Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

91쪽

lare habet IV, 15:

Ωρματα δ' κα φέρεσκον ἀπο χθονος ἴσσονrre, de in ribus celerrimo in cursu de Solo hic illic aspero stirstini salienti- δ' ἀπ M. /δεσμα XII, 29 et in saepius repelito σι νοσφιβα ρθαι

92쪽

νήπια τέκνα - νόσφι βάλωσιν ανακτες; XIII, 3νων μην νόστι - -νος

ἐν κλισίησι ἐνὶ χάρμ' et nis innutu propinoua. Paullo inagris singularia sunt Ii 400 ὰ δ ἐν ποσὸν μύλδυνε, ubi aut si uiplex ποσίν au ιπα ποσίν usitatius foret, a quo differt κα ἐν σιοσἐ όρυαr' ὀλέθρου XII, 43, pro quo alibi re si, nuραι ποσί dixit Seu ἐν ποσὶν μλεε νόσrου Ἐλπωρή l, S usitatuni est illum praepositioni usuili paene abundanteiii abes etiali in I, 813 ἐδάυησαν Τρώω, ἐν παλάμησιν; IlI, 125 σοῖσιν ἐν ἄμμασι - οφM; VIII, 9 νῆάς τ' ἀμαθύνειν Ἐν πυοί cst. XII, 372. XIlI, 471 487 deinde λαὸς - ἐν χθονὶ κεῖνο de mortuis humi prostratis VIII, 232 cli. IV, 1 ποδοῖινEν χθονὶ σήματει. Aliam quaestionen de ita praepositione nuper movit Vernicii ad Dym. p. 74, qui potule quarti pedis positione ditarii in oculi essecto invisus Usmodi in locis citat I, 246 287. II, 165. IV, 559. VII, 7 i. VIII, 36 - ἐνί vel contra libiis restituendunt censitit. Et secutus euines Lehrsius. Sed salinur ille. Prinium uideli nihil offensionis in monosyllabo esse ipse Vernicis p. 173 indicavit. Tuni, si locos Spectauius, ibi laniunt praesertur M tu quarta sede, ubi aut in aliastropha ponitur ad verDuin illecesiens reseremtu in Ι 816. Η, 15, Di is notana,

stantivum et epitneton, ubi nos solitani praepositionui accentuationem retinuimus. Ita VI, 158:ἄμφω δεικανόωνr δόμω ἐν κηώεντι. Causa aperta est legenti: an in is revior sorina, post quani Vox necessario paullulitui SubSistit, aliquid intervalli procrearet inter duo vo

332 πολέμω ἐνὶ δακρυόενrι. Unde uno loco IV , 5b idem restituenditui erat. Ei IV, 475 ex eadein lege οπιοσι αδην ἐνὶ σῆσι δίηνre Scripsi. Contra ubi praepositio tantuin ad se luentia trallelida St, reViο- rein soritiam praelatani esse et loci deuionstrant a Vernitato tentati ii

ἐν οἰσι Κρονίων; VII, 7 θεῶν ἐν γούνασι κεῖται, isti vel olneri exemplii in tutandi periculo adversari dedebat; quibus il li poterat X, 222 'Pοδίων ἐν πίονι γαίη , et titilii alii, qui Diis V ii se no praesertur versus sede III, 2 Πηλείδης δ' ἐν εοῖσι VI, 368 Εὐρύπυλος δ' ἐν τοῖσι IX, 9 Vrήνωρ δ' ἐν τοῖσι XIV 262 δυσμενέων ἐν χερσίν. Contra ex is omniDus pale IX, 143 Ἐλένη δ' ἐν δώμασι μίμνε V, 34 i

93쪽

γευματι πέrρη scribendum fuisse Alu, qui repugnabant, loci etiam alio nomine suspecu alio niodo emenda tuli ueriint Vl, 68, ω πολύς δ' ἐπὶ μύθος οὐρει; VII, 268, M ιοῖς δ' ἐκμιμνε δόμοισι xli, 266, N ἐμοῖς ςrι γούνασι κεuο , ill b, ubi λαβὼν ἔμπλειον ἄλεισον ibi l. 183, ubi J V in σώμαι γυῖα scripsi. In tertia sede post caesuram pentheininiere volubilitatis gratia Hpraetulisse videtur inuic cene patrocinantur i, l0:

et VII, 349:

Repugnabat X, 206:αψτὰρ , κυδιόων ἐν τεύχεσι δάμνατο λαους, quod inulavi. Saepius praepositio cum verbis movendi iungitur III, 53 ἐν πορι πιας - λέβηrας. VI, 16 ἐν δε φάτω βαλοντο. VIII, 392 ἐν δε πυ- λοσι πέσον. X, 4 δοῦσαν δ' ἐν τευχεσσι. X G ἐν δ σφιν πέσε δο- ρις. ibi UL 486 ἐν κρυῆρι θέσαν. l 126 ἐν κονίησι πέσον. XI 2l ἐν

nis meae.

Fieque ultores sunt hae con tinctiones: ς φρένας. ες Τροίην ἐς κραδίην ἐς οὐρανόν ἐς πεδον ἐς λίου ἱερόν σro. ἐς μέσσον cla ad XII, 293 ἐς πόλεμον, δοριν et sim. ἐς γαῖαν ἐς ῶ ἐς αἰγέρα. ἐς νομόν. ἐς μόθον ἐς μιλον ἐς κλισίον ἐς ἄρηα ἐς νηας ἐς μέλαν αἱμα ἐς δομο sini. εἰ ἐν ι εἰς ἔνα χῶρον vid. IV, 06. εἰς ἐρίβωλον εἰς ιδας εἰς ἁλὸς ιδμα sini. εἰς ἔριν εἰς ὀν ἄσrs sit n. εἰς ργον εἰς γορήν. εἰς Ἐλένην. Praeterea hos locos notavi:

κεῖς δ ste' ἐς μέλαν αἷμα και εἰς τέρων φόνον ἀνδρῶν XIlI, 2i6.

94쪽

praevalet in pedestri ratione, non novit . κατά citi senuino li Derius varieque usurpatur. Saepius occiirriant cum vectis jacendi vel eadendi: ar' ιδεος καrὰ χθονός. Proprio sensi I, 603 Ἀποι κατ' - θορούσα, M. 628 κατ' Ἀριπεν Ἀπου

pius . βλεφάρων etc. legitii r. Tun naud raro aut partein coryoris, auae vulneratur, aut omnino locii ni, qui telo petitur, denotat: καεα νη-

similiter nν ἔκτοσθε κατ' ἄντυγος ibid. 100. δέδμητο κατ' ἀκαμάτοιο θαλάσσης θid. 642. κατ' οὐρεος, ut idem si atque in monti', VII, 343. VIII, 230. Et eodem modo aerer' αγῶ ς', 123 in nota dixi.Cum accusalino uncta nae eroposilio niaxini his in dictionibus

eo leni rod 'atque cuni genitivo elia in eum accusativo locum designat telo vel cluni vel petuum, ut κατ ασπίδα, καrὰ μηρόν, . μαζόν Sintilia. Postremo is rerα κόσμον. Insolentiora haec sunt: κατ' ουρανον ευρυν ἐόντι I, 683 est X,

δεκα δ' αἰ και γαῖαν. Tum lV. 133 μαρνάμενοι κατὰ μηνιν χελ-λέος, L . eo ervore suo irasceoatur Achilles. I enique κατὰ βαιῶν IV, 347. κατ' ἰθύ V, 18 l. Se de his duadus praepositionibus videndus est piigner insertatione de iis usi praepotitionum ΚΑΤ apud Homeris . Vilebergaera Mi cujus livelli elisuram egit uernaannus Uuscf. V. p. 31-bl. De uno loco, arὰ βλοσυροῖ προσώπου IlI, 339, in nota niciuna. πέρ una genitivo legitur, et quiden proprio sensu: περ μαζοῖο et sim ., Di vulnerationes meimorantur deinde, ut idem sit atque pro ὐπὸ τεκέων, ἡ ἀνακro et sina cum vervis pugnandi , sed etiam δνον ὐπερ - Λουκάονος ἐγγυάλιξεν IV, 384. φοβέοντο δ' υπε - πι-

95쪽

μένων et siniit. porro V, 28 μητιόωνται περ πολέμου. VI, 148. X, 156 τεκέων - περ Φονr etc. De οπε δαπέδοιο et similibus dictum ad III, 65. Palillo insesentius est X, 409 περ τεκέων μεμνημέναι. Citii Ac sativo habes Oniemea περ σαν- νπερ μόρον, ciuibus sinii te est ὐπερ Κορα Vll, M. t 296. περ μένος IX, 279. Tuni eodeni iodo atque uni enitivo ponilii ad paries vulneratas invican-cas, ut nε γόνυ ο ἰξοα, et in locutione nερ μέγα λαῖrμα et si-imilibuS. f. 22. Ἀμφί cum genitivo sere legitii cum verDis asseclum aut stumuin significantibus u I, 7 ἀμφι γιγαrρῖς - κ γεμόνφ. IV, 221 ἀμφ' ἐλάνοιο ἄχονται. Similia, sed aliis aliis clue substantivis sequentibus passim leguntur. Notabiliora haec sunt I, 74 ἐλπωρ - ἐς φρένας Ἀκηται Ἀμφ' ἀγαθού. VII, 16 urίκα ο γαμβρὀν οιο σε- ται - ἀμφ' ευεργεσίης. Did. 33 μνησθένr - ἀμφ' Ἀχιληος. Cunc dativo requentissini propriam suam loci indicandi lino tinei, ut ἀμφι προσωπ I, 56, ἀμφ' μοις, ἀμφι πόληι, . νέκυσσι. ὁ τάφου . ἀμνι δ' ἄρα σφι ἀ δέ οι, . γένοσσι, ἀμφ' ἄλλησι φά- λαγει. . Πόσεσσιν, ὁ πέrρησι. Hinc uno loco III, 34 ἀμνι δ' ἄρ' α/ιν ωρυrὀς κυι όξα μέ ωχεν ex tot aliis locis pro genitivo rescribendi iiii elat vii I, 680 797. I, 8 l. 94. III, 302. IV, 230 3l6. V. 35 500. 20. VII, 346. IX, 357. X, 132. XI, 95. 27. XII. 434. XIlI, 49 484. Paullo magis a vulgari usu recedunt naec: I, 307 λλοι δ' ἀμνRλλοισι φόνον - ἐrίθενro ibid. 657 ἀμφι- ο κραιὸς κόρον Πεro, ubi genitiviis alitus est ab I ro, et cla I 150 ἀμφι δε κρατι θῆκε κόροι . II, 29 ἀμνι δ' ἄρ' αὐτου - λύε - τεύχη. XII l 59 μψ'revrδεσι κλίμαξι καrηιον. XIV, 91 rηγε - μφ' ὀνύχεσσι δέ-

varo. Orit in loco ritin inniuin eade in alio est haec, ut praepositio quasi adverbialiter posita actione in de qua sermo est, circunicirca sacta in esse denotet. Ita, quae vertia secundo loco adscripsi, ita intelligenda sunt galeam circumcirca. i. e. 0 tantuin ab una alterave parte, capiti Gus desisast, ita ut otii in Peniliesileae caput nudaretur staque non erat, quod eo loco Struvius de arcnsin carmin. Dicc etc. an. I.

p. 22 ι α δ conjiceret.

Cuin accusativo promiscue eodein modo ponitur atque cum dativo, ut ἀμφι νέκυν ἀ δέ μιν ἀ δε υμβον, ἁ πόληα, . δε γρα, ἁ δόμον et si initia. Habenius etiam eundet hic, queni modo illustravimus,

iis uni lia III, 70 τορεύμενος ἀμφὶ μέλαθρον non est portans circa biculum, ut VII, 330 αμνι μέλαθρα χλιδῶν μύρειαι , oid. 333περιπέπταται ἀμφι καλιῆM, XII, 89 περιμυρεται καλιήν, ibid. 494ἀ δόμον - κεκληγυῖα dictuin est; sed potius portans circisnuurca in Dimum, ut IV, 133 Πολίου - V, 401 1δης . κάρηνα sere idem estat lite in vertim bius. Sintiliter aliquoties de imaginibus in clipeo iasa Dre aclis 3 τι ἄκος legitur , b. VI, 24 l. VII, 202. CD ad V, 17. Illii insolentius x' υτι ι, μις κοτα III, 84 ex Homerico ἀμφιμ' δυσσοος - κετ' αὐτη , 466 detonuiti est. Forni ἀμφί in is legitur: d. ἄνακτα , 93. XIV, 130, iod fortasse eliati II, 655, ubi nodie dativus legitiir, restitui deDei. Tun I, 473 ἄσι Λοιο ἄμφι Γλουσιν XII, 432 ἀμνις ολισθαίνουσα νηῆς .Restitu V, 382, reniovi IX, M. Idem sere iis iis est praepositionis περί. Cuni genuino item res ad- pectitur, de qua quis aut sollicitus est aut laborat, ut I, 90 ἀγαλλόμενοι περι νίκης. ibid. 4b πονησάμεναι περ χάρμης. Suitiliter δρόμου πέρι ορις roro IV, 3 et alliae vicina sunt ibid. 406. V, 91 sit. IX.

96쪽

περὶ νεκρφ vid ad IlI, 537 π. στέρνοισι π κραδ , . ερσι, κηχέμενοι με μέλω περὶ πένθε θυμόν , 632. VII, 62. u. ευεr n. προ- χοῆσι. n. κρατί, Π Πέτραις etc. Sinisellaria sitiit II, 266 παιδος - κακῆπερ Κορι δαμέντος , uti tamen nερ. illi Voro pingenduin videtur, et quae ad IV, 3b allata sunt. Eliani cum crassatio quasdam locutiones prae celeris Dequentavit, ut 1ερ τεῖχος, de quo vid ad I 80l, Π τρέμας, Π νεκρὰν νέκυν.

est re noαμένη εὐ λίμαr λογο φόνοιο , 28, ubi quis πέρι conjecerit; sed eodem imodo explicandunt Si, ut supra 'in . circiun-mrea, l. e. I rSliS, ursata a mamιsis caedis. Neque aliter X, 466 κα- λοφαμένη περὶ φάρε καλὰ πρόσωπα intelligendunt. Posueui πέριξ inelta gratia eo tu sequente ἐλελίζετο γαῖα II, 496;

En cuin senilis tantum in iis legitur III, 430 ναίουσιν ἐπὶ χθονός. V, ω ἐπὶ νύσσης δ' ἔσταν ἔκασιοι. Uid. 47 ναε ξαντες ἐφ' innων. XlV, 353 οὀ in ' κυπόροιο Φαν θέσαν Ελλησπόνros. Ceteri loci, in quibus olim i ut ii Ritu IlI, 1 bl XI, 36. XII, 179 nunc eniendati sunt. ' ontia saepissime datiso Jungitur, inprimis in his locutionidus rore δ' π et si init. o άλληλοισι et si init. αλλος λ' ἄλλιο, . ργω ἐπὶ

ῖis a De ἐφ' υσεαείη βιότοιο , 102. XIV, 3ib. De nonniillis locution imis dici uni ad , 76 357. 76 2. II, 134. Sed aliis locis expellenda erat haec praenositio, ut VI, 209, ubi csr nota in Singillare est X, 29 υ-

Sed XII, 21 expellendi in erat. Mεr cuin tenuius solito more tredecini locis legitur, ut,εr MAIII, 263. XIV, 300, sed variis vocibus sequelitibus. - Cum Glivo paullo saepius invenitur: εrὰ σφίσι μει υργείοισι, μεrὰ χερσί Simil. Semel μετὰ φρεοι δ' Ωλλα μενοίνων , 408, pro otio alibi περὶ . dixit, sed illud ex E. 264 porro εrὰ γαμφηλῆσι λατιξα VII, 490, teni ex L 200. Insolentius est X, 46 μετ' ἀνέρι εnrηυῖαν. Sed lV, 303

ad IV, 209. Sed omisi hos locos IV, 659 νυ - μετ' ἀνέρας πνον ἄγουσα. VI, 294 Ἀρηι μεra rυας ισσοντι μετὰ δηρὼ ibid. 25. XlV. M. Tribus locis IV, 209. 333. VII, 476 einen lalidum erat. Sed de singulari loco II 62i:

avrὰρ ἐμοὶ σrονόεσσα μετ' ουρανὸν εὐαδεμ ορφνη quae lui in epist crit ad Spi igne ruin data p. 707 sq. exposui, hic, uti plo iiiiSi repeli tuli putavi, Sed in brevius contracta. Quod tu Aurora uicit, nec I nodo niannus intellexit, ii vertit caelo posthabim, nec Tych-sen. qui in disset talione di euila p. 0 sq. ita interpretatus est: placen minicien ebhae in caelo, i. e. tenebras caelo obducam, quod Jam propterea salsun est, quod tenebrae, quae placiturae sunt Aurorae, Orcinae sunt, in quidus versatur filius. Sed habet noc uno loco mun prae-pοSilionis εr il l ni illi frequentissinitis est Nonno Ponti enini anipraepositionen te inporis vi et si ilicatione cuni accusativo rei, ut non pux ipsam eam retii, sed praegilanti sensu post alipιid. φιod ei rei factum id aliud quid accidisse si issicetur. Ita h. l. μεr' τρανόν significat post commorationem in caelo. Plane eo dein iodo Nonn. IX, 150

97쪽

ris vineta fili; - 139, rara postquam in terris mestus est XXVII, 42 post Iugari in urida capessitam ibid. 213 μετὰ φοίνια

προτέρην χύσιν οἴνον. Maxinae singularis locus est Hid. 696 , D μετὰ θεῖον αγαλμα καὶ αυτοέλικτον ἱμάσθλην est post Veneris statuam sta- melio ex novi facis veroeratam Semel Oppian Cyn IlI, 24 μ φυ- λον ἐφημερίων vixit no sensu postquam Zelus hominibus Thyesteas epulas ininusit. Locos e recentioridus prosaicis allulit IbοDech Amoph. p. lisl not. v. Haud absintilis usus est praepositionis Vr Nonn. II,

638. VI, 302 et ali Di. Παρώ cum enitivo sinopus tantum locis legitur: I, 647 οἰσέμεν

παρά III, 4l0. VI, 28. X, 115, ulu viui notas inserendunt l, 27, ubi

cst notam. Postremo de παρὰ λεχέεσσι iniuidusque id ad V, 6. Ac salios unctum aDemus i παρὰ ρόον σου πώρα - IV, 316. VI, 14 - Π. δε α π τευε et similibus, plerumque uni verbis quietem denotantivus Saepe etiam paries corporis, quae vulnerata esse dicuntur, ac praepositione unguntur, ut παρὰ μαζεν, παρ' ὀμφαλόν etc. Πρό cum enitio aut nautes invenitur in obsecrandi formulis VI,

removenduli erat. - uni ac salivo ademus πρό sere in nig προς στρεινόν, ν πιλυμπον π ψιόνας, quom in si initia alia celirriini. M ullo saepius reor posuit, scilicet ubicunuue per naetriin simu contra noός

ibi tantuni ubi metrum posωabat oci sunt hi: I, 708. Il 161 IlI, 509 6li. V M. 397. VI, 297 332. VII, 241. UllI, 139. XI, 3b6. xll, 61 217. 235. 278. 345. XIII 46. XIV, 255 , quoniam Dique dactyluni per nor factuin spondeo Nietuli per productun πρό estorinato. a-

quo hodie nor τύμβο legitur, IV, 90 rectissinae vidit Spitaneriis , ut in

schedis en adnotatum inveni. ποr τύμβον scribenduin esse, quod si Divindicat poeta: D. XI, 2. XIV, 257 268. tiam studiose in ni accusativum praetulerit, ostendere potest XIlI, 222 βασιλη κακὰ προνέων ἐνέκυρσεν ' κεα ποι βωμόν ο δ' ὐ etc., itainquam ibi alia etiani aderat causa, ut evitaret malana coireptionem si Gala Male autem lx, 213 προr ασr legebatur. ,π cuin senilis nectitur proprio suo sensu semel I, 3 αἰθέρος ἀμφιραγέντος π νεφέων ἐριδούπιων, di m notam. Tun aliquoties geniliae lungitur post verva intersimendi, domandi et sinulta, ubi seredativum ex Epicoriini constanti consuetudine, Dicunque potuit, etiant Quintuin praetulisse ingens locorum multillulo, de mi statini dicetur, evincit. Osui tamen genitivunt, ubi ille nietri conimodi late conamenda- Datur, in his: παι πυρὸς αιθαλόεκτος 1, 13 et . . αἰθομένοιο L

98쪽

aperium est Niriorem casum hiatus evnaiuli auSatri elatuin esse Magis etian versu Ostiuatur vπο γναθμοῖο λέοντος VI, 4l0. oryo rno

γαλέου θανάιοι ibid. 282 ἀπολέσθαι υn' ἁνδροφόνοιο Κύκλωπος VIII, 126. κτείνονr πολυσθενέων Π υχαιων roid. 22. ἀπολωyti On' ἀρ- γιιλλο πολέμοιο , 5. δόλον ἐχουσι μητίσασθαι Αἰνοο n' γκίστροιο, βαλέσθαι XI, 3. Λ' Αἰνεία κατηρείπονr φά-γγες Did. 20. καίεται αἰἐν π ἀκαμάτοι Γίγανrος Cur aulem Scripserit II, 34 squi. - - a' ἔγχεσι δ' ἀσπίδες ἀνδρῶν θεινόμεναι κrυπίεσκον ἀάσχετον δεῖ δ' ἡ ἀκόντων καὶ ξιφέων, non Dscuriam est: ram per synizesin dictum non minus soloecum fuisset quain dativus κουσι. quelii iustra quaeras. Sed antequana ad eos locos transimus, in quibus praeter tetri necessitatein genitivus legitur, reviter eorum locoruin nubem coinprenenlinius, in iiDus o trannis dativus ponitur. Multi iidem sunt, quoriini ineiro hic casus insertur, alii tamen haud pauci, Di genitivus non minus Dene locum na-Dere posset. - Ο ηλείων δάμη , . - τπδ ιρσί et simu I 187.

620. II, 130 397. III, 307. Vil 525. IX, M. M. X, M. I, 16T XIlI,

βαλῶν πο oue simil. IV, 477 V, 295. VIII, 128. IX, 93. XIII, 209.

99쪽

LXXVI PROLE MENA.

terea ut sinu λεγόμενα erant retinenda κτεινώμεθ' υπ' Ἀργειῶν δρυμαγδo II, 2. ὀλέκονται α' ἀργαλέης σμίνη VII, 64. κυνων ποκαρrεροθυμω VII, 9 et sαναῶν . . , 382. μευ πο θωθέντα VII, 522. πο λευγαλλο τε πυρός, σφετερων τε μελύγρων ill 439,miammiam lateor ne de is ninibus paullulum uultare, postrent tamen loco excepto, ubi videri potest positionem veὀς σφετέρων altera πυρι σφετέροις ut plenioren praetulisse. Praeterea n cui dativo inter luin locisin denotat, ut in qu βλεφάροις, α ὀφθῶσι, πa mnua eic ' de alia locutione id ad I dii Praeterea sσι φρεσί ι κραδίη aliquoties invenitur: locos ad I, 7 adscripsi. - De a cum acciuasio plurima, quae quiden no-iatu digna sunt, exempla astra, b dedi. st praeterea I, 13 φει - γοντας π μέγα τεῖχος λεσσε , ubi unὀ εῖχος potius cuni verbo linii quam cuni participi Jungendiana videtur, et ii, i λευκα δ' ἄρ' υπὸ βλέφαρ' ἔσταν ὀπωπαί. Saepius jungitur verbis motum significantibus, ut ubi vulnus indicatur i, b d uno νηδῶν τάσγανον

ἐγχριμφα et alibi. De n φρένας et u κραδίην ad I 67b dixi.Compositis praepositionibus admodum parcus est Quintus: πεκῆιγων ἐριπόντα δένδρεα XI, 24, unde etiam IV, 3 restituendum

nunc restitui I, 15, ubi csr notam praeeterea XII, 1 αλλο αρἐξώρμαινε scripsit. Postremo dι αν, Dis de telis corpus transverberantibus usurpavit I, 235. XI, 82. 23. Restat, ut de tineri dicatur et usu praepositionum adserbia-

Mente. Alieriti enim tam vicinuni est et cognatiin alterius, ut separaria se invicein nequeant. Eundem, quem nuc usque tenuimus, Sequenauror linent; sed ea exempla, quae baiu supra L 20 sunt, hic omit

iainus.

Praepositi ian sere in uaria sederamesin palitur, initio sequentis pedis bisyllaba voce intemcta, ii an λαὸν ὀλεσσαι, ἀπὸ θυμὸν ὀλοιαι, Gn. Κῆρας ἀλέξαι sini. Tuin habemus ελῶν π δουλια ργα III, 568. κέρσειεν duo re χα IV, 409. Ἀμος δ' ἐνυτο νυκr. sin κνεφας Ix, i. Praepositionis , non intilia sed siniplicia sunt exenapla: ἐκ δέ οἱ

100쪽

Praepositi l saepe initio membrorum pontium, ii ἐν δέ ε ἐν δ' ἄρα in imaginibus lineorum descridenalis , 8. 18. 22. 25. 29. 38. 50. 57 60. 66 sq. 73. 1, 200. 208. 232. 249 260 285. X, 89.192 199. Tum habe inu ἐν δ' ἔθορεν ἐν δ' ἔβαλον ἐν δ' ἄρ' ἔβαν ei si- init. Fere abit in significationem particulae simul, ut recte Iam Tyclis. notavi p. LVI, VII, 309. XII, 18, unde II, 301 restituemlum erat. Sed

VII, 725 ἐν δέ οι το Ἀμφασιν βεβόλητο et III, 333. VIII, 94 ἐν δ'

de mλασσεν propriana retinet, sed adverbi ascen suam vim. Est enim

inlus.

Saepius συν δ una simul significat, nihil aliud: I, 829. VI, 350. 646. VIII, 6. x 431. x, 383. XII, 31 b. 318 321. 324. XIII, 65.

XIV, 1 l. Praeterea συν δ' ἔβαλον. σὐν δ' ἔπεσον σῶν δ' ἔχεεν συνδ' ἐτίναξε ecurrit.

πλατο νευρον ἔκερσε ibid. 628. κεκάδωσι διὰ ξολα l, 311 csr. XII, 567. σου διὰ χεῖμα κέδασσεν 1V, 656; et praeterea cyια ποσσὶ πορησαν, διὰ δ' ἐμασεν simil. In praepositione ir stemientissiustum est κατὰ γαῖα κεκευθει:vid ad I, 2. Praeterea cir πρῆυ II, 8. κατὰ δ' ἐλυθεν id. 593. κατα δε σnείροισι κάλυφαν', i5. κατὰ δ' ἔζεro VI, 56. κατ'ερ ἔζεro ibid. 160. οτον κατὰ γαῖαν ἐρέφη IlI, 231. κατὰ Π ἐκχυσα, IX, 29. κατὰ δ' ἔκλασεν XI, 54. κυνες κατὰ ποσσὶ κιχόντες ibid. 175. κατ' ἄμβροτα θήκαr τεύχη XII, 30 et quod magis etiam insolituni est III, 448 ρωεσσι κατ' Ἀργείων τάχα νίκην νευσε . ubi cave κατά iiiii Ἀργείων Jungas. Saepissime ἀμφὶ δέ novum membruin adnectit, ut latina I, 53ωνι δε Τρῶες παντοθεν ἐσσυμενοι μέγ' ἐθάμβεον, ubi, ut plerumqtie, manet praepositioni adverbiaiscenti sua peculiaris vis. Paullo insolentius,

sed explicandunt ex M Θυμφ άρβησε Πριάμοιο νόος , 20 eisinuiuitis no est: ἀμφι- τάρβος σφαλες αἰἐν θοιμι. Amat etiani ἀμφι- πάντη. cujus locutionis exeinpla ad V, 2 attuli. Decimesiliae notanda erant IV, 04 Ἀποις δ' ἀμφὶ λέπαδνα βάλον. V. 37ῶς μ' ὀφελον τὰ πάροιθε περ τραφερ χάνε γαῖα. VI, 224 ἀμφι-ε

αλω , non ex praepositione X, 297 μ μοι τ' ἀμφι μένος καὶ γυῖα

τέθηλε.

Salis frequenter ἐπ in mes invenitur. Notavi naeo: ἐπὶ κῆρας ἰάλυιR de quo vid ad IlI, i. ἐπὶ δε σθένος ρσεν. μι δηριν ἀέξειν.

uste in ines est VI, 52 παρά τ' ἀσπίδας - ε θέσθαι. Od. 163 παρ δε καὶ Ἀπου Σr σαν. ibid. 629 παρὰ δ' ἔθρισεν ὀσrεα φωτός. Ιερ salis freqtienter et pro adverbio et in times ponitur. I e illo usu nae notavi: ἔστε θεοι περὶ πάντες II, 167, ubi vid. 0lana el περι