Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

691쪽

618 ITΩmΟΥ - ΙΠΣΙΔΟΥ στοργῆ κολάζων δεῖ γαρ εινα τῆ φυσρικά τὴν ἀπειλην του θεου σωτηρίαν, προς το σωζειν,χαανῆμα ποικίλα, καὶ ψυχοκερδης γίνεται πλουτοπράτης,

475 καὶ τοῖς λαβειν θέλουσιν ουρανοπράτης,

καὶ μαργαρίτας εὐδοκεῖ προτιδέναι, - - ἀ-- κωσοα γνδικοὶ σαλοι ἀλί- αενιχραὶ του βίου περιστάσεις. φρυκτοὐς δε σοι δείκνυσιν ανθρακας λάλους 480 εἴπερ λαλουσιν οντες νθρακωμενοι )στικτους δερογυους ς το - ἐξημμένους,το φῶς παυγάζοντας ἐκ των τραυμάτoo , τιμης βραχείας τους περτίμους λίθους ολους τοίμως εἰς προθηκην στεμμάτων. vis G αἱ τακεχαι - μελ- ἀναβράσεις στίλβουσι ἀλλον η το πυρ ανθράκων εἰς βασιλείαν των ἀειζωων θρόνων , των μη ε θων ἐκκοπην δεδοικοτων

μητε θρασυν τυραννον ἐπτοημένων. .

490 Dτης σοφη μάστιγος, ῶ πλουτου βάθος χρηστότης πληστος ο ξ νος φόβου-ως μὰν καθαίρει, καὶ προ και ἡ της δίκει

καθαροικον - ἐμβαλουσα την νόσον η ς δὲ νυττε συμφορὰ διδασκάλω, - καὶ μισειν ημω ἐκ νόσου τεχνάζεται, καὶ την δοκοωσαν - βίου τιμωρίαν

κοινην ἀφορμην κτελεῖ σωτζρίας. γης ποστηριγμα τορνευων δωρ,

ἱστῶν δὲ τυν βρίθουσαν ἀστάτω βάσει, 500 η βάθρον--n προσχέων --αέρα,

ουκὰιδα ποίαν ἐδράσας αλλην βάσιν ποῖον δε ταυτη δημιουργῶν πυθμένα,

692쪽

η γη γὰρ Ολκά ἐστιν εἰς δωρ τάχα

εστῶσα καὶ φέρουσα την οἰκουμένην),Oάμμον δὲ τεῖχος τῆ θαλάσση συλλέγων, καὶ λεπτον ἀντίφραγμα τη ζάλη πλέκων, δεοἐκ των ἐνυγρων ἐκτρέχειν στυρεκβόλων ΓΖ τὰς ἀνεμώθεις ουσίας θησαυρίσα*ἐκ τῶν ἀδηλων, ἐπίστασαι πόρων, αυθις δὲ ταύτας ἐκχέων ἐν Ἐξόδω, i5oταν χαρίζῖ τὰς πνοα τοις οἰκέταις. Y του κεραυνολτην οδον περιτρέπων,

ἀντιστρεφων δὲ τῆν ανω φορὰν κάτω, χω δὲ την βυσσον ἐκ βάθους ανω,

Oταν προβάλλη του αναγκαίους φοβους, 20 καὶ τω φόβω δρας ἐκκοπην μαρτίας.

Y - φλογίων τῆ χαλάζη συμπλέκων,οταν ξενουργης συμφορὰς Αἰγυπτίοις καὶ μητε πυρσοῖς ξατμίζων την δρόσον, μηδ' ἡ γε τεφρῶν η χαλάζη τη. φλὀγα, da ἀλλ' ἁ βραβευτης καὶ συν- των τvν πάλην καὶ πνεύμα πέμπων καὶ μεσάζων την μάχην. Ω ὰς ἐπάλξεις των νεφῶν, καὶ τους λόφους κρεμῶν ἐνίψει καὶ μεθέλκων ἐν βάθει, καὶ πη - ἐκ γης, εἰ θέλεις, μετάρσιον 530υδωρ ἀνελκων, πη δὲ διψῶσαν πάλιντην γην ποτίζων καὶ ροσiζων εὐθέτως την ξηρόπια ταῖς ἐνυγνοις ἰκμάσι, μήπως υποκλάσασα τη ξηρα ζώγει στεῖρα προέλθη προς γονην τῶν σπερμάτων. ab

693쪽

ας οὐτε χειμων ουτ καυματος ζεσις

εῖργε τυπουσθαι προς το σοὶ δεδογμένον.

5 μὲν γαρ αυτὰς οἱ πετραίου πάγους χερμῶν ἀπεσκληρυνε, πῆ δὲ καὶ θέρος

στερρους ἀφηκε της χαλάζης τους λίθους. Tις τα ἀφορμας των απορρητων λόγων ταυτης ἀπηκρίβωσε της λιθουργίμ; M ποῖον θρασυνθὲν του Σταγειρίτοπι στόμα του της χαλάζης ἐζερεύγεται λόγους; δε ηλιος μεν γρο αρπασας πάχος κά προς τὰ κοῖλα των νεφων ρύγματα την ὐξιν ἐνθεὶς καὶ περιστείλας ληνbb της Φυχρότητος ἐν βάθει την ἰκμάδαλι οῖ το χαμον καὶ παχύνει την νυν , καντευθεν η χάλαζα μαρμαρουμενηχυσις κυλίνδρων γίνεται λιθοδρόμων,

δ αν γε χειμὼν ψυχρότη - ἐκτάσει 55 νάρκωσιν ἐνθεὶς της ὐοης η συστῶ ειχεῖσθαι μὲν αὐτὴν ου ἐὰ χαυνουμένην, σφίγγων ο καὶ σπῶν δεικνύει πεπηγμενην. συλλογισμων εὐόλισθα κυματα καὶ κτίσμα χαυνον παιδικῶν ἀθυρμάτων 560 τα λεπτὰ κάρφη συλλεγόντων εἰς στέγην επομφόλυξ σφυζουσα καὶ φυσωμένη, καὶ πνευματο- τους ἐνοροωδεις λόγους,

ην ως βαθρον και διαρρυχον κτίσιν ψεκὰς συνιστὰ και σταγὼν ανατρέπει

βω εἰ συστρεφε γαρ του πάγω - ψυχρότης καὶ ταὐτο ποιεῖ του θέρους η θερμότqς, ποθεν συνῆλθον εἰς συνεργειαν μων

694쪽

ἐναντίως χοντες ἐργάται ο; ποῖα δε χῶναι καὶ κυλίστραι καὶ στρόφοι τὴν φυξιν ἐσφαίρωσαν εἰς ρυτην λίθον; θι δὲ καὶ φλοξ ρ βροχὴ μεμιγμενη

καὶ ται φιλεχθροις συστροφαῖς εἱλουμένηαλωσιν, πέπονθεν ἀλληλοφθόρον; αυθι φνουν ὀξυκίνη νω στρέφων πνευμα λεπτον εἰς--πτυξιν λόγου εἰπεῖν τι πιστὸν των αποκρυφων μάθοι, καὶ τουτο της σης δεσποτα προμηθίας

ώ μη τὸ μῆκος η τὸ κάλλος του πλάτους

μόνον σκοπησας ἐκπλ/γη των κτισμάτων, ἀλλ ωστε μαλλον τῆ νοησει οὐ βάθους προς πιπις ἀρθεὶς γνωστικῶς σε θαυμάση.υλλ' εἰπὲ λοιπον τω Σταγειρίτρὶ Πλάτων, καὶ τον μαθητην πεῖσον, εἰ πείσεις λέγων. ἐκ τῶν - κάτελθε, καὶ λάλει κάτω, μηπως ἐπαρθεὶς τω μεταρσι θράσει, ωσπερ νεοττος αἰετου, καὶ, θελωναυθις κατέλθηὶς μ φερων τον λιον. υλλ ω παρ' μώ ἐμφανῶς κεκρυμμενε,

καὶ ως μεν οι κων τοις δε τον σηλουσίαν

ζητουσι πολλην ἀντιπέμπων ἐσπέραν, ως συγκαλύπτων οὐ μόνον τηρο σην φύσιν, ἐυ συστολὴ δι δεικνυων κὰ την κτίσιν,οπω εάν τις ἐξερευνησαι λόγωτην σην ἀνα-ρ - ουσίαν θέλη, πρωτου λάβα κάλυμμα την στυγνὴν κτίσιν, καὶ την μίχλη εκπλαγεὶς ποστρεφ'i.όντην ἀνερμήνευτον ἐξοχην ἔχων, δε-- δὲ σαυτου ει κατόπτρω τρ'πίσει,

695쪽

60 προσκαρτερήσας τῆ σχολη των κτισμάτων,

καὶ συλλαβὰς μὲν ἐμνιμως τὰς ουσίας

τὰς εἰς μυτας συντεθεμα ἐκμάθη, τὰς ηλίου δν καὶ σεληνης ἐκθέοεις ως των τήνων επιστι πα σημεῖα ξεσρ 6w-ταν δὲ παπαν την προπαιδείαν μάθρ, καὶ ταῖς καθολικαις ἐκτριβη προσωδιαις, πηξη τε τον νουν εἰς τὰ του λόγον μήρη, καὶ ἐφορευων ἐκπρασα τὰ σαωματα, τοῖς κοσμικοι δὲ πῆσιν ἐντυχη νόμοις,6l καὶ τους παλαιοὐ μη παρατρέπων δρους

εἰς δινα τάξεις ἀσχολ- τὰς νέας, καὶ πολλα πράξας καὶ προκόψας εἰσβάλη,

ταῖς εἰσαγωγαῖς της αν θεωρίας καὶ την ἐκεῖ συνταξιν εἰς φρένας λάβη, ω την - μεγωτων πραγμάτων παιδευτριαν, ὼς ουδὲ εγνω πλην σκιῆς κεκρυμμένης, ουτω τε λοιπον εἴπερ ἀγνωσίας το γνωθι σαυτον εἰς διάσκέψιν λάβοι,625 καὶ τῆ καθ' ημῆς ενδιατρίβων φύσει τέως μυτμ συλλαλησε καὶ μάθοι πόθεν παρηχθη, μηδὲν ων προ του βίου, καὶ πῶς τὰ μικρὰ του σπόρου ποoβληματα

ἐν τοῖς μερισμοῖς των τοσουτωνάργάνων

ω παρ-εθέντα πη μὲν ομμάτων μεις δε φλέβας τίκτουσι, πη δε συνδέσεις

696쪽

μιαν καθιστα των μελῶν την ουσιαν

πόθεν δὲ πηγὰς αἱμάτων ἐπεισάγει, τάσιν δὲ νεύρων ἐμφυε τω σωματι, κτίζει δὲ πλευρας, ραῖζε δε τριχας, σφίγγει δὲ ταρσούς, καὶ μερίζει δακτύλους χαυνοῖ δὲ γλωτταν εἰς το συστρέφειν λόγους καὶ πληκτρον εἶναι του λαλοῶντος οργάνου

παρακρατε δε σπονδυλοις τον αυχενα,

καὶ πῶς φυτουργεῖ την πυρώδη καρδίαν, νατινθηρος ἐνων μηδενὸς πεφυ--ς, ἐν μεσω τεθεικεν, σπερ οἱ τρόπιντηγνυντες ἀντίπλευρα βάλλουσι ξυλα 'κεῖθεν ἔνθεν εἰς το σῶσαι το σκάφος. θεν δὲ μορφοῖ καὶ τυποῖ την εἰκονα, α καλλος ἐντίθησιν αμορφίας ζοίους δε κόλπους μητρικους ποτρέχωνον μὲν τὸ λυ σχηματίζει τὴ πλάσει,

ον δὲ προβάλλει σωματώσεις ἀρρένων όθεν δε πηγὰς τοι κυημοσι βρυει, 6ὶ του γάλακτος τους πωγοῶς εἰσάγει πως μοίως τοῖς φυτοις η θερμυτης ίξει το σῶμα των ἀνηβων οργάνων,αὶ τὰς ἐπιδόσεις των μελων ἐργάζεται, δὲ βάλλει τοῖς ἐνήβοις τὰς τρίχας, α την πρόσοψιν ραῖζει χλοη,

697쪽

624 ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ο ΙΠΣΙΔΟΥ οργἀ ε καρπους ἐξενεγκεῖν η ζέσις,665 ως αν ἔλθη της παρακμης ο χρόνος ὁ την πώραν ἐκπιέζων των νέωτ' μαραίνεται γαρ υθέως η θερμότης, λευκαινετω δε των γερόντων ὁ στάχυς, καρηβαρε δὲ καὶ δοκεῖ κεκυφέναι,

670 τη γε, ' προσνένευκε κά βρίθει κάτω

τον γαρ θερι σμον γειτνιῶντα προσβλεπει.

E την καθ' ημῆς σαρκικην λάβοι λυρον, καὶ γνωτον είρμον - μελων καὶ τους - ς, καὶ την ηχον ἐκφυγὼν φωτίαν

67 ειπεῖν δυνηθη την κάτω μελωθίαν, καὶ κῶς το ρευστον του- ρου παχυνεται,

καὶ σάρκα σωιεῖ καὶ πάλιν σκληρύν- , καὶ νευρα καὶ συμπηξιν οστώδη πλέκει, η πηλίκον δοχεῖον η μνημη φερει, - ἐν, φυλαπτε τὰς δοχὰς των πραγμάτων, εἴπω δὲ πῶς ἔμπρα-- η φυσις τρέχει προς τὰς ἐν ημῖν θρεπτικὰς λειτουργιας ώς αν δε τις δεσποινα της οἰκουργίας κινεῖ προς ἔργα -υς αυτης ἐργάτας,68 καὶ τους ορεκτικους μεν ξυνε πόρους, τους ελκτικοῖς δε πάντας ἰθυνε τονους,

βάλλει δὲ κλεῖθρα ταῖς καθελκτικαῖς πύλαις, ως - πισα καιρον αλλ-ώσεως ἐξαιματωσε τὰς τροφὰς η θερμότης, ω καὶ την ἀποκρίνουσαν θησε θυραν, καὶ πῶν περιττον ἐκφορησε φορτων, η πως ἐνεργεῖς αντιληψεις εἰσάγει, προς τὰς ἐν ημῖν ποικίλας διακρίσεις ἀφην ἄκουσμα γεῶσιν οσφρησιν θεαν,

698쪽

στενας δὲ ποιεr της ἀκρος τας εἰσοδους, καὶ κοχλοειδεῖς τὰς θυρα εργάζεται, ῶς αν καν εἱρμον εἰσρέωσιν οἱ κτυποι, αα μη καταπλήξωσι τους ἔσω πόρους ηχοις ἀτάκτοι εμπεσόντες ο ψόφοι. σαρκοῖ δε καὶ την γλῶτταν ραιωμένην δέ- γαρ απιν δέρμα σομπῶδες φέρειν προς αὐανακλάσεις τε των ἐδεσμάτων καὶ τὰς ἐτοίμους αντιλήφεις των πόρων, ὁ ων λαγῶσα τα τροφὰς η χαυνότ)7ς προς παν - γευστον ευδιάκριτος μένει. πόθεν δὲ και συριγγας ευπόρους ἔχει, οσφραντικῆς χημα καὶ βωτρόφου πνοῆς αγωγούς, ων φραγέντων ἐκ πάθους ἀγωνι το ζψo ως εν ἀγχόνη, καὶ παραπνεῖν κβιάζει το στόμα. αιμωμένη δὲ τὰς ἐν οπιρα- θέσεις νωστηρας ἐντέθεικεν οφθαλμους δυο, ὁπως χοιμεν ταῖς βολαις τωὐομμάτων ωὐαέρα πληττοντες, οἱ τοξόται, νῶς φωτὶ συρειν, ὼς το πυρ ἀνθράκων. κ των αν θὲ της κεφαλῆς ἀκροστέγων/ευρων διαπησασα σωληνος δίκην ραὶ πνευμα φωτος ἐμβαλουσα - πόρωοῖς μὲν χιτῶ0 συγκαλυπτε τας κόρας,ος εἴ τις οἴκοι συμφυλάττει παρθένους - δὲ μικραν ἐξανοίγει φ, ρ', 'στως το πνε- των χετῶν διατρεχον. ητε στενωθῆ της θοὐ πεφραγμενης, α πνευματωσε καὶ σκοτώσρ την θέαν, αντας ἐπιχύσεις προσπλάση ταις ψεσι ,

AELIAN. II. 40

699쪽

626 PMwΓΙΟΥ ΟΥ ΠΙΣΙΔΟΥ μηδ' αὐταράξ/ καὶ θολώση τας κόρας, - ῆς ἀπληστοις ἐκχυθὲν προς το πλάτος. a n ἐμεγαλυνθη τῶν σοφῶν σου, τισι -- η γνῶσις η δυσφραστος η τοῖς γραφοις λόγοις ἀπαγγελλουσα τον θειον γνόφον. καὶ νυν ἐφειται της ζοφώδους καρδίας δαδουχον εῖνπι-οχοπην των - των

πάλιν δι αυτῶν ἐκβάλοι, τὰ δάκρυα, τα εἰσόδους πλυνασα ταῖς διεξόδοις. εἰ τους λαβυρίνθους δὲ των λογων φρά σοιό ῶν ἀδηλων ουσιῶν ζυγοστάτης, η καὶ πῶς ὁ νους συνεστι πηλίν' βάρει καὶ πνε- πηλῶ καρτερε συνημμένον, καὶ πῶς ἐν λη την ἀυλίαν ἔχει, εἰ μηδὲν αυτον λικον περιγραφει

η πῶς μέγιστον μμ της ψυχης φν, 5 καὶ των ἀδήλων οπτικους ἔχει πόρους

καὶ νυν μὲν εἰς γῆν τας νεργείας νεμει, νυνυε προ αυτον αλλεται την αἰθέρα,

οὐαὶ πτρονος ἀρθεὶς καὶ τον ηλων έμας τὰς - ανω τε καὶ κάτω ζητεῖ φυσεις, τω καὶ ταῖς μεν ρκεῖ τας δε συμμετρως βλέπει, τῶν δὲ στοχασμοῖς ἐννοεῖ τὰς εἰκόνας, καὶ την ορεξιν μηδαμοῖ στῆσαι θέλων

εφιεται μὲν της παντων αιτίας,

και την κείνης γνῶσιν ἀθρῆσαι θελει, το καὶ πολλὰ κάμνει, καὶ τον ἔσοπο- λον δοκεῖ παρελθεῖν, ἀλλ' ἐκεῖ μύει μόνον,

ε καὶ διαυγους ευπορηοοι καρδίας. ταν δὲ τούτους τους πολυπλοκους μίτους

λύσn σχολαζων καὶ βαθυνη καὶ φράσο

700쪽

oπως ο κρυπτος των φρενῶν δομάτης, ὁ ψυχοκλέπτης, ο φθορευς της καρδιας, η του σκότους παρσις, ο πρῶτος δράκων ἐξω- ἔνδον ηδονας παρεισάγει, σπείρων λογισμους εἰς γοι/ὴν μαρτίας. πῶς τυραννε καὶ μεταίρει την φυσιντηο παρὰ φυσιν των παθῶν κτηνωδίαν, καὶ πτηνα μὲν δείκνυσι τὰς κουφας φήμας συας ε πόρνους, καὶ λυκους τους αρπαγας,

φαος δὲ πλη- , θυμικους δὲ παρδάλεις,

τους Φωνας θλίους κυνας, G αυειν δοκουντας καὶ δακειν πειγμενους,οφεις δε πικρους ἐκτελεῖ τοὐς βασκάνους,

τον - ἐνθεὶς , κακῆ παραπλάσει, θήγει δε πικρα καὶ τὰ του τυφου βέλη Ῥάπτει γαρ αυτὰ ψυχο μπφ φαρμάκω ης ἀτίμου, πτωσεως ἐπηρμένης,ογκου ταπεινοῶ, δυσκλωπι ευδοξίας, θρηνω γελῶντι την σκιὰν του παιγνίου),

εἰδωλολατρίαν δὲ τοῖς φιλαργύροwτην ῆιζαν ἐντί σι των κακῶν ολων,

αλλ' εἰς ρέξεις τηκεται καὶ φλεγμονάς, τη πλησμονρ διψῶσα καὶ τὴ προσθέσει τον βρασμον ξάπτουσα της χρυσῆς μέθης. η πῶς τοσολον καὶ πεσὼν ἔχει κράτος

ώ μη μόνον α σῶμα βαρβάρου δίκην

ἀντιστρατευειν προς μάχην του πνευματος, ηδη δὲ καυτῆς απτεται της καρδίας,

καὶ δουλαγωγεῖ την λεπιθέραν νύσιν, καὶ τὰς ἐυ μῖν --δεσπότους φρένας ἐν αἰχμαλώτω συμφορῆ περιτρέπει,