Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

651쪽

ας κλισίας, ἴνα ρῶες ἀπ στεος ἀθρήσαντες ε πεδίου προχέωνται ἀταρβας Ἀλλά τις ἀνηρθαρσαλεος, τόνγ' - ἐπίσταται ἐν σωσι, μιμνετω ἔκτοθεν Ἀπου ἀρήιον ἐνθεμενος κῆρ, ὁστις υποκρίναιτο βίην περοπλον χαιῶν 350ἐιαι περ νόστοιο λιλαιομένων μεν λυξαι,λπω ποπτήξας ευεργεῖ τον δ' ἐκάμο-ο

κά τα με, ἐπὶ δηρον ἀνειρομένοισι πιφαύσκειν,εισόκε οἱ πεπέ ωνται ἀταμ ροί περ εωτες, 40ες δε πόλιν μιν αγωσι θοῶς ελεεινον εοντα,5φρ' - ἀλεγεινον ἐς Αρεα σῆμα πέλη αι, τοῖς με αρ' αἰθαλόεντα θοῶς αν πυρσον ἀείρας τους δ αρ' ἐποτρυνας εκ με α ευρέος - , ὁππότε σιοι δε ἀκηδεες υπνώωσιν. 45ῶς φάτο τον δ' ἄρα πάντες ἐπονεον ἔξοχα δ' αλλων Κάλχας μιν θαυμαζεν, πως πεθήκατ υχαιοῖς μῆτιν καὶ δόλον ἐσθλόν ος Απεχισιν ἔμελλε νικης ἔμμεναι αλκαρ, ἀτὰρ μέγα Πωεσι πῆμα τήνεκ' ἀριστήεσσιν ἐυπτολέμοισι μετηυδα 50,,μηκέτι νυν δόλον αλλον ἐὸν φρεὰ μητιάασθαι,

652쪽

ἁ φίλοι, ἀλλα πιθέψαι ἐυπτολεμ 'Oδυσῆι' οὐδέ οἱ ἔσσετ' ἄπρηκτον ἐυφρονέοντι νόημ'ῆδη γὰρ αναοῖο θεοὶ τελεουσιν ἐέλδωρ,

σήματα δ' - ἀτελεστ αναφαίνεται αλλοθεν αλλα' 55μνος μεν γὰρ περθε μεγα κτυπεουοι δι' αἴθρης βροντα πῶς στεροπῆσι παραῖσσουσι δε α ς δεξιο ορνιδες ταναῆ ὀπὶ κεὐήροντες '

αλλ' γε μηκέτι πολλιν ἐπὶ χρόνον ἀμφὶ πύληαμέμνωμεν ' ρωσὶν γὰρ ενεπνευσεν, ' ανάγκη 60 θάρσος, περ προς υρηα καὶ Ουτιδανόν περ ἐγείρει

κάρτιστοι δε τότ ἄνδρες ἐσἀ μοθω, οππότε θυμον παρθέμενοι στονόεeteto ἀφει/ήσωσιν λεθρου

V, 320 legitur.53. οὐ γάρ PAM et vulgo prae

Datum esse jam au r. sensit, qui aut νος α με vitiose aut ἀναφαίνει a. a. κεῖς' ατ με, audpaullo melius proponit. Post strati

duin suit. Neque enim piignero accedo, qui postquam Obse 'au. p. 277 a nanc formam satis rinavit, his tribus loci κεκληηωra praesert. Nain ceteris, quos alle ex uinto adduxit, locis au κεκληγώς I, 198.

Neque moveor eo, quod Hon ericis locis naitidus Bel herias κεκληγῶτες rescripsit. Alteriam enim salis commendatun suisse-imitationem nemo negaverit. - eleriam . 7 et Sin inverso ordine leguntur, Sed literis a proni adscriptis in ordinem vocati sic:

653쪽

αστυ περὶ σφετερον μέγα δέ σφισι μαινεται φορ. 65ως φάμενον προσέειπεν Ἀχιλλεος Μ μος υιος δεώ Κάλχαν δηίοισι καταντίον αλκιμοι ανδρες μάρνανται τοὶ δ' ,τος ἀλευάμενοι ἀπο πύργων

ουτιδανά προνεονται, σων φρένα δεῖμα χαλεπτει

τω νυν μήτε δόλον φραζώμεθα, μήτε τι μῆχος

Tvens LenrS. μητε eg Scripsi reciirrens. TYCHS Hic locus in- μῆτέ AM. ter eos, qui et auctoritatem illoriimri. πόνω . - Tum Sine ac duorum codictim et id raseos ge- signis reριστέας ἔμμεναι ανδρας AM nus, quo in 0uinto desectus riniarie vulgo, quod nod Verbi Pseu Studeuius, egregie commendet. Et rius labore enim utro percessere audiamus Rnoclamannui tic ali- decet, ut paene suspiceris una ἀρί- quid omissum esse conlectura est σros pro αριστέα legisse. Ium non udia cuius quia an copiacit, quae de n. l. in Progr. c. p. 24 non datur, lege una rodae πο- his verdis scripsi: ,Haec si recie νευμένω T6. μάλα πολλὰ AMNnadent, devent ita explicari labore ei, ut videtur, celeri codd. et vul- enim et hasta decet viros 33 pri go , praeter Lenrs. qui recte μάλα mores ita ut ἀριστέας cui Vero nύνr scripsit ex ni Boniti t. c. Uμεναι ungatur. legantius certe p. 123 Hermanno prodata, cui iiii- scripsisset ἀριστέας ἔμμεν δρέ- ror Spilgnerunt Dioculum esse Ob- σιους. Sed mulio credi Dilitis nulla servati p. 46 sq. Significare enina voce uiuial ἔμμεναι junguia cuui μάλα πολλὰ λέκεο permulta per-

654쪽

αλλ' - ἀκαμάτοιο τεμ πατρος τρομος ἀλκη ἔσθενεν ὁλμο αστυ διαπραθεειν Πριάμοιο

θ' ημεῖς μάλα πολλα πονεύμενον Ἀλλ' γε θῆσσον

Κάλχαντος βουλῆσι θοὰς επὶ νῆας ἰόντες 80

ῖππον τεκταίνωμεν υπαὶ παλαμ- Ἐπειου, ο ὐά τε πολλον αριστος εν Ἀργείοισι τετυκταιεῖνεκα τεκτοσυνης ' δέδαεν δέ μιν ἔργον Ἀθήνη. ως φάτο - ὁ αρα πάντες ἀριστῆες πεπίθοντο νόσφι εοπτολέμοιο δαῖφρονος ουδε μευ ἐσθλον οπεῖθε Φιλοκτήταο νόον κρατερα φρονέοντος'

υσμίνης γαρ λ ἐ'σκον Κυρῆς ἀκόρητοι 'ῶρμαινον δε μάχεσθαι ανα κλόνον ἀμφὶ δε λαους σφωιτερους ἐκελευον ἀπειρεσιον περὶ τεῖχος πάντα φέρειν, σα δῆριν- πτολεμοισιν ὀφελλει, 90 ἐλπόμενοι πτολkθρον ἐυκτιτον ἐξαλαπάξαι αμφω γαρ βουλῆσι θεῶν ε δῆριν ἴκοντο.

καί νύ κεν αἶψα τέλεσων, σα σφίσιν μελε θυμής, A, Ζευς νεμεσησεν ἀπ' ἐρος, ἀμφὶ δε γαῖαν

Ἀργειων ἐλελιξεν υπαὶ ποσί, συν δ' ειίναξεω 95ῆψα πῆσαν περθε βάλεν δ' ἀκάμαντα κεραυνὸν ηρώων προπάροιθεν πεσμαράγησε δε πῆσα-ρδανδ τω δ' ιφα μετετράπετ' ηυ νόημα ἐς φόβον ἐκ δ' ἐλάθοντο βέης καὶ κάρτεος ἐσθλου 'κα ῆα κλυτω Κάλχαντι καὶ οὐκ ἐθέλοντε πίθοντο 100

80 βουλησι . 99. θάρσεο scripsit Lehrs. quod

655쪽

ΚΟΙΝΤΟ Υ

ε δ αρα ηας ῖκοντο συν ' γεωιοι καὶ δελοις μάντιν ἁγασσάμετοι, τοτ αρ' ἐκ - ἔμμεν ἔφαντο, ἐα ιὸς η Φοίβοιο πίθοντο δε οἱ μάλα πάντα. ημος δ' αἰγλροντα περιστρε ετ υρανον στραπάντοθε μαρμαίροντα, πόνου δ' πιλήθεται ἀνηρ, 105 τότ' Ἀθροαίη μακάρων εdος α, λιπουσα

εἰκυῖα

. 26 sq. verant recte praetulit

drαλοφρονι , unde quod conjeci . c. p. 24 sq. παλόχρor recipiendum diixi, quamquam dubitante SpitZaero . e. p. 280 Verum de vi nibus et adolescentidus noniarα- λάτρων dicitur, sed arαλο aut rαλα φρονέων, neque corporis comparationi convenit epitheton ad anina ductuna, quod plinae probat locus ab ipso pilgner adcucius, ν, 222 su. ανδρι δέμας εἰκυῖα νω .

mea conj. menciam p. 249. Et ident Iam quamquam inusitatum0uinto ἐγγύθι illaturiis invenerat Pau . Minerva nini Epeo in equo labricando suun auxilium praesis fore promittit neque de intrando equo sermo esse potest. Spit erit Ver observati p. 28 illud D. δοθι aut defendendum putati ulmendaciunt utile ac tempestivum sive Oae sive poetae conuonen IIS, aut audacin etiani ἄφαρ ἐν φρεσι θεῖναι conjecit, se non asseuui lassus, uni quid eo inmolli Minerva ἀγχόθι βασα peo adro tulerit. Vertim non meminerat vir egregius hoc scribens, Deo jam sola propi quitate hominidus auxilium sene, I bur et strenuam sollertiam insun- lentes. Talia saepius in Quinto amnabuimus. Quare tenui meum, etiam ab Hemanno res e. p. 267 de-

sensum.

656쪽

εἰς ἔρεβος χαροπη δε δι ἐερος φεν ἀγλη,

δὴ τότε θεῖον μειρον ἐν πείοισιν Ἐπειός, ῶς ἴδεν, ς κουσεν, ἐελδομενοιαν δε πεν ' 120M δέ οἱ εἰσαχντες ἀπειρέσιον κεχάροντο καὶ - - - - δες ἐς αγκεα τηλεθάοντα δης ψικόμοιο θοους προέηκαν ἱκέσθαι ἀνέρας Ἀνδ' ἐλλισιν ἐαι ἰσαωτες ἀν' λην, τάμνον δενδρεα μακρά περικοπέοντο δε βῆσσαι 125 θεινομένων δολιχά δὲ κατ' οὐρεα μακρα κολῶναι

θήρεσιν οὐκέτι τόσσον ἐπήρατος - τὸ πάροιθε πρέμνα δ' ἀπαυαίνοντο βίην ποθεοντ' ἀνεμιο '

praepositionis anastropne supra v. 13. ln tu in corr. , ut ollinta scriptum videatur, in M. 113 ω θυμφ, sed in marg. ἀνὰ

cos nuper ex Manellione notavi: vid. praelationem Ilionis meae. st. Apoll. Aod psalm metapnr. IV, 14sq. ubi ἔπλησεν ter cum, constriictum est loco simplicis genitivi. Corollarii loco addo Pau viun δολιχων δε κατ' ἰκρία ακρὰ κολώνων sicl σευοντ' ἐκ inepte coniecisse, et o verDum euat Gru-benavi placuisse apud piletnerunt praef. ad observare p. IX, celeris, ut videtur, ad Rhodonianni normam constituliS. 128. Hunc versum solus M. ut videtur, servavit. aDe autem oυκδει ι οπάροιθε, quorum prius ego mutavi, posterius Tycns. 129. , F ad ἀνεφαί-ro reserenda πρέμνα δ' ἀπαυαίνον. α βίην ποθέοντ' ἀνέμοιο patebant, in conspectum venienant silva nio excisa trunci aridi, desiderantes Ventum: quippe privatae sal et motu venti arbores exarescunt ΗΚΥN. Ad

657쪽

καὶ τα μεν α πελεκεσσι διατμήγοντες Ἀχαιοὶ 130 ἐωυμνω φωεε - ω νμας Ἐλλησπόντου ἐξ ὁρεος λαιQuo μόγησε δε θυμις π ἔρροαἰζηῶν τε καὶ μόνων πονεοντ δε λαοὶ stλλοθεν λλος ποδρήσσοντες Ἐπειω ονι - γδ τεμνεσκον - ὀκριόεντι σιδήρω 135 δούρατα καὶ σανίδας διεμετρεον ' νδ αρ' ἀπ' ζους

λεωινον πελεκεσσιν ἔτ' ἀπρίστων ἀπ φιτρῶ αλλος δ' αλλο τι ρέγ πονευμενος αυτα Ἐπειὸς ῖππου δουρατέοιο πόδας κάμεν αυτα ἔπειτα

νηδυα, τῆ δ' ἐφύπερθε συνήρμοσε νῶτα καὶ ἰξ- 140 ἐξόπιθεν δειρ' δε πάρος, καθυπερθε δε χαι αυχενος ψηλοῖο καθήρμοσεν, ς ἐτεμ περ κινυμενην, λάσιον δε κάρη καὶ ἐυτριχον ουρήν, ατά τ' οφθαλμους τε διειδέας αλλα τε πάντα, οἷς ἐπικω απππος Ἀε το δ' ἱερὸν που 145ῶς τεον ζώοντος, ἐπεὶ θεὸς ἀνέρι τεχνη . δῶκ' ἐρατὴν τετέλεστο δ' ενὶ τριδν μασι πάντα

refutandam coniecturana nihil assero, 138. Tycns., nosse. - ρέξεnisi medium verin αυαίνειν neces vitium Basil. quod in Rhodonian- sarium fuisse vid. I, 66. IV, 442. nianam transiit.

658쪽

Παλλάδος ἐννεσυσι πολύς δ' ἐπεγήθεε λα- Ἀργεων θαύμαζε δ' πως επὶ δουρατι θυμος καὶ τάχος ἐκπεπήνητο ποδῶν, χρεμεθοντι, ἐωκει. 150κά τότε δῖος Ἐπειος πω μεγακῆτεος ευχετ επ' ἀκαμάτω ριτωνί3 χεῖρας ρεξας ,μλωι, θεὰ μεγάθυμε, σάου δ' ἐμε καὶ τε Ἀππον μως φάτο του δ' ἐσάκουσε θεὰ πολυμητις - q, και ρά οἱ ἔργον ἔτευξεν ἐπιχθονίοισιν ἀγητο 155

πῶσιν, σοι μιν ἴδοντο καὶ ο μετόπι- πύθοντο.

αλλ' - δο αναοὶ μεν ἐγήθεον ἔργον Ἐπειουδερκόμενοι, ρῶες δε πεφυζότες ενδοθι πύργων μέμνον ἀλευάμενοι θανατον καὶ ανηλε κῆρα, δο τότ' ἐπ' 'Sὀκεανοῖο βοας καὶ συος ἄντρα 160 Ζηνὸς περθύμοιο θεῶν ἀπάτερθε μολόντος ἔμπεσεν ἀθανάτωσιν ἔρις δίχα δε σφισι θυμος ἔπλετ' ὀρινομενων ἀνεμων δ' ἐπψάντες ἀέλλαις Ουρανόθεν φορέοντο ποτὶ χθόνα τοῖσι δ' π' αἰθὴρ εβραχεν ο δε μολόντες ἐπὶ Σάνθοιο ὐέεθρα 165

αλλήλων σταντο καταντίον, οι μεν Ἀχαιῶνῶ δ' ἄρ' υπερ ρω- πολέμου δ' εὐος ἔμπεσε θυμῶ τοῖσι δ' μῶς γέροντο καὶ γλάχον εὐρεα πόντοW

659쪽

ῖππον ἀμαλὁμα σὐν νήεσιν, Τ δ' ἐρατεινην 170 Πιow ἶ- δ' ἔρυκε πολύτροπος, ἐς δε κυδοιμον τρέψε νόον μακάρεσσιν υρης δ' εὐηπε μόθοιο, ἄλτο δ' Ἀθηνα*ς κατεναντίον υ δε καὶ δελοι σύμπεσον ἀλλήλοιοι περ σφισι δ'Ἀμβροτα τεύχη χρυσε κινυμνοι σι μεγ' πεν ἀμφὶ δε πόντος 175ευοὐς ἐπεσμαράγησε κελαιν δ' ἔτρεμε γαῖα

σμερδαλε δ' ἐνοπη μεχρις οὐρανον εὐρυλῖκανε, μεχρις ἐπ' Ἀδονηος περθύμοι βέρεθρον Πτῆνες δ' υπενερθε μεγ' τρεσαν ἀμφὶ δε μα- 180

IJ ἐπεστενε πασα καὶ χηστα ἐαθρα ἀενάων ποταμῶν, δολιχα δ' - τοῖσι χαράδραινοε γεων Πριάμοιό τε κύδιμον αστυ ἀλλ' οὐκ ἀνθρώποισι πέλεν δεος οὐδ' ενῆοαναυτῶν ἐννεσίοσι θεῶν ἔρ- ο δε κολώνας 185χερσιν πορρήξαντες ἀπ' ουρεος δαίοιο βάλλον ἐπ αλλήλους - ὁ ψαμάθοισιν μGῖαιρεῖα διεσκίδναντο, θεῶ περὶ δ' ασχετα πῖα

-- scripsi ex emend Spurneri rum ni cu0Uu περὶ ct re ve--, In , Versum unitum autem eo per- observati p. 284. - , -- sici M. inens lacuna naustum esse verisi-182. ἀεννάων Μ. - δολιγαί θ' millimum videatur, quae sine du- coni Struv. observati p. 22. Non bio post medium sequentem versum accedo locuni adet.

660쪽

pvγνυμεναι δια τυτθὰ ὁ δ' πὶ πείρασι γαίης οὐ λάθ- υ νόημα λιπὼν δ' φαρ κεανοῖο 190 χεύματ' ἐς οὐρανὼν εὐρύν ἀνήιε -- δε φερεσκοναρος καὶ Βορέης, ἐφυρος δ' ἐπὶ τοῖο Νότος τε, τους υπὸ θεσπεσιον ζυγον Τόλος γαγεν Ἱρις αρματος Γεν ἐόντος, ο οἷ κάμεν αμβροτος ἰων χερσὶν - ἀκαμάτησιν ἀτειρέος ξ αδάμαντος 195ῖκετο δ' Οὐλύμποι ρων μεγα σὴν δ' ἐτίναξενῆέρα πῆσαν περθε χολουμνος αλλο δ' ἄλλαι βροντα ὁμως στεροπῆσι μέγ' ἔκτυπον ἐκ δε κεραυνοὶ ταρφέες ξεχέοντο ποτὶ χθότα καίετο ὁ α ρασπετον ἀθανάτοισι δ' - φρενας ἔμπεσε δεῖμα 200

πάντων δ' τρεμε γυῖα και αθανάτων περ ἐόντων των δε περιθοείσασα λυτη εμις υτε νοημααλτο δια νεφέων τάχα δε σφεας εἰσαφικανεν 'ο- γα στονόεντος ἀπόπροθι μίμνε μοθοιο ' τοῖον δ' κφατο μυθον ἐρυκανόωο μάχησθαι. 205-ἴσχεσθ' ἰωχμοῖο δυσηχεος οὐ γαρ ἔοικε Ζπὸς χωομενοι μινυνθαδίων νε ανδρῶν μάρνασθ' αἰεν ἐόντας, ἐπεὶ τάχα πώτες αῖμοι ἔσσεσθ' η γαρ περθεν ἐφ' μεας οὐρεα πάντα