Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

301쪽

ρονη πατουρια εκάλουνίς ἀπο της γενομένης ἀπάτης -- λάνθου δε αδ- γενόμενος ἐκδέχεται την βασιλειαν ος ωπὲρ Hiς στοα-- ἀπωαν τρόπ-τοιφει πωμου τοις χωρι-ευσιν δντος προς Ἀθηναίους, ἔχρησεν ο θεος τοῖς χωριευ ο ἱρησει τας θηνας, εἰ Κόδρον τον βασιλέα μη φονεύσωσι. γνους δε τουτοπι Κόδρος, στείλας ἐαυτον Κτελεισκω λ ξ λι- στην καὶ δρέπανον λαβών, ἐπὶ τον χάρακα των πολεμώ-προ νεαδύο δὲ αυτωίπαντησάντων πολεμίων τον μεν ἔνα πατάξας κατέβαλεν, πο ὁ τολετέ - ἀγνω-ῶς οστις η' πληγεὶς ἀλ-ανε, ιτα τῶν την ασψ -M- τω πρεσβυτέρω των παίδων οδε νεωτερος αυτου παῖς φλευς της δωδεκοπτόλεως ' ωίας - στης ἐγένετο αφ' οἶ-- ωθροαίοις την των Κοδριδῶν εογένειαν εἰς παροιμών περιστῆναι ευγενέστερος Κόδρου - τῶν-- ευγενῶν. R S. 211 B. - παιδεραστε ἐσἀ του παιδείας ἐρῶν αεὶ κεῖται παρα Πλάτωνι. D. 213 B. τουτὶ τί ἡ Η γρ. καὶ του ἀπειν. R. E. ψυκτηρ κεὐος ἔνθα διανίζουσι τὰ ποτηρια, η πο

215 Λ Σιληνοὶ Λιονύσου χορευταί, παρα το σιλλαίνειν, οἐστι σκωπτειν, λεγόμενοι, παρα τους πότους. R. B. Σάτυροι Λιονυσου παδοὶ καὶ Ουτοι οῖ δια το ἐνέρεσιν

οἰκεῖν ἀλουτουντες, τράγων σκέλη και τρίχας νομιζόμενοι ἔχειν παραδέδονται ταύτη καλεχθαι ἀπο του σεσηρέναι, τω ο λ, τουτέστι κε' α φίλοι νοι γάρ ειοι Μαρσυας δε αυλπτης,

ολψμπιο αος, ο ς τους αυλους γε νας ι φάσης δια το ἐνασχη - μονεῖν αὐτοῖς ἀνελόμενος ηρισεν πόλλωνι περὶ μουσικῆς, καὶ καὶ ποινην δέδωκε το δέρμα δαρεί. ἀφ ουπερ ἀμοιτος tu; - γος λη - ,στερον Μαρσύας ἀληθείς. I. D. κομιδῆ κυρίως - ἐπ- λως με κανορε Μῶμος καὶ γεροντοκόμος ἰσοδυναμει δὲ καὶ, σφόδρα καὶ τελέως, --μιδὴ σμικρά-σφόδρα σμικρα. R. E. κορυδα--α- ἐνθουσιώντων, η τινα ορχησιν ἐμμα-νφορχουμένοι ν ἀ- των Κορυβάντων, β καὶ τροφεις καὶ - - λακες καὶ δασκαλοι του ιος εἶναm - λογουνται τινὲς δὲ τους --ως τοῖς Κούρησιν ἀναιμασία εἶναι ὁ καὶ της Ῥέας

302쪽

πάντας τρόπους φαιρεῖν το ψευδο απο των παρα τον οIνον συνθηκων. μοι ὁ ταυτης καὶ αυτη το γαλεν τα καρδία τουνηφοντος επὶ ἡ γλωσση του μεθυοντος. R S. 218 A. τι καρδίαν την ψυχην λέγει. O.

B. εντευθεν παρωδησε Καλλίμαχος εν μνωAημφρος καλάθου ο θυρας δ' ἐπίθεσθε βέβηλοι. O. 219 B. τρίβων εστ στολη τις εχουσα σημεῖα ως γραμμάτι τρψωνιον δε ιμάτιον παλαιον καὶ τετριμμένον. R.

κτισμα Κορινθίων. R.

D. χαμεύνιαντιαε α κλινίδια. B.

303쪽

τοντας. R.

222 Β ωσπερ νηπιων παθόντα γνῶναιJ ρελθὲν δε τε νηστως ἔγνω, επὶ των μετατο παθειν συνιέντων τ αμαρτημα ἐπὶ τοαδτ ετέρα παροφία λαλιευς πληγεὶς νουν φυσει φασὶ γαραλιέα ἀγκιστρευοντα, ἐπειδαν σπάση τω λίνωτον ἰχθυν, τηχειρὶ προσαγαγόντα κατεχειν, λαμηφυγη τουτ δε συνηθως ποι-

των νενοαπται. R.

Α ο υσίας -τος ρητωλην; A. 'AκουμενωJ ἰατρος ουτος ν. R. A. -σω καὶ ἐμμεταίρωντον κουμενον καὶ Σωκράτους κώ εαυτο καλεῖ παιρον ο Φαῖδρος του μεν Σωκράτους, οτι ἰατρο αμφω δ με γαρ ο Σωκράτης περὶ ψυχην, τουτο ὁ Ἀκουμενος περὶ σῶμα ' του ὁ Φαίδρου, οτι αμφότεροι περὶ τοφαινόμενον πτοηνται. και γαρ Ο Φαιδρος περὶ τ φαινόμενον κάλλος το ἐν τοις λόγοις πτόηται, καὶ κοπιενει ἰατρός ἐστι του φαινομένου, τουτέστι του σώματος. . A. τι δρόμοι τόποι τινες ἡσαν, οπου ἔτρεχον οἱ νέοι ἐκε&ωων Ουν των ἐν τοις δρόμοις γυμνασίων ἀκοπώτεροι οἱ περίπατοι, πιπα σχ'λην-- κατα βρω γ'ν-γντες καὶ τοῦς --παύλας αυτου πλησίον η Ἐς οτε γαρ τις βούλεται, δύναμακαθέζεσθαι. R S.

304쪽

στία μῶς των λόγων το κοινον εἱστία μῆς τοις λογοις. σοι δε λείπειν φασὶ την διά προθεσιν δεν 4ωτέα υμας διὰ τῶν λό- γων, ου κατασκοπου βαλλουσιν. .

F. κατα σχοληννει αυτ τουτο, η ἐν ευκαιρια. R. 228 A. ουδέτερα το Σωκράτη καὶ Φαιδρον αγνοεῖν καὶεαυτου ἐπιλελῆσθαι. R. A. ἐκεῖνος κα ἀποστροφην προς Φαῖδρον ὁ λόγος, ως ὁθεν μη ἐκεῖσε παρόντος αυτ . . B. συγκορυμ πιῶνταJ συνενθουσιo-τα. R. C. τάχα πάντως . . ταχέως - . . καὶ εἰκαστικῶς δια του τάχα, καὶ βεβαιωτικῶς δια του πάντως. O. C. μωσγέπως οπωμη ποτε, ἐν γέ τινι, καθ' οντι - ντρόπον. R. D. ω φιλότηςJ αντὶ του, φίλε, διαθέσεως - λα- κείρανον καλῶν. R.

305쪽

τέρα. R S. E. γράμμα ἐπίγραμμα το γνῶθι σαυτον ἐπι του προπυλαίου του ἐν Λελφοῖς ἱερο γεγραμμένον Αελφοὶ δὲ πολις ἐMτρῖΠαρνασῶ προς τὴ Φωκίδι. R. 230 A. Τυφωνέης καὶπαρτάρου υἷος, γεννηθεὶς ἐν Σικελία, εἶδος εχων συμμιγες ανδρος καὶ θηρίων τε μένοναγιονεὶ υπο πυρος ἐπιτεκαυμένον η βεβλαμμένον. R. B. αγνος φυτόν τι Λαμνῶδες, η ἐστιν η λωρος Η. B. Ἀχελωος ποταμος ιτωλίας. R. E. Mi δὲ μη δια τουτο τυχησαι πρῶτον μὲ ψει μεταμέλει τοῖς ἐρασθεισιν ών ευ Κοίην- τον ἐφύμενον, δῶ πρωσωνται της ἐπι μιος δεύτερον μιτους πόνους - λοιγωται Ους ισχον ἐν τ*-κῶ οτι παρσὶμέλησαν των οἰκ--, καὶ δια τουτο ποῶνται τοῖς ἐρ--Hγις ἀποδεδωκέναι τηναξίαν τρίτον στι λέγοντες, βρωσι φιλειν - - πάντας, δηλον

σειν - μη σωφρονεῖν πέματτον - εἰ τους ἐπιτηδειοτέρους προς φιλια λι---οιι, ἐκ των μη ρωντων σμαρεστέρα ηος- λογη πλειόνων οντων, χαμμα δὲ ἐκ των ἐρωντων, λιγότροροι γάρ, ἔκτον την αἰσχύνην δεδιότας ρ ρη φυλάττεσθαι τους

ἐρῶντας αλαζονευοντα γαρ προς τους αλλους δεικνυντες , τι Ου μάτην ἐπόνησαν εβδομο ν οτι καὶ προστάττουσι τα τοιαυτα, ωστε εἰς ποτίαν ξωθεν ἀφικέοθαι. τι γεγενηται αυτοις μελλε πληρωθησεσθαι η πιθυμία ογδοον ὀτι των προς τους αλλους αποτρέπουσι συνηθειῶν, δεδοικότες μη παρευδοκιμηθῶσιν ἔννατον οτι ι μη τον τρόπον γνόντες, αλλὰ του σώματος

επιθυμησαντες αντιποιουντα των παιδικῶν, διο ευχερεῖς εἰς

306쪽

προσηκον, το μεν κακῶς κρίνοντες δια την νοσον τ δε δεδιότες απέχθωνται εἶτα ανθυποφοράς τινας ποιεῖται, ν μία μενεστιν, τι φιλία βέβαιος Ου δυναται ' Ἀνευ ἔρωτος συστηναι λύει δε αυτην δια του και πρὸς πατέρας και αδελφους και ηλικιωτας γίνεσθαι βεβαίαν την χωρις ερωτος δευτερα δε αυτη, ου τοι δεομένοις μῆλλον δε παρέχειν η τοις μέi' ἐνίσταται δὲ ἐνταυθα, τι οὐ- αν τοις αἰτουσι τροφας καὶ τας στιαισε παρέπιμεν, καὶ ου τοῖς ἀξίοις τρειον ει δεικοι πως πῶσι τοῖς μηψωσι χαρqεσθαι ' τουτο δέ φησι και Οι ἐρασταὶ Ουἐαι---ειν, στε πῶσι τοῖς ἐρῶσι παρέχεια ἐστι πασι κεφάλιγιον ἔθη γκεν, ὁτι τους ἐρῶντο ς και οἱ οἰκελι νουθετουσιν ἁ κακον -

ἐναντίωμα ἔχει εἰ γαρ ω - ἐστι το χαρίζεισθαι κατὰ τὸν νῆμον, Ουμνὶ χαριστων, ουτε τω ἐρῶντι-- τω μη ἐρῶντι τογα αἰσ)xρον προς οὐδένα ποιητων ουδὲ λεκτέον. τι παρ'

ἱστορίαν, ε τῶνδε μαθεῖν ἔστι και γαρ παρ θηναίοις ἐφεῖτο ἐραν, και του 'Eρωτος βωμοὶ καναγάλματα ησαν και 'Aντέρφτος, ως και ἐπιγράμματά γε επὶ των αγαλμάτων ἐγέγραπτ επαινούντων το ἐραν. και ο δρόμος γε ο μακρος τοις Παναθηναίοις απωτου βωμου του Ἐρωτος ἐγένετο ἐντευθεν γαρ α φάμενοι οι ἔφηβοι τας λαμπάδας εθεον, και του νικησαντος τύ λαμπάδι ηπυρήτων της θεου ἱερῶν ἐφηπτετο. ο δε αλ- ἐν τοι νομοις

και ποσους πηχεις απέχοντα ακολουθεῖν δει τον ἐραστην τω ἐρωμένω δεδηλωκε, και τοις ελευθέροις τλεπιτηδευμα τετηρηκε,

ὁοῶλον κωλύσας ἐρῆν ξηραλοιφεῖν τε, καὶ τον μη θρέψαντα τους

γονεῖς μηδὲ θάψαντα και τον φρουριον προδεδω-τα καὶ ἐν τοῖς ποιημασιν ως καλου του ἐραν μνημο-- λέγων ολβιος, παῖδές τε φίλοι καὶ μώνυχες ειποι

καὶ κύνες αγρευταὶ κάὶ ξένος ἀλωπος

307쪽

I γάννυσθαιJ φαιδρύνεσθαι, χαίρειν, διαχεῖσθαι. R. D. συνεβάκχευσα συν σοὶ ἐπὶ το κρεῖττον παρηλλαια. R. E. φιλίου του τα περὶ φιλίας επισκοπουντος. R. 235 C. Σαπφὼ λυρικη ποιητρια, Σκαμανδρο μυ --τυληναία υνακρέων δέ, κι λουτος λυριχος ποι παλαμ νον η Παρθενίου, ' ς. R S. D. οἱ ἐννέα αρχοντες κατ ἐνιαυτον καθιστάμενοι, ἄμνυον μη παρανομησειν, ὼ-φωραθειεν, ἐκ κα-Mκ ρο τὸ ωλλωνι

τ γραφα τα δικαστηρια, καὶ τας εἰσαγγελίας εἰσηγον καὶ τας χειροτονίας καὶ προβολα καὶ γραφας παρανόμων καὶ αλλων

τινῶν. R S. 236 A. τοιαυτα καὶ τοιουτων περὶ των ναγκαίων φησίν,

ων την ευρεσιν η φυσις πορίζει την δε διαθεσιν ημεῖς ' παρ ηυκαὶ ἔπαινος η ψόγος ἐστὶν ημῖν των ὁλμη αναγκαίων λέγει τῶν χρησίμων, ων και νευρεσις καὶ η διάθεσις ἐξ ημῶν παρ' ας δηκαὶ παινουμεθα η ψεγόμεθα οἷον αναγκαῖόν ἐστι καὶ Αὐσία καὶ Σωκράτει καὶ πῆσι τοι καταφυσιν χουσι - λέγειν, ὁ ἐμνώκολαστον ἔρωτα μαίνεται ὁ δε μη τομον ἐών σωφρονεῖ.

B Κύψελος Περιάνδρου πατηρ ν, ουπερ οἰάδεῖς Κοριν

308쪽

e. λυμπία δέ ἐστι τόπος τις κατα την Πελοπόννησον. ἐν Πίση πόλει της Ηλιδος χώρας, ἔνθα τα 'Oλυμπια, ἀγων πενταετηρικός, Μουνυχιῶνος μηνος πισο φωιά, ἐν οἷς κοσίνου στέ- απις δελον ἐδίδοτο --νησαντι. - ν οὐκ νον αλλ' ἐκτη λ νομένης κοπιιστεφάνου ἐλαίας διαφέροι δε κότινον ἐλαλ

δέδωκάς μοι τόδε, πάλιν - αιτο λέγειν πιυς αποκρινομένους, δέδωκάς μοι τουτο ουτως ουν καὶ προς Σωκράτη Φανδρον εἰπεῖν, ως εἰ ἐγω Σωκράτην γνοῶ, καὶ τα εξης. R.

237 A. ἔθνος τι πειρωτικον τωὐεσπερίων το ιγυων Ου- τω μουσικωτατον εἶναι φασίν, ως καὶ μη εν τοις πολέμοις πανστρατια μάχεσθαι, αλλὰ το μέν τι του στρατευματος πωνί - σθαι, το δε αδειν πολεμουντος του λοιπου. . .

309쪽

ως Ουκ4 στι λέουσι καὶ αρνασιν ορκια πιστά,

c. ἔθραξέ ἐτάραξεν, νώχλησεν, ἔνυξεν ἐγώνημεν, δυς-

c. ἐδυσωπου νγαντὶ τοτ ηυλαβουμην. R. ἐπώ -υον. 0. C. αμπλακων αμαρτών. R. 243 A. ου Ομηρος μεν ου ῆσθετο, Στησίχορος δέ περὶ της μηρου τυφλωσεως διάφοροι φέρονται ἱστορίαι ' αἱ μεν γαλαυ- του καὶ τυφλον ἐκ γενετης λέγουσι καὶ Ουτω τετέχθαι, οἱ δὲ ποιμαίνοντα παρα τω τάφω του χιλλεως πολλα τινας καταβαλέσθαι εἰς τον ρω χοας καὶ στεφανους, καὶ παρακαλεῖν αυτον

310쪽

λαβειν χρησμόν, οτι Ο τρωσας καὶ ἰάσεται ἐπανερομένου δ' αυ- του καὶ τὰ τρώσας - καὶ γαμην αδηλον - ακουσαι ,Ἀχιλλεύς. πελθόντα ουν αυτον εἰς ευκην την νησον ἱκετευσαι τον

οἱ δὲ Ο τι περιστεραί, το δε ἀληθές, στι γυναῖκες ησαν ἱέρειαι αι μαντευουσαι δρυ την κεφαλην στεφόμεναι, λινες ἐκαλ ωτο πελειάδες. σως - απο ου νόματος πλανηθεντες υπώπτευσαν εἶναι περιστερα τα μαντευούσας επειδ δε καὶ την κεφαλην δρυ κατεστεφοντο, ἴσως δια τουτο εἰρηκασι καὶ την ὁρυν μαντευειν ἔστι δε ιος το μαντεῖον - δε ἐν Λελφοῖς Ἀπόλ

λωνος.

B. Σίβυλλα μεν γεγόνασι δέκα, ων πρωτy νομα Σαμ- θη. αλδαίαν δέ φασιν αυτην οἱ παλαιοὶ λότοι , οἱ δε μῶλλον Ἐβραίαν καὶ δη καὶ ενὶ τω-στει --υί- εἰς γυναῖκα αρ