장음표시 사용
101쪽
g. 24. Transimus ad nodomni rationem et usum in ad indicatinoineipiamus, iii aximo familiaris est indicatio praeteritorii in conjuncti cumῶς φελον, ubi vorum explicatur, quod ratuni fieri aut non posse alii non potuisse simul indicatur. Ita ades I, 29 ῶς ' φελον - βάλε δουρί, ad quem locum ceteros laudavi. Sed oblitus su ui uinos, quos ni subjungo, I, 323 sq. εφελύ μοι λκῆ Ω' ἔμπεδος εν et V, 218 sq. ς φελον τόδε - τις εγλον Θοκε. nde vides consueta ratione inter indicativuin ina persecti et oristi distingui. Utrius Iu lena poris exempla inveniuntur. Loetitione in duinto peculiarem esse ani Herin. su=4. G contra Scnneidemini orpn. v. lib monuit. Unus locus V, 468 ς φελον τίσασθαι δυσσοος αλαον κηρ iis respondet, quae
illo attuliι. Pauli una inani utavit V, 56-οφελον μηδ' ἄλγος χαιίδιθι κατο πάση II 6 tiry οτελον και πρόσειν ἐμῆς ἐπάκουσεν ἐτετμος. ubi me invito a irrepsit. De simili locutione ad X, 378 dictuin. In re silvili dein indicativus legitur post ώς εἴθε IV, 30 - κάρ- τος ε κειιο; II, 52 - ζωόν σε κυανον; XIII, 364, ubi post membrilino plativunt legitur indicativus conditionalis:
279. - θανέωμεν - ειρυσσωμεν III, 19 sq. - ἀποσχώμεσθα III,
g. 26. Nec minus simplex, ne ulicani lenuis, optasim est usus, coin- paratus ille cuin uolneri, tragicoruna oratorii ni, dialogistarii ui abundantiae varietate, a dua non discessisSe pictas Alexandrinos iuper imoaui in prael alioneis axitii illud περ καιειρχῶ si agnientiani, quod Vel propterealii ipsain iodi illius liberalena consuetudinen antiquiorisus quain vulgo sit temporipus adscribendum esse diXi.
102쪽
Denique ponitur cum particula I, 432-- δε ἀμβολίη πολέμοιο -. II, 9 sq. με-τοιόνδε λαβοι θράσος ἀμφ δε τάρβος σφαλi titi.
ἔχοιμι σοον δέ μοι οῖκον ὀφέλλοι.
luidus ex locis etiam It 650 restitui. - is paucis optativi in mem-cis adsoluus usus apud Quintum continetur. S. 27. Infini us aliouoties imperalivi vices tenet et iidem pro secunda persona IV 29 μενιύνεσθαι δεθλον. IX, 393 μοδ μω χὀ- λον - βαλέσθαι. II, 1 φ μηκέι νοῦν δόλον - μητιάασθαι - ἀλλὰ
Seniet ponitur V, 468, ubi indicativum praetulit vid. 24
ως φελον τίσασθαι δυσσέος ἀργαλέον κορ.
28. In parsitim ponendis inii, quod vulgatum usum excedat, repperi. καίπερ unctuna invenitur nominatio panicipiormi I, 164 υκ ἐνέλοντες; IlI, 86 ποτρομέοντες; VII, 127 ἀλευομενοι ibid. 265 ἐπισεάμινοι; did. 3b ἐῶν ω παιδνός otii. 453. X, 142. XI, 49 ἐελδόμενοι. uilius usis locis salsani suisse XIII, 9 vulgatani evincitur; lV, 398.imd. 16 ἀκηχεμένος XIV, 408 ἰαινόμενοι - cum genuae I 661 πο-
κταμένης , i, b λεξάνδροιο δεδουπότος XIII, 7 πλεμων - Dro- σθεν ἐόντων - cui accusa o II 661- ἀχνυμένηm VII, 4484 δ' ἐτέροισι πελώρια 476 ἀπεχθαψοντα και οὐ φιλέοντα. 29. Postquam de singulis vocabulis et orationis panibus edimus, transgredimur jam ad ejus ieinbra ipsa eorumque copulationem. Prae-mnuntiis quaedani de offranandi et negand et interrogandi ratione. In universum hic quoque a viil ari isti uinius non recessit. Ad intrinandum adhibet particulain initio orationis positam solam VIII, 9 et post vocativuin V, 14 l. VII, 422. I uobiis locis postposuisse videtur: vid ad IV, 37. Plerii in lite alitein γάρ dicit vid. ad , T s et D.
I, 78. I, 31 l. Ill liii. 187. 700. IV, 79. V, 479. VlI, 5b3 692 VlII, 7. X, 29. XIl 11. 209 222. 67. lV, 276 298. Nec tantun in orationidus, sed etiam in siniplici narratione his particulis utitur in uposuit l, 103. III, 499, ubi cst nolain, XIII, 5 et uiden in orationibus. Sed IV, 22 tollenduin erat. De o μάν- οὐ μην locos IV M adscripSi.30. Nestandi particulae od, υκ od saepissime, nec raro unω, Ουnora, uri leguntur conSueto imore. Adduntur hae anteviae: μέν,
103쪽
si aliud mentiarum oppositum per tabel ἀλλά adnectitur: I, 25 80. II 148. 32l. IV, 119. VII, 69 locum de sequente ά velisn imodo adscripsi) ογγύ persaepe ou ἄρ' Il 20 V, 272. XIII, 368 ου III 114. V, 293. 60. VI, 14. VII, 19. XIII, 195. Deis viae liuo pertinent ad IV, 18 et supra g. 26 attulimus. f. 3l. Interrogandi membra ni particialis interdiuti exorditur: τ II, 449. V, 476. in I, 723. III, 46. 98. IV, 9 V, 229. 09, ubi Ir notam. Vt, i. XII b53. inr I 414. V, 2 li VllI, 147. X, 308. πῶς III, 125. X, 27. iocos, ubi per interrogati adnectitur rhetorica, ad II, 123 adscripsi oblitus aulein sum ill 263. V, 191 , in pristi disceritendi sunt ab iis, uri exclaniationem potius insert iii digitabundam vid. ad V, 183. f. 32. Etiam ea in re antiqui sermonis si implicitatem uinius asse-ciavit, quod parataclicam, quae dicitur, ilienturor in pingendormin rationeni lanto itidio praetulit, ut sere innis ejus ratio per revia cola declirrat, nec mi id litani ab e alienius sit, quan artificiosa longioriana periodoriani connexio. Unam parentnesin moris nivitiis III, 667 sqq.admisit, Di id notam Anacoluiniae Guaedain exena pla perfluam mode- si I, 6 sqq. 409 sqq. et nisi aliqui deest, II, 24 sqq. notavinius 'Ilinc, ut ain ad menJr eoordinatu quae dicuntur transeamus, nillil Irequentius apud Quintuni particillis c. δ' ἄρ καέ. is quidem post secundana vocena tantuni ponitur in περ σφισι ei sitnilibus; sed e uomero duce iii ierduin post aliud voca Dulum vi fierendunt posuit vid. ad
IV, 18 et ad III, 169. tiani καὶ δ naud raro invenitur: I, Tl. IlI, 687. IV, 107. V, 256 290. 313. 57. 571. VlI, 185. 354. 723. VIII, 474. XIII, 344 in i και δ' πισός και δ' ἄλλως saepius. και η einellegitur Vl 50, diuobus aliis loci l 188 et VI l 227 expellendum erat. Saepe etiana usurpavit και ρα, cujus usus inni exenipla congessi ad IV 445; ius V, 47 restitui. Sed και τε ignoravit. Etiam 3 ἐν
ηδ aliqi toties legitur II, 5. 20. VII, 46 438. XI, 429 sq. XIlI, 331.
6 33. A membris copulativis ad adversaliva perginans. Praeter creberrima particulae s exempla, quae uident nuc pei tinent, urά et tin frequenter inveniuntur; ιά tantum M XI, 78. xl l 49. Saenius leminus rei' εαρ γ' vel δ αυrὰρ ἔπειr e αὐτὰρ ἐπεί, saepissinae reia'
ἄρ : I, 36 365. 453. 568. II, 45 542. IV, 264. 296 V, 423. VI, 403. VII, 124. 37. 151. 295. VIII, 23. IX, 18. l. 119 480. XlI, 2l1. 271.527. XIII, 249. xl V, 40. Restituenmini erat VII, 27. X, 30. XIII, 106.
υλλα καὶ ως ι αλλὰ καὶ ὐιό uena frequentat. De αλλά nou cis ad II, 30 de Hii i ei reλλά μιν ad III, 184. Ante insperativos et adhortativos conjunctivos saepe ἀλλ' ἄγε invellitur. Sed salsunt erat αλλὰ
f. 34. Disjuncus niembra non ninais frequentia sunt. Vid. I, 33.
II 39. 96. Ill 264M 489. VI, 30. VII, 28 l. IX, 93. 283. 24. X,
M. I, 220. XII, 302. XIII, 270. XIV, 216 248. Semel Ir - Dε, sinc ripe, in meindro absoluto invenitur: IX, 1 sq. Cla infra g. 44 35. Causalia membra freqtienter per ii copulanlur, auae particula nusquam aliter quani post prinluni Voca Duilini poniti ir c r. ad lV, 42 l. Non γάρ τε , quod apud alios invenitur, sed γάρ α uintum dixisse videri densionstravi an IV, 32, quo loco quae adScripsi, iis nunc
X, 209. VI l, 74 addi debent. Et eodein na0d καὶ γάρ ρ VII, 8 et XIII, 93 aDeimus. Verum no quidena est, sed tanaen ego vale IV, b32 et V, 145 γάρ scripsi, lod dein eliani V 243 legitur felicitera in neglectunt. Pro Da Dile nina est cuni apostroplio iii γάρ τ' praetulisse duplicatae luerae caninae. in nunc ex tridus his locis idem VI,
593 restitui, qui solus est locus, ubi decurialum de V legitur. Sitn-
104쪽
plex re II, 18. III, 35. 45. VIII, 46 l. IX, 483. XII, 230. XIII. 342 και α δ II, 3 l. IV, 106. XIV, 2 T invenitur. De γὰρ δή irre non ad II 662 exposui. An γάρ Vill 354. X, 187. XI, 94. 471.
XII, 449. XIV, 568 habemus. - Tum inprii liis in deliciis ei si oυ-κα- consuli enim hic paullulum in mei abra subordinata aberro ei
consecutio in roυνεκα, ut naud raro neninroriina Uncluinni eo efficiat
0uinti imperato importunam. Plurimos locos ad IV, 128 adscripsi, ii sufficiunt. Ἐπεί ei cognata saepius stirpavit de Oει μυ- ἐπι ρα exposui ad V, 152. Praeterea cπεὶ ἄρ X, 285 Dia o VIII, 158. XIV. 324. ἐπεί νυ II 339. III, 246. V, 186. 214. 47. VI, 298 385 523. IX, 28. X, 227. XIII, 28 legitur. Sed ra iismiain causali sensu ponitur; quater III, 649. VII, 2. 295. 23 - post is et similia lieni bruni obiecit utina adnectit. Itaque niVnopere Vereor, ne V, 399 η δ ὲ κυσσεν ἐλουσ Ἀο οἱ πέλε γαμβρός Muria intulerim Nunc ibi ἐλομ', ὁ ς ἱscribendum puto.f. 36. Membris onsecutiris adnectendiis inservit praeter rουνεκεν insuper et et oυν. De illo ad VI, 28 aliquot locos alluli; no conjunctum legitur cum antecedente Ac I, 98. X, b. 223. cum oε VIII. lb8.
XIV, 324 ἀλλ' ὁ μέν', bra VIII, 114. οἴr XIV, 1.
g. 37. Comunctionunt temporalium satis requens est inre quod aliquoties, ut VI, 10 olina obliteraltim erat. Nini insoliti in νυν τόra, τομος De καὶ ὀ r vii ad I 120. Coni incliones, uitriis membra tein-soris Suboi'dinantur, si intrarε, ὁποrε μεί, μος, ω ς', de quo viil ad 195. 0cos, in quiDiis post eas pallicitias indurativus sollemni more sequitur, adscribere prorsus supervacaneum. De nodis obliqvis instas. 40 dictum. g. 38. Comparasionibus abundare utiliatum nanes, qui uni iudicariint, certatim ienas raverrent. Quare non imirandum, tunc nunt poetam e variis con parationi u sive uno chioluis pie vocabulis induatarii in sive pluribiis versibus depictarii in generibus larga in Suppeditare exemplorum nuDein Nonnulla ex his, quae qui deni ad verba Spectant comparationem in lucentia et liberioren eoru in striictura in nuper cile solle terque notavit Spi igne rus in excursi XXV ad i. sect lv. p. XXXul . Nos qui dein ni non agianus nisi de nodis obliquis, qui in coni- paralion ibi is locuni aDent. Itaque plane natu inius et eas comparationes, quae si impliciter substantivis lecti visu adjectis instilliuntur, et eas, in quibus indicativus ponitur, qualis statim prinia stra, b Sq. Regnat, ut alibi, ita etiani per coni parationes in oninibus men1Dris per particulas sudordinantes sit venia verDo adjectis conjunetivus ita , ut raro tantilin et sere Di ponatur optalivus, ubi inelro longior aliqua forma postulatur. Ilino videDis sere formas tantuin i - ας.
εω ν vel in ειη, --ε desinentes inveniri. PIGrsus autem exulare apud nos poetas forulas in isitae, - σα exeuntes an in prae- satione Manethoniana nouui Apud uintum etiam nullunt earunt vestigi una reperiri poteSt. In exei lorum paucitate ali plativo initium facio Luculentu in statim est exeniplum IX, 24 sqq.:
Nullo discriinine primuna conjunctivus , tum optativus Donitur Sequuntur tunc in memDris paralaeticis indicativi, ut saepe Iuei φανείη Solum nabes post easdem particulas lV, 4, indicativo per i d adnexo: ὀρέγονσι. Aliud exeinplum iterum totuu adscriB VIII, 379 sqq.:
105쪽
ἐς νομὰν ἀισσὰ υσιν, ἄχρις μέγα λω φη, ειε χόω και εὐρυποροι ποταμοι μεγάλα βρομέοντες. Hic plativus in mellibro temporali insertur sola metri necessitale. Ne ali alii ob causam i 696 sqq. ita scripsit:. δ δε ν ' λιβάτου σκοπιος περιμηκέα λα αν
λάβρος μῶς ἀνέμοισιν ἀπ ο ρ ρ Hry ιος ομβρος,
ὀμβρος ρ' ἡ κεραυνος, ἐπικτυπ έου σε δε βησσαι λάβρα κυλινδομένοιο δ δ' ἀκαμάτω no ροίζως συ τ' ἀναθρώσκων μάλα ταρφέα μέχοις κηται χῶρον ἐπ' ἰσόπεδον, σ αί η ' ἄφαρ οὐκ ἐθέλων περ.ud σταίη cun μέχρις jungendum est. Ne iis rῆs insere potuisse censeat, haec forma recentioribus picis aeque inaudita est atque Is rv- θείη e sillulia, quae interma in proponuntiir, scilicet ut nos positas in regulariti per nostra grain malicas propagalariam carceres includanti Breviter dici potest illas, quae seriinlii graminati coria in tiomimia tu Ru . et itate, eo tinctivorii in soritius illi alim esse nisi ipsoruit granimati- corali conuitentum poeni prorsus ignotum. Id ego iiiii tantumnodo probarem, si dein is locis, ubi contra Vulgare regulas - ειας, - ειε ν legitur, iidem novas eo nctivorum ornaas inferre et possint et audeant. Sed de ii H re proxiine, Di Nonnum ejusque sectatores in examen VocaDo explicatius dicetur. Apud Ouinium indem optativi in comparationi Diis sunt ni aDs0l- vim vis dii illi de duo DuS, Pli reSlant, locis postea dicetur, ulul conjuncti vos recensuerimu S. FrequentiSSima est his sequentibus particularum e δ' ora oriunctio praeter . locos an adscriutos vide nos I, 76 3 Id a, post quod deinde per u is indicativus ιάνθη et J insertur. ibid. 24-27 μίν - ων, χρις - ἐμnλήλω ν α ι. Di male -- πλήσονται legeDatur. - ibid. 33 I9 7 κπροφύγ- σι ν λ 'ροι .dψε ' o σφίσι γαῖα Φάνη - τοι δε - ωσουσι - ἀχνυμενοι
λα σε περικλύζονται ἄρουραι, μφι-- βοόωσι - αράδραι. III, 37S 78 λήιον -- ιέσ5σι - , τὰ σε πολλὰ - δι αγματα κε ται - , γέγηθε σε θυμὸς - ἀνέρος, - τις - ουδας ἔχησιν.
κατέσσυται. VII, 4b5-60 ἀσχαλόωσιν - ουστ' ἀνέμοιο καταινίθες - ἔργου σιν - , ο ι - περι Τ jωχῶσι, καra φθινύθει δ' αρα- ια, τειρομένοισι δ' ἐπιπνενση - ουρος. post quem
versum quaedam exciderunt ubi celeris in medio interiectis conjunctivus postremus inserens ille venti securuli, in quo cardo comparationis versatur, comme inorationem tu in cis 'rar arcte junsendus est. cibis. 545 5b ἀθρήσωσιν - νείμαρρον, καναχη δ Περιβρομέει .
106쪽
ibid. 26 66; et se irraru V, 493 6. XIII, 4 48 et g δ' πό- ταν VI, 33 34. Sed male II, 28 et bra etiam in hae editione adnueiae ' τα legitur eouente indicativo, quani qua tu posteriore loco rectum me inferre voluisse testatur nota. Utriuile δ' πόα restituensium, nisi verDi eo unctivuli piaeseras, quod V, 43b seci. Singularia haec sunt XII l, 242 ς ε τις ἀπ στάχυν ἀμήσηται:pore I, 315 si1 ῶς τίς τε μινα ἐνθεο etc. ibid. i5 sqq. ῶς τις--- νηδυα ερυ, uiui etiam xl l I, 73 ἐπιβρίσωσι cum Rhodonianno restituendum fuit tum VIII, 33 sq. πως δ' - μίμνn
Deinde ademus ur eadem ratione insequentibus per adjecta membra indicativis cum coniunctivo primarii iem Dr eonfirmetu ui I 40
Qua inquani a in Vatia membra ad uimis, in quibus, quoniam partes sunt coinparationis comunclinus ponitur, tamen reviter et illa et quae allis in conlparationi Dus legulitiir, luarili pristiarium membrii nain licativo utitur, erto ordine enitinerare placet. Initium lacinius soneni Dris relativis, quibus res accuratius deseri- Duntur in per con harandi voca Dula rebus coninarratione illustrandis coni unciae, ut i, i 76 pr μηλα μεrὰ rίλον, ἔσθ' αμα πάντων - προ- Οὐσι. IlI, 3b Sq. γυπεσσιν εοικόrες, ιστε φοβήση ιετό ele et
cli similia II, 331. II 65 143 222, ubi cla notana. IV. 239 20 4132. 298. VI, 380. Iis, 1, id cli notana. 406. IX, 366. XI, 147 157 209, ubi si notana XII, 532. XIlI, 5 Ex is locis patet, et Ii
505 υσr e X, 243 σr pro ur scri Dendunt suisse. Eo locos ali cio, in quidus aeni braim relativi in alio modo comparationi exponendae
inservit it 380 ill 378 V, 374. 1, 536. VII, 467. VIII, 3. IX 456XIV, M. Sed dein onstrativa naeni Dra indicativo iungi non ut ad IlI224. Cui praeceptioni iii repugnare videtur locus i 227 sqq. '
is quomodo explicandius sit, patet. Membrum enim, quod comparationi inservit, illud est, tuus verbuni est ira desedatque proprie ita eam
contrahere: χάζοντ' ἰυ τε κύμαθ' ατ ἐκ βορέαο uέλλης πόλa' ἐπιπαφλάζοντα κυλινδόμεν αἰγιαλοῖσιν ἔκποθεν ἀίξας κατεναντίον ἀλλος ἀήτης ἀση ἀπ' ιόνων βορέω τι βαιον ἀεντος. Postquam solita garrillitate, quae secundaria erant, in singulare mem-Druini extendit, certe conjunctivo posito alterum metiturum priniarium esse indicat.
His locis con paralis vix duDium erit, quin VI, 125 sq. Scri Dendum sit:ώ δ' ὁπόν Γρκεος ἐντος ἐεργμένοι ἀθρῆσωσινομεροι ἀνέρα χηνες, ὀrις σφισιν εῖδαrα βάλλη,
ubi negligenter liuo reliqui eo quisquam vituperabit, quod VII,
637 sqq. e cocleetura dedi: ἀμφεχύθη δέ οἷ, εο τε πατηρ περ παιδὶ χυθείη, ὁσr θεῶν ἰότητι πολὼν χρόνον ἄλγε' ἄνατλὰς Ω' έον ποτὶ δῶμα,
107쪽
ubi quod ut o legitur ἔλθοι, propter antecedens ruθείη listrariis in
Temporales conmnctiones in membris comparativis eum conjunctivo
g. 39. Eliam de mei ris relativis ea tantum notare operae pretium est, tae ad oviunctivum et optativiini pertinent. Sunt ei perpauca et iis, quae an notata sunt, congrilentia. aben tis neque eniti singulas levesque cornuptelas hic numerare placet - κτείνων ν
ίργον, ὀ τι φρεσὶν ίσιν ἐπισrαμενος- ονέηται, ubi fio lii O τις conieci, quo nilii opus V, 150 μέγα δ' ἔσσεται ἄλγος γαιοῖς κείνων ὁντινα δεινυς ἔλη χόλος , maod aliis verbis repetitur infra 169 δ φρ - χαλεπῆναι υνδρα τόν, δνrινα τῶνδε θεοὶ μετόπισθε βάλωνται; et prorsus msdem generis οὐ γάρ τι μετατρε ιε- ται νόος ινος Κείνης δνrινα όιμον μ' ἀνδράσι - ἐπawχώ ση- ται. Neque abitidunt VI, 10 sq.:
ἔστε θάνη κατὰ δοριν πέρβιον ξε σαωθη. XIII. 288 sq. ο γὰρ δεικε κωέμεναι κείνοισιν, σεον μέγα κυδος
- ἐπει-rυγερος και ἀrάσθαλος δ' ἀεσίφρων,ος έλα με σαίνηαι, ἐνωπαδόν, ἄλλα δε ομνπορφύρη και κρύβδα τον οὐ παρεόντα αλλTI, ubi si notam. Sed operae non parueriint. Vides, ni nini esSe, quod vulsalo usu recedat.
9ptali et ter abet, priniunt XII, 3 post imperativum kη -
μιμνέτω - στις υποκρίναιro rite et ex omni uni consuetudine,
qua nurii in quantum recedit alterum exempluin IV, 409 πολλον μείνων ωσεται, ο κέρλει ν π τρίχας ξέ χαλκω, de quo Jain in nota monui. Explicaverit id alitis ex orationis vireciae et obliquae consil-Sione, quae sane e loco conspicua est. Sed qui et Nonnicum usuin, cujus singulare in adscripsi specimen, consideraverit et quae ex uinio ejus usus praesultore ei attuliciani et lati in pli ira asseram contulerit, ei vix dubium reinanebit, quin is poeta optativi forniani propter caesuram trocnalcain praetiit erit, cui omnino significationis nullui inter ses et κέρσειεν SSet diScrinaen. Kέρυσιν auteni ob id ipsum, quia dei atforma κέρσειεν, ponere noluit. Contra huic consuetum ni refragari videt tir, quod XIII, 346 ανδρα σάοι reliquii, inbus verbis relativuin pronoine praecessisse certum est quainquam in loco lacunoso. Sed sine exen plo luisse coniunctivus. Indicatisum conditionale in ne quid uitltvin, posuit ilI, 13 ouδέ τε ζεν, ὁ ς κ εν νευθε φόνοιο φέρε - σίδηρον, οι δ' εἴ τις μάλ'
f. 40. Nihil offensionis est in his omjunctivis post conjunctiones temporale positis: I, 2 ἐλπωρὴ - ἡ ' ἐν φρένας - ικηται - ἀμαλ-
108쪽
ἔν λυγρόν, et cist VI, 25. VII, 10. VIII, 442. II, 386. X, 36. XII, 63
Ad futurali tempus rite spectat III, 84 τόν περ ὀῖ κωκυσειν - , or' ἀμφί ι φῆμις'κητοι, et uena Il 212. XII, 45 Eur similiter usurpavit I, 664. III, 236. V, 21 ἐπην' 303.732.810. VII, 29 et de futuro singularis actionis en ore , 4b. VII, 214 X, 34. XIV, 22 l. Contra cπεί tum coniiunctivo ignoravit. Εἰσόκε de re suti ira Il 30. 5. m. IX, 280. X, ib. XII, 40 sq. Dis. XIV, 220. - μέσφ' r in generali sententi XII. 296. - in re miotannis repetita It 654 sq. bis de re sului IV, 2.
Sed tres loci in se uilito nos versari conjunctivi amantissimo cona-imonefaciunt, quomini ininus est VI, 10 sqq.:ἐν δε καὶ αὐτοι βαν, μετὰ δέ σφουσιν εIκοσι φωδες ἔδμονες ειρεσίης, Πότ' ἀννίαι εἰσιν ἀελλαιοβ' πότ' ευρόα--roν Ψοστωρ ε y α γαλθνη, isti, uni de Neoptolemi temporibus sermo sit, e poterat et debena ex antiquiorum canone ὶεν ι ποστορέσειεν crauere. Sed equidem naud scio an etiam ῶσι dederit Sed potest quodvinmodo excusari ni locus, positat in universum designare voluisse et tranquilluni et i Didiimi ius statuni, qui uiuidem dena sileri suis atque antiquis te oratiis. Veiuni is niacninis, qua aliis applicaveriS, duos alio locos non excusistis, Vli 493 sqq.:ου γαρ ρῶας μ ν ων ἀπο νόσφι φέβεσθαι
et ejusdem generis XI, 33 sqq.:
Ἀργείους ἐκέλευε παρὰ κλυτὰ τείχεα Τροίης μίμνειν, χρι πόληα πυρι πρήσαντες ἔχωσι. Utroque loco et propier tempus praeteritum et quia sere oratio obliqua innuitii antiquus piativos positisset. Non ita Quintus, cui, ut vidimus, forma ολόσσα prorsus inaudita erat. Contra uno loco ex tradita lege optati unctabes XII, 349: αυτοὶ δ παρ αὐτόθι μίμνον κολοι, δέγμενοι, οππόr Πυρσος ἐελδομένοισι φανείη, ubi ne putes ob inperfectuin praelai uni esse moduni, st. Inini locos.
ης σε χρεῶν νυκτός τε και ματος γαλόωνrατρυζειν α λεχδεσσι πεπαρομο αλγε λυγρω,. εἰσόκε ' ἰονειεν ἀνιηρων δοιάων. Hinc iterum clarissime patet, longiorem optativi formam, quae quidenaidem signi silcare videbatur atque levior oriunctivi, metri gratia praelatam esse. De quarto loco lil, Tob inmi dicetur.
Obiter addο πάρος cuni infinitivo poni V, 485. IX, 538. X, 16.405. li 491. IV. 30 l. 488, et saepius etiam uel IlI, 383. 46b. 483. IV, 447 544. V. 539. VI, ib. 45. 3l4. VllI, 39l. X, 96 117. l, i Ti.466. XII, 309. XIII 547. IV, 212. 561 64b. Ad narii in exein plii in particulamini etiai μέχρις κέσθαι , 273e ἄχρις ικέσθαι VIII, 464. XIII, 7 dixit.
109쪽
De re saepius repellia n4 eum inescativo posui IX, 360 ἐπην ἔλελιμὸς ἀνερπης. g. l. Sed nillil iam aptum est ad demonstrandat conjunctivi praerogativam, quam membIGrinni sinalium, quoruin salis magna apud uilitium copia invenitur, constans constriaclio Particulariain, qui diis ea inena-Dra adnectuntur, nulla requentius invenitur quam φρα. Ab ea initium facientes priniit in eo loco ponamus, in inbus post praesens vel iispe ratipum vel usumn consueto more collocatur. Sunt ni I, 197. 558,
udi male sidεσθε legebatiir. II, 270. 15. 20. V, 172. bl T. VI, 448 sq. VIII, 2 l. li, 42 225 ὀφρα κε . 242. IV rara. 219. 339. 442. Addo similes locos particula rνα lectos I. 359. V, 494. IlI,
particulis ως κεν , 384 426. mgredior ad n cui coniunctivus le
Sed iam loco su icio, in quisus post laeterita oriunctivus Sequitur ovibus ex locis ut salea Donam parieti explicari posse per se
eodem modo, mi apud classico scriptores nullasceinouli conjunctivi explicantur, lanae non solum locortim litoriim uiuilitudo, sed eliaui opta-iivortim alio, de qua tunc licturiis sum, clarissini Ostendunt, naec artificia a viiii alienissina esse, qui crassa Minera a isticumque per tetrum licebat, coniunctivos praetulit, plativum longiores oranas, quippe idein significantes, pro versus necessitate intulit, reviores sere Vitavit. Conliinclivos, pro quidus i pler teli in ellain plativus poni potuit, diductis lueris scribendos curavi. Sitnt ni I, 29 ὁρμαίνεσκεν - ἄφρα - ἱλάσσηται 38 ἐρήτυε, - ὀφρ' ἀναπλησωσι. 49 εξείλονro , ἄφρα - ἀμφιχά νωσιν. 668 δεευξε δτρα - καχήση, ubi innilini minini uκαrησα ScripSisset. Il, 17 sqq. ἔφατ' - ἔνρα τράπηται - μηδέ - σί τ α ι. II, 38 sabαύσε, - φρ' Ἀρέψη - και - σαώσy, ubi ea dein sorinas proscriptas evitavit ibid. 98 ἔμβαλε - ὀφρα μ' - Ἀοδδείσωσι. V 209
110쪽
αμένη - μη του - χαλιφy, ubi utilem exclusam vides alteram sor- inani. II, T sI. φόβος ἔλλαβε - μη δ που - περ θεὸν - κατά τε πρήση, item. IV, 486 φοβέοντο - μ' - σογχέ - γένηται.
43 πορφύρεσκε - μη - εικίσσω, Τ σε.
Jam patet paucissimos, aut huic consuetudin repugnabant, lac certa emendatione sanandos fuisse V, 38 πνοι - ον προέηκε μπις, - φρα θέροιτο, praesertina cum in rct et supra v. 382 et a Mi legatur. I, 232 ἐφέσπεro . οππως κε - μάχοιτο. ubi lod rescripsimu μάχητα ipsuin alibi legitur. Sed tetri gratia tuti sunt hi loci: I, 220 βαλε, - ὁφρα κε - ἐφείη, ubi olim illud explosum ἐφείη legebatur. Ill 677 προ-καν-οτρα θοῶς καίοιτο νέκυς. IV, 463 2νάειρε - σόλον, φρα οἷ εr . lxoππως τις προελοιτο, πόδας δ' ἡπεκίνιον. II 62νεύαδε ορφνη, μη δ σεῖ φονηε.φάνος περ σῶμα μάλοιμι. IlI, 2 Οχεο, μη σε βάλοιμι καὶ ἀθάνα-εόν περ ἐοντα, quibus ainbobus locis ex vulgari canona con in clivus necessario ponendus erat. 664 πολλὰ παρηγορέεσκον, πως λελά - τ γόοιο. X, 4 δειδιότες, μη λαος ἐπιβρίσειεν υχαεων, ubi cur noluerit conjunctivum consuetum ponere ἐπιβρων Ἀργείων, supra vidimus. XI, 4b ἐπεβήσατο - φρα κέλευθον ἐπὶ πτόλιν ἄνδράσι Θείη. 494 ἔρχεο , φρα δαειης , ubi rursum praegressum imperativum habes.llinc eaden causa ductus etiam variare modos, qui quidem ei non diversi erant, interdum sibi indulsit. H. III, 9 sqq.:τλήτω με κατέναντα καὶ εἰς ἀναφανδὸν ἱκέσθαι, ἴτρα κε οἱ μέλαν Ιωα καὶ ἔγκατα πάντα χυθείη
ἡμετέρου περ δοορι και υῖδα λυγρονἈκηται. II, 46 Sq.:δεέδω, μη σὐν οῖσι κιὼν ἔταροισι δαμει κεῖνος ἀνήρ, πολλοῖς δ και αλλοις πημα γένηται. ibid. 315 sq.:χάζεο, μη σε βάλοιμι καὶ οὐ Μοων περ νάγκη.μηδε τε περ παιδι πεσης μέγ' ἀμείνονι φωτι μαρνάμενος, μη δή σε και φρονα μου θήσωνται.
- ἀλλ' ἄγε πάντες ἐς Αρεα καρτύνεσqε, ὀφρα μη μπνεύση ρώων στρατός, ἀλλ' Αχιχ αφας δε ζωοντα μετέμμεναι Ἀργείοισιν. Ea his locis jam unico, qui adversabalur, medicina petenda erat:
IV, 454 sqq.se ooίην μιν ἔνεικεν, να σφετέροιο τοκοος μνωομενος ρώεσσιν ἐυσθενέεσσι μάχοιτο
προφρονέως, - δε πόνος πειρωμεν ἀλκης, sibi negligentia nescio utrum asse an operariti laclum est, Io nec μήχηται in poetae verbis scriptum, et in nota iiiiiiiii haec protegomenon paragraphus adscripta est. Sed uno loco, opinor, sciens relinuit optauraim, - IX, 232. Ἀπους ὀτρυνεσκεν ἐλαυνέμεν, φρα χισraολλυμένοις Λαναοῖσιν ἀεικέα πότμον ἀλαλκοι. Memineret enim ἀλάλκa Minero celerisqye inauditum esse.