Apollonii Argonautica emendavit apparatum criticum et prolegomena adiecit R. Merkel

발행: 1854년

분량: 761페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

651쪽

φησι τ ν Κίρκην του γIλίου θυγατερα εἶναι εν τοισδε τοῖς ἔπεσι Κίρκη δ' Πελίου θυγατηρ Υπεριονίδαο τίκτεν οδυσσρο ταλασίφρονι ἐν φιλότητι Αγριον δὲ Λατῖνον αμυμονά τε κρατερόν τε. 5202. τῶν καὶ ἐπ' ἀκροτάτων : οτι τα μὲν ἄρσενα σωματα Ου θ ις Κόλχοις ουτε καίειν ουτε θάπτειν, βυρσαις δε νεαραῖς εἱλουντες ἐκρήμνων τῶν ἀρσένων τα σώματα, τὰ

δε θήλεα γῆ ἐδίδοσαν, ως φησι Νυμφόδωρος, ω κολούθησε. σέβονται δὲ μάλιστα Ουρανον καὶ Γην. lo 209. δικησθεσμοῖοὶ ἀντὶ ΙτοsJ ὁ τρόπος.

2l5. τεθηπότες ερκε ἄνακτος : την ὀχυρωσιν τῆς οἰκήσεως, τῶν οἰκημάτων την ἀσφάλειαν. 2l8. χαλκείαις ἐπι γλυφίδ εσσιν ἐπὶ χαλκοῖς τορνευμασιν ἡ χαλκοῖς κιονοκράνοις. lb222. ἐλάχηνεν : ώρυξεν, ἔσκαψεν. καταστρεφει δεεἰς τὸ κατεσκευασεν.

224. θυωδεἴ να εν: ἀρώμασι μεμιγμένον υδωρ ρρει η ευῶδες ἔλα ιον 225. η δ' δρ υδωρ προρέεσκε: o Ἀπολλώνιος ω κατα την Πλειάδων δυσιν λεγων την κρήνην θερμὰν ῆεῖν, κατὰ δὲ την ανατολὴν ψυχρόν, ου παρέστησεν εἰλικρινῶς τον καιρόν. δύο γάρ εἰσιν ἀνατολαὶ τῶν απλανῶν ἄστρων καὶ δύο δύσεις. εώα δέ ἐστιν επιτολή, οταν ἔξω τῶν αυγῶν του ηλίου πρῶτον ἱστῆταί τι ἄστρον καὶ προ αυτου ἀνατέλ- 25λον ὀφθῆ ' εωα δὲ δύσις, οταν ἡλιου προς τὴν ανατολὴν ον- τος οραθῆ τι ἄστρον περὶ τὰς δύσεις πρῶτον τῶν ἴσα κατ'εκείνην τὴν νύκτα δύνει. εσπερία ανατολή, οταν δύνοντος ἡλίου ὁραθῆ τι ἄστρον ἐπι τῆς ἀνατολῆς πρῶτον τῶνοσα κατ' ἐκείνην τὴν νύκτα ἀνίσχει. εσπερία δὲ δύσις λέγε- ωται, ὁταν ἡλίου δύνοντος ἄστρον ὁραθῆ τι προ τῶν ἄλλων ἐπικαταδυνον αυτῶ, ῶς αν υπὸ ταῖς αυγαῖς του ἡλίου γενηται. o δὲ υπὸ ταῖς αυγαῖς χρόνος πας κρύψις ονομάζεται. αἱ δὲ Πληιάδες Πληιόνης τῆς τλκεανου καὶ υτλαντος, ῶς μεν τινες, απὸ μητρὸς ἔσχον τὴν ἐπωνυμίαν. η μῆλλον 35

652쪽

παρα τον πλειῶνα, ο ἐστιν ἐνιαυτός' σημαντικαὶ γὰρ αυται καὶ χειμῶνος καὶ θέρους. αύται δὲ την ἐναντίαν ἀεὶ πορείαν ποιοὐνται τῶ 'AZρίωνι. συναντησαι γαρ λέγεται τῆ Πληιόνρμετὰ τῶν θυγατέρων κατὰ την Βοιωτίαν, καὶ εἰς ἔρωτα ταυ-5 της ἐμπεσὼν ἐδίωκεν, η' ἔφευγεν. γενέσθαι δε τον δρ - μον αυτῶν φασιν ἀδιάλειπτον, καὶ Ουτω καταστερισθῆι αι τὰς Πληιάδας τον 'Sδρίωνα φευγουσας. 230. χαλκόποδας ταύρουςJ οτι χαλκόποδες οι ταὐροι καὶ πὐρ πνέοντες Φερεκύδης φησίν.iu 232. προς δὲ καὶ αυτόγυον στιβαροs: δύο α τρων εἰσὶν εἴδη, το μὲν πηκτόν, το δὲ αὐτόγυον. πηκτόν

μεν το ἐκ συμβολῆς ἔχον τὸ ἔλυμα. ἔστι δὲ τὸ ἐλυμα ἐν ω ἡ Γνις ἐντίθεται. τό δε ξύλον τὸ απὸ του ἐλύματος τεῖνον ἐπὶ τοὐς βόας γύης καλεῖται, τὸ δὲ απὁ τοὐ γύου ἱστοβοεύς. la tof δὲ ζυγοὐ τὰ ἐπὶ τοὐς αυχένας τῶν βοῶν ἐπιτιθέμενα οἱ

μὲν ζεύγλας, οἱ δὲ μέσσαβα λέγουσι. την-κατασκευὴν τῶν αρότρων 'Eρατοσθένης ἐν τῶ 'Αρχιτεκτονικῶ καταγράφει. ' αὐτόγυονJ πρὸς τὸ πηκτὸν ἄροτρον η διαστολή.233. ηλασεν 'Πελίω: πέπλασται ο μίθος διὰ την20 τοὐ θεοὐ τῶν ποδῶν χωλότητα. ου μέντοι πιθανῶς ' μείζονα γὰρ ειχεν δύναμιν τῶν Γιγάντων, δι' ἐς αυτούς ἐτρέψατο ἄν. ὁ μέντοι 'Aπολλώνιος αἰτίαν ἀποδέδωκε, δι' ης ὁ μαιστος κατεσκεύασε τῶ -ήτη τούς τε χαλκώνυχας ταύ- ρους καὶ τὸ ἄροτρον. οτι δὲ δυνατὸς ἐνυφαιστος πιμηρος 25 ἔδειξεν ἐπὶ Σάνθου τοὐ ποταμοs. 23 i. Φλεγραίρ: Φλέγρα πεδίον Θράκης περὶ Παλλήνην, ἔνθα οἱ θεοὶ τοὐς Γίγαντας ἐπολέμησαν. 235. μέσαυλον : τὸ μέσον τῆς αυλῆς, ὁπου τῶν βοῶν αἱ στάσεις. μέσαυλον δὲ οἱ Ἀττικοὶ την φέρουσαν εο τεμ την ἀνδρωνῖτιν καὶ γυναικωνῖτιν.

237. δαιδαλέη δ' αἰθοίσσα στοὰ δε ποικίλη ηνεκατέρωθεν τῆς οἰκίας. ἐκ πλαγίου δὲ τῆς αἰθούσης ὐψηλότεραι ἐσαν οἰκοδομαί, ὁ ἐστι πύργοι ἐσαν εκατέρωθεν. 238. λέχριςJ ἐκ πλαγίου. 35 - αἰπύτεροιJ ὐφηλότεροι. 239. ὐπειροχοςJ ύφηλότερος.

653쪽

242. τον μὲν Καυκασίη ὁ τὰ Ναυπακτικὰ πεμποιηκὼς Ευρυλυτην αυτ ν λέγει ' Αιονυσιος δὲ ὁ Μιλήσιος λάτην μhτέρα Μηδείας καὶ Κίρκης, ώς προείρηται, Σοφοκλῆς δὲJ Νέαιραν, μίαν των Νηρηίδων, υσίοδος δε δυῖαν Αἰήτης δ' υἱος φαεσιμβρότου 'Hελίοιο θγημε θεῶν βουλῆσιν Ἱδυῖαν καλλιπάρρον. ιμενίδης δέ φησι Κορίνθιον τῶ γένει τον Αἰήτην, μητέρα δὲ αυτοί 'μυραν φησί. Aιόφαντος δε ἐν τῆ α τῶν Ποντικῶν ἱστοριῶν Ἀντιόπην φησὶν Αἰήτου μητέρα. προγενέστερον φησι τον υψυρτον Μηδείας γεγενῆσθαι ἐξ Ἀστεροδείας Ιοτῆς 'Ωκεανου καὶ 'θυος θυγατρός. 255. ἔκτοθι πῆσαι : ἀντὶ τοs ἔκτοσε, ῖνα τὸ εἰς τόπον σημαίνm.

τίστως με καταλιπόντες, ομως Ουκ ἐμέλλετε μακραν πορευ-εσθαι. υποστρέψαι ουν υμῆς η μοῖρα πεποίηκεν.

261. τηλόθιJ και νίν ἔδει εἰπεῖν τῆλοσε. 20. 262. ἔκποθεν ἄτηςJ ἔκ τινος βλάβης. 265. 'ΟρχομενοῖοJ καὶ Ἐλλάνικός φησι τὸ νωθάμαντα

ορχομενόν ωκηκέναι.

275. πολιοῖοὶ διαφανοὐς. 25 276. τετρηχώςJ τετραχυμμμυς. οἶστροςJ διαφέρει οἶστρος μυωπος. ο μεν γαρ μυωψ ἀπογενναται τῶν ξύλων, ὁ δὲ οἶστρος ἐκ τῶν ἐν τοῖς ποταμοῖς ἐπιπλεόντων ζωαρίων. τό δε τέλλεται κατὰ ἀφαίρεσίν ἐστι τοὐ σ αντὶ τοὐ στέλλεται. . 3028 l. ὀξέα δενδίλλων : ἀντὶ τos συστρέψας εαυτὸν καὶ ἐπικάμψας, ὀξέως παρεπιστρεφόμενος καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς ἐπινευων. χμηρος δὲ ἐπι τοs στρέφειν τέθεικε την λέ-

654쪽

οἱ δὲ ἐν ἐπιστροφῆ του προσώπου παρεγκλίνοντα τοῖς οφθαλμοῖς ἐπινεύειν, καθάπερ καὶ 'Aπολλόδωρος. Σοτοκλῆς δὲ ἐπὶ του περιβλεπειν τέθεικε την λαιν. 288. ἀμαρυγματάJ τας λαμπάδας τῶν οφθαλμῶν.

5 καί οἱ αηντο : πνοην ἔπεμπον η μετεωριζοντο.

29l. ώς γυ νη μαλερῶ πυρί: καὶχμηρος ώς δ' Οτε τις δαλον σποδιὴ ἐνέκρυφε μελαίνd. 294. αγχι μάλ' ἐγρομένη : ἀντὶ του ἐγγυς. τίθεται δὲ καὶ ἐπὶ χρόνου. Μένανδρος ,, ἔγημεν ἔναγχος, ἀντὶ

io tos νυν η αντὶ του ταχέως. 296. εἱλυμμένος : κεκαλυμμένος, οἷον κεκρυμμένος. εἰς γὰρ τοὐτο καταστρέφει. 298. ἀκηδείηισιJ ταῖς πολυκηδείαις, τουτέστι ταις

λυπαις.

i5 302. σφετέρηςJ κακὸν τὸ σφετέρης.306. ηέ τις ἄτη: οἷον κακόν τι υμῆς ἐνεπόδισε κατὰ τον πλουν. το γαρ ἐνέκλασε κατὰ μεταφοράν, ἐνεποδισε.3ll. Κίρκην εσπερίης : ηκολουθησεν υπολλώνιος τοῖς κατὰ τὸ Τυρσηνικὸν πέλαγος υποτιθεμένοις την Οδυσ-20 σέως πλάνην, ων ἀρχηγὸς ,σίοδος κατωκηκέναι λέγων ΚΦ κqν ἐν τῶ προειρημένω πελάγει.εσπερίης εἴσω χθονός: πεοὶ τηνγταλίαν ωκησενη Κίρκη, οθεν ἔρος Κιρκαῖον απ' αυτῆς πολυφάρμακον. φησὶ-Ἀπολλώνιος υσιόδω επόμενος ἐπὶ του ἄρματος του 25 Nλιου εἰς την κατὰ Τυρρηνίαν κειμένην νῆσον την Κίρκην ἐλθεῖν. ἐσπερίαν δὲ αυτην εἶπεν, ἐπει προς δυσμὰς κεῖται. 319. μειλιχίωςJ ἐπιεικῶς, πραέως.

322. ποτι ξερόν ἐπὶ τὸ ξηρὸν απὸ του υγρου τῆς 30 θαλάσσης. ἡ ποτί πρόθεσίς ἐστι παρὰ μὲν Θωριεsσι πρός, παρ' ἐμω δὲ καὶ Ῥωσιν εἴληπται ἀντὶ τῆς παρά. χμηρος, ποτὶ δὲ σκῆπτρον βάλε γαίη. καὶ ηAωρικὴ παροιμία ,,τὸν λίθον ποτὶ τὰν σπάρτον ἄγοντας. 327. νηὸς ἐῆς προτέρω: κακῶς τὸ εῆς ἐπὶ πλῆ-35 θους. ἔστι γὰρ ἐνικόν, ἔδει δὲ εἰπεῖν σφετέρης.

655쪽

331. μεταὶ ἀντὶ του εῖς. 335. σφωιτέρη: κακῶς το σφωιτέρη εἶπεν ἐπὶ ἐνικοὐ ' ἔστι γὰρ δυI κόν. ο-ώσων απο Αἰολου το γένος κατάγει, ώς Ἐλλάνικος. 337. στευται ἀμειλίκτοιod ὁ νους, ορίζεται δὲ 5τους ἀπ' Αἰολου ουκ ἐκφευξεσθαι τον ἀνεξίλαστον χόλον του Λιὸς Οὐδὲ τὸ μίασμα καὶ την Φρίξου ποινην πρὶν το κῶας εἰς την Ελλάδα κομισθῆναι. το δὲ εξῆς, στευται δ' Αἰολιδῶν γενεην ουχ υπα λυξειν ἀμειλίκτοιο Λιὐις μῆνιν καὶ χόλον πρὶν ἐς Ελλάδα κῶαςJ ἱκέσθαι. Io 33S. ποινὰςJ ἐκδικίας. 342. τῶν Κολχικῶν κακίστης ἐτυχομεν νεώς.

368. 4ερέθοντή μετεωρίζοντο τῶ νῶ χολουμένω αντὶ ΙτosJ οἰδαίνοντο, ἐπρίσκοντο, ἐφυσιῶντο. 25

386. Αἰήτη, σχέο μοιJ ω Αἰήτη, ἐπίσχες η ἀνάσχου

μοι περὶ τούτου τοὐ στόλου. 395. σφωιτέροισιl κακῶς τὸ σφωιτ έροισιν εχρή- 30σατο ἐπὶ ἐνικos' ἔδει γὰρ εἰπεῖν τεοῖσι. τό δὲ ἴσκεν Ομηρικῶς.

400. υποβλήδηνJ κακῶς τό υποβλήδην ' κεῖται γὰρ πρὶν η καταλῆξαι τὸν ἔτερον λεγοντα. τὸ δὲ διηνεκέως γορ ευ εις ἀντὶ τοὐ μακρηγορεῖς. 3b405. ουτι μεγαίρωJ ἀντὶ ΙτοsJ οὐ φθονῶ υμῖν, ως ο

656쪽

Πελίας. πεῖραν λαβὼν τῆς σῆς ἀνδρείας παρέξω τὸ δερος. οὐ γὰρ φίλον μοι το φθονεῖν

416. κείρωJ κτείνω. περισταδονὶ κυκλω περιεστῶτας καὶ ἐξισουμένους.

422. πάροςJ νυν ἐπὶ τόπου τό πάρος, κεῖται δὲ καὶ ΙΔ ἐπὶ χρόνου. 427. περιπολλὸν Ηργεις : ὁ νους, λίαν με τῶδικαίω συνεχεις, διόπερ ἐγὼ καίπερ υπερφέροντα τῆ βία τὼναθλον ἐποίσω μέχρι θανάτου. ἀρρενικῶς'εἰπε την μοῖραν μόρον. 20 ἐέργειςJ συνέχεις, συγκλείεις. 429. Ο ὐ γὰρ ἔτ' ἄλλο: ουδεν γὰρ ανθρώποις χελθον ανάγκης, καθ' ἐν ἀφίγμεθα προς-βιασθέντες υπὁ του βασιλέως.

438. μετελθεῖνJ ἡ μετά ἀντὶ τῆς πρός, πρὸς αμείνονα 25 φῶτα ἐλθεῖν. - 439. ἀπηλεγέωςJ ἀποτόμως.444 ἐπ' αυτῶι δ' ἔμματαὶ ἐπ' αυτῶ δ1 ἡ Μήδεια λοξὰ τὰ ἔμματα ἔχουσα θηεῖτο, παραθεμένη τὴν καλέ-

M . ἐπ' αυτῶι δ ἔμματαὶ λείπει τὸ ἔχουσα. 446. κῆρ ἄχε Γ σμύχ.: τῆ λύπη τὴν ψυχὴν καιομένη καὶ ἀναλίσκουσα νόος δέ οι ἡ υτ' ἄνειροςe ὁ νους, τῶ δὲ νῶ α νεθεώρει τὸν γάσονα ' OLν καθάπερ ἐν ὀνείρω μετέωρος ἐπ 3 3 ρεύετο κατὰ τὰ ἴχνη του γάσονος. q. ,3. προπρὸ δ' ἀρ ὀφθαλμῶν : ἐμφατικῶς αἱ

657쪽

προ σεις. την συνεχῶς ἀνειδωλοποιουσαν τῶ νῶ ἐμφαίνει, ως παρ υμηρω , , προπροκυλινδόμενος. 455. OIάτ ἐειφ'J θαυμαστικῶς τὸ Ο Ια εἶπεν. . 460. οδύρετο δ' ηυτε πάμπαν: ἐθρη νει δὲ αυτὸν ως ηδη τεθνηκότα, δὲ συνεχομένη ἔκλαιεν ἐπ' αυ- 5 τῶ λυπουμένη. 466. ἐρρετω: φθειρέσθω. η ωφελε χωρισθηναι ἀπα- θη:ς, μηδὲν παθών.467. ποτνα θεα Περσηί: τινὲς αυτήν φασι Λιὸς ειναι παῖδα. ἐν δὲ τοῖς 'ορφικοῖς Λήμητρος γενεαλογεῖται 10 καὶ τοτε δη ματην Ληὼ τέκεν ευπατέρειαν. Βακχυλιδης Νυκτος φησιν αυτὴν θυγατέρα ,,Ἐκάτα δα- δοφορε, Νυκτος μεγαλοκόλπου θυγατερ. - Μουσαῖος δὲ Αστερίας και Λιος, Φερεκυδης δὲ Ἀρισταίου του Παίονος. 470. Ουνεκεν ΟυJ oτι οὐκ ἐπιχαίρω ἐγὼ κακοῖς. ὁ δε ιολογος ἐρωτικός. 4 ιl. αἰολητoJ ἐτεταρακτο καὶ ἐν ἀγωνία ἡν. 474. Αργod υπέρβατόν ἐστι. τον γαργάσονα ὁ υργος προσεῖπεν.

478. ματηςJ εἰς τὴν Ἐκάτην αἱ φαρμακίδες ἀναφέ- π

ρονται.

482. μετελευσομαι αντιβολήσωνὶ συναντησων. καταστρέφει εἰς τό κοινολογήσομαι, συντάξομαι. 485. ω πέπονJ ω γλυκυτατε, ἡδυτατε, προσφιλέστατε, ἐπεὶ καὶ ο πέπων μελιχρους. 25 490. παρεόνταςJ τον γάμνα καὶ τοὐς συν αυτῶ. 493. αντικρυJ φανερώτατα καὶ ἐναντιώτατα.494. διειρομένοισι διερευνῶσιν ῆ λεγουσιν. ὁ γαρ νους, ἐναντίως ἡμῖν ἔχει ' ου γάρ ἐστι τελεσθησόμενον

ουτε ἐμοὶ .... τῶν ἐπιτασσομένων τι.500. ο δ νυ ο ἱ: τό εξῆς, δπερ αυτῶ συντόμως υπεσχόμην' Ουκ ἐν γὰρ ἄλλο τι σκε φασθαι βέλτιον. 502. ἀνήνυτοςJ δυσκατόρθωτος. 530. πεφυλαγμένος ἐντυνα to: φυλάττων τὴν υποσχεσιν παρασκευάζου. ἐντυνω γὰρ τό παρασκευάζ63. 35

τασσόμενα

658쪽

5ll. εῆιJ κακῶς το έη. τρίτου γάρ ἐστι προσώπου, ἔδει-σῆ. 513. ου γαρ ἔγωγε σχήσομαι : αντὶ ἴτοὐJ ἐγὼ ουκ ανέξομαι. τί γαρ πλέον η θάνατός με περ μένεις 5 521. Ο μὲν 'Aπολλώνιος τούτους φησὶ προαιρεῖσθαι ζεὐξαι τους βόας. ο δὲ τὰ Ναυπακτικὰ πάντας ἀριθμεῖ τους υπ αυτου φερομένους ἀριστεῖς. 523. αλλά τι ν' otω μητρος ἐμῆς: δυναταί, φησιν, ἡ μήτηρ ἡ ἐμη πεῖσαι τὴν Μήδειαν συνεργῆσαι τονιο αθλον. ἐν τοῖς Ναυπακτικοῖς Ἱδμων ἀναστὰς γάσονα κε-

λευει υποστῆναι τον αθλον.

530. νήχυτον υ δωρ: το πολυχυτον. το γὰρ νη καὶ στέρησιν σημαίνει καὶ επίτασιν. καὶ - αχυνετον υδωρ - τὸ i5 πολὐ κατὰ Ιωνας καὶ Σικελιώτας. Λιονύσιος πλαζομέναις ῖνα λυσσαν 'αχυνετον ἡκα βαλουσα. 533. ἄστρά τε καὶ μήνης : τον παραδεδομένον μυθον λέγει, ως αἱ φαρμακίδες κατάγουσι την σελήνην. τινὲς δε καὶ τὰς ἐκλείψεις ἡλιου καὶ σελήνης καθαιρέσεις ἐκά-

20 λουν τῶν θεῶν. το παλαιον ωοντο αἱ φαρμακίδες την σελήνην καὶ τον ηλιον καθαιρεῖν. διο καὶ μέχρι τῶν Λημοκρίτου χρόνων πολλοὶ τὰς ἐκλείψεις καθαιρέσεις ἐκάλουν. Σω

σιφάνης ἐν Μελεάγρω

μάγοις ἐπωδαῖς πῆσα Θεσσαλὶς κόρη.25 ψευδὴς σελήνης αἰθέρος καταιβάτις. 539. τάχαJ το τάχα ἐπὶ δισταγμω κεῖται. τινὲς καὶαντὶ τos ταχέως. συν δαίμονιJ συν ἀγαθῶ δαίμονι.549. ΚυπριδιJ 'Aπολλόδωρός φησιν ἐν τω περὶ θεῶν

659쪽

οτι η περιστερα ἱερα 'Aφροδίτης δια το λάγνον. παρὰ γὰρ τοπερισσῶς ἐρῶν λέγεται. 55 l. κέαρ δέ μοι: ώς δὲ η φυχή μου προορῶται, ου-

564. μεμαώςJ ἀντὶ τos ὀργιζόμενος νυν. ου γὰρ ἐπὶ b

5ST. εἰ μ ή οἱ Ζεύς αυτος απ' Ουρανos: αγγελόν φησιν Ἐρμῆν vno Uιὸς πεμφθῆναι, κελευοντα δέξασθαι τον Φριξον, ῖνα τὴν Αἰήτου θυγατέρα γήμn. ό δε τον i5 Αἰγίμιον ποιήσας διὰ ΙτὀJ δέρας αυτόν αυθαιρέτως φησὶ προσδεχθῆναι. λέγει δὲ οτι μετὰ τὴν θυσίαν άγνίσας τὸ δέ- ρας Ουτως ἔστειχεν εἰς τους Αἰήτου δόμους τὸ κῶας ἔχων.588. ῶς κε προσκηδέος: οπως ἰν ευμενοsς ἀντιάσειεν ὁ Φριξος τοs Αἰήτου. 2D594. νόσφιν δ' οἱ αυ τω: χωρὶς δὲ αυτῶ δώσειν τιμωρίαν ἔλεγεν τοὐς Φρίξου παῖδας. τούτους γὰρ αυτῶκακους ἄνδρας ἐπάγειν, οπως αυτοs τῆς βασιλείας ἐγκρατεῖς γένωνται, ώς καὶ παρὰ τos ἰδίου πατρὸς Ηλίου ἡκηκόει. 0τι δὲ χρησμὼς ην Αἰήτη δεδομένος υπὸ τῶν αυτοs ἐγγόνων 25 απολέσθαι και ἹΦόδωρος ἐν τοῖς Ἀργοναύταις ἴστορεῖ. τούτου ἔνεκα καὶ τὴν ζείξιν τῶν ταύρων λέγει αυτὸν ἐπινοῆσαι. 597. ακηδεεςJ αφρόντισzOι οντες αυτOs.

600. σφωrτέρηςJ κακῶς τό σφωιτέρης δυὶ κον ἐπι 30ενικοs ἐχρήσατο. ἔδει γὰρ εἰπεῖν εῆς, ῖν' τῆς εαυτοs. 60 l. τῶ καὶ ἐε λδ ομένους : παρατατικὸν εἰληφεν ἀντι συντελικos, καί ἐστιν ὐπερβατὸς η φράσις, καὶ λείπει τὸ ῶς. τὸ γὰρ εξῆς ἐστι, διὸ και ἐπιθυμοὐντας μακρὰν πλεί- σαι προσεκδεκτέον και τοὐτo ώς πατρὸς ἐντολὴ πέπομφε Mφράσαντος αὐτοs. 602. οὐ δε θυγατρῶνJ λείπει τὴ υπελάμβανεν.

APOLLON. 30

660쪽

605. ἀλλ' ἐνι χαλκιόπης γενεη J ην γὰρ αυτῶ χρη- σμος δοθείς, υπο συγγενῶν απολέσθαι. ώς καὶ Ἱμόδωρος

610. παρηγορέεσκενJ παρεκάλει, ἐφιλοφρονεῖτο. 5 613. παρ' αἶσανJ παρα το προσῆκον ποιοsσα. G15. ἀμφαδαJ ἀκουστά, φανερά. 616. κατελώφεενὶ ἐκ τῶν λυπῶν ὁ υπνος αυτην

κατέπαυεν.

622. σφετερονJ καὶ νῶν κακῶς το σφέτερον. πλη-l0 θυντικον γάρ ἐστιν ενι κοὐ προσληπτικόν, ἔδει δε εον δόμον

εἰπεῖν.

625. σφω'ερουςJ οὐχ υγιῶς οὐδὲ νῶν τῖ σφωιτέρους. δυl κὸν γάρ ἐστιν ἐπὶ ενικos. ἔδει ουν εἰπεῖν ἐούς. 628. ἄμφωJ ἀμφότεροι δὲ ἐπέτρεψαν τῆ κόρη την δμl5 κην, ὁμολογήσαντες ἐμμένειν οἷς αν δικάσst. 629. ως κεν - ἰθυσειενJ ώς δν ταῖς διανοίαις ἐπιβάλοι. 643. σφετέροιςJ ἀντὶ ΙτosJ ἐοῖς.

648. κατ' αὐτο θιJ εἰς τον εαυτης κοιτῶνα.

20 656. ώς δ' ἔτετιςJ ὁ νους, καθάπερ δὲ νύμφη ἐκδο

θεῖσα υπό τῶν γονέων καὶ τῶν αδελφῶν εἰς γάμον απολόμενον κατά τινα μοῖραν τον γήμαντα πρὶν ἐπ αλληλοις τερφθῆναι διακαιομένη την ψυχην υπὸ λύπης ἐν τῶ θαλαμωκλαίει, αἰδουμένη καὶ τῶν θεραπαινίδων την ἐντροπήν, ῖνα 25 μη τις αὐτην μωμησηται προσιουσῶν γυναικῶν. 659. θαάσσειJ καθέζεται. 662. χῆρονὶ ἔρημον. 663. κερτομέουσαι ἐπιστοβέωσιὶ χλευάζουσαι λοιδορήσωσι, μωμησωνται.

SEARCH

MENU NAVIGATION