Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

21쪽

οὐδ' εἰ Κυκλώπων μεν ἔχοι μεγεθός τε βίην τε, νικώη dε θέων Θρηῖκιον Βορέην, 5 οὐδ' εἰ Tιθωνοῖο φυὴν χαριέστερος εἰη, πλουτοίη δὲ Μίδεω καὶ Κινυρεω μάλιον, Ου δ' εἰ Ἀνταλίδεω Πέλοπος βασιλευτερος ε', γλῶσσαν δ' 'Aδρήστου μειλιχόγηρυν ἔχοι, Ουδ' εἰπῆσαν ἔχοι δόξαν πλὴν θουριδος αλκῆς

i 0 ου γὰρ ἀνὴρ ἀγαθὸς γίγνεται ἐν πολεμω,

εἰ μὴ τετλαίη μεν ορῶν φόνον αἱματόεντα καὶ δηων ὀρεγοιτ ' ἐγγυθεν ἱστάμενος.ῆδ' αρετή, τόδ' αεθλον ἐυ ἀνθρώποισιν ἄριστον κάλλιστόν τε φέρειν γίγνεται ἀνδρὶ νέω 15 ξυνὸν δ' ἐσθλὸν τοsτο πόληῖ τε παντί τε δήμω ,

ὁστις ἀνὴρ διαβὰς ἐν προμάχοισι μέ νωλεμέως, αἰσχρῆς δε φυγῆς ἐπὶ πάγχυ λάθqται,

ψυχὴν και θυμὸν τλήμονα παρθέμενος, θαρσυνn δ' ἔπεσιν τον πλησίον ἄνδρα παρεστώς 20 ουτος ανὴρ ἀγαθὸς γίγνεται ἐν πολεμω

αἶψα δὲ δυσμενέων ἀνδρῶν ετρεφε φάλαγγας 32 τρηχείας, σπουδῆ τ' ἔσχεθε κῶμα μάχης

22쪽

TYRTALUS.

ος δ' αὐτ' ἐν προμάχοισι πεσὼν φίλον ωλεσε θυμόν ἄστυ τε καὶ λαοὐς καὶ πατέρ' ευκλεἱσας,25 πολλὰ διὰ στέρνοιο καὶ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης καὶ διὰ θώρ κος πρόσθεν ἐλqλαμένος, τον δ' ολοφύρονται μεν ὁμως νέοι ηδε γέροντες, ἀργαλέω τε πόθω πῶσα κέκηδε πόλις ' καὶ τύμβος ααὶ παῖδες ἐν ἀνθρώποις ἀρίσημοι 20 καὶ παίδων παῖδες καὶ γένος ἐξοπίσω. Ουδέ ποτε κλέος ἐσθλὸν ἀπόλλυται δ' ἄνομ' αυτos , ἀλλ' υκὸ γης περ ἐὼν γίγνεται αθάνατος, οντιν ἀριστεύοντα μένοντά τε μαρνάμενόν τε γης πέρι καὶ παίδων θούρος υρης ὀλωρ. 35 εἰ δὲ φύγρ μεν κῆρα τανηλεγέος θανάτοιο,

νικήσας δ' αἰχμῆς ἀγλαὸν εὐχος Πρ,

πάντες μιν τιμῶσιν ὁμως νέοι ηδε παλαιοί, πολλὰ δὲ τερπνὰ παθὼν ἔρχεται εἰς 'Atδην γηράσκων ἀστοῖσι μεταπρέπει, ου δέ τις αυτόν 10 βλάπτειν ουτ' αἰδους οἴτε δίκης ἐθέλει, πάντες δ' ἐν θώκοισιν ὁμως νέοι οι τε κατ' αυτόν εἴκουσ ἐκ χώρης οῖ τε παλαιότεροι.

ταύτης νυν τις ἀνὴρ αρετῆς εἰς ἄκρον ἱκέσθαι πειράσθω θυμῶ, μὴ μεθιεὶς πολέμου.

δὲ. - V. 31-34 Veii ex alia olegia petitos esse existimat. - V. 31. οὐδε ποτε Πomnanti, vulgo ουδέποτε. - V. 35. εἰ, Brunck ῖν, contra IIrsiniis et Steph. φύγοι. . . ἔλοι. - τανηλεγέος, Vind. Σανηλεγέως. V. 36. ἔλη, Β ἐ q. - V. 37. μιν Om. A., Schneido vin coniecit μέν. - V. 38. τερπνὰ Α, θερπνὰ vulgo. - V. 39. γηράσκων Α, viilgo γηράσκων δ', explicantur liis versilnis 39-42 verba πολλὰ τερπνὰ παθών. - μεταπρέπει Vin I. Trinc., vulgo μετατρέπει. - Ιn Theognideis hae e sunt contra,cta et malo cuni Rlienis versibus conglutinata v. 933: Παυνοις αν -

θρώπων αρετὴ καὶ κάλλος ὀπηδεῖ ὁλβιος δς τούτων ἀμφοτέρων ε λαχεν '

πάντεςι μιν τιμῶσιν ' ὁμως νέοι οῖ τε κατ' αὐτὰν χώρης εtκουσιν, τοί τε παλαιότεροι ' γηράσκων ἀστοῖσι μεταπρέπει, ουδέ τις αυτὸν βλάπτειν οὐδ' αἰδυς Ουδε δίκης ἐθέλει. Frmnlce v. 39-42 stit, liticios censo Tlii orsoli Aet. Non. III 636 existimat v. 41. 42 anto v. 39. 38 collocandos, et πάντες δη ἐν θώκοισι coniecit, contra SchneideWin vulgatiimor I in Bm

tuetur, sed v. 37 et 38 erici emtos osse censet, quod fieri nequit, nam Virsoriis continuo ab omni biis, quamvis nondum ad sone tuten Per enerit, Iionorari solet. Selineide vino assensus est Loiitseli, qui thoe Matietion

23쪽

Aἴθωνος δὲ λέοντος ἔχων εν στήθεσι θυμόν.

Πρὶν αρετῆς πελάσαι τέρμασιν ἡ θανάτου. 325

ετ ω Σπάρτας ευάνδρου

κοὐροι πατέρων πολιατῶν,

λαιὰ μεν ἴτυν προβάλεσθε,

δόρυ δ' ευτόλμως βάλλετεJ5 μὴ φειδόμενοι τῆς ζωῆς

ου γὰρ πάτριον τα Σπάρτα.

Fr. 13. Galen. de Hippoer. et Platon. plae . III T. I p. 267 ed. Bas. οῖον καὶ ο ταν εἴπη μύσιππος) Tnρταῖον λέγοντα ' Atθωνος κτλ. ὁτιμεν γὰρ ἔχει ὁ λέων θομὰν ακριβῶς ἄπαντες ἄνθρωποι καὶ πρὶν ἀκου-Gαι Tυρταίου γιγνώσκομεν. ot ibid. : Tυρταιος δέ γε, καθάπερ ουν καὶ πιμηρος καὶ Ησίοδος καὶ απλῶς εἰπεῖν απαντες οἱ ποιηταὶ σφοδρότατον εχειν φασὶ τοὐς λέοντας τον θvμόν, ωστε καὶ τῶν ἀνθρώπων ὁστις ῖν η θυμοειδέστατος εἰκάζουσι λέοντι. Fr. 14. Plutar h. de Stoic. repug. e. 14: καὶ τὰ Τυρταίου τὰ πρὶν αρετῆς κτλ. - πρὶν, Branch πρίν γ .ri. 15. Dio Chrys. I 34 Ed. Emp.: ἔτι δὲ οἶμαι την παρακλητικήν, οῖα τῶν Λακωνικῶν ἐμβατηρίων, μάλα πρέπουσα τῆ Λυκούργου πολιτεία καὶ τοῖς ἐπιτηδεύμασιν ἐκείνοις ' ἄγετ' ω κτλ. ubi Sehol. secund. Morellium: παρακλητικὰ ἐκ τῶν Ἀρταίου. Τgotg. Chil. I 692: ρταῖος Λακων στρατηγὸς καὶ ποιητὴς ὐπῆρχεν Προτρεπτικὰ προς πόλεμον γράψαε ασεάτων μέλη ... ῶς Βίων ὁ μυσόστομος οττω που

24쪽

paenultima correpta ilixit TΠiaeus, ut saepe est apti l Pindarii na, iiiselle secunila Ilexarmetri ut videtur. II:ir lung praeterea Totaeo triiniit versus triniet ros iana bicos, ite

qui laus vixi Carni. popul. VI. - G. Woli Tyriaei nonaen restiti iere voluit apud Luduni de mensi inis p. IIT, ubi Eυρυτος ο Αακεδαιμόνιος ὁ μελοποιὰς legitur de quo loco dixi p. 1014 e l. 2). non recte: naina Tyriaei ingenio hoc prorsus ablioITet: nec naagis probarula Sclinilatii coniectura, qui Alcinarii vitulicavit.

Fr. 16 Hephaest. 46 om. nom. Rudioris: To μέντοι τον σπονδεῖονἔroν, ἀλλα μὴ τον ανάπαιστον π ρ λ Ηγοντα, ε σιν ΟΤ Λακωνικὰν καλουσι, προ7ερόμενοι παράδειγμα ' Aγετ' κτλ. υρεος DE iidern κίνησινὶ, vulgo 'Aρεως. Probabiliter Tyria eum resemant, Valchenarius Λ lerna Di tribuit, quod sane scholion eod. A vaeotiar confirmaro, ἐπεὶ Ἀλκμὰν ἐχρήσατο, Ουτος δὲ Λακων, sed credo hoc grammati ei αὐτοσχε

δίασμα esse. - Εx Tyrtaeo conVersus Vinotur versus am Mar. Viet. II11: Ite o Spartae primore t fauste nunc Parcas ducentes, cpioin illo falso Molossicum versum dicit temere Pae moras Laconici exercitus Pareas interpretatur. Sano non ignoro plerosque existimara morariam institutum recons Rdmodum esse, quemadmodum Schoematin Antiquit. Gr. I 298 adhelli Peloponnesii novissimum tempus referet, mIaIulo si idem Xenoption pri Ins eorum Emoraverit: at iam Hermippus comicus indo iii Nilii in BIοίρας inscripsisso videtur, qliae fa ita initio bolia docta ost, vi l. Conimentat. de comoedia Au. 318, estqua verisimilo Sparianos legiones suas indo, antiquissimo tempore μοίρας sive μόρας appellavisso, Sed descriptio exercitiIs rei Plo militaris varias Subiit vicissitudines.

25쪽

λός, στιγματίης, πολυγήραος, ἶσος ἀλῆτn 326ῆλθεν κνισοκόλαξ, ευτε Μελης ἐγάμει, α κλητος, ζωμου κεχρημένος, ἐν δὲ μέσοισιν ηρως εχτηκει βορβόρου ἐξαναδυς.

Asius. Athen. III 125 B: Ανισολοῖχος γαρ τις εI και κατὰ τον Σάμιον πορητην Ἀσιον τον παλαιὰν ἐκεῖνον καὶ κνισοκολαξ ... τὰ μὲν ουν τοῖ Ἀσίου, ετη ό Μvρτίλος, ἔπη ταυτ' ἔστι ' λὰς κτλ. - V. l. Iσος Ρ, v. ἰσος. - V. 2. ῆλθεν κνισοκόλαξ B, ηλθε κνισσοκόλαξ C, ηλθεν οκνισοκόλαξ PVL. Volcher Rνισοκόλαξ, ut nomen propritim sit, coniecit Cycl. Ep. I 144, de Creopliylo Samo cogitans, identiatio v. 4 de Melete filivio, non de advena parasito Recipio mi R esso oxistinant, us: etiann IVolchor Mnhol. III 17. Si Melos Homeri pater intelligendiis est, Astiis fortasso Imina aliquem nuptiis intervenire finxit, quamquam Homerici Iriorigo repetorrita ex iis, qliae Athen. VI 259 A refert. Ceterrena non est 1oe epigra Inma, sed pars maioris Carini uis.

26쪽

και κυνὶ Λῆθαργος, και θεράποντι Βάβης

Θεσσαλός, εκ Κρήτης, Μάγνης γένος, Α ονος υιός.ωλεto δ' ἐν προμάχοις ὀξὐν υρη συνάγων.

ἀλλ' αυτον τον Ἱππαίμονα; δόκῶ μεν ου δὲ Μαγνητων. ὀθεν ἐν Ἱππαίμων. ουτος μὲν οἶν φροὐδος ἔξ ἀνθρώπων αυτῶ Βάβητι καὶ Ποδάργω. et ap. Polluc. VI 45: Οὐ μην Ουδε ὁ Μάγνης κύων, to 'Iππαίμονος κτῆμα, ο Λήθαργος, α νώνυμος, ὀς τῶ δεσπότη

add. - Α ονος Plan. , αῖμονος Pal. Ceteriam Tthessalus sitit eqiliis, ineticus canis, Hippa omon Magnesius, servi. ilui inferioro liabetur loco,pstiriana consulto poeta Vuletiir relicitisset fuit fortasse Pliryx. vi I. Tu. Pliryg. n. I ap. Stevalet A Description Os sonio ancient raro numenta in

ἐν Λαμάσκω τὰ νεογνὰ καλουσι παιδία, ξδη δὲ καὶ τὰ μειράκια ἀπὰ

τῆς παρ' αυτοῖς νομιζομενης Βαβίας θεου. IIartvng nae alii explicationem reprehendit, ni mitini honore Iia eani aut equo tribui existinians patriae oriam Miclita, slliost in illi quidem non est offensioni: at quod ipse con- torulit haso Oinnia ad vimini referanda esso, liui Ox Ma nosia Thessaliensuerit oriuIulus, cum maiores fuerint Cretenses, huic interprotationi non solum ordo veri oriun obstat, sed etiam ho e refragatur, quod Magnetes non credo illa. notate recte 'Pliessalis accenseri; nain etiani poste RMagnetes a ceteris Thessalis seiuncti fueriint, es. Aeseliin. a lv. Ctesiph. 83. His diuolHIs argumentiu nisus olim istam proposui explicationem. Sin omnia ad unum Hippaemonem referenda sunt, tria simili in eo laudari existimantium est, quoniam Magnetes ex Tliessalia oriundi olim in Creta domicilium collocaveriant, haud ita multo post his sedibus relictis novam tirbem Magnesiani ad Maeandriam condideriInt: nam liae osuit reapse Hippaemonis patria, non Creta, ut videtur lemma eod. Pal.indicaro: etenini nulli ouinino Magnotos Cretani insulam videntiar obtinuisSe, postquam sedes suas in Asiam transtuleriInt: cf. etiam Hoech

Creta II 410.

27쪽

MIMNERM II S.

Tῖς δε βίος, τί δε τερπνον ατερ χρυσῆς 'Αφροδίτης; 32

τεθναίην, οτε μοι μηκέτι ταυτα μέλοι,

κρυπταδίη φιλότης καὶ μείλιχα δωρα καὶ ευνῆ, ἐσθ' ῆβqς ανθεα γίγνεται ἁρπαλέα 5 ανδράσιν η δε γυναιξίν' ἐπεὶ δ' οδυνηρον ἐπέλθργῆρας, ο τ' αἰσχρον ὁμως καὶ καλὸν ανδρα τίθει, αἰεί μιν φρένας ἀμφὶ κακαὶ τείρουσι μέριμναι, Ουδ' αυγὰς προσορῶν τέρπεται ὴελίου, αλλ' ἐχθρὸς μεν παισίν, ἀτίμαστος δε γυναιξίν 10 ουτως ἀργαλέον γῆρας ἔθηκε θεός.

ἄνθει. - U. 5. ἐπεὶ δ', ΑΗ ἐπεί τ', Η minck ἐπὴν δ' . - v. 6. ὁμῶς καὶ καλὰν libri, ἡμῶς καὶ κακὰν Hermann, oμως καὶ καλὰν Doederioin coni., quae Coniecturaxe impro R Hlae silui, rocte se habet libromim Ioctio; ὁμῶς τίθει eoclem modo di iii in est, quo Xenoption scripsit Agesil. 11, 12 ἀειτιθεὶς τὰ τῶν φίλων α σφαλῶς. Ceteriun τίθει seripsi, v. τιθεῖ. - V. 7. αἰεί μιν scripsi, v. αἰεὶ μεν. - V. 8. προσορῶν, GI Otius προσοραν. Numeri adiecti sunt editionis Bachianae.

28쪽

MIMNERMUL

υμεῖς δ' οἶά τε φύλλα φύει πολυανθέος ωρllωρος, ἶτ' αἶψ' αυγῆς αυξεται ἡ ελίου,

τοῖς ικελοι πήχυιον ἐπὶ χρόνον ἄνθεσιν ηβης τερπόμεθα, προς θεῶν εἰδότες οἴτε κακόν 5 οἴτ' ἀγαθόν ' Κῆρες δὲ παρεστήκασι μέλαιναι,

4 μεν ἔχουσα τέλος γήραος ἀργαλέου, 328 ἡ δ' ετέρη θανάτοιο μίνυνθα δε γίγνεται ῆβης

καρπός, ὁσον τ' επὶ γην κίδναται ἡέλιος' ταρ ἐπὴν δη τοὐτο τέλος παραμείψεται ωρης, 10 αὐτίκα τεθνάμεναι βέλτιον ἡ βίοτος πολλὰ γὰρ εν θυμῶ κακὰ γίγνεται ἄλλοτε οἶκος τρυχομαι, πενίης δ' ἔργ' ooυνηρὰ πέλει ἄλλος δ' αυ παίδων ἐπιδεύεται, ωντε μάλιστα ἱμείρων κατὰ γης ἔρχεται εἰς 'Aῖ ν' 15 αλλος νοῶσον ἔχει θυμοφθόρον Ουδέ τις ἔστιν

πριν ἐὼν κάλλιστος, ἐπὴν παραμείψεται ωρη, ουδε πατὴρ παισὶν τίμιος οὐτε φίλοις.

Tιθωνά μεν ἔδωκεν ἔχειν κακὸν ἄφθιτον ὁ Ζεύς γῆρας, ο και θανάτου ρίγιον ἀργαλέου.

Fr. 2. Stob. XCVIII 13: Μιμνερμο ημεῖς δ' κτλ. - V. 1. πολυανθέος Α, v. πολυάνθεμος. - ωρη scripsi, legob. ωρη. - V. 2. αἶψ', Brainck αυ. - αυγῆς Schneide vin, αυγd libri; sitbiectum est φυλλα. Postea Schneido vin coni. t φυλλ', ὼ φύει πολυανθέος ωρη εἴαρος, αἶψ' αυγῆς ἄζεται ἡ ελίου. - V. s. ἐπήν, Brunck ἐπεί. - παραμείψεαι, παραμεῖψαι A. - V. 10. τεθνάμεναι Baeli, codd. δὴ τεθνάναι, Stepsanus et O. Schnoidor τεθνῶναι, at eiusnio ili formia, satis dubiae est auctoritatis, os. Hemann ad Aeschyli Agam. 517. De fenest tamen Ahrons Philol. Suppl. I 539. - V. 11. ἄλλοτε A, v. ἄλλοτέ τ'. - V. 12. πενίης,

29쪽

Aῖ γὰρ ἄτερ νουσων τε καὶ ἀργαλέων μελεδωνῶν 329

εξθκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου.

Μήτε τίνα ξείνων δηλευμενος ἔργμασι λυγροῖς μήτε τιν' ἐνδήμων, αλλὰ δίκαιος ἐὼν)

την σαυτου φρένα τέρπε ' δυσηλεγέων δε πολιτῶν ἄλλος τίς σε κακῶς, ἄλλος ἄμεινον ἐρεῖ.

υληθείη δὲ παρέστω σοὶ καὶ ἐμοί, πάντων χρῆμα δικαιότατον.

Fr. 5. Stob. CXVI 34r ἐκ Μιμνέρμου Ναννους Nάννου A, orn. Vind. Trino. Mλλ' ὁ λιγ ore. κτλ. ... ἀμφιχυθέW sed cum V. 4-6 legantur in Tlieogni deis v. 1020-1022, re to Briin k fragmento, quod servavit Stobaeus, tres versus praemisit: Aυτίκα ... εἶναι, qui praece- lunt apud Uieogn. 1017-1019. - V. 4. ἔναρ, Setinet de vin kαρ. - V. 5. ἀργαλεον, Theogn. ουλόμενον. - V. 6. Theom. αυτίχ' υπὲρ κεφαλῆς γῆρας ἡπερκρέμαται. - v. I. τίθει, legeb A. tu i P ΑΟ ταν γνωστὰν τιθ ῆ. Fr. 6. Diogen. I aeret. I 60: φασὶ δ' αὐτὸν Σόλωνα) καὶ Μιμνερ- μου γράψαντος ' αῖ γ ὰ ρ κτλ. ἐπιτιθῶντα αυτῶ εἰπεῖν 'χλλ' εἰ μοι κτλ.ci. Apostol. I 60 l . - v. 1. μελεδωνῶν seripsi, nisi praestat μελεδωνέων, ut Coi et edidit, I Febatiir μελεδώνων. Sola liae foranix antiqui poetae usi sunt, μελεδών recentis Minaodum aetatis est voci ultun, tun μεληδών satis ii sat auctoritatis. Fr. 7. Anthol. Ρal. IX50: ΜιμνερμοW In marg. m. s. MIMNEPΜΟΥ, tum in rasura αλ νν, tum infra alia manus addidit παραίνεσις εἰς τὰ ἀνέτως ζῆν sco I. Par. Μνημέρμου παραινετικόν ' την σαυ του φρ ἐν α κτλ. Ideni distichion Iegitur in Tlieogn. v. 795-796 privomisso alio: Μήτε τινὰ ξείνων κτλ. , quod Bacti, alii recto Mimnerino vindicaveriant, quos et olim in proe cdosi et nune secutus Stim, cum in epeudosi Μimnorino abiu Ueavissem. - V. 3. την σαυτου, Behicer olim την σ' αὐτου, potorint aῆν αυτου seribi, ut est in Homeri Hymno in Mere. 564 σὐ δ' ἀτρεκέως ερεείνων σὴν αυτοὐ φρένα τέρπε, sed nihil niItandiIm, es. Alcaeus tr. 72. 78. 87. - V. 4. cod. P his αλλος et praetorea ἀμείνον'. EFr. 8. Stob. XI 1r Μενάνδρου Ν αν νους A, ora. Trinc., μ ναννους Viussi, Μένανδρος ἐν Νάννοις Selio Mi.) ἀληθ. κτλ. Passo et Gais oritΜιμνέρμου. - V. 1. ἀληθείη, Schneide v. ἀληθίη. cs. Nauch Philol. XI 466.

30쪽

MIMNERMUS.

φεῖς δ' αἰπὐ Πυλου Νηλήων ἄστυ λιπόντες ἱμερτὴν Ἀσίην νηυσὶν ἀφικόμεθα,ες δ' ἐρατὴν Κολοφῶνα βίην υπεροπλον ἔχοντες ἐζόμεθ' ἀργαλέης υβριος ηγεμόνες

5 κεῖθεν δ' αυτ' υλεντος απορνύμενοι ποταμοῖο

θεῶν βουλρ Σμύρνην εῖλομεν Αἰολίδα. 330

Stratio XIV 634: Κολοφῶνα δ' Ἀνδραίμων Πυλιος κτίζει , ῶς φησι καὶ Μίμνερμος ἐν τν Ναννοῖ.

ODδέ κοτ αν μέγα κῶας ἀνήγαγεν αυτὸς γήσων ἐξ Αἴης, τελέσας ἀλγινόεσσαν οδόν,

Fr. s. Strat, o XIV 634: Ἀπελθόντες δε παρὰ των κτεσίων οι Σμυρναῖοι στρατεύουσιν ἐπὶ τον τόπον ἐν ω τῶν ἐστὶν ἡ Σμύρνα, Λελέγων κατεrόντωμ' ἐκβαλόντες δ' αυτοὐς εκτισαν την παλαιὰν Σμύρναν.... στερον δε υπὰ Αἰολέων ἐκπεσόντες κατέφυγον εἰς Κολοφῶνα καὶ μεtὰ των ἐνθένδε ἐπιόντες την σφετέραν ἀπέλαβον καθάπερ καὶ Μίμνερμος εν τῆ Nαννοῖ φράζει μνησθεὶς τῆς Σμύρνης ὁ τι πε

a fluvio Μέλης soceriti tur ἄλλος ποταμὰς ὁ Μήλης ὁ διὰ του ἡ τῆς Κολοφῶνος, sit 1 45 Mίλης dici vuletur. Ego euin o I in1 στι ῆωτος coniecissem probante Herigi ergio, in prope losi δὲ κρυόεντος δ' αδ στυγόεντοςὶ scripsi, vid. Pausanias VIII 28, 3: υλεντος eodd. ἀνελόντος δε tof ἐν Κολοφῶνι καὶ ἐλεγείων ποιηταὶ την ψυχρότητα αδουσιν, addo ib. VII 5. 10, ut hune ipsum lociun respexerit: et in euridem modum Moinelce κεῖθεν παχνῆεντος proposuit; qtie in praetorea ossem it ἀπορνύμενοι praesentis temporis participiumi , quod satis tuetur Pindariis

Pyili. I 65 Droν δ' 'Aμύκλας ὀλβιοι Πινδόθεν ὀρνύμενοι. - V. G. βουλὴ, Cobet βουλῆςntilla necessitato. - Σμύρνhν ε nouενBriinck, vulgo Σμύρναν εἴδομεν. Fr. 11. Strabo I 46: εἰ δ ωσπερ ὁ Σκήψιός φησι παραλαβὼν εάρτυρα Μίμν ερμον, δς ἐν τω 'Ωκεανῶ ποιήσας την οἴκησιν τοῖ Αἰήτουπρὴς ταῖς ανατολαῖς ἐκetὰς περφθῆναί φησι υ υπο του Πελίου τον γά- σονα και κομίσαι τὰ δέρος, οὐτ αν ὴ ἐπὶ τὰ δέρος εκεῖσε πομπὴ πιθανῶς λέγοιτο εἰς ἀrνῶτας καὶ αφανεῖς zόπους, οὐδ' ὁ δι' ερ εων καὶαοίκων καὶ καθ' ημῆς τοσουτον ἐκτετοπισμένων πλους οἴτ' ἔνδοξος οὐτε πασιμέλων. οὐδ ὲ κτλ. καὶ ἡποβάς' Αἰήταο κτλ. Apparet haec