Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

681쪽

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΟΥ ΠΙΣΙ Υτο κοσμαγωγον ἀντερείδει κεντριον, συνδεῖ δε την βυσσον σπαργανP,

κωκλοῖ δε την σύμπασαν ., ἐν δικτύφ, σφίγγει δὲ πάντα σοὶ κρατοτμενα μον', 155 καὶ τον τοσουτον ογκον ἐγκλεώσας ἔσω μετρο Grai, - νῶν αμορωσε συγ- γίνεται μενουμένη γ μηχανουργὲ της πολυστρόφου στεγηs, καὶ τους παροίκους εἰς παίθρων σκεπρο, διαφλέγων μὲι καὶ πυρῶν τον αἰθέρα. πλην - φλοί - πι πυ---κτ- ,165 ἀλλ' ἁ δοκεῖ σοι σωσαν αρμόζων -- ω τὰς ἀδηλους ουσίας τωὐαγγέλων ὐ-λμα δεικνυς φατρίστομον φλόγα, - θερμον αὐτῶν - τομον διαγράφων, ὴ τετραμόρφω σχηματιζων εἰκονι,170 το στερρον αυτῶν ζωγραπων καὶ ποικιλον, ἁ καὶ - - φῶς ἐμφανώτερον βλέπειν,

καὶ μη λαθεῖν τι των κάτω κινουμένων.

και πῶς Σεραφὶμ εἰς κίνητον τάχος ἐστί πτερωται, καὶ πεπινγμένος τριχεώ. καὶ ταῖς δυσὶ μὰν του προσωπου - θώ ν σκέπει πτέρυξι ταῖς δυσὶ δε τοὐς πόδας 180 καὶ ταῖς δυσὶ προς ψω λταται μέγα,

καὶ - τριφεγγὲς - άγιστείας σέλας εἰς ἔν πιναρμός - μύριον σέβας

682쪽

FΣΑΗΜΕΡΟΝ δεικνυντες εὐσύνοπτα διαιρεσει καὶ τη συναε του θεορρυτου λογουδιαιρετῶς μὲν τὰς ποστάσεις σεβειν, ηνωμενως δὲ προσκυνεῖν προ υσίαν

ἐκφαντικῆ τρανουντες ορ δαίετην υἱότητα του λόγου σαρκουμένηνεές ἀλλόφυλον μη μηνα τετράδα, ἀλα ρ- πρόσωπον καὶ θεαρχίαν μίαν προ σαρκὸς μνεῖν καὶ μετὰ σαρκὸς λόγον,

τον αυτον ανθρωπόν τε καὶ θ εο φυσει,

μη προσθέσει χυθεντα μη διαιρέσει τομην παθόντα, μη τραπέ-α συγχώσει,

διπλουν τον απλουν, μηδαμου πεφυρμενον.

προς το κάλλος τῶν ἐν φει σωμάτων λειμῶνα πολλῶν ἐμφυτευσας ἀστερων καὶ νύκτα κοσμων καὶ στολίων μέραν, καὶ ως καθαίρων κώ μελαίνων ἐσπέραν, καὶ πυρ γεωργῶν καὶ κατασπείρων δωρ, τα κοινὰ τοῖς χρήζοm σαυρίσματα

Γ λεπτοσωμον ἐκχέων τον ἀερα προ γαρ τον αυτον ἀντανέρχομαι πάλιν καὶ μαλλον αυτον νυν λαλων αναπνέω, τον πανταχου ρέοντα καὶ πεπηγuενον, τον υταλαντον της νοης ζυγοστάτην

τον αφθονον μυν την ἀνάργυρον δοσιν ου πλυσιος γάρ, οὐ δυνάστης αρπάσειπν0ης περιττης ξ ἐκείνου συρμάδα, αλλ' εἰς λους πρόεισι τηρο ισην χάριν, καὶ πασιν απλους φαίνεται καὶ ποικίλος τομαῖς τμητοι εἰσροαῖς συγχυτοις, ἐν τήμεριζειν τὰς πνοὰς νωμένος ἐν τῆ προχεῖσθαι πανταχου συνημμενος.

683쪽

2I τον γιγαντα τουτον λιον κτίσας

σφω ζω γαρ αυτ προσλαλῆσια καὶ πάλιν. βλέπων ἀπληστως πιι γράφων τον ηλιον.

το κοσμιδεῶν κάτοπτρον η -υναντίοντον οπτικον σπινθηρα, την - ομμάτων

ἐκλαμψιν η προσλαμψιν η ξένην φύσιν ἐν εἰσαγωγαῖς ἐκδοχὰς ποιουμένην. 225 -δὲ-- αὐτου της φορῆς ἀπεκρωβη,

ἀρκεῖ δε πῶσι τη-της ατμίδος, φθάνει δε μεχρι του βάθους των τερροτω νφωτος ' πηγα κ Προκυανηὶ τρως βρώμ, ἔστι δὲ σωινος ἐργεπείκτης των κάτω, 230 τρέχει δε τω σύαπαντι την ναντίαν,οπως ἀκλινης της φορῆς η σφοβρ4της ἀντιπλεώρων σφίγγεται καταδρομων

καὶ, ραγατο σφυματων κυλισματαν εν τῆ κατ ευθυ των λασμάτων τασει, 235 ἀλλ ωσπερ εἰς συνδει - αντε ιγμιν τοῖς ἀνθελιγμοῖς συγκρατηται - τάχους βασε τρεχουσr καὶ φορα πεπηγμένΓ εἰ μη γαρ ν ευτακτος, αλλ' ἐξετράπη,

τον κόσμον εἶχεν ἐν μπῆ καταφλέγειν υ 'n την ἀμυδρὰν της σεληνης λαμπάδα

684쪽

καλης νάγκης καὶ σοφῆς ἐξουσιας, καὶ την ἰυ υσαν ἐνδεη της λαμπάδος, τὰς γροποιοὐς ἀντιληφεις εἰσαγειν δεῖ α ρορ ορας συμπλοκῆς φθερμο ρ , 2d0τον δὲ ζέοντα της φλογος η προσχυσει τὰς ἐντεθείσας ἐκνοτίζειν ἰκμάδας,οπως γένηται μῖξις σπερ ἐν γάμω,

καὶ συζυγέντων προς το τίκτειν των δυοευτεκνα δειξη των σπαρεντων τα βρεφη bbλαβουσα θερμον η σεληνη νυμφίον.

Ω μηδὲν ἐχθρον μηδὲ προς μάχm Wωος, ἀλλ', ἀδελφὰς οἰκοδε σπότης πατηρ

εἰρηνοποιῶν τὰς ναντίας φυσεις,

τά5ν δὲ δεικνυς της ἀτάκτου τετράδος, ωοπως ὁ κόσμος ουτος, λόειος μέγας, ἄρρηκτος ἔσται τεττάρων κριῶν δίκην, λαβὼν ποστηριξιν ἀντωθουαενην. 0λως συνάπτεις τὰς συμβάτους φυσεις, πείθεις δὲ ταέτας ἐν συνοικία μμειν, and εἰς ῖν θέλημα συμπνεουσης της μάχης ώς λοιπον αυταῖς κοινον εἶναι τον δρόμον, καὶ την μὲν ἐργον ἀερόστημον πλέκειν, υφασμα λεπτον εἰς ἀναπνο- βίου,

την ὁ α πυρος νηθουσαν αρραγεῖς μίτους 270 χιτῶνα ποιεῖν εἰς το θάλψαι την φυσιν,

τυ δ' ιτυ φέρειν ἐνομβρον α θους δωρ,

μη πως - θερμον φθαρτικως περμάορτην γην δὲ ποιειν ἐμπρεπη την οἰκίαν καὶ πάντας μὰ εστιὰν καθ μεραν. 27S-τως υπὲρ νουν εἰργάσω τὰς ουσίας ἐν τη δοκησε της μάχης νωμένας, καὶ του θερους μεν η φλογώδης ἀκρότης

685쪽

6l2 ΓΕΩ ΙΟΥ ΟΥ ΠΙΣΙΔΟΤου ευθυς ει χειμῶνα την θέρμην τρεπει 280 αἱ γαρ μεταρσεις βλωττικαὶ τῶν ἀθρόων), ἀλλ' εἰς - με-πωρόν τε καὶ κρασιν μεσηντω μαλθακῶ την ψυξιν ρέμα τρέφει κἀντεώθεν ευθυς οὐ προς κρατον ζέσιν αλλ' εἰς ω μέτεισι - λεληθοτως

28 τον κρυμον θεῖ καὶ το καυμα συλλεγει.

καὶ ταώτα δρῶσιν α μοιβαίου δρόμου κόραις μοιως συγχορευουσαις αμα καὶ συμβαλούσαις τους ἐαυτῶν δακτύλως, ὀπως χορον πλεξωσιν ευρυθμον βίου 200 ἐμεγαλύνθη των σοφῶν σου κτισμάτων

η παντοποιος ἐμφανως ἐξουσία χειμῶνος ωoce, καὶ τὰ δενδο συντομο ἐκ της πυράγρας του κρύους μαραίνεται. φθίνει το πιχλλος, ἀσθεν σιν οἱ κλάδοι,29 εκρεῖ το φύλλον, σπερ ε νεκρο τρίχες καὶ μικρον ουπω την φθορα ἀποζεει,

- κάλλος αυθις καὶ νέας τρίχμὴν βλαστους - κάλλος, καὶ τὰ φύλλα τας τρίχας , καὶ των ἀδηλων ἐξεγείρεται τάφων 300 προς την συνήθη του γένους ἀνάστασιν. Θέρους ο και οὐκ ἔχω θειν οπως

ἔκεινΩς υτος ὁ φλογωδης λιος εν ταυτότητι του χρόνου καὶ του τροπου

μελαίνει τὰς χρόας - λέγων,305 πῆ δ' - γε λευκα δεικνυε τα σώματα

καὶ ξηρα μὲν ρὐτων σπαρέντων τὰ βρέφη

ορας δὲ ποιεῖ - ὀπων τὰς ἰκμάδας. κιρνα γαρ αντον τω προς ἀέρα δρόμω, καὶ θερμον γρω συμπλεκεις δοιπόρ' 310 πως κερα- τῆ μεσαγυση σχήσε

686쪽

ἡ ων ἐν αυτοῖς ποιο τητων ἀκρότης υγρῆς ἐν αυτ μη παρουσης ἰκμάδος, μητε προς κραν ἐξολιοθησῖ χυσιντης γρότητος η φορὰ μονουμένη, αλλ ωσπερ εἰς ἔ, εργον ἐργάται δυο, τέγγει μὲν έκμὰς καὶ προβάλλει την πόαν, καὶ τῆς οστωρας μα τίκτει τα βρέφη - οῖ - πολλὰ λεπτὰ τείνει σπαρτία, μη πως βαρυνθῆ των πῶν η χαυνότης, καὶ θλῖψιν ξει τῆ δεσε του σφίγματος, κἀντεμεν ἰκμὰς τῆς πώρας ἐκπέση, ἐπεὶ ε δεῖται πη ξεως μὰν η χλόη, χαυνώσεως δὲ των πῶν η στερρότης, θέρμη συνια, σασα ταῖς δυσὶ μία, χαυνοπισα αμὰ σφίγγουσα τλξεν λόγω

πληροῖ το λεῖπον δωρεαῖς ναντίαις

καὶ τῆ μη μὲν έζαν δραίαν νει, λεπτὴ δὲ χυλώσασα τους οὐ ζέσει

ὼς καὶ παρ' μῖν μότητα καρθίας σπιν ρ νοητου προσβαλόντος λίου θάλπει μαλάτται καὶ πεπαίνει καὶ τρέφει καὶ καρπον ἐντίθησιν ἀκαρπίας. τετράπωλον σπερ αρματος θέσιν στοιχεῖα τάττων, νιοχων δὲ τοπις χρόνους εὐέπτακύκλοις μερῶν πεμιδρόμψις, διεξάγων δὲ του βίου του ἄξονα φυμῶ συνήθει καὶ τροχω βεβηκοτι,

καὶ συμφυλάττω i τὰς συνεκτικὰς θυρας, μηπως χημα του σ3'νηθους εκδράμη.

687쪽

κοινην δε δουλην πασαν εἰναί σου κτίσιν,

καὶ μήτε συνδεθεῖσαν εἰς λυσιν τριχειν μητ α παρελθεῖν τοὐς πεπηγμ n ς οφ εἰ μη μόνος συ την τροπην ἀπεργάσri 350 καὶ γαρ συνεῖδες προσκοπῶν τὰ συμφέρον)των σων με στων ἐποχείρων την κτίσιν, μη δε τρέπεσθαι παγγενῶς καὶ συγχυ κταῖς κοσμολεθροις ἐκτροπαῖς ἐπεισάγειν μηδ' ὐμένειν τρεπτον, ἀλλ' ἔχειν πονῆ35 τρεπτῆς νάγκης, μη λαθουσα, χρόνω

θεος νομισθῆ τοις ορῶοι η κτίσις.

Tις α σεληνην η τον λιον βλεπων ὀφθαλμιωντας ἡ προς ἔκλειψιν - ο ι - ἔγνω φδιδαοκάλη φύσει 360 ς ουπια ηλλάξαντο φωστῆρες γνόφον, εἰ μη πα ταῖς ἐζοφουντο λαμπάσιν;

η τίς τον αυτον υσυν-τως ἀστέρα καὶ φωσφόρον γνοῖς καὶ σκοπησας σπερ0νου οἶδεν αυτον ἐργάτην διπλοδρόμον,3ω κηρυκα νυκτος καὶ προφητην μέρας; Tις τον μέγιστον Οὐρανον οὐτον λεπιπνκαὶ την ἀεικίνητον ην ἐχει βίαν των αστέρων τε του συνεκτικωτάτους νυν μὲν βορεια νυν δὲ κινο νεις - πιδ ἐ- ἐκδρομη ποιουντας η μεταστάσει,

φυχρουμενην νυν καὶ παλιν πυρουμένην καὶ προσβολὰς πάσχουσαν ηναγκασμέν ό, οὐ την ατρεπτο ἐννοησας οὐσίαν

688쪽

τίς βρασμον χάλαζαν η χύσιν γνόφου η πυ καταχθὲν η βραχεω- αἰθάλη.

γην τρωουσαν καὶ παρειμενην βλέπωνου Οἰδε δουλην την κλονουμένην κτίσιν; Triw θάλασσαν ἀστατουσαν προσβλέπων, ου οἶδεν αυτην δραπέτου τινος δίκην ευγουσαν ἔξω και κρατουμένην ἔσω;

κα ταῖς ἀτάκτοις προσβολαῖς των πνευμάτωνι λην αυτην οἱ μαινὰς ἀγρία

περιαρουσασα καὶ θυμουμενηθρασυνεται μὲν καὶ πλατυνει το στόμα, καὶ πολλὰ κράζει καὶ το αφρον ἐκπτυε ,

καὶ συμπεφυρται προς τὰ χείλη ' σάλ', κρουνοὐ δὲ πολλων ἐκπιουσα ευμάτων ααεπτον ἄψη ἐκ βάθ- ἐρευγετια, τυ πλησμονη ' της μεθης ταράττεται, 6nξαί τε τὰς κλεῖς καὶ διαδρῆναι θέλει, ἀνθέλκεται δὲ καὶ φοβεῖται καὶ μένει,

καὶ τα ενυδρους παρερχεται θύρας,

χλ εἰς αυτην πτίως ἀνατρέχει, οἷα - λη των τριχων κρα- ένη- καστίζεται γὰρ συμφερόντως η κτίσις, γα γ απληγω σωφρονισθῶμεν φόβωνειδοῖ προοίας του τεχνίτου - ολωνeαὶ συστα μεν, ς φοβητρ' παιδία, καὶ τὰ μικρὰ των κυνῶν τετυμμενα των λεόντων σωφρονίζουσι θράσος. μέχρι παντος ἐνδιδ ς περ σεις α ω ἐκπροθέσμοις των χρεῶν προθεσμίαις,

Joστατῶν δὲ την ἀμαρτίαν φάβω,

689쪽

1 ΩΡΓΙΟΥ ΟΥ ΠΙΣΙΔΟΥ βίας τε ποιῶν εἰς το σῶσαι τον βίον, καὶ, ἡ δικάζων συντόμως, πηνίκα σφαλωμεν μεῖς η κτίσις δὲ τυπτετα,4iu ποινάς τε πάσχει των ἐμῶν ἐγκλημάτων, ἀλλοτρίφ μώλωπι τραυματουμένη ώς ἐν μετάρσει λοιμικης αρρωστίας, αλλων χόντων τὴν νομην των τραυuάτων, ὁ του πάθους κίνδυνος - Ἀλλους τρεχει ηi Eαὶ γίνομαι - των φρενων ἐν ἐκστάσει πως ο κριτης δίκαια θεσπίζων ολοις προσωποληπτε καὶ φιλανθρώπω σχέσει αλλου σφαλέντος αλλον ελκει προς δίκη. καὶ πῶς ὁ κρίνων τοῖς δικάσουσι κρίσιν 42 ν ει θωρα λαμβανουσιν εγκαλε μέγα, αυτος δὲ δῶρα λαμβάνειν πείγεται πτωχους πουργους ἀξιοχρως ἔχων ως εἴ τις εἰποι μυστικους δομεστίκους α λαπαιτεῖ καὶ προδουναι ν δίκην.4 2 σφύζει δι αυτους - φοβούμενος ψόγον, καὶ λαμβάνει θέλημα χρυσίου πλέον,αρτω δε μικρω τους νόμους βιάζεται. ἡφελκεται δε καὶ στεναγμοῖς, εἰ λάβοι, φορ- δὲ πεισθεὶς θέλγεται ποτηρ- , 430 καὶ λημμα θερμο θακρυου πορίζεται, και μέχρι λεπτοὶπολλάκις κατερχεται,

ζητῶν ἀφορμην εἰς το κλέψαι την δίκην σχίζει δὲ πολλὰς συγγραφὰς παιτί-ς, τόμους δὲ σαθροῖ μυρίων χειρογράφων, ἄδ τοῖς ἀφεσίμοις δαψιλῶς πιγράφει,

τας ποθηκας καίπερ ουσας ίκους γοργως κυροι, καὶ χα0άττει συντομως, αὐτος καθ' αὐτονώς θέλει ψηφίζεται.

690쪽

πορναις μιλει τοι τελωναις συμμενει.

ε δε προκεῖσ/θαι ψαλμον κ Θαβὶ μάθοι εἰωθε ποιεῖ καὶ φονεῖς ἀναιτίους καὶ διαλύσεις των κακων ἐγκλημάχων, εἰ καὶ παρανόμους, ἐννομους ορίζεται. ου ἐκ βαφης γαρ ὁ κριτης μελανδόχου, αλλ' αἱματωσας τους μυτου δακτυλους βαφαῖς ἐρυθραῖς βασιλικῶς πογράφει. Ω τόξα τείνων εἰς το πληξαι πολλακις

παρακροατῶν τηρο μμ ηπειγμένη. του γαρ βέλοπις μὲν υτρεπίζεις την τάσιν. αργος δε γίνη προς το βάλλειν τοξότης καὶ πολλάκις το τόξον ἐντείνας πάλιν χαλῶς το κέντρον καὶ μεθέλκεις τον τόνον, κα τῖ δοκησε σχηματιζεις τον φόβον, καὶ της ἀπειλης ζωγραφεῖς την εἰκόνα, ἐως φοβwHς πως - πληκτρον ὁ βλέπων κλίνη τα νῶτα, καὶ προκυφας εἰς γόνυ καὶ τω φόβω ο σῶμὰ συστείλας ολον φύγρ - τρα--της βολης κινουμένης, εἰ μὲν δοκεῖ γαρ ταῖς βολαῖς αντιβλέπειν,

ετοιμοτ9ωτος γίνεται τῶ τοξότη

εἰ δ υ μεταστῆ του κακοεμεταιχμίου μεταίχμ -- της μάχης μαρτία ,

παρατρέπει το πληκτρον εἰς του ναυzίον.

θέλει γαρ υτος ἀστοχεῖν ὁ τοξότης και πλάττεται μὲν ' δοκεῖν --οργίλον,απαξ δὲ τύπτει , καὶ παραινεῖ πολλάκις φοβοι απειλαῖς ἐντροπαις ἐνυπνίοις