Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

221쪽

I=INIiAIII CARMlNA.:,0 δὶς τόσους. ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη . λόγον Ο μη συνιείς ' ἐπείρεζοντά τι καὶ παθεῖν δοικεν.τα μακρὰ δ' εξενέπειν ερυκει με τεθμός ωραί τ' επειγόμεναι 35 ἰυγγι δ' ελκομαι ητορ νεομηνια λγέμεν. εμπα, κεἴπερ ἔχει βαθεῖα ποντιας αλμα μεσσον, ἀντίτειν' ἐπιβουλία ' σφόδρα δόξομεν

μων υπέρτεροι εν φάει καταβαίνειν

φθονερὰ δ' αλλος ἀνηρ βλέπων

ω γνώμαν κενεὰν σκότω κυλίνδει χαμαιπετοῖσαν. ἐμοὶ δ' Ο ποίαν ἀρετάνεδωκε Πότμος αναξ, ευ οι δ' ὁτι χρόνος ἔρπων πεπρωμέναν τελέσει.

i5 εξύφαινε, γλυκεῖα, καὶ τόδ αυτίκα, φόρμιγξ, Λυδία συν αρμονία μέλος πεφιλημένον Οἰνωνα τε καὶ Κύπρ', ενθα I εὐκρος ἀπάρχει ό Tελαμωνιάδας' ἀτάρ Λως Σαλαμῖν' ἔχει πατρωαν εν δ' Ευξείνω πελάγει φαεννὰν υχιλεύς 10 νῆσον Θέτις δὲ κρατεῖ Φθία Νεοπτόλεμος δ' ἀπείρφ διαπρυσία,

βουβοται τοθι πρῶνες ἔξοχOl κατακεινται

Λωδώναθεν ἀρχόμενοι προς γόνιον πόρον. Παλίου δε παρ ποδι λατρείαν 'μωλκόν 55 πολεμία χερὶ προτραπων Πηλείς παρέδωκεν Αἱμόνεσσιν,

222쪽

NEMEA IV.

δαμαρτος Ιππολύτας 'Aκάστου δολίαις τέχναισι χρησάμενος. τὰ Λαιδάλου δὲ μαχαίρα φυτευέ οἱ θάνατον 95i, , ἐκ λόχου Πελίαο παῖς αλαλκε δε χείρων, καὶ τὀ μόρσιμον Λιόθεν πεπρωμενον ἔκφερεν inu τυρ δὲ παγκρατὲς θρασυμαχανός τε λεόντων

ἔνυχας ὀξυτάτους ἀκμάν

τε δαινοτατων σχάσαις οδόντων

65 εγαμεν υ ψιθρόνων μίαν Νηρεῖδων, l05 εἶδεν δ' ευκυκλον ε δῖαν, τῆς Ουρανοὐ βασιλῆες πόντου τ' ἐφεζόμενοι δῶρα καὶ κράτος ἐξέφαναν εγγενες αὐtῶ. l 10 Γαδείρων το προς ζοφον ου περατόν απότρεπε 70 αυτις ευρωπὰν ποτὶ χέρσον εντεα ναός libαπορα γαρ λόγον Αἰακου παίδων τον ἄπαντά μοι διελθεῖν.

Θεανδρίδαισι δ' ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ετοῖμος ἔβαν l 20

75 Ουλυμπία τε καὶ 'Iσθμοῖ Νεμέα τε συνθέμενος,

223쪽

PINDARI CARMINA.ἔνθα πεῖραν ἔχοντες οἴκαδε κλυτοκάρπωνου νέοντ' ανευ στεφάνων, πάτραν ἶν' ἀκουομεr , T μάσαρχε, τεαν ἐπινικίοισιν αοιδαῖς πρόπολον ἔμμεναι. εἰ δέ τοι 80 μάτρω μ' ἔτι Καλλικλεῖ κελεύεις στάλαν θεμεν Παρίου λιθου λευκοτέραν

ὁ χρυσος ἐψόμενος αυγὰς ἔδειξεν άπάσας, υμνος δὲ τῶν ἀγαθῶν

εργμάτων βασιλευσιν ἰσοδαίμονα τευχει85 φῶτα ' κεῖνος ἀμφ' 'Aχέροντι ναιετάων εμάν γλῶσσαν ευρετω κελαδῆτιν, υρσοτριαίναενεκ' αγῶνι βαρυκτυπου θάλησε Κορινθίοις σελίνοις τον φάνης ἐθέλων γεραιὸς προπάτωρ λ ὁ σος αείσεται, παῖ.αλλοισι δ' αλικες αλλοι ' τὰ δ' αυτος αντα Τυχύ, ελπεταί τις εκαστος ἐξοχωτατα φάσθαι. οἷον αἰνέων κε Μελησίαν εριδα στρέφοι,

si 'ματα πλεκων, ἀπάλαμ1τος ἐν λόγω ελκειν, 0δ μαλακὰ μεν φρονέων εσλοῖς, τραχυς δὲ παλιγκότοις ἔφεδρος.

phanes animadvertit. Callicles, avunculus Timas archi, filius fuit Euphanis, quem earinina se eisse satis incertum, soriasse filium exercuerat gymnieis laboribus. - V. 91. ἄντα τύχη scripsi, V. αν τις τύχη, Her- mann αν τις ωη, et sic foriasso unus sesol. - V. 93. olaν libri Et Didymus, Aristarchus OIον, Alirens Oων, - ἔριδα, Schol. et1Rm ἔριδας. στρέφοι, conieci aliquando στρεφοιν, i. e. στρέφοιμι, quod probRt Ahrens. - V. 94. ελκειν ΛcΡ2M 12 Sehol , vulgo ελκει et sic lemmas ch. Hermann ον λόγω ελκει. Locus perobseurus. - V. 95. μαλακὰ, lemma seli. μαλθακὰ .

224쪽

Οὐκ ἀνδριαντοποιός εἰμ', ωστ' ελινυσοντα εργάζεσθαι ἀγάλματ' επ' αυτῆς βαθμίδος

Epodi v. 3. 4. 5 litatu et syllaba ancipito tali, quao certum finem versus demonstret, inter se distincti non sunt. Boeckh. V. 1. ἐλινυσοντα auctoro MOInmseno restitui, nemIe enim litatiis offensioni poterit esso, si iiii dein Pimlarus I εργαζεσθ'αι scripsit: vulgo inde Rh o l. Isrub. addunt μ'. Cotomim ἐλινυσοντ' Vn2ΑeΡ2, AR ἐλλινυσσοντ', v. ἐλινυσσοντα.

225쪽

ἐ6eαότ' ἀλλ' ἐπὶ πάσας ὁλκάδος ἔν τ' ακατω, γλυκεῖ' ἀοιδά, 5σεῖχ' απ' Αἰγίνας, διαγγέλλοισ οτι

Λάιμπωνος υιος Πυθέας εὐρυσθενής 5 νίκη Νεμείοις παγκρατίου στέφανον, πω γενυσι φαίνων τερειναν ματερ' οἰνάνθας οπωραν, l0

ἐκ δε Κρόνου καὶ Ζηνὸς ηρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶαπὸ χρυσεῶν Νηρηχων

Αἰακίδας ἐγέραρεν ματρόπολίν τε, φίλαν ξένων αρουραν laτάν ποτ' ευανδρόν τε καὶ ναυσὶ κλυτάνl0 θέσσαντο, παρ βωμὸν πατερος Ἐλλανίου στάντες, πίτναν τ' εἰς αἰθέρα χεῖρας ἀμα 20' δαῖδος ἀριγνῶτες υἱοὶ καὶ βία Φωκου κρεοντος

ὁ τὰς θεου, ἰδν ναμάθεια τίκτ' επὶ ρηγμῖνι πόντου. αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκα τι μη κεκινδυνευμένον, 25l5 πῶς δη λίπον εὐκλεα νῆσον, καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων απ' Οἰνώνας ἔλασεν. στάσομαι ου τοι ἄπασα κερδίων χφαίνοισα πρόσωπον ἀλάθει' ἀτρεκῆς καὶ το σιγῆν πολλάκις ἐστὶ σοφώτατον ἀνθρώπω νοῆσαι.

oοδὲ μολόντων παρ ματέο ' ἀμφὶ γέλως γλυκὼς ωρσεν χάριν. οἰνάνθας

226쪽

πρόφρων δε καὶ κείνοις αειδ ἐν Παλίω μισῶν ὁ κάλλιστος χορός, ἐν δὲ μέσαις φόρμιγγ' υπόλλων έπτάγλωσσον χρυσέω πλάκτρω διωκων

Λιὸς ἀρχόμεναι σεμνὰν Θέτιν 45 Πηλέα ως τέ νιν αβρὰ Κρηθεῖς Ἱππολυτα δόλω πε

δάσαι ηθελε ξυνῶνα Μαγνητων σκοπόν 50 πείσαισ' ἀκοίταν ποικίλοις βουλευμασιν, ψευσταν δε ποιητον συνέπαξε λογον,30 ώς αρα νυμφείας ἐπείρα κεῖνος ἐν λέκτροις Ακαστου 55 'M. β'.ευνἀς το δ' ἐναντίον ἔσκεν πολλα γαρ μιν παντὶ θυμῶ παρφαμένα λιτάνευεν του δ' υπ ὀργὰν κνίζου αἰπεινοὶ

λογοι

δ' ἀπανάνατο νυμφαν, ξεινίου πατρὸς χόλον 60 δείσαις' ὁ δ' ἐφράσθη κατένευσέν τέ οι ὀρσινεφζς ἐξ ΟΤ'-

35 Ζευς ἀθανάτων βασιλευς, ωστ' ἐν τάχει ποντιῶν χρυσαλακάτων τινὰ Νηρεῖδων πράξειν ἄκοιτιν, 65

227쪽

ἔνθα μιν ευφρονες ἶλαι συν καλάμοιο βοῶ θεον δεκονται, τ0 καὶ σθένει γυίων ερίζοντι θρασεῖ. 40 πότμος δε κρίνει συγγενης εργων περί πάντων. τυ δ' Αἰγίνα θεου, θυμενες, γοωκας ἐν ἀγκώνεσσι πιτνῶν ποικίλων ἔψαυσας υμνων.

ητοι μετα αντα καὶ νυν τεὸς μάτρως ἀγάλλει κείνου ομόσπορον Πυθέα. 80ά Νεμέα μὲν ἄραρεν μείς τ' ἐπιχωριος, ον φίλησ' υπόλ-

Oniectura. Κayser ητοι μετααας, τὰ καὶ τῶν τεὸς μάτρως ἀγάλλων κείνου ὁμόσπορον ἔθνος, Πυθέα. Et doinito v. 45 ἐκράτεις coniecit. T. Monunsen de Pindaro p. 48 ητοι μετάαέν τε καὶ νυν . . ἀγάλλει κείνου i. o. Pelei) ὁμ. L i. e. Aeginetae) Πυθέας, vel ῆτοι μετάrξεν, το κυὶ νυν τ. μ. ἀγάλλει, κείνου ὀμόσπορον ἔθνος Πυθέα ut sit genitivus).

Locus obscurissimus: ubi multo sae ilius est criticorum errores confutat e, quam quid poeta scripserat indagare. Hartung llic quoque mi illa molitus scripsit ποικίλων ἔψευσας υμνων τόν τοι μεταααντα, καὶ νυν τεὸς μάτρως ἀγάλλει κοινὸν ὁμόσπορον ἔθνος Πυθέας . quibus resutatis Rauellenstein Philol. XIII 261ὶ proposuit ἔψαυσας υμνων οἴκοι ' μετααας δε καὶ νουν τεὸς μ. ἀγ. κεῖθι ὁμ. ἔθνος Πυθέας' τψ Νεμέα κτλ. At

nullo modo serri potest nominativus Πυθέας, tunc enim etiam v. 48 seq. ad Euthynionem pertinerent: ipso potius viator Pythoas lite aparie fuit compellandus. Ne quo Vero VictorIae quae deinceps recen3entur eum Rauellensio inio aliis ad Pylli eam reserendae sunt, sed ad Eustymenem: Pyineas tune praeter liane Nemeaeam nullam videtur Victoriam retulisse: Ε utllymenes Nemeae vicerat, es. Istiun. VI G1. L. Selimid de vita Pind. 120 seq.ὶ putat liaco factuinio in integraim restitui posse, si scribatur: Doι μεταααντα .... ἔθνος. Πυθέα ὰ Νεμέα κτλ., ceterii nprorsus inero libilia sunt, quae do Explii anilo lio e loco in m ostium pro- ert. T. Moni insenio Ursinianum μετ' άααντα . . . Πυθέας placet. Denique Frie Iericlis, cui corruptissima quaeqtie integeri ima videntur, hie quoquo nihil omnino novandum censet, is igitur verba hunc in modumor linat Πυθέας ἀγάλλει ἐυνος μετα αντα li. o. μεταααν. Equi lem sed dubitanter ut par est conieci: η τοι μετάrξας, τὰ καὶ νυν τεὸς μάτρως αγάλλει κεδνον ὁμόσπορον ἔθνος, Πυθέα, ω Νεμέα μεν αραρεν

228쪽

45 αλικας δ' ἐλθόντας οἴκοι τ' ἐκράτει Νίσου τ' ἐυ ευαγκεῖ λόφω. χαίρω δ' οτι 85 ἐσλοχι μάρναται περι πῆσα πόλις. ἴσθι, γλυκεῖάν τοι Mενάνδρου συν τυχα μόχθων ἀμοιβάν

ἐπαυρεο. χρη δ' απ' Ἀθαναν τεκτον' ἀεθληταῖσιν ἔμμεν Θ50 εἰ δε Θεμίστιον ῖκεις ωστ αείδειν, μηκέτι ρίγει δίδοι φωνάν, ἀνὰ δ' ἱστία τεῖνον προς ζυγὸν καρχασίου, πύκταν τε νιν καὶ παγκρατίου φθέγξαι ἐλεῖν ' ιδαυρωδιπλόαν , 5 νικῶντ' αρετάν, προ ροισιν δ' Αἰακοὐ ἀνθέων ποιάεντα φέρειν στεφανωματα συν ξανθαῖς -

ρισσιν. U. 45. τ' ἐκράτει Beck, τε κράτει RAcM12, τε κρατει ΑP2, Soliol. videtur pro dativo vocis κράτος aecepisse. Ceterum partim re te interpretes: Deipli inio mense, vii Aegi notis et Megarensibus haud dubie communis suit, vicerat ludis Apollinati Mis et domi et Megaris. - V. 47. Om. Ac. - V. 48. συν τυχα, Rixu laenstein συμπτυχα. Ego conieci συν- τυχῶν. - V. 49. ἀεθληταισιν RAcM2, V. ἀθληταῖσιν. - iidem ἔμεν pri, J1εν. - V. 50. δίδοι Ηeririnnia, V. δίδου. Fort. μηκετι ἔθει δίδοι γω- ναν coniungendum. - V. 52. πύκταν RAc, πυκτα ΛΡ2M 12. - διπλοαν, R τριπλόαν, ΑΟ τριπευόαν. - V. 54. ἀνθέων ΙIerinihIan, v. ανθεα. II er- manni coniecti irant quamvis dubitanter recepit aliivl qiiiii legit solio- Iiasta: καὶ κομίζειν αυτὸν Αἰγίνο φαιδρὰ τὰ αν θη τῶν στ εφάνω νμετὰ vulgo μετὰ τῶν στεφάνων) τῶν ρίτων. Noe satis convenito B- te mi in poetariam usui ἀνθέων ποιάεντα στεφανώματα, os. Flor. Lobook Quae St. Ioui c. p. 70. - ποιάεντα , IIerna ann ποιῶντα. - ρισσιν Sclina id, v. Xάρισιν.

229쪽

In constituon do hoc difficillinio earinino saepius ot a Booelchio et ab Hermanno, qui peculiarem scripsit de lioc carmine commentationem Lips. 1844) discessi. Innxime Str. v. 7 et epod. v. 4, do quibus ilicti m in adnotatione. Etenim v. 36,. qui omnium videbatur integeretinus esse, nquo conamina eriticorum ad reli litos versus stropliae novissimos prosecta D siligo ib

230쪽

Eν ανδρῶν, θεῶν γένος ἐκ μιας δὲ πνέομεν ματρος ἀμφότεροι διείργει δε πῶσα κεκριμένα

μένει Ουρανός. αλλά τι προσφέρομεν ἔμπαν β η μέγαν νόον ητοι φύσιν αθανάTOlς, .

καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες ουδὲ μετὰ νυκτας l0 ἄμμε πότμος τις τίν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν.

τεκμαίρει καὶ νυν Αλκιμίδα τὸ συγγενές, ἰδεῖν i5 ἄγχι καρποφόροις ἀρούραισιν, αλ ἀμειβόμεναι 10 τόκα μὲν ων βίον ἀνδράσιν ἐπηετανον ἐκ πεδίων ἔδοσαν, τόκα δ' αυτ' ἀναπαυσάμεναι σθένος ἔμαρψαν. 20ηλθέ τοι Νεμέας ἐρατῶν ἀέθλων παῖς ἐναγωνιος, δς ταύταν μεθέπων Βιόθεν αἶσαν 25 νυν πέφαντ οὐκ ἄμμορος ἀμφὶ πάλα, κυναγέτας

15 ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος εον πόδα νέμων πατροπατορος ὁμαιμίου.

sunt, mraviter interpolatus est: hoc litur versu emendato eateri facile in integriIIn poterant restitui. In Epodo v. 6 Hermannum secutus binos ordines uno vorsu eomprehendi. V. 2. ματρὀς, Stob. Ecl. Phys. II 6. 7 γαστρος ex librarioriam errore. . - V. 3. αἰὲν Hermanu, V. αἰεί. - V. 4. ap. selic Euri P. Mod. 1214 ἔμπαν φυὰν η μέγαν νοον θνατοῖς legitur. - V. 7. ἄμμε, P2 ἄμμι, seli. utrumque . - τίς τίν scripsi, libri αντιν', quod potest ferri, sed vel propter syllabant brevem offorulit: cf. schol. καίπερ μὴ γινώσκοντες

μήτε τὰ πρὸς την 'μέραν μήτε τὰ διὰ τῆς νυκτος ἐσὀμενα, μηδὲ οστις

ημῆς μόρος κατακεκρικεν εἰς σκοπόν τι να καὶ στάθμην δραμεῖν. Inopeodosi scripseram προς ἄντιν' ἐγ. δρ. ποτε στάθραν. Ilaiora molitur IIartunς οὐδὲ νοχίαν τίς ἄμμι πότμος ἄντιν' ἐνεγραψε κτλ. , quem seqititur Rauctionstein Οὐδὲ μεσονύκτιον τίς ἄμμι πότμος τίν' εγραψε

κτλ. Hermann, cum OHin nihil nisi oῖαν τιν' commendavisset probanto Boeelchio, postea coni. αν σύμφυτον ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στ. . Alirens αἱσαν τίν' ἔγρ. δ. π. στ. - V. 8. καὶ νυν scripsi, καί νυν Boechia, καὶ νῶν Αe sch. Rd v. 17, καὶ νὐM M2 soli., δε πιννΡ2M1, δέ νιν Α. -υλκιμίδα IIartvng, υλκιμίδας libri ot soliol. - V. 10. ἀνδράσιν Hermann, v. ἄνδρεσ- σιν. - ἐπηετανον, R ἐπηετανῶν. - ἐκ πεδίων Ac, vulgo πεδίων - V. 14. νυν, M2 νυν τε, in epeo IOSi νυν γε Scripsi. - αμρορος Ae, Vulgo αμοιρος. - Hermann, eum olim probante Boeckllio seripsisset νῶν πέφανται Ουχ αμνιονς, nunc coni: νῶν οτε πέφαντ' Ουκ αμορος, Hariungνυν ἐφάνη οὐκ αμορος. - πάλα, κυναγέτας ζχνεσιν interpunxi eum schol. et IIariungo, vulgo παλακυναγετας, θν. - V. 16. ὁμαιμίου, Πecher ὁμαίμονος, 1Ierin ann oμαιχμώυ, ilia Od ferri nequit, Rauchensio in ὁμαισίου. Lu,rorum scripturam de senstit Frie dericlis, sed ut solet, nullo successu. Alcimidas, cuius pator fortasse Soclidas vel Soeles situ, in Cressam nlimiam gentem videtur receptus suisse, hinc in Nemeonio R-