장음표시 사용
71쪽
βλαστημον ἀλδαίνοντα σωματος πολυν, ωραν εχονθ' εκαστον, ωστε συμπρεπες,
πόλει τ ἀρηγειν και θεῶν εγχωρίων βωμοῖσι, τιμας μη 'ξαλειφῆναί ποτε Isτέκνοις τε, γη τε μητρὶ , φιλτάτη τροφω η γάρ νέους ερποντας ευμενεῖ πέδω, ἀπαντα πανδοκοῖσα παίδείας ἔτλον,εθρέψατ οἰκιστηρας ἀσπιδηφόρους πιστους ἄπως γένοισθε προς χρέος τόδε.
και νυν μεν ες τόδ' ημαρ ευ ρέπει θεός χρονον γὰρ ηδη τόνδε πυργηρουμένοις καλῶς τα πλείω πόλεμος εκ θεῶν κυρει. νῖν δ' ως ό μάντις φησὶν, οιωνῶν βοτηρ, εν ωσι νωμῶν και φρεσὶν, πυρος δίχα, as χρηστηριους ἄρνιθας ἀψευδεῖ τέχνη ἁυτος τοιῶνδε δεσπότης μαντευμάτων
72쪽
νυκτηγορεῖσθαι κἀπιβουλευε ιν πολει. ἀλλ' ει τ' επάλξεις και πύλας πυργωμάτων ὁρμῶσθε πάντες, σοῖσθε συν παντε ια, πληρουτε θωρακεῖα, κἀπι σέλμασι πύργων στάθητε, και πυλων επ εξούοις μίμνοντες ευ θαρσεῖτε, μηδ επηλυδωνταρβελ ἄγαν ομιλον' ευ τελεῖ θεος. σκοπους δε κάγω και κατοπτηρας στρατου πεμψα, τους πέποιθα μη ματ αν όδω και τ-νδ' ἀκούσας ου τι μη ληφθω δολω.
Ἐτεόκλεες, φέριστε Καδμείων ἄναξ,
ηκω σαφη τἀκεῖθεν εκ στρατον φερων, αυτος κατόπτης δ' εἴμ' εγω των πραγμάτων ἄνδρες γὰρ επτὰ, θουριοι λοχαγέται, ταυροσφαγουντες ες μελάνδετον σάκος και θιγγάνοντες χερσὶ ταυρείου φονου, 'Aρη τ', Ἐνυω, και φιλαίματον Φόβονωρκωμότησαν η πόλει κατασκαφὰς
θέντες λαπάξει, ἄστυ Καδμείων βία, η γην θανόντες τήνδε φυράσειν φονω μνημεῖά θ αυτων τοῖς τεκουσιν ες δομους προς αρμ 'Aδράστου χερσιν ἔστεφον, δακρυ λείβοντες, οἰκτος δ' ουτις ηυ διὰ στόμα. σιδηρόφρων γὰρ θυμος ανδρεια φλεγων ἔπνει, λεόντων ως 'Αρη δεδορκότων.
και τῶνδε πύστις ουκ ἔκνω χρονιζεται. κληρουμενους δ' ελειπον, ως πάλω λαχωνεκαστος αυτων προς πύλας ἄγοι λοχον. προς ταῖτ' ἀρίστους ανδρας εκκριτους πολεως πυλων επ εξόδοισι τάγευσαι τάχος
εγγυς γὰρ ηδη πάνοπλος 'Αργείων στρατος χωρεῖ, κονίει, πεδία δ ἀργηστης ἀφρος
73쪽
συ δ' ωστε ναος κεδνὸς οἰακοστρόφος φάρξαι πόλισμα, πριν καταιγίσαι πνοὰς Ἀρεως' βοα γὰρ κῖμα χερσαῖον στρατου καὶ τωνδε καιρον Πτις ωκιστος λαβέ'
καγω τα λοιπα πιστον ημεροσκόπον
οφθαλμον ἔξω, και σαφηνεία λόγου ειδως τα των θύραθεν αβλαβὴς ἔσει. ΕΤ. ω Ζεῖ τε και και πολισσοῖχοι θεοὶ, 'Aρά τ' Ἐρινὸς πατρὸς ἡ μεγασθενης, μη μοι πόλιν γε πρυμνοθεν πανωλεθρον ἐκθαμνίσητε δηάλωτον, Ἐλλαδος φθόγγον χέουσαν, και δόμους εφεστίους ελευθέραν δε γην τε και Κάδμου πόλιν ζυγοῖσι δουλίοισι μηποτε σχεθεῖν'
καθε λαι στρατος στρατοπεδον λιπων,
ρεῖ πολυς ἴδε λεως πρίδρομος ἱππότας αἰθερια κόνις με πείθει φανεῖσ, ἄναυδος, σαφης, ετυμος ἄγγελος εῖλε δ' εμὰς φρένας δέος' ἄπλων κτύπος ποτι Πίμπτεται δια πεδιν βοὰ ποτῆται, βρεμει δ' ἀμαχέτου δίκαν υδατος οροτύπου. Q ιω θεοὶ θεαί τ' ορόμενον κακον ἀλεύσατε. βοα υπερ τάφρων λευκοπρεπης λεὼς ἄρνυται επὶ πάλιν.
τίς ἄρα ρύσεται, τίς ἄρ επαρκέσει θεων η θεῶν ἔπότερα δητ' εγω ποτιπέσω βρέτη δαιμόνων; ἰω μάκαρες εἴεδροι, ακμάζει βρετέων πεσθαι. τί μέλλομεν ἀγάστονοι
74쪽
ω χρυσοπηληξ δαῖμον, ἔπιδε πόλιν, τάν ποτ ευφιληταν ἔθου'
ικέσιον λόχον δουλοσυνας ἴπερ.
κῖμα περὶ πτόλιν δοχμολοφῶν ἀνδρων
καχλάζει πνοαῖς 'Αρεος ορόμενον. I is ἀλλ', ω Ζευ πάτερ, παν τέλος ὸς νέμεις,
ἄρηξον δαιων ἄλωσιν. 'Αργεῖοι γὰρ πόλισμα Κάδμου
κυκλοῖνται ' φόβος δ' 'Αρείων ὁπλων. διάδε τοι δέ τοι γευῖν ἱππείων μινύρονται φόνον χαλινοί.
επτὰ δ' ἀγάνορες πρέποντες στρατουδορυσίοις σάγαις πύλαις ἔβδόμαις
σύ τ', ω Διογενες φιλόμαχον κράτος,
ρυσίπολις γενοῖ, Παλλας, ο ν ἴππιος ποντομέδων ἄναξ
ιυνβάλω μαχανα Ποσειδὰν,επίλυσιν φόβων επίλυσιν δίδου.
γεγόναμεν λιταῖσί σε θεοκλύτοις ἀπύουσαι πελαζόμεσθα. καὶ συ, Λύκεῖ ἄναξ, Λύγκειος γενου στρατω δαίω, στόνων καππαύτας'
τόξον εὐrυκάζου, 'Αρτεμι φίλα, εη.οτοβον αρμάτων αμφὶ πόλιν κλύω,
ελακον ἀξόνων βριθομενων χνόαι. δοριτίνακτος αι ηρ επιμαίνεται
75쪽
ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ. vis τί πόλις ἄμμι πάσχει, τί γενήσεται; fi 6οὶ ποῖ δ' ετι τέλος επάξει θεος ; εὲ ἰή.ακριβόλων δ' ἐπάλξεων λιθὰς ἔρχεται. ω φίλ' Απολλον, i 6 3κόναβος ἐν πύλαις χαλκοδέτων σακεων, Ι6O καὶ Διόθεν . . . . . . πολεμόκραντον αγνον τέλος εν μάχα.συ τε μάκαιρ' ανασσπιγκα προ πόλεως leto
2 τελειοι τέλειαI τε γῆς τῆσδε πυργοφύλακες, πόλιν δορίπονον μὴ πρόβως ἔτεροβάγμονι στρατω. i 75ὶ 17oκλύετε παρθένων κλύετε πανδίκως χειροτόνους λιτάς.
ἰω φίλοι δαίμουες i 8o λυτήριοί τ' ἀμφιβάντες πάλιν, δείξαθ' ως φιλοπόλεις, i 75 μέλεσθέ ς ἱερων δημίων, μελόμενοι πήξατε i 8 ὶ
φιλοθυτων δε τοι πόλεος οργίων μνήστορες ἔστε μοι. I 8OET. υμῶς ερωτω, θρέμματ' οὐκ ανασχετὰ η ταυτ' αριστα καὶ πόλει σωτήρια, στρατω τε θάρσος τῶδε πυργηρουμένου, i9oὶ βρέτη πεσουσας προς πολισσούχων θεων Ι 85αυειν, λακάζειν, σωφρόνων μισήματα ἔμετ εν κακοῖσι μετ εν ευεστοῖ φίλη ξυνοικος εἴην τω γυναικείω γένει.
κρατουσα μεν γαρ ουχ ψιλητον θράσος, i95ὶ δείσασα δ' οἴρω καὶ πόλει πλέον κακόν. I9 και νῖν πολίταις τάσδε διαδρόμους φυγὸς θεῖσαι διερροθήσατ αφυχον κάκην τα των θύραθεν δ' ίς ἄριστ' οφελλετε, αυτοὶ δ' υφ' αυτων ἔνδοθεν πορθούμεθα. aooὶ
κεἰ μή τις αρχῆς τῆς εμῆς ἀκουσεται, ἀνηρ γυνή τε χω τι των μεταίχμιον,
76쪽
ηφος κατ' αυτων ολεθρια βουλευσεται,
λευστηρα δημου δ' ου τι μη φυγη μορον. με λει γυ ἀνδρὶ, μη γυνη βουλευέτω, τἄξωθεν' ενδι, δ' ουσα μη βλάβην τίθει.
ηκουσας η ουκ ηκουσας, η κωφη λέγω ἔXΟ. ω φίλο9 Oιἰδίπου τέκος, εδει σ' ακούσασα τον άρματόκτυπον οτοβον οτοβον, ἴτε τε συριγγες εκλαγξαν ἐλίτροπι, ιππικων τ' ἄπυον πηδαλίων διαστόμια πυριβρεμετῶν χαλινων.
ΕT. τί οὐν ; ο ναυτης ἄρα μη 'ς πρωραγ φυγων πρύμνηθεν ηυρε μηχανην σωτηρίας,
XΟ. ἀλλ' επὶ δαιμόνων πρόδρομος ηλθον αρ- χαῖα βρέτη, θεοῖσι πίσυνος, νιφαδος δύ ολοῖς νιφομενας βρόμος εν πύλαις, δὴ τότ ηρθην φόβω προς μακάρων λιτάς,
ET. μη μοι θεους καλουσα βουλευου κακως' πειθαρχία γάρ εστι της εὐπραξιας μητηρ, γογης σωτηρος ῶθ' εχει λόγος. XO. εστι θεοῖς δ' ετ' ἰσχυς καθυπερτέρα πολλάκι δ' εν κακοῖσι τον ἀμάχανον κἀκ χαλεπῶς δύ ας υπερε ομμάτων
77쪽
ΕT. ἀυδρων τι2 ἐστἰ, σφάγια και χρηστηριαθεοῖσιν ερδειν, πολεμίων πειρωμένων σου δ' αυ το σιγῶν και μενειν ει σω δόμων. XO. δια θεων πόλιν νεμόμεθ' αδάματον, δυσμενέων δ' οχλον πύργος ἀποστέγει. τίς τάδε νέμεσις στυγει ΕΤ. ουτοι φθονω σοι δαιμόνων τιμῶν γένος ἀλλ' ως πολίτας μη κακοσπλάγχνους τιθης, ἔκηλος ἴσθι μκβ' ἄγαν υπερφοβου. XΟ. ποτάνιον κλύουσα πάταγον ἀνάμιγα ταρβοσύνω φόβου τάνδ' ἐς ἀκρόπτολιν, τίμιον Πῖος, ἱκόμαν.ΕΤ. μη νυν, ἐὰν θνήσκοντας η τετρωμένους πύθησθε, κωκυτοῖσιν ὐπαλιζετε.
τούτω γὰρ 'Αρης βόσκεται, φόβω βροτων.
XΟ. και μην ακούω γ' ἱππικων φρυαγμάτων. ΕΤ. μη νυν ἀκούουσ' ἐμφανως ἄκου' ἄγαν.XO. στένει πόλισμα γηθεν, ώς κυκλουμένων. RT. οἰκοῖ, εμ' ἀρκεῖ τωνδε βουλεύειν πέρι.XΟ. δέδοικ. ἀραγμος ἐν πύλαις οφέλλεται. ΕT. οὐ σῖγα μηδεν τωνδ' ἐρεῖς κατὰ πτίλ.ιν; XΟ. ω ξυντέλεια, μη προδως πυργωματα. ΕT. οὐκ ἐς φθόρον σιγωσ ἀνασχήσει τάδε ἔXΟ. θεοι πολῖται, μη με δουλει ας τυχεῖν.ET. αυτη σοῦ δουλοῖς κάμε και σε και πάλιν. ΚΟ. ω παγκρατὲς Ζει , τρέψον εις ἐχθροῖς βέλος. ΕΤ. ω Ζεῖ, γυναικων οἷον ωπασας γένος. XU. μοχθηρον, ωσπερ ἄνδρας ων άλω πόλις. ΕΤ. παλινστομεις αυ θιγγάνουσ' αγαλμάτων ἔXΟ. ἀψυχία γὰρ γλωσσαν άρπαζει φόβος.
ΕΤ. αιτουμένω μοι κοῖφον ει δοίης τέλος. XΟ. λέγοις ἄν ώς τάχιστα, και τάχ εἴσομαι. ΕΤ. σίγησον, ω τάλαινα, μη φίλους φόβει. XΟ. σιγω' ξὸν ἄλλοις πεύσομαι το μόρσιμον. 233-235m 23 2 I.
78쪽
ΕΤ. τοῖτ' αντ' εκείνων τουπος αἱροῖμαι σέθεν. και πρός γε τούτοις, εκτος ουσ' αγαλμάτων, ευχου τα κρείσσω ξυμμάχους ει ναι θεούς καμων ἀκούσασ' ευγμάτων, επειτα συολολυγμον ἱρὸν ευμενη παιάνισον,
Ἐλληνικον νόμισμα θυστίδος λης, θάρσος φίλοις, λύουσα πολεμίων φόβον. εγω δε χώρας τοῖς πολισσούχοις θεοῖς,
πεδιονόμοις τε κἀγορῆς επισκόποις, Δίρκης τε πηγαῖς, υδατα τ' Ἱσμηνου λέγω, ευ ξυντυχόντων και πόλεως σεσωσμένης, μηλοισιν αἱμάσσοντας εστίας θεων, ταυροκτονουντας θεοῖσιν, ωδ' επεύχομαι σε ιν τροπαῖα, πολεμίων δ' εσθηματα, J
λάφυρα δάων δουρίληφς άγνοῖς δόμοις
τοιαῖτ' επεύχου μη φιλοστόνως θεοῖς, μηδ' ἐν ματαίοις κἀγρίοις ποιφύγμασι, ου γάρ τι μἄλλον μη φύπης το μόρσιμον
ἀντηρέτας εχθροῖσι τον μέγαν τρόπονεις ἔπτατειχεῖς εξόδους τάξω μολων, πρὶν αγγέλους σπερχνούς τε και ταχυρρόθους
λόγους ἱκέσθαι και φλέγειν χρείας ἶπο.XΟ. μέλει, φόβου δ' ια ἴπνωσσει κέαρ γείτονες δε κάρζας μεριμναι ζωπυροῖσι τάρβος
τον ἀμφιτειχη λεων, δράκοντας ως τις τέννωνυπερδέδοικεν λεχαίων δυσευνάτορας πάντρομος πελειάς.
τοι μεν γαρ ποτι πυργους πανδαμ ι πανομιλὶ
79쪽
ἰάπτουσι πολίταις χρορμά,π οκριόεσσαν. παντὶ τρόπου, Διογενεῖς θεοι, πάλιν και στρατον Καδμογενη ρυεσθε.
ποιον δ' ἀμείψεσθε γαίας πέδον τῆσδ' ἄρειον, ἐχθροῖς ἀφέντες ταν βαθυχθον' αἶαν,
υδωρ τε Διρκαῖον, ευ τραφέστατον πωμάτωνδσων ἴησιν Ποσειδαν ὁ γαιάοχος Τηθύος τε παιδες. προς ταΥ, ω πολιοῖχοι θεοι, τοῖσι μεν εξω
πυργων ἀνδρολέτειραν νόσον, ρίψοπλον ἄταν, ἐμβαλόντες ἄροισθε
κῖδος τοῖσδε πολίταις, και πόλεως ρυτορες ελθετ εἴ δροί τε στάθητ' οξυγοοις λιταῖσιν. οικτρον γαρ πολιν ωο πιυγιαν' Αιδα προώψαι, δορὸς ἄγραν, δουλίαν ψαφαρα σποδῶ -' ἀνδρος Ἀχαιου θεόθεν
περθομεναν ατίμως, τας δε κεχειρωμένας ἄγεσθαι,εη, νέας τε και παλαιὰς ἱππαβον πλοκάμων, περιρρονυμενων φαρέων. βια δ' εκκενουμένα πόλις,
κλαυτον δ' ἀρτιτρόποις -οδρόπων νομίμων προπάροιθεν διαμεῖψαι δωμάτων στυγερὰν οδόν. τί; τον φθίμενον γὰρ προλεγω3a I 3am 333-344.
80쪽
πολλα γὰρ, ευτε πτόλις δαμασθῆ, ἰη, δυστυχῆ τε πράσσει. 3 5 ἄλλοι δ' αλλον ἄγει, 340
μαινόμενος δ' ἐπιπνεῖ λαοδάμας μιαίνων ευσέβειαν Ἀρης. 35οὶ κορκορυγαι δ' αν ἄστυ, ποτι δ' ὁρκάνα πυργῶτις. 3 5 προή ἀνδρὸς δ' ἀνὴρ στὰς δορι καίνεται β γαι δ' αἱματόεσσαιτων ἐπιμαστιδί- 355ὶ ἄρτι βρεφων βρέμονται. 35Oάρπαγαι δε διαδρομῶν ομαίμονες
οἴτε μεῖον ουτ ἴσον λελιμμένοι. 355
παντοδαπος δε καρπος χαμάδις πεσὼν ἀλγύνει, πικρον δ' ἔμμα των θαλαμηπίλων 305 πολλα δ' ἀκριτόφυρτος 36oγῆς δόσις ιυτιδανοῖς εν ροθίοις φορεῖται. ωιδες δε καινοπήμονες νέαι τλάμον ευγὰν αινάλωτον 37oὶ
ἀνδρος ευτυχουντος, ως 365 δυσμενους υπερτέρου. ελπίς εστι νύκτερον τελος μολεῖν,
O τοι κατόπτης, ῶς εμοὶ δοκεῖ, στρατου 375ὶ πευθω τιν ημῖν, ω φίλαι, νέαν φέρει. 37o σπουδῆ διώκων πομπίμους χνόας ποδων. 345 356 357-368. Diuiti ini by Ooste