundae Epistolae initium multis disputatum est ab Oecu
Hanc utramque Epistolam Ioanni Evangelistae vindicat ne sta- rei similitudo sermonis, & jampridem adscribunt Canones Apostolis tributi, Canones Laodiceni & Carthag. Chrysostomus teste etiam Sui. da in 1ωάννης, Athanasius junior in synopsi, &qui in eas scripsere Beda&Oecumenius &alii juniores infiniti, ex quibus Anonymus quidam Graecus, cujus hi sunt versus:
nomine taminam, uti Rufus Aκλεκτος εν Κυρίω Rom. XVI. I 3. Ita Christophorus Henricus Ri tmei. in diatriba de Electa Domina. Helmst. Iro 6. 4. d) Alia exempla vide apud Rittersitus. ad Plin. lib X. Epist. Sc ad Salvian. p. 92. ZImmermannum p. 81 s. flori leg Sc Cotelerium ad Patres Apostolicos p. 7se Confer Jo. Henr. He deggeri Enchiridion Biblicum III. 17. & lo.Braunii selecta sacra
f) Apud Allatium dissi 1. de libris Ecclesiasticis Graecorum p. 48.
165쪽
-jM In ἐτέρου ὀμωνύμου εκῶ . Illius scilicet Ioannis presbyteri eadem aetate clari, de quo Papias apud Euseb. III. 39. & Dionysius Alec apud eundem VII. 23 . ubi&Joannis cognomento Marci mentio, quem alJoanne presbytero Ephesimo g) distinguit, haud alienus alioqui ab eorum sententia qui tres Episto Ioanni Evangelistae tribuunt. Hieronymus c. IX. de S. E. Reliquae autem duae Epistoia Joannis It ) presbyteri Ueruntur , cuius o hodie alterum siepulchrum apud Ephesum ostenditur. Cosmas Indoplevites VII. p. 29 a. Mωπωμεν 9 ΟΠ τας καθολικάς ανἐκαθεν η εκκλησία ἀμφίαλλομενας ἔχει , κω παντες ' οὶ Z μνηματῖσαντες τας Θέας κα-
Sane in antiquis Codicibus & primis editionibus versionis Syriacae N. T. Epistola secunda & tertia Ioannis &posterior Petri, &Judae illa etiamnum desideratur.
g Non distinguendum esse suspicatur Clariss . Dod Nessus Rd Irenaeum p. Io.h Probata hae. sententia etiam Bucero, Orotio 3c paucis quibusdam aliis.
166쪽
Zἰλ IT c. H. Evange Iist ita enim persuasi sumus, APO CALYPSIS, i) quam postquam Romae in oleum igneum demersius nihil palsus k) atque inde in insulam relegatus est in exsilio l) in insula agetes maris Patmo m) vidisse se,&ad septem Asi Ecclesias n) scripsisse auctor ipse testatur. De
tempore diversa tradunt veteres. Nam Epiphanius LL 3 3 .sub Claudio Nerone) hoc factum amrmat,ut adeo ante eversum templum Hierosolymitanum o) scriptus liber sit, quod suadent quoque loca Apoc. VI.I6. XI. I.&c. Etiam apud Hieronymum I. in Jovinianum legebatur, quod a Nerone missin inferventis olet dolium , antequam Marianus Victorius pro a Nerone lariberet Romae. Et in recentiore versione Syriaca adscriptum exstat: Reueiatio quae facta fuit Joanni Evangelisae in Insula Patmo, .um in illam injectus fuisset a Nerone p Caesare. Sed plerosque movit Irenaei auctoritas qui V. 3 O. de Apocalypsi verba faciens, neque enim, inquit, ante multum temporis viseum est, te aene 'b nosro saeculo, ad sinem Domitiam
Imperii. Quae verba laudant Eusebius III. i 8. & V. 8 .Hist. Maximus in Dionysii Epist.X. Ni ephorus & alii. Hieronymus de S. E. c. X. Luase
t odecimo anno secundam post Neronem perfecutionem movente Domitiano Joannes
m Patmos insulam relegatu scripsit Apocalypsim. Eandem senteritiam secutus quoque fuerat Eusebius in Chronico, cui suffragantur Arethas, Synce lusi) De Vocabulo ἀποκαλυμ- & driodecim Apocalypsibus Apocryphis vide si placet
quae scripsi in Codice Apocrypho N. T. p. 93 1 . seq.1 Tertuli. de praescript. C. 3 6. atque eX eo Hieron. lib. I, contra Iovinian. c. I4. Pseudo Pro chorus, Pseu do Abdi as & c. I Maimonidem & alios Judaeos qui negant Prophetiam locUm habere in exsule, confutatJo d'Espagne in examine XVII. pronunciatorum Judaicorum p. I 2. seq. pa) Apoc. I. s. Fγω Ἱωαννης ό κου μδελΦος υμων υς συγκοινωνος ἐν τη Θ λίψω μή ἐν τ' βασυλέα υπομον ' ἐγενομην εν τ' νησω τ' καλουν ένη Παπιμω δ α τον λογον ζ Θεου υυ δια την μαρτυρίαν Ἱη σου EX hoc loco non certo constat scriptam etiam Apocalypsua in Patmo, quod tradit Abdias cti Dorotheus. Imo non ampIius in illa fuisse cum scriberet Jo annes , conjicias e verbo εγενμην- Ephesi forte scripserit. κγ Confer Christoph. Cellarii F μακαρίτου Exercitationeni de septem Ecclesiis Asiae&exsilio Ioanms Apost l. Halae Magdebri rg. ryor. Et de praesenti statu septer illarum Ecclesiarum librum singillaroni Thomae Smithi, V. C. O Haec sententia probatur Hentenio prae Cad Aretham in Apoci Hugoni Grotio ad Apocalyps. I. 9. &de AntiChristo, T. 3. Opp. p. 4set. 4ss. Hammondo , Peganio ad Apocalypsin p. 4o. Light Oto T. 3. Opp. p.799. T. a. p. D8. seq.& s 63 Joanni Lo- meiero dier. geniat. deciae a. dissi, Hermanno ab Hardi V. C. conjectura de millenario.
167쪽
APOCALΥPSIS. Lib. IV. c. Ius & omnis fere turba Chron ologorum , ut pseudoAbdiam V. a. &Martyrologiorum ac Menaeorum scriptores praeteream. Pro eadem
sententia disputat Blondellus II. 2 - de Sibyllis,& Apocalypseos interpretes plerique, etiam novissime Boisvetus p. 9. seq. sed &Sam. Basnage ad A. C. XCVI. ia. Jussus est scribere Ioannes quae vidit praesentia & fu
Apoc. I. I9. . δκπιρὸς ἐγγές. I. 3.&XXII. Io. Plenum sensum horum vaticiniorum vix quisquam perspexit, licet innumerabiles illum videre sibi visi sunt, qui se mutuo refellunt. Recte Cajetanus: exponet cui Dras dederit. De Calvino Scaliger et sapit , quod in clocat hin re sic ris . At vero qui obscuritatem Apocalypstos Ioareneae contra auctoritatem Scripture obiicit , idem agit ac si quis quadraturam circuli objiceret certitudine
a b ωaticae, ut ait Stillingfleetus in Epistola ad Deistam. Joanni Evangelistae Apocalypsin tanquam a uotori constanter tribuunt, atque adeo divinam ejus auctoritatem amplectuntur no' modo Tertullianus, Cyprianus L latinae Ecclesiae doctores universi teste Hieronymo et sed &Graeci antiquissimi, Iustinus Martyr, q) Irenaeus, Origenes & qui commentariis illustrarunt Arethas & Andreas aliique quam plurimi. Vide Sam. Basia agium T. I. Annal. p. 8 II. seq. Iac. Basia agium T. I. Hi Eccles Gallice editae lib. VIII. c. . p. 3 s . 36. BeZam , Grotium&Calo-vium ad Apocalypsin, Baronium ad A. C. 97. Rich. Simonis Hist. Cristicam N. T. D. Io. Henr. Majum in ejus examine cap. XIX. & Rev. Gustavum Schroeterum in asserta Canonica auctoritate Apocalypseos, Rostoch. 1697- q, Libri hujus auctorem esse Cerimbum haereticum,praescripto Ioannis nomine auctoritatem commentis suis mutuari conantem, veteres Quidam crediderunt non modo haeretici Algi r) sed & Catho-
q) Justinum & Irenaeum etiam Apocalypsin interpretatum esse , sive commentario illu strasse, scribit Hieronymus. Sed videtur Eusebii verba male accepisse, Ut probe observavit fluetius p. 38. demonstrat.Evangel.& Clariss. N. E. TentZelius in florum sparsione ad Hieron. de S. E. p. s r. Nicephorus quidem IV. Hist. aperte respicit locum Justini in dialog. cum Tryphon. p. 3O8. In laterculo marmore Oscriptorum Hippolyti Portuensis inter alia memoratur υπερ ζ κατοι 'Iωαννην Ιυαγγελίου Αοτοκαλυιεως. Vide Scaligerum VII. de emendat. temp. p.728. Andreas quoque
Caesareensis testes γνησιότητο hujus libri laudat Papiam, Irenaeum, Methodium, Cyrillum Alex. Cregorium Naz. Hippolytum. r Philastrius haeresi LXIX. & Epiphanius LI. 3. T. I. p. 424. qui Alogorum adversus Apocalypsin objectiones refellit num. St. seq. p. s . seq.
168쪽
lici s Dionysio Alexandrino antiquiores. Neque tamen adsentitur illis Dionysius, sed potius aliorum multorum e fratribus accedens sententiae, quos ait amplecti eam & magni facere, librum etiam haud intellectum sibi veneratur, & arcanam quandam planeque admirabilem singularum rerum intelligentiam in eo latere existimat. Ut autem Cerintho a quibusdam Apocalypsis Joannis tribuere turifactum e Te videtur duplici de causa. Nam primum quidem in ea leguntur quaedam quae a Nepote apud Euseb. VII. et s. Hist. & aliis nonnullis Iudairantibus tam crasse explicabantur , ut Cerinthianis fabulis viderentur frigidam
sulfundere. Dei nde Cerinthus & ipse crepabat Apocalypsin in plerisque eandem cum Joanne, sed locis quibusdam a se interpolatam, quod colligo ex verbis t) Caji presbyteri apud Eusebium III. 18. Hist. &
d heodoriti II. 3. haeret. fab. Hinc jam minus mirum esti quod Apocalypsin Ioanneam non modo rejecerunt GHomani, u) Marcionita &Theodotiani Sed & inter Catholicos Sctiptores, Orientales Z) praesertim, alii eandem in Catalogo scriptorum N. T. praetermiserunt, ut fit
in Canone Apostolico & Canone a) Laodiceno postremo,qui in Co- dice
s Dionysius Aie apud Euseb. VII. p . τινὲς μὲν κν των νμων Eundem Diam nysii locum sed non integrum produxerat Eusebius III. 23. His .
t) Ea additis observationibus quibuadam de scri psi in Codice Apocrypho N. T.
p. 9s6. seq. u) Tertuli. de praescript. c. LI. Epiphanius liaeresi XLI. p. ass. seq. x) Tertuli. Iv. contra Marcion. Epiphan. haeresi XL M. P. 3O9. y Epiphan. haeresi L x. p. q. 62. seq. testatus d heodotranos esse iκn o haere seos Alogorum , a quibus Apocalypsin rejici monuit proopter Epiphanium Ll. 3. Rugustinus & auctor praedestinati haeresi XXX. ae Hieronymus Epistola CXXIX. ad Dardanum : Neque Graecorum quidem Ecclesia Apocialυ Dannμ eadem liberrato nemine contradicente) pis cipiunt. Unilius
Rier: DE Fannis voca0psi suae Orientales admo-- diabitatur. In Occidente etiam nonnullos fui ue qui eam non reciperent. colligas ex his Sulpicii Severili b. a. Hist. Librum S. ocat Us , qua a Herisque aut stulte aut i is non recipitur. Conci l. TOIetan. IV. can. 16. A. C. 63 3. CPiis pluri- ώιnt qui Apocalsuos auctoris tem uom recipiunt, eamque in Ecclesiis Dei praedicare contemnunt , si quis
eam He nceps aut non receperit . aut is P his inque ad Pσntecosten m partim tem
pore .n Escosia non prἀisca Uerat , excommunicat onis sententiam hiab bis . ab Recte hoc factum , ad illum Canonem annotat Lucas Osiander.. In Arabica autem versione ejusdem Canonis', observante Jo Gregorio, Apocalypsis Joannis Nod memoratiar. Quemadmodum etiam NaZianZenum aliis in locis Apocalypsin pro
divina agnoscere notavit Claudius Frassenius P. 713. M. disquisitionum B bli carum
169쪽
EibII cI I 49 clice Canonum Ecclesiae universari est CLXIII. a Cyrillo Hierosol. Catechesi IV. 22. Greg. Nagian Zeno poemate 3 3. de libris utriusque Test I. 2. Opp. p. 93. Et in codicibus quibusdam Syriacis & Arabicis b) Novi foederis. Alii inter Apocrypha retulere , ut illi de quibus Eusebius III. 24. & a1. Hist. & Amphilochius in carmine de Sacrae Scripturae libris ad Seleucum , c tum Gregorius Nyllienus d) iu auctor veteris Stichometriae. e) Alii Joannem presbyterum, Virum Apostolicum suspicati sunt auctorem esse, ut Dionysi' Alex. f) apud Eusebium VII et s.&Eusebius III. 39. His . Stylum quoq; carpit Dionysiius his verbis p. 26 .
μα - β. Cα ικοῖς Hebrai simis ) χρωψνον, καί που ' g). πλοικιζον- Recentiores Erast m, D. I tu herum, Zvvinglium Calvinum, Jos. Scaligerum, Lucam Osiandrum, Joh. Bodinum aliosque qui utrum Joannis Evangelistae esset, aliquando subdubitarunt, praetereo.
IX. S. PAULUS qui &Saulis , h) Judaeus de tribu Benja-T 3 min
b) Vide Jo. Gregorii prees. ad Observationes in quaedam S. Scripturae loca T. IX. Criti c.
Ο Amphiloch. τοῦ. δ' Α'ποκαλυφιν την 'Iωάννου παλιν τινες μεν εγκρίνουσιν, οι πλειους
Homiliaώς τἰν ἐαυτου ροτονίαν T. 2. p. 44. Ἐκουσα του Ευαγγελιςου Ιωαννου 'ΕNΑΠOPKT ΦΟΙΣ προς τκζ τοιήτους δἰ α νίγματος λέγοντος ως. ον ἀκριCως μεν θειν τω πνέυματι , κατεψυχ' - δὶ τη ἁμαρτία. οζελον γαρχας η λος. Apoc. III. ii. Videndum tamen an in hoc Nysseni loco A cic bibo sint, quod vult He insitas , ab icco As non recepta , num potius arcana visiones , uti pseudo Dionysio c. 3. de Eccles Hierarchia Apocalypsis Vocatur 1cξυφία-μυμκη ἐποιία των μαγητων ἀγαπητου γεσπεσίου. Ita certe Nysteni locum intellexit Sui cerus T. f. thesauri p. 446. Sic Commodianus Instructi XLIII. II. Operta ann , ex Rigallii emendatione. Eodem sensu Iuvenalis dixit arcanum et olumen Mo D XIV. Ioz. φοινίκων ἀπόκρυῖα βιδεία apu l He bychium illustrem in Pherecyde. vet. glo sis osterium, απο κρυρον. Tertullianus C. 3. de pallio refere Daquaedam de protoplastis e G tine si , seae arcana ista , inquit, vec omn/um Osisse. . e) In quibusdam Codicibus qυχο αετρίας post Verba a riκ της νεας εισιν ἀποκρυ ΦΣ , sequitur : Aποκαλυια Ιωαννου ςίχων αε. f) Rationes hujus refellit Elias dia Pin F. r. pro lego m. Bibl. p. 63. 69. &JO. M ted tus opp. posthum. p. lq s. g Confer Balthas. Stolbergium de soloecismis de barbarismis N. I. dictioni falso tributis p IO.h Saulus nomen masi ominis, non tantum propter Regem impium hoc nomine , sed &propter significationem. Nam ut in scholiis ad Vespas Aristopnanis p. 3 s 3 . legas, σμυλον καλειταμ το Φαυλον κρυ διερρυ κός. Itaque e Saulo Paulum fastum affir-mAnt vel cres, ut Augustinus, Alucinus, Bernardus, Petrus Ble sensiti Vide Novari
170쪽
1 so DE S. PAULI APOSTOLI Lib. R e. V.
min exopido Iudaeae Gischalis fuit, i quo a Romanis capto, cum parentibus suis qui jus sibi civitatis Romanae comparaverant L Tai sum Ciliciae commigravit: ab his ob studia legis missus Hierosolymam, a Gamaliele V viro doctissimo eruditus est. Etiam ex more Iudaeorum qui cum studio legis opificium aliquod conjungere m) sblebant, simul tentoria n) in usum militarem e pellibus conficere didicerat , unde
σκνοποιον vocat Lucas, nonnulli veteres υτιπόμαν. E persecutore adsci
tus inter Apostolos, sed extra numerum illorum duodecim, qui CHRISTO in terris versanti adfuerant, a Domino tamen ipso, non ab homi
nibus neque per homines o) cooptatus , nulli jure cedebat Apostolorum, omnib' plura etiam tulisse & majora laborasse professus p . atq, ita Apostolius gentium, q) ut inter Iudaeos quoq, longe maximum numerum CHRISTO fuerit lucratus, ut vel scripta ejus testantur. De vita ejus praeter Lucam in Aetis Apostolorum ejusque interpretes, videndi sunt scriptores sed longe minore fide digni qui Apostolorum succineto stylo scripserunt, aece quidem Sophronius Hieronymi interpres: Do-rotheus a Caveo in Historia litteraria Scrip t. Ecclec ad A. C. 3os. S a
Saulo Paulum, fecit ex Simone Petrum.
i Hieron. de S. E. c. I p. Lo Schol. Gr c. ad Ad .XXII. et s. Vide etiam illustris EZ. Spanhemii Orbem Romanum p. ΙΑΟ. seq edit. secundae. l De hoc Gamaliele praeter Pearsonium & alios interpretes Actorum & Uitae Pauli scriptores adiJ. G. Dorschei semestre Tiburtio Dionysianum p 237. seq. D. CarpZovium ad Schihardi jus Regium Hebr. p. Io I. R 4rs. seq. Wagense ilium in Sota p. seq.&Casp. Henr. Graunii historiam Gamalielis cognomine Senis Witeb. I 587. 4. Gamalielem ipsum deinde Christianum & baptizatum fuisse refert Eustratius apud
na Vide Grotium ad Matili XIII. ps. Act. XVIII. 3. Ligi oti Horas Talmud. ad Marci VI. 3. Buxtorsi Lex. Talmud. in , Sc Hottingerum nepotem ad Gemaram Chagigali, p. 122.n Cotele r. ad Constituit. Apostol. ll. 63. Erasmus 'Stunica ad Act. XUllL 3. Conr. Sam. Schura fleti fi V. C. indi T. de Paulo σκηνοποιω , & in altera quavi inscripsit
animadversiones ad insignioresCiliciae antiquitates ubi inter alia e Dione Chrysost.& Libanio observat magnum eorum numerum olim in Cilicia fuisse qui corio operarentur, quo spectant & udones Cilicii apud Martiat. XlV. 134. Nam dc hodie tapetia Tarsi confecta e Cicilia eX portari, recentiores navigationum libri testantur. Etiam a scenofactoria dictiones petere Paulum observatum fuit,di Z. Cor. V. I. Xll. 9.