Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

발행: 1866년

분량: 738페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

671쪽

τινος.

α θέλsὶς ἐκτρωσαι. 5 Koλλουσα ἀπο σποδου ποιησας εἰς το αἰδοῖον 1 αὐτης ἐπίθες, καὶ δωρ καὶ ἔψημα καὶ γην λειοσος καὶ συμμίξας ἀπο τούτου-ν κύνα ἐγχυμάτιζε. Εἰ κυνα ἐπειγομένην εἰς τοκετον ἐκτρω- σαι θέλεις. 52 Σπέρμα ἰον ἀφέψησον, καὶ - τολυδατος ωο2 αφηφροα αρον καὶ - ῆ κυνὶ δος πιεῖν, καὶ ἐκτρωσει. Εἰ κυνα ἀπο τοκετου ἐκκαθαραι θέλεις.

μάτιζε ν κυνα. Εἰ κυνα θέλεις συλλαβεῖν.

πέμψον.

672쪽

. καὶ ακουσον αυτην πρ0σφερε

κυνα χεύσαντα εὰν θέλη ἀνακτη - U- αρκευθου σφαίρας δυο πηγάνου φυλλα, Mπεπερεως κόκκους ιέ, κρόκου βραχύ, λειώσας καὶ μώσας καὶ μικρον κρατον ἐπιχέας μετὰ υδατος θερ- -- δος φαγεῖν. 10Φ-σκαν μετα ληχωνος συμμίξας ἐπὶ ταῖς ρισὶo8 προσάντλει, καὶ τρίχας ἱππείας ἐκ τῶν - ον,

- δων καυσας ατμησον αὐτον ἐκ τουτων, μετα σαγίου σκεπάσας, χρις υ ἱδρώσri. 15' Εἰς λυττησαν τα αυθις.

674쪽

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΠΙΣΙΔΟΥ

676쪽

καὶ γλωσσα καὶ νους κά -φη καὶ καρδία, ταῬεῖθρα των σῶν Ουρανοδρόμων λόγων εἰς την ανικμον ἐμβαλου μου καρδίαν φωχμω γαρ δη- ,--χόωτος που αφωνον εἶχον - ανάγκης το στόμα, της του λόγου σάλπιγγος ἐμπεφραγμένης.

χειμῶνα γεννα καὶ νοημάτων ζάλην, καὶ συσκιάζει του λόγου τον λιον, νυκτα ποιεῖ γνωστικης πλεο- σαὰ του λογισμου συνειλοῖ τους ἀστέρας, ἔσω δε πασαν την ἀχλυν τῶν φροντίδων καὶ την μίχλην τῶν φρενῶν ἐπιστρέφει, καὶ της διοπτρας την πην ἀντι στρέφει, δι ης τὰ μικρὰ του λόγου κινηματα ὁ νους θεωρεῖ γνωστικῶν ἐξ οργάνων

παρηλθεν η νυξ, καὶ το πνευμά - φθάσαντ-της μερίμνης ἀντεφυσησεν νέφει,

ἔλαμψε ' -- - προς εἰρήνην σέλας ἀεὶ γαρ ημας - , μασιν τρεφεις

677쪽

604 ΩΡ Υ ΤΟΥ ΠΙΣΙΔΟΥ καὶ των φρενῶν τηρο γνωσιν μνημενηνει καὶ τῆς διόπτρας την - ἀντιστρέφων

τω σω καθαίρε ς γνωστικῶ καθαρσίω,

καὶ τω σοφῶ σου καὶ λαλοέντι φαρ πτὰ νε- θάλπεις τῶν γραφον πιὰ τοῖς τόνους ὐπερφυως γαρ ψηλαφῶς - του μ γως,

30 ζητῶν τα κρυπτὰ ταῖς ἀφαῖς των δογματων,

καὶ - προσηροεῖ καὶ γαλ 3πω σου λόγφ ρ μῶντας ο εἰρεις τους λόγους φέρων σοι της ἐρημου καρδίας

καρποὐς γεωργηθεντας ἐκ της σῆς δρόσου 3 ου πνοα εἰκος την βάτ' πεφυρμένη νψαρο γεωργεῖ, ευ ρωτα--στάτυν, εἰ μη φθάσας - του ἀκαυθωδεις ρύπους ἀνειλε η καθειλες η τομωτάτω της σης προσευχης ἐξεχέγωσας ξίφει. 40 αλλ ω γεωργὲ τῶν πετρων κοὰ των βάτων σπείρεις γαρ αυτος κατὰ πετρῶν πολλάκις, καὶ τεκνοποιεῖν ἐκβιάζη τους λίθους, φύει τε καρπον ἀξιοῖς καὶ τα βάτους, καὶ πτηνον ουδὲν τον - ἔνθεον σπόρον η ἐκ τῶν δηλων βόσκεται πετασμάτων), δε--χμῆς τῆ ροχὶ τῶν δακέδροων. ῖσως γένοιτο τέ-- ει στείρας πάλιν καὶ καρπος σφρων ἐξ ἀκαρπου καρδίας ἐπεὶ δὲ φεύγεις τους παίνους, ψόγους, ω προς τον σκοπον - νεέμα συντείνει θω, τοῖς σωου πεποι- μυστικοῖς ἀκοντίοις Πηγη μὲν ουν πέφυκε του λογου μία,

φλέβες δε πολλαὶ τῶν ἀδηλων ναμάτων ,δι - ὁ Θαβὶδ πασα, ἀρδετει φρένα,

678쪽

EΣ--P'N 605 ταυτης ταχεῖθρα της γραφης ἀναβρυων - ἐμεγαλυνθη των σοφων σου κτισμάτων η μι-ρρος καὶ σοφη παντουργία ' πλουσίων αβυσσος ἐννοημάτων βοῶσα τοῖς θελουσιν ἀντλησία λόγους οσους λαβεῖν χωρουσιν, Ουχ ὁσους ἔχεις. 60' ω, σοφιστὰ Πρόκλε τῶ κάτω λόγων, ὁ κολλὰ βροντῶν ἐκ νεφῶν λοξοδρόμων,λπτωχόκομπος των νοημάτων σάλος, ὁ κολλὰ τολμῶν εἰς μι- κτίσιν,-- μικρῶν συλλαβων Ῥάτος μέγα. 65 καὶ πρίν σε γαρ λέγουσι ταῶτα θαυμάσαι, τοῖς ἀσὶν ἐνθλίψαντα τους λόγους μόνον

- τῶν νοημάτων γὰρ ἐκφράσαι βάθος

εἰπὼν ἀπειπὼν ἀστατῶν ἀνετράπης θάλπων τον ογκον εἰς κενὰς ποσχέσειε. 70

ῶς γε καν κώνωπα τολμησεις φράσαι,αυτός σε νυξας ἐκφοβησε σαλπίσας.

καὶ μηδὲν ημῖν, ἀκόμποις κομπάσης,

εἰ ταῶτα φράζειν Πρόκλος -- κοὰ τρεμει, ππίστις δὲ θαρρεῖ καὶ λαλεῖν καὶ συγγράφειν.αλν, ω σοφιστὰ των ξενοσπόρων λόγων,ακουε λοιπόν, μηδὲ κομπάσης μισου την ἀφορμην του σκοπου δεδωκότος σιγῶσι Πρόκλοι καὶ λαλουσιν ἀγρόται 80Ω την ἀνεξευρητον λ ἔχεις φυσιν κρυψας ομίχλη καὶ περιστείλας γνόφφ,

οπως μάθοιμεν πῶς ἀεὶ κεκρυμμένη εκ των ἐαυτῆς φαίνεται ποιημάτων. - φαεικίνητον - ωου σκέπη in Mτρο σφαιρομόρφήτων σοφῶν εἱλημάτων

679쪽

βάθρον, πινει- μηδαμου πεπηγμένον. δέρριν σπερχαπλωσας τον λον 90 σὸς γὰρ Ορφευ την θεόφθογγον λυραν κροτων ὁ Θαβὶδ ἐρριν εἶπε τον πόλον, - ἐκταθεωχN προ - μνι η κοὰ πλάτη της ἀπλότητος των ἐν με - πων.

εἰ καὶ καπνου δε τουτον ἐμφάσεις ἔχειν Θ προβλεπτικη τις εἶπεν οξυδορκία,

κενεμβα--ης 'i, φορῆς των - των προς την ἀμυδραν της οπης θεωρίαν, η σφαῖραν μίτμητον ἀψιδος δίκηνωψουμένην ανωθεν η κυρτο ινη. 100 η καὶ προς αὐτην - κάτω φορουμέinet' ἐκ των αν γὰρ γνωστικων κυλισμάτων κάτωθεν αλλη φαίνεται κεκρυμμένω,

-- χει στήριγμα την ἔν σοι βάσιν, εἰς βάθρον στηρικτον ἐστηριγμένος.

ἐκτείνεται δὲ προς το χάσμα το πλάτους, ἴσας δὲ κυκ- τας ποστάσεις ἔχει, έστὼς δὲ φευγει, καὶ διάττων προσμενει, στάσιν δὲ την κίνησιν αρρ λως ἔχει,1l τριχε δε - συμπαντι την ἐναντίαν, τως - συγκίνημα των ἐλασμάτων ωM1μα πάσχον ἐκραγῆ τῆ συντάσει. ἐν τοῖς ἐναντίοις γαρ εἰκότως δρόμοις η του τάχους συννευσις ἀντωθουμένη 1i παρακοιτε το σφίγμα-- κυλισμάτων εἰς την κατ' ευθήτων ἐλασμάτων τάσιν,

μήπως καταχθῆ της φορῆς - φοδρότης ἐν τῆ κενώσει των τομων καταδρύμων,

680쪽

EM EPONβασει τρεχουση κὰ φορα πεπηγμένη ἔστι δὲ πασῶν κροτητων κρότης, ορος δὲ πάντων ἐστὶ - ορισμάτων

ἀφίσταταιὰ τῶν ἀφεστω- ολων, ουδὲν δὲ τούτου μετρον, ἀμετρία.

ἐντευθεν αυτο εκπλαγεντες οἱ κάλπιε υν, σπειρον ἐπηρμένον - - ἔπλαττονώς υτλαντικοῖς πόνοις μακρων ὁποστηριγμα κιόνων ἔχει, ἴσως τα μακρὰ της ἀδηλίας ἡ στυλων ἀβάθρων ἐκπυπ-ντες ἐμῶνα μέγας γαρ ἐστιν - θεο ῖ μικρὸς θρονος, ηβῆ δὲ γηρῶν καὶ παρακμην -κεως ὁ πηξας αυτον εἱλω λόγος. Στολίζεται δὲ τον χιτῶνα τον μέγαντον ἀέρα κλυσθέντα κερκίδι ξένη,

χυτον διαυγη λεπτον ηραιωμένον, εἰς πῆσαν εἰσδυνοντα σωματουργίαν.

προαπετια δὲ νυμφικῶς ἐστεμμὸνω, λαβων διαυγεῖς μαργαρίτας στερας εχει ' προς τὰ στέρνα λυχνίτην ἔνα, ως - ἀποστιλβοντα προς την ἡμέρια, αλμυ- --πυρσον, προς τους ποδαῆ,

δεικνυντα λευκην πανταχοὐ την σπεραν.

φρουρε δε πῆσαν ως ἐν εἱρκτῆ την κτίσιν, τηρεῖ δὲ τὰ στοιχεῖα φραγ- NA .Qλαος δὲ παυτος γίνεται --υμέννυ, φθανε δε πῆν κίνημα συγκινῶν λα,

στιγμην δὲ την γην σπερ ἐν μέσω - ει οὐδενος δὲ πηγματος πεπηγμένος

SEARCH

MENU NAVIGATION