장음표시 사용
271쪽
Libam e. UT& quae eam sequitur Franco furtensi editione typis nitidis cum per 'spicua versione latina dedit Nobiliis. Jo.Fridericus Bretthavim Consiliarius Saxonicus Gothae iro . . libris sex Gorionidis divisis in capita minora & additis per singulas paginas brevibus notis, quibus non modo CPolitanam & Muta sterianam editionem sed & Iosephum Graecum&Hegesippum latinum contulit, pollicitus notas alias prolixiores. Aliam editionem Hebraeolatinam Gorionidis proxime in Anglia exspectamus a Clariis Gagnerio. Idem Musa sterus Normatiae A. I s 29. edidit cum versione sua compendium Gorionidis a Judaeo inescio quo recenti Ore concinnatum , ad cujus differentiam liber totus Gorionidis vocatur tiber Gorionidae: longus, observante Scaligero. Idem compendium Sebastianus Lepusculus vulgavit Basileae i y y latine d Muta steri versione. Arabice Gorionides exstat in Polyglottis Londinensibus sub titulo secundi cujusdam libri Maccabaeorum. Vide V. C. Antonii Vandale librum de Aristea p. 13 s. Gallica versio Epitomes DavidisΚiberi, Franci cum Belle forestum concinnata in antiquis Gallicis Iosephi editionibus legitur. Hiberi editio latina lucem vidit Argentor. Is jO. 8.
Germanica versi'. Michaelis Adami Iudaei ad Christum converti prodiit Tiguri 11 6. litteris
Hebraicis. Alia interpretatio litteris itidem Hebraicis excussa Pragae, tum Amstelo d.
Georgii Impi versito charactere etiam Germanico expressa Francos. I 6tῖ. tantummodo Compendium Gorionidis exhibet, quod a Munstero&Lepulaeso editum retuli. De Versione Hebraica Iosephi quam in Bibl. Vaticana MStam haberi testatus est Baronius dixi siupra g. V. notab. Quod vero in Siphte Ieschinim p. 66. legas Flavii Iosephi antiquitates bellumque Iudaicum Hebraice conversa exstare, sed tantum MSta: hoc in Actis Erud. anni I 69O. p. 2, 2. non alio argumento niti creditur, quam quod R. AZarias in Meor Enajim Iosephi Testimoniis plus limplici vice est usus, qui tamen ut latinae linguae non imperitus fuit, latinam Josephi versionem evolvere potuit.
' In hoc compendio alia quaedam etiam addita esse,quae in Gorionide non eristant, ObservatJo. Morinus p. 3 1 3 eXerc. Bibl.
272쪽
Iosephus Alexandrinae Ecclesiae Archidiaconus, cujus oratio brevis panegyrica ad Synodum CPol. in qua vicarium Michaelis Patriar chae gessit habita A. C. 869. exstatT. VIJ I. Concit. p. II MIosephus Arimatharus, sub cujus nomine confictae jam pridem Epistolae, de quibus Rev. Tho. Ittigius in Exerc. de patribus Apostolicis
p. 2 seq. Iosephus Bryennius circa A. 74ao. clarus. De cujus scriptis ad versus Latinos, aliisque multa Allatius, de libris Ecclesiasticis Graecorum p. 336. 43. Z37. seq. 3I Z. 3δ9. sqq. R in aliis suis operibus. Vide utramque partem sive potius appendicem utramque Hist. littera,riae eruditissimi Cavei.
Iosephi Cretensis florilegium sive hortum sententiarum MS. possidet Bibliotheca publica Augustae Vindelicorum. Vide Reiseri ἔκαρ : Catalogum pag. 4O- Iosephus CPolitanus Patriarcha Iatinis cedere coactus & in Florentino Concilio A. 1 39. mortuus. Vide marthoni appendicem ad prae- . stantissimi Cavet his itterariam Ao. i ic. ubi scripta ejus recen sentiu Iosephus Genesius ad Constantinum Porphyrogene turn medio saeculi decimi Graece scripsit vitas Imperatorum ByZantinorum , Leonis
Armenii, Mich. Balbi, Theophili Michaelis filii, Michaelis Theophili filii & Ba silii Macedonis. Codex Graecus MS. servatur Lip-siae in Bibl. Paulina , cujus editionem moliti praeclari viri Io. Andreas Bosius &Christianus magnerus ambo Lipsienses, eruditissimi ambo & vita longiore dignissimi. Vide Caveum parte secula da Histi litterariae. Iosephi Hymnographi qui taculo IX. floruit & sub Ignatio Patriarcha CPolitano Scevophylax fuit , Mariale e Graecis MSS. collestum latine redditum & notis illustratum ab Hippolyto Marraccio lucem vidit Romae I 662. 8. Iosephus Hypomnestici auctor, Iosepho Tiberienti de quo infra, junior circa A. G 4aO. claruit, ut parte secunda Historiae litterariae Variis argumentis colligit Caveus , qui de hoc scriptore agit dii gentissime , & parte i. ad A. C. 662. refert Theodorum Cantua- rien-
273쪽
QuI GRAECE SCRIPSERUNT. Lib. c. n. ay3riensem jam tum illo libro Bibliothecam suam instruxisse. Opus
ipsum hactenus ineditum &in quinque libros divisium varias res si cras tractat & dubia circa sacras litteras resolvit. Plurima e Flavio Iosepho repetit,usque adeo,ut Iosephi nomen inde scriptori haesisse idem Caveus suspicetur. Ex codice MS. Cantabrigiensi apographum hujus libri habuit Tho. Galeus , qui ex illo quaedam a Dfert in notis ad Iamblichum de Mysteriis bEgyptiorum p. 2 i F. AN Iegatur enim a Patricio Iunio in notis ad Epist. Clementis Romani, ab I L. Vossio contra Richi Simonem, a Cangio, Sel leno, Cotelerio , denique a Clariis. Godirido oleario in acutis ad Matthaeum
Ioseolius Methonensis Episcopus Latinis favens claruit circa A. C. 'UApologiam scripsit pro Synodo Florentina adversus Marcum Ephesinum. Exstat ad calcem Synodi Florentinae Rom. 1 G7. 4,&T. I 3. Concit. p. 677. Graece & lat. Iosephi Metropolitae Gani Epistola , qua Ioannem Cale cam Patriar cham accusat apud Annam Imperatricem A. C. I 346. habetur MSta in Bibl. Vindobonensi- . Iosephi Rhac dytae Epito me Rhetorices Ninta eritat in eadem Bibl.
Iosephus Studita Theodori frater Thessalonicensis Archi-Episc. Ω quod imaginum causa exilium subiis Iet Confestor dictus, circa A. C. goo. Ejus oratio in exaltationem Crucis apud Gret seru T. a. de Cruce p. ia OO. Epistola ad Simeonem Monachum apud Baro n. ad
Iosephus Tiberiensis ex Iudaeo Christianus, laudatus Epipnanio haereti XXX. num. 4. seq qui ab eo hospitio exceptum se testatur. Hunc Ic Voslius existimavit eise auctorem Hypomnestici, de quo antea dicit, sed refragalite, ut jam notatum a me est,doctissimo Caveo. Denique in Iohannis Nicaeni Epistola de festo die natali apud
Combefissium in Historia Monothelitarum pag. 3Or. memoratur Iulius Romanus Episcopus reperisse συγγροαματ Iω που ζ συγγυμνὶ, παρ-in quo scriptum fuerit, quod mense septimo in solen-nitate Tagernaculorum ac die expiationis apparuerit Dei Angelus sacerdosque mutus manserit, usque dum Eligabet ejus uxor in sene
274쪽
XVIII. Scriptores quidam veteres deperditiae rebus Judaeorum.
Alixander Polybistor zν τῆ -iουδήων -πηξ A. Euseb. IX. I . praeparat. Evangelicae. Eadem est ' ζ ΠολυωρP- γγ p p. 26. tibi miror eruditum interpretem,qui Vertit: Atque haec omnia ex Alexandri Polyhistoris Annalibu . Vide & p. 4 i .
Antonius Iulianus. Minucius FeliX c. r6. Scripta eorum relege, veι si Romanis magis gaudes , ut transeamM Veteres, Flavii Iosephi vel Antonini Iuliani de Iudaeis require.
Apion P onices de quo supra hoc capite g. VI. p. 232. Apollonius Molo. Infra m Melo. Aristaeus G τω - Ιουδα ων. Euseb. IX. et praeparat. Idem cujus βιCλέον πεi etiς ἐρμνείας ζ των Ιουδαίων νομου laudat c. 3 8. de quod etiamnum habemus, ut dixi lib. IlI. c. XI. Artabanus Hν τοῖς Ἱουλέκοῖς. Euseb. IX. I 8. praeparat. dea 3.& 27. Chodemus Malchus. Vide Iosephum p. et . Eupolemus A gesta etης Piλίου φητε, ας. id. IX. 3O. Ezechiel ο των 'Ιουλακά ν τραγωδεῶν - η ς de quo vide si juvat quae dixi lib. II. cap. IV.
contra Apion. p. IOSO.Justus Tiberiensiis,Pisti Nobilis fili',Fla vii Iosephi aequalis scripsit mD 'Iουδαίων βασολεων των αν πῖς ΛμααMν a Moyse usq; ad Agrippam Regem ultimia. Laert. II. I. Vide Phot. Cod. XXXV. Etiam separatim, ut videtur de bello Iudaico. Steph. in T;Cευ , Iosephus p. i Ooo. ubi ait hunc Iustum fere caulam eversia Rei p. Iudaicae cum fratre suo fuisse, neque eius historiam mereri fidem. Confer Vostium I L 8. de Hist. Graec. Melo. ο τ α μαευν την 'Iουλάων γω ψας ν ηλων. Apud Euseb. IX. i9. praeparat. sed legendum ut intelligatur Apollonius Molo de quo Iosephus. Idque miror Vigero erudito Eusebii interpreti non suboluisse. NPhilo Poeta τω πρωτω me 'Iεροσόλυμα. Euseb. IX. 2 o. de praeparat. Liber decimus quartus ejusdem operis allegatur c. 24. Ex eodem opere proferuntur nonnulla c. 3 7. Theodotus Phoenicius Poeta , τω-ὶ 'Iουὰmin. Euseb. IX. 2 a.
praeparat. Dixi de hoc lib.IL cap. 1 9.
275쪽
sCRIPTORES A IOSEPHO ALLEGATI. Lib. IV. c. n.
XIX. INDEX SCRIPTORUM A IOSEPHOallegatorum ad paginas editionum Graeco-latinarum
Agatharchides Cnidius Historicus 388. I OF . AIexander Polyhistor. 24. Anaxagoras ClaZomenius Io 'o Andreas Antiochus Io s. Apion Grammaticus Ioco. 2q- Apollodorus Io 6i. Apollonius Molo. IO6F. IO77
cas attigit iOR, . IO6S . Chaeremon Histor i l OF 7. Choerilus Poeta IO T. Clearchus Peripateticus I O47. Cleodemus Malchus Propheta ὶς3ρων που των, μων. p. 2 . Conon Histor. IO, male Comon
apud Euseb. p. 33 praeparat. Demetrius Phalereus Io y δ . Diagoras Melius Io 79. Dioclis Persica Hist. 3 so. Diodotus. Vide Tryphon. Dius Histor. Phoenic. 268. IOψa:
Ephorus Histor. II. 26S. IO42. Euhemerus IOSI. Eupolemus IOI Hecataeus Abderita I I6. 39
et O 8. ejus liber de Iudaeis.
Hellanicus I I. IO φη. Hermippus Histor. iO46. Hermogenes IOS . Herodotus 269. Z72. IOIS. O I. Hesiodus II. IO A. Hestiaeus II. 12.
Iustus Tiberiensis de bello Iud.
276쪽
i ,6 SCRIPTORES A IOSEPHO ALLEGATI. LV. IV. c. y TMalchus. Vide supra in Cleo de
Menedemus Philoc 396. Messala q93Mnaseas Damascenus Io. I Os1. Mochus II.
Pherecydes Syrius 1 OS . Philistus IO3 s.
Philostratus de Phoenicibus & In.
Pythagoras IO3q. IO46. Sibylla I 2. Strabo Cappadox FI. 4 3. 4y6. II. Zq.q78. 3I. IO6j. Thales Io 34. Theodotus I si Theophilus Io L. Theophrastus IC 5. Theopompus 397. non est auctor
ἱcteii aetri cy vita. i. Num aliquid scripserit caedo Enchiridio quod ex ejus dictis scrino consignavit Arrianus. 2 Enchiridit editiones. 3. cum commentario S mplicii. q. cum Arriani IV. libris Epictet earum dissertationum. Λ cum paraphrasiantiqua Graeca Cis iam Scriptoris. 6. Arabicaeditio nulla. 7. Versiones vernaculae. 8. Editiones promisi ae. 9. Dicta
277쪽
'PICTETUS Hierapolitanus, Phryx, Epaphroditi , a
qui libertus & cubicularius Neronis Imperatoris
fuit , servus, b Hic fracto heri sui jussu crure
του των σωματοΦυλάκων ἔ βασιλέως Nηρων . Neronis libertus vocatur ille Epaphroditus apud Tacitum l. I s. c. s s. Annal. & apud Arrianum in Epictet eisl i. c.T. Mentio ejusdem lib. I. cap. 19. Scr6. Neque alius videtur, cui Flavius Josephus libros suos inscripsit, ut sentit etiam Tille montius in historia imperatorum T. E. p. 47 i. Λt enim quod Abrahamo Berkelio praef. in Epictetum A Guil. Saldeno iactiis Theolog. p. 43. in mentem venit , eundem Epaphroditum celebrari a Paulo Apostolo , procul est a veritate repulsum. Quomodo enim minister Imperatoris Ethnici, isque ut variis argumentis constat ambitiosus, adulator, crudelis, timidus. esset vel esse posset Apostolus Philippensium, Pauli frater, συνεργος, σνςώωτιωτης, λειτουργος της χρείας αὐτου & dilectus συνδYλ , qui se a Paulo ad Philippensea Evangelii causa mitti pateretur Philip ΙΙ. 2S. &Colossi I. 7. Non magis exploratum est,quod sententiae illi superstruitur, Epidie tum ex Pauli ore frequenter pepea- dista , animumque ejus coeum, matutino Chri Anae religιοπμ rore quodammoda fuisse a Perram. Nihil sane Epicteti fertur, quod non a Stoico Philosopho proficisci potuerit, nonnulla, quae haud potuere profici sci a Christiano : ut de Christianismo ejus vel ad Christianismum propinsioue vanissima sit suspicio, licet S. Augustinus Epicteti virtute captus optavit eum inter aeternae vitae consortes esse adscitu. Nescio etiam unde hauserit Lud. Morerius , quod Epaphroditum Episteti Dominum, affirmat fuisse praefectum praetorianorum militum Capitatae des Garaesde Neron.) Nihil ejusmodi tradit Suidas, qui ait fuisse των σωμωτοφυλάκων Nero nis, eX cubiculariis aliquem', nCu v αρχον Eundem nempe Epaphroditum, qui Neroni a libellis fuit, eumque in adipiscenda morte adjuvit, & ideo a Domitiano est interfectus teste Suetonio Neron. c. 49. & Domit. c. I 4. Plinio Panegyr. c. s b. Xiphilino p. 766. B b Notum distichon quod Epicteto ipsi auctori tribuit Gellius lib. e. cap. I 8. Δουλ Eπίκτητο γενομ ρο- τωμ άναπηρ ν, πενίην 'Iξ γ, ν ὴ σίλογα Θανα-
τως. Hoc Epidisti esse negant Salmasius ad Simplic. & interpres Gellii Antonius Thysius: citra causam quidem, meo judicio nam particulam posteriorem capitisGelliani ab aliquo sciolo adtextam haud esse, locuples audior est Macrobius, qui illam una cum praecedentibus ex Gellio ici scrip sit, & versus duos itidem Epicteti auctoris nomine exhibuit lib. I Saturo al. cap. II. Iidem versiculi asseruntur etiam a Joanne Chrysostomo. Ceterum in Anthologia Maximi Plantidis lib. 3. p. et T. idem distichon perperam refertur ad Leonidem , Poetam Epizieto antiquiorum , ut eidem Salmasio observatum. Ex variis illius Metapli rasibus latinis unam adscribam hanc Iacobi Tollit c. et s. fortuitorum P. 22 O. Natus Ep i etetus claudo cum corpore serΥus,iro pauperior Diis in amore sui.
278쪽
c ) claudus , cum fortiter illud tulisset, dy Philosophiae a Domino suo
datus e I omnem vitam in paupertate duxit , , ita ut ejus casa silve domuncula Romae nullis unquam claustris eguerit, vacua rebus omnibus, lectum praeter & culcitam quibus4ndormiret. sin, Philosophus Stoicorum vel maximus g ac propter integritatem vitae. alienam a fuco &arrogantia, li ) sapientiamque Isingularem paucis comparandus. Magnam aetatis partem solus sine servo exegit, , sero tandem muliercula nutrice i) adscita puero,quem ab amico quodam suo propter inopiam' exponendum, ipse susceptum educavit. Sub Domitiano circa A. C. 9 .
pulsiis Roma & Italia per SCtum L) Philbsophis decessit Nicopolin lidique sub Trajano cujus mentio lib. q. c. I. . durante bello adversus
Uerba postrema legante cillusitiat & cum Psal. XL. ult confert in sua Epicteti editione Mericus Casaiabo rus2 c ) Celsius apud Origenem tib p. p 368 & Caesirius
dialogo . licet a. teneris claudiisse Epictetum tradit Simplicius ad Enchirid. p i or & ex defluxione pedum debilitatum refert Suidas Nonnus verio ad Nazian-genum in vectiva in Julianum affirmatEpicteti crus a Tyranno quodam vinculis atq; , catenis constrictumclaudicasse. Porro claudicantis irκελκ EHetetei mentio non unonn loco, ut apud Simplicium p. t et 8. Na Zianzenum Epist. 64. ad Philagrium &
nonne praedicebam inquit , quoae perfringe i e); Idem Origenes lib. 3 pag i 4. 4 Simplicius p ioa. g Elogium petrium ex Gellio tib I. cap. 2ἰ Quanquam
Epiete tumCynicum vocatErasmus inApophthegmatis p sso. forte quodJamiliaris ei fuerit Demon ax Cynicus, ut testatur Lucianus IV r. po 8 s 8. qui huius responsumi Epidieto coelibi illum ad uxorem ducendam hortanti redditum refert in Demona-dtex ri pag. 8 o. vel quod Cynici & Stoici in pluribus congruerent, quorum haereses tunica tantum distare dixitJuvenalis XIlI. 12Σ vel quod Epictetus quaedam' dice- ,ret interdum apertius & κυνικώτερον, ut est apud Gellium lib. iγ. e I9. & quod Diogenem ac Demetrium CyΠicos valde probaret, quorumclicta plus simplici vice laudavit: hJ Vi Rev. Joannes Franciscus Buddeus Dialogo de moribus Philosopl3orum,Jςnis V i59 L. ia, edito in quo nullis faci leparcit, p. Io 3: fatetur, si quis unquam Philosophus fuit, cujus accurate cum domi a x verbis vita more que con-- spirarunt Epictetum hanc promereri laudem,certe prope ab ista gloria,quae summa utique est & excellens, eum abfuisse plane judicat atque contendit. Vide& Mottani Vayeri di T. de libertate T. a. Opp. p. 348' ubi inter alia testatur Carolum Borro-maeum nulliusmagis libri lemone captumquam dissertationum Epicteti i) Simplicius pag αγα. Καὶ ο Θαυμαςος- Earia G1τω μον γ τον Σπολυν χρονον λ
Vide quae notant viri docti ad Suetoniurn in Domitiano c. 1 o. l Gellius lib.
cap. 1a: & intellige.Nicopolin apud Actium , conditam ab Augusto Imp. hodie
279쪽
Getas sive Dacos lib. r. c. 22. & pace deinde composita, quam Impe ratori gratatur lib. 3. c. I 3.&22. illas dissertationes habuit, quas in litteras deinde ipso defuncto retulit Arrianus m) testatus tantam fuisse dictis ejus vim, tantam essicaciam, ut auditores suos quocunque vellet promoveret n) quamobrem homines, qui illis non assiciuntur, Simplicio visi siunt vix ac ne vix quidem apud inferos .corrigi posse & emendari. vi Origenis certe judicio, ipsum Platonem antecelluit Epictetus, p) cujus simplex& ponderosum dicendi genus non tantum doctos ducit movetq;, sed & indoctos. .Galenum quoq; reliquis Philosophandi rationibus universis Epicteteam praetulisse, disertius constaret nobis, si quidem aetatem tulisset ejus liber q) pro Epicteto ad FGorinum.Summa familiaritate fuisse Adriano Imperatorii, a Spartianor) traditur, quod silverum est, nec de exiguo tempore, quo Adrianus in Graeciam excurrit, intelligendum, Romam iteria Nicopoli reversum esse oportuerit, non ut videbatur viris incomparabilis doctrinae s) Nicopoli ad mortem usque perseverasse. Oratorie etiam magis quam vere scriptum
esse a Themistio to existimo,quod Epicteto, nisi post obitum fortamqplurimum tribuerint duo Antonini: nem assentio Suidae u) assirmanti,
i die Preυet a sive Priυή. m) Salmasius ad Simplic. Et profecto om-s Dictetistermones cs dissertistiones quas ' pro mandaυat Arrianin quaque hodie extant, Nicopol.
habita sint. Quod pluribus res monia ex 'sit .siis dissertationibus post probari , siqnu ia dubium hoc υoearet abs se habitareiciare dicνt lib. t. cap. s. iConfer lib. I. c. 19.& 2s.&lib.4. c. I. iubi refert voce vi Nicopolitarum. Romae se tum non fuisse docet lib. I. c. io . n) Arrianus, praef. Epictetear. diss. α' εκεινο ἴτωσαν οἱ εντυγχάνοντες , οτι .αυτος οπότε ἔλεγεν λόγους που τους αναγκη ην τουτο πασχειν τονάκροωμενον ἀυτων, οπερ ἐκρινο- αυτὸν παθειν η βουλετο. O ) Simplicius praef.
comment. in Enchirid. 'Καὶ ωτις υπὸ τήτων μη πασχη των λογων, ύπο μο- νων αν των δ καπρίων ὐπευΘυ Θώη. :Dixi hac de re in oratione de Elo quentia Epicteti, . quam habui in Gymnasio Hamburgensi cum Professionem Publi eam Eloquentiae 3 Philolophiae Moralis DEO propitio auspicarer 3. Cal. Julii A. C. 3699. p Origenes lib. 6. Contra Celsum sub init. q) Galenus libro de scriptis suis T. 4. Opp. edit. Basileensis p. 375 s. 43. memorat περ ,της ἁρkης διδασκαλίας τῖ ρὸς Φαδωρῖνον, υπερ Επικτητη προς Φαῖωρῖνον εν. Ab hoc Favorino auditum Epictetum,docet nos Gellius Favorini auditor l. II. c. I9. r Spartianus in Adriano C. I G. s) Salmasio ad Simpl. & Η. Dod ello de aetate peripti l onti Evx. p. iis. t) Themistius Oratione s. ad Jovinianum imp. p. 63. edit. Harduini : Nοἰ πατερες της σης βασιλέας τους προγονους ταυτης της τυχης l'et v. τεχνης προειγον , τὸν ε κεινον ό Σεῖαςος, οTιCεξιθγ τον ασυλον , Tρ ανος ομεγας Δίωνα τὸν χρυσουν την γλωτΤαν , τον 'Eπίκτητον τω δυο Αντωνίνω. Sub
Antonino Pio Epicietum etiam refert Sin cellus p. 3 1Ι. u Suidae fidem do egat
280쪽
ti ferme spatium inter Neronis & Marci Antonini aetatem intercedens, praeteream, Marc8 Iunium Rusticum Epicteti discipulum audivit,ex cujus domo Epicteti commentarios utendos sibi concessos refert in parte beneficii. x) De vita Epicteti & morte quae comentatus fuerat Amanus, y9 hodie non exstant. Quanta exstiterit Philosophi illius admiratio , conjecturam facies vel ex eo, quod Lucianus Z) adversus indoctum multos coementem libros narrat non defuisse, qui demortui Epicteti lucernam fictilem pretio ter mille drachmarum, sive trecentis scin
iatis sibi comparavit, perridicule sperans quod ad illam lucubranti sibi, sapientia Epicteti per somnum sese oblatura esset, futuro mox sim,
si admirandi illius senis. II. Si
Salmasius , Rusterus L Gaiaherus ad Antonin. Themistio etiam Jonsus de scripto. tribus Histi Philos . p. et 43. & Henricus Dodwellus p. 88. D p. 3 34. dis L de aetate Peri, pii Ponti EuXini in tomo I. Geographorum minorum Clari T. Io. Hudsonii. Scioe in diversa abire Menagium in limine notarum ad Laertium, & Jo. Harduinum notis ad Themistium, sed cum neuter satisfaciat obje Stionibas per viros doctos motis,fas erit ab illorum sententia discedere, praecipue cum Themistium fallere potuerit memoria,Svidas sortasse deceptus sit vel ex Themistii loco vel quod animadvertisset in M Antonini libris subinde ac dicta Epicteti provocari ut lib.4. c. 4 I. lib. XI. c. 34. M 3m. Anbiguus super Suidae fide haesit etiam Lipsius lib. I. manudue ionis ad Philosophiam Stoicam diT. 19. Ceterum perspicue hallucinatus e st vir doctus, Mericus Casaubonus, qui in sua M. Antoni, editione existimavit, Theo sebium, de' quo agit Suidas in non alium esse quam M. Antoninum Imperatorem Ut enim alia argumenta, quae huic opponi opinioni positant in praesenti omittam. rem plane conficiunt excerpta Photii ex vita Isidori scripta a Damascio p .HI. sedit. Hoes chelii, ex qua Suid as integrum locum depromsit, & ex qua constat fuisset quendam Philosophum Theo sebii nomine i sidori aequalem, Marco autem Antonino longe juniorem , & Platonis praecipue studiosum , quanquam Epictetea etiam dogmata imbutum & prae se ferentem. x M. Antoninus l. s. c. 7. Παρί f9 6το ἐντυχ οῦν τοΘ 'Eπικτητοίοις ὐποώοημασιν , ἔν οἴκοθεν μετέδωκεν. Epicteti Uzyam defuncti meminit praeter Antoninum lib. I. c. I s. etiam Gellius lib. 2. c. I 8. lib.
F. C. I9. quamvis' veMerara um senem Vocat lib. I. c. a. quod Dolt etiam Lucia
D 1ε , itidem de mortuo Epictet to agens in loco mox afferendo. y ) Incertum an singulari opere, ut putat Vir Cl. Henricus Dodwellus: an indissertationum Epicte-tearum libris deperditis, de quibus dicetur paulo post. En Simplicii verba praef. commentar n Enchirid. 'μὲν του του Fπατητου ' της άντου τελευτης Αρριανος γε γνα εν , o ταζ Eπικτητου δακτρι8άς ἐν ad 'ολυς ιις διατάξας εμ