Claudii Aeliani De animalium natura, libri XVII Demetri, Pepagomeni Cynosophium, Georgii Pisidae Hexaemeron, Fragmentum Herculanense

111쪽

- ακειλῶν δι λο--ω σχηματος οτι μηδενος φείσεται. καὶ πλεον οὐδεν περιείργασται, Θέωνι λοχίτης ου ταξιαρχος ου λοχαγος ουνιππευς - τοξό-

mi , ἀλλ απέχρησεν οἱ καὶ ὁ εἰς οπλίτης οὐ- πλη ρωσαι την της εἰκόνος παίτησών. - πρότερόν γε μην ὁ τεχνίτης ἐξεκάλυψε την γραφην οὐδὲ μειξε τοι ἐπὶ την θέαν συνειλεγμένοις πρὶν - σαλπιγκτ)ὶν παρεστ*σατο καὶ προσέταξεν αυτῶ το παρορμητικον ἐμπνευσια μέλει μα- τε καὶ γνωνος - μάλιστα 10 καὶ οἷον ἐς την μάχην ἐγερτηριον. μα τε - τομέλος κουα τραχυ καὶ φοβερόν, Ιον εὐοπλιτῶν ἐξοδον ταχέως ἐκβοηθουντων μελφει- σάλπιγγες, - ἐδείκνυ- η γραφη, καὶ ὁ στρηαιώτης βλίτετο, του μέλους ἐναργεστέραν την φανταπων του - π15 Ουντος τι καὶ μἀλλον παραστησαντ .

ται γαρ καὶ ὁ λόγος , ἐαν ἔχη δυναμιν φραστικην, 20 μηδεν ἀσθενέστερον σα βουλεται δεικνυνα των ανδρῶν των πια χειρουργίαν δει νά- ἔστι δη χῶρος μεταώ κείμενος του τε υλύμπου καὶ της πισσης. - ταυτά ἐστιν υπε ψηλα κιὼ ἔ--πό τινος θείας φροντίδος διεσχισμένα , καὶ μέσον δέχεται χω- 2 ρων - το μὲν μηκος ἐπὶ τετταράκοντα διηκε στα

δίους, τό γε - πλάτος τῆ μέν ἐστι πλωρου, τῆ δὲ

καὶφεῖζον λθω. διαρρε δὲ μέσσυ αυτῶ ὁ καλ--μενος Πηνειός ἐς τουτον δὲ καὶ οἱ λοιαοὶ ποταμοὶ

112쪽

πίνης χειρος ἔργα, ἀλλα φυσεως - ματα ἐς κάλλος τότε φιλοτιμησαμένης, οτε ἐλαμβανε γένεσιν ο χῶ- Ἀ

αδ τέθηλε καὶ δώ- των ευγενων αμπέλων κατα τῶν ωψηλῶν δένδρων ἀνερπει καὶ συuπέφυκεν αυτοῖς, πολλη δε σμίλαξ προ αυτον τον πάγον ανατρέχει καὶ

ἐα-κιάζει την πέτειαι καὶ ἐκείνη - - πιλανθάνει 10-ἄτ- ὁ - χλοάζον παν, καὶ ἔστιν οφθαλμῶν παν

γυρις ἐν αυτοῖς δὲ τοι λείοις καὶ καθημένοις αλ σητ δεστι ποικίλα χαὶ ποδρομαὶ συνεχεις, ἐν ραχμέλους κώπαφυγεῖν --πόρως ηδιστα μαπαγωγια, α καὶ ψωσιν, ασμένως φυχάσαι διαρρέρυσι δὲ καὶ κιρ muri 15 συχναί, καὶ ἐπιρρεῖ --παἰδάτων φυχρῶν κάγ πιεῖν ηδίστων λέγεται δὲ α δατα ταὐτα καὶ τοῖς λουσα μένοις -- εἶναι καὶ ἐλυγίειαν αὐτοῖς συμβάλλεσθαι κατέδουσι δὲ - οροιθε δελ- αλλη διεσπαρμένοι, καὶ μάλιστα οι μουσικοί, καὶ ἔστιῶσιν ευ Θμάλα τὰς ἀκοάς, καὶ παραπέμπουσιν ἀπονως καὶ συνηδονῆ, διὰ του μέλους τον κάματον τῶν παριόντων ἀφανίσαντες. παρ κάτερα 4 ἡ ποταμεαί διατέμβα εἰπιν αἱ προειρημέναι καὶ αἱ πικίπαυλαι δια

μεσων δε των Τεμπῶν Πηνειος ποταμο ερχεται, 25

ουλῆ καὶ πράως προτῶν ἐλαιου δίκην, πολληχε καταυτο ἡ σκιὰ ἐκ τῶν παραπεφυκοτω δένδρων κάὶ των αηρτημένω κλάδων τίκτεται, ει ἐπὶ δε--ντης ημέρας αυτην προηκουσαν αποστέγειν την ακτῖνα - καὶ παρέχειν τοις πλέουσι πλεῖν κατὰ ψυχος πῆ δε 300 πρωια- λεὼς συνίασιν αλλο αλλοις, καὶ μουσιπιὸ συνουσίας ποιουνται καὶ συμπίνωσιν. - ουν

113쪽

M MAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ πολλῶν οντων τῶν θυόντων καὶ των καθαγιζόντων συνεχως, ἰκότως - τοῖς βαδίζουσι καὶ τοῖς πλέουσιν οσμαὶ συμπαρομαρο-σιν ἀμισται ουτως ἄρα τιμη η διαρκης η περὶ το κρεπιον ἐκθεοῖ τον τόπον. ἐνταυθά τοί φαοι παῖδες Θετταλῶν καὶ τολυ-λ- λωνα τον Πυθιον καθήρασθαι κατὰ πρόσταγμα του-γς, τε τὸν Π- να - δράκοντα κατετ νυσεν

φυλάττοντα τοῖς Θελφους της Γης ἔτι ἐχούσης -

μαντεῖον στεφανωσάμενον ουν εκ ταυτης της δάφνης

10 της -πικης καὶ λαβόντα κλάδονὰς την δεξιὰν χεῖρα ἐκδεῆ αυτης δάφνης ἐλθεῖν ἐς Θελφοῖς καὶ παραλαβεῖ, το μαντεῖ- ἀνυὰς καὶ Λητους παῖδα.δε και βωμος ἐν αυτ τω τοπω, εν ω καὶ ἐστεφανώσατο καὶ τον κλάδον ἀφεῖλε καὶ ἔτι καὶ νυν δι ἔτους

1 ἐνάτου οἱψελφοὶ παῖδας ευγενεῖς πέμπουσι καὶ ἀοι- θέωρον ἔνα σφῶν αυτῶν. δὲ-αραγενόμενοι κάὶ μεγαλοπρεπως θύσαντες ἐν τοῖς Τεμπεσιν ἀπίασι πάλιν στεφάνους ἀποτηλαυτης δάφνης διαπλέξαντες, ἀφ' σπερ υν καὶ τότε ὁ θεὸς ἐστεφανώσατο. καὶ 20 οδὸν ἐκείνην πονται, --εαια Πυθιάς, φέρει δὲ δια Θετταλίας καὶ Πελασγίας κοὰ της ἴτης καὶ της Αἰνιάνων χωρας καὶ της βηλιέων και Λωριέων καὶ Λοκρῶν τῶν σπερίων. μοι δὲ καὶ παραπέμπο- ιν αυτους ἡ αἰδοῖ πιά -ῆ ουδὲν ηττον25 τε Ουν ἐκεῖνοι, οντως ἐξ Υπερβορέων - ἱερακομίζοντας τ' αυτ θε τουτω τιμῶσι καὶ μην καὶ τοῖς Πυθιοι ἐκ ταυτης της δάφνης τους στεφάνους τοι νικῶσι διδόασιν ἡπὲρ μὲν ουν τῶν ἐν ΘετταλίσTεμπων καὶ ἐμοὶ νυν τοσαυτα εἰ σου

'Aναξαγόρα τις - Κλαζομενω σπουδάζ τι προς

τους ταιρους προσελθὼν ἔφη τεθνηκέναι οι τους

δυο παῖδας ουσπερ οὐν εἶχε μόνους ὁ Ἀναξ γόρας -

114쪽

ὐαγγελος προσήθη. τμπρύτερον --καὶ ἐκεῖνον--λέγοωτα - - ῶν μέντοι τί κε πάλιν ὁ Ξενοφῶν μαγετο, κεφαλη τον στέφανον ταυτα μὲνουν δημώδη καὶ ε πολλοῖς ἐκπεφοίτηκεν. Λων δὲ ὁ 'μπαρίνου μεν παῖς Πλάτωνος δὲ ομιλητὴς τ' μὸν χρηματων πέρ τι- δημοσίων

καὶ κοινων πραγμάτων ο δὲ παῖς -του ἐκ τ- τέγους κατενεχθεὶς ἐς την αυλην τον βίον κατέστρεψεν ουδὲν ουν ἐπὶ τουτοις μετεβάλετο ὁ νιων, αλλ' περουν ἐξ ἀσυ πραττε τομο καὶ δρῶν διετέλεσεν. Ἀντίγονόν γε - φασι - δεύτερον ἐπεί τιιες 5 - οἷον--β ἐκ της παρατάξεως ἐκομισαν νεκρόν, εἶδε μὲν αὐτόν , ουδεν δε τρέψας του χρωτός, ουδὲ - ἐπιδακρύσας, ἐπαινέσει δὲ ώς ἀγαθον στρατι τηρο θάπτεν προσέταξεν. 20Kράτης ο Θηβαῖος τά τε αλλα μεγαλόφρων οὐχ

πεφωραται καὶ καταφρονητικο των πο ου πληθους

θαυμαζομένων, ἀτὰρ ουν καὶ χρημάτων καὶ πατρίδος. - μὸν - τηρ, υσίας πωτη τοῖς Θηβαίοις, τουτομὲν καὶ ἐς πάιτας ξεφοί με το δὲ ἔτερον αυτου - 25 πῶσι γνώριμον ἔστα δὲ ἐκεῖνο ἀπαλλαττόμενος των Θηβῶν οἰκισθεισῶν πάλιν ἔφη ' ου δέομαι πόλεως,

ην - νδρος κατασκάψει αλλος Θημοχάρη Aημοσθένους ἀδελφιδους μι-

δειξαι βουλόμενος οτι της εκ των πολλῶν κακοφημίας 30vπερφρονεῖ, θεασάμενός τινας καθεζομένους εν ἰατρείω περ- καὶ κακως ἀγορευειν ἐκ παντος, -

115쪽

42 AIMANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ Ι OP Σ - διψῶντας τί φατε υμεῖς εἶπε ' Θυσμενίδαι τοηθος αυτῶν ἀμα ἐκκαλυψας δια τούτου τολονόματος. Φρυνιχον υ ναῖοι στρατηγον εῖλον χυτε κατὰ σπουδὰς υτε κατα - τολμαγυς ἀξίαν μεεστιν πλούσιος πολλάσας γαρ καὶ των ἐθαυμάζοντο εν ταῖς Αθήναις κα των αλλων, Γρουντο.αλλ' ἐπῶ τοῖς πυρριχισταῖς ἔν τινι τραγωδίη ἐπιπήδεια μέλη καὶ πολεμικὰ ἐαε--γεν ουτως αρα κατε- κτησατο - ἐγέ- ω καὶ ἐκράτησε των παρόντω/,ἀστει παραχρημα αυτον εῖλοντο στρατηγεῖν, αστευσαντες οτι των πολεμικῶν ἔργων ηγησεται καλῶς καὶ ἐς ὁ ,οπου μη ἀπάδοντα- νοπλοις ανδράσιν εἰργά πο - ἐν τε--- μέλη τε κιὰ ποιήματα 'κρωντι ανδρί τις οὐκ ἐρων ἐπειγούσης της μά-

15 χης κιτι συνάγοντος του πολεμου υκ αν συμμίξειεν.

γαρ ἀνέραστος φεύγει καὶ ἀποδιδράσκει τον ἐρωτικόν, τε βέβηλος καὶ ἀτέλειστος - θεῶ κιὰ τοσουτον ανδρεῖος, -- αυτῶ καὶ η ψυχη χωρα καὶ το σῶμα ἐώμης χει δεδοικε δὲ τον τερον, ατε ἐκ θεμ κατόχως ἐνθουσιώντα, καὶ - μα - τομοτο- ιον ἐξυρεως ἀλλ' ἐξ Ἐρωαος μανέντα οἷ μνγὰρ ἐκ του μέρου τῶν θεῶν κατειλημμένοι , - ἔναφησὶν μηρος μοι τω υρε μαίνεσθαι Ἀλλ' ἐκεῖνοί γε α νος περιειλημμένοι δαίμονος υ καὶ καλῶς 25 αγωνίζονται τοσουτον -- ἐνθουσιῶν αυτους απαξ οἱ δὲ Ἐρωτος βάκχοι πολεμουντες καὶ λῶ της Ἀρεος ορμης καὶ π της Ἐρωτος ἐκκαυσεως διπλην την λατρείαν πομένοντες εἰκότως κατὰ την Κρητῶν ἔννοιαν κατορθοῖσι διπλα --- τω ο υρεος καὶ ω' -- -- τι αἰτιάσαιτο αν τις εἰ μη πομέν- οπλίτης ανταγωνίσασθαι φ' ἐνὶ τεταγμένος θ , ἀλλ' υνυπο τοῖς δύο.

116쪽

A IAM ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTOPIA D 43Περὶ των Λακεδαιμονι φόρων πολλὰ μὲν καὶ 10 ἄλλα εἰπεῖν καλὰ ἔχω ς' ουν προήρημαι, αὐταἐραστὴν προείλετο χρηστου πένησος, ἐπέβαλ- αὐτφχρηματα, κολάζοντες λ εοικε την φιλοχρηματίαν τῆ 5των χρημάτων ζημιρ. αλλον δε τινα ἄνδρα καλον κἀγαθον οὐδενος ἐρῶντα των καλῶς πεπυκότων καὶ τουτου ceti' - - , ὁτι χρηστος ὼν οὐδενὸς ηρα δε-

ω- η - καὶ αλλον. δεινὴ γαρ η των εραστῶν 10 προς - παιδικα ευνοια αρε τὰς ἐνεργάσασθαι, οταναμῶ σεμνοὶ σιν ά ά τοι - νιο ὁ καὶ συτος νόμος οταν αμάρτύ μειράκιον, τῆ μεμαφελεια του τρόπου καὶ τήνωρ πιυ λικίας συγγινώσκουσι, τον ἐραστην περ αυτου κολάζουσιν, ἐπιγνώμονας αυτῶ 15δμαστὰς - ἐκεῖνοι πρά-ουσι κελευοντες εἶanu.ω περυπαπφικοί φασι μεθ' ημέραν 'ητευουσαν 11την ψυχην τω σωματι περιπλέκεσθαι καὶ μη δυνασθαι καθαρῶς την ἀληθειαν θεωρεῖν νύκτω διαλυθεῖσαν τυ ἡ..4- - λειτουργίας καὶ σφαψωθεῖ - 20- τω περὶ τον θωρακα τόπω μαντιαωτεραν γίνεσθΠι,

Ουκ εἰσι θρυπτικοὶ προς του ἐραστὰς οἱ ἐν Λα- 12 κεδαίμονι καλοὶ ουδὲ ἀλαγνες, ἐπεὶ τοὐναναί- η παρα τοῖς αλλοις ραίοις - ἐκ -των καταμαθεῖν ει

ἐστιν αυτοὶ γουν δέοντα των ἐραστῶν εἰσπνεῖν αυ-

τοῖς Λακεδαιμονίων δέ ἐστιν αυτ η φωνη ἐρανδεῖν μουσα Σπαρτιάτης δὲ ἔρως αἰσχρον - οιδεν με γαρ μειράκιον τόλμησεω υβριν --εω- εἴτε ἐραστης βρίσαι, MX υ δετεροι ἐλυσιτελησε ω τῆ Σπάρτη ἐγκαταμεῖναι η γαρ της πατρίδος απην λάγησαν ἡ κιὰ τι ἔτι θερμότερον του βωυ αυτου.

117쪽

μόνον ἐς πύμα καταχρωνται -- ἀλλα γὰρ καὶ

χροά ἐστιν αυτοῖς, οἶνος, σπερ αλλοι το ἔλαιον. 14 Βυζαντίους δὲ δεινῶς οἰνοφλυγας οντας ἐνοικεῖν

τοῖς καπηλείοις λόγος ἔχει, των οἰκιων των ἰδίων κάὶ των δωμάτων αοικισθέντας, καὶ τοῖς ξένοις το*ἐπιδημουσι τη πόλει ἀπομο λόσαντας αὐτά, καὶ ο ὐ1 μόνον κείνων, ἀλλα καὶ των γυναικῶν αυτοῖς ἀποστάντας, ἐν ταὐτω τοὐς Βυζαντίους διπλην αἰτίαν φέρε σθαι σαὶ οἰνοφλυγίας καὶ πωγωγείας. τε δὲ υπο τῆς μέθης καὶ του οἴνου διαρρέοντες αυλου μὲν ἀκουοντες χαίρουσι, καὶ το εργον αὐτοῖς αυλεῖσθαι 15 ἐστι σάλπιγγα δὲ οὐδὲ ἀρχην πομένουσι. καὶ ἐκ τούτων ζεστι νοεῖν ὁτι καὶ προς σπλα κοὰ προς πολέμους αλλοτριώτατα διάκεινται Βυζάντιοι δια ταυτάτοι καὶ Λεωνίδης ὁ στρατηγο αυτῶν ἐν πολιορκία ἰσχυρα, ἐπεὶ των πολεμίων τοῖς τείχεσι προσβαλόν 20 των ἐκεῖνοί γε τὰς φρουρας κλιστοντες διορμέρευον ἐν ταῖς συνηθεσι διαπριβαῖς, προσέταξε τα καπηλεω

σόφισμα ἀνέπεισεν αὐτοὐς ὀψὲ καὶ βραδέως την τάξιν μη καταλιπεῖν, τε της προφάσεως αὐτοῖς πριορφα μένης λέγει δὲ ταυτα - - αὐτων - - ὁμολογεῖν δὲ τοὐτοις ἔοικε καὶ ὁ Μένανδρος οταν λεγημεθ'ύσους τους ἐμπόρους ποιεῖ τὸ φωντων ' λην ἐπίνομεν την νύκτα. καὶ ' γεω δὲ καὶ ιρυυλοι κεκωμήδηνται καὶ

ουτοι κρατ στερον τω ἴνω προσωντες τυ γε μην

-ὲ των Θρακῶν ἀλλα τοὐτο μὲν καὶ διαβεβόηται

118쪽

MAIANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΙΣTOPI Gδιαπεφευγασι δὲ ταυτην την αἰτία ουδὲ γλλυριοί, ἀλλ' κεῖνοι γε προσειληφασι κἀκεῖνο το ἐπίκλημα,

ἔτι ἐφεειπι τοῖς ἐν τ- συνδείπνω παιγῶσι πίνειν ταῖς γυναιξίν, ἔκαστον ἡ αν μύλη- κει ι

σαι τον τερον. ημητριος μὲν βία καὶ πλεονεξία καὶ 10 λυπῶν τα μέγιστα καὶ ἀδικῶν ἀγρει τας πόλεις ρι ηχα- νας προσάγων καὶ κατασείων κανυπορυττων - τε ' μιος δὲ πείθων καὶ διδάσκω λόγpari amσιτε - λέστερόν ἐστι των Αθηναίων ἀκούειν. επολιτεύσαντο ουν καὶ φιλόσοφοι, μηδ' αυτο ει μόνον την διάνοιαν αγαθοὶ γενόμενοι ἐφ' ησυχίας κατεβίωσαν ἐπροωρθωσαν γαρ τα -- Ζάλευκος μὲν τα ἐν Λοκροω, --δας δὲ - ἐυκ-άνη καὶ τα ἐν 'Pηγίω οτε ἐκ Κατάνης ἔφευγε Ταραντίνοις

δὲ γενετο ἀγαθον ρχύτας, Σάλων δε θηναίοις, 20 Βίας δὲ καὶ Θαλης την γανίαν πολλα μησαν, πιιπνδὲ Λακεδα μονίους , Μυτιληναίους γε μην Πιττακός, Κλεόβουλος δὲ ειδίους καὶ Ἀναξίμανδρος δε γη- σατο της ἐς Ἀπολλωνίαν ἐκ Μιλητου ἀποικίας αλλὰ καὶ Ξενοφῶν στρατιωτης παθος η. - ἀμείνων 25 στρατηγός, τε κύρ-συνανέβη καὶ κυρος μὲν καὶ

οι σὐν αυτ απέθανον, καλουσης δε της χρείας τον

δυνησόμενον σῶσαι τους Ελληνας - αγαγεῖν την-ίσω ἐς τα οἰκεῖα, υτει ἐκεῖνος ην Πλάτων δὲ ὁ Ἀρίστω - AG να κατηγαγεν ἐς Σι-- καὶ δι γων αυτ συνεβουλευε καὶ ἐδίδασκε, δια τούτων την

τυραννίδα την ιονυσίου κατέλυσε Σωκράτης δὲ

119쪽

46 MAIANO Π GAM WTOPI γαρ καὶ μοναρχικην - την δημοκρατίαν ου καὶ δια ταυτα υτ εχτεα ηφεισεν Αθηναίοις τον των δέκα στρατηγῶν θάνατον, ἀλλ' υδε τοῖς τριάκοντα πωρωος ἀγωνίζεσθαι, ἀλλ' ἐνταμά γε προφασιστος ἐκεῖνος στρατιωτης ην. στρατευσατο γουν ἐπὶ νή- λων, καὶ ἐς μφίπολιν καὶ Ποτίδαιαν Ἀριστο-

HBω- , ἡ, ἐαυτο πατρίδα - το λεγόμενον - 16--- ου γόνυ κε -- ἀλλ' ἐπὶ στόμα ἀνέστησεν

, αυθις Λημητριος δε ο Φαληρευς καὶ Ἀθήνi 3σιν ἐπιφανέστατα ἐπολιτευσατο εστ αὐτον ὁ συνη ς θη-

ναίοις φθόιος ἐξέωσε καὶ ἐν Αἰγυπι συνών τωΠπολεμαι νομοθεσία Mε. τίς δὲ ἀντιφησμ καὶ

15 Περικλέα τον Σανθίππου φιλοσοφον γενέσθαι καὶ Ἐπαμεινώνδαν τον Πολυμνιδος καὶ Φωκίωνα τον

Φώκου καὶ δειν στείδηρο τον Λυσιμάχου καὶ φιάλτηνηῶν Σοφωνίδα κῶ μι κάτω του χρόνου Καρυώδη. καὶ μἀτόλαον, εἰ γε ς την Ῥώμην ἀφίκοντο μῖνοι

20 περ των Ἀθηναιων πρεσβεύοντες, καὶ αὐτοῖς σωτηρίαν ευραντο; ολερ υν ες τοσολον ἐνετρεψαν την

συγκλη - βουλήν, ς εἰπεῖν αὐτους ἔπεμψαν - ναῖοι πρεσβm minu , τους πείσοντας ἀλλα γαρ τους βιασομενους μας δρασα οσα θελουσιν ἐγὼ δὲ π 25 λιτείαν φαίην αν καὶ το Περσαίου, ει γε Ἀντίγονον ἐπαίδευσε, καὶ ὐυριστοτέλους , ἐπεὶ καὶ αυτος συνυλειάνδρωτω Φιλίππου νέφέντι φιλοσοφῶν ἡ λος. κο ὶ Λυσις δὲ ὁ γνωριμος ο Πυθαγορου καὶ αυ-

120쪽

MMANO ΠΟΙΚΙΛΗΣ Ι OPIM Γ 47 Περιηγεῖταί τινα θεοπομπος συνουσίαι -δου 18του Φρυγος καὶ Σιληνου νυμφης ' παις ὁ Σιληνος

τος, θεου μὲν ἀφανέστερος ν φύσιν, ἀνθρώπου κρείττων, ἐπεὶ κώ ἀθάνατος ην πολλὰ μὲν Ουν καὶ δελα ἀλληλοις διελέχ σαι ,α, οὐ τομον δὲ4ὁ Σιληνος ἔλεγε προ τον Μίδαν την μὲν υρωπην καὶ τη-'Aσίαν καὶ την Λιβυην νησους εἶναι , α περιρρεῖν κυκλωτον Ωκεανόν, ηπειρον δὲ εἶναι μόνην ἐκείνην ἡ ἔξω τούτου του κόσμου καὶ το μὲν, -- αυρο απειρον διηγε λ τρέφειν δὲ τα αλ 1. γα μεγάλα, καὶ του ανθρωπους δὲ των ἐνταυθοῖ διπλασίονας το μεγεθος, καὶ χρόνον ην,-- ουχοσον .aῖς, ἀλλα - ἐκεῖνον διπλουν. πολλας

ψω εἴωαι καὶ μεγάλας πόλεις καὶ βων διώ-ας, σαὶ

νόμους αὐτοῖς τετάχθαι ἐναντίως κειμένους τοῖς παρ' 164 μ νομιζομένοις δυο δὲ εἶναι πόλεις ἔλεγε μεγέθει μεγίστας, συδεν δὲ ἀλληλαις ἐοικέναι καὶ την μὲν δυο ζεσθαι μάχιμον, την δὲ Ευσεβη τους μν ουν Ευσεβεῖς ἐν εἰρηνη τε διάγειν καὶ πλουτω βαθεῖ, καὶ λωβάνειν του καρποῖς ἐκ της γης χωρὶς ἀροτρω 20 καὶ μων, γεωργεῖν δν καὶ σπείρειν ωδὲν αυτοῖς ἔργου εἶναι καὶ διατελοὐ νιν η δ' ς υμεῖς καὶανοσοι καὶ καταστρεφουσι - μυτων βίον γελωντες ευ μάλα καὶ δόμενοι. -τω δὲ ἀναμφιλόγως εἰσὶ δίκαιοι, - μηδὲ τους θεους πολλάκις ἀπαξιοῶν ἐπι- 25 φωτῶν --. οἱ δὲ της - μου πόλεως μαχW--- τέ εἰοι καὶ αυτοὶ καὶ γωονται - - - καὶαεὶ πολεμουσι, καὶ καταστρεφονται τους ομόρους, καὶ

παμπολλων ἐθνῶν μία πόλις κρατεῖ αυτη εἰσὶ δὲ οἱ οἰ-ορες - ἐλάττους διακοσίων μυριά - - ωλπι σκουσι δὲ τον μὲν αMaen χρόνου νοσησαντες - νιον δε τοὐτο, ἐπεὶ τά γε πολλὰ ἐν τοι πολέμοις