Homeri Opera quae exstant omnia Graece & Latine. Graeca ad principem H. Stephani, ut & ad primam omnium Demetrii Chalcondylae editionem atque insuper ad cod. mss. sunt excussa. Ex Latinis editis ... Curante Jo. Henr. Lederlino, ... & post eum Stephan

11쪽

impetrarat arma Achillis , ut periculum a navibus & capitibus Graecorum depelleret, Iliad. v. 43 . Riuque in procinctu erat Ised Achilles non ignarus fati: se vivo, fortissimum Ummidonum casirum p. Io. I non parum timebat Patroclo, tam Caro Capiti; itaque primum, quantis potest precibus Iovem obtentur, ut tibi Amiciri prohibuisset infandos a navibus ignes, sibi incolumis redeat: verum, abnuit hoc illi Divum Pater, annuit illud v. et 3 o. Deinde sollicite mandat Anaico, ut parta navibita salute, redeat; neu se eat perestum persequendis hostibus . . 8 . atque ita eum rimittit. Patroclo cuni suis in hostes progresso, isti Achillem adesse rati, quia

eius arma Videbant, fugae arripiendae quam pugnae erant cumpidiores . . 233. itaque ciduntur. Patroclus fortunam urgens, Sarpedonem Iovis Filium fataliter occidit .. 43t. 44 . Atque hic exultans successu, Achillis manditorum obliviscitur, Iovis voluntate sive fato praevalente, grassaturque serro usque ad Troiana moenia, animae magnae heu nimis procligus, quam dextra Hectoris erat effutiariis. de qua re tota Homeri επὶ κνMς haec est: Certe Patroclus erat te erepturus morti, si

clictis paruisset Achillis; sed e es possis st ciun Iovis voluntas

hominum voluntate potior sit, qui quem victitim & perditum in praelio cupit, prius ipse ad pugnandum compellit , uti nunc Patroclum. ulem sensus est versionis in nothra edi tione exhibitae; melior certe hac Stephaniana : Sed semper I et is sententia superior essententia hominum Juippe qμistrenuum

etiam virum terret, adeo ut ei victoriam facile auferat ; aIias vero ad pugnam accenis, quasi vero non utrunque fecis.set Patrocior deinde quae ejus est ἄμετραέπμα magis explicat,& α ες κτως, sed ipsum vide. Haec inquam causa est. quom ob rem R. usitatiore modo per vero sive autem advertativaln con jun tionem exposuerit: pro qua corrachio versionis hic copulati Vana habet recti . de ista Particula accipe locum Eusta

βάνεται δέ φασr ' ἀυτε των, ως , εν - , si κοιδε. qmd & nos ubi opus erat in corrigendo observasse patebit. ob eandem rationem pro o legit . ra, dum exponit hoc per aliquando, uti ipse ait, alias; non observato tamen hic, quod Eustathiusnaonet, illud ipsum Oeta vetusto more pro όra I RI 'UR . simhnificat, ut apud Pindarum olymp. XI. Uων ἀνθρωποις α νεμων ἡ τε πλειςα χρῆσις poni: idque fuisse inplerisqueανπιγρροφφε ,

potest itaque retineri etiam stante illa Stephani expositione. Reilat

12쪽

ευτρυνηφι, citi pNesert εποτρύνει, qticut in Il. ρ. I 3. est, neque cautam assere, nisi quod negat se videre posse , quo- Hotia taetos iso M accipi possit, pro ' με αυπς ἐπ τρυνω. nobis id fieri posse videtur : de M pro ita posito dixi- inita. Quod ad verbum eτρυνει attinet, Eustathio quamvis e dena sensu thaec legenti, peritule est Inclicativo an Conjunctivo mulo id proferas p. 1 ror. 29. si itaque putavit Eustathius iis sive πο ἐποτρών posse tolerari ,' mitto magis nostriin μου εποτρύνν, pro δ π κ siVe ο-- --ρειν . ὁira cum 1λ- junctivo invenies in ii. g. 732. u. π. xxx. forte alibi , sed fatendum rarius cule, quia aut particula κε, sive aes acuitur, aut oταν ponitur cum Verbo i junctivi nuuli. Quod si tantum propterea solicitavit hunc locum , ut hac o asione γνωμολπών nos doceret, συπνώμη αυτ ν. nam protulit egregi itin de Providentia is vina lociam ex Polymnia istum :

μεαί σφι o διὸs φδονησας φόβον ἐμβάλη , η βροντίω δι ων έσφάλησαν αλαξιως εαυῶν quae Artabanus tumido Xerxi dicit. hoc tantum debuisset addere Stephanus , qui apud illum Historicum significat *Θο, os, ne quis calumnietur, miasi ille statuerit De m esse invidinu. & cmiciati, si probi licet homines di moderati suis bonis perfrinantur, uti nugatur Comicus

de Iove:

Non ita sentiunt saniores Ethnim , sed uti Aristoteles scribit: iis dων φθονερόν - ἐνδέχετ- N, in illis quae dicuntur

Metaphysica . Apud HeriRlOtum itaque per ebo uou intelligi debere - γιν , hinc patet; in Clione , Solon cum videret Croesum fortuna dulci ebrium, oratione illum castigat memorabili, quam ita ortatur .' α Κροῖσε, ἐπιταμενόν με - ξωον παν εον φθονε χνο η τυραχῶδ ἐπειρωτὰς αδρωπηίων πρηγμα - m- πέργώ; quid hic sibi velit φθονοι , mox i,i Herodotus indicat: κα--Σολωνα οἰνμένον, ἔλαβε ἐκ Θεων νέμεσns με γα- λου Κροῖσον. Est autem Mμεως quando indignis bona conrimunt. διο,οοῖς Σωῆς αποδίδομ- τὰ νεμεσαν, uti docet Arist. Lib. H. Rhet. Cap. 7. accipiatur etiana quod Amasis AEgypti Rex ad Polycratem tyrannum fortunatum nimium scribit . ἐμοι δὸ αἰ σαώ μεγαλώ άσυχιώ, - αρεσκουM, πο θῶον ἐπιτα- μενν ως ωι φδονερόν. in Thalia. Ad Odyss. Θ. 39 o. contra omnium editionum consensum, ut ipse fatetur, in isto versu .' Εὐρυαλος δὲ ἐαυεον αρεω ασξω ἐπέεon . pro ἐωμον scripsit αὐτον versu non stante. Ego crederem

13쪽

de rein scribendit in .' Εὐρύαλ δἐ ἐ ωιάν, illum I plana, ut ' lioc loco idem significet quod in Iliad. O . ii se reare a μοῖρα δάμου . item in Hymno Veneris 268. πιμένη δε ἡ κικλήσ-,9 n. sic esset pleonaimul, alterutrius Pronominis aut iraenia

cliun potius ita: Εὐρύαλν δὲ ἐ αίως . ident significante illo. quod in Iliados & Hynani versu. sed&hoc tanquam levius

neglexerit.

Ad Odyl. . . ior. In πρόσωπά ira conjiunctionem παρέλκων existi: natu, προσώπα, scribendum censet leis ibi m. illini non abundat uti vide se R α ai μέν οι πρωτα πρόσωπά καλὰ κάθηρευ, deinde, versis post hunc tertio sequitur: Καά μιν μω - κρουρου &c. uinque obvia exeinpla, ubi praecedente eta sequitur 6 , uti apud Latinos etiam post , que , infertur, , ,

quandoque . Nihil itaque opus errat κ νουργῆσαι nomen, neque enim ii quis rasus per hεοαπλασμόν est formatus , stati in novus nominativus excogitandus si Ara dicitur pro Oμαo ne putemus . in nominativo oc poste nos dicere . Eustathius qui-ὸein paritim abest quin probet inν πρόσωπας , sed auctoritas ei deest. Quod autetri Stephanus nerat τε, abundare quis ne-1 Ut καί στ 1aepissine occuliere P Κει περ, κρην . Κω λειωκμ vi , apud Hesioduin . Καλης ἐκ κεφαλης γ ωου apud Hom. Hynano in Venerem. Ad Odys. κ. 443. Pro μισγον mavult μίσγονΘ' ora, quia , ut inquit , non pollit credere Homerum dixisse: μ σ-γεσθαι Α'φροδιτlus, aut ώνακολουθη plane oratione usum ei se sed non antimadvertit is ius endunt esse ibi αὐτός, aut ta- is, aut reRηλοις. Vecta haec sunt. ἐκλελαθοιντ' A 'φροδιως ἡ TV ἀρ' υπὸ μνης πρMν εχον μισγον τόν π λάθρ:1.

Plena constructio est in isto : ω μνυς ηρmν ἐμισγέσκοντα Ο s, i. r. , Elliptica similis illi, qua in Stephanus in diibi una vocat in hoc Tlά δ' Ust. προσεμπεν ώνὴρ ἴς ἐμίσγετο λαθρη, Odys. o 4 9. Odys. . legitur et 08. versus iste:

IbI H. Stephanus ad n arginem notavit varἱantem. lectionern δυ , credo quod ita in quibus Sim exena placibus in vellerat; illam lectionem itidena in contextum recipere dubitavit, quia semel constitutum habet, nubit temere nutare. Videtur ta- naen hic sina teineritatis nota δκῖ potuis l. alteri praeserri ', qain

14쪽

PRAEFATIO. XIII primum, Iongam syllabam pes postulabat .' deinde id reqvir Lat mos ipse Poetae sanullaris, quem δαῖ accepimus in inte

rogationibus pleriamque scripsisse. Hic jam me credo non nimis usitata nec vulgaria prosei re. Prinium quod dico Hona ro familiarem fuisse morem, ut in interrogationibus non cpOneret, Veriim δώ. quod tamen tantum abest ut inmiliare ei

videri possit, ut potius nescivisse illud credi debeat, cum hodie apud eum id vix appareat. deinde quod hiuus rei testem laudo minus vulgo usitatiun . Est is Apollonius Alexandrinus in Syntaxi . Minus iistatum hunc Graminat cum praestantissimum non ideo dico . quasi mihi constet , quicqvul in literis gestum sit, aut geratur ; sed quia ita id competisse invenio illos viros , quos nihil eorrain fugit : Vir illustris Eaech.

Spanhennius observationibu ad Iuliani orat. l. h c lcripsit et Unum hic addivam ,sea Graecorum imer veteres Gra rimaticoram, quique adnosram aetatem pervensrunt. antefignanum, Apollonium Alexandrinum mem utique is recordam isahucjuvat, puero mihi etiamnum is aa Graecarum literararastidium tumn hatid medi criter accenso, ut optimum Hellen0 mi mansrram, Fa uam pa- Uiuri tritum , coram baudsemel commendasse numini etον πανυDLrnasum. Praeterea Grananraticinn illum n inus hodie trequenta xi ipse etiam sum expertias : incidi in Librim qui profitetur Novam viam docendi Graeca: ibi forte multa egregia inveniem

tiar, quia nova est mihi tamen sic timere aperienti nuper Librui' illum obtulit se Quaestio , novo quidem modo explicata, sed ita explicata , ut latius fuerit Ueteres ibi non nex lectos. Ad Canonem notum: Neutrum plurale gaudere Terbo fing lari, annotavit Auctor: Ex nemine unquam mortalium si asere licuis . rationem Mio fructi. . Postea ita disserit ut plane arguatur Apollonium non trivisse ; qui tamen melius

videtur illam rem dii putasse Lib. IlI. Synt. Cap. 1 c. & 33. unde diseimus Hanc structuram in neutro genere , τρέχω, - παιδια λέγει, ei Se, quod nemri non possit, ακα τάννλον , id est , minus congruam partibus inter se non recte aptis. sed esse occulte δικταν λαi , nec semper: v. παιδια γραφει potest esse κα-αηλ & conerua syntaxis , si accipias με-βαωκώς sive transitive pro πῶδας γράφω. Contra autem in Masculinis &Fcemininis talis syntaxis nunq m Pa test esse itaκαια Δηλ. v. g. πάδει γραφει. nam eo με αβών dicimus Wγρ 'φω , cum in istis non sit similis ac sativus nominativo . itaque crassior & apertior est boloecit mus . . ἀδει γραφει , α γυνάκει λέγω , isto im παδ ἱα γράφει ν

', ut dixi, quia per accidens ista quandoque

15쪽

xiv PRAEF ΑΤ Ο. componuntur , illa nuinquam . Igitur ut in moribus & eonvertationibus elegantes qmdam homines , Graece ώρωνες scucallide se simulant simplices & in deteriorem partent inclinare, quod Socratem iactitasse accepimas; ira censearn iis Scriptores Graecos simplicitatem quantam & incuriam prae se ferre voluisse in hac structura: S uti in congressioniblis eos, qui ubique & in rebus apertis ωρων - illa utuntur, pro ineptis & contemptis habemus; ita sciamus scriptores illos , ne inepti viderentur, non ilique usos ακκοαR ' illa syntaxi, nisi cum speciem quandam recti prae se ferre videtur , quod, ut vixi . usu venit in Neutris pluralitias . Adscribam verba

Θηλυκοῆς. hanc Apollonitis affert causam. Quae mihi propterea videtur verior inta, quanismus Auctoribi habet; quia si quaeratur. quamobrem utar verbis Scholiastae Pindari in myως mν

Pindirus 3 cum in neutris sere semper id sectat hoc si quaeratur. Apollonius habebit vila respondeat, Noviu non habebit. 3 m itaque ostencsi , me non sine ratione adductum ut crederem illum Gramnaticii in vulgo minus esse tritum. Hunc, inmaam, testem cito ejus, quod dixi , δαῖ pro δἐ in illo Ho. meri loco recipi potuisse ; nam Lib. I. cap. 3z. post clisputationem de articillo in laterrogationibus, ilicit Aristarchum in isto loco: Iliad. aos. )Πως δαι 3ν μων Τρώων φυλακοάτε- ῶναὰ &c. etsi res ipsa arti tum postularet . ejusque vestigia ibi adessent uti videbis nos edidisse πῶς δ' αs maluisse tamen .pia, quia ita soleret Poeta in interrorationibus. adscribam partem illius loci, ubi causam edisserit, quia illum etiam locum tangit, de

ο δά σαοδεσμος. Etiam Cap. x. hujus libri scribit, quoὸ Aia

ωρ π , αἰ, αρθρον. Hic tantus Grammaticus, maximi Grana

16쪽

pRAEFATIO. xv niatici auctoritate actiluctus, assii mant Poetae familiarem fuisse hane tis Conjunctionem; qmici tanaen ex hocsiernis eistionibus vix siis picari licet . Ego hanc observationem non vanam esse inde ere to , quia apuὸ Aristophanem idem observavi pauca loca adducam , nam omnium non memini. in Pluto , citra inicium. Orio: ἡ δώ; Nubibus , Strepsiades ad Foeneratorem: TI δα. σε Τληπολφεs m ποτ' ἀργατα κακόν, in Itanis, Bacchus ad 2Escylum et in δε λέγως σύ in Avibus , Epops

-opolis: . φέρεις Hymno in Mercurium versu r. proωνῶ mavult ύμνω in modo imperativo , ob rationes quidem probabiles , sed contra potest adfera I ex Hymno in Matrem momini istud: Tμνω Mουσα λίγεια Διὸς Θυγάτηρ μεγαλοιο. Hic ξυγα χρ cum ύμνω stare non posset, uti viὸes, nisi scribas 2 γατερ, quod tamen nec ipse secit. Eodem Hymno versu ra. Πενάκοντ αγελος απεάμνεω βοῦς ἐριμυκους , haec annotat: Non viderar aptam huic locosignificati

ereclidi oculis meis cluta haec primum legerem; Illumne, qui tot annis felicissime hunc sermonem coluerit, qui Thetaurum

ejus condiderit, de talibus dubitareλ Est illa significatio huic Ioeo aptissim, & nihil est certius; ita invenitur Iliad.σ. set 1. in Clypeo Achillis, Tάμμαντ αμφι βοῶν πέλας ' πωεα καλαδύκγεννῶν οἰων . Sic etiam in Odys. λ. 4oo. in Naκύα ' Βῆι πιροι νόμενον ου οἰῶν πώεα καλά. Similiter in altera Naκυα lyc ω. II 3. Βους περοσαμνομένους . Puto ego H. Stephanum haec nilnus ignorasse nobis e verum tunc eorum non in mentem venisse ; caetenim eaciem haec ipse quanto erat dicturus metitu Iamne vides prudenter secisse H. Stephantina quod conjecturas m Mπαρ an' οναρ oblatas contextui Poetae inserere dubitaverite Ex hujus itaque Editione nostram exprime re merito tutius, quam ex cujusvis alius , cujus neque diligentia, neque fides, neque dexteritas est aeque spectata, fore existimavit Editor clarissimus, cujus di voluntatem & facultatem juvandi rem literariam cognoscent & admirabuntur , qui maxime Diogenem Laertium & Iulium Pollucem , cum Conamentariis rarissimis juxta ac doctissimis, quosque vix quisquam in lucem unquam prodituros sperasset, ab ipso accurarissime & nitidissime editos viderint. Quod ad Ue iones attinet, id etiam rectissime judicavit , illas quae vectum exprimunt aliis liberioribus esie piaeserendas : nam istae plerunque

17쪽

dum solain elegantiam & proprietateiri Intini sermonis sectantur, a Graeco longius rec. lunt: hinc fit ut Lector reriam cognoscendariam avulus , neglectis Graecis , quia difficile &Ioneum est videre quid cui res potuleat , solam vetasonem legisse Homeriim, quia argumentum nrn teneat: quo pacto satius erat Latina seorsim edi. Cum autem Honaerus eiu tur ingratiam eoriam qui graece viscere cupiunt; debent omnia ad uverbum quantum fieri potest, exprimi , ne tactor abducatur a Graecis verbis longius , sed faeile cernat quae Latina illjs respondeant. Exprimitur autem vel bum verbo, quando respicitur etyniologia & usitatior vocis significatio, in inimeque inde recessitur, nisi cum Latini serinonis indoles cogit. Tales versiones uti usu faciliores sunt , ita factu operosiores deprehenduntur pericultun facienti. Talis visa est ilia dos recentissi-Ina, quam nos leviter denuo emendatam exhibemus; chlysseae vertionem a Sebastiano Castellione , cu3us facultas in hoc genere nota erat iis qui Biblia epis & Sibyllina solent legere , correctam classius. ubi sane plura quam speraveram mutanda inveni, etsi non nitas rigidus exactor fueram aut proprietativ aut puritatis, utpote aliud fere agens. De era oribus typographicis, etsi literae sint parvissimae, ut Lucretius de atonais i quitur, te paene securiim esse ausim jubere; nani in illis tol- ςlandis, ab illo, cui unice hoc negoti iura conunissuin erat homine non inclitigente , praeterea a me etiam tanta diligentia adhibita fuit, quanta potuit maxima; imo nec ipse Editor si bitavit sese ad hanc curam demittere , qui sicubi unum ait Fumve errorem praeteritum animadverteret , specimen denuo legendum redis est.

lam de Honino ipso quaedam deseetida restant, tum & de reliquis ejusdem poeniatibus praeter Iliadem & Odysseam . Uerum quum hisce spatium hic non suppetat , de illis in Prinsatione talysseae prefixa clisseremus , atque illuc benevolum Lectorem ablegamus.

18쪽

Argumentum piani Libri Rapsossiae Homeri.CΗryses sacerdos Apollinis postqvana venisset ad stationem navium Graecoriana, li raturum filia in stratia Cli leidein , neque vero eam recepisset, sed contunieliose ab Aranaeirinone sinaissus esset, Apollinem precatur contra GraecoS . Ingruente igitur peste, postquam magna vis hominum, ut solet, inter- itisset, Achistes concionem v t . In mia Cum Calchas ena rasset veram causam, Achillesque Deum placare jussisset, A- Minemnon iratus invectita est in Achillein , vique ei abliti Ezr Brineidem, quam in Virtutis praenatum acceperat. Quare ira-1citur Achilles Graecis . Ueriam Thetis, romnte filio in coelum ascendit; atque Iove, ut Tro nis victoriain adversus

Graecos concedat, petit. Hac re Comperia, Iuno rixatur cum Iove, donec eos tandein Vulcanus csirimeret, vinunt in poculo aureo miscens. Illis itaque, cum reliqtuim diei genio suo :indulsissent, somnus tandem Osrepit. m. I. A Xλφα

20쪽

bRAM cane Dea Calliope Pelide Achillis

Perniciosena , quae sexcentos Achivis dolores intulit: Multasque fortes antimas orco praemature Ini-

Heroum, & ipsos praedam discerpendam fecit canibiis , Alitibusque omnibus et Iovis autem perficiebatur consi

Ex quo primum disiuncti sunt orta contention Atridesque rex vir ini, & nobilis Achilles. Quisnam eos Deoriam contentione coninusit ut pugnarent Latonae & Iovis filius. Hic enim regi iratus Morbum per exercitum excitavit pestiferiun, peribant autem

populi IO Quoniam Chtasen contumelia affecerat sacer lotem Atricles, hic enino venerat celeres ad naves Achivoriam, Redemturus que filiam , ferentque infinituni pretium liber tionis , Insulamque In manibus Ionge faculantis Apollinis, Aureo cum sceptro: & supplex oravit omnes Achivos, 1sAtrulasque in primis, duos duces populoriun, Atridaeque, & alii bene ocreati Achivi, Vobis quiclem dii dent, coelestes domos habentes Exscindere Priami urbem, & feliciter doinurn reverti, Filiam autem mihi solvite flectam , & hoc pretium liberationis accipite, avReveriti Iovis filiuni longe jaculantem ApollInem. Tunc alia quulem omnes comprobariant Achivi, Reverendumque esse sacerdotem, & splendidum accipien bin pretium: At non Atrides Agamemnoni phicuit animo,

Sed contumeliose Znssit, & minacem sermonem ad sese, sNe io, senex, cavas ego apud naves otandam.