Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

81쪽

VII, 338. - φλέβες - φλόξ. - φόβος. - ins Q. - φονενς bis. ἶὀνος - φορβο - φορμίγγων bis. - πιέ IA, 60. - - ακάς IlI, 499. - φυλακrηρε bis. - λακας , 2bb. - οὐκο VI, 333. - φωνη XI, 9. - αίτη. - χαλινος - χάλαζα - χάος χαράδρη - χάοις - χάρμα - χεῖλος - χεῖμα - δειμαρρους χειμών - χελιδών VII, 330. - χηλός - χῆν bis. - πρην , 286. S. I. Transimus ad a re a. omini eandent esse rationem haec tabula ostendit. Non omerica quibus usus est, i es sunt: αγλαόπεπλος Θω XI, 240. - δάrκτος πόλι I, 196. -ονδε σθένος ἐν ποσὶ κεῖτο XI, 65. - δακρυ IV, 16. XIII, 21. Sed Homericum δάκρυτο III, 44. IV, 2. - αεναο ποrαμοιο IV, 10:cli. es. c. 737. Idem II 624. VII, 587. VIII, 468. XII. 182. Hesiod. g. 595 κρηνος . Pioque tabel. - ειγενέεσσιν μακαρεσσιν VII, 7. d. ἀθανάτοισιν XIV, 238. senistri θεοῖς ιειγενέτησι et similia. ἀελπτον - χάρμα IV, 20. Sed Homericum ἀελπέα γαῖαν . 408. ἀελλοπόδης Ερμείας , 189 ἀελλόποδες et sim IlI, 5 l. IV, 36. V, 89 de epιis. Sed Homericum ἀελλόπος πρις - ῆθης vid ad II, 638. Sed Homericum μεσσονK, 93 de equis. - αἰθερίας πύλας II 666. - κόνιτο IV, 319. - ἀλγινόει saepe sed locos enit-merare placet, quoniam Vel plenum classicae Graecitatis laricon, Mustir in uiri fasciculum se Stilis 1 1840 edidit, ne Blesinat uident uini liii. lituu iguit ita φόνος 1, 253. VII, 604. πόνος 1 e mona XI, 3b6.

82쪽

aliis dicenili verbis adiectis I, 439 785. II, 25 845. III, 19 439. 50 l. IV, 689. 902. 1469- potius ἀνηλεγέως legisse, idque cum interpretibus nonnullis r σκληρῶ habuisse. Certe ad Apoll Rhod. Η, Π in Schol. legitur: Lδε' ωδιανὸς ἀνηλεγέοντες δια νου , ἐν πω τρίτουτος καθόλου ' καὶ τὸ ἐπίρρημα νηλεγέως. Videtur Quinto cognatum cum suo νηλής visum sitisse. Semel IV, 864 Apollon ab Homerico usu recessit et Quinto appropinquat ἀπηλεγέως ἐχόλωσας scribens. ἀνοστήσοισι πόδεσσιν Ιl 15. Sed , 528 νομον ἔθηκας.

83쪽

645. III, 172. V, 87. 557. XII, 18. - δολόφρονα φῶτα XII, 364.

- ην καλιή XII, 489. - οισιν αἰγιαλοῖσιν IX, 402. - ο βοοωντες

κῶν III 405. - δρεπάνω νεοθηγέ IV, 26. αἰγανέη VI, 26. νεοκμητν - τύμβω VII, 29. - νῆχuro re era. 17. - βριμόθυμος I, 377. II, 31. 248. 293 307. 343. 370. III, 2l4 279. IV, 232.479. 496. V, 406. VIII, 1l6. XI, 118. 349. XII, 322. VIII, 170 l, 787. XII, 74. lIl. 227. I, 178 V, 31. 249. VI, 162. X, 193. in XII,

84쪽

λορροθίοιο θαλάσσης VII, 395. - πολυρροίζων ανέμων 1 156. πολυσθενής III, 128 V, 603. VI, 21. 394 273. VIII, 22. XIII, 191. II, 205. XI, 131. - πολυσχιδέ- Ix, 500. - noamrειρέος

tivis novata vivinius. Nonnulla una ex Hesiodo su insisse adnotavi. Sed etiam in celeris vix auidquam invenitur, quod non commode onaericorun analogia delanci queat aut pici sermonis colori accommodatum sit. Patet aulen necessario in orein fuisse in adjectivis quani in suD- stantivis liberialem. Multo nino autem oriana est nun erres, quae ex omero retinuit. Ea haec sunt

85쪽

333, et cla IX, 200 - να καρπόν XIV, 98 ουμβρο - ἀπείρονος;

- VIII, 243. - βλωθρη πίτυς VIII, 204 ex I. 390. - βοέοις σακέεσσι IX, 43. νευρα βόεια XI, 1l2. - βουκόλος. - Ἐριγένεια βοῶπις II, 643. - βραδύ II, 53. - βριαρός. - ριδύτερον III, 40.

βροτός - Γαιηόχου κεανοῖο II, 208. - γεραιός - γεραρός. γηθόσυνος - λυκῖς πνo VI l, 32. - γναμnrός - γυμνός', 216. - γυναιμανε vro I, 26. - αημων - δαιδαλέος - δαι-φρων - δακρυόεις - δάσκιος. - θηρα δαφοινόν III, 18 secundum K, 23 nan θῆ est apiui uin liti ut apud ceteros l edentiores leo. - δειλός. - δεινός. - δεξιός bis. δεξιτερός saepius. - ηιος. διιπετέων ποταμω VIII, 168. - ιν εις - δῖος - υρυΠύλοιο

θαλερός - θαμῆς. - θαρσαλέο saepe. - θεῖος θεοειδης θεουδης θεοείκελo Dis. θέσκελον αfδῆ VIII, 252. - θεοπρόπον τορXII, 34. - θεσπέσιος saepe. - θέσφαro bis. - θνητός. - θοός

86쪽

ροι - κύνες IlI, 364. - οὐτιδανός. - Παγχάλκεος bis. - παιπαλόεις - παιδνό VII, 357. - παλίνορσος - παλαιός - παναίολον

θώρηκα , 144. - κνημῖδα πανάργυρον', 64. - παρομερίη VII,

πολύστονος - πολυτλητος - πολύτροπος - ἀλόγοι πολύφρονος I. 727. - πολύχρυσος - πορφύρεον - κυμα VII, 396. - πότνια

87쪽

ρο XIV, 189. - πτερόεν - βέλεμνον Π, 638. - πτολίπορθος

116. - ψυχρός. - Π κύμορος US. - κύπορος. κυnovc. κύς. f. 8. Tractavi nae accitralius, ut in uolnis Vocum generidus quae esset Quinti ratio lini o inero conaparali clariSSi in pateret. In ceteris quoniani prorsus dena DSerVare licet, itani brevissini potiora tantuni perstringantiis. Ac primuin qui deni de pionominibus aginatis. aDeiiiiis

ἐγώ, ἔγωγε et aliquoties ante vocalen ἐγών, in plurali proiniscue hs ii . si spondeo, ἔμμιν, si ii cnaeo pus est. Recte tanten adel IlI, 259έμιν ἐελδομένοισι - quod idena XII, 263 restituendum erat, propter simile μῖν ευχομένοισι IV, 42. XII, 299 et lX, 34 inlli μιν, πῆ propter alio locos, in quibus Ar initio legitur sed Ili 26 ei XIV, 309

ceteris locis uμμιν resulitendun erat. - με τήρ aDSolute legitur II, 48. Saepius idem legitiir, ii Latinoruni noster, una et Sona,

nomine I nota est illa erinania ad Orpluca dissei latio viruia sunt-muni illi abusi sine ni in is aniplos concessisse hodie inter Onane constat ratiani Quinto uni injuria in intulisse recte bain perspexit Tyclisen.

I . I III, eo locos, quibus aut pro plurali positu in putavit p. 799 sq. II, 36. VIII, 354. IlI, 674. VII, 364 aut pro Glisativo p. 802 sq. II l, T. 131. VII, 364, quo de loco di illitat aut plane abundare p. 805 sq. - IX, ibi IlI, 674. 1, 146. Vll, 48. X, 2 - aut alio

Inodo explicandos aut eniendandos esse recte ani rimans Quapropter non possit in non nitrari Beriali ardyuin alias alii aut uin in hist. r. sit. Il, p. 249 noc dici sine dii bitatione usu in esse ad dentonstrandani poetae inscitiani. Sed genitivi vices o saepissinae sustinere et frequeliter cuni sequentis partici uti genitivo ungi et eodena iodo σφιν cuni genitivo participio talin collocari recte am eritiannus Dserva ii Did. p. 00802, et post emi Tyclisen. l. c. p. III sq. qui recte etia in hujus usus pia in gemnina in onaero I, 2b6 sq. Jani inveniri intellexit. Quo magis intror, ii in triviis locis V, 492. XIV, 76. 7 participii aliutini praetuliSSe Cis Spit Ener obser vati p. 8. Patet auten Suain imanere

ei pionomini et a iicipio potesialein. Etenini: καί σφιν δυρομένων γόος αἰθέρα δῖον ανε ita explicanduin est: atque iis, Iut lanientantur, querela caeluin penetravit. De 4 ad alias personas translato videndus pilZner. b-εervare p. 118. - αλλοθεν ἄλλος, quod ei in deliciis suit, et fluxili-l iis id quae pilgner notavit observare p. 20 sq. et plenius ego

88쪽

PROLE MENA. LXV

emendau. p. 227. - αὐτό vid. Spiigner Observati p. 10 111. Inprimis ei in usu sui O δε καὶ αuro et ' u καὶ αυτοί cla ad IV, 368. 536. - ἀλλ καὶ αὐτό vid ad V, 187. f. . De numeralibus pauciora etiam sufficiunt. υμφω pro genitivo et dativo positui notavi ad II, 60. Tui saepius adverbialiter ponitur ad duo vel vocabula vel nae imbra sibi inviceni opponenda I, 20. 57. II, 32 sq. VI, 569. l 436. XIlI, 524, pronus ut nos Vermacillo serinone dici inus: eides Homericum ἀμφότερον semel legitur X, 281. De δοιοί vid ad IV, 185. - εἰς ἔν vid ad IV b06. f. 10. Ad adverbia venimus, in quibus et ipsis modeste suo arbitrio usus est. Huc refero illud ἄδην, uia tantopere delectatus est vid. ad III, 475. Ad Mus similitudinen semel dictuni est VI, 344 βρύει, ἁλις ανθεσι γαῖα. - interdum quasi aDundans additur vid. ad IV 506. Sintiliter I, 33 σύν δέ οι ἄλλαι ἔπονro dictum. - De Hor ad IlI, 561 omnia exenipla collegi. - Bis καὶ δ αλλω invenitur: IV, 107. XIII, 344 ex , 99. - ανω id ad xl 375. - αφαρ id ad IV, 403 et co licto cuni ἐσσομένω ibid. 371. - sorini ad , dr et αυλ supra victitui. - Ανrικρύ ante consonantem nabe I, 620. II, 543, sed inrκρύ ante vocalem IV, 376, ubi in aluin accentum nutare Nilus sum. VIII, 323. XIII, 197, unde VI, 629 restitui. - αυιω vid ad II, 160 et piletner observati p. 106. Me δ' ἴτως, uod Manetlionis elian esse vidi inus, habe II, 35. 342. IV, 336. V, 137 Vi II, 502. XIII, 535 αλλ' υrως, ut adverbiit in sto, temere sigillinicet, XI. 4. XIlI, 17. 1ll. - De re vid ad VlI 485, de singulari particulae uris usu ad I. 30. - Particulae in Suui, ut aeud alios recentiores, ita etiam apud duinti in satis inritin notavi ad II, 18b d γε μέν pluridus exposui ad IV. 68. xemplis ibi allatis nunc ratun addo 17 37 68. 74. 87. 00.272. 378. 399. 40 588 669 7 16 740 807. 1056 1109. Nicand Ther.281. 375. 20. 23. 34. 829 835. Alexipharan. 146 157. 580. Manem. Il 44. III, 308. Apud illos μέ prorsus ut or transitioni ad alia inservit, ut vel post articuluna ponatur. Scilicet didactici ad nova semper praecepta transgredi coacti et nanc et alias imacninas invenerunt uvidus re ei itionein ingratam variarent. - μω vid ad lV, 273. - ἰδέviil ad I 529. Serioris uel alis est duoruni epithetormin per particula lixκα copulatio, notata Jain Dinerin anno ad Orm Lith. V. 81 vid. I, 21.

ticulam CV, 144. VII, 28 su XI, 65. XIV, M. Apud Nonnuin eun- deni usu in adelitus csr. XXVI, 27 l. XXXV, 44. - se δἐ καί versus initio positis vid ad V, 622 de re ad II, 181 --positura particulae iv exposui ad IV, 445. Magnopere frequenlavit particulain Wον, cuius usus notabiliora quaedan exempla adscribo: I, 36 l. 626 759. II,

22 438 651. III, 4 446. VII, 31 196 384. VIII, 127. X, 454. XlII, 149.

155. XIV, 175. 594. τότε που , 21. 495. alibi dia r μέν που vid. ad II, 567 et cfr. IlI, 24 alibi. αλλοτε μεν ου Saepius. g. 11. In verDis simplicibus presse omeri vestigia seculii est.

89쪽

22 i. IX, 244, et dφρίζοντες IV 448. σμαράγιζον de fulminibus XIV,

videbimus, ita in composilis Verbis natillo liis si Di indulsit, itania ita in haec tioque ut niti ero nitiua ita colore et ratio ii emo inericis haud aliena censenda sunt. Plurinia a in pilZnerii in mantissa notavit, ad que inlidrii in oninium ni unibus versalum lectore ablegare quain eadem describere praestat. Ac verdis eun ἀμφ coinpositis vid illunt l. c. p. 208 de 3 φιrre vi cli. ol ad I, 9 i. De conlpositis cuin no vid eun d. p. 247. Ἐμεσrρωτἄr rest ulu lu, 267, Di est nota in; ἐνι-

sciant.

f. 3. Post collectiva interdiun verbuni plurali ponitur, ut I, 92 κέκλιντο πολυς στραrός 'It, 46 sq. Ἀχαιῶν ἔθνος - κηχίμενον κεχάρονro. Usiis non linis res uentis apud Epicos exeinpia quae lana appono B, 278. . 305. a. 604. yin n. . e r. 271. 0ppian in neg. V, 2bb. 356. 0Ῥn Arg. 307. Nonn. XIl l. Tl V, 18 sq. Veri uin singulari ponitur, repetendum cogitatione ad plura subjecta, III, 208 609 sq.

g. 14. Nonninum atqtie altribiliorum congruensiam quod attinet, pauca notanda videntur. Saepnis usus est illis peripli rasibus picae poesi usitatissi inis μένος, βίη sinii l. Paullo niasiis singillare si ro ii, bl et κο V, 306. is haud raro ultri Millini imasculino posuitii per SyneSin

adjicili ir, ut I, 15 sq. IV, 83 sq. 289 sq. 44 sq. VI, 20 sq. 21 sq.220 sq. VIII, 443. lx, 34 sq. X, 192 sq.f. b. De noniinativo vocativi vices obtinente ad III, 14 clinia. cum vocativoci tinctuni notavi ad III, 253. Alsol illi, qui dicitur, no-

90쪽

minalivi unum exemplum tussienius VI, 21 sq. κρατερὰ φρονέοντε υμ-φω, ο i etc. g. 16. Nemi in enitis usu ultra sine consuetos evagalus est. Pauca specimnis loco propono Genitivum riginis abes II, 273. Frequens est genitivus plus ex verbis assemina significantibus, ut roλου-

f. 17. Aeque simplex est dativi usus. Ut alii, sine praepositione de lora posuit II, 74 V, 189 2l2 etc. habet luna dat modi II, 579κνοχυν τίπονται , dat ellii cuni II, 39 et ex Rhodona. Iinjectura XIII, 234. cum dativo iungit rori εσθαι, ut sit idem tuu μάχεσθαι,

II, 321 ἐπιψαύειν II, 456. VIII, 349. XIV, 307, ubi cst notam, quod

idem verbum XII, 551 cuni a aeusativo et V, 2 uni ed construitur. Similiter esι κύρσα III 4bl. abes IX, 274 ποτρύνων τάροισιν. Ρ si vis pingitur, ut X, 19 θεοῖσι εrευχα ναι σφ'ινα ἔργα; III, 116 ἀθανάτοισι τετιμένος. - D. μέλειν cuni dativo ad IV, 500 dictunt. S. 18. Elian accusativus loci sine praepositione legitur II, 467. IX, 12 alibi. - Graecus qui licuit accusativus salis frequens est vid. ad , 336. IV, 2b. - Duplicem rei et personae ceu salivii in id. III, 199. G2. IV, 94. Σχημα- λον καὶ μέρος vid. III, 481. IV, 38 sq.V, 466. Iungitur interdum cum verbis, quae sere aliis casibus junguntur, ii ἐελδομένω πόλεμον II, 240 βίον λέγων I, 297. rαλ νrαι ἐόν-

τος ριπο II, 385 sq. λαχών II, 34. III, 374. Aldo II, 24 ὀ γένος

f. 19. Praepositionum usus inultiplex et varitis est, ne dicam lux trians et vagus uitantillia in enim in iiiversunt via in Iloinerico usu tritati non deseriti ita, ut in aliorem pedestris orationis MitSque con- Suelint inli in caniplini evagaretur singilla qui leni prosarii dicendi generis vestigia invenias , lanae necis inplius sui es , linbii Singularu in praeposition inii ratio et usus continetur, ain arcle descripti sunt, ut

apua illos antilios, sed potius liaud raro alia praepositio in alius possessionen invasu, peculiari cujusque significatione et i evaneScente. Hoc quidem ex brevi singularu in praeposition una adu inliratione statiin apparebit Ilic vero aliam rena praeimittere placet, quae ei ipsa, quantopere eae voculae a nativo suo vigore declinaverint, clare ostendit, E.