장음표시 사용
111쪽
L ocos addis, uri consentienter cum omnium usu cum indicativo praeteriti ungitur in volo enuntiaiulo, quod aluin steti non posse simul indicatur IV, 304m:ώς τε χον μένος τε ἔθ' Ἀκτορος, φρ αμα πάντας Ἀργείους σφετέρνσιν ἐν κλισίνσιν λεσσεν, tibi cst notam, et V, 20 Sqq.:ώς δ φελων καὶ ἐμεῖ θραn σθένος ἐν δα κείνηαντὸς πιυς, φό χ σε απ' αἰγέρος, φρα σε Τρῶες ἀμφιιὀμοι ξιφεεσσι διαμελεῖσr κέδασσαν.
ἀχα δε ἔμπεδος τεν, να γνώης ἐμὰν γχος.Neqii enim, quid, si pristinum Nestori rodur inesset, eventuriun foret, olicitur, sed est quaedant voli enuntiali epexegesis, quani eodem modo per connaclivum adjecit, ut II, 129
ῶς μοι δει κρή με ι αν, ν' υργείους λίδω μαι ὀλλυμένους ἄμα πάντας υn' ἐγχε σι εῆσιν. Cla nolana ad priorem locum, in qua tamen una Spiletnero abusus sum
loco supra adscript IV, 30 sq. inaniemor, ὁλόσση prava ernuconnctura illatuit esse. f. M. De memDras confecistivis perbrevi esse licet. Eorum duo exempla praedet, XIV, 28 sq.:
τρις τόσον Ἐρμου ἄπωθεν, ἄσον βοόωνro ἀκούσαι. g. 43. II rem in memoris conditionalious varietatem adimisit, et quod Iarticulas et quod modos altinet. aDeimus priniuin , cuin conninclivo is locis I, 92 πολλὰ δ' υπέστη Λωσέμεν, ην - Παμύνη. IV Moὐδέ τι Πηχος Γίνεrαι η μη τις κορέυ - νηδύν. 493 διαρραίσει δέ
ν τις αἰνος ἐφέψεται. 51 αναπνευσε δέ μοι τορ, ην κείνους ζώοντας δω. XIV, 194 ην δ' ἀγαθὸν φρονος, ἀγαθῶν και τεοξεαι ἔργων. In loco legitur ἄμεινον Ἐσσεται, ν κε δόλω - ἐκπέρσωμεν XII, 227.
112쪽
Sedistillo, quod quidem de imonstrari queat, discrimineri clina con-Junctivo coniunxit V, 265 μέγεθος τ' εἰς οἰσεν έξει - ει μη ἱ-μοrις γηται. VI, 24 οὐ μὰν - σαώσει, υ δ' εἰ οι νέκrti - καταχευν. X, 18 ου σθένος ἔσσεrαι - καὶ εἰ - κάμωσιν. 24 εσσε ι' ἐδωδη - εἰ καὶ - κηται. XII, 249 ε ι καὶ ἀεικίζωσι καὶ εἰ πυρίμητιόωνται. XIV, 56 φ δε καὶ εἰ μάλα πάντες λυμπιοι εἰς νῖκωνται. Porro habes εἰ δέ κε μίμνω - διGρραίσουσι , 401. XIV, 221 ε κ' θέλωσιν - κουρην ταρχύσασθαι - ιν μεγαίρω idemque III, 454 εἰ δέ κεν φθω - σσα - γηρας ἰάwε et X, 2 εἰ δέ κεν ἁ καὶ κείν ἀπεχθομενοι τελέθωμεν restituenduin erat, ubi se notam. Postremo loco suntllim Vl 44 ἔσσετ ονειδος - αἴ κε - ἀπο
Vides hic nu nune uini convenire. Sed in tanta omnino exemplomni paucitate ex sola conjectura ad certam Borinan ea revocare non ausus sum. Vix tanae dubiis, quin melioribus i Di is invenlis VII, M. IX, M ubi consonantes sequuntur, και εἰ, contra V, 56 η μη XIV, 22 4 ἐθέλωσιν , Vl 445 I, lectitra simus. Opta orum alio in ne imbris vere conditionalibus prorsus eadem est, atque in celeris iii DServavunus. Melriina St, quod eo rum sormas postulat, I, 606 r - ρέ- - ἰαίνει, εἰ και μάλα τις Θρασυς εχ V, 37 in coinparatione 6 δ' εἴ τι κυρσειε μεμηνόr θιμὰν ἔχονrι - περιrέλλεrαι μαρ. VI, 2 οὐ σθένος ἐσr - ου δ' εἴ μοι σrέρνοισι σιδηοεον τορ ἐνείη . t ne utriusque modi coni iii ixtio deesset, scripsi IlI, 7 sq. οιδα γαρ ῶς υιις Ρε Γνήσεrαι - δαμάσασyαι - ου δ' εἴπερ σrέρνοισι μάλ' ἄrρομον ιορ οσιν, αιρομονητο ἔχησιμην, και χάλκεος εr'. Duosus locis, quili qua in dubitanter, optativos reliqui, III, 9 sq.:τοῖς εἶ π - ἐρυσαιμεν Ἀχιλλέα θωθένrre, tanοις με μέγα κυδος ορέξομεν, ὁ καὶ αὐτῶ ubi non lani sint plex conditio, quae ulriina vetitura sit necne suturo tempore appare di hoc esset lauσωμεν - enuntiari, sed simul signi scari videtur optare Paridem ut ea, quam enuntiat, conditio eveniat; et VI, 8 sq.:η μαε ρ χιλλους μεγαλόφρονος βριμος υἱος ἔλθοι ἀπ Σκύροιο , πόροι δέ τις υρανιώνων νίκην ευχομένοισι καὶ Ἐλλάδα γαῖαν κωθαι, δώσω ο παράκοιτιν ἐμην ἐρικυδέα κουρον. Hic locus aut ad ei ratione , qua prior, aut noc modo explicanias egi: si Neoptolemit venire et Dia victoriam dare vomerant, ut nae res ab utrorumque voluntate aptae ponantur. Etiam duo alii loci, ubi conditi de re praeterila notata in significationem actionis saepius repetitae transit, vulgare in usum optativi retinent I, 34 φέρεν δέ οἱ Ἀππος οδόκον κα τόξον - ει Ου ἄρ' αυτῆ ρει - βελέων - καὶ τόξοιο πέλοιτο θυο δε lc. VII, 341αμφι θ ο και κονrα λελειμμένον ὐ π IJoιιο, Ταρφέα μιν φιλέεσκε καὶ ς τί περ ἄλλο γοῶσα Ἐδρ πιε. A mena Dris aere conditionalibus ad vicina transi inus, in quidus siemaliquid mi dilii experiundi sive tentandi gratia, uin hunc an contrari una eventum abiturum sit, Di Latini eliani si vel a forte ponere solent. Ilio nadentius is comunctivum post hν, - VI, 306:θαρσαλέως Πώεσσι μῖγμένοις ἐπάμυνον, ην πως ἄμπνευσω με μ' ἐπεὶ σέγε μουνον ὁ elo.
αυριον αἶψα νεώμεθ' ει ευρέα βένθεα πόντου, ην τι φάος Λαναοῖσι δε λαιομένοισι γένωμαι,
113쪽
Sed IV, 343 sq. ob accuratam Apollonii, Mus locum adscripsi, imitalionein dedisse videtur ἄμφω χεῖρας ἐὰς πειρώμενοι, εἴπερ ασιν ως ποτ' ἐὼrρόχαλοι, μηδ' ἐκ πολέμου βαρυθ ο ν. His adversari videtur VII, 20:τω νυν μητι βίη πειρώμεθα ρώιον στυπερσεμεν, ἀλλ' εr no G δόλος καὶ μητις ἀνύσση, sed am scinius sorinan ἀνυσσα nostro pro rsus insolitani fuisse, neque ille no dixit. Postremo consuetii lini nostri, quam ad nuc illustravimus, prorsus conveni I, 60 sq. ρμηνεν - ποσχέσθαι - χαλκὸν δεις και χρυσόν τοῖς η πως πεπίθοιτο θοὸν σθένος Αἰακίδαο, καὶ ὁμηλικίην αἰδεσσάμενος κατὰ θυμὸν δών νοστιμον μαρ ἐελδομένη περ αλτξαι, ubi operarum vitio in textu se reli cluni est cir nolam. Male, legebatur πεπίθοιτ' ὀλοόν, sed si no adjeclivum praetulisset, scripsissetelian πεπίθητ' inaluit vero platiVi plenam lamnam ponere caesurae uocnaica caiisa csr notam. Ninit, quod abnoueat a vulgari usii Praebent membra eoiulitionalia, quibus nec coiulilionein nec quod ex ea adinissa secutum esset, factuni esse indicatur. Habes εἰ- εἰληλου γεις, ου αν - κε γάρονro , 328 sq.ει - λυθεν, οὐκ αν - φυγεν III, 444 sq. εἰ Γώλπει, ἴr' --ηλθον, ουσε τιν' - ωσα , 583 Sqq. υκ αν - λάσar', εἰ μη εῖχος
ἀπέρυκε VII, 14 o. abenaus in prinasi ἔμελλεν cum infinitivo I, 713 soq. η γαρ ἔμελλε κεῖσθαι - εἰ Λιος - παρἐκ νόον ἀλaα μενοίνα, ubi tu notam et vid. Il 30, 307. VII, 4 sa. 417 - 420. VIII, 341-343. 3M-M2 nicum sed austum est V, 359 sq.:καὶ τα ἐν ς ωρμαινε, α δ τάχα πάνrα τέλεσσεν, εἰ μή οι ριτωνι ἀάσχεrον ἔμβαχε λυσσαν. Et eodem modo explicandum est VIII, 21 sq.:πατρος ἐμοῖο μέγ' yrος, περ βροτος ὁτις λυξει, μῖν ἄντα μολῶν, οὐδ' εἰ παγχάλκεος δεν, ubi cla notam. Sed vulgaris est non conduisnalis indicativus I,
κτιμον ἀνηλεγέως, εἰ καὶ μαλα φίλraro ηεν. Sed mulio saepius in prolas praemissa legi lii καί νυ κε, ita ut locos
exscribere pigeat. Vid. I, 447 sqq. 689 sqq. 77 sq. I, 50 sqq. II, 26 sqq. 366 sqq. 752 sq. V, 63 sqq. VI, 7 sq. 44 sua. VII, 28 sqq. 626 sqq. VIII, 15 sq. 237 sqq. 27 sqq. IV, 25 sqq. 403 sq.
114쪽
Alias omni membrorum larinationes admisit III, 14 sq. τάχ' ηχυθε - νύξ, εἰ μὴ - ροσεφώνεε. IV, 30 s. κα δε πὰντες μι- μνον - εἰ με σφεας ἐνένιπεν. VI, 5034sq. και η τάχα - λονro, εἰ ξ - τυψε. XII, 269 s. καταβήμεναι ὀρμc ίνεσκον , ' μὴ - ἔρυκε. XIII, 89 sqq. ρμηνε κrανέειν, εἰ μή - κατέριξε. xlV, 232 Φεnκον, εἰ μὴ - κατέθοκεν; porro simplex καί κεν IV, 29 sau. eum
f. 44. 0rationis vero oblimas nademus unum exemplum XIV, 239 sq., ubi optativos retinuit: ἰνώγει δ' ἡμέας τε καὶ Ἀτρείδην βασιλῆα, δ φρα οἱ ἐκ πολέμοιο γέρας περικαλai αροισθε
τύμβον ἐπ' εὐρώεντα Πολτξείνην ει πεπλον, καί μιν ω ρέξαντας ἀπόπροθι ταρχύσασθαι. εἰ δέ οἱ ι ἀλέγοντες ἐλώπλώοιτε Θάλασσαν, ἐπείλει κατὰ πόντον ἐναντία κύματ' είρας λαον ὁμῶς νήεσσι πολὐ χρόνον ἐν ίδ' ἐρυξειν. Ex hoc loco soletasse quis explicandunt pulet plativunt IlI, 7544m: καί νύ κεν ἰφ' ἐτέλεσσαν. σα σφίσι μηδετο θυμός, εἰ μή σφεας κατέρυξε θεῶν νόος, ὁ φρ πιιληος ἔλθοι γι Σκιροιο θοὰς άῖς δ ρα καὶ αurοι δέχντνθ', ὁππόθ' κοιτο ποr σεραrὀν. Scilicet ibi, quid Di mente agitaverint, indicari. Veriam quoniam similibus locis alibi coniunctivmi habemus, io tioque nos scripsissct poetain arMiror, pro quo propter sequens taοιro, quod salis metro excusatiir, facile insere polerat nθM. Membra interrosationis, uuae a verbis sentiendi apta sunt, nauemus
νῆ M o Da μέμηλε περὶ φρεσίν, ω Ἀχιλῆα ἐκ φόνου αργαλέοιο νέκυν Λαναοῖσι σαώσ4. Deinde, quae constructio saepius apud Nonnum invenitur, cum indicativo praeteriti, quod sere issem sit atque nescio an semel posuit
XII, 417:ἐρριγώς, μὴ δή τι παρήλιτεν ἀφραδουσιν.
115쪽
Patilluni discedit ab his et quod ad luturiani tentiis spectat, et quod aliis utitur palliculis, locus qui X, 3 sqq. legitur:
ὰλλ' ε 3 i θύναιον, κακὰν και Κορας ἀλύξαι, εἰ δ' αe' rγρῶς θανέειν πολυηχέζ,ῶλφμέλλομεν, εἰ ἔμπεσσι οὐν ἡ Θεέροις τεκδεσσι καὶ γεραροῖς πατέρεσσι μαχωμεθα, ubi oli in scripturiis eriini: λλ' Ιε' ων - εἴτ' αρ' elo Sed nunc in loco singulari singularena elia in particularum coniunctionen lpoeiae placuisse putoi, ut mirsus alia o mero P, 83 sq.:αχλ' rοι κεῖνον με ἐάσομεν ο κεν ἄλφη κε φυγοι καί κέν οι Πέρσχοι χεῖρα Κρονίων. g. b. Postquam explicavim , et mitinis vocabulis usus sit Quintiis, et quo inodo et ea inter se, et ipsa talionis me imbra copulaverit, reStat, ut de nonnullis rebus, quae a rnetoricii in carminis oritatum perlinent, strictim vicatur. Initium Minatis ab ea si gura, quam ad III, 455 breviter attiininus. Ibi cum legitur e Peleo: δειλὸς χαλεποῖς, πένθεσι γηρας ἰάψει, dicitur ille quasi sua sponte conceptis maeroribus iram senectute in
vexare, citi proprie dicemlus esset senex inaniissorii in ima lorii in maem revexari. Pluribus ain ligurain, quain actionis passivae appellare licet, quo litani res, quae aliquiae aliuntur, quasi id ipsuna peidiicientes cogi ianitur, illustravi in osei vationibus in eis, ita de Tryphiodoro scriptae leguntur in Itilinii annalibus p. 379 - 383. Ea nunc repetere nolo: sed ad itere volo alia exena pla, utiliali uule in locis repetitis. Ea ni sigii ram frequentissime de irectionibus antini usu pari, et ita saepe, ut a nostra cogitandi loquerulique ratione vix recedat, moniti pranaiana l. c. p. 379 sq. x Quinto nuc perlineni: θάρσος - λαβόνrες . l7, ubi vid nolam. φρεσὶ κάρτος αέξων Η, 187. φρ. Dyoc . III, 490. δομον ἔτερπε II, 493 cla IX, 14. urv τμυμμι αν Π, 238 cir. ibid. 684. μυῶν μι ρώεσσιν ὁρινεν ibid. 73 cst XIII, 62, ubi vel Hermannus lini conjecit 'Aργείοις δ' ει θυμὸς ἐπὶ Τρώεσσιν ὀρίνθη.
Sintiliter ἄλλη τρόπε τμόν XI, 240 βίην τρέφωσι μάχεσθαι VIII, 269.
116쪽
Tum de tranφrmalionibus cortioris exierara vi essectis ididem exemplis docui. Huc perlinent Quint. At V, 4 αἰδοῖ πορφυρουσα παρήιον. quod praeivit Apoll. nod. I, 9 παρμενίας ἐρύθηνε παρηίδας , unde et creeor NagianZ. II, 346 φοινίσσουσα παρήιον αἶματι σεμνο et Non n. I, 8 hausit: παρθενίη πόρφυρε παρηίδα. Saepius res, uae franguntur invitis nomininus, ab iis ipsis frangi dicuntur. Funcius Homericus esta, 40. Π, 37 Ἀποι - ἄξαντε ἄρμα. odeni modo Hes. c. 440 ἔροτρον ἄξειαν . ibid. 566-καυαξαις. bid. 69 ἄξονα καυάξαις. uint. XIV, 13 ξανrες πέρι ηας. Sed amoranseo ad singularia exempla. Hic quoque AEuinto principium: vid. I, 622 οδέ οἱ αἰδῶ Ῥισχυνεν δέμας p, quod in nota explicavi otii. 30 de Niobe D eo mini ira in lapidem mutata: μακάρων λοον χόλον ἐκτελέουσα. Nec ilissimiliter Theocr. I, 93 αι πιπρὸν ἔρωrα και ἐς τελος ἔν Ῥε μοίρας. Porro ouini. I, 8l de mort o Podarce: βλομενος Ἀργείοισι λυγρον περικάβ. βαλε ἔνθος. Magis etiam offensin esset, nisi res nobis jam alniliaris essei, uitii. VII, 618 de galea aput collisa: ἐθραύσθη τροφάλεια και ἐγκέφαλον συνέχευεν.Scilicet omniinulae galeae fragmula per cranium in cerebrum penetrant. Pauca luaedam addo: Ira L 497 λεπτε δε ακῶν πόδα χειρί πιέζης. id in fragni. γον μέτρα ἐμπίμπλησι. Theocr. 1, 26 ω φλογι σύρκ' ἀμαθύνοι. III, 124 δρθριος αλλον - νάρκησι διδοίη.Postrein ex Nonno XXXI, 132 δέμας ἀλλάξασα cst. XLVIII, 296. XXXIII, 23 renniδο ανθος ἄωείφας in Od. 29. bb. 38.433. a xx xl II, 246 Σελην κυκλον ὀλον πλοσασα - IV, 228 κόλπωσεν - λαῖφος ηru: est XL, 457. - XL.I, 6 μορφώσασα - τόκον ἰλνς - VII, 26 9λιφερὰzιν κυριουμενος αὐχον - XIX, 155 σιωπη δάκτυλα δινεύο σα. XL 165 ρογόν ηκόντιζε ἄξων - XXIV, 184 χιτῶνες στήθεα χρομνώ - σανrες. - XXVIII, 89 παρθενίη - λύσειε κοριίην - XXXVII, 30 ἄξων ἱπποσύνην ἀνέκοπrε - XILI, 10 ἱμὰς - κοκλον λiatio. - XLVI, 263
Κιθαιρών, γηροκόμους - καr δανες.
Quid quod haec igura vel in prosaicos ILatinos meavit spectininis loco ex quatuor auctoribus Singula exeinpla pono. c. sen. II, 4:,, Praeterita aetas nulla consolatione perinulcere potest stullain senectute in . Caes. b. G. V, 43 ,,uae casae celeriter ignem coinprehenderunt et venti in agnitudine in oriane in castroruni locu in distulerunt. 'Lus XXX lI, 17 ARola lina in litore ii ordilain depressa turri in inclinavii. Neque aliter explicarulus est ille altiustu locus i at ut, qui ai-rifice torsit interpretes , , Me nonoris cupido eadem, quae ceteros, sanniatquo invidia exaltat. f. 46. Ut ubivie, ita etiam in earundem vocum repelit nilus Homeri exemplum secutus est uintiis. Earunt duplex Si genus, quae ex industria quaeriintur et quae inscio excidunt illa epanaphorae sive epanalepseos nomine coinprehendi constat Hiis usu apud 0uintum Homericis con paralis ita egit piigner Oosemati p. 77 - 79, ut non
opus sit quid quani addatur. Ades 369 sq. st Nonia. VIII, 3b sq.:rληθι, μένειν χρόνον ἄλλον, Γως δε φόρεον ἀείρεις, τλῆθι μένειν χρόνον ἄλλον, ως ἐμον Ια λοχεύεις.
117쪽
Anerui genus latius palei, praesertim apud Quintum sed ea colligere
et longum est et inutile, quoniam ea res nec fugitivo lectori ostensionis, nec attento critico duditationis locum prinebet. Aliani rem, de qua jain alio no inine egimus, reviter perstringerellacet, eo amation dico, quas ut uinero nititias et verno ruin ambiluaud raro longiores esse, ita arguimenti novitate et descriptionis codule interduim excellere notariint critici cst Tycns p. XIIII, ol. 1. Hic quoque eum vel in illa abunda lilia Honsertini suum expressisse patet ut taceani de singulorii ni initalione, iiiiiii latariim con partalionum ansigne exemplitui in secundo Iliadis libro abedat, quas varior in poetarunt varios oeliis esse ut e re vel recenti tuus criticis persuasum est,ila ejus rei ne tenuissi ilia iiden suspiciuncula subnasci poterat Quinto. Fere omnia unis generis linodomantius collegii in inice si limin nos poli a tantum indicam is, quidus, quae supra de Quinto disputavi nitis, illustrantur. tenui quod poena pro utetur se puerit in oves pavisse, id averitate non uno rrere coni parationes ostendunt, quae quo propius accedunt ad pastoris et otii in is agrestis vitana, eo inagis vivide et ad ipsinii rei adspectum et usuili depicta sunt. Huc refero, quae de ovibus oda nos inoerenti Dus V, 493 sqq. de vacca nostiani devastante I, 394 sqq., vituluin quaerente VlI, 2b sqq. li I, 2b suri. tauria in quaerent x, 44 sit. de bubus oestro emitis l. 20 sqq. plaustriam trahentibus VI, 1υ7 sqq. suu jugo te spirantibus Vllt 372 ΦI., de anseribus blan
de evis X, 146 sqii. Vill 4 sqq. xl l l bb sqq. de loc starum agini ne pernicioso l, 19 sqq. de porcellis ex segete expulsis xl, TU Sqq., II, 26 sqq. de cane ereptos ululos desiderant XIV, 28 sqq. de muscis a puem aurius VIII, 331 sqq. de equo ierociente VlI, 3l6 sqq., de gratibus standa dissipalis xl 11 sqq. de sturnis olivas invadentibus VIII, 38 sqq. de vineis Vllt 378 qm , de lipae accis ilecussis 1X, 19 sqq. expressis X lV, 26 sqq. de olivae gerintne abreplo VI, 378 sit. , de papasere adfiis IV, 28 sqq. de carbonum fabricatione lX, 1624Φi.,
de picis paratione ibid. 4bi sqq. - ubi id nota iii , de seri selio venatorio capia X, 363 sqq. narrantiir. Ex iis ut quaedain aperie duo ineri aliorumque inii talionein acta sunt, ita in ullo inclor pars uilito propria est, quod quantae si gravi latis telius nunc perspecio ingenio ejus imitatore aesti iliabillius. Plenii etiani est aquilis, leoniviis, apris, panthe iis, lupis, aliisque seris, plenus turre nubiis, nebulis, te in pesialibus; sed ut verit ni fatear, ni qui dein loci inagis Itoinericali iiiii lationem qua in propriae experientiae uiagine ni referre videntur. Vix enim puto tuin te inporis tanta in leonuit alia ruinqii Bestiarunt multitudinei per vicina iuyriiae arva et ne in Oeta errasse vivide descit pli sunt canes in lupuiu incitati VIII, 26 sqq. . In describendis autem, quae naturae inani imatae accidere solent, viconines Graecorun Ruinano ruitique poetae ulti a 0ine ruin progressi sunt. Sed, utcunque nos se abet, nec lanaen negligendunt, quod ii inlus has potius quam alias illius cona parationes expressit. Contra Boininein imariti iii uin, qui ipSe et iniserritii et Iucundissi in vidit, agnoscitnus in his, quae de piscibus reli extractis X, 172 sqq. igne allectis et maena confossis VII, 569 sqq. de Ii,de exinari exoriente I, 3 sqq. de navi in imare provoluta Il. 20 sqq.,
de navis iiDeritatore innibus tentalis relicta navi in scapna in se injiciente xl l I, 309 sqq. navena a seopulo declinante VIII, 4i4 sqq. de nauliagis servatis I, 31 sqq. de nautis revertenti diis VII, 4b4 sqq.XIV, 3 sqq. lena pesiale terit lis X, 270 sqq. elapsis II, 102 sqq. de
scopulo iactivus eroso IX, 37 sqq. narrat. Cuin is aliisque, quae colligere longui est, coni para, quaeso, coiit parationes cuni us vel
64 sqq. I, 663 sqq. etc., ut videas, quantum si discritu inis inter ea, quae noster vidit, et quae tantuni legii. Ina conter breveni descriptionem serpentis cauda truncati XI, 4 sqq. cum terribili draconum ad
118쪽
Laocoontis poenam ii ruentium impetu XII, 455 sqq. et illic rem priγ-priis oculis spectatam vere proponi, hic rein animo conceptam curtam boni nominis φαντασίαν Πistra exercere videris. Ita eliani quasdam res, quae nominum Vitae aecidunt, egregie depinxit, ut caeci ex pario
visum recipientis laetitiain I, 7 sqq- patris uni una insperato redeuntem excipientis Vlt, 37 sqq. quo cum loco tr. ill, 37 sqq. oecerlui est, sere in lilla re tam liberunt a Drοriini imitatione vitae ipsius pictorem se praebere uiniuiu, quana in coni parationi Diis inveniencis et ex nanitis. Contra nae ipsae comparationes et area salis angusta includuntur et sere res reseriint, non proui per se apparent, sed prouuatit damnum, alit ulnitatevi gaudiuinque Oininidus aberrunt. Sed eade in fere totius antiquitatis ad remini naturam relatio erat. f. o. Neque aliam rem silentio praeterire fas est, quae et ipsa Quinto maxinae peculiaris est. Frequentissime enim et paene ad nauseani usque oeos coinmunes adultiscuit, qui in axi inam parten sapientiam vnlgarissimani produnt. Hic quoque in catilo Salis angusto se continet, que in Dreviter circunas cri Damus. Pri in uni locu in tenent loci, quibus necessitatem vel sortitudinein roboris et Victoriae mire in praedicavit II,
melius esse niori, quain una dedecore vivere II, 38 sqq. X, 43 sq. xl, 219 sq. xl l 30 sqq. XIlI, 270. - porro, quam triste sit patris excidiu in videre Vlli, 44 sq. IX, 2 sqq. - alia ad Dellum spectantia, ut
Il 30 sqq. 393 sqq. li I, 76. I, 739 sq. IX, 28 sqq. XII, 7 sqq.Xlli 193 sqq. 202. VI, 389. - aut ad certanti in IV, 304 so. 322. de ira post iiiorte in evanescente I, 809 sqq. - Nonnulla ad tantiliarum calainitates perlinetit, ut de Ulunate I, 16 sq. VII, 28 sqq. de ui ortina imonem 362 sq. - de orbitate V. 553 sqq. - de inatris cura VII, 89 sq. - de stinere a illis curando VII, 6b suq - de adulterio XIV, 3 sq. - De Erinnybii I, 3 sq. - de Themide XIII, 369 sqq. - de uilis deabus , 30 sqq. - de spe .liasque essectu
17 sq. - de vitae caritate ill 240. - de variis hominu in munerib iis I, 462 sqq. - de noluit tale virtutu in matre I, 50 sq. - Melioren esse sinceritaleui fallacia I, 82 sqq. - contra magniloquentiam II, 148 sqq.325 sq. - contra ranis 574 sq. - contra libidinen I, 36 sq. - contrare lotypiam VI, T. I x, 34 sqq. - de sentini prudentia V, 152 sqq. de mentis auilinis V, 242 sqq. - de suoru in facili tale Ix, 20 sqq. de gloria omnibus bonis praestantae de hospitis ossicio II, 15 sqq. de sanie lV. 66 sqq. - oini neni maritimui prodii longa de nautarunt periculis admonitio salis a loco aliena VII, 29 sqq. - Ηoruin audpauca ex olnero traducia esse et alii vis sentit ei in nolis passim initi cavimus. Quae vero propria sunt uuinii, vilae praecepta sunt ex istode inintutabili salo dognaate ducta, de quo dogniale supra , , . 5 locos collegi. oruni ni in luculentissinus utilii ad consilia anda, quomota quis in vilae vicissitudinidus se gerere dedeat. Sed audiamus ipsus VII, 6 sqq. post ea, ita l. c. ausci ipSi τὰ δ' ἁλλυδις ἔλλα φέρονται πνοιαῖς ς ἀνέμοιο καὶ ἀνέρι πολλάκις ἐσθλφἀμφεχυθ μέγα πῆυα, λοπω 'on κάππεσεν λβoe
119쪽
Tuni sequuti loeus ille ad Ctiristianoriam doctrinam talionis caelestis spectans, de Pio supra lata dictuin. Et similia pereaepe occum unt, ut VII, 4 sq. modo pinecessu, postquam sata leni loriis necessitatem
onόσ' a'λὰ διδο Θεος δ' ἀλεγεινή. Et postquam x 49 sqq. de sali iis, quibus nomines ut soli venus agnata serratur, es positit, addu
νόσφι γόου ζώουσι και risor χάρμα φέρομrαι, concludas poenae nonainuit Soriem magis tristes quam laetana visa inesse. Tamen udique ad strenue agenduin suo provocat, ut V, 0 sqq., ubi habetitus luculenta in Virtutis tonus descriptionent, it 29 sqq., ubi adoris probi eisectus elabrantiar. Sed niuein sua in vitae sapientiam in oratione ad nortatoria Achillis mortui siti per somnum apparenus inclusit XIV, 187 - 209, ubi nec illiu deest: μητ' ἐπὶ πῆμα τι πάγχυ δαῖζεο θυμον ἀνίη,
μοτ' ἐσγλιο μεγα αῖρε. Cum his si coin parallius sterilem de obedientia iis praestanda versum IV, 106, et illiti Calenantis monitu iii, postquali dupiter Trojam nebula obtexii, VII l, b sq. porro sacro riun ab Ulixe facio riun mentionen V, 362 et si quae sunt tinnia, iacile vide iniis haec qui denaitianes morti iasque actionis picae machillas esse ex anti tuae poesis imitatione latas, illain vero doctrinani et istius saeculi esse et poetas ipsius animo foveri, ueni hic quoque paganitatis prodere vides inane Millulacrum omni pietatis fidei lue tui sinceritate destitutu in traus in locum cui noster inagno cui sincerae persuasionis servore, sed salis crassa Minerva Stoicorunt dogmata de tali vi et de sapientia aemiain. adversu ἀδιάφορα enteni servante Substituit, haec dii principia se-- cui pugnantia conciliare non potuit, ut eliati hinc carinen labore eo incommodo, ii quodque piis literatu in invito genio te inporis Susceptu in . 0no auteni innino lain auuin concessi his nomicis partiti iis spatiunt, haud set an fecerit eo consilio, it liac ratione assertim antiquae poeseos gentis, esto deum, cum Homerico conjungeret.
S. Q. ain palillo aliter de poetica uinti virtute jussicabimus alitu e Trohsenius, quamquam is post vagas mortina declamationes csse. Secl. II, tinuis singulomitii ratione inita sobriatii et circumspecta in pro illis en poribus tulit sententia in quam ipsis auctoris verbis ibid. g. XIII. transscribero placet i, Mihi Iuide in hoc si alii posse videtur
tuisse auctori maprum ei vividum ingentia in veterii ni poetarum studio et aemulatione nutritum naeoss. quos reprelietullinus, parii in ab ipsa ingenti ubeletale et luxura ι, quae busticio subtili non regeretur, profectos esse, paritim e quo scripsit, visi ei adllaesisse, Ptipe quod rhetorico oritatu augeatissmi in miracula rebus delectaretur. ' Nos contra vim inns a poma nostri simplicitate Binu inagis alieniri esse, qua in ingenium vere o elicunt , intuos ex suis ipsius pidus singularet stibii-nienique retum nonii marique contemplationen, atque veram servillainilite lina glii alione conceptor in eloqtientiani hauriret. uainilitana ion negan iis rebus, quae suae patriae atque aetatis essent, pectora ejus paullo plus coloris inlustini esse Verum si pectus est, quod disertos facit, nec continuo facit oratores, nec missis miniis poexas. in non dubito quidem, qui pulchre primam carminis pangeniti causam Tycnsenius I. c.
120쪽
f. III, p. xxxlx, quamquam Veribis exaggerantibus inclicaverili: , aliis
ille in iis regioni diis anae Homeri natales sint ni carent, poetico a natura praevitus ingenio, a pueris Homeri lectione innutriliis, et ni a iuro initianuis latrasse ingenii vires experius, potuit sane conspecta in-priinis regione Tmlana, quam vicinam a Ditit, et animo concepta veterii in rerum imagine, ni onMubus eo duci, ea mente antimari, ut se uuasi alteruininoin erit in utaret, cui, Piae in Iliade nussa essent, suo carmine suppleret. Ηοniem iiiii talioni itan in viligentia et sollertias dederit per singula capita demonstravimus: in lalus ex illa pendet et quaecunque ututes in eo conspicitae sunt, eae sere solae ex illo soni repetendae sunt. Hinc et versuti εὐρυγυία excellentena et victi O- ne in paucis exceptis Honterim exemplo non indignani situ pelivit. Sed ultra nas sormae iucunditates tenuis illitatoris inuoles iiiii non politi t. Itaque vix operae pressulii, a Singulalint pereus rere, liae Tycliseii. I. c. g. I persecutus est, quom ouis et res pluminas nec inter se nec cui Iliaulis sit innia connexas dispositerii, qua ratione Deortini Gnisterium adlinoverit, quotmodo singuloriain otiores nemus aulain-braverit, et uuae sunt si in ilia. In is innibus reviter illici potest neque divitet poetae nativi venam neque aculam lactrinani conspicuani esse illam. Imaginum ardenti Diis omeri colorisus in onantii in saeculomini vitain depictamina lunoras quasdalii lineis circumscripsit; sed nec sanguine in iis infundere ne corpus iis allere valuit. Daquo Apollo et Mars quantumvis Graecis avenies, Minerat Aoni vis opitulans primum iuui procellain immittens, Iupiter summu rerum io- derrans, Nesis providus et garrulus, Ulixes callidus et sollers, Achilles et silius ferocientes et ni et celeri omnes Musa sunt, Hro di μετ' οὐρανίοισι θεοῖσιν τέρπονναι Unica erat, ut supra id unus, 0uinti ars, ut ubique Homericis stagniinibus uteretur ad tessellatum suunt opus compone lutum. In insuper defungar exemplo. Eurypyluui dicit Tycnsen p. XLVI sq. ferocem ingi et in nostem caesum saevientem, quia VI, 435 de eo, postquam Machaonein intersecu, - εἰπὼν οὐραγνέκυν. au ius no ipsuna ut innuinanuit vituperavit vid. nolam. Sed neuter servilem initatoris ratione in perspexit, cui cum in Machaonis
caede per urypyluni perpetrata Hectoris et Aonillis extremunt con*ressum expressisset id supra I, 2 f. ib , quod ibi Aenivis quibus- dana adscribitur X, 375 in Hectoren saevientibus:
id ui prio ipsi attribuere non dii Dilavi l. 0uod ad cariminis dispositionem attinet, recte Tycnsen p. XXXI sq. nionuit tantuni abesse ut rei gestae sit unitas, ut totidena sere sint carnain heroica quot lidri poematis; recte dein Judicavit hac parte uuinluni vel Collit no et Tripnio loro inferioren esse. uani quani velle in no vitiui mollius accusarent iii qui etiamnunc in onieri carminibus, ii alia hodie ferrentur, consilii actionisvue unum decursum sibi deprenendere videntur, cui rei vel epi-sodia alienissilii inservire sibi persuadent. Hoc genus ne post Lacn- manni sui dein insigne acinus prorsus evanescet qui quidem ni ut inredus divinis et pud licis mulli amoenis solliniis delectati, quan veritatis ipsius splendorem contra intueri, qui a lilii rari, quam iudicare malunt. Sed iisdem maeninarum subtilitatibus, quidus nodieritae Iliadis unum esse arguinentii in ad uod omnia justo ordine reserantur, ni excutero testiunt, iisdein non dulnis ii liquid de in onstrari possit etiam Uuduintum Oninia su nima arte ad κατασrροφη illain, emam satoriani voluntate dirutain, dirigi ejus sue unitate continerit o Tycnsen qui e da, cui pro illis teinporibus in onierico carini ne omnia apte ad Aenillis ultionen et placationem referri pulavit p. xxxIx , quam ouam ab ea ut iiii adliniratione longe abest, tamen 6 17 pulat Quintum eo in ciSponenssis rebus arti licio usum esse, ut per vicissimines rusdam et Mιariis adtιsurtis ercidium adducat, quam sententia in sequentibus inge Diose exornavit.
Veritis accidit illi, quod quondani oethio, uni Euripidis Alcesti leti vera iii