Scriptorum veterum nova collectio è Vaticanis codicibus

발행: 1832년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

Α δη πιώρισμά εἰσι τη ἡμετέρα τελεία σοφία τούτους ουν δηγοῖσἔχοντες και μει πρὸς τὴν τῆς ἀληθείας ὀδὸν την ἄγουσα ει τον Θεω ὀρθῶς καὶ λευθερίως φεροιο εἰς διιπλῆν Θεωρίαν τον λόγον , μίαν λέγοντες φύσιν τοῖ λόγου σεσαρκωμενί- , τον αγιον Κυριλλον - ἀῶ αρρητον ἔνωσιν - δυο Ἀγιον Γρηγόριον Θεολ-ον ' το ἀκαινοτόμητον αἰ ἀμετάζλητον οὐ φύσεων τε Θείας - ἀνθρωπίνης οὐ μονοροζη χοντει τὰ πλα δικαιοσύνης , ἀλλα ριξια κ ἀρις εζα γε ἀπός ολον- ιιν

372쪽

CC NEBS ET E G. AB MENIORUM o a', constans , quae sunt' tulern et erogene nevae invicem cons stantialita, ilii-lo tamen minus oniuncta , uni eam nonunis naturam esumunt quam Pram neompositionis ratione merentia inest, ob naturain illarum renim piae ad uni nem conveniunt. Frustra igitur sunt mi aiunt , piod si una sit naturi Veibi lucaritat , prorsus cornmixtio facta suisset atque concretio, an quana deminula atque subtracta Itominis natura nemae enim lentinuitur , ut ipsi aiunt, nevis auu traluti H. Multi alia in altilem sententiana dicta tum apud sanctu in Cyrdium , tum apuid alios octores deprelienciere est. Idem doctor, qui ill 4Mi nraii inserentilaus obstitit, contra eos quo suo qui unicam iniri Dant confusani naturam, dicit in prima epistola considerantes igitur , ut dixi, uicarnationis rationem, duas vi lenivis naturas inter se convenisse per unionem inseparabilem, inconsus et inconvertit diter narra caro utique caro est, non clivinitas luat iliuia Dei facta est caro. Verbum Pariter Deus est, non Caro, Iamiuam idem per oeconomiae iusterium se carnei transtulit. autovi post an quandiu igitur cogitatione solisque antinae oculis perspicere rationem licet alia nigenitus unaanatus est , itura esse naturas unitas dicimus, unuin tu istum filium et dontinum , et Dum Dei nuruanatum tuu in Caraiciturn. Iani tum haec ossata uiuologiam nostriin prorsus regant , nos rete licet eiusmoa ducibus in veritatis via , auae ad Deum dicit , utentes , recte liuereque tueologicum nostrurn sermonem duplici ratione priγserianus nempe unain Eria naturain incarnatam dicimus secundum sanctum Cyrillum propter inessauiter unionem; et duas quoque dicimus secundum sanctum Gregorium propter invarialutem naturarum divinae et iumetinae con titione in Sic enim sancti patres arnia iustitiae non simplicia , sed illi linqueri est lextra sinistraPie caedentia gerentes , ut ait apostolus , amis nai luidem distinctioni naturae , fauelliana in in trinitate unitatem naturae opposueriint, quin lanu ri unicam

personam adsererenita a Dellianam vero PerSonae unitateIes, iri alii personarum

distinctione prostigaveratnt, ita tamen ut distinctionem quanalilae unicae naturae ala ccclesia prorsus expulerint Parique ratione confusionem quam Eutyches eiusque adsectae invehe ni oDiurgata In exsufflaverunt et inseparabilem duarian nat triar ut divinae attae humanae unionem Nestorio eiusque consectaneis

otiieceriint, qui Christum dividunt, quini duo quidem dicunt naturas, sed divisas , non in uno Curisto coniunctas. Sic videlicet nestorianam divisionem,

373쪽

THEORIAM DISPUTATIO

374쪽

CUM NERS ET E G. AB MENIORUM. a

Coa iactu la luam , a se longe Hopiae strui risi vero uti iusque in iacienda uni ne tinnrutabilitatem , divinitatis Milicet et launinnitatis, contra Euucheten iii

Nune igitur et nos, iuxta ortuoGxoriun sanctorva Mimia traditionem, anathematizamus eos . vii unam naturam dicunt sactam , dissu ineariam percon Veraionem e tinnita talion in ite ni illos , si Cnristiani aiunt lia tu ex nostra substantia liminanani sanapsisse latur ani ac divinitati univisse , sed ipsui rse carnem sit, in virpula ulero circumposuisse , aut de caelo an attulis ae , aut puantastice non vere hominem apparitisse citen illos , qui alia lavis ex causa unam Clitasti ni illi palli diculit, non autem Propter inseparcit, dein inconfusam Paeunionern cili etia in Nestoruuios anathematiigamus ovai Clii istuna in iluas naturas ita lividunt, ut De uni seorsum liabeant a tionatue, id est eum Pii Passus Inoi tu vie est, seorsum ab co a impassibilis ininorialisPie est; cole utram paerem unionis virtuti tribuunt, passionem et inapassibilitatem , Inortem et immo talitaten Nos vero redimus Dei Vertium illud a patro ante saecula genititin, invisibile , inpassibile et immortales, nostrai ex virgine natura in persecto Imodo surripsisse, et una sua divina natura inconsi is et insepara Diti unione copulavi

se. Illi iri ita lui est in divina natura invisibilis , evasit visibilis in liuinanitate; iliri est impalpabilis , factus est palpa uilis inapassi Ditis inunOrtalisque secunduin

divinitatem passibilis mortalisaue se irii nilii in nostra in nati rari evasit non auten

seorsum alius est impassibilis , alius passibilis alii is initiortillis , alii is mortalis: venim ille qui passus inor tuusque est in assumpta hominis natura . illi ira in si issibilis intino tali sipii est in propria divina natura Idcirco et Dei satagitis, et Passio, et mors , et I eus crucifixit dicitur, et celera talia , quae divinae naturae liaud proprie sed inessalanis unionis causa tribuimus. Etsi niten in pos ile est mortes

vitam at pie iniimortalitateva largiri hominibus , nitido minus positi in Dei ve Duna imoi tali passilbilique litanainum naturae uni iunx est, ii quod antea fieri non poterat, possibile evasit nam impassiDilis passus est natura Passa, inmori Iis imortali mortuus est iacirco et nos viviscat latinus , Pu corpus ipsius sumus, et memora inrasmeniata viventi rivificantivi nos Christo , nostro capiti, mi est benedictus et glorificatus in saecula. Panea haec in praesenti, ex muItis quae dicenda supererant , dictata iiii

exiguo humilimae ingenio nostro insirimique doctrina , ad subliine in sapie m

376쪽

CUM NE IIS ET E G. ARMENIORUM.

il in veatram ut huminatim intelligat armeniacae ecclesiae cire Iidem de sancta I initate et de Christi incantatione sirinui dogura iii I l liliae Yonis cognoscerea parte lotuin veluti tenui minimoque ciui potusve gustu a salii bra noxium dili iri Absolutum vero plenissimum te tractatui de controversiis omni lius . ciuibus inviceim Masillei nus , quantaeeuna Iue irae sunt , post congrega tam a supra diximis synodum ad tuam potenteIn sanctantilue maiestatemseribemus. De vita autem nostrae istibus , propter loci temporiimium, in vitium Hvimus , asperitatem, et e rem in necessariarii in inopia , levi molestiis longi quae nostrae stationis , qui in medio tabemiaculoruria Cedar versantur . certior fiet sancta nisi estas tua ab iis oui lianc nostram epistolam deseriint oratoribus vi et coram vestri celsitulline, uignitudine parva nostra munera si-εtent, nuntini In tres alalaicos equos et arcus inusuliticos viae etsi res exigvitellunt, Utice lilius ti significant fore ut aschii illi super equos tuos , et tostium uiorum arcus conteras ni in iraim ut verias inimi niti l invisibiles potestates , ictu visit,ileni illormin vim reprima vi ecclesiani oppi ignant atque ita digni su- litania . ut te in Cairisti I ei gloria vi lemnias tibi pie gratulemur. Reseripium sanetissimi patriarctae climini Micliaetis . lsilosopli omini supremi, ad praedictui Generalem, nomine polentis sanctiaue i inperatoris nostri donii ni Manuelis datum. Epistola tua , Generalis reverendissime , ad maiestate in meam delata est, Qua ilia polentia comperat te itistitiae viam agnovisse; et, ut ait scriptura , te discipuluin esse factu in regni caeloriam, linilemque laontini negotiatori, qui de climatim suo nova et vetera proferaci quippe qui primariis divinisque apostolomaria consentiens atque oble imperatis traditionibus , patrum quoque posteriora statuta eεi non una lite Praxescripta sectari decrevisti. Accenilisti enim in meditatione lua ignem, calefaciens lue et explorans in Christo vero Deo et servatore nostro sermonem ilium . recte attenuasti spiritalique soniaci tmutulisti et siquid ine

377쪽

THEDRIANI DISPUTATIO

codd.

378쪽

ra vi larem veritatis obscurans , livina lamina excocliae iuri curasti Piodreapse in Mar aridi sarinenti cornuustum est. Iam siquid ad litic epistolam thiam altem te inspicientes fortasse ossenilit, id quoque tuae evelitatis aequitas , ceu extulγerans neque ad perpendiculuin Diali ratis Helicet lain tuam pauca et inobservata aizania interiumuin ortDodoxiae triticu in nata id inquati ut Pote scandat occasionem, et ingenuae puri equo nientis litari lii in imachilarii sun situ aliPR- sua abolet it ei nil fluit tibi. I iij inis,lsi ila veritas scripturii dicentis apparet in Potestate lIn utra vila et mors is Mors i illi , ramnio inor aeteretimes est , recti

dogmatis amissio iis aut in inpiam incutiunt inci edulitate ui et linguam te I

re contra lingita in arina iit, ct ainquam inser nimiora am os suum lilatant.

'ontra vita cimino aetini na nulli tu corruptioni olbnoxia vita, est in austriisis illis insistialibus arcanistimo oritioiloxa sentculia collesauris , quos OmInuni Deus te M Talii mini se liona iniDus iis prout sit, qui ipsum stititiose rima erunt , ii que recti sensus clavii non abdunt, sed et ipsi introeunt, neque alios ita rea proliibent. Hanc ergo vitarn tuum tua reverentia in se laueat, dissi novit iniustas mea te aliis alii upue inperliturum esse , coirecturunt pie luterentena ipsis Perversitatem ac pertinaciam ita ut ii riguis tutissimae sule doctrinis , pravorii In log tu in terr pestas edetua et an hi viti uni in persectis si inain sanitatena vertatum.

Quippeinitia in te hibeamus , mri gentis caput es , uni reliniis generaliDus syn-

inlis turn etiam illic 'llu adsentiententi lionana spe ut ali nus fore it, ii qua ne in-l P. Conspirent tu in capite cita ut iit o inite Fod laudabile in concorilianolistrahit, et unitatis vincla dissolvit, utpote alienum et adversum universi corporis conapagi , purgatum denique e medio tollatur. Etsi enim praeteriti Armenioriam pastores insaniemant , ut ait propheti, cunctus pae grex desipuit et dispersus est;

attamen qui eis successit coria aliis sapiaensque pastor palantes congregalii , et aliena naortiferis tectis pascita cunctis denaonstrabit, minalsitvr l'i' 'n i et spiritali vili tuaquaversus tuto concludet, ius uiuitii si lili patremfamilias, quia connino latui talentum usi iram peperit, et caelestes spiritus de drachma invont laetat,untur. Sane cuncta ecclesias puris sontiuus inundari, sitivit et sitit imaiestas mea; eas Pue uno cunetas spiritali vinclo constringi, ardentissini semper

cupitlitate exoptavit et optat ex ea lue re gaudium riuam iod maximnia capit: nunc vero inesta Dilena linurit an ina voluptatem, cum te quoque in id conspirantem, incumuentem Pieta ecclesiasticae concordiae bonum videt Ianique adeo laetetur Dei ecclesia, nostrique et ipsius ecclesiae causa suorum gaudeat w

380쪽

stolorum choriis, patrum sanctoriana coetus, si ili liun hereditas , cunctique ubnixe gratiae natu istratores Lugeant Eutyclies et Dioscorus ploret Nestorius pudore ait siciatur Severias , eique consentiens imollieu valeant piolatilo naenilacia noDis vobisque , ut scripsisti, olbtriis eruui. Neque veri nos lioininicolae N atorio adsentimur, prava eius optutono afflati , ut duas unius C. in isti personas odilludoxo dogmati oneramus sed unum Curisium confitemur dominum et D innnostriam, in una persona post unionem HI ue ad OriinduIn duabus nelnpe naturis sci una persona inseparatissile inconfuse lue unitis, ex duabus Hupuam naturis et in duabus natinis enimvero pollere uisus etiam post unionem dirastini sic rara atinae re limas. Tuae igitur reverentiae scripta ad inales latena meana fidei expositim, lecta a nobis est, Plinii upli sapientiae et veritatis visa, ni clue D ecclesiae nostrae fide discors aut levia , prire surii in si eius inui sine veritatis sunIma consideretur illidi - .aar ali Iuando lictio eius, uae nouis est insolita legentei vellicat. Nan cliunt naturae suae proprietatein iminutaDilena inconversam pie, etiam post unionem retinuerit huinaria sui stantia illa, tu; is ' de purassiina et sanctissinia virgine deipara sumpta fuit, omnem tollit dulsitationein sanctae et oecumenicae quariae sun inlidtactrina Miltili in consessio , nec non magni inter sanctos Leonis papae rotIIani

epistola , iam orti ioiloxiae columen ecclesia nostra semper appellavit. Porro proclin hypostatica inessabili unione inuno et post actam sine mutatione vel conversione unionem, naturae ipsae indivisiDiliter et inseparabiliter inneant, melius id inquam a nobis iacitur scritat arae , tuan auodi vos dicitis naturai uinmansisse immittat ile in et inconvertitillet ostensionein. Etenina a curatis vectis non peripluasticis, de dogniatibus loquendum est atque scribendum, in iis praeserit in regionibus locisve , uti ainingulina quid suspicaria iir, vel in conli aversiam vocari vide inus. Ergo Cliristui dicere ex duabus naturis, et in dualnis itatu iis,

et duas linuente incitaturas, i l luna uiri Di illi alii xuli irat, et apostoloruui patriIHIuuere gulae adprime consonum secus verra si Post uitionem una in eo praedicetur natura, id manifeste contra rectat et a pati ibus trili lili tactrinain sit etsi

nonniilli student praetextus nescio quos istendere , et salsi doginatis clusorinit lena colore ali Iu irnuuere veruorum persuasit illini, quae recipi prorsus non queunt, propter huiusnaodi doctrinae varias salelariis et invenustalent. Cur enim opus est lianc a naas stulto errori praeuere, occasionem Iue non incongruaria iis offerre, tui spurium dogna sectantur atque tuentur Quae horun colorum, et

contortorum argumentorum, ac veluti excusatilo num utilitas praut mi resalicti' ἔ tutuli

SEARCH

MENU NAVIGATION