Aeschyli Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta ex recensione G. Dindorfii

51쪽

πίει τις αδ με ταν τάλαιναv οιστρος,

εἴδωλον χργου γοενους, ἄλευ δα,

τον μυριωπον ει σορωσα βουταν.

ἴν ουδε κατθανόντα γαια κευθει. ἀλλ' εμε ταν τάλαινανεξ εγερων περων κυναγετεῖ, πλανῆ τε νηστιν ἀνὰ ταν παραλιαν ψάμμον.

υπο δε κηρόπλαστος ὀτοβεῖ δόναξ ἀχετας ἴπνοδόται νόμον' ἰω ἰω, ποποι, 575

ποῖ πόποι, ποῖ μ' αγοισι τηλεπλανοι πλαναι ἔ

οιστρηλάτω δε δείματι δειλαίαν 58o

πυρί με φλεξον, η χθονι κάλυψον, η ποντιοις δακεσι δος βοραν,μHe μοι φθονησης εὐγμάτων, ἄναξ.ἄδην με πολύπλανοι πλάναι 385 γεγυμνάκασιν, ουν εχω μαθεῖν ἄπαπημονὰς ἀλύξω. κλύεις φθεγμα τῆς βούκερω παρθενου; ΠP. πως δ' οὐ κλύω της οἰστροδινητου κόρης της 'Iναχείας ς η Διὸς θάλπει κέαρ 59vερωτι, και νυν τους υπερμηκεις δρόμους Ἐρα στυγητος προς βίαν γυμνάζεται. lsi. πόθεν εμου συ πατρος ἔνομ' ἀπύεις, εἰπε μοι τα μογερα τίς ων τίς ἄρα μ, ω τάλας, ταν ταλαίπωρον ώδ' ετητυμα προσθροεῖς, 505 θεόσυτόν τε νόσονωνόμασας, ἄ μαραίνει με πίουσα κέντροις - φοιταλέοις, εη. σκιρτημάτων δε νηστισιν αἰκιαις 6oo

52쪽

OP εγω μογουσιν αλλά μοι τορως τέκμηρον ο τι μ' ἐπαμμένει παθεῖν, τι μηχαρ, η τί φάρμακον νόσου, δεῖξον, εἴπερ οἶσθα'θρόει, φράζε τα δυσπλάνω παρθένου. DP. λέξω τορως σοι παν ὀπερ χρ ζεις μαθεῖν, Ουκ εμπλέκων αινιγματ, ἀλλ' άπλω λόγω,

ωσπερ Οικαιον προς φιλους οιγειν στομα.

πυρὸς βροτοῖι δοτηρ' όρας Προμηθέα.

ΙΩ. ω κοινὸν ωφέλημα θνητοῖσιν φανεὶς, τλημον Προμηθεῖ, του δίκην πάσχεις τάδε ἔΠP. αρμοῖ πέπαυμαι τους ἐμους θρηνων πόνους. ΙΩ. Ουκουν πόροις αν τηνδε δωρεὰν ἐμοί:

ΙΩ. σημηνον ἄστις ἐν φάραγγί σ' ωχμασε.HP. βουλευμα μεν τὸ Δῖον, Ἐφαίστου δε χείρ.

ΙΩ. ποινὰς δὲ ποίων αμπλακημάτων τίνεις IP. τοσουτον αρκω σοι σαφηνίσαι μόνον. ΙΩ. και πρός γε τούτοις τέρμα της ἐμης πλάνης δεῖξον τίς εσται τη ταλαιπωρae πόνος. ΠP. το μη μαθεῖν σοι κρεῖσσον η μαθεῖν τάδε. ΙΩ. μητοι με κρυψης τους ἔπερ μέλλω παθεῖν. II P. ἀλλ' οὐ μεγαίρω τοὐδέ σοι δωρηματος. ΙΩ. τί δητα μέλλεις μη ου γεγωνίσκειν το παν ἔΠP. φθόνος μεν ουδεις, σὰς δ' οx- θραξαι φρένας. ID. μη μου προκηδου μασσον ως εμοι γλυκύ.ΠP. επεὶ προθυμεῖ πη λέγει γ' ἄκουε δη.XΟ. μηπω γε ' μοῖραν δ' ηδονης καμοι πόρε.την τησδε πρωτον ἱστορησωμεν νόσον,αυτης λεγούσης τὰς πολυφθόρους τυχας τὰ λοιπὰ δ αθλω, σου δ δαχθήτω πάρα.ΠP. σὸν εργον, ποῖ, ταῖσδ' υπουργησαι χάριν, ἄλλως τε πάντως και κασιγνηταις πατρός. 6os

53쪽

οὐκ οἰ δ' ἄπως ἴμῖν απιστησαί με πη, σαφεῖ δὲ μύθω παν ἄπερ προσπίζετε

πευσεσθε καί λ οι και λέγουσ αἰσχύνομαι

θεόσσυτον χειμωνα και διαφθορὰν μορφης, ῶθεν μοι σχετλία προσέπτατο. ἀει γὰρ ἴψεις ἔννυχοι πολούμεναι ἐς παρθενωνας τους ἐμους παρηγορουν λείοισι μύθοις ω μέν εἴδαιμον κόρη, τί παρθενεύει δαρὸν, εξόν σοι γάμου

τυχεῖν μεγίστου ς Ζευς γὰρ ἱμέρου βέλει

προς σου τέθαλπται και ξυναίρεσθαι Κυπριν θέλει' συ δ', ω παῖ, μἀπολακτίσης λέχος

το Ζηνος, ἀλλ ἔξελθε προς Λέρνης βαθυν

λειμωνα, ποίμνας βουστάσεις τε προς πατρὸς,

τοιοῖσδε πάσας ευφρόνας ονείρασι ξυνειχόμην δυστηνος, ἔς τε δη πατρὶ ἔτλην γεγωνεῖν νυκτίφαντ ονείρατα. ό δ' τι τε Πυθω κἀπὶ Δωδώνης πυκνους

θεοπρόπους ἴαλλεν, ως μάθοι τί πη δρωντ η λέγοντα δαίμοσιν πράσσειν φίλα.ηκον δ' ἀναγγέλλοντες αἰολοστόμους υησμους ἀσημους δυσκρίτως τ' ειρημένους. τέλος δ' εναργης βάξις ηλθεν Ιἀχω

54쪽

Διὸς χαλινος προς βίαν πράσσειν τάδε.ευθυς δε μορει και φρένες διάστροφοιῆσαν, κεραστις δ', ῶς ὁρῶτ', οξυστόμωμύωπι χρισθεισ ἐμμανεῖ σκιρτήματιῆσσον προς ευποτόν τε Κερχνείας ρέος α- ν τε Λέρνης βουκόλος δε γηγενης ἄκρατος οργ v 'Αργος --τει, πυκνοῖς ἔσσοις δεδορκως τους εμους κατὰ στίβους. απροσδόκητος δ' αυτὸν ἀφνίδιος μέρος του ζην ἀπεστερησεν. οι στροπλὴξ δ' ἐγω μάστιγι θεία γην προ γης ἐλαυνομαι.

κλυεις τα πραχθέντ' εἰ δ' εχεις εἰπεῖν ο τι

λοιπὸν πόνων, σήμαινς μηδέ μ' οἰκτίσας ξύνθαλπε μi θοις ψευδέσιν' νόσημα γὰρ

αἴσχιστον ει ναί φημι συνθέτους λόγους. XΟ. εα ἔα, απεχε, φεῖ οἴποτ' οἴποτ' ηύχουν ξένους μολεισθαι λόγους εις ἀκοὰν εμίαν,

οὐδ' ἄδε δυσθέατα και δύσοιστα πήματα, λυματα, δείματ' ἐμαναμφάκει κέντρω ψηξειν ψυχάν' ἰω ιω μοῖρα μοῖρα, πέφρικ' εισιδοῖσα πραξιν ηοῖς.

I P. προ γε στενάζεις και φόβου πλέα τις ει' ἐπίσχες ες τ' αν και τα λοιπα προσμάθης. XU. λέγ , εκδίδασκε ' τοῖς νοσοῖσί τοι γλυκὐτὸ λοιπὸν αλγος προὐξεπιστασθαι Τορως.

ΠΡ. την πρίν γε χρείαν ἡνίσασθ' ἐμοῖ πάρα κούφως ' μαθειν γὰρ τῆσδε πρωτ ἐχρήζετε τον ἀμφ' εαυτῆς οῦθλοι εξηγουμένης

τα λοιπα νυν ἀκούσαθ', οἱα χρὴ πάθη τλῆναι προς ώρας τήνδε την νεάνιδα. σύ τ'. Ἱναχειον σπέρμα, τους ἐμους λόγους

55쪽

στρέψασα σαυτην στεα ἀνηρότους γύας Σὰύθας δ' ἀφίξει νομάδας, οι πλεκτὸς στεγας

εκηβόλοις τόξοισιν εξηρτυμενοι οἷς μη πελάζειν, αλλ' αλιστόνοις πόδας χρίμπτουσα ραχίαισιν εκπερῶν χθόνα. λαιῶς δε χειρος οι σιδηροτεκτονες

κροτάφων απ' αυτων. ἀστρογείτονας δε χρη κορυφὰς υπερβάλλουσαν ἐς μεσημβρινην βηναι κέλευθον, ευε Λμαζόνων στρατον ει στυγάνορ', αι Θεμίσκυράν ποτε κατοικιοῖσιν ἀμφὶ Θερμωδονε, ἴνα 725 τραχεια πόντου Σαλμυδησία γνάθος εχ αενος ναύταισι, μητρυιὰ νεων αυταί σ' ὁδηγησουσι και μάλ' ασμένως.ἰσθμον επ' αυταῖς στενοπόροις λίμνης πύλαις Κιμμερικὸν ηξεις, ον θρασυσπλάγχνως σε χρη

εσται δε θνητοῖς εἰσαεὶ λόγος μεγας της σης πορείας, Βόσπορος δ' επωνυμος

κεκλησεται. λιπουσα δ' Εὐρωπης πεδον,

ό των θεων τυραννος ες τα πάνθ' ωας

βίαιος εἶναι; τ δε γὰρ θνητη θεος

π ζων μιγηναι τάσδ' επερριψεν πλάνας. πικρου δ' εκυρσας, ω κόρη, των σων γάμων μνηστηρος. δυς γὰρ νυν ἀκηκοας λόγους, 74 εἶναι δόκει σοὶ μηδε πω 'ν προοιμίοις. ΙΩ. ἰω μοί μοι. Dosrod by Corale

56쪽

Π P. συ δ' αἴ κέκραγας κἀναμυχθιγ' τί που δράσεις, όταν τα λοιπα πυνθάνη κακά ἰXΟ. η γάρ τι λοιπὸν τηδε πημάτων ἐρεις ', 7 5ΠP. δυσχείμερόν γε πέλαγος ατηρῆς δνης. ΙΩ. τί δητ' ἐμοὶ ζην κέρδος, ἀλλ' οὐκ ἐν τάχει ἔρριψ' ἐμαυτυ τησδ' ἀπὸ στυφλου πέτρας,

όπως πέδοι σκηψασα τωω πάντων πόνων

ἀπηλλάγην οῦ κρεισσον γὰρ εἰσάπαξ θανεῖν 75oη τὰς ἀπάσας ημέρας πάσχειν κακως. I P. η δυσπετως αν τους ἐμοῖς ἄθλους φέροις, ἴτω μώων μέν ἰστιν οὐ πεπρωμένον αυτη γὰρ ην ἄν πημάτων απαλλαγη νυν δ' οὐδέν ἐστι τέρμα μοι προκείμενον 755

μόχθων, πριν ἄν κεῖς ἐκπέση τυραννίδος.lsa. ὴ γάρ ποτ ἔστιν ἐκπεσειν αρχης Δία ἔ

NP. αυτὸς προς αὐτου κενοφρόνων βουλευμάτων. ΙΩ. ποίω τρόπω; σημηνον, ει μη τις βλάβη.ΠP. γαμει γάμον τοιουτον ω ποτ' ἀσχαλα.

ΙΩ. θέορτον, η βρότειον ἔ ει ρητὸν, φράσον. 765ΠP. τί δ' ἄντις; οὐ γὰρ ρητὸν αὐδῶσθαι τοδε. ΙΩ. η προς δάμαρτος ἐξανίσταται θρόνων ἔΠP. ρ τέξεταί γε παῖδα φέρτερον πατρός.

ΙΩ. οὐδ' ἔστιν αὐτω τησδ' αποστροφη τύχης ἔΓIP. οὐ δητα, πλην ἐὰν ἐγω 'κ δεσμων λυθω. 77OIΩ. τις ουν ό λύσων σ' ἐστιν ἄκοντος Διός ΠΡ. τῶν σων τιν αὐτὸν ἐκγόνων ειναι χρεων. ΙΩ. πως ειπας οῦ η 'μὸς παῖς σ' ἀπαλλάξει κακων ΠΡ. τρίτος γε γένναν προς δέκ' ἄλλαισιν γοναῖς.

lia. ῆδ' οὐκέτ' εὐξύμβλητος ἡ χρησμωδία. 775

57쪽

ΠPOMΗΘΕΥΣ ΔΕΣ ΝΙΩΤΗΣ. ΠP. δυοῖν λωγοιν σε θατέρου δωρήσομαι. ΙΩ. ποιοιν πρόδειξον αἴρεσίν τ' ἐμοὶ οιδου. I P. διδωμ'' ἔλοῖ γὰρ, ἡ πόνων τα λοιπά σοι φράσω σαφηνως, ἡ τον εκλύσοντ' εμέ. XΟ. τουτων συ την μεν τημε, την δ' ἐμοὶ χάριν θέσθαι θέλησον, μηδ' ατιμασης λόγου και τῆδε μεν γέγωνε το λοιπὴν πλάνην,εμοι δε τον λυσοντα' τουτο γὰρ ποθω. ΠP. επει προθυμεῖσθ', ουκ εναντιωσομαιτο μη ου γεγωνεῖν παν ἴσον προσχρήζετε. σοι πρωτον, Ιοῖ, πολυδο νον πλάνην φράσω,

ν εγγράφου συ μνήμοσιν δέλτοις φρενων. ἄταν περάσης ρεῖθρον ηπείρων ἄρον, προς ἀντολὰς φλογωπας ἡλιοστιβεῖς

. . . . . .

πόντου περωσα φλοῖσβον, ες τ' αν εξίκη προς Γοργονεια πεδία Κισθηνης, ἴνααι Φορκίδες ναίουσι δηναιαὶ κόραι τρεῖς κυκνόμορφοι, κοινον ἔμμ' εκτημέναι, μονόδοντες, ας ιυς ηλιος προσδέρκεται ἀκτῖσιν Ουθ' ἡ νύκτερος μήνη ποτέ.πέλαι δ αδελφαὶ τωνδε τρεις κατάπτεροι, δρακοντόμαλλοι Γοργόνες βροτοστυγεῖς, ας θνητος ουδεὶς εἰσιδων εοι πνοάς τοιουτο μέν σοι τοῖτο φρούριον λέγω.

ἄλλην δ' ἄκουσον δυσχερῆ θεωρίαν οξυστίμους γὰρ Ζηνὸς ἀκραγεῖς κύνας

58쪽

-σι σεπτὸν Nεῖχος ευποτον ρέος.ουτός σ' όδωσει την τρίγωνον ες χθόνα Νειλωτιν, ου δη τη Μκρὰν αποικίαν, ηοῖ, πέπρωται σοί τε και τέκνοις κτίσαι.

Ψ- δ' εἴ τί σοι ψελλόν τε και δυσεύρετον, ἐπανδίπλαζε, καὶ σαφως ἐκμάνθανε σχολη δε πλείων η θέλω πάρεστί μοι. XΟ. εἰ μέν τι τηοε λοιπὸν η παρειμένον εχεις γεγωνεῖν της πολυφθόρου πλάνης,

g πριν μολεῖν δεῖρ' ἐκμεμόχθηκεν φράσω,

τεκμήριον τοῖτ αυτὸ δους μύθων ἰμων. ἴχλον μεν ουν τον πλεῖστον εκλείψω λόγων, προς αυτὸ δ' εἶμι τέρμα πων πλανημάτων. επεὶ γὰρ ηλθες προς Μολοσσα γάπεδα,

μαντεια θῶκός τ' ἐστι Θεσπρωτοῖ Διὸς, τέρας τ' ἄπιστον, αἱ προσηγοροι δρυες, υφ' ἄν συ λαμπρως κοὐδεν αἰνικτηρίως

προσηγορεύθης ἡ Διὸς κλεινη δάμαρ

μέλλουσ' εσεσθαι, τωνδε προσσαίνει σέ τιJ.εντευθεν οἰστρησασα την παρακτίαν

κέλευθον ηξας προς μέγαν κόλπον Pέας. ἀφ' ου παλιμπλάγκτοισι χειμάζει δρόμοις χρόνον δε τον μέλλοντα πόντιος μυχὸς, σαφως ἐπίστασ , Ἱόνιος κεκλησεται, της σης πορείας μνημα τοῖς πῶσιν βροτοῖς. σημεῖά σοι ταδ' εστὶ της εμης φρενὸς, ῶς δέρκεται πλέον τι τοὐ πεφασμένου. τα λοιπὰ δ' υμῖν τηδέ τ' ἐς κοινὸν φράσω, ἐς ταυτὸν ἐλθων των πάλαι λόγων ἴχνος. εστιν πόλις Κάνωβος ἐσχάτη χθονὸς,8 i5

59쪽

Νειλου προς αυτῶ στόματι καὶ προσχώματι ενταυθα δη σε Ζευς τίθησιν ἔμφρονα

επαφων ἀταρβεῖ χειρὶ καὶ θιγων μόνον J.

επώνυμον δε των Διος γέννημ άφων τέξεις κελαινον 'Επαφον, ος καρπώσεται ἄσην πλατύρρους Νεῖλος ἀρδεύει χθόνα πέμπτη δ' αε αυτου γέννα πεντηκοντάπαις πάλιν προς 'Αργος ουχ ἔκώῖσ' ἐλευσε ται θηλυσπορος, φευγουσα συγγενη γάμον ἀνεψιων' οἱ δ' ἐπτοημένοι φρένας, κίρκοι πελειων ου μδεκρὰν λελειμμένοι, ηξουσι θηρε υοντες ου θηρασίμους

γάμους, φθόνον δε σωμάτων εξει θεός Πελασγία δε δέξεται θηλυκτόνω Aρει δαμέντων νυκτιφρουρητω θράσει' γυνη γὰρ ἄνυ ἔκαστον αἰωνος στερεῖ, δίθηκτον ἐν σφαγαῖσι βάψασα ξίφος τοιάδ' εώ εχθρους τους εμους ελθοι Κύπρις. μίαν δε παίδων ἴμερος θέλξει το μηκτεῖναι ξυνευνον, ἀλλ' ἀπαμβλυνθήσεται γνώμη, δυοῖυ δε θάτερον βουλησεται, κλύειν αναλκις μῶλλον η μιαιφόνος αυτη κατ' 'Αργος βασιλικον τέξει γένος. μακροῖ λόγου δεῖ ταῖτ' ἐπεξελθεῖν τορως. σπορῶς γε μην ἐκ τησδε φυσεται θρασυς τόξοισι κλεινος, ος πόνων ἐκ τῶνδ' εμὲλυσει. τοιόνδε χρησμον ἡ παλαιγενης

μητηρ ἐμοὶ διηλθε Τιτανὶς Θέμις ἴπως δε χύπη, ταυτα δεῖ μακρου χρόνονειπεῖν, συ τ' οὐδὲν ἐκμαθουσα κερδανεῖς. ΙΩ. ελελεῖ ελελεῖ, υπό μ' αυ σφάκελος καὶ φρενοπληγεῖς μανίαι θάλπουσ',

60쪽

δε δρόμου φέρομαι λύσσης

πνευματι μάργur, γλωσσης ἀκρατης θολεροι δε λόγοι παίουσ' ει στυγκῆς προς κύμασιν ἄτης.

πρωτος εν γνωμα το εβάστασε καὶ γλωσσα διεμυθολόγησεν,ώς το κηδεῖσαι καε εαυτον αριστευει μακρου, 89o καὶ μήτε των πλουτω διαθρυπτομενων μήτε των γέννα μεγαλυνομένωνοντα χερνήταν εραστεῖσαι γάμων. μήποτε μήποτε μ. ππότνιαι Mοῖραι, λεχεων Διος ευνάτειραν ἴδοισθε πελουσαν' 893 μηδε πλαθείην γαμετα τινὶ των εξ ουρανοῖ. ταρβω γὰρ ἀστεργάνορα παρθενίαν εἰσορωσ Ἱοῖς μεγα δαπτομεναν δυσπλάνοις Ηρας ἀλατείαις πίνων.

ἐμοὶ δ' ιτι μεν ομαλὸς ὁ γάμος ου δεδια, μκβε κρεισσόνων θεων ἄφυκτον ἔμμα προσδράκοι με. ἀπολέμιστος ο δε γ ό πόλεμος, ἄπορα πίριμος, οὐδ' εχω τις οῦν γενοίμαν' Διος γὰρ οὐχ ὁρωμῆτιν ἔπα φυγοιμ' αν. ΠP. η μην ετι Ζευς, καίπερ αυθάδη φρονων,

εσται ταπειν ' τοῖον εξαρτύεται γάμον γαμεῖν, ος αυτον εκ τυραννίδος

θρόνων τ' δωτον εκβαλεῖ πατρος δ' ἀρὰ Κρόνου τότ εδη παντελως κρανθήσεται, , ἐκπίτνων ἡρῶτο δηναιων θρόνων. τοιωνδε μόχθων εκτρο ν οὐδεὶς θεων δύναιτ' gυ αυτω πλὴν ἰμοῖ δεῖξαι σαφως. εγω τάος οἶδα χω τρόπω. προς ταυτά νυν

θαρσων καθήσθω τοῖς πεδαρσίοις κτυποις πιστος, τινάσσων τ' εν χεροῖν πυρπνουν βελος.

9 Io