장음표시 사용
241쪽
HARMONIA, EVANGELICAE. LA W e. V. Gr
Barthol. Si ustati Diarium humanitatis CHRISTI. Francos ad Uiadrum
Georgii Ste in hardi Evangelistarium. Lips. Is 9'. Rob. Stepham Harmonia E vangel. Paris io 3. fol. Jo. Stineri. Colon. l629 fol. Taylori vita CHRISTI. Lond. 16s7. sol. Anglice. Salomonis Van Titi Harmonia Evangelica commentario in Matthaeum adjuncta. Dor iraci I 687. q. Belgice. Sebast. Nanus Tille montius parte i. memoriarum ad Hist. Ecclesiast, cam spectantium, Paris. a.&Bruxellis I 694 I 2. Gallice. Io. Mariae Verrati, Carmelitae Harmonia Evangelica. Venet. I 7 I. Di laci Vilialobos. Pintiae ris sola LPauli Voetii Amstelo d. I 6, 4. q. Abrahami Coueti de Vivier Historia Evangelica Ordine naturali digesta ita ut ratio habeatur potissime locorum in quibus Dominus est versatus. Prodiit Hagae Comm. IIo S. 4. Gallice. G. soannis V ossi Harmoniae Evangelicae de passione, morte, resurrectione ac adscensione JESU CHRISTI Servatoris nostri , libri III. Amst. I 6 s 5. 4- Ejusdem liber de Genealogia n) CHRISTI, ibid. I 6 φ . . & inter opera VI. Vol. in fol. edita. Iaz. Usterius. Vide supra Anonymus, & Richardson. Mich. Mattherus spater) in Harmonia Biblica. Argentor. Is 27. q. No-rim b. I 6, 4.& ictu F. fol. quae auctior est editio. Gulielmi histon brevis Conssideratio Chronologiae V. T. & Harmo.niae Evangelistarum. Cantabrig. 17O2.4. Anglic C. Georgii Nirili Professoris Lips. Hortulus e N. Evangelistis. Francoc
Dan. it by in Indice Chronologico post commentarium in N. T.
Antiquissimi Codices scriptorum sacrorum Novi foederis quemadmodum nullis accentibus atque interpunctionibus, sic nulla
n De hoc argumento consulendum Petri Possini Hallacticon Theogenealogictim cum Catena Patrum Graecorum in Matthaeum editum KOIILI 64s. lol.
242쪽
α1i DISTINCTIO LIBROR. N. T. Lib. IV. e. Rquoque capitum notatione distincta fuerunt. Primus capitulorum diastinctionem quemadmodum V. T. libris Para Icharum &Haphiararum) videtur libris Evangelicis & Apostolicis intulisse usus lectionum
publicarum in Christianorum coetibus, unde perico parum & capitulorum jam apud Justinum Martyrem &Tertullianum mentio occurrit. De illorii ἀναγνα, μάτων ratione consulenda Clarissimi Viri W. F. Tentae literudita diatriba de ritu lectionum sacrarum. Witeb. 368 s. q. Deinde ob alias etiam causas in capita dividi coeperunt, vel ad Evangelistas inter se conserendos, vel ad verba scriptorum alleganda Se tanto facilius repe rienda, quem usum omnium postremo loco, & multo demum tempore interjecto veteres respexisse est credibile. Ad conferendos inter se
Evangelistas primus capitum distinctionem quae forte nec in Tatiani Mono tessaro nulla fui scriptis Evangelicis applicuisse videtur Ammonius Alex. quem in Canon ibns Evangelicis, de quibus supra dixi, Eusebius fuit secutus. Qualis illa fuerit, Canones Eusebiani qui adhuc exstant Ammonii Harmonia , & μεφαλώων illorum sive capitulorum numeri in marginibus plerorumq; Codicum N a. & in Hieronymo adnotati ignorare nos non sinunt. Praeterea apud Euthymium Matthaeus
dispescitur in perico pas majores LXVIII. Marcus in XLVIII. Lucas in LXXXIII. Joannes in XVIII. Singularii perico parum inscriptiones Graecae sive argumenta paucis verbis comprehensa leguntur in quibusdam editionibus N. T. ut Rob. Stephani, & ante commentaria Theophylacti in IV. Evangelia,atque in reliquos N. T. libros excepta Apocalypsi ante Commentaria Oecumenii, unde illa de prona sit, atque in Exercit tionib' suis ad N. T. Graece descripsitDaniel Heinsi',qui & editioni N.T. Et revirianae A. 16 33. Ir. jussit adnecti. Ex Heinsio dedit illa etiam Rev. D. Georgius Pritius introductione in lectionem N. T. cap. XXV. Apud latinos aliae videntur obtinuisse distinctiones,nam Hilarius in commentariis suis Matthaeum dividit in Canones XXXIII. Aliti eundern distinxere in capita XCIV. Lucam in CVII. Denique in latinis atque inde in universis per occidentem Ecclesiis obtinuit distinctio capitum quae Hugoni Cardinali vulgo tanquam auctori tribuitur , qua Matthaeus v. g. dispescitur in capita XXVIII. Marcus in XVI. &c. Sic
capita etiam majora videmus Graecis in usu fuisse praeter minora illa κεφάλαια sive sectiones, ut patet e Suida, insτλφ&κεφάλα ον, qui ait Matthaeum habere τίτλους sive capita majora LXVIII, at κεφάλπια sive capitua minora 333 . Marcum titulos XLVIII. capitula 236. nam
243쪽
IN. CAPITA ET VERSUS. Lib. IV. c. H. aa;
LXXXIII, capitula 3 8. Joannes denique titulos XVIII. capitula 23 a. Sic Apocalypsinin λόγους XXIV, capitula I a. dividit Andreas Caesiareen.
sis. Sic latini in Bibliis suis ante versiculorum rationem receptam capita singula de visierunt per litteras A. B. C.&c. quarum notationem etiam sequuntur antiquiores editiones Concordantiarum.
Denique fuit distinctio librorum secrorum in Hχους, quae in diversis codicibus perquam exstitit di versia, ut patet ex antiquis nχομεπί--ς,qualem habes ad calcem Chronographiae Nicephori CPol. editionis Scaligeri, & in operibus posthum is Petri Pithoei, adjuncta versione latina Anastasii Bibliothecarii, unde recudi eam curavit in Criticis sacris Anglis Ioannes Peartanus, Iacobus Goar ad calcem Syncelli & Fabrottus ad calcem Historiae Ecclesiasticae Anastasii. Alias nχαμε MSc indiculos librorum Lacrorum e MSS. codicibus vulgaverunt Cotelerius ad
Patres Apostolidos T. r. pag. I 17. Io. Morinus in Exerc. Bibl. Richardus Simon lib. 1. Hist. Crit. cap.ultimo: Iosephus Maria Thomasius sive Carus, & Laurentius Alexander Zaccagnius. Ceterum de tota illa ratione apud veteres consulendi praeter jam laudatos Salmasius in pro- Iegomenis ad Solinum, Dan. Heiasius in Aristarcho secro cap. XIII. Io. Croj us Obs in N. T. cap. X. seq. Balthasar Stolbergius Exerc. VII.& XI. earum quae libro de soloecismis & barbarismis N Te . dictioni falso imputatis sub jiciuntur, Ioannes Henricus Majus in examine Hist. Crit. N. T. cap. XXXIII. Io. Georgius Pritius introductione in N. T. cap. XXIV. seq. & Humfredus Hody de Bibliorum textibus originalibus IV. q. p. 6 q. seq. Ut autem de proportione . ων ad & άτλους aliquo modo constet, quatuor Evangelista: v. g. divisi erant in majores selliones CCXVII. capitula minora MCLXII. ut computant etiam Epiphanius & Caesarius, sed piχους sive versiculos 99oo. Hodiernum librorum M. T. in versus distininione in jam stupra p. IS9. notavi nos debere Roberto Stephano. Quemadmodii & hoc jam observatum a multis est, distinctionem illam tam capitum quam versuum quali hodie utimur, licet ad loca evolvenda utilissimam& propterea aliquo modo neces Iariam, non tamen siem per ita esse comparatam, ut lectori ad sensium sacrorum scriptorum rectius intelligendum sit subsidio, atque ubi vel argumentum vel sententia desinit, jubeat paulisper veluti subsistere , sed non raro divellat conjungenda,& quae divelli Oportebat conjungat.
244쪽
XXII. De stylo Novi Nestamenti ue lingus
Quoniam lancti homines DEI scripserunt impulis sPIRITussANCTI ἀ πῶς - m illis suggerente , hic amatus divinus ita moderatus est naturalem Vel studio acquisitam quae in ipsis erat scribendi facultatem , ut procul ab omni errore , salutaria humano generi tr derent linguae vero illorum idio ma neutiquam immutavit , sed duemadmodum voluit DEUS volunta em suam nobis exponi lingua hominum, ita non magis captavit Hebrai simos quam Graecisimos, sed usus est scribentium consuetudine loquendi , quae in diversis etiam ejusdem linguae non plane eadem fuit. Hebraismi vero qui in libris Novi Test. obvii sunt , partim ab usu versionis LXX. Interpretum parti m a scribentium consuetudine profluxere,qui Hebraeo Chaladaico leneri loquendi adsueti, etiam cum graece scriberent ducebant aliis ouem idiomatis illius colorem. Si tamen probe advertas, pauciores in Novi foederis libris deprehendas Hebraisimos quam volunt praeclari viri.9oloecismos vero nullos. Ac ne barbarismos quidem, cum nusquam oromittant Apostoli Attice scribere, & tam sit Hebraris barbarus Atti eisimus quam Hebraisimus Atheniensibus. Qui porro novum veluti lineuae stenus essit erunt Viri doctissimi quod vocarunt Hellenisticum, inmium dixere illi quidem Sminus commode usi sunt vocabulo: quocunque tamen nomine appelles, Certum est singularem quendam & ab aliis scriptoribus Grae is differentem non linguam nec dialectum, sedeolorem dictionis Graecae stylique in libris Novi foederis exstare, cui nihil usquam similius aut propiuS eo nomine accedens reperitur, quam Graecal .XX. Interpretum Versio Veteris Testamenti. Hanc igitur dilidenter qui evolvet, non m l0 tempus suum collocaverit ad scripta Aobstolica familiarius intelligenda. Qui Vero eruditorum hominum varia; de stylo librorum sacrorum disceptationes & in his observationes duoque variasneutiquam contemnendas cognoscere desideraverit, ab
eo consuli poterunt haec scripta: Dissertationum Philologicarum de Stylo N. T. Syntagma a Iacobo Rhenlardo V. C. collectum addita ipsius diff. de taculo futuro. In isto habes i) Rev. D. Io.Geom dissi inauguralem de stylo N.T. Lipsiae A. 1663. 4. editam atqi in de saepius recusem: a) D. Henrici
245쪽
Lib. IV. c. V22 yZoecteri di T. ejus d. argumenti vulgatam Argentorat. I 642. 3) Se bat'. Psochenii diatri ben de linguae Graecae N. T. puritate Amst.1629. 8. atque inde saepius excusiam. 4b Io. Cocceji stricturas eousque in editas pro P chenio adversus Galal erum . sin Balth. Renti Exerc. de phrasi N. T. Niteb. I 6y9. 6 Mosis Solunt diis sub Rhen lardii praesidio contra Piochenium habita. 7) Marsini Petri Chellomaei Graeco barbara N. T. quae Orienti originem debent. Amst. I 6 9. I 2. 8) D. Henrici Hottingeri de usu scriptorum Hebraicorum in N. T. 9) Jo. Letudenti dis X. seq. Philologi Hebraeo Graec. in quibus succincte agitur de dialectis & XXXI generibus Hebraismorum N. T. e Cab. LOsu dialecto logia sacra, Tiguri 161 o. 8. & Jo. Vorsiti libris duobus de Hebraismis o) N. T. Lugd. Bat. 1648. IO.) Io. Vorstii de Adagiis N. T. ii. A. Hesteri Super intend. Eis feldensis de dictorum V. T. allegationem Novo.12) Destylo sacrarum litterarum&praesiertim N. T. Graeci , nec non de Hellenistis & Hellenistica dialecto doctissimorum quorundam tam veteris quam recentioris aevi scriptorum sententiae , a
Ioachimo Jungio p) collectae R editae Haraab. a 63 9. q. occasione litis quae ipsit cum nonnullis intercessit, de qua vide si placetJo. Molleri V. C. Isagogen in Hist. Chersoniae ii Cimbricae p. s 86. seq.Syntagma dissertationum de stylo N. T. Graeco, quas collegit Tatomjovan den Honeri Ecclesiae Amst ei. Pastor, Amst. II OZ. q. In hoc exhibentur i) H. Stephani dissertatio hujus argumenti uuam editioni N.T. A.I, 7s. praefixit, pollicitus librum integrum de puritate dictionis N. T. quae non vidit lucem. 29 Theod. Bezae de dono linguaru& Apostolico sermone diss e commentario ad Aet. X. 46. & fragmentum Epistolae ad Elisabetham Reg. commentario in N. T. praefixae. 3.) G. Pasoris Ideam dialectorum N. T. 4 Io. Georgiis f Strau-
ε) Nimis a Vorstio Hebraismos multiplicari , monuit ipsum Rei ne sitis Epistola ad
eum XIV. p) Huic collectioni 'acobus Griatas Pastor Hamb. ad S. Catharinae opposuit triadem propositionum Theologicarum , stylum N. T. Graecum a barbaris criminationibus vindicantium & sententiam Criticorum qui Helleni simum propugnant nihil illius rectitudini derogare ostendentium. Jenae Is o. Ir. Grosis o Danieli ferm No-rimbergensis opposuit Innocentiam Hellen istarum vindicatam sine attinoris S lo ci notatione) in i a. Respondit Grossius in observationibus pro triade propositionum Apologeticis. Cumque R. Musaω. Theologus pus ea celeberrimus A 1s I edidisset disquisitionem de stylo N. T. in qua Grossiti trias propositionum & observationum Apologeticarum modesse examinatur , respondit Grossius in tertia deis sensione,& vindiciis disquismonis Musaeanzς Λ, i 4 r.editis. in defensioue quλrt
246쪽
S 8uube mi'. philologicam de emphasi Graecae linguae N. T. V m-nὸ ii ipsius Epistolam ad Abrahamum Bod dens destyli N T. pu
G2 Beuos Dei sensis Ecclesiae U. D. Ministri adversus Honerti Epistolam
amica Expostulatio. Deliis tro 3. . Honerti responsito&c. Matthias Flatim parte II. Clavis S. Scripturae tractatu V. Salomo Glassius in philologia sacra lib. I. tractatu III. &c. Jo. He kM M is in Examine Hist. Criticae N. T. cap. XTRI. R XXVII Claudii Sis usit de Hellenistica Commentarius , controversiam de lingua Hellenistica decidens & plenis Iune pertractans Originem Idialestos Graecae linguae. Lugd. Bat. l6;3. 8.
Da missili Exercitata' de lingua Hellenistica& q9 Hellenistis. Lugd.
qb De Hellenistis Adtor. v I. r. IX et s. & XI. Zo: mem oratis, septem sentias eruditorum reperio , e quibus per placet mihi pr/ma Lud. Cappelli Opp posthum. p. 30 . cui Hellenistae sunt Ethnici. Secunaea est Is. Vossit c. ult. de Sibylinis, atq; intelligit I
daeos Ethnicorum Romanorumpartes secutos, aut qui in eorum stipendio vixerunt. D, ita Era sint, qui nomen Hellenistarum factionem etiam innuere eXistimat, non tantum nati opem aut linguam. Quartis Petri de Marca VI. de concordia Sacerdo
tii & Imperii c. i . p. 39. e cujus sententia Hellenissae sunt Judaei dispersionis secundae in provinciis Graecorum sive gentilium dispersit. Cuinta Jo. Lightmoti, qui Hei. Ienistas fiuisse existimavit Judaeos habitantes i n gentibus neque gnaros Lingua: Hebraicae , sed quamvis alian, illius in qua versarentur gentis linguam solitos loqui. xiis Hellenistas accipit de proselytis justitiae e Graecis. Ita Joaclita Camerarius, Beza, Salimasius, Crojus, Pearsonius lectionibus ad Acta Apostot p. v. seq Matthaeus Cottierius, Guit Caveus,& Sam Basin age ad A. C. 3 s. n. 7. Septima denique Helleti istas contendit fuisse Iudaeos Graecienses ἐ- νιH λο εγο αενους ita Syrus, Chrysost. Theophyladi. Oecumen. &hi versione Graeco barbara Maximus Margu-vius) verbis Graecis , phrasibus uti s litos Hebraicis & extra Judaeam habitantes. Ita Josephus Scaliger ad Eusebii num. I734. Dan. Heinsius in EXerc. ad N. T. &in aliis quae memoravi scriptis, Drusuis, Hugo Grotius,Hammondus, Rich. Simon, Cocceius praee ad Cod. Sanhedrin , JO. Sol lenus , Dionys . Petavius, Constantinusi'Empereur, Barthol. Materus tu Philologia sacra aliique . x Ηugo Grotius Epistola 6ya. notat ex ipsius Salmasii concessis facile posse componi librum de lingua Hellenistica rediviva. Confer Rich. Simonis Hist.Cruicam N. F. cap. a Z. se l. d. novas obse tiones cap.
247쪽
Ejusdem ossilegium Hellenisticae , sive appendix ad confutationem Exercitationis de Hellenisti . ibid. I 643. 8. Martiisi Srhooelii de Hellenistis & lingua Helleniitica di is ad Heinsium&Salmasium. Ultraj. 8.Jo. cibus in Observationibus ad N. T. contra Heinsium c p. XXX XXX GeneV. I 6ΑΤ. q. Dan. Heinsitu ia Apologia adversus Crojum. I 2.M. IacobiBohlii justa & moderata absentiae ab exsequiis & justis funebribus funeri lingua: Hellenisticae paratis excusatio & venia. Regio-rn Onta I 6 7. q. Matthaei Cotterii de Hellenistis & lingua Hellenistica exercitationes secundariae Argentorat. 1646. forma minore. Ino. Gata eri de stylo N. T. adversus Piachenium. Lond. I 648. . & una cum ejus Cinno, Adversariis & aliis operibus Criticis, Trajecti ad Rhen. I 693. fol. Horatii Vitringae Campegii F. animadversionum ad Io. Vorstium de Hebrasmis N. T. specimen. Ad calcem observationem Miscellanearum Lamberti BOs. Franeqv. ITO7. 8. Rob. Byle de stylo sacrae Scripturae. Oxon. I 66 s. GeneV. &c. .
Bac his aris Stolbergit Pros mite bergensis liber de sol ceci simis & barbarismis Graeciae novi foederis dictioni falso tributis,ut & de Cilicismis aliisque a D. Paulo nove usurpatis, cum Exercitationibus X lI. Philologicis. Niteb. I 681. q. praemissa praefatione C. S. Schurg-fleis chii. Pauli Antonii de N.T.Philosophismis sive dictionibus Philosophicis Exercitatio. Lips. l686.4. e. Aetardi Pro f. Eloquentiae Sorani de stylo N. T. diis. Sorae i6ss. q. Haec de Novi foederis libris dicta lassiciant, quibus tunc dein mum recte & salutariter utemur, non quando ista de quibus hactenus disserui quantumvis subtiliter discusserimuri aut totum etiam sacrum Codicem teneamus ad unguem , sed quando illis tanquam voce quae profecto est divina, ad fidem, atque amorem DEi hominumque patiemur nos adduci, ut per iidem vita beataac sempiterna in nomine IESU CHRISTI pe frui p ossimus.
248쪽
Iosephi nomen, aetas. vita. T. Libri de bello Judaico. Josepus, Hegesippus. Judaibarbari a Jo epho Hot. Josephus hebraicae linguae non ignarus. 2. Antiquitatum Iudaicarum libri. . Num scriptiprimum Hebraico. ibid. I uanta fide dignus Jostphin. 4. . Gus de CHRISIO tesimonium. s. Libri duo
contra Apionem. 6. De Maccabaeis. 7. Scripta deperdita. 8. Jo ephi lectione Comes quidam ab irreligio ate conversin. 9. Iosephi edi-riones Graecae. I Latinae. o. Graecolatinae. I a. Versiones in linguas Ternaculas. . I . Editionespromissae. I . Josepho pseudo orionide.
I s. Hus editiones. 16. Alii Iosephi qui Hebraice scripsere. I . Atii quidam scriptores de rebus Iudaeorum. IS.. Index scriptorum a Joseph
SEPHUS praenomen Flapsi ad accepit a Flavio Vespasia- no manumissore ac Patrono suo, a quo etiam civitate Romana donatus est , gente Iudaeus, filius Matthatiar), sive Matthiae potius, e genere b) sacerdotali & regio Asmonaeorum natus Hierosolymis anno primo Caji Caligulae qui fuit post natum CHRISTUM triges mus septimus. In litteris una cum fratre germano Matthia institutus ita profecit, ut quatuordecim annorum cum esset jam a sacerdotibus & primoribus civitatis quaerendo de lege c) exerceretur, & anno aetatis sexto decimo trium apud Judaeos sectarum placita cognoscere inciperet. . Hinc Banuni eremitae
ad Flavius vocatur non tantum in editionibus S codicibus MSS sed etiam apud Clementem I. Strom p. 34I . Origenem, Minucium Felicem,Photium aliosque cons Tille-mont. T. I. Hist. des Empereurs p. 9 . De Matthiae nomine vide, sit placet Uales. ad Eusebi p. 47, Genus stram ipse recenset Josephus in vita, e publicis tabulis MOHMς δέλτοις ) p. 38 Cons. de his Caarisf. Parigonium in triade di T. I. Tales fuere δημοσώ- κυε- βρις , e quibus genustuum refert SVnes Epist . s r. c) Ita accipio verba Josephi : Gνιοντων ἁεἰ των ἁρπερέων των τους πολεως πρω-
249쪽
229irii tae se addixit , ejusque austerum vivendi genus per triennium imitatus rediit Hierosolymam & vitam civilem ac Pharisaeorum haeresin amplexus est , quam testatur leges patrias d) diligentius reliquis coluistis , & vitae instituto proxime ad Graecorum Stoicos e) accessisse. Anno aetatis vice limo sexto CHRISTI LXIII. f Romam accessit , &per mimum quendam Iudaeum Neroni carum insinuans se ita favorem Poppeae libertatem impetravit amicis quibusdam suis, quos
Felix procurator captivos illuc miserat . Reversius domum omnia tumultu plena reperit, Afrustra civibus suis graves injurias ulcisci cupientibus & qualicunque sv c ce isti elatis sua sit, ut pacem cum Romanis colerent. Missus deinde anno aetatis tricesimo, CHRISTI LX VII. cum potestate in Galilaeam, ut rebus turbidis prospiceret, utriusq, Galilaeae rector de bello ludaico pag. . 8ga.) multa sortiter & prudenter gessit, ducis functus munere, e multis periculis feliciter evasit, ad versus aemu los, inimicos & perfidos magna moderatione usus est.. Inter alia judaeos nolentes ferre inter se, nisi qui circumcidi se paterentur, prohibuit,
professus g) oportere suo quemque consilio Deum colere, non ab aliis coast m.
Tandem capta a Vespasiano Jota pata anno eodem LXVII. Neronis
XIII. Kalendis Iulii post aliquot dies, quibus delituerat, vivus venit in Victoris h potestatem , ab eoque cum mox ipsi & Tito filio pra sagisset
imperium i) in vinculis habitus est , donec biennio interjecto eventus veritatem vaticinii comprobasset. Tum enim a Vespasiano solutus, cat aeque ejus securi confractae li) ut mos erat facere in illis , qui praeter fas vincti fuerant. Ex Alexandria profectus Tito adfuit in obs dio he Hierosolymae l) Anno Christi Lxx, aetatis Iosephi XXXIII, ubi singula
diligenter annotavit, & postea Romae otium nactus graecae linguae dedit Operam m9 &ad concinnandam historiam animum appulit. Vespasiani, Titi & Domitiani gratiam constanter expertus non obstantibus in-
250쪽
viilorum accusationibus . n) V ixit ultra quartum decimum Domitiani
annum, in quo Antiquitatum libri desinunt: fuit autem ille artatis Iosephi LVI. CHRISTI XCIII. Et post hoc opus etiamnu composuit libros contra Apionem. Forte tamen haud diu superfuit Patrono iuo Epaphrodito, cujus calam, interfectus hic est Anno Christi XCV, a Domitiano)in ipsius etiam Iosephi perniciem ab inimicis versum suspicat ut H. Dod-vvellus di T. 6. ad Irenatum p. q63II. Scripsit soΥΔ AjRHΣ ΙΣΤΟplΑΣ Ο πβοῦ ἀλύπως De bello Judaico N eversa Hierosolyma bibros VII. quod opus ante libros viginti Antiquitatum compositum est imperante adhuc Vespasiano, &in illis subinde allegatur. Compositum est a Josepho Hebraeo patria linguap primum in civium suorum usus, deinde Graece oblatum Vespasiano, non certe ante annum ejus septimum, q) CHRISTI LXXV Magna fide versatum se in hac Historia, cui ipse interfuit, describenda testatur Iosephus tum alibi tum in vita sua p. io 16. ubi Justi commentariis de eodem argumento compositis fidem detrahit, suum autem opus demonstrat
. Eusebius III.s. Hist. Eccles. Iςορίαν ζ κατ άυτον vocas atq; ita Jo phus ipse,non uno in loco & Steph. in Φασαηλίς. Isidorus Pelus . t V. Ep. 7 'I-r-D Josephus prooemio: Προωφέγω τοῖς κοιτα τὴν P ωμ ων λεπινίαν μυλωσσηJudaeos a Judaeo homine barbaros appellari, cum Christiani etiam hoc nomine appellent quandoq; Christianos diversa lingua utentes. Vide Cotelerium ad homiliam IV. Clementi n. T. I. Patria Apostol. p. so . Quaenam vero sit lingua Josephi patria. non aeque perspicuo testimonio ej' constat. Itaq; alii Syro-Chaldaice Josephum pri libros de bello Judaico scripsisse assirmant. Vid. Sam Basnagii Exerc. ad naronium p. 3 8 8 ubi Josephum Hebraice calluisse negat, quod mihi de Judaeo legis studiosissimo, de qui ex Hebraicis libris Antiquitates Hebraicas condidit, nullo modo credibile videtur, licet puro Hebraismo usum in scribenda historia nolim contendere. Ar- Iumentis plerisque, quibus Hebraismi imperitum nonnulli audacter faciunt ob vi entiores aliquas Hebraicorum nominum interpretationes quas e Josepho collegit JO. Marcianaeus x. t. Hieronymi p. 37O - Ι7 s. respondit Is V ostius libro de LXX. Interpretibus: Confer. Pauli PeZronii antiquitatem temporum restitutam p. 49. &