Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

291쪽

καὶ η φυσις υπό τινων μάγος κέκλη αι διὰ τας συμπαθείας καὶ

ἀντιπα-ας των φυσει νυν ουν τον παντοδαπον σοφιστην βου-

λειχα δι/άσκειν κώ γαρ καὶ ο φιλοσοφος σοφιστης - μιμώμενος τόν τε οὐράνιον Ῥιιουρον καὶ τον Ῥασιουργόν. καὶ πι διαιρετικῆρομεῖται την ἀπο-- ς των οντων πρόοδον, κάγογενεσιουργος - ουράνιον δημιουργόν' - -ὶ σοφιστης. αὐ- δὲ σοφιστης νθρωπος, δια - τα μεγάλα μιμισθαι γ ιστης καλεῖταW οθεν - τον - πτην πολυκέφαλον εἰ - κεν ὁ δὲ ξένος εἰς τύπον του πιαρος των δημιουργων, ω ὐπερουρανιος καὶ ἐξηρημένος, οἰχεάκροαταὶ εἰς ας δημο-

πείθεσθαι τω γεωγράφω κειται, ν τω ἐχομένω κολπωτου Ποσειδωνιατου κολπου. λὶ,- ἱ Οἰνωτρίδες προβεβληνται νησοι. O. Α το μεν μηρικον χει καί τε θεοι ζείνοισιν ἐοικότες κῶ τα- δὲ Σωκράτης νυν συμφωνῶν εαυτω ν λ IΠολιτεία, πραοτερον ἐπιρραπίζει τον του ομηρου λόγον ὁια του συνοπαδον γινόμενον. τ γα αεταμορφουσθαι θεον --πατηλον ἐκβάλλει της εαυτου πολιτείας Πλάτων. R A. 220 A. αττα τοὐro quλουμενον μεν τινα σημαίνει, δασυ

292쪽

ι τί γαμου; R. 252 C. παροιμία ἐπὶ των ἔαυτοῖς τινα κακα μαντευομένων,

λεγομένη τρυκλέους ἐγγαστριμυθου μάντεω, ἀρου καὶ γένος τι μάντεων αρυκλεῖς ἔλεγον. ἐγγαστρίμυθος δέ ἐστιν ὁ ἐν γαστο μαντευόμενος τουτον τομἐγγαστρίμαντι νυν τινες Πυθωνά φασι Σοφοκλῆς δε στερνόμανον καὶ Ἀριστοφάνχὶς ἐν Σφηξί' μιμησάμενος την Ευρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιαν. Φιλόχορος δε ἐν τρίτ καὶ γυναικας ἐγγαστριμυθους φησίν. Αλλως ἐπὶ των αυτοι κακα μαντευομένων. υρυκλης γαρ ἐδόκει δαίμονά τινα ἐν ἡ γαστρὶ ἔχειν, τον ἐγγαλευόμενον αδτ' περὶ των μελιόντω/ λέγειν οθεν κα ἐγγα-ριμ- ος ἐκαλειτο.oυτος δὲ προειπών τινί ποτε ταμ α ισηδονην -- ἀπηλλαξεν α πον δὲ τον η δγῶον αλ αεὶ ἐκτοπιν - λέγει. R S. 254 E. τινὲ αὐτουJ γρ τιν ἐαυτου. R. . 259 D. μηγέπηγοπωσδήποτε, καθ οτιουν λέγετοα δὲ καὶ

P. 257 A. EIεν αγε δη η συγκατάθεσις μὲν των εἰρημένων, συναφη δὲ προς τα μέλλοντα η ἀναφώνημα μοιον τουαλλά. R. D. τον μὲνJ τον ΘεαίτWον. R. D. ras 'ντου νέου Σωκράτους. R. 260 C. τι αυτοπώλης πῶς ο οἰδων ἐποχειρον η οἶνον ησῖτον ἐξ Οικείου γεωργίου πιπράσκων, ὁ δε παρὰ τουτων αγ

μζων φοι--ώμενος - πιστρασκον ἄλλοις κάπηλος λέγεται. 0-

293쪽

290 D. γέ τινος γρ γείτονος. R. 294 C. ξυμβαίνyyγρ. καὶ ξυμβα η. R. 298 l . κυρβεσιὰ τρίγωνοι πίνακες οἱ κυρβεις, ἐν οἷς οἱ περὶ των ἱερῶν νομοι εγγεγραμμένοι σαν καὶ πολιτικοί αξονες δε τετράγωνοι, ἐν οἷς των ἰδιωτικῶν τινες δὲ λάφοραταῖτα φασίν. F. 30 e. βλακικαJ ευηθη μωρά, ανόζτα, απλιχθυος καλουμένου βλακος, ομοίου σιλούρω, αχρηστου τοσοὐτονῶς μηδε κυνὶ βρωσιμον εἶναι. ι δε ἀπο ἡ ἐν Κύμη χωρι- τῆς Βλακείμ. S.

294쪽

πρῶτον πο Ἐριχθονίου του μαίστου καὶ τῆς 'Λθηνης, υστερον δε υπο Θησέως συναγαγόντος τους*ήμους εἰς αστυ αγεται δε λαγὼ δια πεντε τῶν καὶ αγωνίζεται ταῖς γσθμια υπρεσβύτερος. και αγενειος καὶ α ρ τω δε νικῶντι διδοασιν ἔλαιον ἐνάμφορευσι, και στεφανουσιν αυτονιαία πλεκτῆ. R. B. παιδικα καὶ ἐπὶ θηλειῶν καὶ ἐπὶ αρρένων ἐρωμενωνη λεξις ευρηται, κατα μεταφορα δε την απὸ τούτων καὶ επὶ πάντων των σπουδαζομένων πάνυ ' ς και ἐν Φαίδρω λέγετοι ' ἐσπουδακας, ω Φαῖδρε, οτι σου των παιdικῶ ἐπελαβόμην, ἐρε-

μενος. R.

IMI τὸ δεινότερον υ ώς ἰσχυροτερον απορον λ εἰλθασι δεινους λέγειν του κρατουντας τη δυνάμει των λόγων, αλ ώς μείζονος δείματος καὶ εὐλαβείας τοι νουν ἔχουσιν

D. λλως τε καὶη μάλιστα. R. Ε το του μελοποιο Ιβυκου ρητόν Ἐρως αυτέ με κυανέοισιν πο βλεφάροις τακερα ὁμμασι δερκόμενος, κηλήμασι παντοδαποῖς ει απειρα δίκτυα Κυπριδος βάλλει ' η μαν τρομέωνιν ἐπεφρομενον, στε φερέγγος Ἀστος ἀεθλοφόρος σαπι γηραῖαέκων συκοχεσφι θοοῖς εἰς ἄμιλλαν ἔβα. R S. 137 A. δι--αιJ περα- ναι- R.

295쪽

ο - τω προς ωριστογείτονα καὶ Ουδε κτης παροιμίας δυνασαι μανθάνειν, μη κινεῖν κακον ευ κείμενον μετηκται de

ἐκ του ἐν λδω Κολοσσοὐ ος πεσὼν πολλας οἰκίας κατέσεισε ' βασιλέως δε βουλομένου αυτον ἀναστησαι, φοβουμενοι οἱ λδιοι μη πάλιν καταπέση το προκείμενον ἐπεφθέγξαντο. R S.

26 B. πέρας ρο- γρ πέρας εχόντων. R.

ομοιον τω μηδεν υπερ το μέτρω R. 48 B. πελαςJ τουτο καὶ τοπικῶς τάσσεται καὶ χρονικῶς ἐπὶ συγγενείας Θουκυδίδης, λεπὶ Κερκυραίων εῖ με στι δεδια τὸ συνεγγυς εἶναι αλληλοις τα ναυτικα. R. c. γνῶθι σαυτόν, ἐπὶ των περ δύναμιν κομπαζοντων. λέγουσι ὁλοί με πιλωνος εἶναι το απόφθεγμα. οἱ δευάμος ευνουχου τινος νεωκορου οἱ δε φασιν τι πιλωνος ἐρομένουτον θεον τι εἰ αριστον, εἶπεν η Πυθία το γνῶθι σαυτόν. R S.

296쪽

56 B. πιε Μαγώγιον τεκτονικόν ἐστιν οπανον ὐπροσάγοντες ευ νουσι τα στρεβλα ξυλα. R. E. τευταζόντων πραγματευομένων, ἐῶ πολυ διατρψόντων ἐν--αυτω φροντιζοντων η ἐπιστρεφῶς τι πραττοντων, ἡ ἐνεργουντων η σπουδαζοντων' παντα γαρ δυνατον ἐπὶ του παρόντος ἐκδέξασθαι σημαίνει δὲ καὶ το συχαωντων, καὶ ετιτο σκευωρουμένων , στραγγευομενων , Ο ἐστι σκολιῶς διακειμένων, προς τουτοις καὶ ταυτολποώντ- ῆ φλυαρούντων

λουσιν. R.

ἡρω- τον-τρίτον σωτῆρος, ως ἔνταυθα τε καὶ δη καὶ ἐν Πολιτεία ἔλεγον δὲ αυτον καὶ τελεων, , ριπίδης 'Aνδρο- μω καὶ Αριοτοφάνης προισταῖς. R S.

297쪽

112 Ἀρχέλαον τον βασιλέα χετο, ως Μαρσυας ὁ νεωτερος ἐμφεῖτο δὲ την κομψότητα της λεξεως Γοργίου του στορος. . 173 A. J Aττικον τοὐτο, πο ου εὐσυρορημένον. σηραίνει δε το-το πῆρχον ἔστι γὰρ ἀπο-- ην κατα διάλυσιν νικην. μηρος ' εἰ τότε κουρος α, νυν αυτ με γηρας ἱκάνει. R. B. Κυδαθηναιον δημος ἐλαστε της Πανδιο-ος φῶ D. καλειται δὲ καὶ Κυδαθον ἐε Ἀριστόδημος. R.

176 B. ἀσταντο ηδαστα ἐνταυθα σημαίνει. R. D. Μυρρινους δημος Αἰγηῖδος, ἀφ' η Φαῖδρος. R.

177- παιανας η του λεγομενου παιῶνας μνους εἰς 'AMλλωνα ἐπὶ καταπαυσε λο inos ' η Παιηονα τον των θεῶνιατρον ' η παιῶνας, ω νυν φδας ἐπὶ ευτο, καὶ νίκη, δια τουε ου και παιωνιζειν. R.

I79 B. η περὶ της Αλκηστιδος υπόθεσις τοιαυτη τις ἐστιν. 'Anόλλων τὶτησατο παρα των Μοιρῶν, πως ο υδμητος τελευ- ταν μέλλων παρασχη τον υπερ εαυτο ἐκόντα τεθνηξόμενον, λαῖσον τω προτέρω χρόνον ζησύ. καὶ δη λκηστις η γυν τουωδμητου ἐπεδωκεν αυτην , ουδετέρου των γονέων θελησαντος

ωπὲρ του παιδος ἀποθανεῖν με τ' ου πολλει ταύτης της συμ- ρας γενομένης πιαρο παραγενόμενος καὶ μαθων παρά τινος θεράποντος -- Φυλκηστιν, ἐπομ- ἐπὶ τον τάφον, καὶ - Θάν-o Minyτηνα ποιησας ἐσθε καλύπτει την γυναῖκα, τον δὲ Ἀδρητον ηξί- λαβόντα αυτην τηρεῖν' εἰληφέναι

298쪽

184 A. βασανίζεινJ - μάζειν, διακρίνειν μετενηνεκταιοπτο της υδης λίθου, δι ς ο χρυσος βασανιζεται, τουτέστι

δοκιμάζεται. R. 185 C. του παραχρημά εκ ου αυτομάτου, ε του προχείρου. R. C. το του λυγμου συμπτωμα ἐπιγίνεται τω στομάχω ὁιὰ πληρωσιν η κένωσιν η φυξιν, ἐνίοτε δε καὶ δια δηξιν δριμεων ωγρῶν καὶ φαρμακωδῶν ταῖς ποιότησιν ους εῶν ἐμῶσιν αυτίκα παυονται λυζοντες πολλοὶ καὶ το δια τριῶν πεπερῶν πιόντες ηαυτ το πεπερι, αν ευθεως ἐπιπίωσιν οἶνον αυτίκα λυζουσι. καὶ τροφης ὁ διαφθαρείσης ει δακνώδη ποιοτητα λυγυσινε νιοι και ιγώσαντες δετο στόμα της κοιλίας ἔνιοι λυζουσι, κώὶ

μάλιστά γε τοι παισὶ συμβαίνει λυγιν συνεχῶς ἐπὶ τῆ του στο- μάρου φέρει καὶ τ της τροφης διαφθορ' γίνετω δὲ λυγμος κο ὶ ἐν πυρετοῖς καὶ μάλιστα φλεγμένοντος στομάχ- η ἐτέρου --χν- ώξεως μεν ουν προηγησαμενης του λυγμώ ἐπιτμοει α σειομάχω ἐν ἐρίω ἔλαιον, ἐν φέψωμεν κυμινον, πηγανον, ἀψίδειον δίδου ει ποτον πηγανον μετ' οινου η σευτλουνι'i- μένου μικράτω καλον δε καὶ το σκιλλφικον οξος καταφω- φούμενον του καστόρειον κῶ τοις διὰ ξιν Ἀύζουσι τελείοις δίδου - τοις ἐπὶ πληθε χυμῶν τοῖα πάσχΜΗΠ, Qvκρατ κεράτια ' σταν άπτὰ πλη-εως λυγμος γένη πι, ἔμετος -- τοις φο- ὰ τῶν ἄκρων τρῖ νις αὐ πνευματος κατοχη. R. D. ἄνοικοτυλιῶσαι - κλύσαι την φάρυγγα, ο λέγομενοναγαργαρίσαι. R. E. -- φράνοις ἐνἀ τῶν εὰς πέρας αγόντων ἀρωσίν τινος, μηπω περας ἐπιθέντος,ν 4. R. 186 A. ς ἔπος εἰπεῖν ως φαίνεται, - ἐν λόγω εἰπεῖν. PLATO VI. 17

299쪽

τουτ σχηματίζεται παρα τοις παλαιοις καὶ ως εἰπεῖν επος καὶ επος εἰπεῖν, καὶ ως ἔπος φάναι, καὶἰς φάναι πος ετικαὶ δια μιας λέξεως ἐκφωνεῖται, οἷονά, φάναι καὶ Αὐειπειπιση αινε δε τοντό οι δέ φασιν αντὶ τορῶς φαίνεται μῆσθαι, ἐαντὶ τουίς εν λόγω εἰπειν. R. B. πρεσβευωμενJ προτιμῶμεν, μεγαλυνωμεν. R. 189 A. γαργαλιμῶ οἷ-J-- δια συνταξιν. . 190 Λ κυβιστηρ λυρνὶστής, - κωλο- ὰὐορχεισθαι. R. D. ἀσκωλιάζηι κυνως μὲν το ἐπὶ τους λα- αλλεσθαι ἀληλιμμένους, ἐφ' υς πηδων γελοίου ενεκα τινὲς δε καὶ ἐπὶτων συμπεφυκόσι τοις σκέλεσιν αλλομένων δε τιβέασι καὶἐ- του αλλεσθαι τον τερον των ποδῶν ανιχροντα --ν, - -ους νος βαίνοντα ἔστι δὲ κοὐ τλ-λαίνειν. R S.

αππλουτους εἶναι. R. 194 B. κρίβαντα το λογεῖον ἐφ' - οι τραγFdo ηγω-- ζοντο τινες δὲ -λίβαντα τρισκελη φασίν, ἐφ' ου στανται ιυποκριταὶ καὶ τα εὐμετεώρου λέγουσιν. R '. I95 B. ὁμοιον μοίω ως αἰεὶ τον ομοιον γε θεος ώς τουομοῖον επὶ των του τροπους παραπλησίων καὶ αλληλοις αεὶ

συνδιαγοντων, ἐξ μηρου λαβοῶσα την ἀρχην μέμνηται δε αυ- της Πλάτων και ἐν χύσιδι καὶ ἐν Συμα-- καὶ Μιν ινδεμ

300쪽

κτος. R.

208 D. Κοδρος ην απο Λευκαλίωνος, ῶς φησιν χλανικος. γίνεται γαρ Λευκαλίωνος μεν καὶ Πυρρας. ς δε τινές, ιος καὶ Πυρρας, Ἐλλην Ἐλληνος δε καὶ ΟΘρηῖδος α0υθος, χλος, ῶρος Ξενοπάτρα Αἰόλου δε καὶ ιδος της Πηνει Σαλμωνευς, Σαλμωνέως ὁλκα Αλκιδίκης Τυρώ, ης καὶ Ποσειδῶνος Νηλεύς, λέως δὲ καὶ λωρίδος Περικλύμενος, Περικλυμένου δεκαὶ Πεισιδίκης Βῶρος Βώρου δεκαὶ Λυσιδίκης Πένθιλος. Πενθίλου δε καὶ Αγχιρρόης Ἀνδροπομπος, Ἀνδροπόμπου δε καὶ πνιόχης της Αρμενίου του Ζευζίππου του υμηλου του δμητου Μέλανθος Ουτος πιακλειδων ἐπιόντων εκ Μεσσηνης εἰς ρήνας