장음표시 사용
401쪽
IVO, BLASTO & EARDESANE vid. disertat. nostram de Heresiarch. Sect. II. c. n. A. Uι. fere. σ Appendiacem .seqq. in qua occasione Blasti, quem Tertullianus ideci suisectum ha--ejusque in ecclesiam introductionis, quod paraa eodem cum Iudaeis tempore necessario celebrandum esse docuerit, controversia de tempore celebrandi pasthatos prolixe ventilatur. Dictis
hic nihil addimus, nisi quod Anastasius Bibliothecarius
de Viris Pontificum Romanorum in Victore R. s. Theoph Ium Caesariensem, quem in Appendice dissertationisP. 1 adduximus, cum Theophilo Alexandrino perperam com fundat. Iis vero, qui p. 36. Append. memorati magno nisu in causa pasthatos tactum Victoris, Getesias eces liae suae reluctantes a communione aliarum ecclesiarum segregare ausi, defendunt, addi potest Ludovicus Tho. massinus in dissere. in Cainci . dissere. I. De eo, an Apolo gia A. C. ρ. με. sic dictas Constitutiones Apostolicas, quas ab Apostolis sancitas fuisse in AZpenae'. M .. negavimus , genuinas agnoverit , alio tempore loc que disquiremus. Conferatur de Florino & Blasto Dod- oel L ad Iren. p. av. & in dissert. L ad Irenaeum p. N. seq. ubi Baronium castigat lalso persuasum, Irenaeum suos, quos habemus libros,occasione horum haereticorum
stripsisse; ostendit quoque falso pro se a Baronio in hanerem allegari Theodoretum. Π
P. m. p. n. more suo prolixe reseri, & quae patria ejus, cur Babylonius dictus, quod subtilis dispullatori dicundus grator, Chaldaicam laterarum peritus, ulturius
402쪽
Apur ra. ' idoxus &Christianae fidei acerrimus desensor fuerit: quod contra Marcionem dialogos de fato & quamplurima aliao: era, eraque inSyriaca lingua, sibi vernacula, condiderit: resert etiam quo pacto mortuo Abgaro nauseagium fidei
diversaque principia statuerit kl resurrectionem n gaverit, & Veteri Novoque Testamento quosdam libras Apoeryphos adjunxerit. Tandem, quod & a nobis tactum est, Augustinum vindicat, ostendens praeter eum etiam Diodorum Tarsensem asserere, hominum conversationes a Bardesene fato adscriptas fuisse. l. In Notis vero P. Leontra Hieronymum de Viris Mustr. cap. n. negat, Ba desianem inscripsisse suum librum Marco Aurelio Antonino, assert in rem suam conjecturam Valesiit, qui cum vidit Eusebium lib. IV. c. s. scribere , Bardeianis Abrum Antonino inseriptum meros dialogos ami-xorum continere, in eam opinionem delabitur, Antoni num illum non Imperatorem, sed aliquem ex ejus amicis& familiaribus strisse. . , ' l ... maiiuriaci . H si ' . . ' NXIV. Scriptores antiqui sere omnes Irenaeus,
Tertullianus, Cyprianus, Eusebius, Epiphanius, Philastristis, Augustinus & Theodoretus MARCIONEM faciunt CERDONIS discipulum, a quorum partibus est Dodvveulus, ita tamen, ut eum Cerdonis discipulum dici perhibeat, non quod ipsum Cerdonem audiverit, sed in Scholam ejus successerit, adIrem p. 3Tr. De Marcionis scriptis vid. difisin. xo am dei resiarchi R. Ua. δυ- .i i A
XXV.- ut vero in conse est, Marcionem exeon, nimicatum Romam Venisis , ita negatur is di tananae
403쪽
de Heres arebis, ipsum ea intentione Romam venisse, ut appellaret, persuasum Romanos Pontifices potestatem habere excommunicatos ab aliis absolvendL Negat idem Dorstheus in Ind. In:quit. stari. IIX. p. a . ubi Ε piplianti lacum ex hars. a. ad quem Pontificii scriptores provocavi, a corruptelis vindicat. Urget Doricheus imprimis, quod qui jure appellant, non dicantur ἀποδι-hάσκειν fugere e patria ue praeterea, quod posulare ut in eoesum admittatur, ut iterum apud Epiphanium legitur, non sit idem ac appellare. Accedere, quod Clerus Romanus Marcioni hoc dederit responsum: Guia non possumus absque permissu venerabilis Patris Episcopi Ponti tui id facere et es enim una fides, Gnaque consensio, nec possumus obsistere bono GAegae, tuo Patri. Conferatur Antonius Reiferus in Latinnyo Te se. Confessere Veritatis Gaio,pag. ιN. I S. necnon duPin de antiqua ecclesia cadisciplinapag.
XXVI. Caeterum Maresonitarum non levis aliquis error, ut alios hic taceamus sui cum Christi corpus
phantasma esse non verum corpus docuerunt. Relatarunt eos Orthodoxi ex atticulo de coena domini, hoc ar-
gumento : ciuicquid adhuc hodie-usque ad consummationem sera in vereqsiubstantialiter ades cum pane insanctissima eucharissia,iAud nonfuit antas se verissimum G ουσιωδές 2: At corpus salvatoris adhuc hodie usque ad consumma ronem seriai vere re si antialiter adesse. Hinc tantum abest, Lutheranos Marcionismi macula conspergi a Calvinianis posse, quam Veterem calumniam jam pridem Luthermis objectain Le Moyue recoquit in Notis ad varia sacra pag. GL ut potius ipsorum- Ss met
404쪽
met sententia de sacra coena Marcionismi incusari queat; cum seposita indistante corporis & sanguinis Christi praesentia, omnia omnino in theatricam quasi repraesentatio riem & imagines oculis perlustrandas vertantur : posset iis majori sane veritatis specleobjici Opinio Marcionis de duobus diis, quorum unus non sit causa peccati, alter sit: pos-sti ex eorum principiis incarnationis veritas , a qua tantopere abhorruit Marcion, omnino ad Marcionis placitum
impugnari: posset objici, quod Marcion B. Virginis par tum ex iis fundamentis impugnaverit, ex quibus Calviniani divinam corporis & sanguinis Christi presentiam in ia
Marcionitae imagines impugnaverint, inquirit Petavius M. V. de incarnatione e. IL Conseratur de Marcionitis Tilmoni. qui ipsorum haeresin in decem distinctis artic sis enarrat, in quorum primo duox Marcionis Deos pro ducit, in secundo blasphemias Marctonis contra creato, rem & vetus testamentum memorat, &quod incarnati nem Christi negaverit et in tertio exhibet nonnulIoserrores ex primario emanantes 2 in quarto adhuc alios errores assert e in quinto seribit, Cerdonem Marcionis magistrura fuisse ; in sexto refert Marcionis apostasiam et in septimo texit breviter historiam Marcionis: M octavo profert eos, qui contra Marcionem scripserunt: in nomo Lucanum aliosque Marcionis distipulos , & in decimo Apellam Marcionitam sepingit Sebastianus Schmidius in mysterio gratia divina pag. a'. observat Feuardentium 'in Annotationibus ad Iren. recte deIevisse Otum, uteditio Grynaei aliaeque habent, atque ejus loco posuisse inna eum. Testimoniis, ad quae Feuardentius & Schmidius pro . vocant,Veteri sicilicet Codici, Tertulliano & Epiphanio
405쪽
DE HAERESIBUS SECUNDI SECULI. addi potest evidentissimus locus ex Theodoreto , qui in Graeco expresse habet vocem ἀγέννητον , ita enim ille: Tον δὲ Σωτῆρα ἀγέννητον ἔφησε ἀσώμα ον υν ωώδιον
NXVII. Cum Marcionitis non confundendi sunt Narcianime, quamvis hi in sententiade corporis Christi Phantasmate cum istis convenerint. Dicti autem Marcianitae vel Marcianistae a Marciano quodam , quem in Docetarum haeresi fuisse, Serapion in Libro de Evangelio Petri apud Eusebium .m. n. c. ra. memorat. Et hi Marcianitae, qui labente seculo secundo sub Commodi imperio Rhossensem eccieliam turbarunt, non coniundendi sunt cum alio quodam Marcianitarum genere, quod a Marciano Trapezita Justiniani & Justini junioris aevo exortum dicitur Timotheo Presbytero in. Libro de νασι me haeretis. ρ. oo,de. Gregorio M. lib.3. sia. IX. ILII. tanquam obscura, Theophylacto vero Simocatta tanquam ridicula & stolida liaeresis traducitur, Lb. I. de 'Vita Mauricii cap. p. Impugnarunt striptis su is hanc multinominem,ut Timotheo Presbytero dicitur haeresin C. rillus, Archiepiscopus Alexandriae, Flavianus ac Theodo- retus Antiocheni Praesules aliique, cons. Timotheus Pres- t. I. e. Iob. Baptista Cotelerius in Notis p. 6ν. &di sert. nostr. de haeresiarch. p. l92.
XXVIII. De GNOSTICIS & de scriptoribus, qui
horum deliria literarum monumentis consignarunt, prolixe in diffisiatione nostra deharesarchis egimus. De eorum ratione interpretandi scripturas aliisque lectu dignis vid. Richardus Simon in Historia Cruua N. T. cap. II. 8.Ss 2 Uinere.
406쪽
CAPuT VIL- ' Iassqq. Qui non minus apposite Gnosticos Iudaeorum Kabbalistis eximiam aliquam γνω ν & notitiam crepant hus eo arat, quam eos Samuel Maresius an Sysioge disi cseis in peculiari disserratione Hi rico-Theol. de Gnosis τρ.I Z. cum Viperis componit: quia ut viperae sub amoenissimis floribus latent, ha & sub honestissimo nomine vanissimi turpissimique isti haeretici delituerunt. Praeter alia memorat, haerelin hane diu extingui non potuisse , cum
non Blum Manichaei & Priscilliani in Hispania 3 sed &Guillelmus Postellus deliria Gnosti eorum ab Orco revo caverit; quibus haud perperam annumerat illos Hispaniae ILLUMINATOS, qui anno abhinc n. magno ibi numero eruperunt. Haeresi Gnosticorum alia GNOSIMAE CHORIIM haeresis plane contraria est, utriusque historiam&placita Joh. Heinricus Heidemerus mste cumri iussis elone exhibet, inter SeIectas dissertationes Tom. IV. p. Gnosticis plerosque articulos symboli Veteris Orientalis opu Positos, imo ea omnia, quae in eo post mentionemSpiritus sancti sequuntur, adversus deliramenta Gnosticorum di
recta fuisse, operose ostendit Georgius BuIlus in iacis
Ecelesia Cathohca irium primorum secularum cop. n. . Unseqq. V. g. vocem παρακλητον Gnosticis oppositam fuisse,
ideo probabila esse ait,quod ex haereticis illis pleriq; Paractetum &Spiritum mos esse inonas diversos docuerint: similiter verba , qui locums es per prophetaου, manisestissi me in haeresin Gnosticorum directa esse , cum illi fero omnes docuerint, alium esse Mum mundi huius aspectabilis conditorem, a lege & Prophetis praedicatum, aliaum, qui in Evangelio manifestatur, Deum 3 & veteres quia dem prophetas non a Spiritu S. sed a virtute aliqua proveniente , mundano illo Deo inspiratos suisse, proinde scri-
407쪽
pta eorum susque deque habenda, & silc porro. Telesmata Gnosticorum Athanasius tarcterus in Oedip. AEgyptiaco Tom. II. Part. II. Classe XL ca . rap. p.seqq. exhibet, ubi& docet, quod Gnosticorum magia amuletaria sit ramus aEgyptiacae magiae, quandoquidem Gnosticorum magistri AEgyptiacas impietates sequuti fuerunt, probat etiam ex variis eorum amuletis, speciatim Harpocraticis, nec non
ex lingva 2Egyptiaca & Hebraica ab ipsis corrupta, Gnosticos omnia fanatica sua deliramenta ab AEgyptiis didicisse; addit insuper hoc, eos perhibuit , omnia mysteria divina cx sola numerorum analogia demonstrari posse. XXIX. Dictis adhuc duo adjicimus, primum quod cum β. XVIII. Seci. II. dissert. nostrae de haTeliarchis po178. seq. nefandas epulas&foedissimas libidines Marcionistis attribuerimus, testimonio Epiphanii inducti,Colbergius a partibus nostris stans , atque Kortholio in diatriba de calumniis in veteres Christianos p. 61. seq. & Heracio Epiphanii fidem solicitantibus se opponens recte judicet, rationes, quibus Gnosticos excusare nituntur ab immani hoc scelere,Thyesteisse. epulis & concubiti foedipodeis, non ella tanti, quibus moveatur, ut ab Epiphanio& tota sere antiquitate, Augustino, Clemente Alexandrino& Ε sebio recedat. in Trani. de Origine-Progressu Haressum s Errorum in Ecclesia cap. II. p. 77. Alterum concernit assertum nostrum, in AZpenae ad MEI. II. c. IX. ρ. 73. ubi affirmamus, Irenatum Gnosticos refutaturum in definie da Christi aetate modum excessisse, dum ex traditione seniorum, quos ab Apostolis id accepisse scribit, Christum
passionis tempore ad senium declinasse arbitratur. Confirmamus idem testimonio Augustini lib. II. de doctrina Chriam ina cap. XXIIX. arguentis eos erroris, qui Cliristumqua-
408쪽
raginta sex annorum aetate passum fuisse scribant. Cons ratur Emanuel a Scheistrat Antiquit. Eccles Tom. L iuga I. de Chronotari Chrsi, cap. III. artis. II. Π. F1. 37. ubi sententiam Irenaei non solum scripturae locis, sed etiam veterum testimoniis destitutam probat.
XXX. Ad DOCETAS, SCTTHLANUM se. MARCIANUM , IULIMM CASSIANUM & HIEMATIT accedimus , de quibus praeter ista, quae in disserea-rime nostra Sect. II. 7. M . re in Appendice ad illam p. 7s. in medium produximus, succurrit adhuc primo, quod iis, quos in dissertatione p. νυ. assirin mare diximus, verba T. Job. IV. s. a Nestorianis corrupta fuisse, annumerari possit Hincmarus Remensis Tom. II. Oper. eap. XVIαρ. φ . Cum enim ostendisset, a nonnul- Iis quaedam ex epistolis Pauli erasa fuisse, notat idem os nisse Evangelio Iohannis cap. IV. ex quo verba: quia D us Spiritus es, expuncta, similiter epistolae Iohannis primae, ex quo cap. IV. v. 3. verba: omnis virisus , quisvisit Iesum, Deus non est, erasa fuerint: addit & hoc, Nestorium prodidisse, senescire hanc authenticis exemplaribus inditam fuisse sententiam, atque adeo non timuisse :Jesum solvere docendo, beatam Virginem Mariam non Dei, sed hominis tantum genitricem suisse , ut aliam personam hominis, aliam faceret Deitatis : erasionis exemplis subjungit exempla falsationis, ut loquitur, ait enim, e. g. verba r. Dm. III. quod apparuit ineame Vipstatum ess in Spiritu a Macedonio Constantinopolitano episcopo per cognationem l iterarum o & Ahoc mods falsata fuisse , ut, ubi habuio qui, hoc est ΟΣ monosyllabum graecum, littera mutato D in is ver-
409쪽
terit & fecerit ΘΣ, i. e. ut esset Deus, ast aruit per earnem. Secundo, non praetereundum quod in his, quae g. XL diste dissertationis de IULIO CASSIANO ex Clemente Alexandrino memoravimus , ipsum scilicet eandem cum Tatiano fovisse sententiam, inobiscum conspiret Dodwello in Irenaeum dissere. m. p. 30. ubi saltem in ἐγκρατμας causa Iulium Cassianum Tatiano consentaneum facit, adductus Clementis loco: παραπλήσιαλω Τατιανω κατὰ τοῦτο δογματίζων. Denique addendum, quod Nilhelmus Widesordus contra Iohan. Niclephum disputans, in Orthaini Gratii F cic. Rerum Expetendarum oe nugiendarum fol. sae. ANTHROPOM PHORUM descriptione ridicuIa novum Genus Anthromorphorum fingat, cujus verba, una cum Wiclest argumento pro ferre placero Secundo arguis adversamu Nicles )μ : Sacra scriptura 'ππae ictu acramentum, panem re nisi r in locis, s Paulus Apsolus vocaι sacramentum stanem quem framgimus. E. istud sacramentum est vere panis maferialis rquia alium non frangimus. Hic dico strimo, quod adversa ius propter argumentum sud debuit dici ANTHROPO-MORPHUSI quia Ignarius discipulus Jobannis Apostiti in una epistola loquens in hae materia, sic siribu considerate inquit qualiter ANTHROPOMORPHI a communione σoratione sanctorum recedunt, propter quod non habent confiteri euchari am carnem esse salvatoris 2 quia pos erunt eucharistiam esse panem, pro eo quod scriptura γocat eam panem unde fecundum I dorum ANTHROP9MORemerant haeretici in ant qua lege, qui tunc attribuebant Deo membra humana, pro eo quod sicriptura dicier in Domini .ὸ - 'loquutum es, s manus Domina tetigit me. Sic in hac ma- ,
terra sunt ANTHROPOMORPHI, qui dicunt eucharistiam
410쪽
esse ρηnem materialem, pro eo quo/ scriptura vocat sacra
mentum,stanem. Non erar adversaraus sic arguendo vere
ANTHROPOMORPHUS ZXXxl. Melitonem, a quo Melitonii nomen mutuati lant , ipsum illum Sardensis Ecclesiae episcopum fuisse , etiam Theophilus Raynaudus assirmat in Cris. Sacri Tom. XII. ea . VI. de Haeres Mate 5 pag. -. Ne gat vero, quod Isidorus inlitoni tribuit, ac si censuerit, Deum esse corporeum ue imo hanc inculpationem pro mera calumnia habet. Cumque Isidorus a gumentum
duxerit ex Eusebii historia , ubi Melito librum scripsisse
fertur, cujus titulus fuerit: πεδι ἐνσωματου Θεῶ, de Deo corporeo, respondet Raynaudus, librum illum Meliti ius non fuisse assertionem, sed contutationem corporeistatis Dele, nixus autoritate Theodoreti ala in Gene sis: cum etiam Theodoretus ipse illis Melitonii erimi. nationibus favere videatur. ait locum Theodoreti in I tina interpretatione vitiatum ita legi: videamus, quibus ut-tur, qui mus asserint cimaginem ic. Dei consistere in corpore. e quorum numero est Metuo, qui scripta redu uir, quibus asserit Deum corporeum esse. Sincerum enim Theodoreti codicem, quem vero ipse non syncerum sed corruptissimum exhibet, graece sic habere : ών - pro
πως ῖ περὶ τῶ ἐνσαν- pro ἡσωματοψ Ων Θις pro Θεὸν i. e. ex quibuν simi, με Me ton Aipta reliquis de eo, quod dicitur esse in Deo corpus. Imo, inquit, in textum etiam graecum lacunam irrepsisse. Accedere, quod Theodoretus e Melitone argumenta petat, quibus directe evertit somnium illud de Deo corporeo. Similiter Sixtus Se- Mensis in Bibliotheca sancta hb. V. AEnυοι. XIIX. p. Πεμ.