Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

641쪽

494 ΚΟΙΝΤΟΥ

ἀναγναμφθέντα βέλεμνα

πάντοθε βαλλομενων Ἀνδε κτυπον ουτ φέβοντο ασπετον, ουδ υπόεικον τε ψεκάδων ἀχντες δουπον ' αν δ' - τεῖχος μῶς ἴσαν Ουδέ τις αυτῶν 375

372. περιγναμφθέντα βελωνοις et vulgo, quod vertit Enol vi- sis circumst a Contra eat interpretationem tonui in emendare. p. 246 βέλεμνα ipsa esse tela, non eortini cuspides Neque nunc ejus Ddicii in tanta hujus vocis requentia apud uinluni poenitet, qlianiquam scio nonainatim Polybium Ano vel βέλεμνον de spiculo dicere. Verum eliani illud περιγναμφθέντα non dicitur de innexis spiculis, sed ἀναγναμφθένra, neqMe a consueto utriusque composili usu deflexisset tuniuim lacui nenis sunt loci II, 529 αἰχμαὶ ἀνεγνάμφθησαν ἐνασπίσιν, , 10 δουρατος αἰχμὴ ἀνεγνάμφθη, et III, 236 περι- γναμπτωσι μάλα στυφελὰς περὶ πώτρα et XIV, 47 de Iride: περι-l ναμφθεῖσα νέφεσσιν. Hinc ne il-ud quidem, quod olim l. o. conjeci περιγναμφθένr βοείαις et illo loco usus et Homero V 349 et , 44, quam-Piai receptiun a Lennio, inplius piiDaverina . meum qui vituperavit Spitgner Observare p. 27 ipse vulgatam occinodis explicat telis enim

ab una parte emissis advergamorem tria occurrerrant, Spse hircumacta 3rv περιγναμφθένr loripus abes rarunt a scopo proposito. Id vero et per se portentosum esse et multo minus niciis Venire posse, quoniam Graeci sub testucine progredientes profecto tela contra natuere nequeant,nionui apud Hermanu rec. c. p.

266, ubi p. 267 παλιγγναμφθένrαβοείαις οMeci. Ipse erinannus vociDus μαψιδίως θ ἄπωθεν patere putat poliu παρατραφθέντα βέλεμνα poetain dedisse. Quod melius etiam παραπλαγχθέντα Scribi posset Verrum idem aut antecedentibus memoratuni erat genus his verBU τὰ δ' ἐν χθονί, quae profecto sunt nastae Derrantes a clipeis. Nisiqiiis Homericis usus A. bra su O, 316 Sq.πonὰ δε καὶ μεσσηγυ, πάρος γρόσλευκον ἐπαυρεῖν,

ἐν γαίη σrαντο λιλαιόμενα χροος

ασαι,

ibi quidem eas astas memorari pulet, quae ante clipeos terram intraverint, ni vero eas addi, quae testudinent praetervolaverint. Verun tu in illiti cν χθονί latius enarranduin erat. Accedit quod ex sequentibus r- κτυπον ἔτι τέ- βοκr etc. clarissime apparet, poStrenio loco de telis ferinonem fuisse testudini injectis indeque repereuS- sis. Eo sensu nunc παλιμπλαγχθένrα

ro ' ἐς σάκος Λἰακίδαο

latione maxime probabilem esse lacunae suspicionein, ut poeta tela illa accuratius eliam ita descripserit: μαψιδίως φορέονr παλιμπλαγ- ἐθόντα βοείαις πυκνο, θηραμένησιν ἀνα- γναμφθ r βέλεμνα. Id igitur indicavi. 373. Id A. 374. πεῖκον , ποῖκον 1;

375. - Α et vulgo, quod Rhodon . de Graecis intra testudinein gravienudus intellexit. Vertit enim i

642쪽

νόσφιν ἀφει τηκε ' συναρηράμενοι δ' ἐφέποντο,

- νέφος ερδεν, τλῆά που περὶ χείματι μεσσω

αἰθερος η υπάτοιο μακρον διετεινε μονων.

πουλυς δ' ἀμφὶ φάλαγγι βρόμος, καναχή θ' υπο ποσοὶ

νισσομενων ἐτετυπιο κόνιν δ' πάτερθεν ἀηται 380 ὀρνυμενην μάλα τυτθον υπε δαπεδοιο φερεσκον

αἰζηῶν μετόπι-ε περίαχε δ' ακριτος αυδή, ῶον - σμηνεσσι περιβρομέουσι μέλισσαι ' ἄσθμα δ' ανήιε πουλυ τύδην, περιχευε δ' ἀυτμην λαο ἀποπνεωντος ἀπειρεσιον δ' - θυμω 385Mτρεχα κεχάροντο περὶ σφίσι κυδιόωντες δερκόμενοι πολεμοι δυσπεος τρομον ερκος ωρμπαν δε πυλνσι θεπε /ως Πριάμοιο

ἀθρύοι ἐγχριμφθεντες - ἀμφιτόμοις πελεκεμιρῆξαι τείχεα μακρά, πυλας δ' εἰς ουδας ἐρεῖσαι 390θαιρῶν ἐξερυσαντες ἔχεν δ' αὐα μῆτις ἀγαυη, ἐλπωρηw ἀλλ' ο σφιν πήρκεσαν - βόειαιο- θοοι βουπλῆγες επεὶ μένος Αἰνείαο οβριμον αμφοτερρος ἐπαρηρότα χείρω λα- ἐμμεμαὼς ἐφεηκε, δάμασσε δε τλήμονι πότμω 395

379. δρόμος et vulgo praeter

Iaehrs. qu βρόμος Scripsit ex emend. Bonitu p. 1238, recte, Gualnullam Spiigner Obsermau. p. 26 LoDeckianui θρόος praesert Iani Tyclas. δεδρόμος, inuuit, , vix locunt nadet: κόνις exspecies aut rύnoς. ain male colon post δρόμος positum et καναχ χ scriptum erat, Piod ulriin1-que correxit Striivius. 383. περιτρομέουσι Α περιβρομέουσι en'. nod. - Male avxv. in m. mposmi, quoniam apes ad alvearia potius strepani, quain suo alvearibus. Ita tertium conaparauο-nis everteretur. Conferiantur enim Graeci conius strepitu sub testudine subeuntes cum apidus uuae intus in alvearibus strepunt Iiassue siquid mutandum esset, potius m m. scribi deberet. Inepte aus uno

386. περ σφισι Tyclis Lelire. ,,κεχάρονr περ σφισι κυδιόωντες ne graeca quidem sunt. Jungenda saltein sun κεχάροντο πέρι τισι, ad moduni exultarunt propter ipsos. ΗΚΥΝ. aec resutare non opus: ununi moneo σφίσι ad Graecos, non ad Atridas pertinere, ne uni Struvio nainore observam p. 28 sq. πέρι

643쪽

ἀνέρας ους κατέμαρψεν ἐν ἀσπίσιν ευτ εν ορεσσι φερβομένας π πρῶνα βίη κρημνοῖο πέντος αἶγας, ποτρομεουσι δ' οσαι σχεδρον ἀμφινέμονται ῶς αναοὶ θάμβησαν ο δ' εἰσέτι λαας περθωβάλλεν πασσυτέρους κλονεοντο δε πάγχυ φάλαγγες 400ώς δ' τ ἐν Ουρεσι πρῶνας λυμαιος ουρανο ' Ζευς ἀμφὶ μιῆ κορυφῆ συναρηρότα αλλυδις αλλον ρήξν πο βροντῆσι καὶ αἰθαλόεντι κεραυνῆ ἀμφὶ δε μῆλα νομοῖοι καὶ αλλ' - νεμ νεμονται κατ αλσεα πάντα φέβονται'ῶς αρ' Ἀχαιῶν δε υπέτρεσαν, ουνε αρ αυτῶν 405

396. τ' ὀρεσφι V. AEuantopere Striivii conjectura locum varie tell-utubaveri Tvcnseni Ndicium, diver tabam, ut aut sae notae indicio sint, una ad ἀμφὶ δε μολα νομοῖσι κατ' ἄλσεα v. 396 is non salis clara nae sunt: πάντα φέβονται an deest aliouid altera adv. 400 aut ,, Puto a 396 ἐν-- - ἐπασσυτέ- ἀμφὶ δε μηλονόμοισι κατ' αλσεα ρου spuria eSse. μηλα φέβονrαι398. , Reetius σοι, uotouo in Micerem. Sed hi entius consi- vicinia montes accolunt. RHOD. derat loco consimili II, 383 suq.

401 ουρανόθε vel ouρανόθεν cond. η βόες τιν' ἄλλα, Pauus , frustra. et hoc ipso libro . 396 - 398 pri- 404 μηλονόμοι τε καὶ ἁλλ' ἶσα mam greges tantumniodo non pa- πάντα φέβονra A et vulgo. ociis li)re somnieinorari DServavi, tum inultum et varie tentatus Vulgata in anin adverti quaedam, unde nic auo- senti non posse omnes consentiunt, que lacunam esse, quae probabilicuam nod caetera mineta venit expleri Ieat, conleci. Da eniiii

Ego in mendare n. 24 duduanie fere seripsisse videtur Quintus: τε και αἰπόλοι , φ. proposui, ἀμφι - - μηλα νομοῖσι και αλλ'

Γirumque, de loci comipleta qui κείνους ἔνθα καὶ ἔνθα4 κατ' de consentiens, improbavit piiZ- ἄλσεα πάντα φέβονται. Ber. PServati p. 72, quamqvana more conjungo uni ἄλσεα ut II, ipse aut mullo meliora ibid. et p. 352 κατ ούρεα πάντα legitur , nec 273 invenit, ut aut τε και οἰοπόλοι sine causa illud ἔνθα και ἔνθα uinto αἰγοβοrαι φοβέονται aut, quod lamiliare addidi. Nam poSirena commendavit, τε και αγρια ς δ' ἔτ' ἐν οὐρεσι πρωνας πάντα φέβονται crideretur Alia vλυμπιος οὐρανόθι εος etiam Lenrsus in mentem veneriant, ἀμφιμιῆ κορυφη συναρηρότας ἀλ- au omni ramomontanus improbato λυσις ἄλλον Struviano καὶ πώεα άνr reauiri 4D π βροντῆσι και αἰθαλόενrsilicit, Parisiensis aχ αμα παντα κεραυνφ. Suilicere putat. Post tot conamina, Inde non uno loco , sed ubipse, in quidus sere omnibus res diversae mmφιaque trepidant greges Supra Inconcinne unguntur, rem prosti II, 379 sqq. unus tantia in scopulus gasse mihi vuleo in progr. c. p. Drumpitur. Aliaua ex parte si-2 sq. ubi quae scripsi repetenda milis est Apoll. nod. IV, 1341. auxi Ego in sudsidium Oeaia 405 οππόr conj. au V., male.

644쪽

χνειας συνέχευε θοως ἔρυμα πτολέμοιο ἀσπίσιν ἀκαμάτησι, τετυγμένου , metκ' ἄρ' αὐτωκάρτος ἀπειρέσιον θεὸς πασεν οὐδέ τις αυτῶν ἔσθει οἱ κατὰ δῆριν ἐναντίον οσσε βαλέσθαι,ούνεκά οἱ μάρμαιο περὶ βριαροῖς μελέεσσι 410 τεύχεα θεσπεσινοιν ειδόμενα στερο σι εἱστηκει δέ οἱ ἄγχι δέμας κεκαλυμμινος ορ- γδεινος Αρης, καὶ πάντα κατιθυνεσκε βέλεμνα

η μύρον η δέος αἰνον ἐπ πειοισι φεροντα 'μάρυατο δ' ς ὁπόκ' αὐτος 'ολύμπιος Οὐρανόθι ευς 15 ἀσχαλόων ἐδάἷζεν πέρβια φεια πάντων σμερδαλέων, καὶ γαῖαν ἀπειρεσίην ἐτίναξε T θύν τ' ' Ωκεανόν τε καὶ ἀρανόν, ἀμφὶ δε--τν γυῖ' ἐλελίζετ υτλαντος - καμάτου -- ορμῆς Δ αρ' ὁ Αἰνείαο κατηρείποντο φάλαγγες 20Mπεων - δῆρω ο γαρ περὶ τεῖχος ἁπάντyDσυτο δυσμενεεσσι χολούμενος, ἐκ δ' ἄρα χειρῶν πὰν τι οἱ παρεκυγεν ἐπειγομέν-ποτὶ μῶλον, βάλλεν, ἐπεὶ μάλα πολλα κακῆς ἀλκτῆρι χάρμης κεῖτο μενεπτολε- επὶ τείχεσι αρdανιώνων, 425 τοῖο περ ἰνεόας μεγάλω περὶ κάρτε θύων δυσμενέων ἀπερυκε πολῶν στρα τόν ἀμφὶ δ' αρ' αὐτῶTρῶες καρτύναντο κακη δ' ἔχε πάντας δῖος ἀμφὶ πόλιν πολλοὶ δε κατέπιαθεω μεν Ἀχαιῶν

645쪽

μάρνασθ' ἀμφὶ πόληος

τεκέων τε καὶ αυτῶν προφρονεως υιος δε μενεπτολεμου Ἀχιλῆος υργείους ἐκελευε παρὰ κλυτὰ τεθεα ροίης μίμνειν, χρι πύλη πυρὶ πρησαντες εμω 435τους δ αμφω στονόεσσα καὶ ασπετος αμπε ἀυτῆμαρναμένους πρόπαν μαρ ανὰ κλόνον Ουδέ τις εναμπνευσις πολεμοιο λιλαιομένων ἀνὰ θυμον των με αεῖν πτολίεθρον - υρεῖ, τῶν δε σαῶσαι.Aῖα δ αυτ ἀπάτερθε θρασύφρονος Αἰνείαο 440 μαρνάμενος ρωεοσι κακὰς ἐπὶ Κῆρας Ιαλλε σφῆσιν κηβολιησιν, ἐπει ά- αλλοτε μεν που ἰου βελος πεποτ ο δι' ερος, αλλοτε δ αυτε'. Cl, οἷ δέ τε καὶ .a et ita corr. cos, O 660 - 663. , 587. tRhod. Sed iure Tycns codd. fecit omnium ipsum IX, 89 sqq.ius est, a dii in eo recessi, quod ia' m o-ὴδ' ἄρα καὶ V, 13 quam cum λιός τε καὶ αυτων illo δέ τε και scribere malui. δ' ἀλόχων τεκέων τε φίλων γερα-

646쪽

ἀλγινόεντες κοντες ἐπ αλλω δ' δελ- επεφνεν

ο δὲ περιπτώσσοντες ἀμυμονος ἀνέρος ἀλκην 445

μόθον ουκέ ἔμιμνον ἔλειπε δε τειχε λαός. καὶ τότε οἱ θεράπων πολ φερτατος ἐν δα Λοκρῶν Ἀλκιμεδων ἐρίθυμος ω πίσυνος βασιλ κάρτεῖ τε σφετέρω καὶ θαρσαλεν νεότροι ἐμμεμαὼς πολεμοιο θοοῖς πεβήσατο ποοσὶ 450 κλίμακος, φρα κέλευθον επὶ πτόλιν ἀνδράσι θείη

σφετεροιο καρήατος ὁ καὶ αMasἀσπίδα θεὶς καθυπερθεν ἀνήιε λυγρὰ κελευθα ατρομον ἐνθέμενος κραδίη νόον ἐυ δ' αὐα χειρὶαλλοτε μεν δόρυ πάλλεν ἀμόλιχον, ἄλλοτε δ αυτ 455ε πεν ανω του δ' αἶψα διηερίη φερεν οἶμος και - κε δη ρώεσσιν πω γωετ . εἰ λαρ αυτωηδη περκυπτοντι καὶ εἰσορόωντι πόληαυμάτιον καὶ πρῶτον ἀφ' ρκεος ψηλοῖο Αἰνείας ἐπόρουσεν, πιι ρά μιν - λάθεν ορμη 460

οὐδ' ἀπάτερθεν εόντα βάλε δε μιν ευρέ πέτρωκὰκ κεφαλῆς μεγάλη δε βίη κρατερόφρονος νορις

κλίμακα οἱ συνεαξ- δ δ' φόθεν ηυτ' ωτος εσσυτ' ἀπο νευρης ὀλοος δέ οἱ εσπετο πότμος

Quamquam etiamnunc haec admo- δ' ἔρυμ' ἰδε καὶ . conjecit, ego dum probabilia mihi videntur, tamen, in emendau. p. 247 ρκος δε κα- quolitani sententia non iecessario 4ατος δ και . . quod impugnat hiat, signa lacunae hic quidem omisi Spilgner obseriau p. 274 sq. Rho- 445. Comma, quod positum erat tonianniano retentis. Veruli recte post Mην. sustulit Spitetner. Ob Herinann rec. e. p. 267. ScaligeriterDau. p. 162. - περιnrώσοντες , sententiam probavit, qui post λευγα- περιπτώσσοντες Ε1 CL; et ita corr. - scripsit EII E et uni σφε-Rhod. τέροιο scripsit initia igitur secu- 446. os se A et vulgo conexi tus sum.

647쪽

νόσφι ἀπεπλάγχθη βριαρὸν δόρυ καὶ σάκος ευρυ

κα κρατερὴ τρυφάλεια περιστονάχησε ὁ Λοκρῶν λαός, οτ' ρακον ανδρα κακη δεδμημενον τη 470

δη γάρ οἷ λασίοιο καρήατος αλλυδις ἄλλη

ἐγκεπαλος πεπάλακτο συνηλοίηντο δε πάντα ὀστεα καὶ θοὰ γυῖα λυγρω πεπαλαγμενα - .

καὶ τότε δ Πώαντος ἐυς πάῖς ἀντιδέοιο,ώς ἴδεν Αἰνειαν περὶ τείχεα μα --τα 475 ρὶ - τάλαντον, φαρ προέηκεν οἶμον θύνων ἐς φῶτα περικλυτόν Ουδ' ἀφάμαρτεω ἀνερος Ἀλλά οἱ - δι' ἀσπMoς ἀκαμάτοιο ἐς χρόα καλο ῖκανεν, ἀπετραπε γαρ Κυθερεια καὶ σάκος, ἀλλ' ἄρα τυτθ- ωγραφε δέρμα με ς 480ουδ' ἄρα μαψδίως χαμάδις πέσεν, ἀλλα Μέδοντα

μεσσηγύς σάκεός τε καὶ ἱππ-ὁμου τρυφαλείης τυψεν - δ' - πυργοι κατῆσαν, - ἀπο πέτρης πρων αἶγα βάλpσιν ἀνη στονόεντι βελεμνω'ῶς ο πεσὼν τετάνυστο λιαε δε μιν ἱερος αἰ- 485χἰνείας δ' τάροιο χολωσάμενος βάλε πετρην,

ξαιν. θλάσσεν δὲ κάρη, συνέαξε δὲ πάντα ὀστέα - πήληκι λυθη ὁ ο ἀγλαον--

τω δ' πὶ μακρον εισε και Ποίαντος ἀγαυου 490

648쪽

-Αἰνεία, νυν ἔμπας φρεσὶ νοιν αριστος ἔμμεναι ἐκ πυργοι πονευμπος, ἔνθα γυναῖκες

δυσμενέεσσι μάχονται ἀνάλκιδες εἰ δὲ τὶς ωσιῖκε τείχεος ἐκτος ἐν ἔντεσιν, φρα δαείης Ποέαντος θρασυν υ, καὶ πνσι καὶ βελέεμιν 495ῶς - ἔφη - δ' ει θρασυς πάῖς Ἀγχω καίπερ ἐελδόμενος προσεφώ-- ουνεκ' ὀρωρει

δηρις ἐζυρὴ πεο τείχεα μακρα καὶ στυ

νωλεμέως Ου γαρ τι κακου παύοντο μόθοιο 'ουδέ σφιν μάλα δηρον - ει τειρομενο- 500 ἔσκε λυσις καμάτοιο -- δ απρηκτος ὀρώρει.

phonesis est. lenimo et o pro una syllaba inter meliendum Her Intur. LIcet u etiam cor replum inveniatur, sine circumflexo RHOD. Recte Tyclis is ei lit e corr. 493. συσμενέεσσιν , δυσμενέσιν Ε AL; ,σοσμεν- vel δυσμενέεσπιμάχονrαι; RHOD. Tum vulgo erat. σέ τις.

649쪽

οτε δη μάλα πολλὰ κάμον περὶ τείχεα ροίης αἰππά -ναοι, πολεμου δ' οὐ γίνετο τεκμωρ, δ τότ' ἀριστήων πυριν ποιήσατο Κάλχας ευ εἰδὼς - θυι δν - ἐννεσίης κάτοιοπτήσιας οἰωνῶν δ' ἀστερα ἄλλα τε πάντα

σ1 μα , οσ' ἀνθρώποισι θεῶν ἰότ ι πελονται, και σφιν ἀγειργέτοισιν ἔπος ποτὶ τοῖον ἔειπε 'Aμ ετ παρ τείχεύειν ἐφεζόμενοι πονέεσθε, αλλ' αλλην τινὰ μητιν ενὶ φρεσὶ φιάασδε καὶ δόλον, ς λαοῖσι και ἡμῖν εσσετ νεια0 10

γὰρ ἔγωγε χθιζὸν δρακον ἐνθάδε σῆμα

ἴρηξ σεs πελειαν επεισομένη δ' ἄρα κείνη χηραμον ῖς πετρης κατεδυσατ, το δ' ὁ χολωθεὶς

650쪽

χηραμου η δ' ἀλέεινεω ο δ' ἐνθέμενος χόλον αἰνου 15 θάμνω πεκρυφθη λδ εκθορεν ἀφραδίνειν ἔμμεναι ἐλπομ- μιν ἀποπροθεν οὐδ' ἐπαερθεις δειλαιο τρηρων φόνου στονόεντ' ἐφεπε τω νυν μήτι δε πειρωμεθα ρώιον στυπερσεμεν, αλλ' εἴ πού τι δόλος καὶ μῆτις ἀνυσον. 20

ως ρ' ἔφη των δ' υτιλω φρεσὶ τεκμήρασθαι ἄλκαρ Κυροῖο μόθου δίζοντο δε μηχος

ευρεμέναι μολος δε σαοφροσυννσι νόησεν υἱος Λαέρταο και ἀντων ἔκφατο μυθον ,, φιλ' ἐπουρανίοι σι ετ νε πάγχυ θεοῖοι ν, 25 εἰ ἐτεον πέπρωται --λεμισιν Αχαιοῖς ἐκπερσαι Πριάμοιο δολοφροσυννοι πόληα,λπον τεκτήναντες ἀριστέες ἐς λόχον ἄνορες βησόμεθ' ἀσπασlως λαοὶ δ' ἀπο νόος νεεσθαι ἐς λεδον συν- οἰν ενιμησαι δ' ἄρα πώντες 30

C1 δ' ἐπαερθεὶς ni Rhod. ἐνιπροσαιντο δὲ πάνr vel , απανrre. 18. δειλαίη M. - ρ Φωνι , Verum lini non solum ea, quae in rωm V τρήρωνιM; et itannod tentoriis erant, sed ipsa tentoriail textu. - comburi ubeantur cst. v. 33719 βίη . αὶ κλισίας πρησαντες - in mendd.20 ει που δόλος νισσὴ και p. 248 πάνως ς κλισίας scripsi, μῆτις , ἔτι που δόλος καὶ μηrι quod recep . .enrs. in quae in ἀνύσση , εἴ τίς δόλος και tentoriis erant secum abduxisse cre- μῆτις νυσσε VNV3 et ita l, nisi libile est. Hinc ne quis nάντα συνquod dνυσε pNiebet, riso M . κλισίs conanaeiulare vellil - , liniis κ. . CL; 4 τί δολος . . scites tractatus ni locus a poeta, ἀνυσυ rec. Sciis Lienrs. quod dum non I eonini alicui sed illissicerle r is a seridendunt suisse equi lignei inventionem, quae summilitone Spi igner observati p. 276 erat aua ain capiendam nomenii, Sed bene Rhodoni transposuisse I tribuit. Magis mirandum nos, cum nou ra . . . . irinavit M. an LeScnes Minervam auctorem ira-21. Me Au et vulgo corr. Lenrs. didisset, quod etiain noster an nrεκμήρασθαι, ut semper, A ra v. 10 sqq. TYCI S. Maxinae ini-κμήρασθαι . mini, quod Tycnsen tamen ex Laesche