장음표시 사용
751쪽
illi satis amplum oratione Encomiastica Hermovmus Charitonymus, &Gregorius Monachus fecere. Utraque in Augustana Bibliotheca extat.
Reliquit Demetrium , & Andronicum , filios, ut ex epistola ad eosdem n) post Plethonis obitum ab amico Bessarione Cardinale in edita adhuc manifestum fit. Ea est , Γησαργων Καρδενάλις τοῖς ζ σο*ου Γε-
arcanam una cum Diis coelestibus saltationem saltaturum. Ego equidem mihi
gratulor , qui tanti hominis commercio usus sum , quo post Platonem , excipio Aristotelem , superiorem Graecia non tulit et adeo ut si quis de infinito animorum a censu , descensuque Pythagoreorum , s Platonis sententiam non improbat , ego ine illud etiam addere non dubitaperim , Platonis animum fati vinculis infragio libus , quando id opus fuit , serviturum , s ut necessariam compleret periodum in terram Penientem corpus Gemisti , illiusque vitae rationem selegisse. Vos porro si non gaudetis , o plauditis tanto prognati patre, indecora facitis. Nefas enimes similem hominρm lacrymis prosequi , qui ingens honor Graeciae fuit , magnusque decor in posterum erit. Huyus gloria numquam obsurabitur , sed nomen , fama , cum benedicitione sempiterna in futurum omne te in demandabitur. Bene valete s Principem citiam meo nomine balpere jubetote , qui sciat se a me propter
in Haec Bellarionis Epistola exstat etiam in Allatii lib. 3. de consensu c. a. p. 937.
752쪽
propter virtutem quam maxime diligi. In calce Epistolae, Distichon, ac Tetrastichon in eundem Gem illum addebatur , incultum utrumque, harbarum , nullo syllabarum metro , nullo numero confectum : indicium tamen amici animi , quem ne fraudemus , ut ut est , utrumque hie exscribemus. Non omnia possumus omnes.
Multos quidem procreavit homines Deo similes Graecia , sapientia , at uealia virtute eximios. Sed Gemissis quantam Phaethon fletus superior est , tan
LVI. GEORGlUS, sive Gregorius HERMONYMtUS, sive Cha
ritonymus. Hermonymus Spartiata, quisnam , & quodnam Vitae institutum secutus fuerit, habeto tibi ex diarissimo Naudato nostro in Additamento ad Historiam Ludovici XI. cap. 7. Gregorius p phernas primus Graecorum ab expugnata Constantinopoli Lutetiam venit, re sistens se coram Rectore Academiae dixit, sibi in animo esse Graecas literas eadem in Academia publice docere studiosos petiitque eo nomine stipendium , quod a sacris nonibus linguarum agistris decernitur. Hoc vero licet novum,atque in olens videretur in homine praesertim externo, spaupere, nihilominus blande acceptus fuit, s praemium indugriae suae tulit adeo eximium, ut Hieronymus Hermonymus Spartiata , Tranquillus Andronicus Dalmata, syanus Lascaris, isti quidem regnante Ludovico XI. hic vero dum Carolus VIIL rerum potiretur, Lutetiam accedere postea, idemque si=bi munus deposcere n)n dubitarint. Et Georgius in primis non minussuo, quam Ioannis Leuchlini o) viri admodum celebris merito inclaruit ; siquidem non vereturo9 Non Reuel lini modo sed etiam Gulielmi Budaei praeeeptorem sui in hunc Hermonymum ait Celeberr. Montiauconus p. 99. Palaeographiae Graecae , ubi addit eum scripsisse manu sua Codices Graecos aliquot qui nunc sunt in Bibliotheca Regis Christianissimi , & Lirurgiam S. Joannis Chrysostomi quam habuit eruditiss. Balvaeius.
753쪽
retur hic in Praefatione rudimentorum Hebraicorum fateri se Hermonym'
debere , quod linguae Graecae ignarus non esset, illudque nisum in sinuat eum in epistolis , quis ad sim e Germania scripsi it, tum etiam in alia, quae ad Jacobum Fabrum Stapulensem destinatas, ex qua tamquam non pas obvia in Bibliothecis 'erba , quae sequuntur exscribere non absurdum duxi.Auodque non ignorarent me ante omnes annis circa quadraginta rursus
Alemaniae Scholam Graeca elementa docuisse , quae ipse ergo quondam in vespa Gallia ex disicipulis Gregori3 7 phernatis adolescens Parin iis acceperam Anno Dom. CID CCCC LXIII quo in tempore istic s Ioannem Lapidanum Teologiae Doritorem in Grammaticis ad Sorbonam , s Gulielmum Sardinum Accisiensiem in brico S. Genove , s Robertum G uim apud Mathurinosin
Rhetoricis praeceptores audivi. Demim post aliquot annos e Suevia rediens ad Parisios Georgium Hermon mum Spartiatam Graece docentem a secutus sum. Fuit Sixto Quarto familiaris, cui in gravissimis etiam negotiis inserunt. Habeo ex nota ejusdem mei Georgii in fine Cointi Smyrnaei ab eodem diligentissime exarati , aiservatique in Bibliotheca Barberina sub num.
poema Comti Calabri, postquam ex Albione Britannica Insula Lutetias in Galbam commeassem , manu Georgii Hermon mi Spartiatae , qui a maximi pontisice Sixto Euarto mi us fueram ad liberandum Vrovici Episcopum, Anno a Christo nato 147 6. Hecatombaeonis mensis secundum Athenienses, quem Junium Romani dicunt, die vige a o Zaba. Vertit e Graeco in Latinum, libellum Gennadii Scholarii Patriarchae , qui Vita Diutis hominum appellatur editum sub Gregorii Hermonymi nomine Basileae in folio I ss6. in Haeresiologia p) cum aliis A ctoribus cum Graecis , tum Latinis , qui pro Catholica Christi Ecclesial contra haereses scripserunt, & tamen in Praefatione ad Joannem Epu- scopum
754쪽
165 GEORGIUS HERMONYMUS sive CHARITONYMus
copum Wismari ensem Ioannes Dola d) de Albo Castro Graecus dicit se praedictum Librum de Graeco Latinum fecisse.
Item vertit e Graeco in Latinum Mahumetis vitam. edidit sub Georgii nomine Robertus Winter Basileae in 8'. Is i. cum aliis. Item Charitonymi Hermonymi capita X. demonstratio , Chri
co Latina cum notis ex manuscripto Codice Bibliothecae Augustanae jam primum edita a Ioanne Voege lino ' una cum Cyrilli, Damasceni , & Pselli opusculis Augustae apud Georgium Vilier, &Sebastianum Mylium 16o8. in SQ. r) Editumque videtur ex Autographo Auctoris,
cum enim ipse in decimo argumento dicat, επειγομαν γάρ ςενοχωρουν-α ζ χάρτου , in ἶτο ἴλ πλεον μηκυνω μη συγχωροῦντ λ. ἰω- eor enim charta propter angustiam deficiente , es propterea longius haec producere non permittente. Notat Vege linus in manu scripto paginae omne spacium scriptura repletum esse. Argumenta cum in infideles , & Turcas potissimum , qui sacra non admittunt, producantur , neque ex sacrarum literarum , neque Patrum testimoniis, sed ex aliis rationibus deducuntur. Nondum vulgata est Monodia in Georgi, Gemissi obitum cum Epigraphe , Hermonymus Charitonymiu habetur in Bibliotheca Augustana cum alia in ejusdem Gemissi obitum monodia , siriptore Gregorio Monacho.
LVII. De GEORGIO SCHOLARIO verba facturis , illud
ante omnia expediendum ell, plures ne, an tantum unicus Georgius Scholarius eadem aetate vixerit. Unum fuisse s) patria Constantinopolita
O Joannes Polo , nobilis Vir de Albo Castro' in praefat. libello praemissa ad Joannem
Wormatiensem Episcopum : Quam postmodum se mei Gennadius 3 volente Imperatore Turcarum Moliamete scriptura commisit , quod tum nuper ex Asia ab orato- ibin Misgni Turei ad n dignissime Princeps mittendum Uimαυeram , Graece scrip tum delatum esset , Latinum feci ci. e. curavi faciendum) Tuaque dignitati dedicaro mihi per asi' Megelino , Augustano. x Exempli mei titulo inscriptus Annus IOD. Augustae Vindel. apud Davidem Francum. Pag. 163-Ι8s. M Licet tres Georgios Gennadios infra fingit Allati us, tamen unum fuisse qui tres personas solus sustinuit, & uni omnia illa quae sub trium nominibus ille refert, esse tribuenda non dubitavit qui legerit ea quae ex eruditiss. Viri Eusebii Renaudoti observationibus ad
755쪽
politanum . Philosophicis disciplinis,&reliqua literatura doctissimum, qui cum Ioanne Palaeologo in Italia ad Concilium Florentinum venit, in quo & de auxilio patriae ferendo , & de pace plures, atque elegan
ti Timas orationes composuit, postmodum cum Imperatore Constantinopolim regressum , capta eversaque Urbe a Turcis, cum Turcarum Imperator Graecis, ut Patriarcham sibi pro more eligerent, praecepisset, inuitum Patriarcham creatum , nomenque in Gennadium mutasse,& cum non ultra annos quinque & menses sedisset, negotiorum mole , ac turbarum fluctibus perterritum Throno renunciasse , &sibi vixisse videntur narrare in Turco-Graecia Historia Civilis Constantinopolitana , Georgius Franza lib. 3. cap. I9. Chalcondylas de rebus gestis Turcarum , & alii, sed omnium recentissimus Manuel Malaxus in Historia Ecclesiastica. t) Λοιπὸν οἱ κληυκὰ κατἁ τον δυσμὸν Γ Σουλτάνου εσυάαξαν με,κους Τούς πλησιον Σιερῶς , - σωόδου βο- ης εκ
ητοι Cennadii homilias Paris i O9. q. editas supra exhibui. De eodem Nie. Comnenus, Graecus ipse p. 4ε. praenot. Mystagog. Vir rige in omni litteraturis cons*rcnus , diu Photianuis , mox agnitis meritate Graecus ingenuus sic Comnenus appellat Romanis faventem) etnterfuit Asticus Synodo Fiarentinae , declamantem Ephesium audiet)ie , denique post cat rosthem Imperii nostri Acru Graeciae totr- praefectu ol. Pistritaris ohis contra vos , Plaotia nos Turc im erantibu Frrosit , totique Graecia videndis , qua scripsit , expositi. Unum esse Gennadium, quem in duos vel tres distraxere Allarius & Caryophylus , observavit etiam Rich. Simoa in libro Gallice edito de transsub. stantiatione contra Thomam Smithum. 3 in Crusii Turco Graecia P. I Cp.
756쪽
ητοι Δυν εἴχεν, υπῆ- αν τα ἄμα εὰ το μονας ηριον ζ Θείου Προδρόμου , ζέν τφ ο Mενοικεως, πλησίον εις τας Σερρας,-εκει απέθανεν ειρόωικως, ω ἐμετηλλαξεν αντὶ ζ κόσμου τουτου πω ουον ον βασιλείαν ου Θεου. Clerici igitur de mandato Regis congregarunt certos quosdam, qui in diicinia erant sacrorum Antistites. Hoc modo Synodo coadia elegerunt una voce doriissimum,
es prudentissimum virum Georgium Scholaritim , qui sante adhuc imperio 'Romano , in judicio imperatorio jadicem egerat. Ac , quo tempore Joannes Palaologus in Italiam prose ius fuerat , ubi oritava Synodus facta es secum illum inter alios duxerat, ut eruditione praestanti praeditum. Erat porro idem pietate Janctitateque insignis vir. Et, Caeterum Patriarcha Gennadius in sublimi magnae sanctissimaeque Christi Messae throno,annos quinque, N al,
quot menses egit. Tunc multis, magnisque dissidiis exortis concilium convocavit Pontificum , Clericorum , Optimatum, cunctorumque Christianorum, in quo se Patriarchico munere abdicavit. Adhortabantur quidem Pontifes ipsum cae Ecclesiastici omnes , populusque cunctus ad manendum , se prorsus ipse noluit audire. Verum abdicationem stam in Codice magnae Ecclesiae inscripsit. Dein rebus suis acceptis , recta se in Monasterium D. Prodromi in
monte Menoecaeiprope Seri ab situ , contulit, ibique bona pace mortuus , cum hoc caduco mundo cesse Dei regnum commutavit. Et ex Latinis ii omnes, qui Commentarium, De quinque capitibus Conditia Florentini Scholarii cile Gennadii, qui antea Georgius dicebatur amrmant. Ioannes Matthaeus Caryophylus , Iconiensis Episcopus in Praefat. qu jnque Capitum Concilii Florentini , quae ipse vernaculo Graecorum sermoni donavit, ad Lectorem , & in Nota ante orationes Georgii Scholarii poli Concilium editas, cum videret sub Georgii Scholarii nomine duos Commentarios diversos, adversosque in eodem argumento , unum contra Latinos pro Graecis , alterum contra Graecos pro Latinis , neque posset tantam rei discrepantiam concordare , in eam ivit sententiam , ut assereret, duos fuisse Georgios Scholarios, unum, qui Concilio Florentino interfuit , & pro Latinis eontra Graecos scripsit , quique sine ulla dignitate laicus ante captam Constantinopolim obiit e alterum Marci Ephesii alumnum , numquam in opinionem Latinorum abreptum , & qui posso ereptum Graecis Bypantium,Patriarchatum occupavit, calamo stricto contra Latinos insaniit.
757쪽
Probari potest. Scholarius antiquior multa dixit, & scripsit in Synodo , & post Synodum : posterior ait consulto tacuisse ad illud tempus, cum conita Latinos scriberet, sed jam tum susscipere patrocinium dissensionis; familiaris , discipulus, & sectator Ephesii. ο περ
τα λόγον ενεςησάμην. Pod quidem in causa fuit, ut de nobis vel dubitarent, vel contraria entirent, quandoque propter nostrum diuturnum silentium elusi, quandoque etiam nostram, aut in sermone, aut rebus distositionem pro libidine perperam exponentes , quandoque etiam calumniantes. Oportebat itaque propter jam dicta Commentarium scribere, eosque qui non desserata siunt valetudine corrigere, s ad antiquam illam , s una cum ipsis, s Christi Ecclesia opinionem educatam reducere. Et, Neque enim quis in poserum dubitabit, ad calumnias confugiet mea sententia in publicum prolata, cum ex se ipsa opportunior, magisque quam antea proficua veritatis sectatoribus esset futura. Horum quidem causa praebentem sermonem institui. Et ad calcem libri illa suggerit. Eμασά δε προ πάντων κατηγορω ,
μως εσιγωμὰν ὐπος ελλό μοι. Me ipsum prae omnib, accuso , s lugeo praete. rea nos omnes , quotquot rebus illis Jonte , Pi in totum , vel ex parte interis fuimus , qui cum loqui possemus , tacebamus tamen , metu sermonem repriis
Subdit Caryophylus. Ille , nempe antiquior, excidium sis rientalis Imperi, cessit e vita , his captam vidit Constantinopolim. Ille numquam facris initiatus obiit , hic Patriarchatu accepto , s mutato nomine dictus fuit Gennadius. Haec omnino temere asserta probare debuerat Caryophy-
758쪽
Ius. Quanto cautius alibi locutus in re obscurissima fuit. O δἰ ζ.
tem his , ut videtur , familiaris , sive etiam discipulus Marci Ephesii. Sic
cum ait Scholarium antiquiorem Constantinopoli rogatu Gregorii tunc Proto syncelli, deinde Patriarchae , complura Marci Ephesii argumenta contra Spiritus sancti a Filio quoque processionem valide confutasse: sed interea eo vita functo , Bellarion em reliqua Marci sophismata diluisse , nullo probatorum scriptorum dicto confirmata , eludit nos in alea , & somnos narrat , ut ex iis, quae infra, dum de illo Georgii opusculo contra Marcum sermonem habebimus , manifestum erit. Illa me cum Caryophvio conveniunt, duos fu i s se , & eodem tempore
Georgios Scholarios utrosque cognomento, non indoctos, neque ineruditos; verum tamen non uno animo , nec eorundem defensores,
sed sententiis& voluntatibus discordes. Hie Latinos , ille Graecos ad
extremum usque spiritum oppugnarunt. Bene. Caetera non assentior Caryophylo. Scholarius qui Graecorum causam egit in glorius, absque ulla Patriarchatus dignitate,& forte ante excisum ByZantium, Monachi tantum habitu Georgium in Gennadium commutans fato functus est. Habeo ex titulo syntagmatis; γίου--ο ου Γεν; α- δου μοναχου. Georgi' Scholari', qui Armum GennadiusMonachus factus est. Nulla hic Patriarchae dignitas, quam nec ipse , nec post illum exscriptores operis, saltem pro dignitate operis, & nomen adeo carum , quo postquam inditum illi fuerat, tantum delectatus est , ut numquam in posterum alio quam ipso publice dc privatim compellari, & scribi, Georgii obliterato, voluerit, siluissent, Hinc scripta illius omnia post
Patriarchatum sub Gennadii Scholarii nomine , nulla alterius Letamentione innotescunt : quod aliter in syntagmate cernitur , cum primum , & praecipuum Georgii, Gennadii tamquam minus notum, nomen praefigatur. Scripsit ante Patriarchatum inituri syntagma illud. Falsum. Monachus enim non potuit, nisi post Patriarchatum fieri ;cum ante e Laico in dignitatem evectus sit. Quare si monachus, erisgo jam fuerat Patriarcha ; si ante Monachus, quam Patriarcha, ergo alius a Scholario Catholicae doctrinae assertore. Nec alium fu i ste existimo , quam quem Cortesium Scholarium in aliis operibus manu scripti Codices indigitant, & Presbyterum , ad quem Marcus Ephesius epistolam contra ritus, & sacrificia Romanae Ecclesiae direxit. ἐβιμότατε πρεσ&τερε , ων ἡμῖν is Xνς' ποθεινοτατε ἀδελφε κύρι Γεωργιε. ου Θεου
759쪽
ratissime Presbyter , s nobis in Christo dilectissime frater , Domine Georgi. Precor Deum , ut so*es sit lancilitas tua , in omnibuι bene se hisbeas. P. QUγωφην Γου-Ad quam epistolam fatis fusam responsionem
Rindreae Archiepiscopi Colossensis ad cives Methonenses per modum Dia. logi , beneficio tum antiquae, tum recentis Ecclesiasticae Historiae condi Ferdinandi Ughelli Abbatis Cisterciensis etiam per otium legi. Perpetuus Florentinae Synodi hostis , quod ex Leonardi Chii epistola anno 143 3. I 6. die Augusti, De expugnatione Constantinopoleos data manifestum fit: illius enim in Latinos, machinas ita explicat. Herum quoniam nec ratio, nec auditoritas, nec variae Scholarij , Isidori , Neophytique opiniones adversus Romanae Ecclesiae sidem stare poterant, aritis es industria, re probitate praefati Donnisi Cardinalis, ut sancta unio, a sentiente Imperatore , Senatuque, si non frita fuit, sirmaretur , celebrareturque a. Idus Decembris Spiridionis Episcopisanciti die. Et , Intendebat ex una parte Scholarius , o altera Chi luca quandoque adpraesentia emet Apostolicam conferre , ut hi essent . quiJob rem intellea i se viderentur, quique primi laudarentur tantae unionis auctiores ' adversus enim Legatum multi invidia clanculo
torquebantur. Ergo dixi, Paterisne o Imperator, ut haec ambitio scindate cessam ' ut hujus gratia, divina ira mag is, magiseque merito accendatur 'Cur non e medio pertinaces illi tolluntur. Acquiescere Imperator visus. Metropolitas ad concupiscendum fortasse compescendii Scholarium, Is dorum, op tum , complicesqtiejudices consiluit quirim, non facto. Nam pusillanimitatem 'perator excussit et , hanc fidei illusionem vindicast. Nec
των ελληνων σοφοῖς , οι ου προσιεντο την βοέην σφίσιν εὐνοδον κατατην Ιταλίαι , Μάρκω τε τω Eφεσου χιερῆ , ουδε την Ἐρχην διθεώ ω τωτων Λατίνων δογματι τo GVάπαν , - Σχολαργω τω τοτε πάρ ἐλλησιτα ες σοφίαν ευδοκιμουντι. ου τοι Ῥυετο αυτοὶς ουδεν ες λογων α μιλλαν άφικνου οις. ά ά απεχωρουι απωκτοι ΓΠ Ιταλίας. Hinc motis Pontifex Romanus piros quosdam doctos Ozantium ad Graecos misit , ut cum his in colloquium venirent 2 qui quidem Synodum , s concordiam in Italia fa Iam non admittebant e Marco scilicet Epbesii Episcopo , ne quidem ab initio Latino= um
760쪽
dogmati consensum praestare volenti, Scholarioque Graecorum tunc temporis doctis-omb. tibi cossoquium , re ad di*utationem ventum est , Romani nihil incere potuerunt , verum re infesta domum reversi sunt.
Et ut tandem evidentissima ratione rem firmem , Scholarius iste Romqnae Ecclesiae perduellis , neque in Concilio Florentino fuit, neque adesse potuit infirmitate oppressus , qui postea Monachum induens , &sub eo habitu etiam post Concilium unionem illam Florentinam summopere objurgans , multa cum Latinis coflictatus est , quae de Catholico Scholario , qui cum Imperatore Florentiae fuit, & nonnisi cum ipso Patriarchatu semper antea laicus, ecclesiasticis initiatus asseritur. Manifestum itaque est, non Scholarium Patriarcham , sed alterum Mona.chum,a Patriarcha diversium, convitium Eccletiae Latinae fecisse. Non ex meo ista profero. Testis i pse Scholarius suae conditionis statum probat. Me agon Imperatoris gener , dignitate Magni Ducis, & cognomento Notarae celebris , cum Concilium in Italia ageretur ad Theodorum C rystenum, qui cum Imperatore Synodo intererat, plerasqHe epistolas dederat, aliasque multo plures familiarissime, & eodem tempore Scholario ab Imperatore ipso disiunctissimo , cui re pondens Scholarius scribit epist. t. ἴσως επει ν ο βασιλευς επανηκει , κω δεη υε προσαγορευειν
σεις τον πάντ άριςον βασιλέα. Fortasse ubi Imperator redierit , tua intercessone eum alloquar. Neque enim injusta si Deus dederit,ab illo petam , quando omnium optimo Imperatori persuadebis. Qui expectat reditum Imperatoris, cum Imperatore non est. Praeterea Catholicus unice plurimi ab Impera,
tore pendebatur,ut ex actis Concilii colligitur. Schisimaticus dum haeret,&colloquia Imperatoris aliorum opera sibi procurat, parum virtutis, parum animi, parum etiam nervorum habuisse, Vilemque apud Imperatorem se fuisse demonstrat. Sed qui potuit gravi morbo , tantum ope divina 398 pollendo impeditus in Italiam adnavigare Z scholarius est , qui loquitur eadem epistola , υν ενὸς μονον της ζ σωματο- ανοχλούμεθα δυσκσίας , ης-ἐςι μηχανη Θαύματ' αύευ απαλλαγη . Ex una tandem eorporis intemperie laboramin , cui sine miraculo mederi haud facile fuerit. Ideo
que in z. ad eundem epistola gratias agit, quod de medico sibi provi