Herodotos erklärt von Heinrich Stein Buch 3 und 4

291쪽

κίλεω ἀνδρῖς ῖοίνικος. Λάδμος γὰρ Ο γ νορος Ευ- i5 ρώπην διζήμενος προσέσχε ἐς την νῖν ω ρ ν καλεομέ- νηπι προσσχόντι δἐ εἴτε δή οι η χωρη ρεσε, εἴτε καὶ

ἴλλως ῆθέλησε ποιῆσαι τοῖτο καταλείπει γὰρ ἐν τῆν σφ ταύτη ἄλλους τε των ωοινίκων καὶ δὴ καὶ των

20 λίστζν καλεομένην επὶ γενεάς, πρὶν ξ Θῆραν ἐλδειν ἐκ 148 Αακεδαίμονος, οκτώ ἀνδρῶν. ἐπὶ τούτους δῆ ων ὁ

Colonie. Paus. III 1 7 Μεμβλία - ρον δε ἄνδρα ἄντα τοὐ δῆμου Κάδμος ἔν τῆ νῆσν κατέλιπεν

292쪽

Θήρας λεων εχων απὰ των φυλεων ε στελλε, συνοικήσων τούτοισι καὶ Ουδαμῶς ε ξελῶν αυτοῖς ἀλλα κάρτα οἰκηιετμενος. ἐπείτε δε καὶ οι Μινύαι εκδράντες ἐκ τῆς ερκής ἷζοντο ες τὀ Tηυγετον, των Θακεδαιμονίων βου- 5λευομένων σφέας απολλιναι παραιτέεται ὁ Θήρας, δκως

μήτε φόνος γε 'ται, αυτύς τε υπεδεκετό σφεας ἐξάξειν ἐκ τῆς χώρης. συγχωρησάντων δἐ τῆ γνωμy των Αα

κεδαιμονίων, τρισὶ τριηκοντέροισι ἐς τους Μεμβλιάρου απογόνους επλωσε, Οἴτι πάντας ἄγων τοῖς Μινυας ἀλλ' 10oλίγους τινάς. οι γὰρ πλεῖνες αυτῶν ἐτράποντο ες τοῖς Παρωρεῆτας καὶ Καυκωνας, τούτας δε ἐξελάσαντες

ἐκ τῆς χώρης σφέας αντοῖς εξ μοίρας διεiλον, καὶ

Vst. Eu I 207 35.8. συγχωρησάντων τῆ γνώμν

υπηρετήσω, VIII 60γ μὴ δὲ οἰχότα

βουλευομένοι αρ οὐκ ἔγέχει οὐδἐ ὁ θεός προσχωρέειν προς τὰς ἀνθρωπ'ίας γνώμΠς.

ἐν τῆ Πιτυλία κατέχοντες δρη

293쪽

νομα του νε νίσκφ τουτο Οἰόλυκος ἐγένετο, καί κως τὀ

ἐα ου Αἰγειδαι καλευνται, φυλὴ μεγάλη ἐν Σπάρτο.

selier Seira. Die Entscheiduns Eugeitea des Vs 'a ἐπ' ἐμέω seheintnaeli dem 3. messent schen Krime, um 460 v. Chr., ni it Spartala Hus er ut Eu sein. Strab. 355 συν πραξαν δὲ καὶ οι Αακεδαιμόνιοεμετα την ἔσχάτην κατάλυσιν τῶν Μεσσηνίων συμμαχήσασιν αὐτοῖς se. τοῖς ΨΙλείοις τἀναντία τῶν Νέστορος απογόνων καὶ των 'Ἀρκάδων συμπολεμησάντων τοῖς Μεσσηνίοις ' καὶ ἐπὶ τοσοὐrόν γε συνέn oαξαν ωστε τῆν λώραν ἄπασαν τὴν μέχρι Μεσσηνης πιλείαν ὁ Θοναι καὶ διαμεῖναι μυθε νυν.Νiir ILepreon Mard i in peloponnesi fellen Erlege, da steli Elis und Sparta verseindeten, Rieder sella standig

οὐ γὰρ ἔτη se. ὁ παῖς οἱ συμ-

294쪽

293 τοῖσι δἐ ἐν τῆ φυλῆ τα-ρ ἀνδράσι οὐ γὰρ υπέμειναν

τὰ τέκνα, ἱδρυσαντο ἐκ θεοπροπέου Ἐρινύων των Αὐου τε και Οἰδιπόδεω ιρόν ' καὶ μετὰ τουTO υπέμεινε . . . τὼὐτὼ τουτο καὶ ἐν Θήρρ τοῖσι απὰ των ἀνδρῶν του - 10των γεγονόσι. Μέχρι μέν νυν τουτου του λόγου Αακεδαιμόνιοι 150

Sηραίοισι κατὰ ταυτὰ λέγουσι, τὼ δἐ ααδ τούτου μου - νοι Θηραῖοι ἄδε γενέσθαι λέγουσι. Γρῖννος ὁ Αἰσα-

295쪽

εκατόμβην' εἶποντο δε οἱ και αλλοι των πολιητέων

τινα τωνδε τῶν νεωτέρων κέλευε ταῖτα ποιέειν. ἄμα

σύνας.

n auten aus deni ii itonis hen See an

Andr. 80 γέρων ἔκεῖνος ωστε σ'ὐτελεῖν παρών.

296쪽

σαλα μετὰ δε ἀπελθόντες ἀλογί εἶχον του χρηστηρίου, ουτε Αιβύην εἰδότες δκου γ ῆς εἴη, ουτε τολμέοντες ἐς 15αφανἐς χρῆμα ἀποστέλλειν ἀποικίην. επτὰ δἐ ἐτέων 15IμεIὰ ταὐτa ouκ νε την Θήρην, ἐν τοισι τὰ δένδρεα πάντα σφι τὰ εν τῆ νῆστ πλῆν ενὰς ἐξαυάνθη. χρεομένοισι δὴ τοισι Θηραίοισι προέφερε ὴ Πυθίη την ἐς Αιβύην ἀποικί ν. ἐπείτε δἐ κακου οὐδἐν ην σφι μ χος, οπέμποvσι ἐς Κρήτην αγγέλους διζημένους εἴ τις Κρητῶν ξ μετοέκων ἀπιγμένος εἴη ἐς Αιβύην. περιπλανεόμενοι δἐ avtὴν ουτοι ἀπίκοντο καὶ ἐς 'γrανον πόλιν, ἐν

ταύτ5 δἐ συμμίσγουσι ἀνδρὶ πορφνρέι τψ οἴνομα ἰν

ἐς Αιβύην καὶ Αιβύης ἐς Πλατέαν νῆσον. μισγρο δῖτουτον πείσαντες ἰγον ἐς Θήρην, ἐκ δἐ Θήρης επλεον

18ὶ, traii sit iv iiii ' liter: aber passiv

297쪽

Aδσωνδὴ μηνῶν, αυτοι δε επλεον την ταχίστvν ἀπαγγε- 152 λέοντες Θηραίοισι περὶ της νησου. ἀποδημεόντων δῶ τούτων πλέω χρόνον του σvγκειμένου τον Κορώβιον επέλιπε τα πάντα. μετὰ ει νηυς - ἱζ, της νούκληρος

ἰν Κωλαῖος, πλέουσα ἐπ' Αἰγυπτου ἀπηνείχθη ἐς την

ι Πλατέαν ταύτην ' πυθόμενοι δἐ οι Σάμιοι παρὰ του ρωβίου τον πάντα λόγον, σιτία οι ἐνιαυτου καταλείπουσι. αυτοι δἐ αναχθέντες εκ τῆς νήσου και γλιχόμενοι Αἰγυπτου επλεον ἀποφερόμενοι ἀπηλιώτ5 ανέ-μφ ' και ου γὰρ ἀνίει το πνευμα, ιρακλέας σr λας iο διεκπερ σαντες ἀπέκοντο ἐς Taρτησσόν, θεο πομπῆχρεόμενοι. τὼ δἐ ἐμπόριον τουτο ἰν ἀκήρατον τουτον τον χρόνον, ἄστε ἀπανοστήσαντες ουτοι ὀπίσω μέγιστα δῆἘλλήνων πάντων των ημεις ἀτρεκείζν ιδμεν ἐκ φορτίων ἐκέρδζσαν, μετά γε Σώστρατον τὸν μοδάμαντος Αἰγι- 15 νήτην τούτου γὰρ οὐκ Οιά τε ἐστὶ ἐρίσαι ἄλλον. οι δἐ Σ eoi την δεκάτην των ἐπικερδέων ἐξελόντες ἔξ τάλαντα ἐποιήσαντο χαλκήιον κρητῆρος υργολικου τρόπον πέριξ δἐ aia γρυπῶν κεφαλαὶ πρόκροσσοέ εἰσι και ἀνέ-

298쪽

καν ἐς τὰ πιραῖον, υποστήσαντες αυτφ τρεις χαλκέους κολοσσους ἔπταπήχεας, τοῖσι γούνασι ἐρηρεισμέ- 20νους. Κυρηναίοισι δἐ καὶ Θηραίοισι ἐς Σαμίους ἀποτούτου του εργου πρῶτα φιλίαι μεγάλαι συνεκρήθζσαν. Οι δἐ Θηραῖοι ἐπείτε τον Κορώβιον λιπόντες ἐν τῆ 1bs

ν σψ ἀπίκοντο ἐς την Θήρην, ἀπήγγελλον δε σφι εἴη νῆσος ἐπὶ σιβυI ἐκτισμένη. Θηραίοισι δἐ ἔαδε ἀδελ

φεδν τε απ' ἀδελφεου πέμπειν πάλω λαχόντα καὶ απὰ των χώρων α πάντων επτὰ ἐόντων ἄνδρας . . ἀναι bδέ σφεων καὶ ηγεμόνα καὶ βασιλέα Βάττω. ODτω δὴ στέλλουσι δύο πεντηκοντέροες ἐς την Πλατέαν.

γὰρ οντω. εστι τῆς Κρήτης Αζω πόλις, ἐν τῆ ἐγένετο

πους.

299쪽

ἐπεσελθουσα ἐδικαίευ καὶ τW εργφ εἶναι μητρυιῆ ἈωρονιμI, παρέχουσά τε κακὰ καὶ πaν ἐπ' αὐτὴ μηχα- νεομένη ' καὶ τέλος μαχλοσύνην ἐπενείκασά οἱ πείθει τον 10 ἄνδρα ταῖτα ἐ'χειν οἱ τω. ὁ δε ἀναγνωσθ εὶς υπι τῆς γυναικὰς εργον οDκ δοιον ἐμοχανῆτο ἐπὶ τῆ θ Dγατρί.

ἐν γὰρ δὴ Θεμίσων ἀνὴρ Θ ραῖος εμπορος εν τῆ IE' τουτον ὁ Ἐτέαρχος πυραλαβών ἐπὶ ξείνια ἐξορκοι ἰ μέν

οι διηκονήσειν ο τι αν δεηθῆ. ἐπείτε δἐ ἐξώρκωσε, αγα-l5 γών οι παραδιδοι τqν εωυτου θυγατέρα, καὶ ταύτην ἐκέλευε καταποντῶσaι απαγαγόντα. ὁ δἐ Θεμίσων αε

ριημεκτήσας τῆ απάτy του δρκου, διαλυσάμενος την ξεινίην ἐποίεε τοιάδε ' παραλαβών την παῖδα ἀπέπλεε

ώς δἐ ἐγίνετο ἐν του πελάγεῖ, ἀποσιεύμενος την ἐξόρ-

20 κωσεν του Ἐτεάρχου, ποιναισε αιτῆν διαδήσας κατῆκε ἐς το πέλαγος, ἀνασπάσας δἐ ἀπέκετο ἐς την Θῆ- 15δ ρ ν. ἐν θευτεν δἐ τ ν Φρονίμην παραλαβών Πολύμν - στος, ἐών των Θηραίων ἀνὴρ δόκιμος, ἐπαλλακεύετο. χρόνου δἐ περιιδντος ἐξεγένετό οἱ πaiς ισχόφωνος καὶ

305 μὴ ' πιγῆμος τοῖσδε μητρυιὰν

300쪽

τραυλός, τὐ ουνομα ἐτέθη Βάττος, ώς Θηραῖοί τε καὶ Κυρηναῖοι λέγουσι, ώς μέντοι ἐγώ δοκεco, αλλο τι ' 5 Βάττος δε μετουνομάσθη, ἐπείτε ἐς Αιβύην ἀπίκετο,

από τε του χρηστηρίου του γενομένου ἐν Λελφοισι αυ- τὐ και απὼ της τιμῆς την ε σχε την ἐπωνυμίην ποιευ- μενος AMiες γὰρ βασιλέα βάττον καλέουσι, καὶ τούτου εινεκα δοκέω θεσπίζουσαν την Πυθίον καλέσαι μιν 10

βύρ. ἐπείτε γὰρ ζνδρώθη ουτος, ἰλθε ἐς Αελφους περὶ τῆς φωνῆς ' ἐπειρωτέοντι δέ οι χρ* ὴ Πυθίη

τάδε.

ἐς Αιβύ ν πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα, ῶσπερ ει εἴποι Ἐλλάδι γλώσσρ χρεομένη ,,ὼ βασιλευ, ἐπὶ φωνὴν ηλθες. ὁ δ' ἀμεέβετο τοισίδε. ' , , δναξ, ἐγώ

μἐν ἰλθον παρὰ σἐ χρησου μενος περὶ τῆς σωγῆς, συ δέ

μοι ἄλλα αδύνατα χρqς, κελεύων Αιβύην ἀποικίζειν 20τω δυνάμι, κο4 χειρί; ταυτα λέγων οὐκὶ επειθε ἄλλα οι χρῶν ώς δε κατὰ ταυτὰ ἐθέσπιζέ οι καὶ πρότερον, οἴχετο μετα ἡ ἀπολιπών ὁ Βάττος ες τὴν Θή-