Herodotos Buch 3 und 4

발행: 1868년

분량: 347페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

φευγουσι, μήτε τεῶν ἄλλων, Ἐλληνικοῖσι δε και κι- στα ώς διέδεξαν Ἀνάχαρσίς τε και δευτερα αυτις κύλης τουτο μεν γαρ ένάχαρσις ἐπειτε γην πολλὴν θεωρήσας και ἀποδεξάμενος κατ αυτὴν σοφίην πολλὴνεκομίζετο ἐς θεα τὰ Σκυθέων, πλέων δι' Ἐλλησπόντου προσίσχει ἐς Κύζικον και τρε γαρ τῆ μητρὶ των θεῶν νάγοντας τους Κυζικηνοῖς ὁρτὴν μεγαλοπρεπέως κάρτα, ευξατο τῆ μητρι ο Ἀνάχαρσις, ν

l σῶς και γιὴς πονοστησῖ ἐς εὐ- , θύσειν τε κατὰ ταὐτα κατὰ ἄρα τους Κυζικνοῖς ποιεῖντας και παννυχίδα στήσειν. ς ε ἀπίκετο ἐς τὴν Σκυθικήν, κα-ταδῖς ἐς τὴν καλεομενην Ἐλαίην δ εστ με παρὰ

III 38 10. V 69 s.

242쪽

235τον Ἀχιλληιον δρόμον, τυγχάνει δε πασα εοῖσα δενδρέων παπτοίων πλέη ες ταυτην δὴ καταδὰς ὁ νά- ιχαρσις την ὁρτὴν ἀσαν ἐπετέλεε 3 εφ τύμπανόν

τε χων και ἐκδησάμενος γάλματα. κα των τις Σκυ- θεων καταφρασθεις υτιν ταυτα ποιευντα σημην του

τον ζάνάχαρσιν ποιευντα ταυτα, τοξεύσας αυτὸν ἀπέκτει- 20

νε και νυν η τις εἴρηται περὶ Ἀναχάρσιος, ο φασί μιν Σκύθαι γινώσκειν, δια τουτο τι ἐξεδήμησέ τε ἐς

τὴν Ἐλλὰδα και ξεινικιῶσι θεσι διεχρήσατο. ς δ εγώ

ταί ης ν της οἰκίης ὁ Ἀνάχαρσις, ἴστω αὐτου ἀδελ-

Vesen des Festes Pindar. r. 48

σοι μεν κατάρχειν, ΛΙἄτερ μεγάλα,πάoαψόμβοι κυμβάλων, ἔν-κε- ηλαδειν κρόταr, αἰθομένα δε βὰς

243쪽

φεο αποθανώπι δεδάνθυρσος γαρ ἰν παις Σαυλίου, γαυλικ δ ην ὁ ἀποκτείνας Ἀνάχαρσιν καίτοι τινὰ ηδ 2ήκουσα λόγον αλλον αδ Πελοποννησων λεγόμενον, ἐυς ιαδ του Σκυθέων βασιλεος Ἀνάχαρσις αποπεμφθεὶς της Ἐλλάδος μαθητὴς γένοιτο, πέσω τε ἀπονοστησας φαίη προ τον ἀποπεμφαντα Ελληνας πάντας ἀσχόλους

ειναι ἐς πῶσαν σοφίην πλην σκεδαιμονίων, τουτοισι δε εἶναι μουνοισι σωφράνως δουναί τε και δέξασθαι λμγον. αλλ' υτος με ὁ λόγει λλως πεπλασται α' --

τῶν Ἐλλήνων, ὁ δ' ἁν ἀνὴρ σπερ πρότερον εἰρέθ'

10 διεφθάρη.78 ουτος μεν νυν ουτω δή τι πρηξε δια ξεινικά τε νόμαια και Ἐλληνικὰς μιλίας πολλοῖσι ει κάρτα τεσιυστερον Σκυλης ὁ Ἀριαπείθεος παθε παραπλήσια του-

ke laenionici ausgenominen; mit die- se aber allei licitae sicli ei ne ver

κρίνειν ορθῶς, ῶς φασι, τὰ χρη

244쪽

23Tτφ. ριαπείθε γαρ τψ Σκυθέων βασιλέι γίνεται μετ' δελων παίδων Σκύλης ἐξ Ἱστριηνης δε γυναικ8 ουτος γίνεται και Ουδαμῶς πωρέης τον ὴ μήτηρ αυτ γλῶ σάν τε Ἐλλάδα και γραμματα ἐδίδαξε. μετὰ δε χρόνφ

ιστερον Ἀριαπείλης με τελευτ δόλω αδ παργαπείθεος τοι 'Aγαθύρσων βασιλέος, Σκύλης δε την τε βα

σιληίην παρέλαβε και την γυναικα του πατρὀς, ου 10

νομα ην ποίη ην δε αυτ η ποίη στή, ἐκ της ν ορικος ωριαπείθεῖ παις. βασιλεύων δε Σκυθέων ὁ Σκύλης διαίτ ουδαμῶς ρέσκετο Σκυθικj, ἀλλα πολλὸν προς τα Αληνικὰ μαλλον τετραμμένω ν ἀπδπαιδευσιος της ἐπεπαίδευτο, ἐποίεέ τε τοιουτο ευτε 15

ἀγάγοι την στρατιὴν την Σκυθέων ἐς το Βορυσθενελτέων ειστυ ο ὁ Γορυσθενεῖται υτοι λέγουσι σφέας τοῖς Πναι Μιλησίους), ε τούτους κως ελθοι ὁ Σκύλης την με στρατιὴν καταλείπεσκε ἐν του προαστείφ, υτὰς δ οκως ελθοι ἐς το τειχος και τὰς πύ- 20

λας ἐγκληίσειε, τὴν στολὴν ἀποθέμενος την Σκυθικὴν

p. 439 παρέζωστο δὲ μάχαιραν μεγάλην των ἱππικῶν καὶ ἀναξυρίδας εῖχε καὶ την ἄλλη, στο-

λην Σκυθικην.

245쪽

λάβεσκε ν Ἐλλ ίδα ἐσθῆτα, εχων δ' ἄν ταυτην γ ραζε υτ δοριφήρων πομένων υτ αλλο ουδενός τὰς δε πιλας φυλασσον, μή τίς μιν Σκυθέων ἴδοι χοντα 2 ταυτην την στολήν), και τὰ ἄλλα ἐχρῆτο διαίτη Ἐλληνι- καὶ θεοῖσι ἱρὰ ἐποίεε κατὰ νόμους τους Ἐλλήνων. οτε ὁ διατρέφει μῆνα η πλεον τούτου, ἀπαλλάσσετο ἐνδυς την Σκυθικὴν στολήν. ταυτα ποιέεσκε πολλάκις, και ἰκία τε ἐδείματο ἐν Βορυσθένε και γυναῖκα γημε ἐς αυτὰ ἐπιχωρίην ἐπείτε δ εδε οι κακῶς γενέσθαι, ἐγένετο αδ προφάσιος τοιῆσδε ἐπεθυμησε ιονυσφΒακχειο τελεσθηναι, μέλλοντι δέ οι ἐς χειρας γεσθαι

την τελετὴν ἐγένετο φάσμα μέγιστον ὴν οι ἐν Βορυ- σθενεῖτέων τ πόλι οἰκίης μεγάλης καὶ πολυτελέος α ριβολή, της καὶ ὀλίγο τι πρότερον τούτων μνήμην εἶχον, την πέριξ λευκον λίθου σφίγγες τε καὶ γρυπες ἔστασαπι ἐς ταυτην ὁ θεῖς ἐνέσκηψε βέλος. καὶ ἐν

κατεκάη πῶσα, Σκυλης δ ουδἐν τούτου Πνεκα σσον 10 επετέλεσε την τελετήν Σκυθαι ὁ του βακχεύειν πέρι

246쪽

ρέσκειν τουτον στις μαίνεσθαι ἐνάγει ἀνθρώπους ἐπεί-

των τις Βορυσθενεῖτέων προς τοι Σκυθος λέγων ημῖν γα καταγελατε, ἁ Σκυθαι, τι βακχειομεν καὶ μέας 15 θεὼς Uάνει ' νυν ουτο ο δαέιιων καὶ ταν μέτερον βασιλέα λελάβηκε, καὶ βακχευε τε καὶ α του θεου μαίνεται. - δέ μοι ἀπιστέετε, ἔπεσθε, καὶ μῖν ἐγώ δέξω. Ἀμοντο των Σκυθέων οι προεστεῶτες, καὶ

τοῖς ἀναγαγών ὁ Βορυσθενεῖτης λάθρ ἐπὶ πυργον οκατωε ἐπείτε ὁ παρηι συν φ θιάσου Σκυλης καὶ εἶδόν μιν βακχειοντα ι Σκυθαι, κάρτα συμφορὴ με- γουλην ἐποιήσαντο, ξελθόντες ἐ ἐσήμαινον πάση τὴστρατι τὰ ἴδοιεν. . ὁ μετὰ ταυτα ἐξήλαυνε ὁ Σκs 80λης ἐς θεα τὰ ωυτου, οι κιθαι προστησάμενοι τον αδελφεὰν αυτου κταμασάδην γεγονότα ἐκ της ήρεω θυγατρός, ἐπανιστέατο τὐ Σκυλη ὁ δ μαθών τὰ γινόμενον α Ἀω-φ καὶ την αἰτίην δι' ἐποιέετο, καταφευγε ἐς την Θρηίκην πιθόμενος ὁ ὁ Dκταμασάδης ταυταεστρατευετο ἐπὶ τ Θρηίκην. ἐπείτε ὁ ἐπὶ τs I συφἐγένετο, ηντίασάν μιν οι Θρήικες, μελλόντων δ αυ- τῶν συνάφειν πεμψε Σιτάλκης παρὰ τον κταμασά-

1 II 135 13.

247쪽

10 ην λέγων τοιάδε. τί δει μέας λλήλων πειρηθηναι; εὶ μεν με της δελφεης παις, εχεις δέ μευ ἀδελφεόν.

λη παραδίδωμι στρατιῆ δε μήτε συ κινδυνευσαν μήτεγώ. - ταυτ οι πέμψας ὁ Σιτάλκης ἐπεκηρυκεύετο ' ν 5 γὰρ παρὰ φ κταμασάδὴ ἀδελφεὰς Σιτάλκεω πεφευγώς τοῖτον. ὁ δἐ κταμασάδης καταινέει ταυτα, ἐκ-δους δ το ὲωυτου μητρωα Σιτάλκη λαβε τον δελφεδνΣκυλην. καὶ Σιτάλκης ἐν παραλαβών τον ἀδελφεὸναπήγετο, Σκυλεω δἐ κταμασάδης υτοῖ ταυτy ἀπέ- 20 ταμ την κεφαλήν. ἴτω ἐν περιστέλλουσι τὰ σφετερα

νόμαια Σκύθαι, ταῖσι ὁ παρακτωμένοισι ξεινικοῖς μμους τοιαῖτα ἐπιτίμια διδουσι.

81 Πλῆθος ἐ- Σκυθεων ου ον τε ἐγενόμην ἀτρεκέως πυθέσθαι, αλλὰ διαφόρους λόγους περὶ του αριθμου κου- καὶ γὰρ κάρτα πολλοῖς εἶναί σφεας καὶολίγους ς Σκυθας εἶναι τοσόνδε μέντοι ἀπέφαινὁ μοι

ες φιν εστι μεταξ Βορυσθένεός τε ποταμοῖ καὶππάνιος χῶρος, συνομα δέ οι ἐστὶ Ἐξαμπαῖος του και λέγW τι πρότερον τούτων μνήμην ειχον, φάμενος ἐν ιτφ κρήνην δατος πικροῖ ειναι, απ' ς το δωρ

I. ὀλίγω τι πρότερον, naudita

248쪽

χώρφ κέεται χαλκήιον, μεγάθε και ξαπλήσιον του ἐπι οστόματι του Πόντου κρητῆρος, τον Παυσανίης ὁ λε

λώσω εξακοσίους αμφορέας ευπετέως χωρέει το ἐν κύ-ορσι χαλκήιον, πάχος δε το Σκυθικὴν τουτο χαλκήιον ἐστι δακτύλων τοῖτο ν λεγον οι επιχώριοι αδ 15 ἀρδίων γενέσθαι. βουλόμενον α τον σφέτερον βασιλέα, τ ουνομα εἶναι Ἀριάνταν, τουτον εἰδέναι το πλῆθος το Σκυθέων κελετειν μιν πάντας Σκύθας αρδιν ἔκαστον μιαν αδ του διστου κομίσαι ος ὁ α μὴ κομίσy, θάνατον ἀπείλεε κομισλῆναί τε δὴ χρῆμα πολ- 20λον ἀρδίων καί Οι δόξαι ἐξ υτέων μνημόσυνον ποι - σαντι λιπέσθαι ' ἐκ τουτέων δή μιν το χαλκήιον ποιῆσαι τουτο και ἀναθεῖναι ἐς τον ξαμπαiον τουτον. ταυτα δε περ του πλήθεος του Σκυθέων κου θωυ 82μάσια ε χώρη αυτ ου εχει, χωρὶς η τι ποταμούς τε πολλ* μεγίστους και ἀριὼ μιν πλείστους τ δἐ ἀποθωυμάσαι ἄξιον και πάρεξ των ποταμῶν και του μεγάθεος του πεδίου παρέχεται, εἰρήσεται ἴχνος μα- 5

Herodo II. . Aust.

249쪽

ταμόν. DLT μεν νυν τοιουτ εστι, ἀναβήσομαι δ ες

τον κατ αρχὰς ηι α λεων λόγον. 83 Παρασκευαζομένου Λαρείου ἐπὶ τους Σκύθας, και ἐπιπέμποντος αγγέλους ἐπιτάξοντας τοισι με πεζὰν στρατόν τοῖσι ὁ νέας παρέχειν, τοῖσι ὁ ζευγνυναι τον

Θρηίκιον Βόσπορον, άρτάβανος ὁ στάσπεος, ἀδελ- φεῖς - Λαρείου, χρήιζε μηδαμῶς ιτὰν στρατηίην

ἐπὶ Σκύθας ποιέεσθαι, καταλέγων των Σκυθέων τὴν ἀπορίην αλλ' ο γὰρ επειθε συμβονλεύων οἱ χρηστά, ὁ με ἐπέπαυτο, ὁ δέ, πειδή οι τὰ παντα παρεσκευ-S αστο, ἐξήλαυνε τον στρατὴν ἐκ Σούσων. ἐνθαλα των

250쪽

Περσέων οἰόβαζος ἐδεήθη αρείου τριῶν ἐόντων ἱ

παίδων και πάντων στρατευομένων ἰνα αυτ κατα

λειφθῆναι. ὁ δέ οι φη, φίλτ εόντι και μετρίων δε μένω πάντας τοι παidας καταλείφειν. Q μεν δὴ Οιόβαζος περιχαρὴς ν ελπίζων του τι εας στρατηίης πο-

λελυσθαι ὁ δ ἐκέλευσε τους επὶ τούτων ἐπεστεῶτας ἀποκτεῖναι πάντας τους ιοβάζου παidας καὶ ουτοι 85μεν ἀποσφαγέντες αυτου ταυτI λείποντο Λαρεiος ἐεπείτε πορευόμενος ἐκ Σουσων ἀπίκετο της Καλχη νίης επὶ τον ὀσπορον, να ζευκτο γέφυρα ενθευτεν ἄ-

SEARCH

MENU NAVIGATION