Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

571쪽

θεὸς γ δαψων τις υπο κραδίην βάλε θάρσος. ως αρ' ἔφη δ δ' - Οἴτι προσέννεπεν, ἀλλ' ἐτι μῶλλ- 230

ῖππους ὀτρυνεσκεν ἐλαυνέμεν, φρα τάχιστα ὀλλυμένοις αναοῖσιν ἀεικέα πότμον ἀλάλκοι.

LA' τε δή ο ἀφίκοντο μάλα σχε/ιν ἀλλήλοισι, δὴ τότε ηίφοβος μάλα περ χατέων πολέμοιο

ἔστη, πως πυρ αἰνόν, θ' υδατος εγγὐς -αι 235 θάμβεε δ' εἰσορόων κρατερόφρονος Αἰακίδαο ῖππους ὁ και Ια πελώριον, ὁτι το μεlονα του δ' ἄρα θυμὸς υπὸ φρεσὶν ὁρμαίνεσκεναλ λοτε με φεύγειν, τε δ' ἀνέρος ειτα μάχεσθαι ως δ' τε σῶς ἐν ὁρεσσι νεηγενέων - τέκνων 240 θῶας ἀποσσεύρει, λέων δ' ἐτέρωθι φανειηἔκποθεν ἐσσύμενος του δ' στατα ασπετος ορμὴ οἴτε πρόσω μεμαῶτος ἔτ' ἐλθέμεν ουτ αρ πωσω, θήγει δ' ἀφριόωντας - γναθμοῖο, δόντας ' ως υἱὸς Πριάμοιο - αρμασι μίμνε καὶ ιπποις 245 πορφύρων φρεσὶ πολλὰ και ἀμφαφόων δόρυ χερσι τον δ' υἱὸς προσέειπεν μειλίκτου 'Aχιλῆος ,, Πριαμιδη, τί νυ τόσσον ἐπ' Ἀργείοιπι μέμηνας χειροτεροις, ο σεῖο περιτρομέοντες ὁμοκλὴν φείγον ἐπεσσυμένοιο, σὐ δ' ἔλπεο πολλον αριστος 250ἔμμεναι ἀῶλα σοὶ εἶπε - κραδιν μένος ἐστιν, ημετερης πείρησαι ἀνὰ κλόνον ἀσχέτου αἰχμῆς. ως εἰπών ο*γε λέων - αιτ' ἐλάφοιο ἐμβεβαώς ῖππουσι καὶ αρμασι πατρος ἐοῖο '

572쪽

καί νύ κε μιν τάχα δουρὶ - ηνιόχω κατέπεφνεν, 55 εἰ μή οἱ μέλαν αἶψα νεφος κατέχευεν πόλλων ἔαποθεν λυμποι καὶ ἐξ ὀλοοιο μόθοιο ηρπασε, και μιν ἔθηκε ποτὶ πτόλιν, χι καὶ δελοι Tρῶες ἴσα φεύγοντες δ δ' ἐς κενεὸν δόρυ τυψας Πηλείδαο πάῖς τοῖον ποτὶ μυθον ἔειπεν 260

- κύον ἐξήλυξας ἐμον μένει- ουδὲ σοὶ ἀλκὴ

ἱεμένω περ λαλκε θεῶν δέ τις ς ' νυκτα βαλών καθύπεοθε, καὶ ἐκ κακότ ει ρυσσας

ῶς ρ' ἔφη δνοφερον δε νέφος καθυπερθε Κρονίων

462 et uini XI, 6, qui locus ipse

ιος; idem XXXIX, 16 de sagitia

Hi ii salis defenditur, ii M IV, bb sq. scripsi μάσθλην - πεπληγώς. quoniam id sermo de agello aestato. r. Eurip. r. 1476 sq.

sine ullo desectus indicio. 264. m. A EICl et, ut videtur celeri e ld. omnes praeter unum N,

ex ouo ad litus est. Hinc locus inullis audi lationibus obnoxius fuit. , ,σε δ' ἐκ κακόryrος ἐρυσσας. Hic autem aliquid deesse cum niet narratio manifestuni est. Expleri lanien hiatus iste potest, si pro ἐρύξας, quod alias vitiatum est, restituatur ρυσσεν. Et mox pro εἶτ', ς δ μίχλον. In tertio au- leni inde versus initio Totiri oris' εἰσενόη ν. Ad hanc risitur castigationem qualemcunmae interpretatio consorinata est. 0uod aequus lector boni consulet. RHOD. In ejus conjectura ex omni parte acquiescere videtur piigner Ooservare. i. 219, quamquam ea praesertim in loco lacunos satis ubi es neque innie pari satisfacit; sit tu retinuerunt Tyclis L. ehrs. Recte Hermanu. t. c. intellexit, non Neoptolemi Oculos sed ipsunt Deiphobuin lenebricosa nube ab Apolline contegi. iis eineti talioite inur recepta locum

sere ita a uiato exornatum esse pulavi in emendare. p. 20:- - θεων δέ τις ως ' ἐκάλυψε νύκτα βαλῶν καμπερθε και ἐκ κακόrητος ἐρύσσας,

573쪽

428 ΚΟΙΝΤΟΥ ευ ὁμίχλην διεχευε λυθη δ' εἰς ἐρα μακρῆυ 265

αυτίκα δ' ξεφάνη πεδέον καὶ πασα περὶ χθών Tdῶας δ' εἰσενόησεν ἀπόπροθι, λον εόντας

Σκαιῆς ἀμφὶ πυλγιν ἔβη δ αρα πατρὶ ἐοικὼς

ἀντία δυσμενεων ο μιν φοβεωντο κώντα ' υτε κυμ λεγεινὸν πεσσυμενον τρομω- 270 ναυται, ο τ εξ ἀνεμοι διεγρόμενον πέπαιευο μάλ' ψηλόν τε μέμηνε δε λαίλαπι πόντος ῶς του πεπομένοιο κακον δέος αμφεχε ρῶας τοῖον δ' κφατο μυθον ἐποτρυνων ἐτάροισι ,,κλυτε φέλοι καὶ θάρσος ἐνὶ στήθεσσι βάλεσθε 275ατρομον, οἷον ἔοικε φορήμεναι ἀνέρας εοθλους νίκην ἱεμέτους ἐρικυδεα χερσὶν ἀρεσθαι καὶ κλέος ἐκ πολεμοιο δυσηχέος Ἀλλ' γε θυμον παρθέμενοι πονεώμεθ' υπερ μενος, εἰσόκε ροιης πέρσωμεν κλυτιν αστυ καὶ ἐκτελεσωμεν ἐέλδωρ 280 αἰδὼς γάρ, μάλα πολλον ἐπὶ χρόνον ενθα με νοντας ἔμμεναι πρηκτους καὶ ἀνάλκιδας, , γυναῖκας τεθναίην γα μὰλλον η ἀπτόλεμος καλεοίμην. ως φάτο τοὶ δ' ἔτι μῆλλον ἐς υρεος εργο ορουσαν θαρσαλεως, ρώεσσι δ' ἐπεδραμον δ δε καὶ αὐto 285 προφρονεως μάρναντο περὶ πτόλιν, αλλοτε δ αυτε ἔντοσθεν πυλέων ἀπο τείχεος ουδ' ἀπεληγε δεινος Αρης, ρώων μεν ἐελδομενων ἀπερυξαι δυσμενεων στρατὸν αἰνόν, ἐυoθενέων δ' υργείων αστυ διαπραθεειπι ὀλο δ' ἔχε πάντας Γως. 290καὶ τότε η ρώεσσιν ἀρηγέμεναι μενεαίνων ἔκειρεν υλυμποιο καλυφάμενος νεφεεσσι Λητοῖδης του δ' ιψα θοαὶ φορεε - ελλαε τευχεσι χρυσείοισι κεκασμένον ἀμφὶ δε μακραὶ μάρμαιρον κατιόντος ἴσον στεροπῆσι κέλευθοι 295

Illud receperiant Tyclis Lelars. recie 295. ῖσον Α, ἴσον Cl; et ita corri propter Sequens cμμεναι, quamquam PauW.

574쪽

θεσπεσιον καὶ γαῖα μεγ' αχεν, ελ' ακάμαντας θῆκε παρὰ Σάνθοιο μον πόδας ε δ εβόησε σμερδαλεον, ρωῶν δε θράσος βάλε δεῖμα δ' Ἀχαιοῖς μίμνειν αἱματόεντα κατὰ κλόνον Ουδ' Ἐνοσίχθων 300 οβριμος γνοίησε μένος δ' ἐνεπνευσεν χαιοῖς ηδ τειρομενοισι μαχη δ' ἀχμος ἐτυχθηαθανάτων βουλῆσ.W λοντο δε μυρία μααἰζηῶν κάτερθε κοτεσσάμενος δ' αρ' Απόλλων Ἀργείοις ωρμαινε βαλεῖν θρασει Γ χιλῆ- 305αυτου, που καὶ πρόσθεν Ἀχιὼώα του δ' - θυμον οἰωνοι κατέρυκον ἀριστερα κεκλήγοντες, αλλα τε σήματα πολλά χόλει δε οἱ οὐκε ἔμελλε πείθεσθαι τεράεσα, το δ' ου λάθε κυανοχαλη

Wρι θεοπεοίν κεκαλυμμενος ἀμφὶ δε ποσσὶ 310

νισσομένοιο ανακτος ἐρεμνη κίνυτο γαῖα

τοῖον δ' κφατο μυθον ἐελδόμενός μιν ἐρυξαι

297. - et vulgo; or eon causa. χόλος ipse est antiniis iralec in emendati p. 233 isteria concitatus. - οἱ δε ' A correxi . iiigeinuit, mun Apollo pedes in solo 10 κεκαλυμμένον sine lacuna sistebat non tantum ea terrae par et vulgo se inire Apollinis de-ticula contreinuit, cui ille impone scriptioni alius effictae no imperba vestigium. seclum veluti A παρόδω alici:298. ἐκ δ' ἐβοηM et ,no vero non aluit Neptuniini ne-299 σμερδαλέον ' ρ εσσι δε-bula contectum circum auteni pe-σος βαλε , .. ρωσἐν δ θρασος de incedensis regis contremiscebat βάλε , quo ipsu in relenla v. terra jam dixi in emendau. p. 280, antece dente A scriptura et iiii,v. ubi tale quid missum esse monui: invenit et ego conlitiendavi in emen- - - - ὀδε οὐ λαθε Κοα- dati. . . e rec Lehrs. cuin Trilis. νοχαίιην' ex nod conj c d goῆ σπις . αἰwα δ' Απόλλω ι ς κατε-Tὐώεσσι γρύσος βάλε dedisset. ναν έον αλε χολωθεις 301 οβριμος Α - ἐπέπνευσεν4r- ερι σπεμ ' κεκειλε μένος. rore Tychs.. quod corr. piiZner. 3li sim is tale ex cori. Pam uniant. p. 24 sq. scripsit Tyclis Vuleatam a Lehrsio 307. ,Mirui Apollinem ii mι- reve tam vindicavi l. e. his , anisum austerreri traduci ii in no ab otii erus o. 106. Inan Merc. 27.

575쪽

ἀλλ' ἀωαχάζεο δῖον ἐς αἰθέρα, μὴ ιι χολώορς, αἶψα δ' ἀναρρήξας μεγάλης χθονις αἰνὰ βέρεθρα

αυτὴν Πιον εἶθαρ εοῖς - τείχεσι πῆσαν θήσω - ζόφον εὐρύν αχος δε τοι ἔσσεται αὐτω. 320ῶς φάθ' δ' ἀζόμενος μέγ' ἀδελφεὸν οἷ τοκῆος δείσας, ἀμφὶ πόληος εsσθενεων θ' - λαῶν χάσσα ες οὐρανὸν εὐρυν ο δ' εἰς αλα τοὶ δ' ἐμάχοντο ληλους ὀλεκοντες, Ἐρις δ' ἐπετερπετο χάρμμμεσφ' τε δὴ Κάλχαντος - ἐωνεοίησον Ἀχαιοὶ 325 ἐς νη ας χάσσαντο καὶ ἐξελάθοντο μόθοι, ο γαρ δὴ ἐπρωτο δαμήμεναι Ἱλέου αστυ, πρίν γε Φιλοκτήταο βίην ἐς μιλον χαιῶν Ω μεναι πολεμοιο δαήμονα δακρυοεντος. καὶ τι μεν ῆ ἀγαθοῖσιν ἐπεφρασα οἰωνοῖσιν, 330ὴ καὶ ε σπλάγχνοισιν ἐπεδρακεν οὐ γαρ χρις

μαντοσυνης ἐτέτυκτο θεὸς δ' ς ὐδεε πάντα. τῶ πίσυνοι στονόεντος ἀποιχόμενοι πολεμοιο

υτρεῖδαι προεηκαν ὐκτιμένην ποτὶ Λῆμνον δέος ωρ μον υἷα μενεπτόλεμόν- πιδυσῆα 335

576쪽

νο θον τοι δ' αἶψα ποτὶ πτόλιν πιφαlστοιο ουθον Αἰγαίου δια πλατυ εμα θαλάσσης, Λῆμνον ἐς ἀμπελόεσσαν, - πάρος αἰνι ολεθρον

ἀνδράσι κουριδιοιοι ἐμ ωαντο γυναῖκες ἔκπαγλον κοτεουσαι, ἐπει σφεας οὐτι τίεοκον, 340αλλ' - δμωιάδεσσι παρευνάζοντο γυναιξὶ θιαίης, τὰς δουρι και ν εὐκτεάτισσαν περθοντές ποτε γαῖαν ἀρηιπίλων Θρηῖκων α δε μεγα ζήλοιο περὶ κραdii σι πεσόντος θυμον ι οδήσαντο, φίλους δ' - δώμα ἀκοὰμ 345κτεῖνον ἀνηλεγεως - χείρεσιν, οὐδ' ἐλεγαν κουριδίους περ εόντας επε μεγα μαίνεται φορ

ἀνερος δε γυναικός, στε ζηλήμονι νούσω ἀμφιπιο ν κρατεραὶ γαρ ἐποτρύνουσιν ἀνῖαι αλλ' αἴγε σφετεροιοι ἐπ' ἀνδράσι πημ εβάλοντο 350

336. oris A et vulgo; τοι δ' in telotypiam incidunt ne pie vero

corr. Spiriner inant. p. 266, reo ex elotypia reptidivi oritur. a LenrS. dein D causam quod Bonit pullivit 339. Onrn rixo A tacite corr. vulg'lam ita retineri posse, ut sup-Rnod pleatur roῖς κουριδίους, etiamsi ea 340. κομισαι tacite corr. ellipsis serri posset, prodari nePiit. Pau v. - μει σφέας Α tacite cura . Nec ni is, quod erni placuit

Tycns mente addenduin esse ro ἐλεησαι.

Πο in Pau ., qui offensus inedia endii in iiii.

577쪽

λαῖνεον, τόθι κεῖτο πάῖς Ποίαντος ἀγαυοs,

ὁ τότ αρα σφίσι θάμβος ἐπήλυθεν ευ ἐσίδοντο 355

ἀνερα λευγαλεῖσιν ἐπιστενάχοντ' ὀδύνῖσι κεκλιμενον στυφελοῖ κατ' ἴδεος ἀμφὶ δ' - αυτωοιωνῶν πτερὰ πολλὰ περὶ λεχεεσσι κεχυντο 'αλλα δε οἱ συνέραπτο περὶ χροῖ, χείματος αλκαρ

λευγαλεο δη γάρ μιν ἐπην ελε λιμὸς ἀτερπής, 360

βάλλεν ἀάσχετον ἰόν, πι νόος ἰθυνεσκε 'κά τὰ μεν ἀρ--ἐδαπτε, τὰ δ' ελκεος υλομενοιο

. . . . . .

ἀωνί conieceriant; vcns ex sua 362. Cuna nulla in Aisolata esset conj. δε και αντρον vii, scri lactina, nod vertit , , et ipsa Piipsit, quod retinuit uelita Talibus deni aves esitavit prunias ei conalidus Versum everti prii denter pernicioso vulneri supeliinposuit. sensit nod. sensit elian erhard. a interpretalione Din ollensus Pala v. tecti Apoll. p. 219, iii Λομνo ipsas aves soluiuinod reSDici li-

κοίλην κίον δε και νερον, quae tavit. Contra ego in literis adier- conlectura, Si nutando tantii in niti ni annunt lilii datis p. 263 ita sere loco Succurrendum esset, o innium so scripsi ,rὰ μέν - τὰ δέ si grani re imaxime probabilis. Sed nemo salica in spectes, ad pluitia rese-anuna ivvitii, lispescenda suisse ne renduin est pluiuis ei vescta'ni-ceSsario rarii liuii insulana, in quavi octela nequit. Hinc suere ii nos lani escenderant olus v. 33S , vel sus de carnibus aviuui dictos et antrii in cui tantu in appropin mia putarent. Sed portentosusn est et bano vid. v. 398. Hinc oli in con exemplo calet, cariae Vulneri inl-jeci Λημνόν τε κίον positas esse. inc non dii Dilo, quin Wi ἐπ αντρον βαιναν. Verunt aute v. 362 plura exciderint, quibus in abor in Gidio subes lacuna, qua dicitii erat niloclelain itali her- nave iii ad ius appulsant et ioca bas operose conquisivisse partim lati . Vela letitissa esse etc. solito oui edendas partiti ulceri applican- more expositum fuit. Eliani er das rata Soph. Phil. 649: In annus conSentu, cui locus sic eden- φύλλον τέ μοι παρεστιμ, ἡ μάλισr 'diis videbatiir: δ' - ἄντρον ποτι μεικοῖλον. Verum nostra ratione, si a κοιμῶ τόδ' ἔλκος, ῶσι Πραινειν transposito κοῖλον discesseris, nihil πόνον. in librorum Scriptura nautatur. Ono Fortasse versibus depercilis iiiiiiiii ad vocabul uni eo seti stinue octetae deseri labores si in ili ra-qu0dpiani relatu in suisse arbitror liones lepicti erant, atque apud S0pli. 354. Diuνro Tycns Leni f. titio v. 287-297. erinann. l. c. p. 26 4Bolat pugner obsere v. p. 96. in eo consentit, cum nec carneS nec 359. ληαρ , ἄκρη sed in inarg. plumae pro re naedio aberi lieant, γρ ἄλκαρ 2. lacunam statuendat esse neque ina-360. ἐπενελε , ἐπην ἔχε Eri et probabile puta esse, in tanta Quiniiii en . Rhod. , rMρετο 1, insigne verbositate ante v. 362 pliue Ver- interpolationis ineptae docunientum sus intercidisse. Sed cuin Vix eri-36 i. βάλλων ἴσχειον et vulgo, stinue sit Philocleiani in cartiluincoluntate, quod ona in A, post abundantia elia in nerbis nutritulu lai P0Silo. Mutavi ex emendatione esse, etiani post v. 362 Ortasse

scaligeri, quana attulit Herinann. l. c. p. unu in tantii in inodo versunt periisse.

264. I id. XI, 10 κια ρα νύ καὶ pitui en in haec ita procedere, si

578쪽

ἀμφετίθει καθυπερθε μελανει αλκαρ νέης αυαλέα δέ οἱ ἀμφὶ κόμαι περὶ κρατὶ κεχυντο θηρος πως λοοῖο τον ἀργαλέης δόλος γρης 365μάρον νυκτὸς ἰόντα θοου ποδός, ο δ', ἀυάγκης τειρόμενος ποδος κρον ἀταρτηροῖον ὁδουσι κόψας εἰς εμ αντρον ἀφίκεσαι, ἀμφὶ δέ οἱ κῆρ τείρει μολλιμός τε καὶ ἀργαλεαι μελεδῶναι ως τον - σπεος ευμ αμ περιδάμνατ' ἀν' 370 και οἱ πῶν μεμάραντο δέμας, περὶ δ' δοτέα μουνω

λευγαλέον ουπόωντος ἀνιηρὸν δε ιν ειρος δάμνατο κοῖλαι δ' ἔσκον - ὀφρυα ανδως ὀπωπαὶ αἰνῶς τει μενοιο γόος δέ μιν συπω ἔλειπεν, 375ουνεκά οἱ μελαν λκος ἐς ὀστέον πρις ἱκεσθαι πυθόμενον καθυπερθε λυγραὶ δ' υπέρεπτον ἀνῖαι.ώς δ' τ' ἐαὶ προβολῆσι πολυκλυστοιο θαλάσσης

θελκτήρια, ελλα,Jἀμφετίθει καθύπερθε μελαινης ἄλκαρ ἀνίης.Tyclis. τὰ δε ad plunias retulit, vectis μελαίνης/λκαρ ἀνίη id ea designari

ratus alcue supra v. 359 Hματος ἄλκαρ. neni plane diversam esse non piis est plurilius deinonstretur.

366. e 'o tacite corr. ns d. 368. Coni ciebam ex IV, 49. VII,

319. X, M. I, 176 δάφας, quia

de bestiae morsu sermo. Sed recte me ad in ora uti Herniannus, rodendi vectum hic tio quadrare bestiani enim illam non tam rodendo pedem Su una devorare, quam noritias ictunior lendo abriimpere. 369. et om A add. nod.

p. 23 Quinti usu I, 830. IV, 361. VIII, 464. X, 273. XIII, 7 vindicavi, et deinde laminae si na sigenda uer-

579쪽

πεπρο παιπαλόεσσαν ἀπειγοίης λος ψηδάμναθ' υποτμγ γουσα μάλα στερεήν περ ἐωσαν, 380αινομένης δ' αὐα της ἀνέμω και χείματι λάβρωχηραμὰ κοιλὰίνονται ποβρωθέντα θαλάσori ῶς του πίχνιον ελκος ἀέξετο πυθομένοιο ἰου πο στυφελοῖς τόν οἱ -ομόρξα ὁδουσι λυγρος δρος, τόν φασιν ἀναλθέα τε στυγερόν τε 385εμμεναι, οππύτε μιν ἐρύν περὶ χέρσον ἰόντα ηελίοιο μενος τω και μέγα φέρτατον νορατεῖρε δυσαλθροοιοιν υποδμηθέντ' ὀδυροσιν εὐδε ἱ λκεος αἰεν ἐπὶ χθόνα λειβομενοιο ἰχῶρος πεπάλακτο πεδον πολυχανδέος αντρου 390 θαυμα μεγ' ἀνθρώποισι κάὶ στερον ἐσσομένοισι. καί οἱ πὰρ κλισίην φαρέτρη παρεκέκλιτο μακρη ἰῶν πεπληθυῖα πέλοντο δ αρ ῶ μεν ἐπ αγρην,ον , ἐς δυσμετέας, τους αμφεχ λοίγιον δρου φάρμακον αἰνομόροιο πάροιθε δε οἱ μέγα τόξον 395κεῖτο πέλας, γναμπτοῖσιν ἀρηράμενον κεράεσσι χερσιν π καμάτησι τετυγμένον υρακλως.

580쪽

του δ' πό εἰ νόησε ποτὶ σπέος ευρ κιόντας, ἐσσυμένως ο*γεν - ἀμφοτεροισι τανύσσαι ἀλγινόεντα βελεμνα χόλου μεμνημένος αἰνου, 400

ουνεκά μιν το πάροιθε μεγα τενάχοντα λίποντο μολ- ἐρημαίοισιν ἐπ αγι-οχι θαλάσσης

καί νύ κεν αἶψ' ἐτέλεσσεν, α οἱ θρασυς θελε θυμός, εἰ μή οἱ στονόεντα χόλον διέχευεν θήνη

ἀνερα εἰσορόωντος μήθεας ο δε οἱ αγχι 405ηλυθον ἀχνυμνοισιν Ιοικότε και ἐά μι ἄμφω αντρου ἔσω κοίλοιο παρεζόμενοι κάτωθενελκεος ἀμφ' ὁλοοῖο καὶ ἀργαλέων ὀδυνάωνεῖροντ' αὐταρ ο τοῖοι εας διεπέφραδ' υίας ο ὁ ε θαρσύνεσκον παντο δε ι λυγρον λα- 410 ἐξ ὀλοοῖο μόγοι καὶ αλγεος ἰήσασθαι, ην στρατὸν εἰσαφίκροπι χαακόν, - α καὶ αυτὸν φάντο μεγ' ἀσχαλάα παρὰ νήεσιν δε καὶ αυτοὐς ώτρείδας αμα τοῖοι κακῶν δε Γλούτω Ἀχαιῶναιτιον ἔμμεν ἔφαντο κατὰ στρατόνJ, αλλ' ἀλεγεινὰς 415- ας, λεκὰς οὐτις ἀνηρ ἐπινέμεται αἰαν,

intendere et sagittam miliere potest, idi . D V a G ην Philocteta celeriter surgii et ad eam V123El. - ἀχαώδ. A et odd.;

Ibi enim non de progressiendo, sed praetuli propter V 408 q. de eo corporis noli intelligendum 415. ἔμμεναι φάμro A lanco esse, mi ab Achille in ipso hastae versu , ἔμμεν' i , lacunain On n. viDrandae nonient suscipitur, se inis vacuat relinquunt. A SCHO V. quentia Duillae docent, e quibus nερι σwατον , κατὰ Ῥαιὸν me- apparet, non comis tu sed eminus ius supplent Brod et Ruod , quod