Herodotos erklärt von Heinrich Stein Buch 3 und 4

281쪽

280 - Λ 5 νοισι δὴ τοῖσι Σκυλῖσι λαγὼς ἐς τὰ μέσον διήιξε των δε ως εκαστοι λεον τον λαγὰν ἐδίωκον. ταραχθέντων δἐ των Σκυθέων καὶ βή χρεομένων, εἴρετο ὁ Aaρεi των ἀντιπολέμων τον θόρυβον ' πυθόμενος δέ σφεας τον λαγὰν διώκοντας, εἶπε αρα προς τους περ ἐώθεε 10 -ι τα ἄλλα λέγειν. ,,ουτοι ώνδρες ὐμέων πολλὰν καταφρονέOtσι, και μοι νυν φαίνεται Γωβρυης ειπαι περὶ

των Σκυθικῶν δώρων ὀρθῶς. - ὼν ουτω ξδη δο- κεδνIων καὶ αυτν μοι πειν, βουλῆς αγαθῆς δει, ὁκως ἀσφαλέως ή κομιδὴ ῆμῖν εσται τὼ δαέσω. προς ταλα15 Γωβρυης εἶπε - ὼ βασιλευ, ἐγύ σχεδὸν μεν καὶ λδγφῆπιστάμην τουτων των ἀνδρῶν την ἀπορίην, ἐλθών δἐ μαλλον ἐξέμαθον, ὁρέων αυτοῖς ἐμπαίζοντας ψι D. ἀνών μοι δοκέει, ἐπεὰν τάχιστα νὐξ ἐπέλ', ἐκκαυσαντας - αυρὰ ώς καὶ ἄλλοτε ἐώθαμεν ποιέειν, των στρα- 20 τιωτέων τοὐς ασθενεστατους ἐς τὰς ταλαιπωρως ἐξαπατήσαντας καὶ τοὐς ἴνους πάντας καταδήσαντας ἀπαλ

λάσσεσθαι, πριν ξ καὶ ἐπὶ τὴ 'Dτρον ἰθυσαι Σκύθας λυσαντας την γέφυραν, ξ καί τι 'γωσι δόβαι τ3 ὴμέας

46 13. 136 30 , viellelelit aser ilire

μέσον διήιξε διὰ του μέσου, Ἱies

τας ἰ ebenso e. 135 13. Anders VII 18 3.24. ἐξεργάσαο δαε: En III 30 3.

282쪽

εμυλευε. μετὰ δὴ νυξ τε ἐγένετο καὶ Λαρεῖος ἐχρῆτο τῆ γνώμη ταύτη ' τοὐς μεν καματηροῖς των ἀνδρῶν, καὶ των ἰν ελάχιστος ἀπολλυμένων λόγος, καὶ το ἄνους πάντας καταδήσας κατέλιπε αὐτῶ ταύτηJ ἐν τψ στρατοπέδφ. κατέλιπε δε τους τε ἴνους καὶ τοῖς ἀσθενέας τῆς στρατιῆς τῶνδε Πνεκεν, ἔνα Ο ἐν μοι βοὴν παρέχωνται οι δἐ ανθρωποι ἀσθενείης μἐν εῖν κεν κατελείποντο, προφάσιος δἐ τῆσδε δηλαδή αυτ μἐν συν του καθαρψ τμ οτρατοῖ ἐπιθήσεσθαι μέλλοι 10

τες ει οἱ Σκυθαι των ἔνων πάγχυ κατὰ χώρην ξλπιζον τοῖς Πέρσας ειναι. ήμερης δἐ γενομένης γνόντες οἱ 136

υπολειφθέντες ώς προδεδομένοι ειεν υπὰ Λαρείου, ILLράς τε προέτεινον τοῖσι Σκύθ'σι καὶ ἔλεγον τὰ κατήκοντα ' οι δἐ ώς ηκουσαν ταυτα, την ταχίστην συστραφέντες, αῖ τε δύο μοῖραι των Σκυθέων καὶ η μετὰ οΣαυροματέων καὶ Βουδῖνοι καὶ Γελωνοί, ἐδίωκον τοῖς Πέρσας ι τοὐ 'υτρου. με δῶ του Περσικοῖ μἐν τοῖ πολλου ἐόντος πεζοῖ στρατοῖ, καὶ τὰς οδοῖς ουκ

283쪽

1ο Σκυθικου ἱππότεω καὶ τὰ σύντομα τῆς οδοῖ ἐπισταμένου, αμαρτόντες ἀλλήλων, εφθησαν πολλου οι Σκυθαι τοῖς Πέρσας ἐπὶ την γέφυραν ἀπικύμενοι. μαθόντες δε τοῖς Πέρσας ουκω ἀπιγμένους ελεγον προς τους γωνας ἐόντας εν τῆσι νηυσι , ἄνδρες 'χωνες, ατ τε ὴμέ-ib ραι υμιν του ἀριθμου διοίχηνται, καὶ ου ποιέετε δίκαια επι παραμένοντες. αλλ' ἐπεὶ πρότερον δειμαίνοντες ἐμένετε, νον λυσαντες τον πόρον ν ταχίστην απι

τε χαίροντες ἐλευθεροι, θεοῖσί τε καὶ Σκυθyσι εἰδότες χάριν. τον δῶ πρότερον ἐόντα υμέων δεσπότην ημεῖς 20 παραστησόμεθα ουτω ῶστε ἐπὶ μηδαμοῖς ετι ἀνθρώ-

λησπόντφ, ὴν γνώμη πείθεσθαι Σκυθῖσι καὶ ἐλευθε-5 ρουν γωνίην, Ἱστιαίου δὴ του Μιλησίου εναντ- ταυτη, λέγοντος ώς νυν ι ἐν διὰ Λ εων εκαστος αυτῶν τυραννευει αδλιος, τῆς Λαρείου δἐ δυνάμιος καταιρεθείσης Ουτε αὐτὰς Μιλησίων Ouς τε ἔσεσθαι ἄρχεινοι τε ἄλλον οὐδένα οιδαμῶ βουλήσεσθαι γὰρ εκάστην 10 των πολίων δημοκρατέεσθαι μαλλον ῆ τυραννευε οι. ωτιαίου δῖ γνώμην ταύτην ἀποδεικνυμένου αυτίκα πάν-

284쪽

φέροντές τε την ψῆφον και ἐόντες λόγου προς βασιλέος, Ἐλλησποντίων μεν τύραννοι ,άφνις τε πιυδηνὴς καὶ -ποκλος Ααμφακηνὰς καὶ ιρόφαντος Παριηνὰς κaὶ Μητρόδωρος Προκοννήσιος καὶ Αρισταγόρης Κυζικηνὴς καὶ β

ὴν γνώμη προκειμένη ἐναντίη τῆ Μιλτιάδεω. Aἰo- λέων δε παρῆν λόγιμος μουνος Αρισταγόρος Κυμαῖος. 10

μἐν γεφυρης λυε ιν τα κατὰ τοῖς Σκύθας ἐόντα, λυειν δἐ δσον τόξευμα εξικνέεται, Δα καὶ ποιέειν τι δοκέωσι ποιευντες μηδἐν καὶ οι Σκυθαι μὴ πειρφατο βιώμενοι οκαὶ βουλόμενοι διαβῆναι τον 'υστρον κατὰ την γέφυραν,

138. 2. διαφέροντες τον Φῆ-

285쪽

Aεἰπεῖν τε λέ-rας τῆς γεφυρης τὀ ἐς την Σκυθικὴν ἔχονώς πάντα ποι σουσι τὰ Σκυθρσέ ἐστι ἐν ηδονῆ. ταυταμεν προσέθηκαν τῆ γνωμy' μετὰ δἐ ἐκ πάντων υπεκρί- 10 νατο Ἱστιαῖος τάδε λέγων. ,, ἄνδρες Σκυθαι, χρηστὰῆκετε φέροντες καὶ ἐς καιρὰν ἐπείγεσθε καὶ τά τε αα

υμέων μιν χρηστῶς ὁμοται, καὶ τὰ ἀπ' ημέων ἐς

υμέας ἐπιτηδέως υπηρετεσαι. ώς γὰρ πατε, καὶ λυο- μεν τον αδρον, καὶ προθυlζν πῶσαν Πομεν θέλο'κ15 εἶναι ἐλευθεροι. ἐν ω ει ημεῖς τάδε λυομεν, υμέας καιρός ἐστι δίζησθαι ἐκείνους, ευρόντας δἐ υπέρ τε ημέων καὶ τμέων αυτῶν τίσασθαι οἴτω ώς κείνως πρέπει 140 msθαι ι ἐν τὰ δεύτερον ' σι πιστεύοντες λέγειν ἀληθέα υπέστρεφον ἐπὶ ζῆτ σιν των Περσέων, καὶ μάρτανον πάσης τῆς ἐκείνων διεωδου. αἴτιοι δἐ τούτου αυτοὶ οι Σκυθαι ἐγένοντο, τὰς νομὰς των μαων τὰς β ταυτy διαφθείραντες καὶ τὰ ιδατα συγχώσαντες. εἰ γὰρ ταυτα μη ἐποίησαν, παρεῖχε ἄν σφι, εἰ ἐβουλοντο, --πετέως ἐξαρεῖν τους Πέρσας νυν δἐ τά σφι ἐδδκεε ἄριστα βεβουλεsσθαι, κατὰ τaDτα ἐσφάλησαν. Σκυθαι μέν νυν τῆς σφετέρης χώρης τῆ χιλὁς τε τοωι λποισι 10 καὶ υδατα ἰν, ταύτI διεξιόντες ἐδίζηντο τοῖς ἀντιπο- λέμους. δοκέοντες καὶ ἐκείνους διὰ τοιουτων την ἀπόδρησιν ποιέεσθαι oι δἐ δὴ Πέρσαι τον πρότερον εωυτῶν γενόμενον στίβον, τουτον φυλάσσοντες ηισαν. καὶ

I 108 22.

286쪽

-τω μόγις ειρον τον πόρον. ou δἐ νυκτός τε ἀπικόμενοι καὶ λελυμένης τῆς γεφύρης ἐντυχόντες, ἐς πῆσαν 15αρρωδίην ἀπίκατο μή σφεας οι Ιωνες ε ωσι ἀπολελοιπότες. ἰν δὴ περὶ Λαρεῖον ἀνὴρ Αι-πτιος φωνέων 141 μέγιστον ἀνθρώπων ' τολον τον ἄνδρα καταστάντα ἐπὶ του χείλεος του Ιστρου ἐκέλεvε Λαρεῖος καλέειν ωτιῶ, Μιλήσιον. ὁ μἐν δὴ ἐποίεε ταυτα, Ἱστιαῖος δε ἐπακουσας του πρώτου κελευσματι τάς τε νέας ὰπά- bσας παρεῖχε διαπορθμεύειν την στρατιὴν καὶ την --φυραν ἔζετζε. Πέρσαι ι ἐν δν ουτω ἐκφεύγουσι, Σκυ- 142θαι δῶ διζήμενοι καὶ τὼ δεύτερον ἐμαρτον των Περσέων, καὶ τολο μέν, ώς ἐόντας Ιωνας ἐλευθέρους, κακίστους τε καὶ ἀνανδροτάτους κρίνουσι Πναι απάντων ἀνθρώπων, τοὐτο δέ, ώς δούλων λόγων τον λό- 5γον ποιεύμενοι, ανδράποδα φιλοδέσποτά φασι ευαι καὶ ἄδρ στα μάλιστα. ταυτα μἐν δὴ Σκύθῖσι ἐς Ιωνας ἀπέρριπται.

Λαρεῖος δἐ διὰ τῆς Θρηίκης πορευόμενος ἀπέκετο 143ἐς Σηστὰν τῆς περσονησο ενθευτεν δἐ αυτὰς μἐνδιέβη τῆσι νηυσὶ ἐς την ωσίην, λείπει δὴ στρατηγώ ἐν

κοτε ε δωκε γέρας, τοιόνδε έλας ἐν Πέρσῖσι ἔπος. -- 5

287쪽

πρώτην των ὐοιέων, εἴρετο αυτ ον ὁ ἀδελφεὰς Ἀρτάβα

5 τας την χώρζν Βυζαντίων, πυγδμενος δε εφθ Καλχζ-δονίους τουτον τον χρδνον τυγχύνειν ἐόντας τυφλούς οὐ γὰρ ἄν του καλλίονος παρεόντος κτίζειν χώρου τον

αἰσχίονα ελέσθαι, εἰ μὴ ἰσαν τε φλοί. οἶτος δὴ μ

288쪽

Ἐλλησποσίων τους μη μηδίζοντaς κατεστρέφετο. 10

τον χρόνον ἐγένετο ἐπὶ Αιβύην ciλλος στρατιῆς μέγας ὁλος, διὰ πρόφασιν την ἐγὼ ἀπηγησομαι προδιηγη

σάμενος πρηερον τάδε. των ἐκ της Αργους ἐπιβατέων παίδων παῖδες ἐξελασθέντες υστὰ Πελασγῶν των ἐκ Βραυ- 5ρῶνος ληισαμένων τὰς Αθηναίων γυναῖκας, υπὰ τούτων ε λασθέντες ἐκ Θήμνου οἴχοντο πλεοντες ἐς Αακεδαίμονα, ιζόμενοι δε ἐν

salirer vaten nus Lemnos gelandet.

χι δἐ h Aῆμνος ἀνδρῶν τοτε Ου- σα ἔρημος, βασιλευομένη δὲ ἰnὁ ψιπύλης τῆς Θόαντος δι' αἰτίαν

μόνη δὲ ἔσωσεν Ἐφιπύλη τινιωυτῆς πατέρα κρύψασα Θόαντα. προσσχόνrες οὐν τύ τε γυναικο- κρατουμένη vj Λῆμνν μίσγονται ταῖς γυναιρίν. Ἐφιπύλη δὲ 'uσ νε συνευνάζεται καὶ γεννύ παῖδας Εἴνηον καὶ νεβροτόνον. Deu

289쪽

10 τίνες τε καὶ ὁκόθεν εἰσι οι δῶ του απέλψ εἰρωτέοντι ἔλεγον ως εἴησαν μἐν Μινύαι, παιδες δὴ Πε, των ἐν τῆ υργοὶ πλεουντων ηρώων, προσσχόντας δἐ τούτους ἐς

Αθμνον φυτεῶσαί σφεας. Oι δἐ Αακεδαιμόνιοι ἀκηκοότες τον λόγον της γενεης των Μινυέων, πέμφαντες το15 δεύτερον εἰρώτεον τι θέλοντες ηκοιέν τε ἐς τqν χώρην καὶ πυρ αιθolo. οι δἐ ἔφασαν υπδ Πελασγῶν ἐκβληθέντες ηκειν ἐς τους πατέρας' δικαιdτατον γὰρ εἰναιουτω τουτο μνεσθαι ' δέεσθαί τε οἰκέειν ἄμα τουτοισι μοιραν τε τιμέων μετέχοντες καὶ της γης ἀπολαχόντες. 20 Αακεδαιμονίοισι δἐ εαδε δέκεσθαι τοὐς Μινυας ἐπ'

οIσι θέλουσι αυτοί ' μάλιστα δἐ ἐνηγέ σφεας ἄστεποιέειν ταυτα των Ἀνδαριδέων η ναυτιλίη ἐν τ5 --roi. δεξάμενοι δἐ τους Μινυας γης τε μετέδοσαν καὶ ἐς φυλὰς διεδάσαντο. οι δἐ αυτίκα μἐν γάμους ἔγημαν,

290쪽

ου πολλοῖ διεξελθόντος αὐτίκα οι Μινύαι ἐξυβρισαν, τῆς τε βασιληίος μεταιτέοντες και ἄλλα ποιευντες οὐκοσια. τοῖσι ἀν Αακεδαιμονίοισι εδοξε αυτοῖς ἀποκτεῖναι, συλλαβόντες δέ σφεας κατέβαλον ἐς ερκτήν. κτεἱ- ονοουσι δῶ τοὐς αν κτείνωσι Αακεδαιμόνιοι νυκτός, μετ'

σθαι, παραιτήσαντο οι γυναῖκες των Μινυέων, ἐουσαι aστοί τε και τῶν πρώτων Σπαρτιητέων θυγατέρες, ἐσελθεῖν τε ἐς τ ν ερκτὴν και ἐς λόγους ἐλθεῖν εκάστη istτου εωυτῆς ἀνδρί. οι δέ σφεας παρῆκαν, ουδένα δόλον δοκέοντες ἐζ αυτέων εσεσθαι. αι δἐ ἐπείτε ἐσῆλθον,

ποιευσι τοιάδε ' πῶσαν την εἶχον ἐσθῆτα παραδουσαιτῶσι ανδράσι αυται τvν τῶν ἀνδρῶν ελαβον. οι δἐ Μι-