Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

발행: 1866년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

PINDARI CARMINA 25 άδυμελεῖ δ' ἐξάρχετε φωνα.

γκώμιον ex vecto κωμάξατε repetendum esse, videtur τόδ'. legisso. Puto scribendum ossor μάσσον' Γριθμου. χιος αγῶνί τ οι. ω πολῖται κτλ. Iubentur populares in ipsa Olympii Iovis sollennitate Tinnodernuin redeuntem hoc carmine salutaro: Olympica Athenis celebrabantur verno tempore, itaque Timodernus hibernis Nemeaeis vicit. Ceterum non ilissimulabo, me suspicatum esse hic delitescere epiphonenia stliquod, qualo est τήνελλα, ut se ibondum sit: dιὸς ἀγῶνι, τόνω πολῖται. es. Hesych. τόνφ, λίαν, τέρατι, ubi corrigebam τερέτισμά τι. Nanx τόνω li. e. propere, celeri cursu) Uiod laeve AH Ioco est, quodque praeter IIa sychium otiani Apoll. do adv. 576 agnoscii, minus dignitati lyrici Earminis Videtiir convenire. - κωμάξατε, Μ 1 κωμάξετε. - Τιμοδήμω ΑΡ1, viligo 2 ιμοδήμω, unde sort. quis Tιμοδήμου praeserat.

212쪽

, ,Huius carminis vorsus omnes syllaba ancipiti, hiatu distincti sunt. Epocli primus versus paullo longior metro carere sciolo cuidam Visus est, quum tamen sit nurnerosissimus. Hermanniis in tres dispescit versus, quorum hie debebat numerus ossor POETAE LYR. 13

213쪽

ό δ πότνια Μοῖσα, μῆτερ αμετερα, λίσσομαι, ταν πολυξέναν ἐν ἱερομηνία Νεμεάδιῖκεο Λωρίδα νῆσον Αἴγιναν υδατι γάρ βμενοντ' ἐπ υσωπίω μελιγαρυων τέκτονες

5 κώμων νεανίαι, σέθεν οπα μαιόμενοι.

διφνὶ δὲ πρῆγος αλλο μεν αλλου, 10 αεθλονικία δὲ μάλιστ' κιδαν φιλεῖ,

στεφάνων ἀρετῶν τε δεξιωτάταν οπαδόν' τας αφθονίαν ὁπαζε μητιος ἀμῶς απο 10 αρχε δ' Ουρανοῖ, πολυνεφέλα κρέοντι θυγατερ,

noquo ogo infitior fieri lioe posse, Vdrum euam nulla nn eops, n Iuus litatus sit, probabile non osti tres hos numeros ita trivi de istos osse, prahesertim cum ceteri omnes litatu et ancipiti acci irato idistincti sint. Io es h olini scripserat, sed in ed. see. Ε p. v. 1 in binos versus distrabilit, clitona so-cutus sum. Cotorum nunieri Versu ina, que In adinodum Bocchii doscripsit,

partim satis diibii sunt, sed coli sitito nillil novavi. V. 7. ἀεθλονικία IlγGA M2, αεπιονεικια P1, αθλονεικία Soli. ἀεθλονει κίας Ud, ἀεθλονικίας vulgo. - V. 10. αρχε δ' Ουρανοῖ, πολυνεφέλα κρέοντι θυγατερ scripsi, i. e. Urania, Iovis nubifera flin, olim inop cdosi scripsissoni αρχε δ'. ουρανοιο πολυφίλα velπoaὐφίλαὶ κρέοντι θύγατερ. Legebatur αρχε δ' ουρανῶ πολυνεφέλα Λ Ουρανω πολυνεφέλα, BγGVdΡ1 oggανωα vol Ουρανώα π.ὶ κρέοντι M2 κρεοντιος) θύγατερ, ot si e Soli. Grip. Hoc. 674, quod inam ne seirent votores oritici mendare, Varia commenti sunt: quod Solioliasta dicit oὐρανῶ Αἰολικῶς ἀντὶ τos oυρανοs obseurtim ost: Aristar litas et Ananionius Oὐρανῶ πολυνεφέλα κρέοντι θυγατερ, do Musii Urani filia cogitaveratnt, dativum pro genitivo di tum esse statuentes, alius sori. Didymtis), ut i Iianum removeret, Oύρανω πολυνεφέλα κρέοντι θυγατεo interpretiit a s est: Musa Iovis filia, qui nubisor coelo imporat, parapti I RAtes denisque ovρανῶ πολυνεφέλα κρέοισα θύγατερ satis perverso. Hermann ἄοχε δ' ουρα - νψ πολυνεφέλα κρέοντι, θυγατερ, ut prior datiVus susponsiis sit a voco κφέοντι, Diana difficuliatem iit removeret Isocchi ii iis oυρανοῖ πολυνεφέλαηcripsit. At nequo θύγατερ sic nirile dici poterat, ne die αρχε υμνον Βιὶ eum totius loci instituto convenit. Multo rectius vetores graminutici κρέοντι clim voce θύγατερ iunxeriint, no quo tamen ore di bile est Grae- os, si ii sena ibarbaris et soloecis dis esseris, Sic si impliciter dιὶ θυγατηρ pro Bιὰς θυγάτηρ dixisse: lioc igitii r nomine non solum Aristaretii, sed otiana Didoli scriptura repudianda: at regio se Iinbot dativus in appositione, ubi ipsum nomen accedit: velut est Ol. IX 15: αν Θέμις θυγάτηρ τέ οἱ σώτειρα λέλογχεν μεγαλόδοξος Γονομία. Hanc difficultatem

ut removerem Ovρανοῖ Seribere nusus sua , quam formam Pindarus non videtiir ipse novavisso sed antiquioribus po tis Reeoptam reserro: NIona-

genus variari solobant, ita etiam Oυρανω poterat dici, illino vulgo Ου- φανία appellata ost. Aecodit mi od lineo clausulia inpi iniis deprelio riditur in fontium nominibias, at Ilio Musno nyna plino sontinnus o lintistit ne

214쪽

NEMEA III.

δόκιμον υμνον' ἐγὼ δε κείνων τέ μιν ὀάροις λυρα τε κοίν' ἀείσομαι. χαρίεντα δ' εξει πόνον 2uχώρας αγαλμα, Μυρμιδόνες ῖνα πρότε οι φκησαν, ων παλαίφατον αγοράν i5 Ουκ ἐλεγχεεσσιν υριστοκλείδας εάν 2b ἐμίανε κατ' αἶσαν ἐν περισθενεῖ μαλαχθείς

παγκρατίου στολω καματωδέων δὲ πλαγῆν

ἄκος υγιηρὸν ἔν γε βαθυπέδω Νεμέα τὸ καλλίνικον

φέρει. 30εἰ δ ἐὼν καλὸς ἔρδων τ ἐοικοτα μορφῆ20 ἀνορέαις υπερτάταις ἐπέβα παῖς 'Αριστοφάνευς, ουκέτι πρόσω 35 ἀβάταν ἄλα κιόνων υπερ φακλέος περαν ευμαρές, ρ. β'.ηρως θεὸς ἔς ἔθηκε ναυτιλίας ἐσχάτας μάρτυρας κλυτάς δάμασε δὲ θῆρας ἐν πελάγεσιν Φιύπερόχους, διά τ' ἐξερεύνασε τεναγέων 25 ὐοάς, ὁ πῆ πόμπιμον κατέβαινε νόστου τέλος, καὶ γῆν φράδασε. θυμέ, τίνα προς ἀλλοδαπήν 45 ἄκραν ἐμον πλόον παραμείβεαι;

V. 11. κείνων Boe Ah, v. δ' ἐκείνων. - V. 12. κοίν' ἀείσοραι scripsi, nisi κοίν' ἄσομαι in alis, lego ibatur κοινωσομαι, Boeokli κοινα - μαι. At Pindariis qii id scripserit docet soli. τον υμνον κοινῶς ἄσομαι et de in Io κοινῶς τον υμ νον α σομαι. - εξει, Rnuelaonstein εξεις scit. Μοῖσα.

modi formas ex metri tantii in necessitato admittendas Conseo, qua III uin Veteres eritici nonnunquam Ex inscitia antiquum liane scripturam in

215쪽

PINDARI CARMINA.Aωκή σε φαμὶ γένει τε Μοῖσαν φερειν.

30 δ' ἀλλοτρίων ἔρωτες ανδρὶ φερειν κρεσσονες. οἴκοθεν μάτευε. ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαβες, γλυκύ τι γαρυέμεν. παλαιαῖσι δ' ἐν ἀρεταῖς 55 γέγαθε Πηλεῖς αναξ, υπέραλλον αἰχμὰν ταμών ος καὶ ' λκον εἶλε μόνος ανευ στρατιῆς, 35 καὶ ποντίαν Θέτιν κατέμαρψεν ἐγκονητί. Λαομέδοντα δ' ευρυσθενήςTελαμὼν γόλα παραστάτας ἐὼν ἔπερσεν 'M. β'.

καί ποτε χαλκότοξον 'Ἀμαζόνων μετ' ἀλκάν 65επετό οἱ, ουδέ μίν ποτε φόβος ανδροδάμας ἔπαυσεν ἀκμὰν

φρενων.

40 συγγενεῖ δέ τις ευδοξία μέγα βρίθει 70δς δὲ διδάκτ' ἔχει, ψεφηνὸς ἀνηρ αλλοτ αλλα πνέων ου

ποτ' ατρεκέῖ κατέβα ποδί, μυριῆν δ' ἀρετῶν ἀτελεῖ νόω γεύεται.

ξανθὸς δ' 'κχιλεύς τα μεν μενων Φιλύρας εν δόμοις, 7d παῖς ἐὼν αθυρε, μεγάλα δ' ἔργα, χερσὶ θαμινά

I iocus eorruptus: scliol. videtur legisso επεται δε λόγω δικας αώτω ἐσλὸς αἰνεῖν. Sententia foret non plane in eo inmoda, si haec aliter, Ri- quo scholiasta secit, interpretaremur: Restat, ut iustissimo sermone bonos viros ornem, quemadmodum ἔπεται Pimi arma otiarn ex mea emori latione adhibuit: verum propior litatum illicitum lithoc repudiarula sunt. Credo Pindamini scripsisso επέτα δε λόγω δίκας αωτος ἐσλὸς αἰνεῖν i. e. eo iιmmata iustitia est viros bonos laudare omitione , quae eo uran virtutes prosequatur' ne te aliorsum exspatietrur. - V. 31. κοσμον, conieci κόμπον. - ἔλαβες. Sehol. videtur etiam nαχες reperisse. - U. 34. καὶ 'Ιωλ-κὀν, Mirens κἰαωλκον, Pindarus I ιωλκbν seripsit. - εἴλε Ρ1M1ΑcVd, v. εἷλεν. - iidem codd. μουνος. - V 38. χαλκότοξον ΛΡ1, V. χαλκοτόξων.

M. 818, 33: ψεφενός και ψ εφηνὰς ἀνὴρ . . . φησὶ Πίνδαρος υριστοκλεῖ, unde Porson ψεφεννὸς vel ψεφεινὰς, nee clisplicet aeoli ea sorina ψεφεννὸς, sed vulgatam tuetur etintn Zonat . 1870. - ἀτρεκίr, M 12 ἀτρεμεῖ. - V. 44 sqq. ἄθυρε, μεγάλα δ' ςργα scripsi set ideinde v. 46 φονων, Iegebatur ἄθυρεν μεγάλα ἔργα, nisi quod AcΡ1M2 ἄθυρε, et v. 46 libri Omnes φόνον : quod restitui φονων coinnio te caedis cupi litatem signifieat, qua magna fastinora in pugna cuni seris leonibus Aeli illes patraverit. Ac eriorem emendationem sirinat 'araphi'. : ὁ δὲ 'Aχιλλευς τα μεν παῖς ων αθυρεν ἐν τοῖς οἴκοις τῆς Φιλυρας, καὶ ταυτα δε μεγάλα καὶ συνεχῶς κατειργάζετο ὀξείαις βολαισι μάχας, των γενναιοτερων ζώων, λεόντων τε καὶ συῶν ἀγρίων πλῆθος ἀναιρῶν, legit igitur ἄθυρε' μεγάλα δ', Disitiroci by Cooste

216쪽

15 βραχυσίδαρον ακοντα πάλλων χον ἀνεμοις, 80μαχα λεόντεσσιν αγροτέροις ἔπρασσεν φονῶν, κάπρους τ ἔναιρε, σώματα δὲ παρα Κρονίδαν Κένταυρον ἀσθμαίνοντα κόμιζεν,εξέτης τοπρῶτον, ολον δ' ἔπειτ' ἀν χρόνον ' M50 τον ἐθάμβεον υρτεμίς τε καὶ θρασεῖ' 'Aθάνα,

κτείνοντ ἐλάφους ανευ κυνῶν δολίων θ' ἐρκέων ποσσὶ γαρ κρατεσκε. λεγόμενον δε τοὐτο προτέρων λειος ἔχω βαθυμῆτα χείρων τράφε λωίνωγάσον' ἔνδον τέγει, καὶ ἔπειτεν 'Ἀσκλαπιόν, bd τον φαρμάκων δίδαξε μαλακόχειρα νόμον ' 05 νυμφευσε δ' αυτις ἀγλαόκολπον

Νηρέος θύγατρα, γόνον τέ οἱ φέρτατον

sed cum reliqua satis pro arbitrio ac negligenter interpretatus sit, quid iii suo libro repererit, incertum: φόνον videtur non legisse , verba ὀξείαις βολαῖσι μάγας depravata esse apparet, sed seripsisse videtur ὀξείαις βολαῖς ἀκοντίου ἐνὶ μάχαις, itaquo librorum seripturam μάχαs1ve ἐν μάχα confirmat: contra scitoliasta legit μάχας .... ἔπρασσεν, itaque aut φόνον ignoravit aut alimi quid reperit, dicit enim: ἀκαταλλήλως δὲ ἐξενήνο επι ἔδει γὰρ εἰπεῖν λεόντων ἀγροτέρων μάrας ι νή ο

γει, η adde συνὶ λεόντεσσιν ἀγροτέροισιν. In epeodosi deleto vocabulo φόνον conieci ἀγροτέροισιν ἐπράσσετο. Harthing scripsit ῖσα τ' ἀνεμωνοι παῖς λεόντεσσιν αγροτέροις ἔπρασσεν μάχας, Rauchenstein ἴσος ἀνέμοις, μάχας λεόντεσσί τ ' ἀγροτέροις επρασσεν πικράς. - ἴσον ἀν-οις Solami 1, ἴσον τ' ἀν. ARBγΑcΡ12Vd 112, Iσά τ' G, Herinanii ἴσατ', Schol. ad v. 88. ἴσος ἀνέμοις, quod epitheton Achilli bene quidem

convenit, sed in thoe pugnae genere epicae magis quam lyricae poesi ae- commodatuin videtur. 1'raetet ea AeΡ1GUd ἀνέμοισιν ἐν μάχα, Μ2 ἀνέμοισι ἐν μ. et G λείουσιν. - . 47. σώματα . . . ἀσθμαίνοντα, P1MI σώματι. . . ἀσθμαίνοντι, et sic Sela. nisi forte σώματι. .. ἀσθμαίνων ἐκόμιζεν legit , σώματι etiam A, σωμάτια ΑcVa2, quod est ex dialographia ortuna, quod non debebat Drobur e T. Mornuisen, σωμάτια δὲ παρ M. scribens : nam deminutivunt vocabulum ut omnino alienum est a gravioribus poematum generit ius, ua lite plane praeposterum. Hartung et Rauehenstein σώματα ...ύσθμαίνων, sest smistra contemnunt άσθμαίνοντα, cf. Callim. in Dian. 150 ταῖρον οτ' ἐκ δίφροιο μάλα μέγαν η oγε χλουνην Λάπρον ὀπισθιδίοιο φέροι ποδὸς ἀσπαίροντα. Si quid foret mutandum, scriberem, ut iam Oli In propositi σώματα . . . ασθμαίνοντ' ἔτι κόμισεν. - V. 49. ολον δ ἔπειτ' ἄν, Boeotch ολον τ' ἔπειτεν, fort. ἔπειτα vel ἔπειταν, Hari ung deleta distinctione liaec cum senuentibus Coniunxit. - U. 50. εθάμβεον Sela. BγG, ἐθάμβευν P1Vd, v. εθάμβεεν. - V. 52. κράτεσκεAcP1M2, v. κράτεσκεν. - προτέρων ΒγGUd et Pi supra, V. πρότερον. V. 53. λιθίνω Selim id, λιθίνω δ' Ac, λιθίνω τ' vulgo et ut videtur BνP2GUd). - V. 54. τέγει. M2 τάγει. - ἔπειτεν M1Ρ12, ἔπειτ' ἐν ΑRBγGN, ἔπειτα Μ2, ἔπι τον Λ c., sori. ἔπειταν. - Ἀσκλαπιόν seripsi, P. 'Aσκληπιόν, Boockla 'Aσκλήπιον. - V. 55. δίδαξε Ρ1, v. δίδαξεν. - νόμον, Sehol. R νομόν. - U. 56. αυτις Boo kli, v. αυθις. - ἀγλαόκολπον Αο

217쪽

oφρα θαλασσίαις ἀνεμων ριπαῖσι πεμφθεις no υ πο Tρωῖαν δορίκτυπον ἀλαλὰν Λυκίων τε προσμένοι καὶ

Φρυγῶν 105 Λαρδάνων τε, καὶ Ἀγχεσφόροις ἐπιμίξαις Αἰθιοπεσσι χεῖρας εν φρασὶ πάξαιθ , οπως σφίσι μη κοί

ρανος οπίσω

πάλιν οἴκαδ' ἀνεψιος ζαμενης Ἐλένοιο Μέμνων μόλοι. 110δερ. δ . τηλαυγὲς ἄραρε φέγγος Αἰακιδῶν αυτόθεν 65 Zευ, τεον γὰρ αἷμα, σέο δ' ἀγών, τον υμνος εβαλεν libὀπὶ νέων ἐπιχώριον χάρμα κελαδέων. βοὰ δὲ νικαφόρω σὐν 'Αριστοκλείδα πρέπει,ος τάνδε νῆσον ευκλέι προσέθηκε λόγω i 20 καὶ σεμνὸν ἀγλααῖσι μερίμναις 0 Πυθίου Θεάριον. ἐν πείρα τέλος διαφαίνεται, ων τις ἐξοχώτερος γένηται.

ἐν παισὶ νέοισι παῖς, ἐν ανδράσιν ανήρ, τρίτον l2b ἐν παλαιτέροισι μέρος ἔκαστον οἷον ἔχομεν βρότεον ἔθνος. ἐλα δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετάς 130 5 ὁ θνατὸς αἰών, φρονεῖν δ' ἐνέπει το παρκείμενον.

ἔγχεσιuoροις R. - επιμίζαις lemina Va2 nlii ap. MOmlnS., RA ἐπιμίξας. - V. 62. χεῖρας cornuptuiri, fort. Αἰθιόπεσσ', ἀθῆρας. Hesycli. 'Aθῆo. ἐπιδορατίς, μεταφορικῶς. Αἰσχυλος Νηρεῖσιν. - φναοὶ libri, V. φρεσὶ.- V. 67. βοα. Sch. etiam βοα. - V. 71. Post γένηται IIuietune recto plenoctiistinxit. - V. 72 seqq. εν ἀνδράσιν Hormanti, Iogebatur cν δ' ἀνδράσιν. - τρίτον, Ρ1M2 τρίτατον, V I τρίτανον, Αο τρίτατος. Locus iamariti itiitus corruptus, nec valueriint veteres eritici omen in re, quamvis Aristarctius sententiiιni loci recto explauaverit. IIermaiin mutata distinctione scripsit ἐν παλαιτέροισι μέρος ' εκαστον. κτλ. , quo i qui probiuvit Martiing relicHa Aio consormavit βρότεον ἔθνος, ἄμα δρέπει, τέσσαρας ἀρετάς μακρος γὰρ αἰὼν φρονεῖνενέπει τὰ παρκείμενον. Milia seribendum

viilotiir ἐν παισὶ νέοις συ παῖς, ἐν ἀνδράσιν ἀνήρ, τρίτος ἐν παλαιτέροισι, μέρος εκαστος οἱον ἔχομεν βρότεον ἔθνος ' ἐλα δε κἀς τέσσαρα ἀρετάς vol δε καὶ τετράδ' ἐς ἀρετῆςὶ ὁ θνατὰς αἰών, φρονεῖν δ'

vel x'ὶ ἐνέπει το παρκείμενον τῶν οὐκ ἄπεσσι. κἀς scripsi, quamvis fortasse alimiis κῆς roquimit: praepositio trutem noces Saria, quanivia IIomeriis ἄδην ἐλάσαι dicoro solitus sit. - V. 75. o θνατός. Seli. et ut

218쪽

τῶν Ουκ απεστι. χαῖρε, φίλος ἐγὼ τόδε τοι πέμπω μεμιγμένον μέλι λευκωσὐν γάλακτι, κιρναμένα δ' ἐερσ' αμφέπει, 135 πόμ' αοίδιμον Αἰολῆσιν εν πνοαῖσιν αυλῶν,

R0 oφέ περ. ἔστι δ' αἰετος ἁκυς ἐν ποτανοῖς, 140ος' ἔλαβεν αἶψα, τηλόθε μεταμαιόμενος, δαφοινον αγραν

ποσίν '

κραγέται δε κολοιοὶ ταπεινὰ νέμονται. τίν γε μέν, ευθρόνου Κλεους ἐθελοίσας, ἀεθλοφόρου λήματος ἔνεκεν 145 Νεμέας Ἐπιδαυρόθεν τ' ἀπο καὶ Μεγάρων δέδορκεν φάος.

219쪽

Αριστος εὐφροσυνα πόνων κεκριμένων ἰατρος αἱ δε σοφαίΜοισῶν θυγατρες ἀοιδαὶ θελξαν νιν απτόμεναι. θουδε θερμὸν υ δωρ τόσον γε μαλθακὰ τευχειAmbigi potest de numero v. 3, qui fortasse in binos dividendus est:

neo obstat v. 51 Φθία ' μοπτόλεμος δὲ l ἀστειον διαπρυσία, si δια in unam syllabam coalescere statuis. Sed v. 7 et 8 separandi, non in tinum sunt coniungendi, ut olim suspicatus sum. V. 3. θύγατρες Schin id, v. θυγατέρες. - νιν ἀπτόμεναι, Conieci συναντόμεναι, quod etiam Leutsch proposuit, Rauchenstein συναπτόμεναι. - V. 4. τευχει libri et TEetz. Chil. VΙΙ 76, τέγξει Pliit. do tranquill . o. 6 τοσόνδε τέγξει μαλθακὰ γ. undo Beck τέγγει scripsit. Hurtiing coniecit τόσον τὰ μαλθακὰ τεύχει γυίοις, οσσον.

220쪽

NEM A IV. 5 γυῖα, τόσσον ευλογία φόρμιγγι συνάορος. ρῆμα δ' εργματων χρονιώτερον βιοτευει,

γλῶσσα φρενος εξελοι βαθείας. τό μοι θέμεν Κρονίδα τε και Νεμέαl0 Tιμασάρχου τε πάλαυμνου προκωμιον εἴη δέξαιτο δ' Αἰακιδῶν υπυργον ἔθος, δίκα ξεναρκδε κοινόν φέγγος. εἰ δ' ἔτι ζαμενεῖ Tιμόκριτος ήλίω σὸς πατὴρ ἐθάλπετο, ποικίλον κιθαρίζων 15 θαμά κε, τωδε μέλει κλιθείς, υἱὸν κελάδησε καλλίνικον

τρ. f. Κλεωναίου τ' απ' ἀγῶνος ὁρμον στεφάνων πέμψαντα καὶ λιπαρῆνευωνύμων απ' ' σθανἀν, Θήβαις τ' ἐν επταπυλοις 30 20 ουνεκ' ' φιτρυωνος αγλαὸν παρὰ τύμβον Καδμεῖοί νιν ουκ αέκοντες ἄνθεσι μίγνυον, 35 Αἰγίνας ἔκατι. φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθών

ξένιον αστυ κατέδραμεν

Πρακλέος ὀλβίαν προς αὐλάν.

25 συν ω ποτε Οωων κραταιὸς Πλαμων 10 πορθ'Vσε και Μέροπας και τον μέγαν πολεμιστὰν ἔκπαγλον υλκυονῆ, ου τετραορίας γε πρὶν δυώδεκα πέτρω 45

ῆρωάς τ' ἐπεμβεβαῶτας ἱπποδάμους ἔλεν

SEARCH

MENU NAVIGATION