장음표시 사용
581쪽
stu' αἰεὶ μογεροῖσι, ἐπ' ἀνδράσιν προτέοπτοιοτρωφῶντ ματα πάντα βροτῶν μένος αλλοτε μεν που βλάπτουσαι κατὰ θυμ- ἀμείλιχον, αλλοτε δ αυτε
ἔκποθι κυδαίνουσαι επεὶ μάλα πάντα βροτοῖσι 420κεῖναι καὶ στονόεντα καὶ πια μηχανόωνταιαυταὶ πως θέλυσω ο δ' εἰσαων δυσῆος, δε καὶ ἀντιθεου ομήδεος αὐτίκα θυμον ρηιδίως κατέπαυσεν ἀνιηροῖο χόλοιο, ἔκπαγλον το πάροιδε χολούμενος, σο' πεπόνθει. 4256 δ μιν αἶψ' πὶ νῆα καὶ η όνας βαρυδουπους καγχαλόωντες ἔνεικαν ὁμῶς σφετέροισι αεμνοις' και ρά οἱ ἀμφεμάσαντο δεμα καὶ ἀμεόλιχον ελκος σπόγγω sτρήτ', καπὰ δ' εὐυσαν δατι πολλω. πνύνθη δ αρα τυτθόν Ἀφαρ δέ οἱ εγκονεοντες 430 δόρπον ἐυν τεύξαντο μεμαότι συν δε καὶ αὐτοὶ δαίνυντ' ἔνδοθι νηός επήλυθε δ' ἀμβροσίη νύξ
τοῖσι δ' φ υπνος ορουσε μενον δ' χρις ριγενείης
πείσμαθ' μῶς εὐνῆσιν Θνάμπτοισι αειρα 435 ἔκποθεν ἐγκονεοντες επιπροέηκε δ' Ἀθήνη
582쪽
εξόπιθεν πνείοντα τανυπρώρου νεος ο OCIMω δ' αἶψ' ἐτάνυσσαν π αμφοτέροισι πόδεσοι, νηα κατιθύνοντες ἐυζυγον η δ' - ἰωὴ ἔσσυτ' ἐπὶ πλατυ ευμα μέλαν δ' ἀμφέστενε κυμα 440ρπνυμενον πολιο δε περίγε πάντοθεν αφρός ἀμφὶ δε οἱ δεῖςῖνες ἀολλέες ἐσσευοντοὐψφα διαπρήσσοντες ειυς πολιοῖο κελευθα.6 δ' φαρ Ἐλλήσποντον επ' ἰχθυόεντ' ἀφίκοντο, ιχ καὶ αλλαι νῆες σαν κεχάροντο δ' χαιοί, 445ώς ἴδον - ποθεεσκον αν στρατόν - δ αρα νη- ἀσπασίως ἀπεβησαν ἔχεν δ' αὐα χεῖρας ἀραιὰς Ποίαντος θρασυς υἰος ἐπ' ἀνερας, ο ρά μιν αμφω λυγρον πισκάζοντα ποH χθόνα δῖαν γεσκοναμφοτέρων κρατερῆσιν ἐπικλινθέντα χερεσσιν 450438. Vide uin a legeti iuni utrain pedes hic anteinnas an funes, quibus attinetur velunt, Sigitisiicelii. ' RHOD. Recte vitigatuin vindica, it Tychs. is vel ut opse pede Clane iii gulis veli adaptato adduXemΠιt lie his pedibus novissitne exposuit Boeculi in libro de re uouli At n. p. 153 Sq. 441. πολι. V. 443. κυμα A et viilgo quod esti linod. ,,undani secantes, in qua sunt cani laris viae. Recte id vituperavi Pau v. pluridus inpu- 'gnavi ipse in emendau. p. 234 Φ; allatis etiam Homericis, qui ubi utruiti si conjunxerat, A J μεεν αε κυμα διαπρήσσουσα κελευ-A, M., 429 scripserit. Ipse Wου conieci nullis lite locis illustriivi, quomini gravissimi sunt uom. I, 158 κουφα οσιν προβιβάς et Hesiod scili Herc. 23 κυντα βιβάς. Sed ex ipso Quinto ni nil proserre potui, apud quem tantuni inveniatur VII, 449 φαίνετο τεύχεα κουφα. Pamv. κα colit., ad quod proxiiii accede ret , T de navibus u δε μάλ' κα Ἱχθυόενεακέλευθα διεδραμον. Verum nimis recedit a libromi in scriptura SpilZner. Observati p. 222 sq. ex VI, 10 et aliis locis re protulit, quod recepissem, nisi omnibus Draestare visum esse ριμφα qitodiernianni sagacitas invetui tu G. l. p. 264.
Nani et adverbiu in celebralissutiain deli lii noruin veloeitatein ivli causolios h. l. epitheto praeferi- iniis, et , φα lion solii in ploxime ad literas vocabuli us re accedit, sed eliain usu cuili itineric α,
μακρὰ κέλευθα inaxime cominendatur. Oinniunt infelicissimiliti caligeri cominenluui, cujus ieini nit
583쪽
ἡ ' ἐνὶ ξυλόχοισι ες μισυ μέχρι κοπεῖσαν νοον φ υλοτόμοιο βίης η πίονα πευκνντυτθον ἔν στηυῖαν, οσον λίπε δρυτόμος ἀνῆρ ἐμνον ποτμήγων λιπαρόν, δάος φρα πελ αι πίσσα πυρὶ μηθεῖσα 455 κατ' ουρεα, την δ' ἀλεγεινως ἀχθομενην νεμος τε καὶ ἀδρανίη ποτιψων
45 - 456. Locus exalissinius sunt vecta ,ποτικλω non mς-Priuilini de scripturae discrepantia licet. Et quid tam eii noriχλώω videamus: 451 κο α em ubi nihil adest, cui acclinei pidea geni lihod. - 453. μεστονιαν , ουρεα v. 455 alia sere excidissoέπεστηυαν' ἐφεστηυῖαν sedis In putainus: Velut sagum et pinum eleras. in quod recepturus Tyclis arbors duae validae nrope adstan- έφεσrηκυῖαν Scripsit, io notavit te sustinent, illa in vo o te SpitEner observati p. 94 V σrq Plane consentio, nisi quoi lacunam κυιαν nod. mini prinium ἐφεστη indicandar putavi ante verba rei'κυῖα correxisset. Illud ego recepi ωα, quas ipsa ad sententiam asorina correcta: vid insta poli. Striivio desiderItan pertinuisa Vi- defensiit ita, ut suppleat rοσω nos antecedentidus M. i. min,Tηθέωα sensu: ,paululum in e Sudsisten . tingi possitnt. Haec ipsa veco iii illem ri reliquit frondator. sibi velint disputa luna est ab inior 454 λιπαρον θοος, accentur et preti Dus Dausuli eius citi te in Plinii
interpunctionem lacile corr. Rhod. locum adscripsit X 'h, 'ζ6. θεισα ΛV123, quod reo Tycns plaga, e vulnere ablati corticis Lelire vid. Intra. - 456. νχἡ cum prurimum bipedali hiatu ut a κλίγ niale Pati v. nod .cori teris, petonim iustula in riteti est IuSum praebeat pix in niontibus cir in in edis lini arbore, uletur. interpretatus parte aperitur ac deinde alia os contra leges Mainmaticae sunt, prius Tuchseniunt datis: hni Ist usti
nanten Ire dictum esset. - Lacunain nitam mastrii
da . cuna fago vel pinu comparatur, muristinis uni, iam quain ignarius succidit ad tediani vi de gelii imire dao Post an Tre
meros sortes heroes ad Argivos de uitio 16 24 ses Ohis,
ducunt. Desideratur pars coinpa bor mio G. dine id tedam Grationis, Guae nis respondet ei cui arur nartiae Bbi tauu i, Vis
584쪽
θαρύαλεοι σε ἐπικλινθέντα φερεοκον Ἀργείων ἐς μιλον ἀμμοw ι δ' ἐσιδύi τες ωκτειραν μάλα πάντες ἐκηβόλον ἀνερα λυγρω 460iλκε τειρόμενον τον δε στερεον κάὶ νουσονώκυτερον ποίησε νοήματος αἰψηροῖο
vieiniebr hie Ste iter ober plit manet, cortice et festucis scissis imeiste uiniud Vl 12, se t. Plerii innue sane picem denotat, quae
ni oleis en is nerent is eortinas aereae vel , me
Hist. llint. I, 2, pag. 60 post illas designati acium loco is M.
nas paulati in facias incisuras una uaque nisi post ea verba aliat in- facile a stati prosternitur. - super lalnas esse lactinati , quodnia follisian au GDinalen Da ni prolintule, usu consitelii lini illum strin πίσσα ia es, ante vexe auis tantuni in transcursu memorato, inu
conaparationis pars usque ad 'er ikλιει- Ε1. biiu βίη per se stat, ita ut iniel 1 is inmis negotio, credo alia de sententia securus ,,nu u n e V auacunaue re avocatus. Deinde delam adserunt inss. SUHU I. Lomos non recte intelligitur ipsa cuni feliciter sanavit nod post arbor, quainquam nae eliana Sennei que' quis Lye4R ER . deri sententia fuit quippe arsor re- οἰδημαro comicere potuisset
585쪽
ἶσος πουρανίοις Ποδαλείριος ευχεν περθε πάσσων φάρμακα πολλὰ καθ' ελκεος, ε δε κικλησκων οὐνομα πατρος εοῖο θοῶς δ' ἰάχησαν Αχαιοὶ πάντες κυδαίνοντες μῶς Ἀσκλ ιο υ,
καί μιν φαιδρυναντο καὶ ἀμφί ε χρῖσαν ἐλαίω προφρονέως ὀλο δε κατηφείη καὶ δῖως
αθανάτων ἰότητι κατεφθιτο τοὶ δ' αν θυμον τερποντ' εχορόωντες ο ὁ αμπνυεν ἐκ κακότ o.
αδραν , μεγα κάρτος ἀεξετο δ' αψε πάντα ῶς δ' αό ἀλδαίν ται ἐπι σταχύεσσιν ρουρα, ην το πάρος φθινυθουσαν ἐπέκλυσε χείματος αἰνου- ος πψρωας η δ' ἀλὁομεν ἀνεμοισι μειδιά τεθαλυῖα πολυκμήτω ἐν ἀλωῆ ως ἄρα τειρομενοι Φιλοκτήταο πάροιθε πει δέμας αἶψ' ἀνεθηλή ἐυτροχάλω δ' ἐνὶ κο καHιπε κήδεα πειτα, τά οἱ περιδάμνατο θυμόν. υτρεῖδαι δ ορόωντες ατ ἐκ θαυδεο ανιόντα
ἀνέρα θαυμάζεσκον ἔφαντο γὰρ ἔμμεναι ἔργον ἀθανάτον - δ αρ' εὐετήτυμον, ς νοησαμ καὶ γάρ οἱ μέγεθός τε καὶ ἀγλαχν κατεχευεν
imoer ingratens. Veriani ne de siccitate quidqoni dictuiti est et recte Hevn verba i arος αἰνολοιβρος έπιβρίσας satis declarare diόn de agro inibinii in eluvie inundat ame quo veniis iocalo laetitis stlorescit segeS. 467. ἀμφὶς ἔχρισαν Α et vulsio; ἀμφίέγρῖσα-em Herim Orph. 696,
586쪽
ἐσθλῆ ριτογενεια φάνη δ' - , οἷος - περτο πρὶν ἐν Αργείοιο πάρος κακότητι δαμῆναι- 485κα τότ ἐς κλιοίγ Ἀγαμέμνονος ἀφνειοῖο
πάντες ὁμως οἱ ἄριστοι ἄγον Ποιάντων , και μιν κυδαίνοντες εα εἰλαπίννα γέραιρον αλλ' τε δ κορέσαντο ποτο καὶ ἐδρούει ἐσθλῆς,
δη τότε μιν προσέειπεν ἐυμμελιης γαμεμν- 490, ἐπεῶο περ σὲ θεῶν ἰότητι πάροι-νAnμνω ἐν ἀμπιάλω λίπομεν, βλαφθεντε νόημα, μηὁ ηιήν χόλον αἰνὸν ενὶ φρεσι σῖσι βαλέσθαι,
ο γαρ νε μακάρων τάδ' ἐρἐξαμεν, αλλά που αυτοὶηθελον θάνατοι νῶιν κακὰ πολλὰ βαλέσθαι 495 λαπ νόσφιν ἐόντος, ἐπεὶ περίοιδας ἐμοῖς δυσμενέας δάμνασθαι, ὁτ' ἀντία σεῖο μάχονται. πῆσαν ἀν Ἀπειρον πέλαγος τ ανὰ μα-- ἄῖστοι
lita vi positus de Atridis. ἀνδράσι ναρ βιότοιο πολυ- 493. A. - Verii Rhod ne Nadγκroι κέλευθοι sed versum deesse recte perspexit Gσμγ' etc. ex vocula au v. modo sal manvictus enim vitae multivagaesu In eo, quod ante nunc versum viae etc. Η0D. Ipsum versuiu in deesse putavit, qua in re secutus ordinem recepit, ut esset 498, TenS., est Tvclis. Potius et post nun er eiecit rursus Lehrs. uuidem, minisum lacunam esse, et qualis si ex plura deesse verisimile esset, lon-miiloctetae responso v. 18 sq. et iocis lacunae signa intersigenda cu- supra V. 1 intelligi potest. Ita avi. -- άν τ' , πῶσαν CL et sere locutus erat Agamenino: a corr. Rhod.
587쪽
Μοιράων ἰότητι πολυσχιδέες τε πέλονται 500 πυκνα τε σκολιαι τε τετραμμένα αλλυδις αλλη - δε δι' αἰζηοὶ φορέονθ' υπο δαίμονος χνεχόμενοι φύλλοισιν - πιο ης ἀνεμοιο σευομενοις ἀγαθος δὲ κακρ Ῥεκυγε κελεύθω πολλάκις, - σθλος δ' ἀγαθὶ τὰς δ' - αλέασθαι 505oυτ αρ κών τις ἐλεσθαι επιχθόνιος δυνα ἀνήρ
χρη δὲ σαόφρονα φῶτα, καὶ ην φορεηθ' υ ἀελλης ο η' ἀργαλε , στερε φρενι λ αι Κυν. λ' ἐαεὶ ἀασάμεσθα καὶ λίτομεν τόδε ἔργον, ἐξαυτις δώροισιν ἀρεσσόμεθ' ἀπλήτοισι, 510Tρώων ν ποθ' ελωμεν ευκτίμενον πτολιεθροπι- δε λάβ' πτὰ γυναῖκας κοσι τ μεας ππους αθλοφόρους τρίποδάς τε δυώδεκα, τοῖς ἐπὶ θυμωτερψεις ματα πάντα καὶ - κλιοίγιν μῆσιν αἰει τοι παρὰ δαιτὶ γερας βασιλήιον ἔσται 5 15
588쪽
ως εἰπὼν - πόρεν περικαλλε δῶρα τον δ' ἄρα Ποίαντος προσεφη κρατερόφρονος υἱός ,,ω φίλος, οὐ τοι εγῶν ἔτι χώομαι, με με αλλωυργείων των εἴ τις ἐτ' λιτεν εῖνεκ' ἐμεῖο οἶδα γάρ - στρεπτος νύος ἀνδράσι γίνεται ἐσθλοῖς, 520ουδ' αἰεὶ χαλεπον θεμις ἔμμεναι μ' ἀσύφηλον,
αλλ' ὁτε με σμερδνον τελέθειω ὁτε δ' ηπιον εἶναι νυν δ' ομεν ποτι κοῖτον επι χατέοντι μάχεσθαιβἐλτερον υπνώειν η ἐπὶ πλεον εἰλαπινάζειν.
ως εἰπὼν ἀπόρουσε καὶ ἐς κλισίην ἀφέκανε 25 σφων τάρων ο δ' αἶφα φιλοπτολεμω βασιλῆι ευνην ἐντύνοντο μεγα ρεσπι καγχαλόωντες ' αὐταρ γ' ἀσπασέως κατελεξατο μέχρις ει ηώ. νυξ δ' ἀνεχάσσατο δῖα φάος δ' ἐρυθρο κολώτας ἰαί- καὶ πάντα μοτοὶ περιποίπνυον ἔργα. 530Mργεῖοι δ' ολοοῖο μεγ' εμενοι πολεμοιοῶ με δούρατα πον ευξοα, τοὶ δε βέλεμνα, αλλοι δ' αἰγαυεας αμα δ' ο δῶτα πενοντο αὐτοῖς δ' Ἀποιφ πάσαντο δε πάντες ὁωδ . τοῖσιν ὁ Ποίαντος ἀμυμονος Μ μος υἱ- 535
τοῖον ἔπος μετέει πεν ἐποτρυνων πονεεσθαι'
etc. VNV123 C lesio Sehotris p. 8, Pii addit: inequentia ab e litis ni illa in re dissemini. Sed in Tycnse
589쪽
Αεἰ δ' αγε νυν πολεμοιο μεδωμεθα μηδε ηψων νετω ἐν νήεσσι, πάρος κλυτὰ τείχεα λῶσαι Ποιης ευπυργοιο κατατ σH τε πόληα. ῶς φάτο τοῖσι δε θυμος - κραδέν μέγ' ἰάνθη 540δυσα δ' ἐν τεύχεσσι καὶ Λοπίσω ἐκ δ' - νη- πανσυδί μελιγι κεκασμένοι εμευοντο καὶ βοεοι σακεεσσι και αμφιπάλοις κορυθεσσιν ' αλλος δ' αλλον ἔρειδε,- ωίχας οὐδέ κε φαίης
ως αρ χαν θαμινοὶ καὶ ἀρηρότες ἀλλήλοισι.
τήν a ex lanifesta coi rectione. PauW μέλαθρα M. quod per se bonum in emendare. p. 236 ex B, 414 coniniendam, nec inprobat Spilg-ner. l. c. et cla Supra V. 40. Sed codd. secuensti erant.b41. δυσαν etc. contexit SpitZ
ner. l. e. et Taucunilianae corrector.
542. βελέεσσι et vulgo quod ineptuni esse demonstrat idem Gid. I. 228 ex aliis locis , quidus addas 224 et Apuli Rhod. II, 1062, reponens δοράτεσσι. In re consenuo; sed verunt verbiiii non invenit. Scribendunt esse Maia Ganiolini ipsi piignero probavi. 543. βοέης . - ἀμφιάλοις , ἀμφιφαλοις in rasura ei ita
545. n' αλλω Α ἀπ' αλλο eui. Rnod vertendo alterum ab altero distare, quo intellecto innien au-Wius malo acuimine Vlligatam conI- male post κα posito hac ratione expedit neque dixisses, illis se 1 ventiis procis et paulo longiis a te esse alium post alium, sed omnes olobum unum consti ruere. Sed aec resutare supervacaneuini 546. ἴσαν et vulgo; inendaturus erat Spitaner mant P. 216.
590쪽
Τρῶες δ' αὐα ἔκτοσθεν ἔσαν Πριάμοιο πόληος
πάντες - τεύχεσσι καὶ αρμασιν δε καὶ πποις ἀγαυτάτοις καὶ γαρ ἀποκταμενους ἐν χάρμει δειδιότες, μη λαὸς ἐπιβρέσειεν Ἀχαιῶν του δ' ς οὐν ἐσδοντο ποτὶ πτόλιν ἀχύοντας, ἐσσυμμνως ταμενοιο χυτον περ σῆμα βάλοντο σπερχόμενοι δεινὸν γαρ ποτρομεεσκον ἰδόντες. τοῖοι δ'Ἀρ ἀχνυμένοιοι - φρεο, μυθον Γειπε Πουλυδάμας, ο γαρ ἔσκε ὼγ πινυτις καὶ ἐχεφρων ,, φίλοι, οὐκετ νεκτος ἐφ' μῖν μαίνεται Αρης 10αλλ' γε ο φραζώμεθ πως πολεμοιό τι μῆχος
ευρωμεν αναοὶ γαρ ἐπικρατεουσι μωοντες
νυν δ' π δη πυργοιοι ἐυδμήτοις π άντες μίμνωμεν νύκτας τε καὶ ματα δηριόωντες, εἰσόκε δη αναώὶ Σπάρτην ἐρίβωλον κωνται, 15 η αὐτου παρὰ τεῖχος ἀκηδήσωσι μένοντες ἀκλεες ζόμενοι ἐπεὶ - σθένος ἔσσεται αὐτοῖς ρῆω τε4εα μακρά, καὶ εἰ μάλα πολλα κάμωσιν