장음표시 사용
271쪽
,, In liuius carminis ΙΙΙ. IV. in divisi otio nillil iiiii l quam incertum videtur. Priiniis quid cui strophae versiis litin tu non terminatur, nee snlaba anceps Et interpunctio arit. α. str. M satis certunt proebent finis indicium; sed cum sequenti coniung:i non potest, illata di postias trochaiens quin As a cataloeticas nusquam poeta consociavit. Interpunctio vero euruon Saepius reperiatur, pausa haec est, Pio 1 in fine stropharum non multum praecedente est frequentissi in a. Versu quarto AIll albae ancipiti sue currit crebra interpunctio str. α . β . ant. γ'. str. δ . ε'. ant. ε . Epodiversus quartus ne quo litatu neque ancipiti dirimitiir a sequenti: tamen ibi finiendus videtur, quo quintus sexto sit similior. Boe h. Hermannvero Epo M v. 5 et pariter v. 6 in binos versiculos diremit.Carmen hoc tertium a viarto distincturii legitiir tu omniinis oditionibus inde a Romana: errorem adimissum esse primus censuit IIeyne; Her- mann autem et Bocchii duo liae e carmina in unuim coniunxerunt compro-
272쪽
Εἴ τις ανδρῶν ευτυχησαις η συν ευδόξοις ἀέθλοις η σθένει πλουτου κατέχει φρασὶν αἰανῆ κόρον, ἄξιος ευλογίαις ἀστῶν μεμῖχθαι. bZευ, μεγάλαι δ' ἀρεταὶ θνατοῖς επονται
5 ἐκ σέθεν ζώει δὲ μάσσων ἴλβος ὀπιζομένων, πλαγίαις δὲ
φρένεσσινουχ ὁμως πάντα χρόνον θάλλων ὁμιλεῖ. 10
ευκλέων δ' ἔργων ἄποινα χρη μεν υμνῆσαι τον ἐσλόν, χρὴ δὲ κωμάζοντ' ἀγαναῖς χαρίτεσσιν βαστάσαι. ἔστι δὲ καὶ διδυμων ἀέθλων Μελίσσω 15
bantibus ceteris crati eis, qui post secuti sunt; ego vero rorsus Separetivi, In AP3M 12 coniuncta leguntur, sed ibi etiam carmen II tertio adliaerescit. At in codico Va2 divisa sit ni carmina. Ae scholiastae quoque id plRne Confirmant: nam non solum carmini IV haec praemissa sunt in
' ti 2 et R): Tos τετάρτου εἴδους ἡ στροφη καὶ ἡ ἀντίστροφος καὶ ηἐπωδὰς ταὐτὰ μέτρα ἔχει τ0 τρίτφ, sod quod mulio est gravius, etiam in
ipso commentario carminis III memoratur oda IV tanquam peculiare
carmen; vid. III 24: ἐν δε τῆ ἐξῆς φδῆ καθόλου τοὐς συγγενεῖς αὐτου Κλεωνυμίδας κέκληκεν, et rursus v. 29: ἄμεινον δὲ εἰς τὰ ἐν τῆ εξῆς ω δὴ λεγόμενα αποβλέπει) τέσσαρας γάρ φησι κατὰ πόλεμον συγγενεῖς
τοὐ Μελίσσου τελευτῆσαι. in coniungantur haec carmina illud maxime videtur suadere, quod iidem in utraqite oda sunt num et i, quod Alias nusquam secit Pindarias, secutus morem a maioribus traduum, cui etiam Seeniet poetae obtena peraverunt. Attamen minus hoc offendit, sed potius consulto est factu In, quoniam in thonorem eius leni victoris livi id dubie brovi intervallo et maius et minus carmen compositu in est, ut nequaquam ingenii inopia exprobranda su poetae. Contra si coniunxeris haec Carmina in unum, multae gravesque Oriuntur dissi ultates, quas animadvertu etiam IIermania, sed frustra defendero conatur. Neque tamen si lineo separaveris, Omnia bene inter se convenient: nam et carmen Iuliisto caret prooenaio, ne quo carminis III institutum ita ut par est absolvitur. Hos igitur nodos oxistimo sacili negotio expediri, si statuamus et Prioris carminis partem novissimam et alterius odae exordium interci lisse: sed non ita imulta videntur deesse: fortasse trias prioris en comit, item trias alterius intercepta est. Ceterunt carmen III est post c. IV compositum, nee debebat inter Istlimia resoleti, Sed ad Nemeaeas odas pertinet: versatur enim in celebranda curiali victoria, quam Melissus Nemeae post Isuini iam pancratii victoriani reportavit v. 11 - 13), itinei ecte se habet in titulo ῖπποις. quod Booekh in παγκρατίω mutavit; at in titulo carni. IV παγκρατίω addendum, Vid. V. 43. Noluerunt autonigrammatici haoc dub carmina seiungere ac diversis libris inserero, quoniam non solum in eius leni victoris lionorem condita, sed etiam, id quod plane singulare, iisdem numeris composita sunt. Ad Istlimia autem quam Nemeaea enco nata referro placuit, quoniam carmen IV amplius est priore. Tertiunt auteni carn en quarto Praemiseriant, quoniani ndo tirulem victoriam speetat.
273쪽
PINDARI CARMINA 10 μοῖρα προς ευφροσυναν τρεψαι γλυκεῖαν ἡτορ, βάσσαισιν γψμου δεξαμένω στεφάνους, τακοίλα λέοντος ἐν βα στέρνω νάπα κάρυξε Θηβαν π
ἱπποδρομία κρατέων ανδρῶν δ' αρετάν συμφυτον οὐ κατελεγχει. i5 ἴστε μαν Κλεωνυμου δόξαν παλαιὰν αρμασιν 25 καὶ ματρόθε Λαβδακίδαισιν συννομοι πλούτου διεστειχον τετραοριῶν πόνοις.
αἰὼν δὲ κυλινδομέναις αμέραις αλλ' αλλοτ ἐξάλλαξεν. ατρωτοί γε μαν παῖδες θεῶν. 30
λινδόμενος, sed vid. sch. ad IV 8. - ἄτρωτοί γε μὰν , Hartung ἄτρωτοι γὰρ Ου. Diuitiroci Cooste
274쪽
Ἐστι μοι θεῶν ἔκατι μυρία παντὰ κελευθος 20) ω Μέλισσ', ευμαχανι αν γὰρ ἔφανας 'Iσθμίοις υμετέρας ἀρετὰς υμνφ διώκειν bαἷσι Κλεωνυμίδαι θάλλοντες αἰεί 5 συν θεῶ ατὸν διέρχονται βιότου τέλος. αλλοτε δ αλ-λοῖος ουρος πάντας ἀνθρώπους ἐπαῖσσων ἐλαύνει. 10
25 τοι μὲν ἄν Θηβαισι τιμάεντες ἀρχῆθεν λέγονται
πρόξενοί τ' ἀμφικτιόνων κελαδεννῶς τ' ορφανοί υβριος ' ὁσσα δ' ἐπ' ἀνθρωπους αηται 1510 μαρτυρια φθιμένων ζωῶν τε φωτῶν ἀπλέτου δόξας, ἐπέψαυσαν κατὰ παν τέλος' ἀνορέαις δ' ἐσχάταισιν 3 οἴκοθεν στάλαισιν απτονθ' υρακλείαις. 20
καὶ μηκέτι μακροτέραν σπευδειν αρεχάν.
Inscriptionem carminis Calliargos videtur addidissor un2 non Oxliibot, vacuo tamen spatio relicto. Ego παγκρατίφ adieci. V. 1. παντα, legebatur παντα. Totum vers 1in aliter eonformavit IIermnian ἐστι τοί μοι μυρία παντῶ κέλευθος θεῶν ἔκατι. - V. 2. ευμαχανίαν, 8cli. fori. εὐμαχανίας. - ἔφανας, RP3M12 ἔφανες. - Ἱσθμίοις υμετέρας R et sic scdiol. legit, oin. lineo verba P3M12, quam lacunan deindo explent ἀρετὰς ευφροσυναισι κλυταῖς υμνων διωκειν ot io A. - V. 5. βιότου Solinoidewin et IJonata son, viilgo τὀ βίου, seil τὸ ona. AP3MI Va2. - V. 7. μηβαισι, Α Θήβησι. - ἀνοoicite Soli.P3 12, ἀνορέας ΑRM1. - V. 13. καὶ μηκέτι ρακροτέραν σπευδειν ἀρε- ,τὰν, conieci ' Ηρακλείαις, χα μηκέτι μακροτερον σπεύδειν ἀρετῶ, la. o. Et tibi sati ius est non ultra eontendore. Hiirtvng Scripsit Aν μ. μακρότε ς' ην σπ. ἀρετάν, iitque gν otiam Rauctionstoin requirit.
275쪽
ἀλλ' ἀμέρα γαρ ἐν μια 2o ab) τραχεῖα νιφὰς πολέμοιο τεσσάρων ἀνδρῶν ἐρημωσεν μά
νυν δ' αυ μετὰ χειμέριον ποικίλων μηνῶν ζόφον χθωνωτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ἐμδοις 30
δαιμόνων βουλαῖς. ο κινητηρ δε γῆς υγχηστὸν οἰκέων 20 καὶ γέφυραν ποντιάδα προ Κορίνθου τειχέων, 3b τόνδε πορων γενεὰ θαυμαστὸν υμνον si) ἐκ λεχέων ανάγει φάμαν παλαιάνευκλέων ἔργων ' ἐν υπνω γὰρ πέσεν ἀλλ' ἀνεγειρομένα χρῶτα λάμπει, 40Aωσφορος θαητος ὼς αστροις ἐν ἄλλοις' 'Aντ. β . 25 ἄ τε κην γουνοῖς 'Aθανῆν ἄρμα καρυξαισα νικῆν ἔν τ' 'Aδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος ἄπασεν ἄθ
276쪽
45) τοιάδε τῶν τότ' ἐόντων φυλλ' ἀοιδῶν.ουδε παναγυρίων ξυνῆν ἀπεῖχον καμπυλον δίφρον, Πανελλάνεσσι δ' ἐριζόμενοι δαπάνα
χαῖρον Ἀπων. DI30 τῶν απειράτων γὰρ ἄγνωστοι σιωπαί.
H. β . εστιν δ' ἀφάνεια τυχας καὶ μαρναμένων, 56) πριν τέλος ἄκρον ἱκέσθαι. τῶν τε γαρ καὶ τῶν δίδοι 55 καὶ κρέσσον' ἀνδρῶν χειρόνων 35 εσφαλε τέχνα καταμάρψαισ'. ἴστε μὰν Αωντος ἀλκαν φοίνιον, τὰν οψία ἐν νυκτὶ ταμὼν περὶ ω φασγάνω, μομφὰν ἔχει παίδεσσιν Ελλάνων, οσοι 'νανδ' ἔβαν. 60
55 ἀλλ' 'Oμηρός τοι τετίμακεν δι' ανθρώπων, ος αυτ πῆσαν ορθώσαις ἀρετὰν κατὰ ὐάβδον ἔφρασεν 65
θεσπεσίων ἐπέων λοιποῖς αθυρειν. 40 τούτο γὰρ αθάνατον φωνῆεν ερπει, εἴ τις ευ εἴπη τι και πάγκαρπον ἐπὶ χθόνα καὶ διὰ πόντον βέβακεν 70
60) ἐργμάτων ἀκτὶς καλῶν ἄσβεστος αἰεί.
προφρόνων Μοισῶν τυχοιμεν, κεῖνον ἄψαι πυρσὸν υμνων καὶ Μελίσσω, παγκρατίου στεφάνωμ' ἐπάξιον, 7545 ερνεῖ Τελεσιάδα. τόλμα γὰρ εἰκώς
θυμὸν ἐριβρεμετῆν θηρῶν λεόντων
V. 27. ἀοιδῶν quod soΙioliasta legit eum Hariungo restitui, libriαοιδαν. - U. 28. ξυνῶν, lemma schol. ξυνῶν. - V. 33. τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ Ρ23 Sch. , τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ τέλος ΑΜ2, τῶν τε γὰρ διδοῖ τέλος RII1, unde vulgo τῶνδε γὰρ διδος τέλος. Hai tung τῶν τε γὰρ καὶ τῶν δόσις. Ego δίδοι seripsi, V. διδοῖ. - V. 35. ἔσφαλε Μ12, vulgo ἔσφαλλε. - καταμάρυαισ' libri, Sod sch. Iog τυνα καταμάρψαι. μὰω, Μ12 καὶ . - ὀψω, M 1 ὀψίαν. - V. 36. I ωανδ' Boockli, libri Toώανδ'. - V. 40. ἔρπει, post lioe vectum plene interpungebatur, rectius soliol. - V. 44. Selio . videtur legisse καὶ Μελισσο υ παγκρατιω, alii Μελίσσω, παγκρατίου στεφάνων ἐπαξίω. Alii vero ἔρνεῖ Τελεσιάδα τολμῶ γὰρ εἰκῶς κτλ. ilistinxerunt set sic paraptarRStes), qui fortasse tune prior ita conformabant καὶ Μελίων, παγκρατίου στεφάνωμ' ἐπάξιον ἔρνεῖ, i. e. hJrinnitin, qtii ost στεφάνωμα ἐπάξιον τφ -νεῖ στεφάνωὶ παγκρατίου. - V. 45. εἰκώς etiam Va2, R εἰκών, Meinelio εἴκων, Ranchenstein τολμα vel τολμαν) γὰρ οἷος θυμός. - U. 46. θηρῶν, libri θιγρὰν, Sch. non θηρῶ, ut thomines docti putant, sed ipsum illini θηρῶν legitiit; lioe liliis est participitiin verbi pro tertia persona
277쪽
65 ἐν πόνω ' μῆτιν δ' ἀλώπηξ, αἰετου ατ ἀναπιτναμέναὐόμβον ἴσχει. 80χρη δὲ πῆν ἔρδο ' ἀμαυρῶσαι τον ἐχθρόν.
ου γὰρ φυσιν ,δαριωνείαν ἔλαχεν 50 ἀλλ' ονοτος μεν ἰδέσθαι, ηθσυμπεσεῖν δ' ἀκμῆ βαρυς. 70) καίτοι πότ' 'Aνταίου δόμους Θηβαν απο Καδμεῖῶν μορφὰν βραχυς, ψυχὰν δ' ακαμπτος, προσπαλαίσων ηλθ' ἀνηολταν πυροφόρον Λιβυαν, κρανίοις οφρα ξένων ναον Ποροσειδάωνος ἐρέφοντα σχεθοι, Στρ. δ'.55 υίος Ἀλκμηνας ος Ουλυμπόνδ' ἔβα, γαίας τε πάσας 95, καὶ βαθυκρημνου πολιάς άλος ἐξευρὼν θέναρ, τ5) ναυτιλίαισί τε πορθμὸν αμερώσαις. νυν δὲ παρ' Αἰγιόχω κάλλιοτον ολβον ἀμφεπων ναίει, τετίματαί τε προς ἀθανάτων φίλος Ἱfβαν τ' οπυίει, ii 60 χρυσέων οἴκων αναξ καὶ γαμβρος φας.
8H καὶ νεόδματα στεφανώματα βωμῶν αυξομεν
ἔμπυρα χαλκοαρῆν οκτὼ θανόντων, τοὐς Μεγαρα τέκε οἱ Κρειοντὶς υἱους ω τοῖσιν ἐν δυθμαῖσιν αυγῶν φλὸξ ἀνατελλομένα συνεχες παννυχίζει, li 0
278쪽
αωερα κνισῶντι λακτίζοισα καπνῶ,
M) κώὶ δευτερον αμαρ ἐτείων τέρμ' ἀέθλων
γίνεται, ἰσχυος ἔργον. ενθα λευκωθεὶς κάρα
νίκαν ἀνεφάνατο παίδων τε τρίταν πρόσθεν, κυβερνα- τῆρος οἰακοστρόφου D20 9 γνωμα πεπιθων πολυβουλω. συν υρσέα δέ νιν κιφάξομαι τερπνὰν ἐπιστάζων χαριν.
Μ 12, ἀποστάζων R. 17. Diuili od Cooste
279쪽
, Strophae v. 3 litatu non terminatur, sod ancipiti et in torpii notionentr. α. γ . Rnt. γ . At V. 5 7 no*io hiatu neque ancipiti titiintiir, ot consociari facito possunt, Stiadonto a leo aposti optici str. β si et rara ad-ni odii in interpunctione. V. si interpunctiono finitiir op. α. β' et v. sevile in ep. α . β , conii ingi tamen ita in inter se tum eum sequenti posAiunt. Boecth. Idem postea str. v. si et 7 recto in ianum iunxit, et sortiisse etiam V. 3 et 4 melius copiilantur. EΡ. v. 4 satis in ortus e St.
280쪽
mtεo 'Aελίου πολυώνυμε Θεία, Στρ. α . σέο γ' εκατι καὶ μεγασθενῆ νόμισαν
χρυσον ανθρωποι περιωσιον αλλων
θ νῆες εν πόντω και ὐφ' αρμασιν Ἀποι θδια τεαν, ω 'νασσα, τιμαν ωκυδινάτοις εν αμίλλω σι θαυμασταὶ πέλονται'
ἔν τ' ἀγωνίοις ἀεθλοισι ποθεινόν κλέος ἔπραξεν, οντιν' ἀθρόοι στέφανοι Ιοχερσὶ νικάσαντ ἀνέδησαν ἔθειραν i0 ῆ ταχυτῆτι ποδῶν.κρίνεται δ' αλκα διὰ δαίμονας ἀνδρῶν.
εῖ τις ευ πάσχων λόγον ἐσλον ἀκούσst. μq μάτευε Ζευς γενέσθαι ' πάντ' ἔχεις, 15 εἴ σε τούτων μοῖρ' ἐφίκοιτο καλῶν. θνατὰ θνατοῖσι πρέπει. 2DYὶυ δ' ἐν γψμω διπλόα θάλλοισ' ἀρετά, Φυλακίδα, κεῖται, Νεμέα καὶ ἀμφοῖν, Πυθέα τε παγκρατίου. το δ' ἐμόν20 οὐκ ἄτερ Αἰακιδῶν κέαρ υμνων γεύεται 25 συν χάρισιν δ' ἔμολον Λάμπωνος υἱοῖς ορ. β . τάνδ' ἐς εὐνομον πόλιν. εἰ δὲ τέτραπται
Arson. 56ὶ Ἀνέλπιστον βίον τὰν κάλλιστον εἰρήκασιν Ἀττικοί, ἐν φ οὐκ εἰς ἐλπίδας ἐπτόηνται, ἀλλὰ πάρεστιν ηδη τα ἀγαθά. ουτω Πίνδαρος.