Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

311쪽

βην λαχουσα - οἷος ἐγένετο Ευανδρος ο το ἐν ' μη του Πα-νος ἱερὰ, το καλουμενον ουπερκον κτισας ' περ ης γραψεν Ερατοσθένης Πέμπτη Ἐρυθραία, ητις καὶ τα κατατον Τρωi- κον πόλεμον συνενεχθέντα προηγόρευσε περ ης πολλοδωρος ο Ἐρυθραιος διεξέρχεται. δει η Σαμία, ἡ, το κυρων νομα

ταχει - φορῆς των λόγων - εχοντων καθυπηρετουμένας τας συμβηναι πολλους των χρησμῶν εις χωλιάμβους διαπε- σειν καὶ μηκέτι τυχειν διορθώσεως, ατεχη των χρησμωδῶν πιναίων ἐν ἐκστάσει με καθεστώτων, ἐπειδη την παρέιν προηρογορευον των μελλόντων, πεπαυμένων δε του χρησμολογεῖν μηροδαμῶς αἴσθησιν ωντων μητε, ἔλεγον μητε τι αν βουλοιντοτα κεχρησμωδημένα πῆσαι μεν ουν μαντικαί η δεαρυθραία, καὶ ριφυλη καλουμένη, των αλλων ἐξαίρετος και γαρ γεννηθεῖσα ευθυς προσειπο ρονόματος εκαστον καὶ εμμετρα ἐφθέγ

το καλον του ονόματος. R.

312쪽

πάντω ομου τῶν νόμων τα μέτρα ε εαυτῶν συλλαβουδα καὶ συνεχουσα αυτη εστὶ η Ἀδράστεια κεκλημένη δια το ταυ αυτῆς τεθέντα καὶ νομοθετηθέντα αναπόδροστα εIναι δῶ καὶ του αντρου μυκτος ηχεῖν λέγεται

κεράτινος κρίκος, πάντα θηλυκῶς. R. E. ἐρείσαςνέλκυσας. R. 256 E. ἐννέα χιλιάδας ἐννέα χιλιάδας εἰ τεν, ἐπειδη ἐν προότν γενέσει περίοδος η ἀπο τ iν ου ἐπὶ τὰ τ αδ ὁ μιαν κάκωσιν ἔχει. R.

257 B ἐπαμφοτερίχρίγμοία καὶ ἐμοὶ Σωκράτει ἔπται. R. s. λογογράφ-J ογογραφους γαρ ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ τους - μισο λόγους γράφοντας καὶ πιπράσκοντα αυτοῖς εἰς δικαστήρια -ορας δὲ τους δἰ ἔαυτῶν λέγοντας. R S. D γλυκυς ἀγκὼν ἐπὶ - κατειρωνευομένων τοπος δέι --.τ Μεμμι Ἀγκὼν προσαγορευόμενος -- τωι πλεόντων - αντί*oασιν σιος, δια - MusNoh. λιοι δὲ τάττουσιν -- - των - ουντων, παρ-σον τον αγ-- οιε--αινόμενοι τιθέασιν. R s. i. ἐμμένα τουτέστι δεχθῆ καὶ μη ἐκβληθῆ ο λόγος. R. B. υκουργος Λακεδαιμονίων, Σόλων δὲ 'Aθηναιων ν μψεται, αρειος δε τρίτος ἀπο Κύρου Περσῶν βασιλευς. R.

313쪽

B. φιλόμ, σον αντὶ του φιλοσοφον. S.C. σιτον σημείωσαι ὁτι τους τεττιγας λέγει το παμπαν

D. ἀσινπέμπουσιν. R. 260 C. νου σκια ἐπὶ των μηδενος αξίων φασὶ δε εἱλκυσθαι τὴν παροφίαν απο ου Λημοσθένει ταλτορι συμβάντος.

κότος καὶ προεὶειργασμενου διοτι λευθυνόμενος ουδενι δικαίωμόνη δε τη Amoc Hγυς δεινότητι πέποιθεν ως οι δικασταὶ μετεωρισθέντες - πέμειρον τον νουν φ Τιμοσθένει, αλλ' ἐθορυβοι κωλυοντες απολογε-αι, καὶ τούτο συνέμα--ἐσἀπλεώνα χρόνον, διαλειποντων ποῶ μι--λι γενομένης μα--χρον συχίοις ἄνθες, ἔφη, δι- νταἰ, ει 'ρόν - χρόνον ανάσχησθε, σι- -γχωρησατέ μοι λόγον - πάλαι γεγονότα

διηγησασθαι τῶν δὲ συγχωρησάντω - το μέγα τι πο- λψἀυτο - αὐτου μέλλον λέγεσθια νεανίσκος τις, θη- των ἐώ φι λογίαι εἰς τη ἀολιν μῶν παρπερονότων, ου--- τρέχειν ἔμελλεν, ἐμισθώσατο ονον προς τοτὶ μυηχυτος λα- κομίσασ,αι μέχρι Μεγαρέων -- κένα δὲ της ρας παρχου- σης, κατὰ το μέσον της μέρας ἐκκαίοντος του λίου σφοδρότερον, υτ το πογγιον συνέβαινεν ἐθέλειν οδοιπορεῖν υτεαυτον ἀκολουθεῖν δυνασθαι καταλυσαντος ουν τ φορτίον τουονηλάτου, καὶ τον ονον στησαντος κτος της οδου, μη δυνάμενος υπομένειν το καυμα αλλα κακῶς διακείμενος - την του ἔν σκιαν ποδυς μένειν οἷός τε ν του δεVνηλάτου εκεινον μεν κωλυοντος, αυτ δε επιβάλλειν λέγοντος δια το και τον ονονῖδιον εἶναι και την α αυτου σκιαν πάρχειν ιδίαπι μεμισθωκέναι γαρ μόνον τον ονον διακομιουντα αὐτοί τα σμευη, ου μηνα, σπιῶν αυτου-δε καὶ ο νεανίσκος αντέλεγε παλιν, φάσκων την μέραν ολην αυτοῖ τον ονον εἶναι, κοὰ πολλην αντιλογίαν συνέβαινεν ἐκ τούτου γίνεσθαι, εις εἰς μανγ ἄρμησαν ἐπεὶ ο μω ταυτα εἰσων πιοέβαινεν οι -- βήματος, οἱ δε δι--ἀπιντ ρον αξιοὐντες το γενομεν- πέρας ἐξηγησασθαι, ἐπιστρα-

314쪽

λόσοφοι, - Περικλης Ἀναξαγορου, ς ημοσθένης Πλάτωνος

γεγονότες μαθηταί. R. B. περὶ τα δίκας ἔθος ην παλaιον εν τοις δικαστηρίοις δημοσίοις τε λόγοις τους ητορας διατρίβειν - μη εν ταις γινομεναις συνουσίαις ἰδία. R. e. ἀπεικάζει τον Γοργίαν τω Νέστορι, ἐπειδη και αιδημων καὶ πολυετης ἐγίνετο ἐκατον γαρ οκτὼ ἐλέγετο ζησα ἔτη τον

315쪽

καὶ διαλεκτικος και δυνάμενος ταάκίνητα αποδεικνυειν κινου- μενα, σπερ ο Λαίδαλος ἀποδιδρασκοντα καὶ κινουμενα ἐποίησετ αγάλματα προ αυτου γαρ συμμεμυκοτα ησαν καὶ ου εἶχον

τους πόδας διεστηκότας αλλ αυτος πρῶτος διέστησε. S. 267 A. ἐν μέτρ' ἐπει - ἔπη των καταλογάδην, νη

μονευτότερα. R. . . .

A. Γοργίαν τέ περὶ Γοργίου λέγεται, τι ἐρωτα ἐκέλευεν ο τι τις βουλεται ' καὶ μηδενος ἐρωτῶντός ποτε φυλλον λαβὼν εἶπεν ει το φυλλον λόγον τινά, εἶτα εις την θηναν, και προμηκη λόγον απετείνατο. S. B. Πρόδικος Ουτος την των νομαμ ευρεν κρίβεια οἷον διαφοραν τερφεως, χαρῆς, ευφροσύνης τέρψιν καλῶν την

316쪽

R S. . .

εἰς αλλα τινά. R. ουτος το Πῶλον ἐδίδαξεν ονοματων τινας διαιρέσεις, οἷον ποια κυρια, ποῖα συνθετα ποι ἀδελφά, ποῖα επίθετα και αλλα πολλα ποος ευέπειαν. S. C. ρθοέπεια τουτέστι κυριολεξία δια γαρ των κυρίων ονομάτων μετηρχετο ο Προπαγόρας τον λόγον καὶ - δια παρολλῶν και ἐπιθέτων. S.C. o o Xαλκηδονίου σθενος ο αλκηδονιος ἐστιν ΟΘρασυμαχος, ἐδίδαζεν ως δε οἶκτον εγείρειν τον δικαστην καὶ ἐπισπῶσθαι ελεον γῆρας, πενίαν, τέκνα ἀποδωμενον και- ο ια. S. 268 A. τριον - ευ ες μάτιον καναραών. R.

ουτω προσιόντων Ουν αυτήτων νεωτέρων καὶ βουλομένων συνδιατρίβειν Ουκευθυς συνεχώρησεν Ἀλλ' εφη δεῖν καὶ ταρουσίας κοινας εἶναι των ἐντυγχανόντων εἶτα μετα πολλά φησι καὶ δι ἐκείνους πρῶτον ρηθηναι κατὰ την Βαλίαν οτι κοινα τατῶν φίλων ἐμνησθη δὲ ταυτης και Αριστοτελη εν ω θ' τῶν

317쪽

Θελφων μαντευομένων εἰ ἐξ ἴσης την ανάθεσιν ποιησωνται,

P. Is A. προσεῖπονJ προσπόρεώ e. R. A. δαιμόνιον ναντίωμαντο ἀπαρουσιάστως ἐρῶν θεοειδὲς

καὶ νοερόν. περ δε νυν δαιμόνιον καλεῖ Πλατων, μετα μικρον Θεον λέγει τον ἐναντι μενον τουτο δε καὶ Ομηρος πομι κα-

κεινος γαρ επὶ ταὐτου τίθησι δαίμονα καὶ θεον. R. A. καὶ υστερον πεύσεινουχὴς καὶ πρότερον αυτομπεπυσμένου, αλλα παφαπληρωματικός ἐστιν ὁ και συνdεσμος, καὶφ καὶ τοξον Απολλων αυτος εδωκεν Η.104B. προσθησω προειπων τα πάρχοντα Αλκιβιάδη γάλα εἶναι,ώσω του σωματος αρχομεν καὶ τελευτῶντα βρο -w6-προστίθησι τα ἐκτός. R. 105 A. παρέλθης ἰστέον λ ωιράτης Αλκιβιάδη ταυταδιελέγετο προ μερῶν ολίγων της αρχης του εἰκοστου ἔτους της.

106 A. ατοπωτεροςJ παραδοξότερος, θαυμασιωτερος. R. e. φέρε δη ἐντευθεν το πρῶτον του διαλόγου κεφαλαων, - παλλάττον της διπλῆς τον νεανίσκον ἀγνοίας εστ δε ἐλεροπτικόν. R.

318쪽

παράδειγμ τρο γυμναστικην φέρει ἔχουσαν διοιφορήαν τό τεήκιμει. - καὶ παλαίειν. - Ουν καὶ της διηπιοπέρ νέοιο καὶ μουσι - προφέρει Σωκράτης απερ γνωρι-τφυλκιβιάδηγvμνασμικῆ, η ειρηνη τῆ μυσια i. E. ἀκροχειρίζεσθαι σωιτεύειν η παγκρατιάζειν προς ἔτμ- ἄνευ συμπλοκῆς, ολω ακραις ταις ερσὶ με τυο, υ γυμνάζεσθαι. R.

αυτάς. ς απο της ἰατρικης ζεως ο ατ ρος η απο της νεργείας - ως ἰατρικῶς λεγομεν ἐνεργῆσαι τον καλῶς ἰασάμενον η πο το οργάνου, καθάπερ φλεβοτόμον φαμέν τινα η αποτου τέλους, ῶς λεγομεν γιεινον σιτίον το γίειαν ποιουν. διατουτων ο Πλάτων του ἄπο της ομοιότητος και των συστοι-

χων τόπους μῖν λεληθότως μετα της λης παραδίδωσιν, ους ο

111 A. t ἔλληνίζειν τριττόν. οὐτην Ἐλλ ικην συνηθεια διασωζειν τωνίνομάτων ἐπι πάντων οἱ πολλοί η το ἀκριβουν την Ἐλληνικην φωνην και την ρθότητα την ν τῆ προφορα οἱ γραμματικοί. η την κυριότητα των νομάτων την κατὰ φυσιν προσηκουσαν τοις πράγμασιν πονερον οἷ φιλόσοφοι α

319쪽

ταυθα Σωκρατης της γαρ τρ0φ0 εἰπούσης οτι το Iππόλυτον λέγεις, φησὶν οτι σου τάδε κου ἐμ0υ κλυεις. ουτως - και Σωκράτης συ ταυτα εἶπες, ου ἐτώ. καὶ ἐνταυθα πάροδος γίνεται του τρίτου συλλογισμου, ω δείκνυσιν τι ο αποκρινόμενός ἐστιν ο λεγων, ουν ἐρωτῶν. . ἰδολο ἀμαθης καὶ φιλότιμος νέος πῶς αποκρίνεται. . Ε. ρχη του γ συλλογισμ0υ. D.

113 Α. ενὶ λόγω λε αντὶ του καθόλου εἰπέ. R. B. ἐκ των ωμολογημένων επειδη μολόγησε μη εἰδέναι τοδίκαιον, κέχρηται καταδρομῆ ο Σωκράτης ἐλέγχων κατὰ του Αλκιβιάδου, υκ απο αλλοτρίου προσώπου, ς Φοῖνιξ εἰσάγων τον Πηλέα ουτως λέγχει τον χιλλέα, Ῥημοσθένης ἐλέγξαι θέλων τους θηναίους ν καταορ0μr χρηται ,ἐκ τῶν Ελλη- νων παντων, αλλα τω ἐλεγχομένω χρηται Σωκράτης προς μείζονα καταδρομη ν. . . o ταδε κινδυνευεις σημείωσα πῶς χρηστέον τοις

ποιητικ0ῖς ῖτι- κατὰ την της λέξεως ἀκρίβειαν, ἀλλα μετά του

παρωδειν αυτα ἐπὶ το πεζοφανέστερον. R. I . εἰ ο τι μαλιστα αρχεται του λέγχου, καὶ δείκνυσιν αυτον μη εἰδοτα τα συμφέροντα , ε της αντιπαραστάσεως. πολλῶν γα δεῖται λόγων η ἔνστασις, τι ταυτόν εστι δίκαιον και

συμφέρον, ὁ εφεξῆς δείξει νυν δέ φησιν τι εὐμεν ταυτόν ἐστιτο δίκαιον και το συμφέρον , εδείχθης ὁ μη εἰδως το δίκαιον, ουδὲ τ συμφέρ0 αρα εἰ δε ετερον δειχθείης δε, εἰδὼς τοσυμφέρον, δια των αυτῶν λογων δυο ανθ' ενος δειχθήση

Ε σκευαρίων ουδε γαρ δέ0ς μη κατατριβησονται οἱ λόγοι δίκην τῶν σκευαρίων α δη σημαίνει τρία, η τὰ σκευη κοινῶς, η την τρυφην, φῶς νυν, τα σκευας τῶν κωμικῶν και τραγικῶν, ἐστι τὰ ἐνδυματα. R. E. τας σας πρ0δρ0μας προδρ0μη στιν, ταν ἐν πολέμω καταλαβη τις φρουρίον, ἐξ οὐδυναται σφαλῶς πολεμεῖν νυν δὲ τ μ ερωτῆσθαι δια τῶν αυτῶν λογων μετα του Σωκρατους. II S.

ἐδεστῶν, ουκέραν ηδέως του αυτου γευσαι λογου. .

320쪽

115 A. αρχὴ του ε συλλογισμου. . B. πολλοὶ εὐπολέμω ἰδου τὴ μείζονι μαχεται, - - πῶν καλον αγαθον δια τα ἐν τω πολέμω τραυματα. R. B. υκουν την τοιαυτην η πρώτη λυσις, ὁτι δυο δυσὶνηκολουθησεν ου δύο ενι - γαρ ταυτον ανδρεία καὶ θάνατος. R. 116 B. τι τοίνυν δια των κα θ' καστα δείξας, βούλεται και δια των καθ ολου σιατασκευάσαι το αυτό. διο καὶ το ἔτι προσεθηκεν. R. B. εὐ πράττειJ σημείωται - --μέων ἐ- του παθ καὶ του καλos. R.

D. ΠεπαρηθίοιςJ Πεπάρηθος νησός ἐστι ματ ν Κυκλά

α σκαλος, καὶ Πυθαγόρειος , ου μαθητης Ἀγαθοκλης, - αμ- προκλῆς, ου Λάμων. --αγόρας δὲ φυσικος φιλοσοφος, ο νους ἐπικλέθεις, οτι τουτον πρῶτος πάντων ἐπέστησε φ παντί. R S.

119 Α μνων ο Ελεατης Παρμενίδου μαθητης, φυσικος φιλόσοφος και πολιτικος ς ληθῶς δι και προς Περικλέα παραβάλλεται φαινομένως οντα πολιτικόν τούτου Πυθόδωρος ακροαπης, ο καὶ ἐν Παρμενίδη, μηληξίωται ς Αντιφῶντιτης συνουσίας ἐκείνης μεταδους, παρ ου Κέφαλος ο Κλαζομένιος μαθὼν διδάσκαλος γεγονε Καλλίας δε Ἀθηναίω στρα- ηγος ἔνδοξος τε πολιτικος καὶ αυτός. R S. A. τίουν διανοει ἐντευθεν το δεύτερον του διαλόγου κεφαλαιον, το πεῖθον μεταβαινεν - της φυσικης ἀρε ς ἐπὶ την