Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

81쪽

περιβαλόμενον ἰτα υτ πιειν το φαρμακον ἔλεγε

γαρ αυτῶ καλῶν ἐνταφίων μη ἀμοιρησειν, εἰ ἐλαυ- τοῖς ἀποθάνοι - γαρ συν καὶ προκεί σέ - ῶν τεκόσμω τὸν νεκρον οὐ πάνυ τι ἀδιέως ταυτα τὸν Σωκράτην λυπολλοδωρος -ουκ νεσχετο, ἀλλ' ἔφη προς τους ἀμφὶ τον Κρίτωνα καὶ Σιμμίαν κάὶ Φαωιπνα καὶ πῶς πυ μῶν καλῶς Ἀπολλόδωρος ουτωνὶ δοξάζει, εἴ γε πεπίστευκε δτι μετα την10υ ναίων φιλοτησια ετ οφεται Σωκράτην εἰ γὰροίεται τον ὀλίγ' - ω ἐρριμμένου--οὶ καὶ κει -

-μενόν γε εἶναι ἐμέ, δηλός ἐυτί με οὐκ ς'

17 αυτ αρα ἐστὶ τα θαυμαζόμενα Μυρμηκι δου- -Dπίου καὶ Καλλικράτους του Λακεδαιμονίου λυπτόμενα, καὶ ἐν σησάμω στιχον ἐλπωων χρυσοχγράμμασιν ἐπέγραψαν ων ἐμοὶ δοκεῖ σπουδαιος ο ὐδέτερον ἐπαινέσεται τί γα αλλο ἐστὶ ταλα νον -- παρανάλωμα 18 Πως-- διερρεον υπο τρυφης α παλαι- των - γυναικῶν ἐπὶ μεν γαρ της κεφαλης στεφάνην ἐπετίθεντο ψηλην του πόδας σανδάλοις πεδοῶντο, 'ἐκ δὲ τῶ μω αυταῖς -τια μα ὰ ἀπεκροατο,των δὲ χιτώνων - περὶ τους ἄμους αχρι τῶν χειρῶν

25 ου συνερραπτον, αλλα περόναις χρυσαι και ἀργυραῖς συνεχέσι κατελάμβανον καὶ ταλα αἱ πάνυ παλαιαί

τῶν δὲ Ἀττικῶν γυναικῶν την τρυφην Ἀριστ αρος

19 υ μεν δημωδης λόγος καὶ ἐς πάντας ἐκφοιτησας - λέγει Συβαρίταις καὶ πιτα τη Συβάρει αἰτίαν της ἀπωλείας γενέσθαι - πολλην τρυφην. α δὲ οὐκ ἔστι τοῖς πολλοῖς γνώριμα, ταυτα ἐγὼ ἐρῶ. Eoa

82쪽

σιου πέντε κα ογδοηκοντα ταλάντων. κνουντον δε

τῶν δημιουργῶν ψασθαι, ο Γ πρῶτος ἔκρουσε τοαγαλμα καὶ το γαλμα δὲ του Ἀπόλλω νος περι--λησεν, ἔχον πιαν-- χρυ-- μο- χους, σαλεύσας ἀποκεῖραί τινα αυτ ς. πλευσας δε ἐς Τυoρη- 16νους, τὰ του πόλλωνος καὶ της Λευκοθέας απαντα

μυλησε χρήματα , την παρακειμένη ἀργυραν τω Ἀπολλωνι τραπεζαν κελεύσιας ἀφελεῖν, ἀγαθοὐ δαίμονος τε Φειδοντας πρόποσιν Ἱσμηνίου του Θηβαίου σοφον αμα καὶ Ελλην κου ζ- αν ἀποκρυφαίμην ἐργον πρεσβευων οττος πυτῆς πατρίδος στρος - βασιλέα των Περσῶν - κετο μεν, ἐβούλετο δὲ αυτος -- ων κεν ἐντυχεῖν τω Περση ἔφατο ουν προς αυτον ο χιλίαρχ' ὁ καὶ τὰς αγγελίας ἐσκομίζων, βασιλεῖ καὶ τους δεομέ- 25

χιλιάρχω), ' νόμος ἐστὶν ἐπιχώριος Πέρσαις, τον ἐς θαλμους ἐλθόντα -ιλεως η προτερον λόγου μεταλαγχάνειν πρὶν η προσκυνησα αυτόν. εἰ τοίνυν ωαλ- δι αυτρου συγγενέσθω θέλεις απιτω ἄρα σοι τὰ ἐκ του νόμου δρῶν εἰ δε μη, τ αυτ σοι το λο

83쪽

10 MAIANO IIOM MI OPIM Aαι δι μῶν νοσρήσεται καὶ μη προσκυνησαντι Ο τοίνυν Ισμηνίας ' αγε με εἶπε, καὶ προσελθών καὶ ἐμφανὴς τω βασιλεῖ γενόμενος , περιελόμενος τον δακτυλιον ἔρριψεν ἀθήλως παρὰ τοῖς πόδας, καὶ ταχέως ἐπικυψας, δη προσκυνῶν, πάλιν ανείλετο αυτόν καὶ δόξαι - ἀπωτειλε - Πέρση προσκυνησεως, ου μην ἔδρασεν δὲ των ἐν τοῖς Ελλησιν αἰσχυνην φερόντων πάντα - οσα βουληθη κατε- προ ξατο ουδὲ τυχησε τι ἐκ του Πέρσου. π Θώρα - ἐκ βασι - δῶόμεει τοῖς παρ αντονη--ν πρεσβευταῖς, ω παρὰ τῶν Ἐλλη - ανίκοιντο εἴτε ετέρωθεὶα ταυτ ην τάλαντον μὲν κάστφΒαβυλώνιον ἐπιοψου αργυρίου ταλαντιαῖαι δε ιμλοα δύο ἀργυραῖ δυναπαι δὲ - τάλαντον - Boi -- λωνιον δυο καὶ βδομηκοντα μνῶς -τικάς. ψέλια δὲ καὶ ἀκινάκην ἐδίδου καὶ στρεπτόν, χιλιων δαρει- κῶν - ταῶτα , καὶ στολην ἐπ απιτοῖς ηδικην

ονομα δὲ τῆ στολῆ δωροφορικη 23 Ἐν τοῖς Ελλησι τοῖς πάλαι μακρα τῆ δόξρ διέ-20 πρεπε Γοργίας ο Λεοντινος Φιλολάου καὶ Πρωταγόρας Θημοκρίτου, τλδὲ σοφί3 τοσουτον ἐλείποντο, σονανδρων παχες ἔοικε γάρ πως η δῶρα μη πανυ τι μηρψε μ ε ραν μητε ἀκουειν ἔνθεν τοι καὶ πολλὰ σφάλλεται, καὶ τα με καταχαρίζεται , τα δὲ

25 ψευδεται.

24 Καύκωνος του Ποσειδῶνος καὶ υστυδιηρείας της Φορβαντος γίνεται παῖς Λεπρεύς, σπε - συν- βούλευσε τω υγέα δησαι τον φακλη, τε αυτον ἀπρτει τον ὐπὲρ του αθλου μισθὸν Ἱfρακλης. ην οὐνδ οὶ εἰκος πολεμως λυρακλεῖ ο Λεπρευς ἐκ της

84쪽

MAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTOPIA A IMστυδαμείας διι λύεται τη. προ τον πιπι ἰωμα κλης ἔχθραν φιλονεικία ουν αυτοῖς ἐμπίπτει, νεανικη καὶ ριζουσιν ἀλλήλοις περὶ δίσκου καὶ δατος ἀντλησεως καὶ τίς καταδειπνήσει ταυρον πρότερος σαὰ ἐν πασι τουτοις τἀται Λεπρευς καὶ - - -- λυκοσίας δὲ ἀγων ἀτοῖς ἐγένετο, καὶ ἐντιχυθα πάχυν ὁ Ηρακλ=ὶς ἐκράτει διανιωμενος δὲ Ο Λεπρεύς. λα- βων ὁπλα ες μονομαχίαν προκαλεῖται τον μαχλη. καὶ - σι- ἔτισε δίκας ἡ- των παρ οὐ χόμενος γαρ απο π1κει. 10Mλεξανδρος ὁ Φιλίππου ει δε τω δοκε Γ, Ο Ου 25

ἀλλα καὶ τάλαντα αυτ αργυρίου πεμψεν κατον, 5 καὶ πόλεις τετταρας νόμασεν ων ξιο μίαν νβούλεται προελέσθαι αυτόν, να εχοι, καρποῖσθαι

τας ἐκεῖθεν προσόδους -- δὲ αἱ πόλει λαχε κως Ἐλαία Μυλασα Πώα- ο μὲν ου 'πιωνδρος,

γαλοφρόνως αὐτ και μεγαλοπρεπῶς ἔτι γε μην 20 μεγαλοφρονέστερον ὁ Φωκίων, μητε το ἀργύριον

προσιέμεν- μητε τηρο πόλιν - ἡ δ' ει μη δοκοίη

πάντη περφρονεῖν του Αλεξάνδρου, ἐτίμησεν αὐτον κατὰ τοὐτο τους ε τη κρα τῆ ν Σάρδεσι δεδεμ νους ἄνδρας ξίωσεν αυτὸ ἀφεῖναι ἐλευθερους -- 25τω, Ἐχεκρατίδην - σοφιστην καὶ θηνόδωρον του Ἱμβριον καὶ Λημάρατον καὶ Σπάρτωνα αδελφὼ δὲ ἄρα στρο ουτοι Ῥοδίω. ΓυναῖκαἈκούω σαλπίσαι καὶ τούτο ἔργον ἔχειν 26αμα καὶ τέχνυν, ' λαῖδα νομα, τὴν ρογακλέους μπιάδα περίθετον δὲ εἶχε κόμην καὶ λόφον ει τηρκοφαλῆς καὶ ομολογεῖ Ποσείδιππος αὐτα. δεῖπνον

85쪽

χοίνικες τέτταρες ἔπινε δὲ οἴνου να27 'Aδηφάγους λέγουσιν ανθρώπους γεγονώκα Λιτυέρσαν τον Φρυγα καὶ Κάμβληφα τον Λυδον καὶ Θυν - Παφλαγόνα καὶ μίλαν καὶ Κλεωνυμον κιὰ Πεμανδρον καὶ χάρι-- καὶ Μιφιδά- τω Ποντικον καὶ Καλα δρυν τον Κυζικηνον καὶ ιμοκρέοντα του Ῥόδιον, τον ἀθλπην αμα καὶ ποιητην, καὶ Καντίβαριν-- Πέρση. καὶ Ἐρυσίχθονα τον - 10 μιδονος ἔνθεν τοι κά -νων δειλήθη ουτος λέγω α δὲ ἐν αλδ υδηφαγίας ερον εἶναι κοὰ Σιτους αγαλμα ημητρος ομολογεῖ δε καὶ ωλκμαν ο πομητης αυτον πολυβορώτατον γεγονέναι - πιηροίαν φησί τινα Ἀναξίλας ο τῆς κωμωδίας ποι η πολλαρο 'Aλλα εγωγε μῖν ἐθέλω εἰπειν Ῥόδων δοξαν ἐν Ῥοδ φασὶ τον μὲν ἐς τοὐς ἰχθυς ορῶντα καὶ θαυμάζοντα αυτους καὶ οντα των αλλων οψοφαγίστατον, ἀλλα,---γε ς ἐλευθέριον - των δημοτων ἐπαμ20 νεῖσθαι τον γε μην προς τα κρεα ἀπονεύοντα ς

φορτικον καὶ γάστριν διαβάλλουσι Ῥόδιοι. ἐτε δὲ ἐκεῖνοι ὀρθ- εἴτε φλαυρως, περφρονε μογυώζειν. 29 Λέγουσι κώ- παῖδες ἐν Κω τεκεῖν ἔν τινι στομ26 μνη Νικίου του τυράώνου οἶν τεκεῖν δὲ υ ἄρνα αλλὰ λέοντα καὶ ουν καὶ το σημεῖον τουτο V ψτν τυραννίδα τη ν μέλλουσαν ἰδιωτη ἔτι οντι. 30 Πτολεμαῖος ο βασιλευς ἐρώμενον εἶχε αλέτην 30 ονομα, ἰδεῖν κάλλιστον. μείνων δὲ ν αρα τουτ'τω μειρακίω η γνωμη τη ς μορ- πολλάκις γουνοῶ. καὶ ὁ Ππολεμαῖος μαρτυρει, καὶ ἔλεγεν ω

86쪽

MMANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTOPIA A 13ἀγαθη κεφαλη, κακου μὲν ουδεπώποτε οὐδενὶ γερο- νας αἴτιος, πολλοῖς δε και πολλὰ ἀγαθὰ προυξένησας' μεν ουν Ἀπευε συν φ βασιλεῖ - μειράκιον ἰδὼν

δὲ πόρρωθεν ἀγομένους τινας - - θανάπφ, υῆο μωρέειν, ἀλλ' ἔφη προ τον Πτολεμαῖm/, βασιλευ, ἐπεὶ κατά τινα δαίμονα των αγομένων αγα-- ιππων τυχομεν οντες, φέρε, δοκεῖ, -- δη- λεγόμενον ἐπὶ των θεῶὲ τουτων. ἡπερησθεὶς αυτολτη χρηστότητι καὶ το φιλοίκτιρμονυπερ ληγας, καὶ ἐκείνους ἔσωσε καὶ ἐπὶ πλέω προέειμε - φίλτρωτο κατ' ---ἔρωτος. μος πυτο Περσικος εν τοῖς μάλιστα α' αὐ- 16 πάντες αὐτω Πέρσαι κατα - μυτου δύναμιν ἔ- στος προσκομίζουσιν. τε δ οντες ἐν γεωργία καὶ περὶ γην-- μενοι καὶ αυτουργοὶ πεφυκότες ουδὲν των υβρισμένων ουδε τω παν πολυτελῶν προσφέ- 20

αλλοι παρεξεόντι δ' αυτῶ καὶ παρελαυνοντι ταῶτα

υπο ἐκ του πρόκειται, καὶ ονομάζεται δῶρα καὶ δοκεῖ τουτω οἱ δὲ ἔτι τουτων ἐνδεέστεροι - - καὶ γάλα φοίνικας καὶ τυρον προσφέροin1 25 καὶ τρωκτὰ ωραῖα καὶ τὰς αλλας ἀπαρχὰς των ἐπιχωρίων.

- ουν καὶ ἔτος Περσικός φασὶ ἄνδρα32 Πέρσην, ω ονομα ν Σιναίτης, πόρρω της ἐπαύλεως τῆς μυτο ἐντυχεῖν - αυρξ τ ἐπι---μφ δ'

87쪽

14 MAIANO MIMAMAE OPIA AMνημονι ἀσω μέντα - θορυβη uu δέει του νόμου σαχὶ αἰδοι του βασιλέως. υκ ἔχων δὲ Ο τι χρη σαιτο φ παρόντι, ηττη ναι-- αλλων Περσῶν μητέρων μηδὲ τιμος δοξα τω μη δωρ πη- μ- λέα, ἀδε οπιτός γε προς- ιν ποταμον τον πλησίον παραρρέοντα. Kῶρος ἐμιν ονομα -- συν σπουδῆ καὶ α ποδῶν εἶχε μάλιστα ἐπικυψας αμφοτέραις ταῖς χερσὶν ἀρυσάμενος τολυδατο, βασιλεὐ φησὶν Αρτα ξη, δι' αἰῶνος βασιλεύοις νυν μὲν - o 10 τε σι- οπως ἔχω τιμῶ, ς - μη ἀγεραστος το γουν ἐμον παρέλθης τιμῶ δέ σε Κυρου ποταμο υδατι. Θαν δὲ ἐπὶ τον σταθμον τον σον παραγέν' οἴκοθεν,ώς αν ἐμαυτου κράτιστα καὶ πολυτελέστατα χωο -- τιμησω σε, καὶ δ -δὲ - ἐλαττου

1 γενοίμην τινος τῶν αλλων τῶν ηδη σε δεξtio G αμένων

τοῖς δώροιέ ἐπὶ τουτοις ὁ Ἀρταξέρξης σθη καὶ δέχομαι ηδεως φησὶν ' ανθρωπε, το δωρον, κάὶαφώ γε - ὁ τῶν πάνυ πολυτελῶν, - ἰσοστάσιον

ἐκείνοις λέγω πρῶτον μεν οτι υδωρ ἐστὶ το πάν-- των αριστον, δεύτερον δε οτι Κυρου νομα εν αυ-

τω φέρει καὶ ὐ δέ μοι καταλυοντι ἐν β σταθμ' ευνούχους λαβεῖν ἡ ἐξ αυ- δωρον ' op δὲ την --χίστην προσδραμόντες ε χρυσην φιάλην δεξαντο 25 ἐκ τῶν χειρῶν αυτου λυδωρ ἐλθὼν δὲ μ ,-

Περσιαι λαι- φιάλην χρυσην καὶ μους δαρεν- κους, καὶ προσέταξε τον κομίζοντα αυτὰ εἰπεῖν τω λαμβάνοντι ' κελλει σε βασιλεὐ ἐκ μὲν τούτου του

88쪽

παραδείσου φον λαβὼν φέρεις μοι - δῶρον τοὐτο;

in N, εἰ--- στιχειοθεν καὶ ἐκ της -- γεωργίας, περησi=η καὶ δῶρα μὲν αὐτῶ βασιλικὰ ἔπεμψε καὶ ἐπεῖπε , τον - αν, νηρ οντος ἐκ-ἐπι μελείοις ταύτης δυw σεται καὶ πόλιν κατά γε . 10 ἐμην κρίσιν ἐκ μικρῶς μεγάλην ποιησαι ' Α--ὁ λόγος μολογεῖν ουτος τι πάντα ε της προελείας καὶ της διαρκους φροντιδος καὶ της σπ-δης της ἀνελλιστους καὶ τὴν καπα φύσιν δύναιτο - Μὰ--αγενέσθαι. 15Mνη γενει Μάρδος, νομα Ῥακωκης, παιδας μεθελεπτά. τούτων ο νεώτατος ἐκαλεῖτο Καρτώμης, κακα δὲ πολλα του αλλους εἰργάζετο καὶ τα μὲν πρῶτα πειρατο αὐτον ο στατηρ παιδευειν κενήυθμί- ζει λόγω ἐπεὶ δὲ - ἐπιίθετο των δικαστον των Ῥπεριχώρων φικομένων ἐνθα κει ὁ του νεανίσκου-πω, ἀλλ' ἐκεῖνός γε συλλαβὼν το παιδίον καὶ τὼ x, εχπίσω περι-- ω αὐτου, προς τους δικαστας παγε - δε αυτ τετόλμητο παντα ἀμιβως -

ηγόρησε, καὶ ξτει παρα των δικαστῶν αποκτεῖναι τον 5

νεανίσκον - δε αεπλάγησαν, καὶ αυτοὶ μεν εφ' ἐπι--οὐκ ἔκριauxν την καταδι-ομυσαν παγεῖ - - φον αμφοτέρους δὲ Δὶ τον βασιλέα τῶν Περσων τον ' ταέρξην γαγον. τα αυτὰ δὲ λέγοντος του Μάρδου, λαβὼν Ῥαπιλευς ἔφη εἶτα τολμησεις ω - οφθαλμοῖς τοῖς σεαυτ--μέα νέπω σκοντα

89쪽

16 AIAIANO Πομ ΠΣ ΣTOPIA Bτ- σι τει ταν των φυομένων θριδαῶνῶν - ἐκ - σεις τὰ πικρας αποκλῶ καὶ ἀφαιρῶ, ουδὲ η φηραυτῶν λυπεῖται, ἀλλα θάλλει μῆλλον καὶ μείζων καὶ γλυκιων γίνεται. ουτ καὶ ἐγώ, ω βασιλευ, του βλάπτοντα τῆν ἐμην ἰαιαν μὰ - των δεῖ βί- θεωρῶν πολλυμενον καὶ της κακουργίας της ες αυτους παυόμενον καὶ αυτος αυξηθησομέ&4H τοῖς λοιποῖς τοῖς κατὰ γένος συνέσομαι τὰ αυτὰ ἐμοὶ πάσχουσιν - ἀκουσας ' ταξέρξης ἐπῆνεσε μν10 of Ῥακωκην καὶ των βασιλακων δικαστον ἐποίησενενα, εἰπὼν προς τους παροντας τι ὁ περὶ των ἰδίων παίδων υτ δικαίως αποφαινόμενος πάντως καὶ ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις απψης ἔσται δμαστὴ καὶ ἀδέκαστος, ἀτη- δὲ σαὶ τον νεανίαν τὐ παρούσαN φωρίας,1 απειλων-- θανατο τρόπον βαστατον, ων έαὐτοῖς φθάσασιν αδικῶν -- τερα

20 ελθεῖν το μειράκιον ἐπιθαρσυνων δὲ αυτον κα

ἐγείρων ὁ Σωκράτη. - καταφρονεις εἶπεν ἐκείνουτο, σκυτοτόμου; - ονομα --- -του φήσαντος δὲ του - ι --πολαβων πάλιν ο Σωκράτm ἔτι δὲ ἐκείνου του ἐν τοῖς κυκλοις κηρυττοντος 25 ἐκείνου του σκηνορραφου ομολογουντος δὲ του με ρακίου ' ουκων ἔφη ὁ Σωκρα ὁ δημος ὁ Α - ναίων ἐκ του - θροιστοα - εἰ τῶν καθ' ἔνα--φρονεῖς, καταφρονητέον αρα καὶ των ηθροισμο

90쪽

ΑΙΛΙΑΝΟΥ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

νων. μεγαλε έμως ταλα ὁ του Σωφρονίσκου καὶ τῆς Φαναρ- τον του Κλεινίου καὶ της --μαχης

Μεγαβυζου ποτε ἐπαινουντος γραφας υτελεῖς 2

καὶ τεχνους, ἐτερας δὲ σπουδαιως ἐκπεπονημενας διαψεγοντος, τὰ πιαδάρια τα του Ζευξιδος - τηρομηλιάδα τρίβοντα σιστεγέλα ο τοίνυν in reo oταν μεν σιωπας, ω Μεγάβυζε, θαυμάζει σε τὰ παιδάρια ταυτα ορα γάρ σου την ἐσθητα καὶ την θερα- πεων την περὶ σέ -- γε μν τεχνικον τι θέλην 10 εἰπεῖν, καπαφρονεῖ σου φυλαττε τοίνυν σεαυτον ἐς τους ἐπαινουμένους , κρατων της γλωττης καὶ πὲρ μηδενος των μηδέν σοι προσηκό-ων φιλοτεχνῶν' 'Aλέξανδρος θεασάμενος την ἐν μέσω εικόν 3 μυ- μν - ωπε - γραφεῖσαν οὐκ 15 κατα την αξίαν του γράμμαπος. ἐσαχθέντος δὲ θυιππου καὶ χρεμετισαντος προς το ῖππον τον ἐν

εἰκόνι λ προς ἀληθινον καὶ ἐκεῖνον ' ω βασιλευεῖα. ὁ Ἀπελλη , ἀλV ο γε πατος ἐοικέ σου γραφικώτερος εἶναι κατα πολυ. 20Φαλάριδος μῖν ἔργον ου μάλα ἐκειν σ1h λὶθες ειπεῖν ἐθέλω το δ εργον φιλανθρωπίαν μαχον --πεr, καὶ δια τουτο ἀλλότριου ἐκείνω δοκεῖ. χαρίτων ην - γα τῖνος φιλόκαλος ανθρωπος καὶ περὶ την ραν την των νέων ἐσπουδαχὼς δαιμοωίως 25 διαπύρως δὲ ηράσθη μάλιστα Μελανίππου 'Aκραγαντίνου καὶ ἐκείνου καὶ την νυχην ἀγαθου καὶ το κάλλος δια --τος. τοῶτον λυπησέ τι Φάλαρις τον Μελάνιπποι δικαζομέν γὰρ αυτ προ τινα -

εταίρων αυτου του Φαλάριδος προσέταξεν ο τύραννος 30την γραφην καταθέσθαι. - Ο μη πειθομένου δηπείλησε τὰ ἔσχαπα δράσει, αὐτον--αγαγώσαντα.