장음표시 사용
81쪽
την νῆσον do meridiali parte insulae vixit, significatu novo set fortassis e loco Homerico dueto, sed retraetata quam olim tui eat si nientia. Satis hoc profecto incertum, iit et reliqua, quae proferri possi int, velut quemadmodum Apollodoriis in
Apolloniunt absit in scholio Il. Θ 284 Odyss. M 22, ita Apollodorii in scriptutu pro Apollonio etiam L 147, in Didymi verbis: ἐπιμείλια . 'Αρίσταρχος ὐφ' ἔν, ώς ἐπιφέρνια. 'Aπολ- λόδωρος κατὰ διάλυσιν. Apollonitis certe noster is est, qui non inodo μείλια bis dixerit Γ 146 is 1190, sod do loeo
Homerico Suffragium moro suo tulerit, cum Sempsit Al 559 νόστω ἔπι μείλια θέσθαι. Ita qui Il. A 99 ἀπριάτην scripsisse Apollonitis dicitur, noster accipi possit, quia quod coinime moratur ἀπριάδ'ν Ιἰlliani suit secundum schol. Od.
Tantulurn est quod supersit ox libro, in quo ingentea iiiisti iram secimus, non tarn quod quao Apollonius ta Homero ab se: Observata inventa Oxposuit, peristrant; ea enim plora tuo sino disio carni inis alteri Editioni, Vitiam liabemus, intillit: sed propter Zenodoti placita et univorsana rationem, clitani simul propositani fuisse oportet, quaeque ignorata
nevio Apollonii propria illa, quamvis teneat nus, intelligi,
nequo liis dotractis quae Zenodotea carinini inesse probabile est, cognosci patitit r. Zenodoti onini reliquiae apud grammaticos servatae multuni abest ut viri D emoriani res- qtio gestas vel modiocritor illustrent. iii tibiis tamen testimoniis utendtun est ad designandam, quoad olus fieri pol rit, Apollonii cuni illo nec ossitudinoiti ac disceptationem. I o utriusquo consonsu titio l Pranio loco comm moraretur orat sortassis locus illo cle antiquitato Homerica, quem in Aristarctio egregie cxposituin habernus. Rd quas res vereor ut satis Riain uni Rdvorterina. Scripsi in vectis carminis 'Oλυμπος ot ολυμπος eo discrini ino quod Zonodotum fecisso motui nomin tradi apiret Isidorum Hispalonsona. Αἰθήρ ct αήρ ubi lite, certe saepissitne confusi. Aόρπον θXZenodoti sententia relictuni ost api ut Apollonium T 30 l. I iocos quos laui Honaericos ex recensione Zeno tea expressit Apollonius. Γ2Is quod scripsit Iunonem nebulana inmii fisso δι' ἄστεος, idque ante quam legatio Argonautarum e campo in Diuili od by Cooste
82쪽
que emendationes, si inentini, δι' αἰθερος, διὰ στίβον, aut Ioterpunctionem aliarn, ὴέρα πουλυν ἐφῆκε, δι ἄστεος ἄφρακτλ. putaveriant scilicet nebula involutos fuis8e legatos . Poeta auteIn ita Recepturia voluit, ut a Zeii 3doto expositus fuerat versus Odyss. H 15, inlitatus di et fortassis 343, quo tanaen usiis dicitur Aristarchus ad domonstranduII1 οτιτῶ οδυσσεῖ περιεθηκε σκότος, οὐ τοῖς Φαίαξιν ώς - Zq-νόδοτος. ulterimi secuti is sest Apollonius is 648. A 261 Ουπω τείρεα πάντα τά τ' ουρανW εἱλίσσονται refert Homericilin Il. Σ 485 ἐν δέ τε τ1ιρεα πάντα τάτ' Οὐ- ρανὀς ἐστεφάνωται quod hodie logi nitis aut e vulgata auteZenodothini, aut Ox Aristophanis scriptura. nRIIulue Aristarchus do lisso sertur oυρανὸς ἐστεφάνωκεν, Zeno lotus oυρανὰς ἐστήρικται. Sed οὐρανός, quod otia n est apud Hesioduin Theog. 382, scribi coeptuin putaveritia Apollonii aetate, cum de locis si in ilibus N 736 Z 355 ssisputatuni est et Apollonius B 627 effinxit. εἱλίσσονται non liabueritu Pro Coniectura in coininentario πρός Ζηνόδοτον οlini propositR, sed pro docta vorbi στεφανουσθαι interpretatione, velut
Oceanus apuit Hesiodulii Th. 79l εἱλιγμένος περὶ γην, apud Quintum E 99 στεφανουσθαι dicitur et citiae alia SpitznBrus exc. XXVIII collegit. ελίσσει, πλέκει μst apini Hesycli. Quod scripsit A l 3TT πόδας ηλασεν ῖππος paulo rectius fortasse habet, qualii quoi l Zeno lotus ediderat Il. Z Illo*φ' εὰ γοὐνα φέρει, reprohensuiu ab Aristarcho Z bl 4148: οτι υπὁ τῶν ποδῶν φέρεται, ουκ αυτὸς τοὐς πόδας
φέρει, ΘXpressum tamen iitile nianifesto est. Quae securuliani Zenodotuni et Aristoplianem protulit,
B lb0 sioπάλω μιν ἀγηνορίης λελαθέσθαι de Hercule
dicta inodium verbi transitivo significatu liabent, Velut apud Hontermin λελαθεῖν occum it . suinptitan fortassi S E Seriptura Zeno lotea Il. Z 285 φίλον ητορ διζύος ἐκλελαθέοθαι,
Si ητορ sit accusativus castis, ut Ap. B 226 αυτὰς ἐὸν λελάθοιμι νόον. Hoc si nimis dubii ina, certe in Po leni verbo
B 488 ἐκλάθεου' οὐδ' ἀθέρισσε adludit ad Zonodote uiu ἐκλά-
83쪽
Minotatione. πέφραδε Raepe est diaer , ut apti l Zeno l. I l. Λ 84. B 358 Eneleius notnen ipso scholiasta iii lico ductuin est ἀπό ρνετῆς πόλεως Παφλαγόνων. ea nusquain extabat nisi in Honi etci Zonodotoo Il. B 852 teste Strabone p. 543 et 553 CRS. Γ 795, 796 structura ητις κάτθανεν, ροχυνε en leni est tuain Zeno lotiis probabat Od. B 4l δς λαον ηγειρε. otiauiquod Aristari lius obsorvabat se qui pronOinon prirnae personae, apini Apolloni uin adest. In selioliis Apoll. p. 469, Tinoinini ine ita adscribere in selio lis nanici: κακῶς τὀ ους.
βέλτιον δὲ δια τὼ ἐ, εους. ῆσχυνε δὲ αντὶ του ρσχυνα, lῖνα ἐκ των γυναικῶν η ὁ λόγος.
De verboruin simificatione' qui ct conveniat inter Zeno lotuna ct Apolloni uin passi in in libro proxinio, t 'rtio maxillae capite minuteInorabitur. FOrinationes vocabuloriana et etymologica paucissilua supresunt, in quibus Apollonius Zonodotuni secutus videatur. Praeter ea de quibus Ger-liai diis Loct. Ap. p. 90, 94 egit, θελω, ηδυμος, πανσυδίti μόλις cominoinorari possunt δυσάσχετος, do quo adnotatun
84쪽
seliol. Ιl. 423 clientia, non unius Z inodoti Bsse potuerunt.
Aliud mniis ost de erasi et flexione Vocum. κἀκεῖσε scripsisse Zeno lotus tru litur Il. Μ 348 in cod. A, καὶ κελνος ot si initia Aristarctius aliquot locis, clitos collegoriint Naskius do Hoc . p. 95, Duentgoriis p. 59: ut probabile sit Apolloniuin cuni Aristophano, cliti in talibus ala Aristarcho pleruinquo dissi lot, Callini lictio, Arato Zeno lotonui norinainsecutuI I. Cons ntit in lioe utraqite lilbroritin cius saetio levibus cuin discriniinibus, quae adcurate adnotavi; in praef. ed. ivin. p. XI perperani me titilicasse puto, noe de Zeno loto Duontgeri armi notitia confiiloro volitia. De Jqπειτα, quod savente pleriani lue, si utentini, opti ino codice edidi, disputatuin est a Gertiar lo p. 95, Bulti anno I p. il 5, Spi ignem ad Il. O l63; qui citui tollendunt ubi quo dicit δ' ηπειτα, Prosecto persuadebit. crasis illa cur a Zenodoto repetatur, nil id est causae, nisi quod apud Calliniacinini potissi inuni cuin, quo Apollonius usurpavit, in In Odiun extat, h. in Del. 160, in Cor. 88, qui inis locis δὲ ἔπειτα
οἱ χαριέστεροι, etiarn, puto, Ud. V 423, δή intellexerint, vix dubitari poterit. otiain τημι et τώμst scripseriint Hο- meraci Il. I 654 Λ 60T, Εt. niam. p. 757, 24. Tertiun est ωλλοι, quod Zenodotum scripsisse notavit practein Wolfius, Proll. p. C H, ait posito Et rinologici magni loco P. 82l , 39, ubi ad δευτέραν γάδα id refortur, ut aliae Zenodoti scripturae soloni in solioliis-271 Λ 589. adicit idolii
in scholio Il. K l sic nari ari set alios scripsisse 'uti nunc: satis constanter facit Apollonius Brunckianus. voma Sela Olii sunt: παραιτητέον δὲ τους γράφοντας ων ἐστι καὶ Ζηνόδοτος, ωλλοι μέν, η καὶ τοὐς ὁπωσοὐν βουλομένους δασύ-
νειν. quaerenduin orit utriini priora an posteriora ad Apolloniurn aut Aristoplianoni refero iuta sint. nanaque, ut ine l. nain. p. X dictuin, altera codiciun Apollonii satililia cuin Zeno loto facit consentientoni: Lailrontianus vero itineri, iu-eerium quain vetusta auctoritate: codex Beasnrionis Selaol.
B l ita tradere videtur. alii αλλος scripserunt; schol. I l. Λ 636.
85쪽
In flexione notia inlini Apollonii Zeno dolea sunt μίην, μην, quod otiani Callini actit st; naiticius II. a 203 'μίας scripsisse dicuntur Aristoplianos et Aristat claus: Γοργόνος
In verbis praet w ημελλε quod A 1309 cum Calliinaelio scripsit, in Zenodoto autem graviter repreliendit Aristarctius D. M 34, nil id repperi quod ab lioe aliqua culti Veri specie Ituatus videatur. Gerliardiis p. 94 protulit τεθνειώς et p. 96 εIλκεν et εἱστήκει, lo qui biis capite proximo inter Aristophanica dici poterit. Pronolui inini si nilis apti l Zonodotum et Apolloniunati sua et ulnasus Observatus prid in est a II Olfio Pross. pp. CCIX, CCXLVII, Uerli ardo p. 93. Iae Zono loto testimonia grananiaticoruni a Wolfio collecta in indice scholiomui ecl. Be Ich. et apud Duent Euriun auctiora sunt proposita. Itaque naRXiine pronO111sina personalia ala utroque ei Susurpata sunt somnis, ut ad possessiva proxii ne nocederentae cuni liis confundereiatiir. τεοῖο Ιl. Θ 38 pro σos improbavit Aristarchus; Zeno lotus vorsus omisisse dieitur: esttamsen eis quae Proxinas ponentur satis amne, vid. Huttu .
I p. 288. ἀμφὶ τεου, ἀμφὶ σου ρst apud Hos illi uni I p.
86쪽
87쪽
alio loco potius exponenda, quod ea res ad poetas inultos Zeno loto niatiquioi os et grauiunaticos ali luot r centiores spe tat. Lino dissensit otiani Apollonii a Zeno loto lioc loco disseri non antigis facultate in ii albo t. nc u lit quod cuna NOX dei non Straturi stilius totiuin in Castra Aristoplianis transiisse, ah, ipso Aristaretio proxiiii e plormiuiue albesse, nunt UIRin id fieri potitit quin a Zmio loto Euli lita parie itosei Seiret, ritu ut Inui a leo cor irationi orari poterit quin ite Zeno doti placitis sive triti littini suorat, i liciatili , sive concludi fas it, ultro piit scat . ita tuo ilo locomini interpretationiblis adiri pot 3rit lilbri proxiiiii capiti secunditin, te Vector Ini significatione otii Ade in torii uni et teretii caput postreinuna, ite rei iis nota biliori bus apti l Aristophanein libri sucundi pri initin. Niliit I flicti in1 qtioci a in Ot tur Prao ter illius det Invocat iiii Omini formias, de qui biis Aristoplianis sorias sis intor
κώτερον , ut αι πλείους των κατ' ανδρα Ο 88, πολυπιδάκου Σ i57 P 5 , 2lS l 17, ἐυστρόφω Ν599: Apollonitis δένδρεον, ευποίητον ἱμάσθλην, ἀγχιάλου ἀκτῆς, ἀλείτην, στοναχαι, αξεν, ἀμπετάσας Β 255, δεδαῆσθαι, βήσατο,
ἀστραγάλοισι, πολυπίδακος, ἐυστρεφεῖ. At istarctiea tantuin non sunt Oinnia, sed cadoin longo ploriuiue eius Inodi, ut unius littorae discriniane ii veterit iis lilbrariis dioi ilaotis eriticis tacito inferri potiterint. Id aliquotions fiora potuisso in ipso a loo codice Linurentiano non ost ei ir Doget tir, quatitiinavis is liber sex optinio Oxoluptliri nil inii albili Go set foriuna, graIninati cortin3 operii, praeloi' noeeSsariaIn in proso lia a lini nistratula, violentiorine perpetua Iaullia interposita 1 opotitiis victo attri'. Coieto Al 297 qitas logi iiiiis, cluno illo a Callina ac lao, Nicandro, aliis lictae Sitnt O στλιγγες, secun luui s diolia in oXoInplari Apollonii, quo H rodiantis usus, fueratnt αστλιγγες. De ἀνηλε
88쪽
potuerint, si explicatio11 3 Opus est, cognoseitur Ox levi Ori-lius otiain rebus Aristarctiois, quas alteraiant , λη δα A 695,
sea, praetor lioc ultitia uni forias sis, non inodo Aristarctii, sed et Hero diani, cuius doctrinae non inodo scribam litirari uni, cuniseun quo post ipSuni saeculi fuit, lite illic inonior in sui Age lignoscas, sod suspicoris adeo trilius aut quattuor locis vorborum forinationes secutuluin uius clisputationes data opera osse constitutas; taIIion ut univor8n diortliosis plorann quo OR Sequatur, citiae Hero lianus i inprobavit ot ini pii rnavit, ut aut ab adversario otiis aut antiquiore ali pio gratiam atteo profectana osso oporteat. de citia re clunni priniuIn fieri poterit coinanentari destinavi. in octoiulo cari itine fa-tpor aliquanto interdiun confidontius ot ab Horo liano itiscediet qua se illo rocontiora non osso constaret, volui vocalbula multa qui ibi is Extreinis aut inediis tota sul serit,itur, cilian
tunicis insolita, exiliberi duiniisse. Ununi restat quod inite capiti attribui, scholainta syntaetica, in qui ibi is Apollonius ita iliscessit a Zono toto, ut
pleriIuique cuni Aristarcho prorsus convomat, ile cuius doctrinae reliquiis nuperri ino expositu1n ost a docto viro Regioinoniano anto Aristonici Daginentoriani collectionein; quo brevius inulta dici poterunt quae copiose OXponore Ot VorOcundabar hoe loco nec videbar posse supersedere, siti O l res
89쪽
adtio intacta nec in indico cliti dein sesiolioruni HOInem eoruni notata ESSO t. Satis nunc erit, Si quae soleto paucula alitora Iine enotain si Iorant, Oa in enarrandis eo leui ori line Apollonianis, clito in Aristareti eis usus h riuillasen lorus, liis adiutot interponi. Nanique Zeno loti opinionos is noraronius, nisi in explicant lis Aristit relii siglis p riinaniatu is ah, Aristonico traclitae Osserit. de cuius fragnion tonitu eXilitato ot pilorili ieiunitato est prosecto quo l COIaclii ratuitu, utque id inagis otiani Aristari lii nonii ne cliuilia Zenodoti. dui, turn vix ost cliuin verae Aristarct ii ii Oh trinae vostigi ii si ab levissiniis quibus latii indiciis ut illuc lutolint, quomini indagati tomini initi uin saettiuiost; in roti litis pii uno putaVerini plurii osse quae doconiurde Zenocloti ratione quain clo eis clitae propria et pocilliaria litoriint Aristarctii: adeo quidqui l paulo gravius ala liOcol, servatiIIII dicitur occupatiani suis so vi lettir ala Apollonio ot Aristoplanne. Zeno lotiun alienutii sui Sso nia eo frenore Oli servationis, quod in illis smignientis cognoScithir, ut una quaovis R V Llgari genere dicendi declinatio, unii quaevis particula tibi in- dans discrepans lificions litanotetur, satis npparet ne Voltenipori Oius vel ingenio consentaneuni est. talia teniptam vix possunt nisi in stabilita aliqua ot perviugata scriptoris recensione. Apollonium olus tuo ne pullos Oxplomitii in lint)EO si mi colobratani ευ λάβειαν et ακρίβειαν Aristarctii non pervo nerunt, ile labore ut assi luitate nillil reliqui iocisse. co- tomun cum probalbilo sit Aristar tiaran via ab aliis ni Oiistrata
plus prosccisso quana vel li odio intelligatur, in illa olli psoonpleonasmoruna et onat laxaria in imietations nillil ost cilio i illi potissi Inutii tril uanitis: oriritIn i orutii pars nui man nisi sorie soliolae deI, Otur, cuin ipsis in torali uia si glis, ut K ζι98, Ιl2S, corio ollis QSt an Oili, tit ciuia Zono lotus Ai istophii notii pii omina ita stitit oret a litor tradoro non potucrit: altorii portio tui, itaIuliani non ost quin qitiinto In aras ii In omni S, innio Arato aliis tuo tantiliarior inni sit orit. Volut clivo i olli ps00Ηgoniis ni Surdis si uini Aristatilio trii iii tui in solioliis cod.Boss. rui I 605 τιμῆς δενεαil .... Ἀρίσταρχος γὰρ ανευ τουῖ. ουχ ἡγιῶς γενικὴν ἐκδέχεται, λειπουσης φράσεως
τιμῆς γάρ, φησιν, ἄξιος ἔσli. quoni σολοικισμον παθ τὰς
90쪽
πτώσεις appolint oculo X A, non ost clissi inito illi tui I 77, ubi ad τίς αν ταθε γζθήσειεν supplotiir ἔξωθεν τὰ ἰδών, clii clini conferas Z 479 τὀ εξῆς, ποτε τις εἴπῖσιν ἐκ πολέμου ανιόντα, καὶ Ου λείπει τὸ ἰδών, ἀλλ' ἔστι συνή
θης Ἀττικοῖς ἡ φράσις, Ν 352 εἰ μὲν γὰρ συνάπτομεν, ἔχ
θετο γάρ ἐα Πωσιν δαμναμένους, σολοικοφανης μὲν γίνεται η φράσις, ἀρχαῖον δέ μοι δοκεῖ τὸ σχῆμα εἶναι τqν γὰρ ἔλλειψιν του ὁρων Ου παραδεχόμεθα. Nicanori linoe trilauuntiir a Friodi. pp. 188, 226. oli ipsin illain τοsόρων antioli orona oportet suis Ao: Zeno lotiim usurpasse in onaon dando vi dons is 37S. Eodoria modo id in antistrophisclio inato usus Ost D 207 si Tibon to κάθοιτ' ἀκαχήμενος pro ἀκάχοιτο καθήμενος ot ib. 526 ἔλπομαι ευχόμενος pro είχομαι ἐλπόμενος, non usiis N l48; do qua figurii OXpositum
Nihil ost caiisao cur solio inatologiani illani sit, Aristarcho conditani puto Inus. lii ema ina odii ni in otyniologia inulta initi pridein eamina figuratrum ii Suri Titio sitit, di Noruntque
vontu tactiun osso in syntaXi. Ita pio existinaes sic iit etyniologia per analogicain doctrinam ab Aristarctio exciti ta licitur, ita analogiain liuitidain in ponstraicit Ono in forinasse. deinde s cuniluni Aristonici copias alictus ot anaplificatus Solae Innturn nuntoriis per otii a vi lori poterat, cuin ZenOdOtiis pro Pa qi IRO nli lii Otiens in eo culpatiir ευτελει α , victo
inclemonii iis in orati nona coegissOt nec satis nitendisset quotiens quae tarn recurrerent. Neii tritIn fortassis in Aristarcho neganduIu aut ignoranduin: sed in utroque ni ni ineri-In iis oportet illum anteisso Aristoplianona Byganti una ot Apollonium Illiodiunt. Quarnobrem anto Oinnia Aristat lipa illa quo ordino a F o linendero exposita sunt recognoscenaias ut PoetRN . Dissiligod by Cooste