Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

281쪽

των αντικειμένων - ἔστιν. δὲ - αιτο αἰσθη - - νης-ι' αλλὰ μία ὁ φιλη του λευκου αἰσθη ο ενός. καὶ τ λευκον δύναται η του μέλανος αἴσθησις αντιλαβέσθαι, αλ η του λευ-κου, καὶ εμπαλιν. κατέρου δὲ λέγει, οἰον της του μέλανος ο φεως ἐπὶ τ λευκον αἰσθηρόν. ἐφεξης δε οφιν με λέγει την οπτικ δυναμιν, λευκότητα δε την λευκαντικην δυναμιν. R S.

157 A. ἐξ ἀρχης οτε ἔλεγε τάχος καὶ βραδυτης ἔν και πάλιν φθαρτός ἐστι, καὶ τὰ τοιαυτα. R. B. χρη σθαι αὐτω θ- τρῶναι - ο τῶν Προπαγ ρείων λόγος. O R.

B. πολλῶνJ αντι του συνθετῶν. . B. ἀθροισθέντωνναντι του συντεθέντων. R.

c. μη τοίνυν ἀπολείπωμενὶ ἔτι συνηγορῶν τ' ἔψρ- ροπρο αυτον ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν α158 D. ἐντευθεν ντ- ω, ειν τὰς προς Πρωταγόραν ἐνστάσεις διοι το μορον εἷναι τὸ τερ των ωυπνίαν. R. E. ουτως ἐρωτῶντεςJ ἔτι συνηγορεῖ κώὶ ἐν τοπιτως--ἡ Προπαγόρου δόγματι, λαμβάνων τρια αἰτηματα. R. E. ταυτον εIναι οL A limo πιι ανθρωπος ἀ---- - αἰ-ικόν ἀλλ' - λέγω, φησίν ου-- R.

φέρουσι τρέχουσαι κυκλφ, καὶ τουνομα τίθενται τούτω , δῶρά τε πεμπουσι τω παιδίω ώς ἐπὶ τ πλεῖστον πολυποδας καὶ - πίας, οι τε φιλοι καὶ οἰκεῖοι και απλῶς οἷ προσνοοντες. R S.

282쪽

I 61 της αληθείαςJ- του Πρωταγόρου συγγραμμα ἐν ταῶτα δοξάζει, ληθεια ἐκαλειπο ὐπο Πρωταγόρου. I S.C. γυμνος το ἐκ του Αρρου--ωω. R. Ε δημουμενο δημοκοπουντα, παίζοντα. -υοντα. R. 162 A. δι---- μεγάλη, η ἐώ πολυ διηθουσα. R. ἀντὶ κτέμνον. D. B. εἰ -τως σοι φιλον, ουν ἐμοὶ ι -J πηψοιμι οὐ των ἔν τισι συμφερομένων. R. B. φροιμιαζόμενοιJ παροι- ωρμνοι. R. D. δημηγορίαςJ τον δοκουντ αεγχον - αροι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κοα Πρωταγόρου, - - κωνοκεφάλου μέμνη ο,

δημηγορίαν νυν καλεῖ, δια της ειρωνείας τον γον παραμυθησαμενος, ῖνα πάλιν διεγείρη τον νέον. R S. E. υδ ενος μόν- καὶ γαρ ει την των πολλῶν κρίσιν λάβοιμεν ἐπὶ χεωμετρίας κυρίαν γελοιο ἀλευεν, ἀσυμμετρα λέγοντες ἀλληλοις μεγέθη, και την πεπερασμένην ευθεῖαν διαιρετη εἶναι εἰς πειρον, καὶ τα τοιαυτα ἐκ δε της των κυβευόντων συνηθείας λαβε το Ουδ ενὸς μόνον, ὀταν ἐκει στων τρα-ιζειν ἐν το ἐλωπτον. R S. 163 A. ἐπιστημη τε καὶ αἴσθησις πρόκειται νυν τω -

κράτει ανακαλέσασθαι τον δια την ἀπειρίαν λυτο κατασυλλογισθέντα Θεαιτροον. R.

283쪽

165 A. κέη α ουν παλιν επιχειρεῖ ἐλέγχει, ἐν τούτοις τατο Πραπαγόρου καὶ Θεαιττου δόγματα. R. Ε επίκουρον τοις -- Lan ἀπο κοινου - ἐρεῖ. R.

στῶ. R. Ε ἐναντίὰ κατα γαρ την Πρωταγόρου δόξαν το μεν αἰ- σθηπον τῶν δοκε εἶναι μη ν τ δε δίκαιον καὶ το καλον εστιμεν, αλ ου φυσει θεσε δε μόνον, οἰον οἱ νόμοι παρ κάστοις. μόνον δε το αγαθον φυσει. R.

167 B. τοι φυτοις προς τί γάρ, φησί, τλαληθες καὶ το- , δωτο καλον καὶ το δίκαιον --ω ν τερ, φησίν,

μόνω. .

168B πρεσβυτεροινοί γα νέοι φιλόνεικοι. R. c. τον --ον νυν παρακαλωστρος διάλεξιν, ῖνα δἰ αυτολοι αληθεῖς ωγχοι, - Πρωταγόρου γένωνται. καὶ φοιδια το ἀξιόπιστον του πρεσβυτικοὐ προσώπου τοὐτο --, ἐ

169 A. λιγον μετα γαρ του του Πρωταγόρου ἐλεγχ' πάλιν ἐπὶ την Θεαιτροου μαιείαν αναδραμεῖται. R.

B., κλέες τε καὶ Θησέες οἱ Θρασύμαχει, Καλλικλεῖς, ---- ροι, Εὐθύδημοι, καὶ οἱ τω ποι. R. c. περαιτερω οῖον τορι ω - μον- σωον δὲ ἄλλο --δέν, οἰον τα περὶ ἐπιστη N. R. IN A. σπερ πρὸς θεους -- του μειάων τους ἐν έκάστοις ἐπιστημονας οδον καὶ το ηρικόν θεοες ἐν γ'

284쪽

πια τῶν τοιουτων. R.

171 A. οἷς φωκεῖνου γάρ ἐστι ποιό π ἐν τοῖς τοιούτοις

c. ταμ αλλως ανάτου ματαίως κοὰ ως ἔτυχεν. R. C. φαύλως διατρίβονταςJa---πολιπα- R. D. πράττειν προσίσταται Ἀττικον το σχημα γίνεται, δε της ἐπιφορικης φράσεως προταττομένης ορθης πώσεως ἀντὶ γενικηλη δοτικης η αιτιατικης γενικῆς με οἷον Αλκιβιάδης ἐξελθὼν των πυλῶν Λακεδαιμόνιοι νούχησαν ' δε γαρ ειπεῖν 'Ἀλκιβιάδου ἐξελθόντος δοτικῆς δεχιον ἐξερχόμενος εδωκέ μοι ' αντὶ γαρ του ζερχομένω ἐξερχόμενος εἶπεν αντ δε αιτιατικῆς ως ἐνταυθα εδε γαρ εἰπεῖν σπουδας δὲ ἐταιριῶν και κώμους-ὁλοναρ πράττειν προσίσταται αυτοῖς, αντὶ του παρίσταται. O. E. αντωμοσίαν γαρ το ἐγκαλειν και ἀντιγράφεσθαι ἔλεγον 'A- σι δια τλαντομνυναι τόντε διωκοντα καὶ τον φευγοντα. .

285쪽

ουικον ανδρα εἰς ταυτον ἄγει τω οντως φιλοσόφω δὲ καὶ τον φυσικον η μαλλον, μέρη του φιλοσόφου βούλεται εἶναι τους αλλους ἐπιστήμονας. R. C. ει φρέατα ἐπὶ τῶν λαιων πραγμάτων καὶ εἰδωλι

κῶν. R.

I75 Ε. θῶπαςJ ἀπατηλους. R. E. τορῶς τομῶς, ἐντρεχῶς, ευπετῶς. 0. 176 Α αναβάλλεσθαι τῶν γαρ απαιδευτων κάὶ το ἔνδυμα καὶ το σχημα θορυβωdες. R. αλλοι-το ἀναβάλλεσθαι - ου ν

ἄλλως κιὰ - ια -- οιόν. 177 A. πανταστασιν δεινοὶ τους γαρ τα συμφεροντα διδάσκοντας σοφους οἱ δεινοὶ ως νόητα φάσκοντας εκφαυλι- ζουσιν, ως oμηρου Πάρις αρα δῆτοι μειτα θεοὶ φρένας ωλεσαν αυτοι. R. B. μναινδιαλεκτικῶς. . B. τελευτῶντεςJ ἐλεγχόμενοι. 0. B. ἐκεινην δημωδης. . B. διαφέρειν οἱ δεινοὶ ἐκεῖνοι. . c. την φερομένην 'την εν γενέσει. 0.

E. Μ λεγέτω - ονομα ἀντὶ του μη νομα -- φνλέγωμεν, οιον λωφέλιμον καὶ βλαβερόν. R.

286쪽

Ε ω μέλι παρὰ τοις νεωτέροις υπο γυναικῶν λέγεται μόνον, ς- ω τάλαν, παραχε τοις παλαιοῖς καὶ π ανδρῶν, ως ἐν Ιαπρυσιν Ἀριστοφάνους, και εν Μενάνδρου Συροφώων αφε τον ἄνθρωπον ' τί κόπτεις, ω μελεοῦ

σημαίνει δέ, ω δείλαι , ποπινυρι. ἔνιοιδέ, ω ἐπ - ηου ἰωμεμελημένε. R. eaoc. ἀνάλαντοι ἐντευθεν εἰσβάλλει εἰς τους πιαι του Ηρακλείτου ἐλέγχη- H γαρ πιέντα, φησί, κινειται συνεχῶς καὶ D. διακρουοντα ἐκ μεταφορας τῶν διακωδω-ντων

κεραμια εἰάκεραια εἰσιν. R. D. κούοντα ασι τη των χυτρῶν τοὐ- λαμβάνει δοκιμασίας, ως καὶ εμπροσθεν εἴρηκεν διακωδων ντες γαρ τακεράμια ταώκέραια των μη τοιούτων διακρίνομεν. 0. E. μηρίδας φησὶ τους πρακλειτείους δια το τηλαεικινναμ δονα, ἐπεὶ καὶ μηρος Ωκεανον ἀπεφ ατ 'εῶν γένεσιν

E. εμπειροι ἀλ - ἐπιστήμονες δια ναύματον τῶν αεὶ

κινουμένων. R.

287쪽

ιερα ινφα. R. e. στρωται ἔς ο στρόβιλος. R. E. ἀμφότερον εστι καὶ τρίτον σκέλος της διαιρέσεως τολέγον ουδεν αμφοτέρως ὀπερ συν τω δευτέρ ἐλεγχεται. R. E. ἀμφοτέρως αντι του πάντα καπὰ τας δυο πιμῖται κινησεις. R. E. υδεν,ἀλλονJ το γαρ ψαλλοιουμενον, καθ ο ουκ αλ-λοιομαι - κινεῖταιἈλλ σταται. R.

182 A. ποιότης εκ τουτων δῆλον ὀτι τωτης ποώττουρνομ Πλάτων ἐστὶν ,πρῶτος θεὶς ἐν τοῖς Ελλησιν. R. A. αλλόκοτονγεναντίον η ξένον. R. Ἀθρόον γενικῶς. R. A. κατα μέρηJ εἰδικῶς. R. B. αλλα τα τῶν Ηρακλειτείων αλλα δοξάσματα. R. 183 A. εἰ πάντα κινει-έ εἰ γάρ - φασί, πάντα παντοίως κινεῖται, εἴ τι δ αν τις ατοι, ουδ μῖν ἔσται, ἀλλα πιαὶ αυτη αυτῶν η δόξα κινειται καὶ μεταβάλλει α

λαῶν εστὶν Ἀνηρ, οντε Ζευς κῆρι φιληση. 0. E. βάθος τι φαίνεται και Αριστοτέλης σεμνυνων τον Παρμενίδην και νυν φησὶ φοβεῖσθαι ἔξ τινα καὶ δια τουτωμη ἐπιχειρειν βασανίζειν τα του Παρμενίδου. R. 184 D. τω ἐρω ματι--αντὶ του τίνι. 0.

288쪽

Mσθησις αλλ ελαβε τούτο αντο του δουρείου ἴππου, προίαν εIλον οἱ Ἐλληνες τοι κοίλοις αυτο κατακρυψάντων αυτους των ἀρίστων ' διο καὶ πάνυ εὐσημως το ἐγκάθηηπαι οὐδε γὰρ ω μηχανηματος αλλὰ τῶν ἐγκεκρυμμένων αἱ αἰσθησεις. . E. πάντα τατοι δευτα Φειτα οδε τώ ς το - μῶς αῖ αισθ' ηρια. R.

185 A. ἀδύνατον εἶναι δἰ αλλης ταυτα αἰσθέσθαι τημ

πι χειροπι ετ ολίγον δε διαστέλλει. R. C. αμφοτερω φωνην καὶ χρόαν. R. C. τό, εω πῶσι το των πέντε αἰσθη-- ---. R. D. ουσίαν η τον ἐπὶ τούτοις ορισμῶν .R. ἐν Σ μετὰ τοὐρη οντος συγνὲς ἐρεῖ. 0. D. δια τίνος ποδὶ νυν - δι- πτικὸν ἐκ τῆς κοινης - σθησεως διέκρινεν. R. 186 A. ποτέρων των μετα σώματος η των ἄνευ σώματος. R. ηοοι ν η φορο δι ἔπιπῆς ἐπισκοπεῖη - των του σωματος

δυνάμεων. . A. ἐπὶ πάντων αντὶ του περιεκτικωτερον καὶ γενικώτερόν

ἐστιν. R.

B. προς τα μέλλοντα δε γαρ πολλοὶ τ αγαθον ἐν τοις πρακτοῖς τίθενται μόνοις καὶ δια τουτ εἶπεν ουτ προς' τὰ μέλλοντα. R. 187 E. wὁῆ φαμὲν τρία ἐπιχειρηματα κατα της ψευδοδοξίας ἐκτίθεται εἶτα προβας τω λόγω καὶ ἐπικρίνων λέγει, ὁτιτ μεν πρῶτον και - τρίτον δεῖταί τινος λυσεως, τὐδε δεύτεροναποδέχεται, διότι μη δ ελάμβανε το μηδαμῶς ον. R. πρωτον χείρημα καταοκευάζον οτι ου ἔστι ψευδης δόξα. 0.

289쪽

χωρησει τις εἶναι δυνατον α οἶδέ τις δοξάσω -- αττα ἁ- ων - οἶδεν ἴσως-αντιτενεῖ καὶ γαρ τωτο προσέθηκεν ειδὼς οτι καν εν μίξει του εἰδεται προς το αἰσθανεσθαι δείξωμεν ψευ. ὁηψόξαν νοῶσαν, Ουιἔξομέν τι λέγειν προς τον απορουντα περὶ τουτων, ἐπειδαν μῆς ἐρωτ περὶ των ξω της αισθησεως, ει δυνατον συστῆναι ψευδοδοξίαν, οἷον ἐῶ των παρα τοι γεωμέτραις καλουμένων ψευδαελιθμῶν. - γαρ λα μῖξιν οἰσθησε τευωγραφουσιν. R S.I94 Ε το λάσιον φιλόσοφος ἀντι του τρα- ἀκούει. eπασσοφος εἰωθυια του Σωκρατους ειρωνεία το γαρ λασιον καὶ τραχλου ἔστιν ἐσμανετόν, ωστε σκώπτει τον επαινέοιστα

290쪽

καὶ μηδεν ἀνυοντων, η ἐπὶ των ταχέως τι πραττοντων μέμνWαιοντῆς Φιλχημων ἐν φωσι καὶ ἐνταυθα Πλάτων. R S.

P. 216 Α ΣΟΦΙΣΤΗΣJ τι σοφιστη καλει ὁ Πλάτων καὶ τονἘρωτα καὶ τον' Αιδην καὶ τον Λία, καὶ παγκάλην λέγει εἶναι την σοφιστικην τέχνην οθεν πονοουμεν τι γλαφυρωτέρου σκοπου χεται διάλογος ἔστι γαρ κατα τον μέγα χάμελιχον σκοπος νυν περὶ του πο σεληνην δημιουργοῶ ουτος γαρ καὶ εἰδωλοπιγιος καὶ καθαρτης ψυχῶν, ἐναντίων λόγων αεὶ χωρίζων,