Euripidou Ippolytos. Euripidis tragoedia Hippolytus, quam, latino carmine conversam a Georgio Ratallero, adnotationibus instruxit Ludov. Casp. Valcknaer

651쪽

aeque in his miam Pin aere debum it onmilara aliorum miratio in A

Sed non erant omnino verius nic a me praetermittericii, quos ex Phomice petitos quatuor continuos Qxhibet Editio Barnesi. Sub t tuto Stobaeri , τοῖς γαροις πως π συνμ ριχόων η'λικίας χρῆ -π- , primum p. 42', P. rra locanthu' Euri .

Πικρὸν νεα γυναικι πρεσβυτης Β

Talis in hoc dram te pellii ci iuvenculae videri Amuntor, Phoenicis etiam iuvenis amore permissae secundum Euripidem. Neque ignorahat Homerica nisteriamilias Hippodamia, suum verillum despicatui futurum pellici, tauri ruentis in mηuram si semel illa pondo tolerasset, idcirco filium orabat iuvenem Phoenicem, Πακακι λ εχ ν α γέροντα. ad quem versum E tritu in Il. I, p. 667, I, --s inquit, γέροντν νέα πινη, - dc σφριγῶντο ανδρος. μναιώ τ' ἐχερον πῆ ---ἰe, CEuri ris ex Danae versus iste legiriir ibidem apud nobaeum ., alterum ex Phoenice, voce Im1inta, transsumsit in perditam nobis comoediam Arisophanti, si tuaius est versus,

3 in Literae IΔ. AI. AI. dc M, a librariis permutatae, Deinquenter ei res pepererunt: in ve bis Preictiones apud Stob eum p. 487, 48, pro *φιαιος vulgatur ii διαφάδώ-ιτα. ut alterius generis quid adiiciam, legitur in Evangelio

652쪽

a m esse dicitur Grannui Alex. Strona. v I, p. 747, Tri guiriuii terὶtiam nobilem v. 4s8--46o, multo melius, elliod fecissi Ataniarauri III, p. s6o A, di hunc sequutus, Color I Q. Las 2, com- Parasiet cum Theophili Comici versibus ex Neoptolemo, qui quid ex Theogni ieis accurate suiu ςXpressi:

tam Grotio p. 727, re iti tui. Sed quid reliquis versibus faciemus vestut ex Phoenice prolatis ' Pri-B mi sententia, si separetur a reliquis, in universum ianitin, salsa est; nec

cum Vicinis iungi potest. τεκνα Δίδωσιν absurdum est. Laudo Hea- Irium, qui monuerit primum a reliqtiis separandum : in altero pro U-δωσis Corrigere tentat Δέλαιν' huic ille pro suo candore meam an-

in Euripio una quoque Tragoedia Electra saepe repetita uss. 628, 6 I, 799, 8i , i , 844, 8s I, 96o. Δμωὶ: legitur in Euripideis, qine nus-Pam alibi reperiri suspicor, quam in Alexan' i Rhesoris libello p. 28,

sed nusquam alibi quum occurrat in N. F. aut in Antiqui Foederis Alex. Ueti . Codicum AISS. lectio, πάλΛ πε .ῆ σχλου caput Maro v I, 34, comparanti fortasse genuina videbitur. M ID

653쪽

ρN L C. V. DIATRIBES CAPUT XXIV.

'ΛM' , δε μ' ἰξεσωσεν ' ες ι δή μοι τροφὸς , AMητηρ , ἀλλ ἡ , , αγκυρο , Γεγηi. Commodum recordor, in hoc ipso dramate, Phoenice, vocem adhibitam Euripiri: haec nobis valde vitiata quod multis evenit in isto libello Tra3oetarum fragmentiso prostant in Eroiiani Lexico Hippo

la nihil opis allatiun est ex Codicibus, & ἐφαγεδαιναν licet medicis' in hoc quo Ne cancro vix medicabili licebit adhibere inedicinam periculosam. Quid si clixerit Amyntor in Phoenice paμασιν δ' ἱροῖσιν έπον, ὼς καυτ γα

Voluitne serro candente oculos exurere filio saevus ille senex iuriis. atrioris accensust quo G ecatus mulieri servM Rex tun, temporis ancillabatur Amyntor , 'O'γυν- ς vid. Eurip. Elec. v. 93 IJ velut Δμι- , - ut Comico Ninnio dotibiu deseriti dicebamur uxoribus an--lari, praesertim si vetulis nupserand mulieribus, Ην μ, πεD1ς ων, nempe DB, secundum Comicum Anaxandriam apud p. 4 I9, 26M

Eadem est ex Euriptas Melanippe sententia, Ex eius Phaetironte quae veteres Homini dederant interpretes ista nobis tervaviL Eusathius in C. Od. N, p. 1 λ, 33ν,

Πεπωψ ον τ' σωμα ρ φερνῆς εχων. Vltima non intellecta latent apud Plutarchum T. II, p. ψ98. A. Veterum sapientum simillima prostant ea de re monita Cleobuli, Pittaci, Ocelli Lucani se Caelicratidae ,. ceteroriunque : Callicrauidae Laconis, ista: α πω πλατω 6 τω καθυστε χοισα τἀνδρος - προ ρερθ' addit Ocellus ,-- τας φύει, νόμον. . rid ultima Euripidea videbuntur aptiora. verba Megadori Aulul. III, 6o, Nam quae indotata es, ea in pate te est viri: Golaiae mactam cae malo cu damno viros.

654쪽

m pHOENICIS EURIPIDEI ARGUMENTO. 27s. i

Vtut amem haec vera sint, & severa legantiar in istiusmodi nuptiis .dicta, ex . gr. Plutarct in Solone p. 89. D. E. minime tamen absurdum 'enit Dei Delphici consilium Ergino datum, seni coelibi, Πιωδῶ τ' ἐυι-ςῆ, quo sensu se fuisse dicebat Iphis in Eseip. Suppl. v. io88. Consilium illius divinum, praeter Pausan. IX, p. nobis exhibet Oenomaas Eusebis, Praep. Evang. V, p. 2is, his suavissimis versibiis expressum

B Oenomaus infrequens ille Deoriam cultor, nimis paene severe, ore sti liberrimo, rhον,, inquit, i/έαν συνοιαῶν imo συνειπιγν, άπαι νμῶ, ά μαντεως άδε τουτο, αχ.α φυειν ωςαμυου. quasi vero non inulta Dii hominesque dederint clivini, quae absque ope c lesti stum commemmati forsan vitinvenissent. Cuiuscumlue sint isti versus Ρoetae, Delphico sacrario inservientis; istiusmodi ingeniorum, ut habemus nonnulla, i vellem plurima ad nos oracula pervenissent. Probabiliter Deum ille lsuum virilitatem & mulieris naturam facit nominibus designantem non eX humana petitis dialecto, sed quibus eam in rem nemo mortalium, tametsi multa sanequam excogitaverrint, ante fuisset usus, tanquani ex Deoriam dialecto; quam ab humana cliversam multis docet exemplis

Diogenes Dionis Chos. p. I p, & noveramus ex testimoniis mineri, Phreecydae, Dictami, Sanurionis, Philoxeau, Plarmis, aliorumque, C quoriam primita ut multa sic sibi ruoque licere creesciit ααςὶ ut scribit Dion p. Is7, B, sed si , Διας) loquuta, interpres Apollinis Delphici versum dederit,

655쪽

176 L C. V. DIATRIBES CAPUT XXV.

sive Corollarium criticum. Non tamen inutilia OBDormn observata videri de diversis moris, phibus errarint hisarii. His liis as coniungendas etiam male distrati. Proponuntur correctiones ex hoc errormn Ionte. Pro ettia y tibi scribe dum τίω δι θ in HeniochI tu. Σκηνη Θεωργκη.καθωνα μίνωτον scripsiss e Polemonem, non κ. μωeν τίν. Clinias minus notari Alcibiaris frater. Senes vitae cisius Antiphani diectum Charontem non πι τίπον Θῶei , seu επι το πορθμειον ἄγειν. Pedibus Iractus. De Maronte quaedam, euvsque Omba etiam Bex nivade. Redditum cI πλιῶ Luciano , pro εὐ πάθω λ.

δα. Calli acto iam videntur veteres in Delum hymni, non

rris Asclepiadai um, Arastidae; S ad nature filiae nomen C

Critici libertatem legibus velut certis terminis idcirco nolunt circumscriptam, quod vim cogitim ii necare videnriar, quodque regulis serviliter addicti rari veritatem detegunt abstrusam, erueitam ex sola vi sententiae probe perspecta, Vera tamen omnes ess C

656쪽

sIVE AD ILLAM COROLLARIUM CRITICUM. et r

Α fatebuntur, quae sue, rnore scripsit M. A. Muratas in Uartiarum Lectionum L. ibri xv c sexto decimo. Centum minimum diversis modis peccamini libr. in veteres , quos Omnes in numerato laabuisse magnam addi 'it vitru li arc h. iii antiquoriim sanaturis utilitatem. Praeteris Oilrnibita pci ' a 'titit triplici modo , semel tantuna scribentes literas qliae suci int hi, pornendae; ic Paranida Coni tingentes 3 distrahentes literas . quis conitingae dcbuerant. Qui multos de reliquis attigeriint, litinc cilairi eniendarici fontem aperia re P. Leopardus, 'PU. Scaliger, iii Graccis praesertim Scriptoribtis Cafaulonus. In uno hoc, si quis ita velit, coniectu tali gelacre sitidiorum, IlaCκamen parte sparva magnis liccat comptinere, ) Mathematicos imitan ui . ot uot enim has humanas l:teras trae iamus, pro suo quisque ingenii modulo, tamen cantilem omnes viana iniistinau it, quam primi nobis monstraruns post renatas in Italia literas artis huius Mit sicae cultores: ut minime u miratulum sit, ex iisdem et lain erroriam sontibias recentiores Criticos, quique thac nobis cuna aetate vivunt, optimas quemque silas derivasse coniecturas. Paucis sorte poteram exemplis novis centum diversos erroriani sontes iuvenibus harum reriim ututio is cimonstrare triplicem autem istum , quem dicebam, euandi modum permultis Unum inprimis attin ani hoc capite, quo literrae coniungendae male distractae, vel iam olim a libriiriis, aut a primis libroriam talitoribus, voces nobis pepererrant ab Auctoium veteriun mente alienistimas. Ex hoc fonte variis in locis huius etiam Diali ibes Euripideos versus sanavi; ex Meleagro cap. x III, pro .Pλὸν ἀμφοῖν ἔκγ-ν, corrissens, αν Φυνα γόνον. eodem caP. PrΟ-ὀκ Πει. - . in Ae-sIsi versu παρεκπεσων. in Eursidis eX inone c. xv II, pro Misa 'αδε.

C Ousiis. Euripidea, si, XXIII, restitur,

pro vulgatis apud Gemotem Alexandrinum, ος Εἰ καὶ Duplex illic error erat; nam vitiose crisque pronunciatio pro dederat .Mκα. Duplex idemque obtinet in Heniocti Comici versu apud Stobaeum Flori leg. M. G . P. 24I, quem Codex m. Leido non aliter exhibet ac vulgatur, T. χωρίον - τον ἐςὶ πῶν κυκλω

657쪽

st 3 L. V. DIATRIBES CAPUT TXU.

voluerit, insignis docet Platonis locus de L. L. XII, p. 9s . E. Has, etiam diversis locis memorans Θεωριας , Demostrivra oraculum exhi tDodonaei Iovis, quo officii Mcusantur Athenienses, c. Mi- Bdiana p. 332, 3. ys, in s. r. de Cor. p. Is I, 6. I cI, Byzantiorum d cretum, quo praeter alia constitueriint - λαι θ ΘΩ. - ἐς τας ρα

quae perverse scalpta vulgantur etiam in Ed. Clar. Tvlori. In Henio hi senatio necesse non erit xl δ; lectori commendasie: Pleis vellum adscribam ex Acten. XI, p. sot. B. G τ γ σύ, ταlωδὶ ψέ Aer, & ista Diphili eX L. X, P LI. E. Tονλ b να-ςον, sic emendata praeliantissimo Critico A. Hem M observ. p. 27s. quae prostant iisdem vitiis, Tον ειδεν αςον , quibus erant apud Sto-haeum Henioesi verba deformata.

qui ira etiam generas men sis A, naei Deipnosophistas plurimis li- Cheravit Casubonus ; de multas, vir Summus intactas reliquit, ex 'hoc ovoque sonte nonnullae hic tolli poterunt. Vuls Mur in Arahe rici Comici versu , ου εις θ δη---ν --- , L. VII, p. 194.

liquet P. 327. F. - Non νι Oua, sed μετανιπllian scripseras in

658쪽

sIVE AD ILLAM COROLLARIVM CRITICUM.

A in Antiphanis, Vel alteritis, Versu L. x, p. 423. D. Neque in verbis Polemo Iis L. X l, p. 48 . - ραυα τὸν κροτῶν. Sed Mi Bacchi sinultam statiat Polemoni Satyrus manu dextra xω - α μόνιπτον Μίδωτον κροτῶν ' istiti inodi poc la H,ωτα, unam an am habentia, saepe. Inemo latitur AuenMo; quin Hoctio tale fuisse dicitur Κω3ων. Virintilii Sileno, Et gravis attrita 'duat cantha us ansa

Literrae male distractae clam nobis pepereriant apud hen. ubi pia inionem inllectatur xl, p. D. τ αδελφον γ I Ἀλκιcιαδου φ Nικιαν μων. 43μίν τε Γλοῦσα σπιν , τἰς ψοῦς αὐτῆ ηλιθιίους. mi straptum invenit xAIvel ΚΛ I NI AN, egregie se facturum credidit si paulo ante lectum nomen MKIAN hic subiti tueret. Corrigi debuerat Κλεινίαν ' hune enim rariem suuin Platonis Alcibiades in primo Alcibiade T. IT, p. Ii 8. E. B vixit μαινομο, ι θρωσιν ' ec Periclis duo filios ηλιε,ους ' ut adeo pronomini αὐτῆ nomen illic etiarn Πε6ικλέους videatur omnino substituerulum P neque enim adolescens Alcibiades filios habuit quos illic me moniret Plato, cuius Socrates ibidem , επειδὴ τοι, . inquit, ' Κλεινί- - μα ,e τω θ Πευκλέους κ έε ἡλιθίω εγ έBlω, &c. Sed ne Pericles & Alcibiades ab instituto me abducant; unicum adhuc proponam ex Athenaeo Phi

iii idem niutata scribendum, οἰκωτου - ἔον γευμα 6 μί' ἡ δυνάμεως ἀγMῶ Θεου, ri hoc monstrat U praecessisse) λοιπον ήλ, Sed nihil horum comparari potest ad elegantiam correctionis, quam Casaubonus dedit in Animadv. xv, o. xv I I. Ex Eles ta Alexandri in i.li versus sic litem male distrinctis prodierar in Aueni Av, p. 69s, C. omisi sensu vacuus:

distracta suis singula locis disponit, nequc literam tamen immutM cor selix di eriaditissimus:

minime iactator ingenii, quales dari nollem inter illos , citii has nobiscum literas tractant, Casubonus his sibi tamen placuit inventis: usquam , inclitit, alibi, hic favit nobis di c. In Stobati Florilegio, quod paulo ante in manus sum seram, iam , libi in nota quadam ad Herodotum suam csς,ν Dranocrato restitui latentem in ευ ες' ίν' suas etiam voces aliis. Hic duo p sertim mihi loca sumam paulo plenius, sua quibuscum interiectis, i tractanda. Al.

659쪽

Ne hic quidem xl vina quin dederit ,

Literas clistractas τ-οe sciolus mutavit in vulgatas , τόπωΘMον. Dubitat vir Summus in Lucian. I, p. 42I, Antishane sumseiit Lucianus quod Cerberum dicentem facit, ἔτι διαμά γντα αλεντω κώνωψ κατέσπασα ἔ ποδM' Propte a manus dubitem , Maod Pharonti paries etiam attribuit Cerberi T. I, p. po, ubi Deranax, B Σάρων με ἔδακεν, a*η, velut brevi nempe me κατασπάσων Ι σκέλους. Quando velo dixit & a fato velut victore pedibus tractum Lucianus T. I, p.746, 37, lainc opinor eXplicandam siepius usurpatam Dion o Tyranno vocem; qua, I Is reactum, non in sentem equo, 3 elin Pere raum n, Lxerit Mere, ut scribit Livius XX LV, c. YXII, 8. aliterce .pit Elasmus in Adag. Pedias Se ipse dicebat Lucianis Pro Mercede Cond. p. 7M. δ mἔτειον , --Cymbam sic Charontis Lucianus decies s is vccat , portatori dandum aliquoties τα πορθμia. in hac voce se a placuit, ilicebam; ἐμ ν' ἐας ορ- cis ad hanc in Horeio vocem via. D. II. EX usu vulgari, a quo, piaeter alios, Callimactum secedere mirima non est , recte Orilias in Lex. MS. Leidensis Bibl. Πορ μον Ποι μίον δαγρέ. πορεμ ον λέ- τὸ πλοῖον ' περεμιεν ο ε in nonnulla Clar. CG ius Ii I, p. 6s. 4c in voce Tελωνῶον, p. I9s a qua τελωνιον, vectι-gal, distii ui potest. Capacem torvi senis cymbam Neo uiu dixeiarat fortasse,

Eid. HI, 4I, Vulgata - ςv νῆ Ἀχέροντιν' sic recte correxisse D Lambinum ad Horat. Carin. Π, Od. III, in L praeter alia , Inon strat Neocriti Ud. xv I, V. 49, Charontem Vocantis, βον ἀ- πορθμῆα καμώτων, & paulo ante v. W, 'Aχέροντα πολυς ενον. Formam forte quis praesertat in TMocrato Graecis usitatiorem *οῖε--Benati xtu, P. s97, Herme nacta scripsisse suspicabar v. Eaa Gεων ἀκρολυ ἔλκεἶ - ἀκώτον

660쪽

Α pro voce nihili ἀκοlta , inquam , ante suspicabar, qvini amicuuicus placuisseI milia. I Pirithooque, quonam corpora viva noti, in c)unbam stram sutilena Charon , ex anti uissimo Minyassis poEmate duo Pausanias cultodivit X, p. d66, qui sic scribi potetunt ememtate:

. Callimactus in SchoI. inedito Cod. Bain. MS. in Honiret Il. κ, 67. In Dialogo, T. I, p. 374. Mercuitus ad Charontem, qui senior tamen Ipse ratem conto singit , velisque ministrat , Virg. Aen. v I,

sic procul clunio pro ευ-legendum esse demonstrant quod B ex eodem est dialogo p. 376, ἀπλοῶτε, ὼ 'Eem, quodque legitur de eadem rate Charontis p. 6 I, δ Δ λο . Ereme AO invicinas A. transierant.

Huius generis alia proferrem, nisi me ilixissent Iora daturiam , in quibus literae perperam essent a se invicem clistractae : haec suppeditant Stobaei Eclogae Cot. P. I 32, t. 47, αύτον μεγάλου δόμον, ἔσοητουν καλῶ δια. liouet, literis eiectis sic reliquas olim fuisse coniunctas , μεγάλου μιμον - ἔν καλει Δια. verba sunt Povis Mi mnaristantis Apollodori sententiam. in Floraleg. Gesneri p. 689, 16, memorantur in vectis Minnii, loquentis de inutili supellectile, αλβα ι ὀ λεφάνἶνα, γυρ . , aὸ I ravσῶ. Corrigo , ενια literae peξverse scriptae εν ειλ male quoque fuerant distractae : χρυσῶ κλι ι in similibus quoque dictis memoriintur apud StobMum p. sos, 9. FI C ι7. p. ys7, so. Pompeio p. 638. F. Alexandro p. 696. C. saepius etiam apud alios. Craterum Macedona scribit χρυσῆς κλμνης καθεζ. ώιν Denutrito QN 'Eρμ. s. 3o8, & Sardanapalum Maximuri . x, g. 9, P. 113. f. iacentem Nn χρυ λατου κλίνης' sic enim scripsin

rat, opinor, non σφυρηλατου. ε

Sed Poetae potius locum adscribam ex Stobrii Florn. sit. P. 37. Versus esse dicuntair Lini et videntur maiusdam PHhagorei, quos rascarmina supposuisse tradit Iamblictus de V. P. I 39. Sunt autem se Grotio vulgasi veris de animo a faecibtu expurgando agentis,

라틴어 텍스트