Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

41쪽

Eἰ δε πεπόνθατε λυγρὰ δι υμετέρην κακότqτα, μή τι θεοῖς τουτων μοῖραν ἐπαμφέρετε αυτοὶ γὰρ τούτους ηυξήσατε ρυματα δοντες, καὶ διὰ ταυτα κακην ἔσχετε δουλοσυνην 5 υμέων δ' εις μὲν ἔκαστος ἀλωπεκος ἴχνεσι βαίνει, συμπασιν δ' ὁμῖν κουφος ἔνεστι νόος

εἰς γὰρ γλῶσσαν ὁρῆτε καὶ εἰς ἔπος αἰόλον ἀνδρός,

εἰς εργον δ' ουδεν γιγνόμενον βλέπετε.

Ἐξ ἀνεμων δε θάλασσα ταράσσεται' ἐν δέ τις αυτὴν 339 μὴ κινῆ, πάντων εστὶ δικαιοτατη.

Fr. 11. Diog. L. I 51: Dτε τον Πεισίστρατον ἔμαθεν ἐδη τυραννεῖν, τάδε ἔργαψε προς τους 'Aθηναίους' Εἰ δὲ κτλ. stando Nicetasinio litat. p. 772 ed. Bonn., ubi cod. A oua. v. 5-8 et ex Plutarcho v. 1λυγρὰ, v. 2 μῆνιν, v. 3 ἐρύματα exilibet in et Diod. Exc. Vat. T. III p. 24:Kαὶ μετὰ ταυτα τυραννουντος ἔφη. Εἰ δε κτλ. integrum servant. Pliri.vit. Sol. e. 30: Rαὶ τὸ λοιπὰ ν ηουχίαν ηγε καὶ τῶν φίλων φεύγειν παραινούντων ου προσεῖχεν, ἀλλα ποιήματα γράφων ωνείδιζε τοῖς 'Aθηναίοις ' εἰ δε ... δ O υ λ οσυν ην v. 1-4 , et supra: καὶ πολλὰ διεξῆλθεν δμοια τουτοις, Οἴς διὰ τῶν ποιθμάτων γέγραφεν εἰς γὰρ κτλ. 7. 5. 6ὶ, undo Gem. AI. Str. I 328 affert v. 7. 5. 6. -- V. 1. λυγρὰ, IDiogen. δεινα. - υμετέρην, Diod. δμετέραν. - v. 2. μή τι θεοῖς τουτων, Diod. μὴ θεοῖσι ταύτην, et μὴ θεοῖσι ap. Pliit. FaLC C etiam lovτων om.). - μοῖραν, Pliat. μῆνιν. - v. 3. φυματα Stephianus, ἐρύματα Diod. PIut.,

giens de futura Pisistrati tyrannide ilixit, vid. D. 9 et 10. Fr. 12. Pliit. vit. Solon. e. 3: 'Eν δὲ τοῖς φυσικοῖς άπλους ἐστὶ λίαν και αρχαῖος ώς δῆλον εκ τουτων. Εκ νεφέλης . . . ἀστεροπῆς fr. 9v. 1. 2ὶ. Ἐε ἀνεμων δὲ θάλασσα κτλ. unde vulgo etiam thoe clisti-clion priori subiungunt et ad illam elegiam referunt: ut Plutarchus ex divorsis ologiis duo diversa oxempla petiit, Piod etiarn Sclineido vinavim Mivertit. Irixit autem poeta de populo, qui nisi improbis ducibus utatur, sit iustisaimus, sicut mare placidum, ventis non turbantibus. Ucrodot. VII 16: τὰ σὲ καὶ αμφοτερα περιήκοντα ανθρώπων κακῶν ὁμιλίαι σφάλλουσι, καταπεο τὴν πάντων χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι θαλασσαν πνεύματά φασι έμπίπτοντα ου περιορῶν φυσι τῆ εωυτῆς χρῆσθαι. Polyb. XI 29: ῖθεν ἀεὶ τὰ παραπλήσιον πάθος συμβαίνει περί τε τοὐς ἄχλους, και τὴν θάλατταν ' κα περ γὰρ, κἀκείνqς η μὲν ἰδία φυ- σι ς ἐστὶν αβλαβὴς τοῖς χρωμένοις καὶ στάσιμος, ο ταν δ' εἰς αυτὴν ἐμπέση τὰ πνεύματα βία, τοιαύτη φαίνεται τοῖς χρωμένοις, οἷοί τινες

ῖν ωσιν οἱ κυκλοῶντες αυτὴν ανεμοι, τον αυτὴν τρόπον καὶ τὰ πλῆθος

42쪽

13. H. J

Μνημοσυνης και Ζηνὸς ολυμπίου αγλαὰ τέκνα, Μοῶσαι Πιερίδες, κλυτέ μοι ευχομενω ὁλβον μοι προς θεῶν μακάρων δότε καὶ προς απάντων ανθρώπων αἰει δοξαν εχειν ἀγαθήν'5 εἶναι δὲ γλυκὼν ωδε φίλοις, ἐχθροῖσι δε πικρόν, τοῖσι μεν αἰδοῖον, τοῖσι δε δεινὸν ἰδεῖν. χρηματα δ' ἱμείρω μεν εχειν, αδίκως δε πεπῆσθαι Ουκ ἐθέλω ' πάντως υστερον ηλθε δίκη.πλοὐτον δ' ἄν μεν δῶσι θεοί, παραγίγνεται ἀνδρί 10 ἔμπεδος ἐκ νεάτου πυθμένος εἰς κορυφην ον δ' ἄνδρες τιμῶσιν υφ' υβριος, Ου κατὰ κόσμονωὶεται, ἀλλ' αδίκοις ἔργμασι πειθόμενος Ουκ ἐθέλων ἔπεται ' ταχέως δ ἀναμίσγεται ἄτη 'αρχη δ ἐξ ολίγου γίγνεται ωστε πυρός, 340 Ib φλαυρη μὲν τὸ πρῶτον, ἀνιηρη δὲ τελευτὰ Ου γὰρ δην θνροοῖς υβριος ἔργα πέλει. ἀλλα Ζευς πάντων ἐφορα τέλος, ἐξαπίνης δέειτ' ἄνεμος νεφέλας αἶφα διεσκέδασεναεὶ καὶ φαίνεται καὶ γίγνεται προς τους χρωμένους, ολυς ῖν ςχη προστάτας καὶ συμβούλους. Dionus. Hul. XVII 12: παραπλήσιον etι πάσχουσιν αἱ δημοκρατο ε μεναι πόλεις τοῖς πελάγεσιν ἐκεῖνά τε γὰρ υπὀτων ἀνεμων ταράtτεται φυσιν ἔχοντα ήρεμεῖν, αυταί τε υπὰ τῶν δημαγωγων κυκῶνται μηδεν εν αὐταῖς ζχουσαι κακόν. cf. praeterea fr. Adespot. 23. Adde Cie. pro Cluentio c. 49 et interpretes ad Livium

XXVIII 27, 11.

Fr. 13. Stobae iis Flor. IX 2b: Σόλωνος. Disputavit de lio e carinino Linder Philol. XIII 499 Eo i 1. - Parodia lusit initi iiii elegiae inates fr. 1. V. 1 asseri Cle in . Αl. Str. VI 742: Σόλων τῆς ἐλεγείας ωδε ἄρ

43쪽

PULTAE I LE Illis l. ηρινός, ος πόντου πολυκυμονος ἀτρυγέτοιο 20 πυθμένα κιροσας, γζν κατὰ πυροφόρον

δρώσας καλὰ ἔργα, θεῶν ἔδος αἰπυν ἱκάνειουρανόν, αἰθρίην δ' αυθις ἔθηκεν ἰδεῖν λάμπει δ' ηελίοιο μένος κατὰ πίονα γαῖαν καλόν, ἀτὰρ νεφέων οὐδὲν ἔτ' ἐστὶν ἰδεῖν 25 τοιαύτη Ζηνὸς πέλεται τίσις, οὐδ' ἐφ' εκάστω,

ῶσπερ θνητὸς ἀνήρ, γίγνεται ὀξυχολος αἰεὶ δ' Οἴ έ λέληθε διαμπερές, ὁστις ἀλιτρόν θυμὸν εxst, πάντως δ' ἐς τέλος ἐξεφάνη

ἀλλ' ὁ μευ αυτίκ' ἔτισεν, ὁ δ' υστερον εἰ δε φυγωσιν 30 αυτοί, μηδε θεῶν μοῖρ' ἐπιοίσα κίχρ,

ηλυθε πάντως αυθις ' αναίτιοι ἔργα τίνουσιν

η παῖδες τουτων η γένος ων ὀπίσω. ποὶ δ' ωδε νοευμεν ὁμως αγαθός τε κακός τε 'ῖν δ' ειν αυτὸς δόξαν ἔκαστος ἔχει, χάσκοντες κούφαις ἐλπίσι τερπόμεθα. χῶστις μεν νουσοισιν υπ' ἀργαλ4σι πιεσθῆ ,- 34i

44쪽

ώς υγιὴς ἔσται, τουτο κατεφράσατο

l αλλος δειλος ἐων ἀγαθὸς δοκεῖ ἔμμεναι ἀνήρ,

40 καὶ καλός, μορφην ου χαρίεσσαν ἔχων Jεἰ δε τις ἀχρήμων, πενίης δε μιν ἔργα βιῶται, κτήσεσθαι πάντως χρήματα πολλὰ δοκεῖ. σπευδσι δ ἄλλοθεν ἄλλος' ὁ μευ κατὰ πόντον ἀλῆται ἐν νηυσὶν χρήζων οἴκαδε κέρδος ἄγειν 45 ἰχθυόεντ , ἀνέμοισι φορευμενος ἀργαλέοισιν, φειδωλὴν ψυχῆς ουδεμίαν θέμενος ἄλλος γῆν τέμνων πολυδένδρεον εἰς ἐνιαυτόν

λατρευει, τοῖσιν καμπυλ' ἄροτρα μέλει λλος Αθηναίης τε καὶ μαίστου πολυτέχνεω

G εργα δαεὶς χειροῖν ξυλλέγεται βίοτον ἄλλος υλυμπιάδων Μουσέων πάρα δῶρα διδαχθείς, μερτῆς σοφίης μέτρον ἐπιστάμενος ἄλλον μάντιν ἔθηκεν ἄναξ εκάεργος ' πόλλων, εγνω δ ἀνδρι κακὸν τηλόθεν ἐρχόμενον,

55 ω συνομαρτήσωσι θεοί τὰ δε μόρσιμα πάντως ουτε τις οἰωνὸς ρύσεται Ουθ' ιερά

Selinotae v. , V. χ' oστις. - ὐπ' ἀργαλέησι, Trino. υ πυργαμέησι. Deindo Bruti lc υπ' αργαλέης ἐπιέσθη. - V. 39. 40 institutἔa sente utia alionis lint, itaque estu collis sepsi: distic liori line, muret fortasse ex alia Solonis ologia petituin est, ac scriptii in oliui fuit ait sententiarn v. 34 illustrandam, deindo ut fieri solet niteno loco in or linem receptii in ostr clixi do his versibus in Coinnient. Crit. Ι 8. Dosendero stultuit M. Seiunidi Miis. Rii. V 625: traiiciendos consei lios versiis I .indor post v. 34, qui otiana iii aedam i in intitavit, vi I. supreti a i V. 342 Berialiaritu Hist. Litt. Gr. II 357 o I. 1 v. 39-42 in suspicionem vocat, que in imo lum ei etiam extrema pars ex Tlieognitio interpolatii vi lotur. ot v. 37. 38 ante V. 59 collo earidos censet, sed vid. Schnoi de viti in Plii lol. III 111. Nunc Borntiar ly in .

Movσῶν φίλα vel καλὰ δῶρα vidotur scripsisse. alterarin participium ἐπιστάμενος verbi finiti vico si inriti ir, neqtio offonsio inest in ropetito piirticipio. cf. Hona. O l. Λ 606: o δ' ἐρεμνὴ νυκτὶ εοικὼς γυμνὰν τόζον ἔχων καὶ ἐπὶ νευρῆφιν ὀιστόν, δεινὸν παπταίνων, αἰεὶ βαλέοντι εοικώς.

45쪽

ἰητροί καὶ τοῖς ουδὲν επεστι τέλος πολλάκι δ' δε- oλίγης οδυνης μέγα γίγνεται αλγος, 60 κουκ αν τις λυσαιτ' ηπια φάρμακα δους τον δε κακαῖς νουσοισι κυκώμενον ἀργαλέαις τε

ἀψάμενος χειροῖν αἶψα τίθησ υγιῆ. 342 Μοῖρα δέ τοι θυητοχι κακὸν φέρει ηδε και ἐσθλόν δῶρα δ' ἄφυκτα θεῶν γίγνεται αθανάτων. 65 πῶσι δέ τοι κίνδυνος επ' ἔργμασιν, ουδέ τις οιδεν, η μέλλει σχησειν χρηματος ἀρχομένου ἀλλ' ὁ μ/ν ευ ἔρδειν πειρώμενος - προνοήσας εἰς μεγάλην ἄτην καὶ χαλεπην ἔπεσεν, τῶ δὲ κακῶς ἔρδοντι θεὸς περὶ πάντα δίδωσιν 0 συντυχίην ἀγαθην, ε κλυσιν ἀφροσυνης. πλούτου δ' ουδὲν τέρμα πεφασμένον ἀνδράσι κεῖται οῖ γὰρ νυν ημέων πλεῖστον ἔχουσι βίον,

διπλασίως σπευδουσι ' τίς αν κορέσειεν ἄπαντας;

κέρδεά τοι θνητοῖς ἄπασαν ἀθάνατοι ' 5 ἄτη δ' ἐξ αυτῶν αναφαίνεται, ην ὁπόταν Ζευς πέμψy τισομένην, ἄλλοτε ἄλλος ἔχει.

46쪽

Ουδε μάκαρ ου δεις πέλεται βροτός, ἀλλα πονηροί πάντες, ὁσους θνητους ηέλιος καθορῶ.

Πολλοὶ γὰρ πλουτευσι κακοί, ἀγαθοὶ δε πένονται ἀλλ' ημεῖς αυτοῖς ου διαμειψόμεθα 343της αρετῆς τον πλούτον, ἐπεὶ το μὲν εμπεδον αἰεί, χρήματα δ' ανθρωπων ἄλλοτε ἄλλος εχει.

Γνωμοσυνης δ' αφανες χαλεπωτατόν ἐστι νοῆσαι μέτρον, ο δη πάντων πείρατα μουνον εχει.

m-ρ δ' ἀθανάτων αφανὴς νόος ἀνθρωποι σιν.

Γηράσκω δ' αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος.

Fr. 14. Stob. Flor. XCVIII 24. - U. 1. μάκαρ, Stoplianus μάκαρς, Hartung μάκαρ γ' duintanter. - πονηροί, GrotiuS πονηροι. Fr. 15. Plut . Sol. o. 3: πιτι δ' αυτὰν ἐν τῆ etῶν πενήτων μερίδι μῶλλον ἡ τῆ τῶν πλουσίων λαττε, δῆλόν ἐστιν ἐκ τουτωπι Πολλοὶ

γὰρ κτλ. LoguntiIr in Theom. 315-18. - V. 2.3 4 laudat Plut. de tranqu.ur . e. 13 ot de pro . in Viri. o. 6, idern V. 2 ot init. v. 3 de eap. ex ini m. iiii l. c. 11, Ila sit. M. de geritu. leg. II p. 177 affert v. 2-4. - V. 4. resp. Theodul. or. de reg. oss. 146. Rospicit fort. li. l. Aristot. Eua. Nic. X8,1 Irκαὶ Σόλων δε τοὐς ευδαίμονας ἴσως απεφαίνετο καλῶς, εἰπών μετρίως τοῖς εκτὸς κεχορηγομένους, πεπὐαγότας δὲ τα καλλιστα, ώς ωετο, καὶ βεβιωκότας σωφρόνως' ενδέχεται γὰρ μέτρια κεκτημένους πράττειν αδεῖ. nam plura in eandem sontentiam in hae elepyla videtur Poeta expositisse. II 1irtiing thuc rotari Theogn. 1155 , quos Solonis esse existimat.- V. 1. γαρ, Thctogn. Τοι. - πλουτεῶσι, ap. Plui. v. Sol. FAL πλουτοὐσιut Tlieogn. - V. 2. αυτοῖς, Tlieogn. τουτοις. - v. 3. αἰεί C Theogn. Basil. , FaL ἐστιν αἰεί, vulgo ἐστιν. - V. 4. Hermann αλλος, ο τ ἄλλος εrει. at cf. supra 13. 74 et Hom. Od. V 236. . Fr. 16. Clom. Al. Str. V 694: Σοφώτατα τοίνυν γέγραπται τῶ Σ όλων ε ταῶτα περὶ θεοὐ ' Γνωμοσ. κτλ. Ei lem Tlieodoret. I It tibi v. 2πάντα et praeterea CVR πειρῶται

Fr. 17. Clom. AI. Str. V 727: Εἰκότως ἄρα Σόλων ὁ Ἀθηναῖος ἐν ταῖς ἐ λεγείαις καὶ αυτὰς κατακολουθῆσας ' Ησιόδω ' Πάντη κτλ.Cs. E. et . Pr. Ev. XIII 688 C, ubi πάμπαν. .Fr. 18. Plato in Aniatoribus p. 133 C: Σόλων γάρ που εἶπε Γη-oάσκω δ' αἰεὶ π. δ. tibi δ' ominωΠpr. , et do indoexliibent 2lΘΠ πολλάδη διδ. Schol. ibid. : παροιμία ... ρῖλκυσται μέντοι ἐκ τῶν Σόλωνος ελεγείων. Respicit Plato otiarn in L. ach. p. 188 B. 189 A. de republ. VIII 536 B, ubi Seliol. αἰεὶ γηράσκω. Addo Plui. vit. Sol. c. 31: ἐπεὶ σχολῆς

47쪽

Νυν δε συ μεν Σολιοισι πολὐν χρόνον ἐνθάδ' ανάσσων τήν/ε πόλιν ναίοις καὶ γένος υμέτερον

αυτὰρ ἐμε ξυν νηὶ θοῆ κλεινῆς απὸ νήσου

ασκηθῆ πέμποι Κυπρις ιοστέφανος

5 οἰκισμῶ δ ἐπι τpδε χάριν καὶ κυδος ὀπάζοι ἐσθλὸν καὶ νόστον πατρίδ' ἐς ἡμετερην.

Aλλ' εἴ μοι κῆν νυν ετι πείσεαι, εξελε τοὐτο,μζδε μεγαιρ' ὁτι σευ λῶον ἐπεφρασάμην, καὶ μεταποίησον, Λιγυαστάδη, ωδε δ' ἄειδε υγδωκονταετη μοῖρα κίχοι θανάτου.

γε περιουσίαν αυτοὐ μηνυουσιν αἴ τοι αὐται φωναί, γηράσκω ὁ αἰει π.δ. ubi FaL ἀεὶ) ot c. 2 ἔς γε καὶ πρεσ8ύτερος ων ἔλεγε γηράσκειν αἰεὶ sic qV, ἀεὶ rol. ni videtiir omnes . Seliol. Sopli. Antig. 711 subi πάντα Ιγro πολλὰ). Io. Sicelio t. ap. Walg Rliot. VI 201. Zeno a. III 4. Dioge Iliau. III 80. Arsen. 161. Apostol. V 40. Paroenaiogr. e 1. Gott. T. II 107. Siri l. V. γηρῆναι. Cf. etiam Dio Clirys. or. XVIII init. Tatian. e. 58. Cic. de Senoci. e. 8 et 14. Valer. Max. VIII c. 7, 14. Fr. 19. Pliit. vit. Sol. o. 26: Καὶ αυtὀς δε Σόλωνὶ μέμννται τοὐσυνοικισuos SOlor in , quae antea Aopea ilicia fuit)' προσαγορεύσας γὰρ ἐν ταῖς ελεγείαις τὰν Φιλόκυπροπι Nὐν δε φησὶ συκτλ. Vita Arati p. 53 IVesterin.: Μέμνηται δε τουτων των ἐν Αὐπρω Σολωνὶ Σόλων ἐν ταῖς ἐλεγείαις ταῖς προς Κυπράνορα τον βασιλέα, ος συμβουλευθεὶς υπὰ Σόλωνος κτίσαι την πόλιν χάριν του ἀνδρὰς Σόλους ὀνομασεν, αμοιβῆν ταυτην νέμων τῆς συμβουλῆς αὐτῶ ' λέγει δὲ ὁ Σό

μοῖρα κίχοι θανάτου, ἐπιτιμῶντα αυτω εἰπεῖν αλλ εῖ μοι κτλ. - V. 1.κῖν, Thiersei 1 καὶ . - τοῖτο, cod. Mon. τοὐτον. - V. 2. σεῶ Florens tristianus. eii l. anti. σ' νυ. - λω ον ἐπεφρασάμην scripsi. Florens tristianiis 1ώroν εφρασάμην, vulgo τοῖον ἐπεφρασάμην. - V. 3. Λιγυαστάδη scripsi, vid. Suidas V. Μίμνερμος, Λιγυρτιάδου . . . ἐκαλελο

48쪽

Μηδέ μοι ἄκλαυστος θάνατος μόλοι. ἀλλα φίλοισιν ποιήσαιμι θανών ἄλγεα και στοναχας

Eἰπέμεναι Κριτίη ξανθότριχι πατρὸς ακουειν ου γὰρ αμαρτινόω πείσεται ηγεμόνι.

ολβιος ω παῖδές τε φίλοι γαι μωνυχες Ἀποι καὶ κυνες ἀγρευταὶ και ξενος αλλοδαπός.

Ἱσόν τοι πλουτουσιν ὀτω πολὐς ἄργυρός ἐστιν

Fr. 21. Plui. com p. Sol. et Poplic. c. 1: Ἀτι τοίνυν ἀ τοῖς περὶ Μιμνερμον ἀντειπὼν περὶ χρόνου ζωῆς ἐπιπεφωνηκε μηδέ μοι κτλ.ευδαίμονα τον ἄνδρα ποιεῖ. Eadem St . Flor. CXXII. B. - V. 2. ποιήσαιμι Plut., κ αλ λ ε ἱπo ιμ ι Stob. Fr. 22. Plato Tina. p. 20 Ε: Hν μεν ουν οἰκεῖος καὶ σφοδρα φίλος ὁ Σόλων) hμῖν Αρωπίδου του προπάππου, καθάπερ λέγει πολλάκις καὶ αὐtὀς ἐν τῆ ποιήσει, utri ius ulti in is veri is schoi. et ' roclus in Tini. p. 25 F lioe 4 isticlioli adscripsit. Cf. Aristoteles Icliot. I 15: καὶ κλεο-

τῶν κατὰ Κριτίου τοῖς Σόλωνος ἐλεγείοις ἐχρήσατο, λέγων ὁτι πάλαι ασελγὴς ὴ οἰκία οὐ γὰρ ἄν ποτε ἐποίησε Σόλωπι Εἰπεῖν μοι Κριτία πυρρότριχι QYbZl πυρότριχιὶ πατρὀς ἀκούειν. Plato Cliar-nii l. 157 E: H τε γὰρ πατρώα υμῖν οἰκία η μιτίου τοὐ Βρωπίδου καὶ πιπὰ Ανακρέοντος καὶ υπὀ Σόλωνος καὶ υπ' ἄλλων πολλῶν ποιητῶν ἐγκεκωμιασμένη παραδέδοται ἡμῖν ώς διαφέρουσα κάλλsι τε καὶ αρεtῆ καὶ τῆ ἄλλη λεγομενη ευδαιμονία. Fr. 23. Plato Lys. 212 Ε: αλλὰ ψευδεθ' ὁ ποιητὴς ος λη πιλ-

ῖστις μὴ παῖδάς τε φιλεῖ και μώνυχας λπους καὶ κυνας, Ουποτε οἱ θυμὰς ἐν ἡσυχίν.

49쪽

P0ETAE ELEGIA: καὶ χρυσὸς καὶ γης πυροφόρου πεδία Ἀποι θ' ημωνοί τε, και ω μόνα ταῶτα πάρεστιν, γαστρί τε καὶ πλευρῆς και ποσὶν αβρὰ παθεῖν, 5 παιδός τ' ῆδε γυναικός, ἐπὴν και ταυτ' ἀφίκηται,ῆβης' συν δ' ἄρy γίνεται αρμόδια. ταῶτ' αφενος θνητοῖσι ' τα γὰρ περιώσια πάντα χρήματ' ἔχων ουδεὶς ἔρχεται εἰς 'Aῖδεω ουδ' αν ἄποινα διδους θάνατον φύγοι οὐδε βαρείας 346 10 νούσους ουδὲ κακὸν γῆρας ἐπερχόμενον.

Εσθ' ῆβης ἐρατοῖσιν ἐπ' ἄνθεσι παιδοφιλήσρμηρῶν ἱμείρων καὶ γλυκεροῶ στόματος.

26. II1.J . . ' γα δὲ Κυπρογενους νυν μοι φίλα καὶ Λιονυσου καὶ Μουσέων, ἀ τίθησ' ἀνδράσιν ευφροσύνας.

Theogn. τα δέοντα, Setinui te vin τάδε μοὐνα. - V. 4. πλερορῆς scripsi, πλευρῆ Pliit , πλευραῖς Theogn. cf. Horat. Epp. I 12, 5r -Ei ventri bene, si lateri est pedibusque tuis nil Divitiae poterrent regales addere uiatus - παθειν, Hertzberg πατεῖν. - V. 5. ἀφίκηται, x ἐφίκηται. - V. 6. ἡβης CqVx, ῆβη vulgo: ῆβης suspensum ex kβρὰ παθεῖν, puer i et mulieris flore firmi, MIernix imo tum est apud Uieogn. 1003 των αυτοὐ κτεάνων ετ πασχέμεν. - αρμόδια Scripsi, legebRtur αρμονία, nam ni iniis placet Diod olim corninendavi αραόνια. A Phul Uioogn. longe aliterr παθεῖν

σία. subobscuro, sed videtur da legitiina uxoro et filio intellexisse.

Fr. 25. PIul. Amat. c. 5: ευ γε νὴ Βία, ἔφη, του Σόλωνος ἐμνήσθης κωι χρhστέον αὐτῶ γνώμονι tof ἐρωτικου ἀνδρός ' ἔσθ' ἡβης κτλ. Iuvenem lineo scripsisse Solonem coniicit Plint. oθεν οἶμαι καὶ ὁ Σόλων ἐκεῖνα μεν ἔγραφε νέος ὼν ἔτι καὶ σπέρματος πολλοῖ μεστός, ως ὁ Πλάτων φησί. - v. 1. ἔσθ' ἡβης Canter, I 3κ ἐσθήβης, voti. cd l. ἐς Θήβης.

- παιδοφιλήσy, urun k παιδοφιλήσεις. - V. 2. ἱμείρων np. Plut . Ona. megitur integer versus ap. Auten. XIII p. 602 E ubi P om. ἱμείρων) ot Apulei. de Magia c. 9: ,, Num igitur etiam Solono in suisse fieri irin, Seve-min1 et philosoplimn negabis, 'otitus ille Ilincivissinuis versus est: μηρῶν ἴμείρων κτλ. tibi vett. edd. μείρων ευ μείρων. Fr. 26. Plui. Arnat. c. 5, ubi D. 25 affert: ὁ Σόλων ἐκεῖνο μεν ἔγραψε νέος ὼν ἔτι ... ταυτὶ δε πρεσβύτης γενομενος Ἐργα κτλ. , ubi vulgo V. 1 μοι νῶν, sed E νυν μοι, ut ceteris locis. - V. 2. edd. vetti Et EB τίθοσιν pro τίθησ'. Idem disti eli. legitur vit. Sol. e. 3I ubi CBae

50쪽

Παῖς μὲν ἄνηβος ἐων ἔτι νήπιος ωκος ὀδόντων

φύσας εκβάλλει πρῶτον ἐν ἔπτ' ἔτεσιν 'τους δ' ετέρους οτε δη τελέσp θεὸς επτ' ἐνιαυτούς,

ῆβης ἐκφαίνει σηματα γεινομένης 3475 τn τριτάτρ δὲ γένειον ἀεξομένων ἔτι γυίων λαχνοῶται, χροιῆς ανθος ἀμειβομένης τῆ δε τεταρτn πας τις ἐν εβδομάδι μέγ' ἄριστος ἰσχυν , ῆντ' ἄνδρες σήματ' ἔχουσ' αρετῆς πέμπτη δ ωρίου ἄνδρα γάμου μεμνημένον εἶναι

l0 και παιδων ζητεῖν εἰσοπίσω γενεήν

τῆ δ' εκτρ περὶ πάντα καταρτυεται νόος ἀνδρός,

νουσάων, FAL,ia τίθησιν et Sept. sapient. eonv. e. 13 et Rp. Hermiam in Phaedr. p. 78 ubi ἔργα τὰ et καὶ νουσάων τίθησι . - V. 2. Solineide vin Μουσάων θ', α τίθησ'. Fr. 27. Integram lianc elogiam servaveriant Ρhilo do ovis. ni uniti p. 24 A ed. Francos. 1691): τὰς ηλικίας ταυτας ανέγραψε καὶ Σόλων οτῶν Ἀθηναίων νομοθέτης ἐλεγεῖα ποιήσας τάδε ' ΙΙαῖς μεν κτλ. et Cloin Alox. Str. VI 8 4: τάς τε τῶν ηλικιῶν μεταβολὰς κατὰ ἐβδομάδα γίνεσθαι Σόλωνος αἱ ἐλεγεῖαι δqλosaiν ωδέ πως ' παῖς μεν κτλ. es. Au tirosius Ep. VI 39. Legitair elegia etiam in Cod. Paris. Rp. ciuinor An.Par. I 46: Ῥρωελεγεῖα Σόλωνος προς περίστασιν ηλικιῶν notabo littera C), et Apostol. XIV 94. Ruspiciunt liuo Censori n. do illo nai. e. 14. Macrob. in Somn. Scip. I si) ot liaiul dubie Aristot. Pol. VII 14, 11: κατὰ

τhν τῆς διανοίας ακμὴν αυ τη δ' ἐσtὶν ἐν τοῖς πλείστοις ῆνπερ τῶν ποιητῶν τινὲς εἰρήκασιν ο ἱ μετροῶντες ταῖς εβδομάσιν τηνὴ λικ ἰ αν, περὶ τον χρόνον τῶν π εντ ε κοντα ἐτῶν. Re Hirsus VII 15, 1l: Λυο δ' εἰσὶν ἡλικίαι προς ἀς ἀναγκαῖον διηρῆσθαι τὴν παιδείαν,

μετὰ τῆν ἀπδ τῶν επτὰ μέχρι ῆβης, καὶ πάλιν μετὰ τὴν ἀφ' Ηης μέχρι

τῶν ενὰς και εἴκοσι εtῶW οι γὰρ ταῖς εβδομάσι διαιρουντες τας ηλικίας

τῆς φυσεως ἐπακολουθεῖν. De si initi Hippocratis sententia vid. proeterea Pollux ΙΙ 1 et IIoissona iis Anecd. II 455. Addo Darembere Extra iisllo dis e. in Edien Ix P. 141. - PO 'son, Frranke, alii liane Solonis elegi ain in suspieion in vocaveriant, iniuria: nam tenue hoc argument in otiam orationis Oxilitatem viaiulatri romitrit, uePIE quae dixit Solon D. 20 v. 4rial versantur huius Elegiae v. 10, si accuratius inquisiveris in utrius quo arminis institum. - V. 2. εν επτ', C επτ' ἄν. - V. 3. τελέση Solineser, vulgo τελέσει. - V. q. ἐκφαίνει, C δε φαίνει, ap. Cl. eo l. Par. δε φανείσος. - σήματα Ρhilo Ap. C, σπέρματα Cl. - γεινομένης, γινομένης Ap., γενομένqς eo l. Par. ap. Cl. -- V. 5. τριτάτη, C τρίτη. - δε orn.Ρl illo. - γένειον, γένεια Λ p., γένει C. - δει scripsi, NI Od etiam Eniperitis coniecit, legeb. ἐπὶ. Λ p. Cl. cod. Par. e l. Fl. ἀεξόμενον ἐπὶ