Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

621쪽

αλλυδις αλλα χεοντο κακομμεμαῶτα φόνοιο '

ἀμφὶ δ' αρα σφίσι δουπος ἐρειδομένοισιν ὀρώρει, μαρναμενων κάτερθε κατὰ φθισήνορα χάρμην. Ἀρα Λαοδάμαντα Νεοπτόλεμος κατεπεφνεν, 20ος τράφη ἐν Λυκιο Σάνθου παρὰ καλὰ ρhθρα, ον πο ἐριγδουπου -- άμαρ ἀνθρώποισι

- δι ἀνεφροεν ἀναρρήξασα χερεσοι τρηχύ πέδον Λυκίης ἐρικυδεος, ὁππόν ἐοῖο

σζησεν. in ne nunc quidem poenitet, qua re et iunguntii niale separat et

622쪽

δουρι δια γναθμοῖο πέρησε δέ οἱ στόμα χαλκος γλῶσσάν τ αὐδήεσσαν δ δ' ἔγχεος σχετον αἰχ- φεχε βεβρυχώς περὶ δ' ἔρρεεν αἷμα γενυσσι 30

φθεγγομενου καὶ τον με - κρατερῆς χερος αλκῆ ἐγχείη στονόεσσα ποτὶ χθονος ουδας ρει εδευόμενον θυμοῖο βάλεν δ' Εὐήνορα δων τυτθὸν περ λαπάρην, δια δ' ηλασεν ἐς μεσον παραἰχμήν - δ' ἀλεγεινος - συνέκυρσεν λεθρος. 35 εἷλε δ' - Σφιτίωνα καὶ Ἱππομεδοντα δάμασσε Μαινάλου οβριμον - τον Ωκυρόη τέκε Νυμφη Σαγγαρίου ποταμοῖο παρὰ ρόον οὐδε νυ τόνγεδέξατο νοστήσαντα κακὴ δε ε Κῆρ ἀπάμερσε παιδὸς ἀνιηρως, μεγα δ' υἱιος ἔμβαλε πένθος. 40 Αἰνείας δε ρέμοντα καὶ Ἀνδρόμαχον κατεπεφνεν,ος τράφη ἐν Κνωσσω, o δ αρα ζαθέν εν Λυκτωραμφω δ' εις - χῶρον ἀπ' ἀκυπόδων πεσο ῖππων καίω ο μεν ἀσπα*εσκε πεπαρμενος εγχε μαμωλαιμόν, δ' ἀλγινόεντος ανὰ κροτάφοιο θεμεθλα 45 χερμαδίω στονόεντι μάλα κρατερῆς - χειρὸς βλῆμενος ἐκπνειεσκε, μέλας δε ιν αμφεχε πότμος'

623쪽

ῖπαοι δ' ἐπτοίηντο καὶ νιόχων

φευγοντες πολλοῖσιν νεπλάζοντο νέκυσσι

καὶ τους με θεράποντες ἀμύμονος Αἰνεία 50 μάρψαντες κεχάροντο ἰλν περ ληω θυμμ. ἔνθα Φιλοκτήτης ὀλο βάλε Πείρασον ἰῶφευγον ἐκ πολεμοιο διέθρισε δ' ἀγκυλα εὐραγουνατος ἐξόπιθεν, κατὰ δ' ἔκλασεν ἀνέρος ορο καὶ τον μεν αναῶν τις ἔτ' ἔδρακε γυιωθεντα 55 ἐσσυμενως ἀπάμερο καρήατος ορι τύψας

σῶμα κάρη δ' ἀπάτερθε κυλινδομένη πεφόρη οφωνης ἱεμένοιο ταχύς δ' - ἀπεπτατο θυμός. Πουλυδάμας δε Κλεωνα καὶ πύμαχον βάλε δουρι, 60

eorr. Pauxv. Sed cun δόρυ apud non est operae reii uni cum in ea nos scriptores linime dicatur de emendatio Doνrα κόλον, quani gladio, qui tamen solus ni intelligi cummerinanno coninaunicaveram, ad potest, ex Homero Y, 378 462. eo in eo. p. 26 cuin assensu suo aορι οφα in emeridd. p. 243 scri sit allata. Cis. II, 1l κόλον δορυ.psi, quod recep Lelira ProDa no 59 1μμένου κωνῆ A, I μένον .Spu2ner Ooservo. p. 25 sq., ita V, ἱεμένη φ. Ci; Mo- ἱεμένοιο tamen, ut p. 253 insuper in clau em. Rnod. quod recte recep Tycns.sula reqli iratμορι κόφας, cuia ,ner Lenrs. - μα πέπται et vulgo viis capius potius lissecaditur quam praeter Lelita. qui ' πέπraro percutietur. si ea emendatio val recep ex in Pamvir et SoliZneriὸ speciosa, praesertim comparatis . r. her. p. 38 gnant. p. 235. celeris quos ille adduxit locis, ne si . παι et vulgo correxI. aue tamen necessaria. inani quum Νηρῆ A corr. nod vertendo.. λγινόενr risori sine udi di 63. αἰνον et vulgo, DORI .evrs. ea αυχενίους τένοντας, vectis illis ex mea cori emendati p. 243. - δορι τυ ας non tam hoc dicit, βαλεῖν δέ τε .r tia A et vulgo; secatum esse camus nervum, quam niatu recie Gnsus ni erinann. rationem explicat, qua irasus a Orph. p. 74 et p. 80 βαλεῖν τέ pite uerit privatus, quod factum i vel βαλεῖν τ' εἴσω λα con ., est cervice, non cy' re percissso, quorum illud ipse postea reiecerit, ut eliana in pudiicis suppliciis fieri no sane per se donum est, melius videmus. Ilocorum, quos adduxit certe piigneriano, qui Obae P. Spitetner. alia est ratio. Ceterrem p. 25 βαλεμ ει άι' εἰς δ pro- etiam caliger coriecit ἐσσομένω posuit, resectum ad Ilermanno M.

624쪽

δίου καὶ παλαμμι περιφραδεως - νηος

ω καὶ αἶψα τρωιναν ἐπ' ἰχθυσι νωμήσασθαι ' 65αλλ' ο σφιν τότε πῆμα θαλάσσια ρκεσεν ἔργα.Mρυπυλο δε μενεπτόλεμος βάλε φαίδιμον Ἐλλον,

Κλειτο καλλιπάρρος ' δ δ' εν κονίρσι τανύσθη ποσῆς του δ' ἀπάτερθεν ὁμως δόρυ κάππεσε μακρον 70ῶμο απο βριαροῖο κεκομμεν απι λυγρῶχεὶ ἔτι μαιμώωσα ποτὶ κλόνον εγχος ἀεῖραι

μαψιδίως ο γαρ μιν ἀνω εἰς ἔρσον ἐνώμα, ἀλλ' αὐτως σπαιρε ατε βλοσυροῖο δράκοντος Ουρ ἀποτε μεχ' ἀναπάλλεται Ουδ ο ἀλκη 75

εσπεται ἐς πόνον αἰπύν, - χραυσαντα διωχ'

c. p. 26b etiam alia ut rea. lacunae longioris signa figenda postr ίσω . vel βαλ σὲ καὶ εἰς α. v. 70, qui A scriptura restituta intentaveris. Sed omnibus praestare dicat Mello cadenti elapsam e ma- visun βαλέσθαι ' εἰς ἄλα, quod uibus astam simul sed paullo ab nunc recepi ipso remotiore loco humi cecidisse M. δίκτυλα . qua de re fi liiis v. 468 sq. αὐ-

sitit, tulto melius Her ann Orph nominis alia nemora Dalla vulnera-

---32 A corr. Rhod in ver Verbuin Yραύειν cui non dicatur sione. - ἐγείνατο . nisi de evi vulnere, quod strin-69. φ κλειτου tactu,n V. endo enicitur, Pau v. θραυσαντα- M A. coiijecit, ad Hesychianum θραύσει 70. δόρυ κάππ. μιικρον sine dμήσει provocans, haud scio an pe- lacunae signo, oe καππ. μακρω Jus Potius ' μήσανrce alii tare ex mensi. Bro laei et Rhod recep ιμGανια restituenduin erat, siqui- Tychs Lehrs. mac re ulcus hiatis deni dein qui calidain inputaverat male ligatum esse iiivis videt qui hic mentorari deluinat die vereor, niihi hanc inenadmmim eonnexionem ne rem plane aliam Oeta designa- coinparaveril ,Εurvprius inessum verit. Jam illud uita si resertiar Anasia missa traiecit, qui pronus ut debet comparatiotiis gratia, au, ,huuii procvniDit, iracul autem ab caudain, non ad ipsuin draconem, , ,e Sit nul cui liasta manus abscisa verDum vix alio modo sensum na-uense ocissit. Crius enim ense id bel, nisi pules poetain pulavisse factuin sit Ne inulta, ut bain in draconi ut scorpio aeli leum in cauda dicavi in progιamin. c. p. 20 sq. inesse elum eliseruiit Id vero

625쪽

Δρμαινεν πονεεσθαι ἀτὰρ μωος οὐκε ὀπήθει. αὐτὰρ δυσσευς Αἶνον ἐνήρατο καὶ Πολυδοναι - είους, τον δουρατι τον δ' ἀλεγεινῶ 80αορι δρώσας Σθένελος δ' ελε δῖον υ ιτα αἰγανέην προῖεἰς ψ δ' ἀσφαράγοιο διαπρο ἐσσυμένη λεγεινον ἐς νέου λθε τενοντα 'λso δ αρ' ἀνερος τορ, υπέκλασε δ' αψεα πάντα. I δείδος δ' ελε Λαοδόκον, Μελιον δ' Ἀγαμέμνων, 5--οβος δε ρύαντα και υλκιμον αυτὰρ γήνωρ Ἱππα- εξενάριξεν ἀγακλειτόν τε ἐόντα, ο ρ ἀπο μνει οὐ ποταμου κέεw ουδ ερατεινὰ θρεπτρα τοκευσιν ἔδωκεν , ἐπε ρά μιν ἔκλασε δαψ . ἔνθα Θόας ἐδάμασσε Ω- καὶ ἀγηνορα Λυγκον, 90 Μηριόνης δε Λυκῶνα, καὶ Ἀρχίλοχον Μενελαος, ο ὐά τε Κωρυκιην ὁπο δειράδα ναιετάασκεπειρ - μαιμοι περιφρονος, τε βροτοῖοι θαυμα πελει δ' γάρ οἱ ἐναίθεται ἀκάματον πυρασβεστον νυκτός τε καὶ ματος ἀμφὶ δ' αρ αυτ 95

cuni prorsus sit incredidite, patet Μελιόν τ' Rhod et vulgo; Μέλιον scriptuni fuisse a poeta Yραύσαντα δ' nos. δι - , quod Hermannus invenit, ut M. ἀγακλυrόν- corr. aluus. id intelligeretur non de eo, ut 89. θρor A et vulgo corr. caudam amputavit, sed de aliis, qui pilaner mant. p. 258. - νιν et ludi talia amputati in caudant sirin vulgo corr. idem Obsereau. p. 44.

gunt, quo facto illa palpitat, quasi 90. α δ Α; ,ἐν δ ve dustringentem secutura Vel ἀλλας ' RHOD. minim, quod II. Inepia est conlectitra Paum Vir praeclarissimus hic omisit, quod ἐς αἰχμὴ, ut praepositio cum no recie reposuit Tyclis., civitaνέεσθαι jungallir. aine non oblitus erat ad . 2.

' sed recte vulgatui vindicat Spit2

626쪽

φοίνικες θαλεθουσι, φερουσι δ' ἀπείρονα καρπόν, ρίζης καιοι ἐνης - λάεσιν ἀλλα τὰ μεν που ἀθάνατοι τευ αντο καὶ ἐσσομένοιοι ἰδέσθαι. Tευκρος δ' 'Iππομέδοντος ἀμυμονος υια Μενοίτηνεοσυμεν- ρμαινε βαλεῖν επιόντα βελέμνω 100 κα ρα νόω καὶ χεροὶ καὶ ἔμμασιν ἰθύνεσκενων ἀπο γναμπτοῖο κεράατος οὐδ' ἀλεγειν ἀει θοῆς ἀπο χειρος ἐς ἀνερα τω δ' π νευρῆεἰσετ που κανάχιζεw ο δ' ἀντων ἀσπαἱρεσκεβλήμενος, ουνεκα Κῆρες ὁμῶς φορεοντο βελεμνω 105 καίριον ἐς κραδίην, θι περ νόος ζεται ανδρῶν κα μενος, ἡρ αλια δε ποτὶ μόρον εἰσι κέλευθοι.

Mρυαλος δ' αρα πολλον ἀπὸ στιβαρῆς βάλε χειρὸς

λῆα μεγαν, ρώων δε θοας λελιξε φάλαγγας ώς δ' τε τις γεράνοιο τανυφθόγγοιο χολωθει 110ουρος μὴ πεδίοιο μεγ' ἀσχαλόων ἐπορουσν

. . . . . .

δινήσας πευ κρατὶ ' ὐ χερὶ νεορα βόεια

627쪽

λῆα βάλη κατέναντα, διασκεδάσ δ' - ροίζωῆέρι πεπταμετας δολιχας στιχας, ι δε φεβονται, ἄλλη δ' εἰς τερρο εἰλευμεναι ἀχω- 115 κλαγγυον μάλα πάγχρο πάρος κατὰ κόσμον Ουοαι '

λ αρα δυσμενεε φοβερον βελος αμφεφόβηθεν

ἀλλ' αρα σὐν πηληκι κάρη κρατεροῖο Μιλητος θλάσο περὶ πληγγι μόρος δ' ἐκθανεν ἀρητός. 120

αλλος δ' αλλον επεφνε, περιπιεναχίζετο δ' αἶα'ώς δ' - επιβρίσαντος πειρεσίου ἀνέμοιο λάβρον - ριπης βαρυηχεος ἄλλυδις ἄλλα δενδρεα μακρα πεπειν υπεκχι - εριπόντα ἄλοεος ευροπεδοιο, βρεμει δέ τε πῆσα περὶ χθών 125ως, ' ἐν κονίνα πέσον, κανάχησε δε τεύχη ἄσπετον, - δε γαῖα μέγ' ἔβραχεν Ἀνδε κυδο μου

me errat, quod dicit parsicipia in cum Syligner intelligere ita, ut

comparatione cumulata non tantae ictus ad omni parte ingestus quasi esse stensae neque enim partici multiplicetur. Possiin permulta lenpia sunt Olfensae, sed juxta posita tari, ut θλασσεμ a πληγs i μό-verda sinita sine copula ποροτυ' ρος ι κίχανεν au θλάσσε πέρι βάλη. Inde aut ἐπορουσας vel, quo πληγῆ δε μόρος ι κ . aut a n/Herniai nus suasit, ἐπορουσειν -- ριπληγένrι μόρος δ' κ. aut etiambendum aut lacunae signa ante nunc alia. In sine dφοκro emend lino versunt ponenda erant. Posterius, perbene, sed haud longius a vul- ut in itinio praetuli. Facile enim ala alia recemini, ut clεικής, δεο- viri illius ira avibus innoxiis, quas 4ς, ἀτερπῆ et similia sausquentinime sementi clauium intulisse se Jana rηρύ vel res vro non opiisquenlia discent, insensa pluridus ex est ut refutentur. Hersnann. θλι σ-

λοπὸ πληγῆσι coniecit, quo prae In Nonno si versarenailr, M περώχοιο positi lanium importuna expellitur, scripsissem. Pau v. aut πιδω orelinquitur pluralis, quem noluerun retinensi uni putat, o ut jungatur

628쪽

ἀργαλιου μνώοντο, μετὰ σφίσι πῆμα χέντες. καὶ τό αρ' Αἰνείαο μόλε χεδον ὐς πόλλων ηδ ντ ορίδαο δαῖφρονος Εὐρυμάχοιο ' 130

οῖ γὰρ δη μάρναντο πολυσθενεεσσιν Ἀχαιοῖς αγχι μάλ' ἐσταότες κατὰ φυλμιν ευθ', ἀπονδοιοὶ μηλικίη κρατεροὶ βόες, Ουδ' ἀπεληρονύσμένης -- δ' αἶψα θεὸς ποτὶ μον δειπεν μαντε εἰδόμενος Πολυμήστορι, τόν ποτε μήτηρ 135 γεω- εαὶ Σάνθοιο λῶς θεράπονθ' Ἐκάτοιο

υμέας Ἀργείοισιν μεικέμεW ω γὰρ αυτος μιν παντιάσας κεχαρησεται βριμος υρηλην θελπε μάχεσθαι ανὰ κλόνον, ουνεκα Μοῖραι 140 μακρὸν ἐπ ἀμφοτεροιο βίου τέλος ἐκλλαντο. ῶς εἰπὼν ἀνέμοιο μίγη καὶ αὐστος ἐτυχθη 'νύω φράσσαντο θεολμένος αἶψα γὰρ αὐτοῖς θάρσος ἀπειρέσιον κατεχευατο μαίνετο δέ σφι θυμος ἐνὶ στήθεσσι καὶ ενθορον Ἀργείουσιν, 145 ἀργαλέοις σφῆκεσσιν ἐοικότες, ολ ἀλεγεινον

cuin ἐριπόντα. aut scribentini ista et memoriae mandasse et in-πιδίοισι uir Inaque niale solita pugnandi cupiditate incaluis-i28. μετά σφισι vcns. Lenta. e. Fallitur vero vir egregiiis. errore, quem notat pugner ob Neque enim eroes Tmlani o Dei 3ervare p. 258. vaticinium, eos vi in vita fore,129. et vulgo correxi sua sponte ipsi maciam concipiunt.133. ὁμηλικίη et vulgo, tuo sed potius, id quod saepe apiui

vertit nodom eiusdem aetatis; picos usu venii, Deus ipse auda-ομηλικίη em Spitaner ad V, 48b cia et sortitumne animuni eorum inius eadem invenitur diversilas. Ne plet, quo spiritu eum se sudito ei- quis dativum explicanditi censeat eri sentiunt, NieSentena cogno- pari aetat robus boves litui Mo scunt Dei potentiam. Itaqile reclis- ὀμηλικίη κρατερο sive 1συι ομηλι- sitne an inle pretis ostieio functus κίη τε βίη τε βόες scribendum erat est Riiod vertendo: ,Αst illi inentus M. τοῖς et vulgo; oci ex sua Dei polentiani eprehenderunt. constanti picorum usu scripsi. Nam derepente inlinens ipsis sidu-136. Oct A, ροῆς Tyclis. er cia insuli litur. 2 Unde apparet baln re, pro quo illud revocat Syllet illum pio rest', quod in A et

ner mant. p. 258 sq. Sed scriBen vulgo legitur, emendavisse γάρ. Indum erat oαῖς. dein ipse ultro incidera in Sed in 139. v. o Tychs Lenta ei rore, una re ille erravit, in qua univμμιν , quod probat SpitEner ob correxit avxv qui monet scilicet M au. p. 96. θεός non passive, sed active κα- 140. κατὰ κλόνον Α ανὰ a. εχευ tiro intelligenduim. Praeter Lem. Rhod. 43 sqq. quem locum adduxit SpitZ- 143. Spiriner. Oservati p. 259, ner. victis 52 53i.,.sum nec Voluntatena nec roDur 144. κατεχευεr Tyclis ex no- Apollinis animo persentiscere potu dona versione Vid. Supra secutus issent Troum principes θεο ἔπος est Lenrs. καrεχευανο, quod lauco On, ut illi dicerentur iversa Delo revocat SpitZner. t. c.

629쪽

ἐκ θυμου κοτεοντες ἐπ βρίσωσι μελισσαις, αστε περὶ σταφυλῆς μαινομενῖς ἐν ὀπώρη ἐρχομενα ἐσίδωσιν η κ σίμβλοιο θορουσας

ει ρα ρώιοι Ιες sπτολεμοιοι Ἀχαιοῖς 150εωθορον ἐσσυμενως κεχάροντο δε Κηρες ἐρεμναι μαρναμένων ἐγελασσε δ' υρης ἰάχη6 δ' Ἐνυὼ σμερδαλεο- μεγα δέ σφιν ἐπέβραχεν αἰόλα τεύχη ονδ αρα δυσμενεων ἀπερείσια φῶλα δάῖζον

χεροι ἀμαιμακετ ινσι κατηρείποντο δε λαοὶ 155αυτως, υτ αμαλλα θέρευς εὐθαλπεος ρν,

η ρά τ' ἐπισπερχωσι θοοὶ χέρας ἀμητῆρες

δασσάμενοι κατ αρουραν ἀπείρω μακρὰ πελεθρα ῶς αρα των πο χεροὶ κατηρείποντο φάλαγγες μυριαι ἀμφὶ δε γαῖα νεκρῶν περιπεπληθυῖα 160αῖματι πλημμυρεσκεν Ἐρις δ αρ' ἰαίνετο θυμω

147. ἐπιβρίσουσι'. χάροντο δε ορες ἐρεμνα μαρνα- 148. ευr A et vulgo; σr eg μένων. Quid videllir Nonne ma- scripsi. - ναφυλῆσιν ΑΕ i, rα- culatius scripsisset Calaber laeta Uvas em. nod . , ,cla x, 115. perinutalion κεχάροντο δε Κῆρες Sunt uvae, quae ad solein siccan ἐρεμνα υλλομένω ibi, et Ἐρις δ' tur. TYCHS. - δανομένη Α- ἰαίνετο θυμω μαρναμένω nic Vulgo, αὐενομένης 1 αὐαινομέ- Ila sane videlit mihi. PAUIV. Sedra corr. Jam nol, cui recte ad quidni gaudeantineres pugnantidus, stipulatur Spitetner. I. e. p. 260 tum occisos sint adrepturae, quid-153. σφω Α. ni Eris cadentibus, qui in certamine 154. ω' Α - ἀπειρέσια Α, ἀπε- pri sumDuni Accedit, quod ante ρείσια NV123a et ita corr. Rhod. v. 152 tantum in*etus aB ainbobus 156. τ' ἀμάλλα , υτ μίχλα heroibus facti, contra inde a v. 154 i. - δυσθαλπέος et viilgo demum occisorNi ab iis mentio εὐθαλπέος scripsi ex Rhodon . emen injicitur. latione, quae aliis locis IV, 441. 163. λέονrος ἀπηνέος ' ord a. o. XIII, 243 non minus commendatur, A; ,hic desectui esse nilio su-Guam asserunt ouierico ε μῶνος spicabar. Ideoque asteriscunt ad-συσθαλπέ. P, 4 daninatur. Jeci. Sed postea in integrum re-157. ὁ Α, Μ Cl , in Mod stilui posse versum animadverti, si 158. κέλευθα 2, sed in inarg. in duabus vocillis exigua fiat litera- γδε πέλεθρα - ,Divisis inter se in mutatio, o modo: δενσες ac demetendum agronam spatiis. ἐπεῖον. Η0D. ,Nulla in codd.ΗΕΥΝ. desectus nola. TYCI S., qui Rho-l60 περὶ πεπληγυῖα Α; corr. domannianum rec sequente Lehr-Rhod. sto. Sed potius ex priore nodo- 16 l. ' ρ ἰαίνετο et vulgo manni sitspicione lacunae signa pο-

δ' ἰαίνετoae ars o caesuram tro nenda esse jam in program n. e. shaled in opinor, quam . l. non re p. 21 monui, quamquam ulmina duo somnido tantum einisticnia an plures etiam 162. Praece tu paullo ante κε versus petierant dici non potest.

630쪽

λευγαλεης μνώοντο καὶ ἐξ ὀλοο πολέμοιο φευγον, ωοις ἀδάῖκτον ἔτι σθένος ἐν ποσὶ κεῖτο 165 υἱος δ' ' χχα δαῖφρονος αἰεν ὀπήδει δυσμενεων μετόπισθεν - εγχε νῶτα δαῖων, Εὐρυμαχος δ' τέρωθεw ἰαίνετο δ αμβροτον τορυφόθεν εἰσορόωντος ἐκηβόλου πόλλωνος ώς δ' τε τις σιάλοισιν ἀνὴρ ἐς λγο αυ- 170ερχομενοις, πριν μαλλαν - ἀμητηρσι δαμῆναι,

αντι επισσευ κρατερους κυνας ι δ' ὁρόωντες εσσυμένους τρομεουσι, καὶ ουκετ μεμβλεται αὐτοῖς

εἴδατος, ἀλλὰ τρέπονται νιηρην ἐπὶ φυζαν πανσυδίν, τους δ' αἶψα κυνες κατα ποσσὶ κιχόντες 175 ἐξόπιθεν δάπτουσιν ἀμείλιχα, τοὶ δε φεβονται μακρον ἀνιυζοντες, αναξ δ' ἐπιτερπε ἀρουρης' ως αρ' ἰαίνετο Φοῖβος Α' Dρακεν ἐκ πολέμοιο φευγον Ἀργείων πουλυν στρατόω ο γαρ αυτοῖς ἔργα μοδεων μεμέλητο πόδας δ' εἴχοντο θεοῖοι 180ωκα φέρειν μούνοις γαρ ετ ἐν ποσιν πλετο νόστου ελπωρή πάντας γαρ ἐπήιεν ἔγχε θύων ρυμαχός τε καὶ ἰνείας, συν δε σφιν ταῖροι.

Veriri pliirales restitui, quoniam aperte non unus heres, quena Aenea in suisse putabat Dausquedus, Sed uteretue, Aeneas et Euryniachus, leonibus comparantur. tiani μειον adnusi, cum sane haud inalici babile sit, hoc ipso verbo, apud uintum siequenter obvio, desectu in oriunt esse; csr untii locu in VIII, 365 ς Λαναοὶ δηίοισιν Πῆιον.

Reni similem habes etiam Apoll.Blio l. IV, 486 sq.169. io et in sine o ἐκηβό